장음표시 사용
221쪽
quam obligatio patris in restituendis aduentititiis rebus,cum haec vere sit obligatio ; ossicium autem iudicis largo tantum modo dicatur obligationem praesupponere. Adcursius in L siserum. 9.-D.de V. o. Rara in L vlt. D. de inisiur. Limitant autem D D. recte dictam Iustin. decisionem in eo si pater quantitates vel par- tes expresserit, veluti si dicat si: de bonis quidem suis dotem constituere mille florenorum, de bonis filiae totidem, vel amplius aut minus. Τunc . n. no in plus pater tenebitur de suo patrimonio dare . quam promisit. nec minus valebit promissio de bonis filii, ut ita integra dos
se, partim ex paternis partim ex maternis bonis.Nam dIest.decisio loquitur in casu dubio; non autem cum clarum est , quid pater de suo dare , quid de filiae bonis voluerit , ut illa verba manifesto significanti sin d. l.scripta, m uera appareat , . Quod tameitalcedit,aut si ante,vel in promissione ipsa hanc suam volu tatem declarauerit. Postea facta declaratio vel protestatio p tri non prodest , utpote facta postius quaesitum filiae. Adcurs. in Lun. g.
pater dotem promittens no aliam promittere cesetur,qua data priori marito. d. ιοtem. D. detur.dor. neque enim tenetur iterum dotare licet priorem dotem amisisset. l. cum dotem. g. 1 . D o matrim. Nec obstat,quod diximus res
alienas in dotem dari non posse. Nam filiae ipsius loco & causa. cuius hae res sunt in dotem dantur,& manent sic datae in patri mynio fili et
222쪽
CApur XXVIII. xor licet in bonis mariti feri dicantur constante
Atque ita sunt,si pater idoneus & locuples sit. quod si pauper sit; de solius filiae bonis constitutam esse dotem intelligendum est,& quidetantum erit in dote . quantum promissum est. d. l. vlt. Et quamuis hoc casu, nillil Iustinianus inter pauperem dc diuitem distinguit sed simpliciter constituit, vi dos desola patris substatia constituatur: id tamen intelligit,ubi substatia aliqua est, quae sufficiat doti, dc ne pater egere cogatur. Sicut in marito constitutum est, teneri eum dotem restituere, quatenus facultates ipsius patiuntur. l. etiam. D. Ρl. mair. Lrer iudicate. 9.vit. Gl.βq. D.eod. sicut. D. de re
Midi. Nam & cum pater indefinite dotem pro filia promittit imo & cum extraneus; tantum promisisse intelligitur, quantum habita ratione eius bonorum. & puellae dignitatis,aequum esse iudex statuet. vi Conanus lib. VIII. csm cap. VI L docet: qui & restrictiorem esse iudicem in aestimanda ea dote, quam pater inuitus cogitur praestare, ut eam intra modum potius, quam pro modo facultatum exigat. Postremo sciendum est hanc Imp. Iustiniani constitutionem suo more improbauisse& abis rogauisse Imp. Leonem cum, qui Philosophus. post D. Antoninum usurpatur. Nam in Pli- ωen xXL cuius est inscriptio, Περὶ Γυ ipυλατ-
πωM in, id quod haec etiam inscriptio satis indicat,sanciuit,ut id seruetur,quod pater inconstituenda dote dixit, professusq; est. atque
223쪽
ita licet diues sit, etiam de bonis maternis, VI promisit. partem dotis dare possit. nec tota dosuo;quod non promtiit.teneatur. Sed arbitror, qttiquit idem eruditillimus interpres,ita conni- tutum a Iustiniano, ut isto quasi pudore patres induceret ad dotem filiabus maiorem, & ampliorem concedendam. nam liberum ipsis est, ex bonis maternis tantum filiae dotem dicere, aut quantum ex suo , quantum ex filiae patrimonio datum volunt. Quod si non faciunt interpretatio fauori filiae tribuituta. ut de suo tantum promisisse censeantur. Sic enim fore putauit Iustinianus, ut maiorem ipsi darent, si ab eis quantitas erit definienda:quod verecundabuntur summam dicere, quae paterno offici no respondeat.na cum generaliter promittunt de suis, & filiae bonis, possunt prae sic ferre Innem aut maximam dotis parte de suo se daturos , S: quod filiae charitate dignum sit,sol turos. cum interim non plus quam dimidium eius largiantur. Quod si quota pars ad se pertineat. cogenturdicere; ab eis aliquid amplius exprimet ea confessio, ne minus,quam pa rem deςe t fui sse arguatur.
An infumilias psidere O .uω per epsit.
rignare inter se videtur Iurisconsilii. nam
sidere quidem filiunis a. posse ait rem ex causa
224쪽
ellam. Maecianus adfirmat, Hlura a. inquit, nesretonere,neque recuperare,neque ad pisci possessionem respeculiaris videtur. l. Alii am. 93. D. de
R.f. Sed adhibenda peculiorum distinctio est: Nam in castrens peculio & possidere &vsu capere potest suo nomine,& iure, nec quidquam est in hoc peculio immutatum imperatorum constitutionibus .l. c. n sis. D. ad SC. Macedaecu oporter. Qia bon. qua lib. In f.per qua perfn aeq. In profectitio obtinet. dictu est,eu no videri possidere vel usucapcremisi patris, cui 'iu,/ lud pecu liu pleno iure est rati e & nomine. Pater isti per filici postidet & usucapir. eaq; ra 'tione hiilisf. etia possidere,& usucapcre res ex caussa peculii qux sitas dicitur,ut & seru' ratio
disserentia est inter res, quas filius possidet, vel usucapit. nam ex causa vel nomine peculii, persili si pater possidet & usucapit etia ignorans. ex alia causa dutaxat sciens d. i., ite acquirim'. sLL. S. Cesim T .pro emt. De reb. a patre donatis an eas filiusfusucapere possit, qu tatur'Et vivo patre manifestu est, no posse. cu donatio inter patre & illiu no consistat. kleoq; filius re sibi a patre tradita no ciuiliter, sed naturaliter tantupossideat,&l possessore. Defuncto etia patre.
iure veteris' a donatio morte patris no cofirmatur, pariter no usu capiet. l. ., sit 'ater. D. dote. l. 2.9 diu. D. pro her.Hodie co firmatur ea Lan test. CA don. int. vir.&-. de quo alibi dixi Postremo de peculio aduεtitio cognoscendu est. De quo Adcursint pinspis . de ad. vel ames.
225쪽
1o DE BON. MATER N.&c. censet, suo iure suaq; ex pina filius possidere, id est,ut ille ait ciuiliter, cu eius peculiijpprieras ad eu ptinpat ex costitutioni b. tot. tit. C. do ho .mat. 2 tit.de bo.quali. Sed possestione naturale vult Adcvrspatri per filius acquiri ratione scilicetvsusfructus, qui ad patre ex dictis costitui.pertineat. Vsu fructuarium autem naturali ter possidere. Luaturaliter m .d acq .velamis Si igitur ciuiliter filius possidet ex causia peculii aduentitii , etiam sequitur eum usu caper polle,cum ciuilis possessio ea sit, quae ad usu capionem ut requiritur , sic etiam susticit. I. r. perseruum qui infuga. D. de ad ypo l. I. C. de transform. ucap. quare fructuarius usucapere non potest qui naturaliter possidet, ut dixi; &praeterea rei alienae sententiam habet adquia rutur.*ή.D.de acqφo Quid igitur an pater res
filii aduentitias si possideat,ponysu capiet' Et ego non dubito usucapere pum,quia possessio eius potentior sit , quam vulgaris fructuarii; cu enim legitimus patris ususfructus plenissimam& dominio proximam potestatem patri
in rebus aduentitiis tribuat. l. I. . de bon.mat.Lcum oportet. g. non , autem 'pothecas. C, de bon.
qua bb.t quis prioris. 9β. C.dejec.nup. quis dubitet,eum quoque dominii iure quodammodo eas possidere, ideoque & usu capere posse saltem ad utilitatem filii ' & multo id magis, quam creditorem costitutum est, possidere δ: usucaperφ ad utilitatem debitoris, & ita debitorem ipsum ad usucapionem possidere; cu ad alia creditor de sibi possideat L non solum. g. qui pignori. D.de re p. strui nomine.eod. Illa dif-cilior q i aestio e st, an filiustam. res aduentitii
226쪽
C A v v T XXIX. 2ospeculii usucapere pro herede possitiHaec quar-hio ex eo pendet, utrum pater filio ad hereditatem consentiat, an non Nam si consentiat, compellatque adire, utrique suum ius manet,
filio proprietas, patri ususfr. sin recuset filio consent He;mhil patri acquiritur, sed solida de plena proprietas crit filii. vlt. 9.sin autem rem sante. C debon.qua lib. Et his casibus dubitari non debet, quin filius pro herede recte possideat,& usucapiat. Contrarium puto,si patre Ugnorante pro herede possidere coeperit; neq;
enim iusta haec possessio est, cum leges iussiim atris exigant, ut filiussa. hereditatem sibi de-atam recte adeat. l. quiis aliena. D. dea . h
mi neque id solum iure veteri verum est, qua aduentitia filiorum bona nihil a profectitiis differebant, sed etiam iure nouo Constitutio num,quibus uno solo casia filius sine patris au- choritate &iussiu adire hereditatem potest.siis distentiat,&recuset i iam dictum. Neque hic locum esse regulae illi iuris, quod quis potestinuito altero facere, idem possit eo absente Mignorantesupra, ubi de ii ereditate egimus,satis demonstrauimus. Alia quaestio est,an filius sedemque suus haeres pro herede usucapere poΩsiti quod male Doctores negant , decepti pinu o sensu l. a. C. de ..c. pro herede. ut alibi di-
An contra Eumfam.currat praescriptis. FIllofamilias concessam esse legibus vindia
cationem rerum aduentitiarum a patre co-
tra interdictum iuris alienatarum,nec praescri-
227쪽
1oc DI BON. MATERN, &c.ptione eum longi temporis temoueri,sup. cap. XIX. docuimus. Sed de praescriptione ampli' exponendum hoc loco videtur. De iis adueniat itiis bonis mihi sermo est in quibus patri usus- fructus quaeritur. nam in castrensibus,& quasi
castrensibus idem iudicium de filio , quod de
patresareulias est: vi quemadmodum patrifa-
utilias nocet usucapio atque praescriptio longi temporis, sic&filiosamilias noceat, cum adis ferri nihil in contrariu possit. Sed an ide dic mus de iis bonis aduentitiis,in qui b.pariter patri nihil adquiritur Planesi vera sit eoruni sententia, qui docent, etiam in his rebus filium iudicio experiri sine consensu, & authori tate patris polle. Bartol.in i silio m. B.depro
debon. qua lib. idque ea ratione, quod nullum ius in his rebus competit patri. Imo amplius dicunt, quamuis verum esset, finumn in his aduentitiis sne patris consensu in tu dicio non posse coosistere.ut est sententia Adeursii, quam dicit Baldus communiter adpro hari. non bolum. s. necessinu. C. debon. quae ob tamen praetcriptioni aduersus filium locum esse contendunt,ea ratione. qaod filius patrem officio iudieis cogere possit as consentiendu .
f.necessitate.&Lait Praetor. 6. a. D. quih. eae causi. maior. Nec obstat l. i. 9. . C.de ann.M eρt. nan, quae ibi lust in sancit de aliis bonis aduentitiis quae patri non adquiruntur, intelligenda sunt de bonis aduentitiis , praei
materna, in quibus tamen, ut in maternis, vin
228쪽
C A P v T XXX. xt Osfructus patri acquiratur. id enim apertissime verbi d. , significant;&ratio illic adiecta, quia nihil imputari filiissam. possit, si de iis re
bus indicio non egerint, cum lex eis obstite rit, ea scilicet, quae patre vivo, in cuius potestate constituti sunt, actiones eos mouere de
rebus aduentitii peculii prohiber. At in iis rebus aduentitiis , in quibus patri nec vi usfructus, nec administratio competit,idem dici nopotest Concludendum est igitur praescriptio . Nem nullam filiosam obstare in iis rebus ad
sentitiis solum, in quibos patri ususis. qu situs est ; quod & fauore liberorum factum est,
ad exclude 'das fraudes parentum , quae in tanta eorum potestate maiores metui deis vent , quam in aliis res alienas administrantibus. d. l. r. f. tin. Sed excepta est praescriptio longissimi temporis, id est, triginti annorum , quam Imp. Iustinianus filiis iure re iubet, ex eo primu tempore quo patria po- festare liberati sunt, dummodo non sint iis aetate pupillari,id est impuberes. hac enim duis
ran e; illa artare non currit. Nov. denupt. 22.
s. sed hoc sancitum. quae licet nominatim Haquatur in lucris nuptialibus , quorum proin prictatem filiisfamil. lex addicit, si parentes.
qui ea lucrati sunt ad secundas nuptias transi uerint: tamen idem de omnibus bonis materis nis , aliisque aduenti iis intelligendum esse, plerique omnes Interpretes recte existimauerunn,non ta adeo, quod haec summa in d. Nov. a 2. generalitar confecta ab Iruerio & sub.
229쪽
ann.exc. quam quod ratio in his omnibus eadevi delueeste,quae in illis lucris. maior etia ; quia plus tribuendum patri sit in iis rebus, quae ab Lpso ad filium peruenerunt, quorumq; dominium patri in poenam siccundarum nuptiaru adimitur , quam in iis, quae aliunde filius adquisi. uit,vel aliena liberalitate vel industria sua, aut Drospera fortuna. Si igitur in alienatione eoru bonoru, quae patri ab uxore legata sunt & pro,pterea plus quiddani iuris pater in iis alienandis habere videtur, tantopere filiis constitutio Iustiniani fauet, ut liberatis etiam patria pote state longius, quam ceteris sipatid ea vindicandi cocedatur, nec ordinaria ulla prςscriptione, sed tricennali tantum excludantur; quato magis id concedendum filiis est in iis bonis, quae nec ex facto, nec ex poena patris sunt cosecuti, sed aliunde, ut diximus adquisiverunt ρ Certe unicuique ne du patri,acerbius est, factu suum
infringi ab eo,qui per ipsum aliquid cepit, qua
qui aliunde cepit,& vice versa iniquius agatur cum filio,si minus temporis ei concedatur ad vindicandas eas res,quas pater nullo iure alie nauit utpote aliunde filio adquisitas, qua eas, quae cu patri essent antea iusto titulo legati vel alio adquisiit ob secundarum nuptiarum contractum reseruari filio leges iusserunt. E co trario quoq; errant doctissimi alii Interpretes qui ita fauorem filiorum amplificant, ut dicant in D.C.de ann.exc.hoc tantum constitui, ne filiis vlla currat praescriptio : at non iudem illud, ut
filii agere vivo patre, seb cuius potestate sunt.
230쪽
C A p v T XXX. 2 os non possint, quod in aperte contrayerba d.LI.& contra dictam Nou. dem pl. quibus mirabiliter resipondere conantur. Hoc igitur costituto duae quaestiones de hac tricennali prς stri-pticine excutiedae sunt. Vna est, an simplicitet remoueatur pra scriptio longi temporis,solaq;
tricenalis admittatur Altera an filio detur aduersus eam restitutio ex capite dc caussa ignorantiae'Prior multiplex est. Primu enim quaeritur, an huic lustinianeae constitutioni locussu in emptore bonae fidei, vel alio,in quem pater rem alienavit; qui re filii esse ignorauit. Videtur. n.tali emtori ordinaria praescriptio prodesse debere dece vel viginti annorum, iuxta
regulas notissimas. Sed tamen contrarium verum est. la praescriptione tricennali eum tu tum esse. ita enim diserte Imp. Iustiniani&aliorum constitutiones iubent, nec quicquam distinguunt. d.l. I. s d. u.denupt. l. I. C.dὐbon .mat. Et ratio id facit :quia id totum in fauorem filiorum aperte constitutum est, &ad nimiam patris in aduentitiis bonis potestatem coercendam. tum est etiam quod emptori imputetur,qui cum filios esse venditori suo sciret. aut inquirere deberet,aut fideiussorem exigere posset, negligentius in ea re tota versatus fuis
tis aperte ab Imp. Constantino significantur ind.l. I .Qde bo.mater. Ideoq; nec bona fides eum cum iustissimo etia errore facti iuuat. Nec ob qstant verba d. u.de nupt.9. βed quod'sancimus. ubi non tam parentibus alienatio interdicitur, quam accipientibus eas res ea poena imminere