장음표시 사용
111쪽
mo Ius Ecclesiasitum Uniuessum. Rese . praeeipit, ut Episcopi eurent, ut Parochi inter Miliarum solemnia, ae di- M vinorum celebrationem sacra eloquia, &m salutis monita vernacula lingua singulisse diebus sestis, vel solemnibus explanent Itaque supposuit Synodus Tridentina, inter m aram solemnia a Parochis sacra eloquia populo esse explananda ; atque ita cone iones Parochiales debere fieri in ipsa Missa Parochiali; ut sieuti lectio Evangelii , ita eiusdem explanatio partem quin dammodo Missae eonstituat. XIX. Ita videmus in omnibus Parochis Turalibus concionem immediate post Evangelium haberi ; idque ut ubique servaretur S.Carolus desiderabat. Curent Epi- ,, scopi , quod veteris Ecclesiae institutiis est, sermonem sacramve concionem ubi ,, que inter Missarum solemnia potissimum se haberi , sive ab illo eodem Sacerdote , se qui Missam tunc celebrat, canit ve; sve,, ab alio habeatur ,, . Concit. Mediol. IV. Parte I. tit. De Verbi Dei praedicatione. XX. Nequaquam proinde mirum videri debet, in saeris Canonibus atque Pontificum Decretis frequentius urgeri obligati nem frequentandi Missam Parochialem , uam obligationem audiendi Uerbum Dei in Paroehia . Cum enim instructio populisve explanatio Euangelii juxta Eeelesiae institutum . esset pars quaedam Missae; urgendo Missam Parochialem etiam urgebatur auditio Uerbi Dei in Parochia. XX l. Unde Episcopi urgentes Missae Parochialis frequentationem , ejusque uti- Iitatem , eam potissimum ex instructione a Parocho fieri solita petunt. Atque signanter anno i 94. Archi-Episcopus Cameraeensis , & Episcopus Atre-hatensis in suis Litteris Pastoralibus declarantes , quod Fideles ipsis subditi obliga- Tentor , & tenerentur audire Missam Parochialem in Domini eis, & festis solemnibus, nisi ob legitimam aliquam causam se absentaverint ; quodque eonsuetudo a mille, & amplius annis frequentandi miis mParochialem laetit eustodita magno cum animarum profectu , & consolatione , E clesiae disti plinae manulentione , Ecelesiarum Paroehialium decenti ordine , & decore, tandem fideles suos alioquentes su
iiciunt : In quibus comparentes ultra is persolutionem servitii Deo a vobis δε- is bili , Sancto nimirum Missae saerificiosi interessendi , Dei verbo reficimini ; in- , , superque instruimini quomodo debeatis
is vos regulare tam erga vos ipsos , iami A liamque vestram , quam proximum Ueri strum e annuntiato vobis per Palloremis in particulari , quomodo vos ipsos peris totam hebdomadam dirigere debeatis ris Quae festa, ieiunia, & abstinentiae sintis observandae et duae peculiares preces, o quae erga infirmos , captivos , aliosque is afflictos misericordiae opera sint exercenis ,, da ἱ ubi publicationem matrimoniorum se intelligitis, quae de impedimentis res dere possitis, & similia multa, quae ve-- sttae in t fructioni , & in bonos Christia-
se nos educationi deserviunt ,, .
De Missa privata. r. Misa privata quae hodie dicatis ρa. Quae dicatur folemnis. 3. Olim Misso Legitima dicebatur , eui
aderant offrens , communicans praeter Sacerdotem.
. Missa primitus in liruta , ut assentes
etiam communicareret ἰ fotique eommunicantes interese sinebantur.3. Disciplina communicandi quomodo ad solos Altaris Minilleos redacita γα Optat Ecclesia, ut asissentes Missa S
crificio etiam Sacramentaliteν comis
7. Parochi merito adlaborant , ut populus istius communicare , intra Missam
8. Osendendum populo tempus legitimum communicaucii esse post Communi
nem Sacerdotis. p. orationes oecialiter recitantur pro eo
I . Communis es quasi pars ipsius S erificii .
Ir. Communio in Ecclesis per xir. fecuta vix extra Missarum solemnia populo a Piributa ir. Rituale Romanum haue disciplinam expressit ; uti σ S. Carolus. 13. Re
112쪽
PAas II. Sac T. I. TIT. V. De Celetratιom Missarum. x3. Retinetur in omnibus communitatibus Eeelesiasticis. I 4. Antiquitus prcter communIeantes reqti; rebatur assistentia populi , ut Misadνceretur publica.r3. Seculo I x. invaluerant Missa mi tae, quae solitariae dictae, oe in Monas νiis primum frequentata fuerunt. 6. Hae a pluribus Synodis restrabata. i . Missa illae dicebantur a solo Sacerdote, nemine assisente , aur ministrante .i8. Videntur Veteres voluisse, ut plures ast
ferent Misae, σ quare ρ1ρ. Duo Miniseri etiam in Missa privitis aliquando requisivi vIdentur. ao. Petrus Damianι solitarias Missas m
pugnatii. 2I. Ex argumento Damiani consequens via
detur solo iure positivo Mini rumin Missa requiri. χχ. Missae solitaria hodie prohibitae, pria
vota hodie Iuno frequentiores. 29. Antiqui Canones volunt adhiberi Cleri- eum ; quod functio requirere via
24. Duodi Belgica id fum non obsitire r
quirunt .a . Caroltis verte requisivit. 26. Voluit Gerieum probatum .
27. Insuper requisitat, ut mini et in hMAtia Clericali , o decenti ; quod σalii Anodi requirunt. a 8. Curictis Misae abst flens non iabet aliis
intendere .a9. Mulieribtis vetitum Missa misserare, ι ad altare accedere.
3o. Indignum , quod Missae afflant pueri
etiam immorigeri ae pelti lautes.
3r. Sanctitati ae dignitati Sacrificii his usus
32. Sacrificium per huiusmodi pueros pro
33. Usus his repugnat Synodi Tridentina. 34. S. Carolus voluit per Miniyirum Missi
ncompostos moneri. 33. An conveniat, Sacerdotem M am rei
ιrare cum misero immorigero , σώrdido R36. Non convenἰt, ut similis Minister δερ- pisat in Missa vites populi. 37. Hic abusus fandat i Haereticos , oeexiguam de Missa Soeriscis ideam is Catholicis arguit. 38. In hoc ab v patescit, quid ροθι malaeon et udo.
3ς. inde his abusus originem habeat , σquomodo etiam pueris mercenariam de Misa ideam imprimat. o. Episcopi hais ab ui abolendo merito
I. 4 Issia privata hodie eommuniter dia1Va titur illa , quae fit sine cantu ,& solemni pompa , a solo Sacerdote, uri alterove ministro Meerdoti respondente, &assistente; sive in publieo sive privato loco fiat ; sve plures sive pauci, vel etiam nulli
intersint, aut etiam communicent.
II. Missa vero solemnis prout huie privatae opponitur, hodie vocatur omnis illa, quae fit eum cantu, & aliquali saltem s lemni caeremoniarum apparatu ; tametsi etiam pauci assislant, & nemo praeter S cerdotem celebrantem communicet. Veteres vero , ut Missia diceretur δε- Iemnis ae publiea , huic exteriori pompae addebant frequentiam populi osserentis , σeommunicant/s, ait Bona lib. r. Rerum LL
III. Haecque Mim , eui nimirum p pulus ait; llebat, & communicabat, Legitia ma vocabatur . Imo teste Walaseido Str bone libro de Rebus Ecelsi. cap. 21. Fa- is tendum est , illam esse Legitimam , euiis intersunt Sacerdos, respondens, offerens, is atque communicans ἔ fieut ait ipsa is compositio precum evidenti ratione d is monil rat a)is. IV. Quantum ad eommvnliantes . Ceditum est . Missam primitus se institutam , omnesque orationes ita esse ordinatas , ut non tantum Sacerdos, sed & adstantes communicare supponantur; imo antiquitus solisere communieantes Sacrificio Missiae late este linebantur. μ Selem Q SM Walafridi locus ita intelligendus est,
quod ubi deliant Fideles Communieantes , Missation si legitima. quoad finem secundariui I , spi-. xuualem nempe populi Fidelis nutinionem ἰ sed non negat eam tune esse abiblute legitimam. eum per eam Deo cultus supremus exhibeatur, & prinees fundantur pro populo, ad quem finem praecis pue institutum fuit 1acrificium.
113쪽
,61 Iur Eccle sicum inisessum. Selendum est inquit Mierologus Da se Mira Eeclesiae Ministro non pro se tanti Eccles obsere. ων. II. iuxta antiquos ,, tum, sed pro omnibus fidelibus, qui adis Patres, quod SOLI communicantes clivi- ,, Corpus Christi pertinent, celebrentur ri. se nis mysteriis interese consueverunt, un- VII. Ut tamen ad antiquum morem, &is de & ante oblationem iuxta Canones ab Ecclesia multis seculis servatum, atqueis iubebantur exire Catechumeni , & pce- etiam hodie desderatum , pro temporum , se nitentes: videlicet qui nondum se para- & populi conditione rediri possit; eatenusis verunt ad communieandum . Hoc quo- saltem ut in Missis solemnibus praesertim se que ipsa Sacramentorum innuit conse- Par hiatibus, semper aliqui e populo e-- ctio ; in qua Sacerdos non pro sola sua municarent, Parochi in hoc saltem meritori oblatione , & communicatione , sed & incumberent, ut Saera Communio sine ra- is aliorum rogat , & maxime in oratione tionabili rauia extra Mimarum solemnia in ,, post eommunionem pro filis communi- Ecclesa non distribueretur ; sed poliquam is cantibus orare uidetur. Nec proprie com- Sacerdos communieavit, ipsa quoque Comisis munio diei potest, nisi plures de eodem munio populo communieare volenti daretur.
is Saerificio 'rticipent, , . VIII. Neque diffelle erit praxim hane Idipsum pluribus adstruit Cardinalis Bo- introducere, eamque populo persuadere, sina loco citato ἔ additque Id. a. cost. 17. Ostendatur, tempus legitimum communi-ntim. a. Hane consuetudinem diu persitisse is candi esse ante ultimam orationem, quae idens es. ,, dicitur ad complendum : quia ejus peti-U. Sensim vero deservescente fidelis po- tio maxime e st pro iis , qui communipuli servore, communio illa uuotidiana sub ,, cantis , uti loquitur Walafridus Strabo singulis Milsis redacta est ad solos saeros loco citato cap. 21. . Oratio, quae a Nain
Ministros altari allistentes atque hine laseido dicitur ad complendum, hodie voe etiamnum hodie notat Bona I. a. cap. VI. ri solet, Pui-Communis, utpote post Comnum. 2. In Missa solemni retenta est munionem dicenda. ,, ab aliquibus Eeclesiis eommunio Mini- IX. In primis itaque populo dieredum, is strorum , qua Roma nunc permanet in quod ex mente Eeelesae illa oratio speei se insignioribus Basticis , & ubi desierat, liter recitetur pro iis , qui communicave-- Apostoli eae visitationis Decreto restituta runt; uti & haec, quam, postquam omnesis est . Sapientissimo sane consilio , ne i a communieaverunt, dieit Saeerdos sub silenis desuetudinem abeat antiquisimus Ecese- tio: Quod ore Sumpsimus, pura mente ca- ,, sae ritus, sine quo vix possunt intelligi, piamus , oe de munere temporali fax N ,, quae in liturgicis orationibus quotidie bis remedium fempiterniam ς quemadmodumis recitantur ,, . monet Rodulphus Decanus Tungrensς, DoVI. Quin optandum sit, quemadmoὰum Canonum obsereamia, promst. 23. addens:& Synodus Tridentina optavit, ut fideles Quae utique orationes non pro his, qui Missae assistentes quotidie etiam sacramen- is communicaturi sunt , sed qui iam com taliter communicarent; atque etiam faten- is munica'erunt , iuxta proprietatem sui dum sit, orationes & ritus Missae suppo- nominis agunt: ergo & ante tuas eom-nere, plures esse eum Sacerdote communi- is municare non negligunt, qui eumque ea-tantes , dubitari nequit : perperam tamen is rumdem orationum benedictione severihine insertur , Sacrificii Missae integritati is desiderant is . quidquam deesse , si excepto Sacrificante X. Ulterius populo exponendum , quod
nullus communicet; aut Μissas, in quibus ipsa Communio sue participatio Sacramen- solus Meerdos Sacramentaliter communicat, ii partem quodam modo Sacrifieii eontii illieitas esse; ideoque abrogandas: siqui- tuat et ideoque summopere eonveniens esse, , dem illae quoque Μiita ait Synodus ut dum una eum Sacerdote Sacrificium ose Tridentina Seg. 21. de Sacrifcio Missae serunt, etiam una de Sacrificio Sacramen-
cap. 6. vere communes censeri debent: Iasi er communieando participent.
, partim quod in eis populus spirituriiter XI. Hi ne indubie factum, quod duode- , communicet: partim vero , quia a pu- sim & amplius seculis constanter si obse
114쪽
PARs II. SECT. I. TIT. vatum , ut in Ecclesiis saera Communio extra Mi ilarum solemnia non distribueretur. Et si fides Morino lib. 3. de Paenit.
,, servabatur Corpus Christi alium in fi-
is nem, quam propter infirmos, una sciliti cet ex pane consecrato particula . in se ei rea sanis non erat extra sacrificii actio-h nem communicandi loeus. Consuetudo
is moderna Corpus Christi propter fidelium
is communionem reservandi recens est , a,, Monachis mendicantibus primum intro- , , ducta, deinde ab aliis plerisque usurpa- ,, ta , quae nondum tamen Romani ritusis rubricas expungere Potuit ,,. XII. Quod de rabricis hie asserit Morinus , verissimum esse evincit rubrica Ritualis Romani Pauli V. quae titulo de Sacramento Eucharisiae haee praeseribit: MC--,, munio autem populi intra Missam statimis poli communionem Saeerdotis celebran si iis fieri debet ni si quando ex rationa
se bili eausa post Missam sit aecipienda γδε cum Orationes, quae in Missa post eom- , , munionem dicuntur , non solum ad Sa- is cerdotem, sed etiam ad alios communio cantes spectent, , . Hujus ritus venerandam antiquitatem , atque utilitatem haud ignorans S. Carolus, in Concilio V. Mediolanensi pari. . tit. v.
statuit: Hoe inititutum , quod antiquisiis mi ritus est, Sacerdos religiose servet , ,, ut intra Misarum stemmia , postquam is scilicet Sanguinem ipse sumpserit, fideliri bus saeram communionem ministretis. XIII. H is addere poterit Parochus , etiam hodie in omnibus Ecclesiasti eis Communitatibus ritum illum servari; ut communio praecipue Conventualis intra ΜiGrum se lemnia distribuatur. XIV. Praeter communicantes requirebant
insuper antiqui populi frequentiam , & aD sistentiam, ut Missi diceretur solemnis, &publiea . Unde Missae illae i plis erant ρυ- hi ea , in quibus una cum Episcopo , aut
Pallore populus conveniebat, tametsi etiam sne cantu fierenr, quo sensu eas frequen- er accepit S. Gregorius , dum vetat in Monasteriis publicas Missis eo fine, ne in servorum Dei secessibus occasio praebeatur popularibus conventibus ἱ ut pluribus ossen-1um capite praecedenti.
V. De Celebratione Missarum. IOIHoe sensu Missae , quae in Monasteriis
etiam eum cantu & exteriori pompa, atque circumstante Monachorum conventu fiebant, mi ali dicebantur.
XV. At seculo ix. invaluit aliud genu Missae privatae r quae a quibusdam solitaria dictae suerunt; eo quod Sacerdos solus etiam nemine ministrante, aut praesente suitari & privatim eas perageret. Hae primum in Monasteriis a Monaehis frequentatae sensim etiam ad Presbyterogseculares transerunt.
XVI. At hae, ubi primum invalueruntia pluribus improbatae fuerunt , tamquam primario Misse instituto , ritibusque Eeclesiasti eis parum eonsonae. Concilium Mo-guntinum anno 8i3. Canone 43. Nullusis Presbyter, ut nobis videtur, solus Mi Dis iam cantare valet recte. Quomodo enimis dicet , Dominus vobiscum, vel, sursumis corda admonebit habere , & alia multa is his simi lia, eum alius nemo eum eo sit,, Et sortius ei rea idem tempus Concilium Parisiense UI. Lb. r. ωρ. 48. Irrepsi iari plerisque locis, partim incuria, partim se avaritia reprehensibilis usus, & congrua is emendatione dignus , eo quod nonnulliis Presbyterorum sine Ministris Missarum se solemnia frequentent : quod nec verba se Domini Salvatoris, quibus mysteria Como poris, & Sanguinis sui Discipulis eeleri branda tradidit; nee Apostili Pauli d is cumenta declarant ; nee etiam in ipsis si Actis Apostolorum , si enucleatim i
, , gantur, ita fieri debere ullo modo i , , venitur. Unde conveniendus imo inte is rogandus nobis videtur hujusmodi Comis poris , Sc Sanguinis Domini solitarius
is cinsecrator, quibus dicite Dominus in
is biscum , & a quo illi respondetur e ti,, cum Diritu tuo: vel pro quibus suppli-
is cando Domino inter cetera e Mementsis Domine, o omnium circumstantium, eum is nullus ei reumstet, dicit . Quae consumis tudo quia Apostolicae, & Eee Iesiastieaeis auctoritati refragatur, & tanto mysterio,, quamdam de honorationem irrogare vid is tur, omnibus nobis in eommuni visumis est , ut deinceps huiuscemodi usus inhi- is beatur ἱ provideatque unusquisque Epiis scoporum, ne in sua Parochia quisquamis Presbyterurum , Missam solus celebrare
115쪽
to. Ius Ecclesiast eum miseresum. o prassumat , & si hane definitionem su-
,, perbiendo transfressus fuerit, Canini eatis eorrectioni sub aceat ,, . Simile Deeretum Concilii Nannetensis refertur apud Yvonem Paria Iocap. I. addit que : Quapropter illa periculosa superis stitio, maxime a Μonasteriis Monachom rum exterminanda est. Provideant autem is Praelati, ut Presbyteri in coenobiis, &is aliis Melesiis cooperatores habeat in celeis bratione Missarum is . XVII. His aliisque Decretis relatis con eludit Bona lib. t. cap. Iῖ. num. 3. Re
is tectae itaque, & reprobatae suerunt Misiri se solitariae , quae a solo Sacerdote ne- mine adstante , & respondente dicebanis tur, hac potissimum ratione , quia abri surdum visum est , quod Sacerdos diceri ret Dominus vobiscum , Sursum corda , is Gratias agamus, cum nullus responderet: se aut invitaret ad adorandum dicens fre- is mκr, nemine praesente, qui secum orari rei ; & in Canone memoriam faceret M omnium circumstantium , cum nemo is adesset M .
in s verba praedictorum Canonum ,
necnon Grationes, atque ritus Mimarum propius attendantur, videntur praecipue intendisse Patres, ut Mima publice, pluribus assistentibus, & circumstantibus diceretur. XVIII. Et quidem Gratianus Decretum suum seribens secuto xii. Diu. l. de Comscrat. Canon. 6 r. resert Decretum sub nomine Soteris Papae r Hoc quoque statuis tum est, ut nullus Presbyterorum Mi Lis serum solemnia celebrare praesumat, nisi se duobus praesentibus , sibique respondenis tibus ipse tertius habeatur : quia cum se pluraliter ab eo dicitur Domini. v
se biseum & illud in secretis Orate pro
me aptissime convenit , ut ipsius reis spondeatur salutationi A. Decretum hoc nonnulli Anacteto Papa adstribunt , at neutri adscribi posse recte notavit Bona loco citato: Meo quod nihilis magis alienum a praxi & spiritu illius se seculi, quam solitariae Missae celebratio;
is nec puto, ait, voluisse sanctos illos edi ta lege tollere abusum, qui nonnisi postis aliquot secula inter Monachos irrepsit ,,.
Decreto non obscurum est , aliquos circa tempora illius supposititii Decreti dubitasse, num Missa, uno ministro assistente , rite celebrari posset; quod & Bona ibidem an
in observat Boerivet Epo ad east. 3.ia Devita. σ honest. Clerici num. 7. S se ne nostratibus olim in Sacris etiam qu ,, tidianis & inserioribus, vel secundarii se id est, non summis, insolentisimum sui Dis set visum , si Sacerdos ullus , absque is duobus inseruientibus, & respondentibus,, altero ad Altaris eornu dextrum , altero is ad sinistrum constituto celebrarit o. XX. Non tamen defuerunt, qui solis rias has Missas propugnarent , atque Sacerὰotem tametsi solus esset , posse omnia etiam pluraliter ad circumstantes dicta veraciter enuntiare. Et prie reliquis B. Petrus Damiani in opusculo ad Leonem imclusiam sive Eremitam, quod , in titulavit Dominus vobiscum, quo pluribus ostendere conatur, quod Sacerdos in Missa possit veraciter d: cere Dominus vibiscum, aliaque simi lia ; atque sibi etiam respondere, aeque quam Clericus privatim Horas Canoni ea; recitans, potest similia pronuntiare, & sibi ipsi respondere. XXI. Ex quo eonsequens esset , quodnis Decreta postiva obstarent, non minus liceret Sacerdoti sine Ministro, Missam facere, quam privatim Horas Canonicas pe solvere : quam sequelam, ut legitimam non obscure quoque agnoseit Cardinalis Bona . XXII. Quidquid sit , hoe eertum est Missas has solitarias, quae a solo Sacerdo te, nemine praesente, aut ministrante, dicebantur , pristinis seculis ignotas fuisse ;privatas vero olim rariores. quam hodie ;hasque posterioribus seeulis nimium esse multiplicatas, ut infra notabitur. Ad haec constat, iuxta modernam disciplinam ob reverentiam Saerificii vetitumeta saltem extra casum necessitatis sine Ministro, seu assistente Mimam celebrare ;atque ad minus unum requiri ministrum Sacerdoti celebranti assistentem . XXIII. Cum autem dubitari nequeat , quin haec iunctio, nimirum ministrandi , ac respondendi Sacerdoti in Missae Sacrificio, sapiat aliquo modo conditionem functionis
Ecclesiasticae , tribuatque jus ad ipsum altare accedendi ; jam pridem creditum fuit,
116쪽
PARs II. SEc T. I. TIT. V. De Celebratione Missarum. 1ος eam Cleliealem esse, solisque Clericis committendam .
Unde antiquus Deereti Gratiani GloGDgraphus commentans Canonem 6 r. Dis. t. De Constarat. ubi dicitur, ut nullus Presbterorum Misarum solemnia celebrare prae-smat, nisi duobus praesentibus , sitque respondem/bus, quaerit. Numquid necessari rium est, ut sint duo Clerici, aut num. is quid duo laici , aut unus Clericus &m alter laicus, aut alter mastulus, & alteris femina sussicerent ,,ὶ Respondet: Satis is videtur, quod debent esse duo Clericiis. XXIV. Antiqua Statuta Dioecesis Cameracensis renovata in Synodo Diceeesana anno I 33o. tit. de Eucharisia , habent rNullus sine CLERlco celebrare praesumat.
Nonne id ipsum Synodi Belgi eae quodammodo supponunt , dum non alia de causa exigunt in Ecclesiarum Parochialium eustodibus statum & Tonsuram Clericalem, nisi quod Custodes tamquam Ecclesiae mi- nil tri , teneantur Parocho in eelebratione Μssarum , & reliquis lanctionibus pali ratibus assistere, &mini: rare uti pari. I.
tit. . cap. I. GV a. ostensum fuit.
XXV. Idipsum apertius declaravit S. Carolus , dum itatuit in sua Synodo Dicee sana ΙU. Decreto 28. In Mira etiam is sacro , non laicur, sed Clericus, qui aluis tari minil ret, semper adhibeatur ,, . Deinde subiungit: MIn omni igitur Pa- is rochiali Ecclesia illum talem Parochusis habeat, ut eli Provincialibus nostris Conis ciliis praescriptum A. Nee tantum in Ecesesis Paroctialibus, sed etiam Capellis, & Orator sis Clericum,
qui Sacerdoti minis rei conititutum esse
vult; & nisi similis Clericis fuerit , vetat in iis ab ullo Saeerdote celebrari , nisi ,
ait , huius rei facultatem NOMINATIM
XXVI. Sed quia inter Clericos nonnumquam inveniuntur, qui huic saerae sunctioni obeundae aut digni , aut convenientes non sunt , decrevit ipse Carolus ibidem r Clericus ne Sacerdoti in altareri ante ministret, quam in illius ministerii
se iunctione rite instructus sit , & ab eois Magiltro caeremoniarum probatus is . Et paucis interjectis: Nee vero Eeis clesiasticus homo , Cantoris, Sacris Van-EDen Tom. II. se Custodis , Clerici in Missae Sares miniis
is strantis munus , aliamve Eeesesiasticamis iunctionem in quavis Ecclesia suscipiat; se nisi illius uniuscuiusque muneris in ea is Ecclesa gerendi a nobis saeuitatem scri-
,, Nam quotannis renovandam, vita etiam is aenioribus a nobis probatus, impetrarit,, .
XXVII. Neque ipso Carolo suffecit, ut Ministee esset Clericus, atque circa suum ministerium , vitam , moresque probatus ἔsed insuper voluit , ut vestitu exteriori se
tanti ministerii dignum ministrum exhibeiaret. Unde in Concilio Mediolanens IV.
- eerdoti ministrans semper indutus sit suis perpelliceo puro. & mundo, eoque notari lacero, neque ulla alii ratione indece is ti; si contra secerit, tum ipse, tum Sa- is erista, tum Ecclesiae praefectus, tum S is cerdos etiam, qui sibi mini strare permi si serit, plectatur arbitratu Episcopi,, . Similiter Concilium Aquense anno i 38D titulo de relebratione Misse, deeerniti Ia,, eelebratione Mita Saeerdos ne se eon is serat ad altare, nisi aeritum in decentiis habitu , & eum superpellieeo mundo is cum manicis, sibi inservientem habu se rit . Quibus vero in locis propter in is piam Clericus ita eommode haberi notam poterit, caveat, ne celebret absque huis iusmodi Clerico, nisi faeultatem ab Epi-- seopo scriptis impetraverit ,, . . Synodi Belgi eae injungentes Custodibus, ut parati sint quacumque hora Parochocelebranti, etiam mistim a Issistere in habitu deerati, & superpellieeo induti , satin d eant , se quoque desiderare habitum Cleritatem, & honestum in Ministro Sa- erificii. Decreta Synodorum videri possunt
XXVIII. Sanctus Carolus addidit i a Concilio Mediol. VI. Clericus , qui ita ,, Missae Saetificio ministrat , dum eam
is functionem obit , ne preces horarias , is neque aliud quidquam de libro aliove,, ossicio recitet; sed toto intimae pietatis is studio ad minis erium attentus sit, quod is tunc pie religioseque exequi debet is . Titulo, quae ad Missam pertinent .
XXIX. Si lateos huic functioni adhibere
aegre tulerint Coneilia , multo minus mulieres adhibendas esse nemo non intellinit.
117쪽
ios Ius Ecclesias cum Umsessum. Scitur iam pridem dictum fuisse , noueportere mulierem ad altare ingredi, Canone M. Laodiceno. Et secuto v. ad Episcopos Lucaniae seriis psit Gelasius I. Impatienter audivimus,, tantum divinarum rerum subiisse despe- ,, ctum , ut feminae sacris altaribus miniis prare serantur A. Dis. 9. csty. 26. Id ipsum prehibet Concilium Nannetense C r. 3. idque fecundum Canonum auHoritatem. Et seeuto x m. ad Othonem Camdinalem Tusculanum scribit Innocentius IV. Mulieres autem seruire ad altare nonis audeant, sed ab illius ministerio omnino D repellisntur ,,. Di L IO. cap. I Synodus Iprensis sub Rithovio tit. Is σαρ. a. expresse statuit, ut non permittantur in altari ministrare celebrantibus seminae, quantumvir religis . Antiqua Decreta Cameraeensia in SP nodo Dioecesina anno I I I . renovata i co citato praeeipiunt sub poena ro. soliis dorum Parisiensium , ne quis Presbyterm permittat altari , vel circa altare , mu- ,, lierem insistere , dum divina Olebra-- buntur ν, . Novissime quoque Synodus Namureensis sub Naehiendonck tit. 6. cap. t I. Inhi- ,, het omnibus mulieribus tempore cele-- brationis Miffae, vel Laudum, quae ce- lebrabuntur eum Venerabili Sacramento, ,, se inter sepi menta , vel cancellos alta- , rium illorum sistere propter rederentiamri Sacramenti , ne & Sacerdos celebrans, is aut alias Uenerabile tenenς, earum aspe-- ctu tentetur , sub poena publicae admo- ω, nitionis, aut alia simili is . Plurima sunt & Synodorum , & Episcoporum Decreta , quibus inhibetur mulieribus aecessus ad altaria, praesertim dum ipsa divina in illis eelebrantur ; quae con-Κquenter ostendunt , omnino alienum amente illorum eme, ut mulier quaecumque
ipsi Sacerdoti eelebranti in altari assiliat. XXX. Ollendunt praeallegata Decreta, quam indignum sit , ut actioni iunctionive tam sanctae , ac sublimi in m. niti rumhodie, non laicus modo , sed nescio quis
vilissimus , ac immorigerus puerulus , seu iuvenis adhibeatur quem nec honeiliores
laici, imo opifices sibi miniit ros adsciscere vellent. Imo adeo apud plerosique vituli Missae Saerificium , ut vel laicum honestiorem quasi pudeat , sbique quasi dedecori vertat , Sacerdoti in Μissae celebratione ministram ; illudque quodammodo proprium
puerorum, aut famulorum credatur.
XXXI. Si sanctitati ae dignitati alleuinius actionis merito respondeat sanctitas ,& dignitas Ministrorum ἔ non obstupum erit colligere , quam alienum sit a sinctitate huius actionis , admittere pueros seu Iuvenes, qui, non dico, nul Iam vitae morumque sanctitatem, sed e contra magnam deformitatem frequenter prae se serunt.
XXX l I. Si sandia sancte sint tramnda; quid indignius , quam in ministrum tam sancti mytierit admittere pueros, qui nullam huius funitionis ideam habentes , Omnia quae agunt , aut dicunt , sine ullo pietatis sensu, aut cordis afl tu tamquam psittaci nihil intelligentes, aut alio dilira cti enuntiant , aut intra dentes saepe talubutiunt XXXIII. Synodus Tridentina non vulta Sacerdote Missam celebrari, nisi prius,
is qui intersint decenter composito corpo- is ris habitu declaraverint se mente , acis devoto cordis affectu , non solum corpo is re adesse M.
Haee si in assistentibus indifferenter requirat ; an minus forsan in ministrante, qui propius Sacerdoti ais stit ; atque tam-uam mini ster Saeerdotis magis ad Saericii oblationem , tamquam aEtionem concurrit XXXIV. Imo S.Carolus vult, u cum ,, Sacerdos ad altare aecessi rit Sacrificium is Miffae iacturus, Clericus, qui tunc illi ,, ministraturus est, ubi alius non sit, quiis tune hoc officium praestare pollit , α ,, cumspiciat astantes, & si quempiam aniis madverterit marem , vel seminam iu- , , composito corporis habitu, vel alias eum is injuria, vel irreverentia sanctissimi il-- lius Sacrifieii interesse , moneat gravi- ,, ter Μ ista vero inchoata , si quidis huiusmodi fiat , hoe idem offitum ad- ,, monendi itidem ille minister Clerieusis praeliet modeste, & graviter se. Concilis
Nolim hoe seculo.si vixisset carolus , vidissetque nullum pene nisi pueros, aut vilio
118쪽
PARs II. sEcT. I. TIT. V. De Celebratione Missarum. viliores homines in Μissae administros adhiberi , cavisset pro edio hoc monendi ossicium illis committere ; quin potius designasset , qui removendis repellendisque a sacris altaribus huiusmodi immorigeris, aevi libus ministris invigilament. XXXV. Quandoquidem ob huius Merificii sanctitatem ae reverentiam Sacerdos ex praescripto Coneilii Tridentini Missam celebrare nequeat, nisi prius qui intersunt,
externo habitu olfendant, se mente ac devoto cordis ais tu adesse; an licitum erit Sacerdoti Missam relebrare priusquam adsit miniitraturus, qui externo corporis habitu declaret, se mente, ae devoto cordis affectu adfuturum, & mmilitaturum λ
Saeerdoti respondens , vices totius populi
supplet, & publiei Ecclesiae Ministri par
tes agit. Porro an quidquam indecentius , quam
ut nomine Eeelisiae sive fidelis populi , in actione adeo sublimi deputentur vilissimi quique pueruli, aut iuvenes, qui nec quid
agatur intelligunt, nec attendunt.
XXXVII. Quis sane infidelium , aut
Haereticorum non putet esse actionem ludicram , aut vilissimam quamdam traga diam , dum videt Sacerdotem eum nescio quo immorigero , ae verba vix balbutie te puero , in altari alternatim Psalmum , & orationes recitantem ; ipsam consessionem facientem , aliaque agentem Quis unquam infideli, aut haeretico persuadebit,
ibi actionem sublimillimam , & qua ipsa Religio Christiana sanctiorem, aut digni
rem non habet, perant XXXVIII. Imo ni abusus hie adeo invaluisset , atque Fidelium fides ob multiplicitatem Mitarum circa hujus actionis dignitatem ac sublimitatem pene elanguic set, etiam ipsis Catholicis indubie hie abu .sus appareret execrandus, & intolerabilis; utpote ipsum Saerficium in summam prinsanationem ae vilipendium adducens.. XXXIX. Sane si ulli Si hic veri fieatur, quod mala eonsuetudo sive corruptela, nisi citius eradicetur, in privilegium & jus asi matur , ac pro lege venerari incipiat . Can. 3. Dise. d. Ncque hie abusus aliunde, quam ex ni, mia Missarum privatarum multiplicatione, Io & mercenario multorum Sacerdotum mi brandi modo originem , & incrementum habui me certum est; atque inde una quasi invaluit, quod saepius nec pueri illi ad miani lirandum haberi queant ἔ n I & ipsi munusculo aliquo alliciantur; imo quidam ex ipsa Missae alssistentia, non secus ac Saee
dotes ex celebratione quaestium aucupentur,& sollieite quaerant: atque ita ab infantia quasi mercenariam ideam de divinis Umetis & functionibus concipiant. XL. Episcopi, aliique Eeelesiarum Pra lati , & Pallores faelle ex his perspicere
poterunt , quam merito totis viribus co
nentur hune abusum, ipsi Mi ssae Saerificio adeo indignum, S ipsum Sacrificium pro sanantem , & quasi risui haereticorum e
ponentem, penitus eradicare; attendentes,
- ut non nisi gravissime , & ut summum
,, quoddam totius Ecclesiae negotium eel si bretur hoc Sacramentum , neque quili- , , bet etiam nullius sensus puerulus ad mi- ,, ni lirandum admittatur is et ut loquitur Petrus de Solo, De Sacrament. Euchariseialeel. II.
CAPUT IV. De Oblationibus populi inter Missa.
rum solemnia. r. oblationum usus antἰquus . 2. Quis Osatisnum ritus in Ordine Mis
I. Secuto v I. precipitur panis , oe viui
huebant νοῦ in quarum locum successi Panis h-dιctus. s. Formula benedicendi Eulogias. 6. Panis benedidi us sumebatur olim ex st ne a mputo oblato ρro onsecratione. 7. Hodie pro Pane beneditio offer ν o tialis penis.
rendus R9. Quo assectu Merendus Io. Qua ratione Panis hiatus oblatio iuribus honoriscis adscribatur '
119쪽
M. Oeessene praerogat ae in praesentatione Panis benedicti controversia mota .ar. Olim Eueharima consecrabatur ex pane,m vino oblato a populo.
13. Hodie etiam hujus ritus extat memoria.
a . Oblatis panis , oe vini mutata in dri
a 3. Primitus hi in usum pauperum ced bant ; postea in usum Saeerdotis. I 6. Paulatim usus oblatismum pene defecit, qua defectionis ratio, 'I7. Usum oblationum insauratum viatiiι Sanctus Carolus.18. Quibus motiuis populus ad usum oblationum excitandus , Gr quo asseclueas facere debeat R19. Notorie eriminos oblationes non reH-pienda . ΣΟ. P denter hodie ἰn He procedendum.
a I. Rejiciendi publiee a sancta Etitharistia non semper repellendi ab osserendo .
erifieii oblationem se concurrere amplius ostenderet; atque una eum Sac νdote saerifieium offerre , vetus in Eeclesia Christianorum mos fuit, ut qui ad Mim-xum selemnia eonveniebant , suam muM quisque partem sacrificii offerret. Ad hune ritum non obseure alludit Sanctus Cyprianus libro De Oeribus, Eleem γησ , dicens e Locuples & dives es, se & Dominicum Glebrare te credis, quaeri in Domini eum sine Sacrifieis venis, quae is partem de sacri ieio, quod pauper obtu-- tit, sumis,, .Haee verba Cypriani expeniens vir er ditus Nicolaus Rigaltius, serabit: Sacri- ω fieta dieit eleemosynas in usus fidelium
,, collatas. Inter eleemosynast erant panesis per Eucharis iam sacrando . De panibus,, autem istis quandoque dives parcus , &iferi lis, hoc est, qui nihi, eontulerat in is eleemosynam , sumebat Eucharis iam .is Quod pudendum e sis , ait Cyprianus
apud Antiquos testimonia ', eumque perplura secula in Ecelesia perduratis , evincit antiquus ordo Romanus post tempora
Sancti Gregorii eonseriptus ; in quo legitur . Transi Sacerdos ad suseipiendasis oblationes . Interim Cantores cantantis offertorium eum versibus , & populusis dat oblationes suas , ii est , panem &is ianum , & Merunt eum fanonibus ea si didis, primo masculi, deinde seminae is . In ordine Romano II. apud Mabillonium rem. a. Μ et Italici , pag. 47. notatque pag. 334. Fanones hὶς accipi pm panno obtingo ad offerendas, reeipiendasve obla
III. Quin & huius ritus tanta fuit apud
Maiores nostros religio, ut dum sub finem seculi vi. deprehendissent Patres Coneilii Malisionensis II. Christianos nonnullos ad Missarum Blemnia aecedere , nullam ad moventes hostiam , decreverint Can. 4. Ut is in omnibus Dominicis diebus Altarisis oblatio ab omnibus viris, & mulieribusis offeratur tam panis, quam vini, ut peris has oblationes , & peceatorum suorum
is fastibus ca) eareant, & eum Abel, velis ceteris ruste offerentibus promereantur ,, esse consortes is . IV. Hune ritum indieare quoque videtur Conei lium Nannetense quod seculo xx. celebrarum ereditur Can. 9. Presbytero manstans, ut de oblationibus, quae OG serantur a populo, & eonsecrationi sum sunt , partes inrises habeat in vase nitido,
quas post Missiam illis distribuat, qui non
communicarunt . Quas particulas Canon Eialogias vocat ; quarum vices hodie ianonnullis E esis supplet panis beraedictust quem in locum Eulogiarum sueeessisse omnes agnoscunt ἱ ut propterea dixerit Honorius Augustodimensis in Gemma cap. s. panem illum vorari Eulogiam. U. Benedioebantur Eulogiae hae sorm la , quae in dicto Canone praeseribitur. Domine sancte, Pater omnipotens, arte is ne Deus , benedicere digneris hune pari nem tua sancta , & spi rituali benedi fi ctione , ut sit omnibus salus mentis &is corporis , a que contra Omnes morbos , is & universas inimieorum insidias tutis. is mentum . Per Dominum nostrum Iesumis Christum Filium tuum panem vitae, qui c. Fasinu, id est onere vel congerie.
120쪽
lutem mundo , & tecum vivit , & rmis gnat, &z. VI. Praeterea ex hoe Canone patet , Eulogias sive panem benedictum olim d sumptum esse ex panibus oblatis pro consecratione, quod & apud Graecos servatumis ille testitur Caiasilas in expositione Li- turgiae eam ult. Sacrificio peracto , ait, is Sacerdos oblatum panem, ex quo sacrumn panem abscidit, in multa divisum traditis fidelibus e ut qui sanctus sit , eo quod is Templo fuerit dedicatus , & oblatus.
Illi autem cum reverentia suscipiunt, si & dextram deosculantur ,, . VII. Postquam vera hodiernae illae gra-elles , & rotundae hostiae pro consecratione
confici eoeperunt , Parochiam , aut unus pro omnibus, panem offerre coeperunt, qui
per Parochum benedictus, Parochianis inter Missarum solemnia distribuitur in Ggnum eommunionis ; sive ut temeram , quam Chri iliani a suo Parocho accipiunt, in signum fraternae communicationis ia Gde, & charitate. VIII. Cum autem haec unio , & eω- tesseratio spe ei aliter esse debeat inter fideles unius Parochiae ; utpote unam quasi Ecelesiam eonili tuentes , etiam hoc unitatis , & charitatis symbolum in solis E elesiis Parochialibus, sub Missa Parochiali distribitendum est. U. Concit. Rothomas.
IX. Optandum esset, ut nobiles aliique, tum in recipiendo , tum offerendo pane benedicto , meminiment , panem hune etiavicarium saetosanctae Eucharistiae, ideoque
a sanctis Patribus appellari ἀσιδωρῆν, &ita cum humilitate accipiendum , uti m net Franciseus te Roy Antecessor Aut Itanensis, in tractato De Iuribus homilia eis in Ecclesia lib. I. ωρ. IMX. Hie ostendit insuper eodem loco , huius panis oblationem , & acceptionem Iuribus honorifieis eatenus annumerari , quod nobiles , aliique honoratiores pers nae in illius praesentatione , & receptione
aliqua praerogativa gaudeam quod & as. ferit Matthias Maresinat in suo tractatu gallieo Des motis bonis ques , titulo Ded jtributione panis benedicti ; testaturque , panem benedictum ordinarie praesentari U. De celebratione Missarum . Io' is Toparchis. Nobilibus, ossietalibus, alii is que secundum gradus , & omeli praero.
is gativam quantumvis rationi magis eo ,, sonum videretur , eum distribui primois occurrenti, quemadmodum saera Eucha.
is ristia distribui solet, cujus hie panis estis quoddam symbolum ,,. Haec ille.
XI. occasione praerogativae nonnumquam
quaessiones litesque oriri notat idem Μa thias ae signanter sub initium hujus f euli quaestioncm fuisse super praesentatione huius panis inter uxorem Patroni, & Par hianos ; illa sustinente libi privativa competere vice sui mariti praerogativam praesentandi panem benedictum ; quod &ipsi per tres sententias eontarmes adiudicatum fuit.
XII. Insuper ex citato Canone Nann tensi constat ipsam Eucharistiam ex pane, quem populus offerebat , suisse confectam, quod & indieat Sacrament. rium sancti Gregorii apud Pa melium pag. I79. Pomquam enim praecepit eantari offertorium , ait: Et offeruntur a populo oblationes ,
is & υinum, e quibus in altari ponuntur;
Item ordo Romanus loco citato , ait r Archidiaconus aceipiens oblatas ponitis tantas super altare, quantae possunt pinis puto lassicere M . XIII. in 3c nonnullae , quae etiamnum hodie extant in Missali , orationes fereta, quae olim dicebanζur fure oblata,
hunc morem evidenter supponunt; ac praeceteris oratio secreta dieenti Domini ea Rpost Pentecosten , his verbis expressa. Propitiare , Dotnine , supplicati ovibus,, nostris, & has oblationes famulorum s
ri mularumque tuarum binignus assume ;- ut quod Iinguli obtulerunt ad honorem, is singulis proficiat ad salutem ,,. XIV. Quo tempore populus deserit panem , A viniim in Missa offerre , incertum est. Hoc coastat, quod tempore Honorii Augustodunensis moris iam esset , Deo panis sive farinae denarios offerri; treinditque Honorius , mutationis huius originem rariori Fidelium eommunioni adseribendam . Quia , ait , populo non commis municante , non erat necesse , panem