장음표시 사용
81쪽
o Ius Ecclesiasticum inmersum.
se Synodus doeet, parvulos usu rationis ea- is rentes nulla necessitate obligari ad Sa- is cramentalem Eucharilliae Communionem: se siquidem per Baptismi lavacrum regenein
se rati, & Christo incorporati , adeptam se iam filiorum Dei gratiam in illa aetateis amittere non possunt: neque ideo tamen ,, damnanda ei antiquitas, si eum morem
se in quibusdam locis aliquando servavit . se Ut enim sanctissimi illi Patres sui factiri probabilem causam pro illius temporis
,, ratione habuerunt: ita certe, eos nulla se salutis ne eellitate id fecisse, sine contro- ,, versia credendum estis.
V. Conso iter ad hoc Deere tum , &disti plinam iam ab aliquot seculis in Eeclesia Latina stabit tam , Rituale Meehliniense a Jacobo Boonen Archiepiscopo revisum, & in aliquibus emendatum, de parvulorum Communione haee habet: Pueri ,, ad primam Communionem non admitis, , tantur , nisi prius diligenter examinatiis & instructi, e que discretione, & aetate, , sint, ut dijudicare possint Corpus Chri-- stiis. Addebatur in veteri Manuali sub Novio: Communiter aetas huic rei apta ,, esse solet ab anno decimo usque ad de-M cimum quartum ,,: sed illud in hodierno deletum, relictumque iudicio Parochi, aut Confessarii sive Directoris , qui judicet , qua aetate pueri Communionis sint capaces; eum alii eitius, alii multo serius
signa ea meitatis ostendant. VI. Favendum quidem citae Communioni, ut ejus virtus malitiam aetatis praeveniat; sed habita ratione non solum capacitatis , & instructionis ipsorum ; verum etiam& maxime probitatis, ac pietatis , bonae indolis, atque educationis. Unde Rituale Romanum in pueris ad sanctam Communionem admittendis , non tantum requirit , ut habeant cognitionem hujus Saeramenti; sed insuper ρWium exigit; qui sine probitate , ac pietate in suseipiente non habetur: Iis etiam , sit , is qui propter aetatis imbecillitatem nonia is dum huius Sacramenti cognitionem, Mis gusum habent, administrari non debet, . VII. Ut autem pueri rite ad saeram Communionem disponantur, statuit sanctus Carolus in sua Synodo Diceeelana XI. ut Parochi singulis mensibus semel eertari constituta die, pueros, qui annos novenais attingunt , ad Ecclesiam evocent : fgilis latimque ad rectam confitendi rationemo instruant regulis in Saeramentali librosi traditis r illos autem , qui decennium se attigerint, hebdomadae septuagesimae inio tio accersant , & sigillatim instruant ,
is atque erudant ad cognitionem, cultum-
is que sanctissimi Saeramenti Eucharistiae: ,, doceantque quam humiliter, & religiose,
is reverenterque ad eam sumendam acceis dant, ex regulis item praescriptis eiussi dem libri sacramentalis, . Deinde post pauea r Cum de pueris is deliberatur , qui ad sacram Communi
is nem accedunt , Parochus quidem peris quirat etiam a parentibus , de eorum
is pietate , & ingenii praeliantia , usuqueis rationis ,, .
VIII. Ad haee in instructionibus pro administranda Eucharistia tnonet Parochum , ut cum noverit pueros ad deeem annorum aetatem venisse , ita ut capaces sint , qui intra aliquod tempus Communionem excipiant r Prima potissimum quadragesimae ,, hebdomada , vel si melius visum fuerit ,, in Nativitatis festis, & hiemis temporeis maxime in villis, pro eorum comm odio tale, qui alio tempore pecoribus invigiis lant, animarum statum cognoscendo iniari cumbat , & ut valuerit , eos qui ad A supradictam aetatem pervenerint , autis sngulos , aut multos simul eogat, ut is supra dictum est , ad initructiones au- ,, diend.is. Qui autem ex iis ea paces sue- is rint , keoximo Paschate communicaturiis segregentur ; dimis lis in aliud tempus
is aliis , ut novam circa eos diligentiamo adhibeat ,, . IX. Insuper vult, ut Paroelius moneatis se neminem ad primam Communionemo admissurum, nisi praeter supradictam imis structionem, eum ter, aut quater audie se rit confitentem ,, . Exeipe tamen ab hae praevia trina, aut quaterna consessione adolescentem solitum alteri Consessario confiteri , qui testiis monium suae ea pacitatis, & ad commu- nieandum sussicientiae, peccat3que ter , is aut quater confessum sitisse, a Conse is re, qui timoratus oe pius aliunde habe is tur, attulerit . . . . Interea tamen , ait , D ut
82쪽
ut suo satisfaeiat debito, Parochus eum is interroget: an sit capax, examinet; defi-- cientibusque in hae parte suppleat ; dcis si capacem invenerit, poterit ei sanctamis Eucharistiam impartiri; licet in De cati su ter, aut quater non audiverit in conis seisione; cui Consessoris attestatio tu is plebit , . In Actis Mediol. pag. 6Ot Hinc patet quantam in Parocho solicitudinem requisierit sanctus Carolus , ut pueri rite ad primam Communionem , aqua sequentes non raro dependent , disponerentur; eamque curam principaliter Parocho incumbere iudicaverit ,, .X. Porro sicuti Ecclesia sollicita suit , ut renati in Christo hac spirituali alimonia
vitam suam spiruualem nutrirem, Si verent, ita non minus sollicita fuit, ne contra Domini praeceptum 5anctum daretur canibus; Mati. cap. 7. v. o. & ne quis indignus ad Sacramentum accedens , iudicium sebi m inducaret, biberet, non dijudicaus
Corpus Domi ui. i. Cor. cap. II. V. 29.
XI. Hae de causa iam pridem usitatum fuit , ut ante Communionem Diae murmas ud voce , terribili elamore ut loquitur S. Chrysoilomus) tamqtiam praeco manum tollens in altum, hanς excelsus , o omnibus manifestus , clamaret SANCTA SANCTIs : quasi diceret, Si quis non eli Sanctus, nou accedat. Noo solum, inquit, a peccatis purus, sed etiani Sanquς. Sancitam enim von facit futtim liberatio a peccatis , sed etiam straeferetia Spiritur , π bouorum merum costia. Non solum, inquit, volo vosa eaena est e liberator, sed albos eje, σο ei os . Haec ille , Homil. 17. in cap. 9. Epistule ad Hebraeos.
seculis, saltem in Ecclesia, Latina in desuetud n m abierit; nihilominus iuxta hodierna Ritu Alsa, ac Synodorum decreta Pa. rochus tari quam alter praeco populum saepius admonere debet, qua praeparatione, & quanta animi religione, ac pietate , se & humili etiam corporis habitu ad tam se divinum Sacramentum debet accedere,, .
Ita post Rituale Romanum, Rituale Mechliniense. Quae animi dispositio requiratur, ut quis seu tuose, & frequenter communicet, The logorum eli e Patrum Scriptis examinare,
IV. De Saeramento Eueharistia. πι& determinare. Illud ad disciplinam externumque farum aliquatenus spectat, qui per Parochos, aliosve Saeerdotes a Sacra Communione , etiam inviti & reluctantes reis
pellendi, & excludendi sint. XIII. Juxta invariabile Christi praeeeptum in Apollolorum personis datum omnibus Ecclesiae Pataribus , Nolite dare famctum cavistis , invariata hactenus mansit Ecclesiae disciplina , ut patares quantum in ipsis eli, dc ipsa temporum , person rum. ae locorum conditio patitur, adlab rare debeant : ne admini lirando hoc Sanincti limum Sacramentum contra Domini praeceptum dent sanctum canibus . Mati.
XIV. Atque hinc in primis non tam tum pristina, sed etiam moderna disciplina Ecclesiae vult , ut e sacra Cothmunione repellantur publici, & notorii peccatores,
tametsi etiam publice eam petant.
XU. Modernum Rituale Romanum de his ita laquitur: Arcendi sunt a saera ,, Communione ) publice indigni , quales,, sunt excommunicati , interdicti , mani. se Dileque infames; ut meretrices, cCncu
,, binarii , foeneratores, magi , sacrilegi , si blasphemi , & alii eius generis publieiis peccator es, nisi de eorum poenitentia Sese emendatione constet, & publieo stand is lo prius f tisfecerint o. XVI. Rituale Mech liniense iisdem pene verbis loquitur , nisi quod addat i Etiamsi fuerint Sacrameetraliter confessi . Idipsumpa Iim & Synodi Belgicae inculcant . Synodus C. meracensis D. anno 26o rit. 3. cap. q. Ritualium, & Synodorum mentem quasi exponens, ait : Publicae meretri ,, ces, usura mi , & alii QUlUBET pecca-
tores notorii , etiam fauctisma consessi,
se ad pubi: cam Sacramentorum percepti ,, nem non admittantur, nisi publice poe- is nitentiam egerint aut ex ipsorum bo- na convers tione, aliove linitimo modo, is de vitae cmendatione 'ublice constet ,, . Huic consonat Decretum S. Caroli in Instructionibus pro Palloribus, pro administranda in suis Ecesesiis Eucharistia . Neminem peccatis publicis irretitum ad se Communionem excipiet Parochus nisi is prius scandalo publico satisfecerit, etiamsi is absolutionis a Poeniteatiariis, aut Conin
83쪽
'Σ Ius Ecelesiast cum inmersum.
se sessioribas etiam regularibus, acceptae te-- stimonium produxerit is . In Actis Eecies ae Mediolanensis pag. 6o I. edit. I 68ῖ. XVII. Ex his perquam manifestum est, non tantum nominatim in Ritualibus expressos , tamquam publicos peccatores a Communione arcendos ; sed quoscumque , modo publici , & notorii peccatoreς vere diei queant : quod & ratio, & ipse contextus Ritualium sussicienter evincunt. XVIII. Ad haec ex hisce Decretis con stet, nequaquam lassicere , quod huiusmodi publici notorii peccatores sint Sacramentaliter, etiam sanctissime consessi, & abso- Iutionis acceptae testimonium habeant , ut publice ad sacram Communionem admi tantur ; nisi publica scandalo satisfecerint , aut publice de eorum vitae emendatione constet; ne scilicet eorum ad saeram Communionem admissio , scandalo sit iis, quibus hactenus eorum emendatio incognita est. Unde de hisce publicis peccatoribus, qui in era conversi sunt ; sed tamen nondum eorum converso publice nota est , addit Manuale Cameracense e OCCULTE
.psis dari poterit Communio si iis, qui
adsunt, nota sit ereum conversis. XIX. Qui nomine publicorum peccatorum Ueniant, ex communi hominum aestimatione potissimum desumendum est , qui pro publico habent , quod quovis modo publice constat . Publicum enim , uti post Bariolum , aliosque Canon istas notat Fa-gnanus ad Cast. v EsTRA ia De Cohabitat. clerie. mulieri num. 32. est illud quod omnibus patet : item illud quod ponitur in porta Ecclesiae. Ad hoc tamen , aitis Fagnanus, ut aliquid dicatur publieum, is non requiritur ut ipsius notitia singu- ,, lorum auribus inculcetur , sed satis estis quod publice sit actum a se. XX. Cum ergo Ritualia, atque Synodalia Decreta velint , universm ρνblicos ¬orios peccatores a Communione repelli , manifellum est, a verbis & mente Ee-elesiae omnino deviare, qui huiusmodi peccatores non prius volunt esse repellendos, quam per sententiam Judicis snt ut noto-
Go Ad ealeem huius voluminis exarata legitur resolutio Doctorum Lovaniensium citea repulsionem
rii peeeatores declarati. Quasi non possent per ρ torietatem facii esse vere notorii, iapublici peccatores , antequam per sente tiam tales essent declarati . Num sorsea scandalum non esset; aut sanctum non daretur canibus , si notoriis peccatoribus notorietate facti administraretur publice Eucharistia ; quamvis necdum per sententiam Domini officialis ut tales condemnati essent
XXI. Deinde si sententia Iudi eis super
torietate requiratur , priusquam notorii ,& publici peccatores a Communione sint repellendi, facile quisque intelliget, inutilia ae sine executione futura omnia illa de arcendis publicis precatoribus Decreta, qui expenderit , quam dissicile sit , quamque sumptuosum ae taediosum , vel unam hujusmodi sententiam obtinere; quamque facile sit laturum , ut hujusmodi perditissimi homines litem ad longum tempus; imo ad finem vitae protrahant; ipsosque Pastores vexent, D taedio assiciant. XXII. Neque verendum est, ne Par chi, aut Sacerdotes sint nimis proeli ves ad repellendos a S. Communione publice petentes; aut sors tau nimis leviter tamquam vitorios, & publicos peccatores a Communione arceant, qui tales revera non sunt. Seitur enim quam soleant hae in parte
plerique esse tepidi, & timidi ob di meultates, & obloquia, quae hine sibi imminere praevident : ut propterea tot iteratis Decretis opus fuerit, ut pastorum zelus excitaretur; nullum vero Synodale Decretum hactenus reperiatur , quo eorum nimius Telus repr matur.
XXIII. Illud tamen negare nolim , &in Pastoribus, & Sacerdotibus prudentiam Christianam requiri ; atque non raro expedire , ut dum publicos aliquos ae notorios peceatores in sua Parochia habent , Superiores consulant; & quid agendum sit ab iis expet3nt. XXIV. Damnatis ad mortem debet GH
Eues riseia , ait Pastorale Mech liniense raddit tamen i Sed id fiat ante diem supplicii.
l publicorum peccatorum e Sacra Communione,
84쪽
PARs II. stcr. I. Ti T. IV. De Sacramenta Eucharis a. FEiusdem disciplinae testis est S. Carolus,
in Coneilio V. Mediolanensi pari. I. rix.9. haec decernens : Reus rapitis damnatus
se quo die pro viati eo sanetissimum G is pus Domini sumpsit; Christo redempt se ri , qui pro illius etiam anima sangui in is nem in ara crucis profudit , a piis Iu- is dieibus Magistratibusque illo ipso sanis
is guine redemptis tribuatur , ut ne eois die supplicio afficiatur, multis locis piae ,, & laudatae consuetudinis est a A. XXV. Aliam fuisse pristinam diseiplinam, sat notorium est; eamque etiamnum
hodie vigere in Gallia , & Hispania asserit Gaspar Iuen in Presbyter oratorii in suo opere de Sacramentis Differt. q. quaesi.
tiones adfert ; nec non unde originem habuerit, inquirit; atque inter alias ex Dominico Soto hane allegat r Et sortassis,, ortus hujusmodi consuetudinis fuit, ait, is quod eum damnati ad mortem a C minis munione Reipublicae abscindantur , in is signum hujus abscissionis negatur eis δε- is cramentum Communionis tamquam Reiis publicae hostibuς,, . Quidni verisimilius vera illius disciplinae causa fuerit , quod huiusmodi publice de scelere perpetrato eonvi Eli, & per sententiam ut tales declarati , non crederentur publice satisfecisse, ut ad saeram Com
XXVI. Quoad occultos peccatores Paroelio se praeeipit Rituale Romanum ris Occultos vero peceatores, si occulte pe- ,, tant, & non eos emendatos agnoverit, is repellat ; non autem si pultice petant, se & sine scandalo ipsos praeterire nequeat Idem habet pastorale Mechliniense . Manuale Camenaeense s militer decernit , occultum peccatorem, si publice petat, quando sine scandalo praeteriri nequit , repelli non posse; arcendum vero si occulte petat; additque r Et monendus ne publice petat. Van- pen Tom. II.
Non sillim apud Italos sed etiam apud Germanos ea est eonsuetudo, ut reis ultimo suinpheio damnat in Eucharisbea Communio eonis intur . Mos ille Hispanis . de Gallis communis quoque olim ratitit ; sed in utroque Regno
De Communione Paschali. r. Primis seculis Fideles quotidie comm
a. Semlis posterioribus Communis rariis esse coepit, o ad eam urgeri debue
3. Aliquando praeceptum fuit, ut ter in am
. Secuto x iii. Θnodus Lateranensis pra-cipit, ut ad mimus in Paschate comin
. Decretum hoc probavit Dradus Tride tina , frequentiorem ramen Communionem dejiderans. 6. Quae regula pro frequent ore Communi ne servanda remissue.
7. Ex praecepto positis Ecclesia sola Communio Pauenalis necessaria, oe quia dicatur tempus Paschale. 8. me Communio in Ecclesia Parachisia facien .st. Non satisfit huis praecepto per Communionem in Ecclesiis Regularitim quantumvis privilesiatorum , quida. fomlis laicis Monasteriorum 'ro. Sanctus Caresus de hae obligatione com intinicandi in Parochia populum monendum censuit. H. Aliquando partitum fuit, ut nullus imira tempus Paschale communionem, praeter Parochum, admini irare posset. I 2. His rigor, quomodo remissias' 13. Hoc praecemo, qui teneantur 'I4. An aemi teneant tir RII. Tempus Paschale , de consilio proprii Sacerdotis prorogari potes , Cr quis
hodie censeatur quoad hoc proprius Sacerdos PI 6. Pana non communicant Is in Paschate. II. Cauonis Lateranensis, oe Mech iensis obscuritas, ejusque executio disseitis I 8. An Parochus propria auctoritate hanc poenam in stigere queat
tus est, ae potissimum in Galliis ann. x3 6. Edicto quod eodem anno dedit Rex Carolus VI. quodque integrum resert Fontano tom. I. Constitui, Regum Franciae tit. ο8. pag. Odo.
85쪽
I exploratum est, omnes Fideles, quo
rum erat cor tinum, anima una, quoti
die perseverasse in communicatione fractionis panis ; ut Acta Apostolorum cap. a.& cap. 4. tellantur : nec ullus sacris mysteriis intereme permittebatur, nisi qui os serre poterat , & de oblatis participare ;quam consuetudinem diu perstitisse evidens est, ait Cardinalis Bona lib. 1. Rerum Liruta. cap. 17. num. 2. Nam ex Iullino αν - ol. 2. ex Constitui:onibus Apostolici gis lib. 8. cap. 2o. ex Dionyso ωρ. q. Eccl. is Hierarchiae, & aliis constat, Pontificem,
is consestis mysteri is , sumpsi se Euchariri illam , & 'gulis praesentibus tradidisse, M sive per Diaconos , sive per seipsum se.
Quotidianam Communionem suo tem re adhuc Romae viguisse, tellatur Sanctus Hieronymus Epist. s. ad Pammachium , his verbis : Scio Romae hanc esse con-M suetudinem , ut Fideles semper Christi,, Corpus accipiant, quod nec reprehendo, m nec probo ,, .
Augustinus Dis. 3 a. ulta editi hae de re varias suisse in Africa consuetudines scribit. Ex quibus eoiligimus, in Ecclesia Latina etiam usque ad seculum quintum , in aliquibuς saltem Ecelesiis quotidianam suisse Eueharistiae sumptionem. II. At servore Fidelium postea refrigescente, rarior esse coepit Euchari iliae sumptio, gullusque hujus spiritualis alimoniae deficere, ut qui tamquam famelici ad hune
cibum accurrebant, debuerint tandem tamquam aegri ad medicamenta non tantum
invitari, sed & urgeri, imo de poenis quodammodo constringi ; idque non ut quotidie ς sed ut saltem in praecipuis selli vitatibus hoe divino alimento reficerentur. III. In Synodo Agathensi seculo vi. decretum est Can. I 8. Seculares , qui inis Natali Domini, Pascha , & Pentecoste,, non communicaverint , Catholici nonis credantur, nec inter Catholicos habeanis turis . Apud Grat. Di i. r. de Gnfeci
In Concilio Turonensi III. anno 8i'. Cas. 3o. legitur. Et si non frequentius, ,, vel ter laici homines communicent, nisiis forte quis maioribus quibuslibet crimiti nibus impediatur, , . Refert haec Gratianus sub nomine Fabiani Papae, dis. a. de Consecrat. Can. ILadditis his verbis: In Pascha videlicet, σrinsecoyte, o Natali Domiui; sed Decretum hoe Fabiano falso adscribi Ggnoscunt eruditi; neque disciplinam hane sapere aetatem Fabiani, qui sub initium seculi iri.
vixit, nimis notorium est : quo ex capite recte quoque notavit Ferdinandus de Men-dora in Commentario ad Concilium Eliberitanum lib. i. cap. 6. Gratianum salso , Cananem 2 r. LII. a. de Cous quo reseruntur verba Synodi Agathensis supra relata, adscribere Concilio Eliberitano : Nam is tempore huius Concilii, ait Mendoeta , is servente adhue antiqua nascentis Eccle-- siae devotione, non ter in anno, sed quo- is ridie communicasse solitos Hispanos, te-- itis est Dom. Hieronymus in Epistola a L, , ad Lucinium Baeticum, . IV. Illud ex allegatis Canonibus sat constat, seculo I x. laiως constris os luisse terin Anno communicare. Quamdiu haee disciplina duraverit incertum est; hoc constat, uod labente per universum orbem pietatis udio, tandem Ecclesia coacta surrit praeceptum suum ad annuam communionem re stringere, de qua in Concilio Lateranensi
ia De Poenit. Remi I. statutum eii : Omnis utriusque sexus Fidelis, postquam is ad annoς discretioniς pervenerit, omnia is sua solus peccata saltem semel in anno, , fideliter confiteatur proprio Sacerdoti , - & iniunmm sibi poenitentiam propriisse viribus studeat adimplere, suscipiens reis verenter ad minus in Pascha Euchariis iliae Sacramentum: nis sorte de propriiis Sacerdotis consilio ob aliquam rationa- is bilem causam, ad tempus ab hujusmodiis perceptione duxerit abstinendum t alio- ,, quin & vivens ab ingressu Ecclesiae ar- , , ceatur , & moriens Chri itiana eareat ,, sepultura M. U. Hunc Canonem prae oeulis habens Synodus Tridentina declarat Seg. 3. Cau, P. de Eutharisia: Si quis negaverit, Omnesis &singulos Christi-Fideles utriusque sexus, si eum ad annos discretionis pervenerint , se teneri singuliς annis, saltem in Paschateis ad communicandum , iuxta praeceptum
, sanctae Matris Ecclesiae, anathema iit, , .
86쪽
PARs II. SECT. I. TUr. IV. De Sacramento Euchersiae.
Uerum Synodus probans, ao innovans praedictam Concilii Lateranensis ordinati nem , declarat quidem , adstringi omnes Christi. Fideles praecepto positivo Ecclesiae, ut minus semel in anno in Paschate communicare ; sed tamen alio in loco declarat, votum suum fuisse, ut Christi-Fideles frequentius ad Sacram Communionem accedant I imo ut in singulis Missis Fideles adllantes non solum spirituali affectu , sed saeramentali etiam Eucharistiae perceptione communi tent. Sess. 22. cap. 6. de Sacriscis Missa a). VI. Variae regulae, quas Parochi, alii inque animarum Directores in suadenda fre- uentiore, aut rariore Communione sequi ebent , ex sanctis Patribus a Theologis assignari solent: & nuper aliquas expressit
Innocentius XI. in Decreto circa Communionem quotidianam edit. I 2. Februarii I 679.
VII. Itaque spectando i plum solum postivum Ecesesiae praeceptum , huic iuxta modernam diseiplinam satisfit femel ad minus communieando in Paschate ; sive tempore Paschali, quod eomprehenὸere hebdomadam Sanctam , & Octavam Paschatis ex mente Cone illi declaravit Eugenius IV. in Bulla, quae incipit: Fide distud ro. in Bull.
Rom. quam declarationem ubique nunc
servat Ecclesia ; ita ut quis Ecesesae praecepto de Communione Paschali satisfecisse
eenseatur , modo intra utilis inam Paschalem incipientem a Dominica Palmarum, &finientem in Dominica tu Albis, communicaverit .
VIII. Haee Communio Paschalis in propria Parochia feri debet ; quemadmodum hodierni libri Rituales, & Synodorum De
creta uno consensu declarant; eamque esse
mentem Concilii Lateranenss evidenter se inponunt: ipsaque moderna Ecclesiae praxis
ostendit. Quilibet annos discretionis habens eomiaca Ut Concilii Tridentini mens de frequenti
Communione exponeretur, plurimi scriptores ore, di calamo desudarunt, unum appellare SS. Papam Benedictum XIV. latis erit ; extat eius testim nium M. q. de Synodo Dιacesana cap. 2. y R. 282. er a 83. exaratum his vel bis. Haec pei penden- tes sapient illinii Tlidentini Patres . duobus a
,, se editas decretis . fideles hortati sunt ad 1 anisse Et illime Communionis frequentiam , sibique in ,, votis esse demonstiarunt, ut quilibet tama emi-
municare debet ut minimum in Paschari te in Ecclesia sua Parachiali se ait Synodus P. II. Mech liniensis tit. 7. cap. q. IX. Synodus Antuerpiensis sub Miraeo rit. 7. cap. 3. insuper declarat , quod non satisfaciant eommunieantes in aliis Ecclesiis quorumcumque etiam ordinum privilegi rorum . Addit Synodus Bustoducensis sub Masio rit. 7. cap. I7. Ut declaravit facis Congregatio . Atque post haec tamquam
consequens insert. Laiei proinde famuli ,, quicumque Regularium Monasteriis ope-D ram navant , tametsi in illis habitent , is stato Paschatis tempore in sua quiqueis Ecclesia Parochiali laeram communionemo sumant, nis ex speciali eoneordia aliud ,, ipsis sit permissum ,,. Idem habet S. C rolus in Concilio Mediol. V. pari. . cap 9.
X. S. Carolus veritus ne quis tempore Paschali extra propriam Parochiam com munionem accipiens, praecepto E esae non
satisfaceret, in Concilio suo Provinciali II. tit. I. Decreto I a. statuit, ut Parochi, Sinis gulis diebus , cum in Pascha Resurre-- etionis Domini nostri JEsu CHRis I S is cramentum Eucharistiae administrabunt, is antequam illud cuiquam praebeant , adis populum conversi denuntient, ut si quisis eorum, qui adsunt, Parochiae suae inc ,, la non est, ad suam quisque Parochialemis Ecclesiam abeat, ubi quemadmodum Ca- is nonum sanctionibus jussum est, eo tem-- pore sacram Eucharis iam sumat ,, . XI. Legitur in Synodo Aventonensi habita a trium Provinciarum , scilicet Arelatensis, Ebredunensis , & Aquenss Episcopis anno i 337. Can. q. sancitum , quod Curati nulli Parochiano suo, cuiuscum is que conditionis vel sexus existat in festori Paschae , nee in octo diebus immediateis praecedentibus, & octo subsequentibus , ,, concedant licentiam recipiendi , nisi ex
neat motum integritate , ut digne possit etiam , quotidie Christi emibus pasei r consulto tamma ,, abstinuerunt ab uniuei sali repula hae da te se tradenda : cum i iis exploratum habuelint eam se uniee desumi posse a eujuslibet peculiati statu . se devotione, ct charitate ,, . Peccem profecto, si ex stioni tam clarae tam sapienti, comites alias Corellii Tiideatini interpretationes Ientatam addere
87쪽
Ius taetesiasteum inmersum.. causa infirmitatis, nee etiam alicui conis D ferendi vel administrandi Meramentum ,, Eucharistiae extra Ee lesas suas Par m chiales, vel alias Ecclesias, ubi per ipsosis Curatos ministrari extitit eonsuetum D Praelati autem se praesens statutum dili- ω genter observent, ut alicui, ni si ex eav- ω sa rationabili , recipiendi Saeramentum M pnedictum illo tempore , alibi quam in se Parochiali Ecclesa, lieentiam non con ,, eedant is . Hoc statutum iisdem verbis xecepit, & observari praeeipit Synodus Biterrensis celebrata ab Episcopis Provinciae Narbonensis anno 13 l. XII. Quamvis ei rea administrationem Eueharistiae tempore Paschali extra Ecel sam Parochialem non videatur ille rigor esse in usu , nihilominus si ex eonditione Personae, aliisque ei reumstantiis non constet, Personam sacram mmmunionem postulantem, iam satisseei me, aut eerte satisfact Tam praecepto de communione Paschali in Parochiali laetenda , merito Sacerdos seu Tegularis, seu secularis ante administratio. Nem communionis eam de hoe praecepto instruet, & ut ia sua Parochia eommuni-Cet , monebit. XIII. Hoe precepto tenentur omnes generaliter Christi Fideles utriusque sexus , tibi ad annos discretionis pervenerint: quaxe & pueri , quando ad eos aetatis annos pertigerunt , & ad saeram communionem sat instructi, & probati sunt , huic praecepto satisfacere debent. Unde in Congregatione Archipresbyterorum Diceeesis Me. liniensis assistente Domino Archiepiscoporan. I 663. resolutum suit , ut temporeis quadragesimae Pastores instruant pueros, se qui annos discretionis attigerunt , aut se alias tanti Sacramenti suseipiendi capacesse visi fuerunt, ut in proximo Paschate , - .el in sesto Asteasonis Domini , autis alio opportuno die primam communi nem reorenter & cum debita animi, &,, corporis praeparatione sumant in Paro ,, ehis , aut alibi de consensu proprii ips ,, rem risioris is . XIV. De infirmis ita loquitur Pastorale Meehliniense conformiter ad Rituale Romanum e aegrotis quoque Parochialibus, is etiamsi communionem extra praescriptos, Paschales dies sumpserint, in Paschalibus is diebus t Par hin illam deseret, ae mi
is niltrabitis. Si tamen appareat paulo post expletos dies Pasthales infirmum in eo futurum st tu , ut ipse communicaturus ad Ecclesiam aecedat, tune ipse Parochus tempus Pascha Ie prorogare poterit.
deles ad eommunionem ita demum adstri git; Nisi forte de consilio morti Saee ,, dotis , ob aliquam rationabilem causam is ad tempus ab eius pereeptione duxerit ,, abstinendum ri. Si enim Pastor, aliusve spiritualis Medi eus iudieri ; hactenus saerum hoe alimentum ansso non convenire : idque potius mortem, quam vitam allaturum , absit ut
pia Mater Eeelesia filios suos simili easu
ad sacram mmmunionem cogere intendat Imavult enim , ut diutius abstinendo digne accedant , quam praecipitanter accedendo
iudicium sibi mandueent, & bibant. Uult ergo Ecelesa, ut filii sui non ex
socordia, oc negligentia , aut contemptu sacram communionem ultra annum differant;
si ex eonflio prudentis Medi ei sive Dir floris abstineant, ut se ad eam eseam majori eum fructu , & reverentia sumendam interea praeparent, procrastinationem huius. moli non reprobat; sed potius laudat. Quamvis eertum sit per prostrium Sacem ritem in Canone omnis utriusque Sexus , intelligi proprium euiusque Parochum, nihilominus juxta modernam Eeclesiae 4isciplinam , quicumque in Paschate habet potestatem exeipiendi tonsessionem, etiam habet potestatem tempus communionis Paschalis respectu sui poenitentis prorogandi: utpote, qui solus possit judicare , quid huic
poenitenti conveniat : ac per eonsequens
hodie molestari non potest propter omissam communionem Paschalem , qui se probato Consessario consessum , ejusque eonsilia sequutum esse ostendit. XVI. Poena autem non communicantis in Ρaschate est, ut vivens afl ingressu Getesia arceatur, ρο moriens Ecclesiastod e reat sepultura. Ex tenore verborum, quo poena exprimitur , nequaquam obscurum est , hane poenam non esse Iara, sed duntaxat feremda sententiae. Quod & sat manifeste signi
88쪽
nens Qui huie mandato Eeelesse nonis obedierint, vel in Paschate a Par hiari abluerint: & reversi intra octo dies nonis doeuerint se alibi in Paschate eommuniis easse, mox Episcopo denuntientur , ut is eius iudicio, nisi legitimam excusationem is attulerint, & ui .i ab ingressu Ecelesiae M arceantur, & mortuis Ecclesiasti ea d is negetur sepultura is . Idem iisdem pene verbis Meernit Syn dus P. II. Cameracensis, tit. 9. cap. 6. P XUII. Fatendum tamen est, verba, quibus Concilium poenam expressit , esse ambigua, utrum scilicet lata , an ferenda sententiae. Quod & observavit Du Cari ,Αrehidiaeonus, & ometalis Condomensis iusto Tractatu de Iurisdictione Eules tom. I. cap. 9. l. v. num. ι . Afferitque in quibusdam Ecelesiis eam aeeipi, ut lata sententiae, in aliis vero, ut ferenda, atque ibidem exponit praxi in Ecclesiae Gallicanae , qu eialis Epistopi , eontra Parothianum de neglecta communione Paschali delatum procedere debeat ; una monens, o fietum Par hi esse iteratis vitibus monere,& exhortari ipsos desectuosos , ut se ad Communionem rite praeparent, & ad eam se praesentent, priusquam ipsos , ut defectuosex Episcopo eluiae GHeiali denuntiet. Et sane Par hi in hae desectuosorum delatione seu denuntiatione , magni prudentia , & moderatione uti debent ; quia mactio illa iudiei alis per censuras tanoni Las , aliasve poenas , quibus similes desectuosi ad saeram Communionem adiguntur , plus subinde nocet , quam prc est
ipsorum saluti , & magis in seandalum
quam in aedificationem aliorum cedere pintest, dum ex modo vivendi , aliisque ei eum stantiis vident ad saeram communi nem adigi eum , qui nulla anteactae vitae emendationis signa hactenus pratuit ; n que de eriminibus , aut de vita parumehristiana anteacta publica poenitentiae op ra ostendit.
Et licet iam pridem sancti Patres fideles ad saeram eommunionem hortarentur imo ut ad eam saepius per annum accederent , non tantum monuisse , sed & p eepisse reperiantur; nequaquam tamen te
simus quod ante hoc Coaeilii Laterinensis
decretum ad eam sub comminatione cens rarum suerint adacti. MXUIII. Synodorum Lateranensis , &Methliniensis Deereta insuper non obse re supponunt, nequaquam penes Parochos esse auctoritatem , aliquem ob omissam Communionem Paschalem vivum ab EGelesiae ingressu areendi, sed duntaxat des rendi ad Episcopum , qui re maturius examinata hominem delatum, vel absolvat, vel ad poenam Canone decretam eondemnet Neque enim in sepultur illud est timendum saerilegium , quod verendum ex admissione publicorum peceatorum ad sacram Communionem . Praeterea eum nouita ordinarie si notorium; neque tam facile populo ianotescere queat , num quis Communionem Paschalem non secerit; aut forsan eam omiserit de eonsilio alleuius Consessarii , aut consensu Parochi , etiam eo ex capite minus timendum est scandalum , si quispiam ad sepulturam admittatur, etsi Communionem Paschalem vivus omiserit, quam si notorius criminosus, a tequam putilite satisseeerit, ad sacram Communionem admittatur.
De Communione Infirmorum . r. Olim infirmis , o in mortis periculo constitutis data fuit Eucharisia. a. Eucharissia danda moribundis hodie diaeitur Uiaticum. 3. Vox Viaticum olim aliter quam hodie
. Multum a sensu Canonum aberrant , qui per viatieum credunt semper ιmellis; Eucharistiam. s. Hodie duplex est infirmorum Comma
nio EMeharili ea , uua per modum Viatiei; ahera ex deuotione. 6. Inter utramque noratur disserentia quoad ieiunium a communione fervandum .
. Altera dioerentia quoad formam diseri
8. tari que Communionis solus Paro us
89쪽
9. Pr ilegia Regularium ad admini rationem hujus ommunionis se non
petere declarant. Tr. Paena decreta in Regulares oeculte
deferentes Eucharistiam infirmis. 21. Parochus semper debet esse paratus Eucharisiam infirmis adminisrare ,
I 3. Eueharisia solius adorationis causa ad
x siuid faciendum Paracho , si infirmus
Viaticum jumere nequeat. 23. AEgrotus insertietur a Parocho , quom
do debeat spiritualiter sumere. I 6. Eutharisia ad infirmum publice d ferenda est. I7. Id etiam observandum quando per m dum devotionis βmenda es.18. Eucharisia non es occulte deferenda ,
quia infirmus morbum occultare Uult. I9. Populus monendus, ut Sacramentum ad infirmum deferendum comitetur.
ao. Multum in hae re potes pastorum Zelus. et t. Quid h e Ilattierit S. Carolus pza. Indulgentiae concessae iis, qui comitantur. 23. Confratemitates erigendae , quarum Sodales Sacramentum affoctent.
I. TAm pridem S. Eucharistiam aegris ad-J ministratam fuisse probat in primis Epistola Synodica Ecclesiae Asricanae ad Cornelium Papam, inter Epistolas Cypri ni est ordine 14. quae est de pace lapsis
danda maturius ob persecutionem ingruem tem ἔ quibus eam ob eausam Communionis sacrae munimentum concedunt Patres, ut tuti contra adversarium e flent, licet revera infirmi eo ore non essent , ita scribentes Nune non infirmis , sed sorti- ,, bus pax neces Iaria est, nee morientibuς, is sed viventibus communicatio a nobis is danda , ut quos excitamus & hortamur ,, ad praelium , non inermes & nudos reis linquamus, sed protectione Sanguinis &is Corporis Christi muniamus , & cum is ad hoc fiat Eucharillia , ut possit acciri pientibus esse tutela , quos tutos esseis contra adversarium volumus, munime
se to Dominicae saturitatis armemus,, . Ηle mani seste supponitur , morientibus datam suisse Eucharilliam ; quod & C non II. Nicaenus supponit, ubi ait: In is summa autem de quolibet excedente, id is est, moribundo , & Eucharisia parti ei-
,, pationem petente Epistopus cum examiis natione oblationem impertiat M. II. Eucharistia, quae morituris administratur, hodie Viaticum dicitur; imo nomine Viatici hodie unice ipsa communio Eucharistiea morituris administrata intelligitur laeus apud veteres. III. Hi enim omnia nomine Viatici eomprehendebant, quaecumque morientibus prodesse possent, ut securius, tutiusque in alteram vitam proficiscantur. Unde quidquid poenitentes , aut Cat chumenos morti proximos communioni Esesesiae restituere , atque Deo reconciliare poterat, Viarici nomine comprehendebatur. Unde Baptismus, Confirmatio, Absolutio, Extrema Unctio, imo & bona opera morituris impertita , nomine Viarici veniebant; uti notat & late probat Vir erudiistus Gabriel Albaspinaeus Lib. I. obfemat. cap. I. una tamen notans , Eucharisi iam etiam antiquitus , eum daretur poenitenti ad mortem praecipitanti , venisth nominenatici; imo tuti simum, abstulissimum , &potentisimum Gaticum reputatum esse: n quaquam tamen maxime necessarium ; sed hujus nomine venisse absoluιicinem respectu
Poenitentium, & Baptismum respectu Ca
IV. Hine idem auctor eredit per xhiis mum, o necessarium Viaticum, de quo in parte Canonis ly. Nicaeni , non intelligi Eucharistiam, seὸ reconciliationem: osten ditque, a senti antiquorum Canonum non minus aberraturos, qui ubicumque Viotici nomen occurrit, crederent ibidem de Eucharistia sermonem esse; quam qui in pristinis Canonibus Eucharisi iam significari
putarent, ubicumque vocem communio re
periunt et eo quod haec iuxta modernam phrasim pro sola communione Eucharistica sumatur ; eum olim esset vox generalis , complesti ns omnes species communionis , quibus aliquis quocumque modo communioni fidelium , aut Satramentorum restituebatur ἱ quod cum fieret persectissime
per Eutharisiam, per illam dicebatur quis
90쪽
PARs II. SE T. I. TIT. IV. De Sacramento EucharHia. perseelis me eommunioni restitui , eaque communio prefestissima appellabatur , ut multis ollendit Albaspinaeus , Iib. r. Obs
Haee si rite expendantur, e stabit, non modo conveniens, sed pene necessarium esse, pro assequendo genuino Caninum sensu, ut quis aliqualem saltem habeat noti intiam mutatae voeum , & verborum , pro temporum , & loeorum varietate lignificationis quemadmodum latius ostendi intractatu Historieo-Canonieo, ubi de mediis perueniendi ad veram . σ utilem sareorum nouum Uentiam disserui. U. Hodie nomine Viati ei venit Eucharistia non cuivis infirmo administrata , sed ea sola, quae datur, eum probabile est ,
quod eam amplius sumere non poterit, utiloquitur Rituale Romanum. Praecipit enim, ut hortetur Parochus infirmum , ut sa- is eram Communionem sumat, etiamsi m
M Uiter non aegrotet, aut mortis periculum
,, non immineat ; maxime si selli alieujus is eelebritas id suadeat ; neque ipse illamis administrare recusabit A. Deinde subiungit: pro Viatico autem ministrabit, cum, , probabile est , quod eam amplius sum is re non poterit. Quod si aeger , sumpto is Viatico , dies aliquot vixerit , vel periis culum mortis evaserit, & eommunicare,
voluerit, ejus pro desiderio Parochusis non deerit, .
His eonsonant Rituale Meehliniense , aliaque passim moderna Ritualia ; atque
hine invaluit duplex infirmorum communio, alia deistionis, alia per modum Hatici . VI. Inter utramque haee notatur diveris
sitas; quod sit quidem Haticum breviis morituris dari non ieiunis ..... Ceterisse autem infirmis, qui ex devotione in aegriti tudine communicant, danda st Eueha-- ristia ante omnem cibum, & potum
Ita Pastorale Mech liniense , & Rituale Romanum, quod postremum addit: Nonis aliter ae ceteris fidelibus , quibus necis etiam per modum medicinae ante aliquidis sumere licet ,, . Permittit tamen manuale Cameraeenser In periculo mortis constitutus commu- ,, nicare potest non ivunus, etiam pluries
is in eadem infirmitate, si perieulum plu-- ribus diebus perseveret, nee possit aegeris permanere te unus a) h.
VII. Similiter aliam sormam distribuendi Eucharistiam per modum Matiei; aliam
per modum devotionis Ritualia praeseribunt. Dum enim infirmo datus per modummatici, dieit Sacerdos: Accipe Frater inlSoror Vi AriCUM Corporis Domini nostri JUu-Christi , qui te eusodiat ab hoste malismo , oe perducat ad υ tam aeternam . Si vero non per modum Viatici datur , dieit more ordinario : Corpus Domini nostri I D-Chrsi cusodiat auimam tuam in iatametemnam . Ita passim hodierna Ritualia . Num haee duplex infirmorum communi etiam Antiquis nota fuerit , nescio ; nullum saltem huius distinctionis in antiquis Canonibus vestigium hactenus reperi. VIII. Illud utrique communioni infirmorum commune est , quod etiam iuxta modernam disciplinam a Parocho ad infirmos Eucharistia deferenda , atque a solo Parocho infirmiς distribuenda sit nullusque Sacerdos extra casum necessitatis , sue s cularis, sive Regularis eam ad domos infirmorum deferre sine Parochi licentia possit. IX. Quapropter privilegia data Regu- Iaribus distribuendi saeram Communionem,
etiam quibuscumque Fidelibus, intelligi de administratione in propriis suis Ecclesiis , post Canon istas notat Augustinus Barbosa
X. illudque Parochorum ius non obscure supponimi Ritualia & Synodi , dum
semper ad Parochos verba dirigunt ubicumque de infirmorum communione i quuntur , atque nonnullae nominatim de-el caJ Intervallum plurium dierum intereedat necesse est, ut aeger in eodem lecto graviter decuminbens pluries communicet non ieiunus . Rituale Parisiense dies decem inter utramque Communionem Per modium Viat ei ptaeteribit. Quod si per ali- quod tempus in eodem pericaeci constitutus i is manear, vel postquam periculum mortis evase- , rit, denuo in illud ineid t, est sacrum Viatiis eum iterum devote petat; annuet ipsi Par hus,
is dummodo saltem dies decem ab altera Viatietis sumptione intercellatine G. Ita Rituale Paris.