Brevis expositio propositionum damnatarum. In qua variae quaestiones a probatis dd. fusè enarratae, juxta summorum pontificum decreta, brevi metodo, ordineque alphabetico dispositae resolvuntur. A p.f. Didaco Duarte ab Aragonia Ord. Min. Reformatorum

발행: 1719년

분량: 373페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

4 Confessio.

Invehuntur adversus Religiosos, & praesertim Mendicantes a quibus eorum salia doctrina quam maxime impetitur ac docent laxitatem in Sacramento poenite tiae a Religiosis inductam esse , ut proinde Confessiones apud ipsos factae , ut plurimum vel sacrilegae sint, vel invalidae, e quod ob facilem aditum, quem poenitentes habent ad Religiosos, a quibus leves poenitentiae imponuntur , saepe deficiat propositum non peccandi de caetero ad validitatem Sacramenti, di ad veniam a Deo o tinendam praerequisitum; Docent praeterea , nimiam in poenitentia imponenda Mendicantium benignitatem oriri ea spe subsidii temporalis a poenitentibiis obtinendi , ut

idcirco possit Parochus suspicari i quod ab

iis nimis leves, & peccatis longe impares poenitentae hac de causa imponantur. His suppositis dico, auod neutra ex his propositionibus potest sustineri, nam utraque est expresse ab Alexandro VIII. damnata; ratio est, primo quia consiletudo Ecclesiae praesens in administrando poenitentiae Sacramento, etsi benignior , non di fert substantialiter ab antiqua , licet se veriori 2. rigorem antiquum in Poeni infligendis ante adventum Mendicantium Ecclesia rem sit, atque adeo , si quis doleat , quod rigidior lla disciplina exoleverit , non debet id Mendicantibus alcribere 3. cum Mendicantes maxime omnium idonei sint ad hoc Sacramennim administrandum ob diuturnum eorum studium, ob Iongam experientiam , ob continuam inter doctos , & Doctores his de rebus agentes , consuetudine , ti ob specialem vitae

Diuitia

92쪽

Immacaeatae Professionem, ut idcirco innumeris privilegiis a Summis Pontificibus sint socupletati , sitspicari , quod ab iis nimis

leVes , & incongruae poenitentiae, seu fatis factiones ob spem subsidii temporalis po mitentibus imponantur, est gravissimum peccatum, hominibus piis, ac doctis tam grave scelus attribuendo , suod ici licet alicratum culpis ob spem lucri coniveant.

PECCANDI.

1 s. c aeritiae . An detur discrimen in- - ter consuetudinem & occasionem Proximam peccandi , Resp. Dari utique nam omnis occasio Proxima plerumque affert consuetudinem Peccandi, quamvis aliquando possit esse sine tali coniuetudine ; consuetudo autem Peccandi plerumque datur sine occasione Proxima , ut patet in eo , qui frequenter se polluit , pe erat, detrahit &c. I 6. Quaeritur . An Contessario interroganti teneatur poenitens fateri consuetudinem peccandi Resp. Tenetur fateri , iuxta decretum Innoc. XI. damnantis prop. 68. Ratio est, quia cum Confessarius non possit absolvere Poenitentem nisi recte dispositum , ad hoc mi absolvat, debet habere credulitatem saltem probabilem de recta poenitentis dii positione, habet ergo ius inquirendi, an poenitens habeat propositum non peccandi , cum igitur diuturna consuetudo Peccandi soleat difficiliorem reddere efficaciam propositi, poterit interrogare de tali consuetudine . & de animo illam amputandi , ut

93쪽

6 Consuetudo peccandi.

ita cognoscat, quale sit propositum poenῖ-tentis, &an ille sit rite dispositus , deinde quia Corisessarius debet consulere Poenitenti ea media, quae conducunt ad emendationem vitae in futurum, sed inquirere consueuidinem peccandi maxime conducit, ut prudenter intel ligat, quale debeat ei praebere consilium, &cuiusmodi remedium adhi- herer ergo Confessarius habet jus interrogandi de consuetudine, & poenitens tenetur eam fateri, etiamsi sit vir doctus, qui facile sibi permadeat, se habere evidentiam de recta sua dispositione, nam in eo Co 1cientia Iaxa fortasse decipitur. I 7. Quaeritur. An poenitens non interrogatus a Consessario teneatur per se fateri peccandi consuetudinem λResp. Per se non tenetur, per accidens autem quando consuetudo est novum peccatum propter aliquam specialem rationem, aut est occa fio proxima novi peccati, consuetudinem ipsam esse confitendam,certu est. I 8. Quaeritur. An habenti consuetudinem peccandi mortaliter, & habenti dolorem, & propositum emendationis cognitum a Consessario, possit iste differre absoluti nem etiam poenitenti invito pResip. Posse, dum Confessarius videt, iaexpedire ad emendationem poenitentis, Mad majorem firmitatem propositi non Peccandi de caetero, idque etiam si poenitens renuat, nam Consessarius non solum est judex , sed etiam Medicus spiritualis, idcirco potest adhibere hoc remedium opportunum differendi ab Iulionem ad vitae emendationem; quod si facile poenitens non sit amplius habiturus opportunitatem confitendi, vel

94쪽

Consuetudo peccandi. '

vel si probabiliter credatur, quod ex dilatione absolutionis facile in desperationem mersius in nova scelera sit lapsurus, non est differenda absolutio poenitenti disposito , atque invito; cum enim in his casibus dilatio absolutionis non appareat profutura, sed Potius nocitura, non adhiberetur in medi- Camentum, sed in venenumr extra hosca fus, experimento constat , qtiod dilatio a solutionis per aliquot dies multiim conserat, ne consuetudinarius in eadem peccata re

Iabatur, qui licet hic, &nunc habeat V tum dolorem, & propositum enicax, &Per consequens habeat jus ad absolutionein, non tamen habet jus aci illam statim obtine dam . sic Cathecumenus petens baptismuin,

ius habet ad illum, non tamen ad illum habendum statim, passim enim differtur, ut melius instruatur, & cum majori dispositi

ne ad illum accedat.1 9. Quaeritur . An consuetudinario aseserenti, se habere dolorem, & propositum non peccandi de caetero, teneatur creder

Confessarius sResip. Ut in plurimum tenetur; quando

autem ex alio capite , aut circumstantiis Constat, aut prudenter timetur, illum non

esse sufficienter dispositum, quantumvis di CZt, se dolorem, rus propositum habere requis tum, non est illi credendum 's impos sibile enim est, quod aliquis credat Cum satisfactione dictum unius privati hominis, quando habet indicta , & conjecturas uingentes in oppositam partem , & ex parte illisis privati hominis nullum aliud est motivum, nisi dictum simplex illius. Quaeritur. An ubi nulla spes emenda- ,

95쪽

8 Consuetudo peccandi

tionis. apparet, teneatur Confessarius absis Vere Peccatorem etiam non reciduum asserentem , se habere dolorem, & propositiim Resp. Negative, sive talis defectus spea emendationis se teneat ex parte poeniteΠ-tis, sive ex parte Consessarii , nunquam PG- terit iste licite absolutionem impendereni si prudentet sibi persuadeat , poenitentem nabere propositum firmum emendati Bis , & dolorem de peccatis praeteritis x ad lim autem , ut poenitens Perveniat ad Concipiendam spememendationis suae, debet Consessarius proponere ei motiva , Per quae melius disponatur, quod si non Consequa -- rur, quamvἰs dicat poenitens se habere dolorem, & propositum , tenetur negare, auddiflerre absolutionem , etiam, invito λ lege

propos. 6o. inter damnatas ab Innoc. XLrs r. Ex dictis sequitur, subiici damnationi dictae propi-o. quamcumque Opini Rem , quae negaverit , Confellarium posse negare, aut differre absolutionem χ concurrentibus simus tribus circumstantiis , Pr1ma, quod poenitens. habeat consuetudine peccandi . 2. quod nulla. sit spes emendationis .. 3. quod selo verbolenus asserat poenitens, se dolere, & proponere sine eo quod detur signum sufficiens quoi colligatur, se loqui ex animo - . .

Is 2. Quaeritur . An damnationi subjaceae ea propositio Lovaniensium docens, quod negatio, aut dilatio absolutionis, si solumst utilis , ω non simpliciter necessaria non est exercenda ire poenitentem invitum sResp. Quamvis talis opinio sit salia, ut

Constat ex eap.. Omnis utris,sque Oeia ubi laeisli iudiciis Consessarii committit, non ta-

96쪽

men subi icitur damnationi expresse , & formaliter , quia ut ex terminis patet , longis distat a propositione damnata , sed neque Virtua liter, nam ex illa non infertur pro Positio proscripta . - iso. Quaeritur. Quomodo poterit Confes.sarius se gerere ad Armandum judicium prudens de dispositione requisita Poenitentis ; ut ilium licitε absolvere possit λResp. Poterit prudenter Iudicare, poena tentem esse sufficienter dispositum, eumque licite absolvere, si concurrat aliqua ex ci cumstantiis sequentibus I. si in praeteritas Confessionibus poenitens non fuerit a Consessariis admonitus de suo periculoso statu, & in praesenti monita , & correctiones libenter suscipiat , poenitentias acceptec, ac culpas suas ex animo detestetire 2. si cumlaermis , sispitiis , vel aliis veri doloris

signis non ordinariis confiteatur . 3. si ex Concionibus, Missionibus , morte improVI-sa , vel alio satali casu commotus, & c-- punctus ad Consessionem accedat 4. si post- . quam fuit a Confessariis admonitus diligentiam adhibuerit ad vitanda peccata, & pec eatorum occasones, & de facto se emendaverit , rari ssime peccando s. si sponte confiteatur, id est , si non urgeatur a Patre, Matre , Praeceptore, Paedagolo, prae cepto Ecclesiae, Congregatione, Confrater nitate , vel consuetudine confitendivo die Sec. Sed a solo desiderio iustific3tionis, ac emendationis culparum . s. si altarticulo, vel periculo mortis probabili fue rit constitutus. . 134. Quaeritic . An in articulo mortis

possit licite impendi absolutio, etiamsi du-

97쪽

bitetur de vero poenitentis proposito , dum modo non constet illud abesse λ . Resp. Affinative, ratio est, quia non P te si Confessarius in illo articulo melius cer '

tiorari, sed tunc absolutio sub conditionaconferenda est videlicet: si rite es disposi-

Issi Quaeritur . An ad susci piendum po stritentiae Sacramentum requiratur contritio persecta

Res p. Negative, nam sessicit attritio su pernaturalis, & haec doctrina est omnino, certa, & indubitabilis propter definitionem Tridentini sest. I . eap. 4 n haec verba

Mamvis sim Sacramento. c.

1 6. Quaeritur . An sa item in articulo imortis requiratur contritio persecta λ, Resp.. In articulo mortis pro valore, Messeacia. Sacramenti poenitentiae non requiri contritionem perfectam, sed sufficere a tritionem supernaturalem s Ex alio Vero capite requiritur persecta contritio , ex cha ritate formata quia cum homo In eo articulo non sit certus , eam attritionem si Pernaturalem, qualis requiritur ad Sacramentum, a se esse elicitam s actus autem

di lectionis. Dei super omnia reddat

illum omnino securiim pro salute aeterna consequenda , ideo ad hanc securitatem requiritur contritio charitate formara , maxime , clim non habeat omnimodam evidentiam, aut certitudinem de valore sui baptismi , neque de valore ordinis. Sareerdotis illum abii Ventila. .. .

98쪽

laritur. Quot sit fines propter

Copulae Conjugali

Resp. Esse 1 tem , nempe bonum PrO- Iis, redditio debiti Coniugalis , significa rio Christi eum Ecclesia, aut cum humana, natura , sanitas corporis , vitatio fornicarionis, voluptas , ω finis alius quilibet ex-

r 38. Quaeritur. Qitalis sit finis primasius, ad quem contractus Matrimonii iust tutus est a natura Φ . iResp. Esse bonum prolis in ordine 3 dconservandam speciem, sed quia etiam est Sacramentum , qua tale est institutum ad generandam prolem in ordine ad glorificandum Deum alioquin erit Peccatum ueniale. Is 9. Quaeritur. Quomodo sit licitum uta Copula Conjugali. Res p. Licere uti tali Copula proPter praedictum finem primarium , aut etiam Propter fidem Matrimonii , idest propter imple dam obligationem ex iustitia reddendi debitum . Iclo. Quaeritur . An liceat vacare Copu- fae Coniugali solum propter finem vitandae incontinentiae λ Resu. Si fit propter vitandam inconti nentiam alterius Coniugis, certum est , in eo nullum esse peccatum, 'quia in eo fine invenitur fides Coniugii, sive redditio debiti Coniugalis , si vero C lux vacet Copulae solam propter vitandam incontinentiam,a liquicalpam venialem, alii O a lam esse affirmant. D s Is I.

99쪽

I6s. Quaeritur . An liceat vacare Copulae Coniugali solum propter sanitatem Resp. Qui indiret eo med ob ad sanitatem, & intendit finem primarium , simul sanitatem, adhibendo tale medium, nullum peccatum committit, si autem Intendit sanitatem. dumtaxat ,. omittendo: finem primarium L ita hac omissione. Peccat.

venialiter . . .

I 62. Quaeritur . An sit licitumi vacare Eo iugali Copulae propter solam voluptatem Resip. Esse damnatam ab Innoc. XI. cu-Fropo istone 9.. OPinionem. , quaer negat. CO-pulam Cbniugalem. habitam propter totumVOΙuptatem carere: Omni culpa . etiami veniali, ,. M suisiciens motivum esse censetur Pro damnatione illius ., 'Imd SS: Patres. d Eeant oppositam: sententiam; si Vero, vac tui dictae Copulae propter voluptatem , tan Mam propter finem subordinatum fini primario Matrimonii, in ordine ad generationem, nulla omnino intemeniet culpa, . nam, qui sic operatui, tequitur ordinem naturae ,, uuae destinavit voluptatemi Copula: are re dendam: saciliorem generatione rotis , conservationem species 3. & ex haς patet , esse peccatum veniale uti: Copula. ComuSalii propter finem aliquem matrimonio est traneu , v. g. propter consequendum.1 inae aliquod donum in .. . I6 P. Quaerit in .. An possint aliquando

Coniuges ita Copuli Coniugales mortaliter 8 Resp. rufirmative, & r.. si semen scienter , voluntarie extras 'as effundant,. qpla est contra finem generationis. 2. si macriu caelationis mente ad. alia objecta sit et

100쪽

tam . ita litvla aliam mulierem, & mullaralium virum desideret , quod est in Confessione aperiendum cum objecto cogitato is 3. si vir in vase praepostero uxorem cognoscat , etiam cum animo consumandi indebito vase, magna enim indecentia in Matrimonio apparet vi si luxuriis prohibitis se faciant impotentes ad reddendum debitum, nam praebent causam ruinae spi ritualis . s.fi aliquid faciant, per quod Coneeptionem impediant, etiam si de laeta non inpediatur, quia per eos non star, mim impedisetur . si habens votum castitatis debitum petat absque dispensatione, quod tamen P rest, & tenetur reddere &c. '16 . Quaeritur. An qui ha se CopuIam cum soluta, satisfaciat Confessionis prece pio dicens: eo nisi cum s Iuta grave peccatum contra castitatem , non explicando Copulam Resp. Nequaquam satisfacere, ut constae ex propos 2s inter damnatas ab Alexandro VII. Ratio est, quia quamvis juxta probabiliorem sententiam non teneamur in Con fessione aperire circumstantias peccati aD gravantes , sed solum numerum, & circumflantias speciem mutantes; nihilominus ita

numerum peccatorum tenemur explicare ,

ut unumquodque explicandum sit secundum indirulitationem suam , si ea individuatio speciali modo participet malitiam specificam peccati: v. g. licet non teneamur ape rim, num peccatum commissum contra

Cassitatem diu duraverit , num fuerit intensium, nec explicandum sit, num Copula hoc, vel illo situ suerit commissa, eo quod haec spectant ad circumstantias , non ad 1io. D s stam

SEARCH

MENU NAVIGATION