장음표시 사용
191쪽
1 o DE BON. MATER N. e c. Iustinianus concellit. I pen. c. qui bonis cederi possu=AL, . tam et si hodie eo beneficio fere non utamur. dixi in selidum teneri filium, quod de certi iuris est , neque obstat L si favi. D. de iudic. ubi de peculio tantum teneri dicitur, 1aana cal. loquitur de filiosam. iudice, qui non dolo malo sed per imperitiam male iudicauit, quod qui fecit in tantum teneri soleat, quantum religioni magi: iratus bonum & aequum
rson bH.. non autem in solidum, ut recte Ago
sensit, cuius sentcntiam aduersus alios defendit etiam Cuia c. lib. i 3 obser. cap II. De consensu autem patris,quem dixi, hic non requiri, cum filiussam iudicio conuenitur vehementissime ei obstar d. l. est . in sine principit. abas S. necessitatu. C. de bon. quae bb. ubi Iustinianus pro absurdo ponit, ut iudicium cum filio fina. siue is si achor siue sit reus, consistat sine consensu patris; ideoque iubetpatrem potius cogi officio iudicis implorato. ut consensum filio praebeat. Sed hic textu quomodo intelligi de
beat, magna est cotrouersia. Nam ad actorein magis pertinet haec patrii consensus necessitas,
quam ad reum cum sit aperte iniquum,ut non
liceat aduersario agere contra filium fa nisi pater eius consentiat. Hac enim ratione si pater nunquam consentiret, creditor filii nunquam posset ad situm peruenire, atque ita in potestate aduersarii oster vel patris eius ne filius f conueniretur, vel deberec, quae sunt iniqui si lima.
iidem cum e . b. sed mutua. I .de Iurisdict. l. a.
192쪽
GN.Ac. Atquet ita videmus plane loqui omne ll. quae filium fana conueniri per se soluin pol se ex omni actione dicunt tanquam patrem a. Nec consensumvlluin patris in eo requiruns d. l. mm ex. D de iudic. d. t. siluis a D. de O. UA. l. dentque. s. Sed bi, 2 quide in potestiate manens. D. de minor. l. striam. S. tum. D. de eius. l. quoties. 2 l. seq. D de nox. act. De silio fam. igitur actore videamus, an ei & quatenus licet actiones intentare Pin quo primum hoc tenendum, in peculio castrensi plane peria issum est filiosam. agere pro arbitrio suo nec solum co-tra extraneos, sed etiam contra ipsimi patrem. Llsi nussa. D de iudico tantum abest, ut requiratur hic consensus patris idque verissimu etiam de itu e novo, id est post d. vlt. C. de bon.q ue h. Nam in peculio castrensi nihil prorsus immutatum est a iustiniano , ut ipsemet testa ur in l. Cum oportet. ει in .Lυθ.nec mirum . si filius in tali cania habeat intcgra eu legitimam persona standi in iudicio cum in eo peculio fung. tur
ctissime aduersus glosi in Accursi iii d. l. vlt. sentiunt.& loli Faber in suo Breuiario,& glo usa Canonica in c.s avntim,vit. extria de rud. lib. 6, Dd. alii communiter, testo Andrea in additionibus ad Speculat. tit. de a chore. n. χῖ. Idem
dicendu est & de aliis causis in qui b. patri nihil acquiritur. & in quibus filius non sequitur ius patriae potestatis, quales sunt spiritales,& beneficiales de qui b. est textus in d ca .vit Giud. ubi scriptume it, patrem non debere sς intro-
193쪽
i ι DE BON. MATER N.&c. mittere in talibus causis, id est, si immiscere atque interponere; atque ita de rebus post clericatum etiam acquisitis, priuilegium hoc clerico qtiam uis in patris potestate constituto co-
petit, quod militi, S iliosam. in castrensi peculio. Nam & clerici, quod acquirunt, habent id loco castrensis peculii, tanquam milites sacrae militiae, ut aduocati togatae militiae. l. cum
lege. U. C. de D. I Her. Quod si filiussa. agere velit ex causa peculii pagani hic distinguenduinter peculia ad uentitia& profectitia. Iure n. veteri peculium aduenistium nihil diitat a p-fectitio, sed in utrumque paritcrin solidii patri acquiritur. Iure autem nouo secus est.a dupiatitii dominium filio acquiritur, usus fructus tantum patrii. ρUC. de bon.mat. G dehon. quati. Igitur separatim de Psectitio dicendu in quo etia ut in castre si vel quasi nihil immutatu est pius nouu Inst. per quasperson. g. I. 2 d. l. oportet. .cum nonsessu're videndum in pilo eis, quodnam tu vetus fuerit quod adhuc maneta& certum est omitem obligationem, atque actionem patri acquiri, eumque posse eas exercere solum non filium D Z.per quas perfno a I. Filiosam .iamu multis locis ditatur dari,vel co- petere actiones certis ex causis q ocs ab una aequitatis ratione pedet. ideoq; no dircei ς actiones appellantur sed vilicst iungim. D. deius. vel actiones in factum, ut vocantur in L nor: tantsi. D. de Obl. V vel actiones extraordinariae. ut in t DV . ID. de reb. cred. Ha . n. appellationes oes idem in nostro proposito signincautut recte Duari in rit. de iudic. 5ί Do nullus ad aes cum Duf.dereb. ed. Di rechae. n.
194쪽
& ordinariae actiones competunt soli patri,cui adquisitae sunt. In quo ne erremus. sciendu est, multu interesse utru filiusf. agere velit suo nomine an nomine patris, ac procuratorio. Nam si nomine procuratorio agat, id ei licet & quidem in omnib. causis, etiamq; sine mandato patris, du tame satisdet patre ratu habiturum. id enim aliis quoque coniunctis persbnis iurei concessiim est, ut agere possint iudicio absque
vit. D. deprocur. l. exigeri. Perperam quidam dicunt, filium f. non debere hic admitti ut coniunctam personam cotra textus expressiss& ius manifessu na; quod ius non est immutata vlla lege. Nam d. l.cum nonsolum.vit. ta alia C. de bou.quae lib. non loquuntur,cum hoc casu filiussa nomine patris Sc procuratorio agere velit. sed cum tuo nomine; ut recte cum, alii tum Speculator in d. tit. de actore. n. 2 s. tradit, Mnotatur in cap. non iniuste. ext. de procur. quod dc Donestus tacite probat, ad d. cumsilius. D. A .cred. ubi etiam illud bene docet, hoc casu, cum fili usfam. agit nomine procuratorio posse eum & directas dc utiles actiones exerincere, ut potest quiuis extraneus LMi .ibi pso quoques dis o c. D.de procur. Quod si suo nomine agat, id ei neque licet nisi raro,neque tuc, cu licet, potest directas actiones intentare sed utiles talum,ut supra dictum; in quo pueriliter lapsi sunt Accur .& Bartolus, qui dicunt filius etiam posse directas intentare, ex eo scilicet, lini lius uo.D. de O. V A. scriptust,filiumia.
195쪽
nomine sed tamen utiles non directas. N a Ctiam utiles quas habet actiones, potest quis exercero suo nomi ne Lyrocvrratore in re. D. e pro ct r. l.dit QqHaud si si Neiprii . Videamus igitur
ina sint i liae' actiones,& qui b ex causis, vel co intioni b. filios. detur. ut eas suo nomine exerce re possit,&primu id ex sentetia Iuliani admissu est in causis iniuriarum. φ vi aut clam,item depositi,& comodati ..i uu .de O S A. Dcinde propter aequitate , haec sententia ad omnes alia, actiones siue ex cotractu. siue ex maleficio desce detes producta est ex ratione luliani, eu ex aut horitate Sc. quo lae, ab in L ilogius. T . de lud. cs d. cys ij. I .de reb.cr. Caulae a quitatis huius, ob u Irar actiones utiles filiosa dantur. cognosciatur ex iis coditioiaibus,qi lib. datur, non ti aliter ei dantur, qua si pater longe absit . nec quis qua eius pro durator copareat; est iuuef. iniuriam vel damnu ob id passurus sit, si
non pmittatur ei agere in eo loco, ubi peregre abcli, puta Romae it udio tu causi, ut plurib explicaturin d.l. st longius. d. l cupi f. de proc. ius. Eis .de O ta A.the i m Euse. F. ut ait prat. D.de iniur. ubi l de absente patre ,ide dicitur de furiosa & inente capto, ut etia filii sit causa iniuriarum. Nunc de peculio aduentitio cognoscamus. in quo illud tenendu est patre solum leg. administratorem esse, iusq; administrationis
magnam parte consisterem actioni b. exercendis l. i C. de bon mat lcum oportet.Lvit. C. debon.
Sed i ure quidem veteri, quo ei aduentitia in lolidum adquirebantur, libere & pro suo
196쪽
suo arbitrio talὰs actiones exercere potuit, ut pote cum sint ipsius pleno iure. Hodie vero n5 aliter, quam cum consensu filii, ad quem rerum aduentitiarum proprietas pertinet. Vtiq; si filius praesens sit & pubertate excesserit, vi DO-ctorum vulgaris est sententia, quam de Donellus ad dLi7 D.dereb. cred. secutus est, quamuis contra disseruerim supra cap. M. Filius autem quando agere ipse possit aduenti torti nomine nunc docebo. I. obseruandum est quibus in causis ob aequitate supra docui actiones dari filiosa in peculio profectitio, iisde ex causis
multo magis dandas esse hodie actiones in peculio aduentitio, in quo ius dominii filius habet, moneo ne decipiamur illa iuris sententia cum dicunt filios actiones dari in iis causis, in qui b. v suffructus patri no acquiri t r. q sen t otia per se quide vera est, sed tamen etia cu usu sis fructus patri acquiritur, dantur utiles actiones silio. si scilicet pater absit, nec quis I ei' Procurator c5pareat,& danu incurrat filius si denegetur ei actiones. his .n ex causis in profectitio quoq; peculio actiones utiles filio datur, g, tamen totu est patris Ll. Eius au aliis supra citatis. ergo multo magis in ad uetitio P Sprietate est is ii' filii. Quod si usus se. patri no acquiritur filios . actioncs datur, & qui de directae, novities.sed qstio est disiicilis utrii co sensus patrisiad firmitate iudicii requiratur, an no ξ nam Iustiti. ind. L Ut. in sine princ ue in f .nece late. apertὸ exigit hunc patris co sensum nec sine eo vult iudiciu consistere. qua exi. sumpsit Pontifex in capsi annu. vlt in n. tradesudsc.b. . illa sententia ,σ'auis, in qua i myotestate patrio
197쪽
Lias nec sine eius assensis in iudicio regulariter esse pusi in hac quaestione tres animaduerti prςcipuas Dd. opiniones. Vna est eorum qui dicunt a Iustiniano ind.l. vlt consensium patris requiri de urbanitate tantu; sed hoc putidii est dicere, cu Imp. utatur illius v erbis,necessitate c. I tem,cogi debet, tac. Altera est Accursit, quac5suetudine comuni probari aiunt, tanqua tutiore,ut scilicet patris consensius semper requiratur quia filiis psona no sit integra, ac legitima ad iudicium laq; ea legitimari, es integrari, ut
loquuntur,oportere consensu patris. QuΡdfine est absurdu; praesertim cui stae nouae constitutiones de bonis ad uetitiis scriptae augere voluerint ius liberoru, concedendo iis domi niti,q, antea non habebat. ergo quod in fauore eorum introductu e st, non debet a nobis in odiuretorqueri. l. bfauore. desta dos multo magis, si, Accursius etia illis causis, inqui b. olim filius agere poterat, hodic non polle sine consensu patris, existimet Tertia sententia est Lotharii vetustisti migioliatoris, siue ut eu Bariolus vocat, Othonis, qui illa Iustiniani sententia in d L. .restringit ad id de quo Imp. ibi loquitur nimirum de repudiatione hereditatis aductitiae, vel alterius rei; ad hanc, inqua, patris repudiati- one declaranda δἴ probanda requirit Imp. co- sensum patris in actionibus, quas filius exercet, nam posset reus a filio conuentus obiicere ac dicero iudicium nullius momenti esse, quia patris eius sit usus fructus,&administratio in aduentitiis,& per consequens ad patre pertineat exercitium actionis d. l. i. debon .mat. ISitur
198쪽
C A p v T XXVI. III filius,ut probet iudiciu a se motu esse firmum,
debet os edere eas, de qui b. agitur, no ptinere
ad patris administratione, vel usumfructum. id au t probat,si ostendat patre eas res repudiasse,& per consequens administratione tu illis rebus. in huius igitur repudiationis signu cogendus est pater agenti,vel conuento filio consentire. atq; hanc sentetiam cum alii, ut Cynus,&caeteri secuti sunt, tu inprimis Bariolus, qui ea appellat vera,& verissima, pro qua facit etiam d.capsi annum an ta d.L cum nonsolum. 3. autem insecundae. in illis verbis ; noni empta aut e patre, bc. Vbi si pater repudiauerit, ut dixi,res& gubernatione earum, filio si minor sit a s .an
nis, datur curator qui eas res administret, nec
consensus patris vllus requiritur; quia scilicet pilla dationem curatorissatis probata est repudiatio patris. Quid aut si pater nolit agenti filio cossentire'cogendus est, inquit Imp. ossicio iudicis:id est imperio magistratus, qui iurisdictione & imperium mixtum habet, quo iurisdictione sua exequitur remediis praetoriis veluti mulcta pignorib. captiS. l. l. D.de ventr.-stic. Quod si etia ita nolit consentire; tunc decernente praetore iudiciu cum filios recte procedetώ valebit: argumento Lait prat. ,.id ramo
leg-.eat . Atq; ita contumacia ista patris pro consensu interposito habebitur. 9, si pater ite-xu postea de eade re agere volet, quasi non repudiassiet, deneganda ei erit iurisdictio, siue a chio propter contumaciam, φ ipsum. i. iurisdictione'actione denegare, est etiam unum ex
199쪽
remediis praetoriis, id est mlyti imperii Ised Isi per pratorem. 9.ait praetor. D. Ourb. ex a maror. Quia de re pluribus locul in lib i.de Iuli dict. Prς terea sic argumentari licet pro hac Othonis sententia, illi os permissum est actiones exercere, si pater longe absit, dic ut supra dictu. atqui si pater contumax est in consensu praestando, tunc praesens habetur loco ab semis. l. non tantum. 6 uerussa. I l. neque in Νntes. g. I. L .desdeicom. ube. t. ergo hoc casu contumaciae patern ς omnino filio agere permittendum est . qua Othonis sententia retenta. q, scilicci consensus patris in signum duntaxat repudiationis requiratur, ex eo&illud sequitiar. ubi sunt ta- . les res ad uotitiae in quibus patri viusfructus no acquiritur, licet vellet, quales multas lupra cap.
6. enumerau tunc patris coscnsum nullo modo requiri id est, neq: in signum repudiationis, frustra enim cas res repudiet, quas non potvst acquirere. Igitur filius de eis libere agit, si maior sit XXV .annis, vel curatore itis siue ipse cucuratoris consensu,cum minor sit. Auth. ut liceat, mair vel auiae. Haec si filius suo nomine aisgat S de robus suis, siue de aduentutis. Quod si de rebus alienis, & nomine procuratorio agat, an patriSconsensius requiratur, multi dubita tye verissimum est , nunquam requiri, ut bene Iohan. Bartolus, Salycetus,&alii docent ad d. l. cum non solum. & probatur per tex. expressum in cap. Quigeneraister. f. I. de procurat. tib. 6.ls.l f , ipse quoD D.deprocurat . quae l. non est ullo modo correcta per d. cum non fiam. vi perperam ibi Accursius ait. cuius sententiam ab
200쪽
ab omnibus improbari ait Barratis praesertina
hodie,cum res sit decisa per d. cap. Conclude dum est igitur, patris contentum necessarium non esse filio agenti vel conuento, quasi sine ipso iudicium non consistat, sed tantum cogen dumelle patrem, declarare suam voluntatem in acquiritione vel repudiatione. non aute e iam cogendum filium suum in iudicio defendere ullo modo, vel ullo casu 9. vlt. . dea qui Pler arrogat. Haec de priuatis & pecuniariis actionibus, videamus nunc de accusatio-mbus. &filium f. quoq; ad accusandum inpu- . blicis criminibus admitti verum est, LinterliberM., D .ad L. Iul de adulte. dc ratio optima est, quia in publicis filiusf. non sequitur itis patriς potestatis. nam quod. D.ad Staneber Deinde in crimini b. praesertim pu blicis , eorumque accusitionibus nihil potest queri patri,imo nec filio ipsi accusatori: nam in iis agitur ad vindictam rei p. iasi ad priuatam v-tilitatem .l locatio. D.de pubis. Suedsi a l. popularibuπ. D. de procurat. Et quod patris colensus
requiritur,ut filius starem ita dicio possit,in d. . nonseolum. P. necesstate, quomodo intelligendum , sit supradocui, id tum non habet locum in iis etiam priuatis caul; s,in quibus patrivsvsDuctus non acquiritur, ut ibi dixi ; dc pro