장음표시 사용
121쪽
a io Ius Ecclesiasticum Greer . pulus pro oblatione farinae denarios o is serret A. In Gemina animae, cap. 38. XU. Addit deinde Honorius: Qui ta- ,, mea denarii in usum pauperum , qui ,, membra sunt Christi, cederent , vel in ,, aliquid quod ad hoc sacrificium pertim net Verum , ut advertit Christianus Lupus Dissertatione a. prooemiali ad rom. 3. Schol. in Canones cap. I i. Haec puritas , quod
is non esset Apostolicae legis , & quod
is priorum oblationum emolumentis , aut ,, non possent, aut nollent privari Sace is dotes, non diu permansit: uti antea pa-
,, narii illis pedetentim appropriari coepe- runtis. Et haec fere ubique eli hodierna disciplina, ut oblati denarii inter Mi Liarum solemnia ad altare cedant Sacerdoti,nis alio titulo alteri competere ostendantur: sed de hoe jure latius infra , ubi de Deeimis, aliisque Ecclesiasticis proventibus
XVI. Illud hie insuper mcinet Christianus Lupus, quod, postquam denarii oblati
in usum Sacerdotum cedere coeperunt ,
hine ob avitam populi, de Cieri avariis tia, & nimiis proventibus calumniam , is defecerit paulatim etiam denariorum obla-M tio, contracta sere ad solam Missam in ,, exequiis defunctorum. Accedens pergitis Lupus ) Eeelesiarum , altarium in ea- is dem etiam Ecclesia, Sacerdotum , plu- rium quotidie in eodem quoque Altariis Milsarum multiplicatio istam contracti
XVII. Hunc oblationum morem , &institutum ab Apostolorum tempore ad nos devolutum ; at iniuria temporum pene abrogatum , variae Synodi posterioribus his temporibus relli tuendum decreverunt e atque prae ceteris Synodus Mediolanensis IV. sub sancto Carolo pari. 2. . cap. II. declarat : Oblationum institutum quo gravius se his temporibus a fidei doctrinaeque C se tholicae hostibus exagitatur , S langue- is scente pietatis studio , quo magis a Fi- is delibus negligitur , hoc diligentius seris Vari , atque ad executionis usum , ubiis intermissum est, revocari convenit, cum is praesertim , I ad divinum cultum peris tineat , & populis salutare sit , ad exis piandaque peccata utile ,, . Postea monet Episcopos, ut omni modo rent : ut in solemnitatibus Domini , se diebusque Dominieis, ac Festis item , is quos coli, aut praecepti , aut consuetu- ,, dinis est , omnis Christianus aliquid , ,, prout sua quisque pietate deistioneque is maluerit , Deo offerre proeuret , idque is in Ecclesia , vel Cathedrali , cum adis Missae Sacrificium , quod solemniter ce-M lebratur , vel in Parochiali eum Paron cho convenerit M.
Quo gratius autem Deo sit quod offerunt, ad ' prie landum accedant FHeles in-- tima animi pietate, o rituali hilaritate, o sanita charitate , omnique Chrisianae δε- is votionis teytiscatione M.
XVIII. Hujus quoque instituti restitutionem multum umi Synodus Coloniensis, anno II 9. ωρ. 2o. declaratque illud pene totum abire ecepisse in desuetudinem, hominibus piis causam , o originem osserendi ad Altare ignorantibus , o impiis euyid date Sacerdotum usum tuum introductum calumnios assere nidus. Qu propter praecipit Uerbi divini Concionatoribus, ut populo veritatem rei istius& utilitatem exponant ; hortenturque zmnes sequi Maiorum studia, ut vel exigui munusculi oblatione suam pro rebus a Deo acceptis ostendant gratitudinem. En primum motivum , quo populus ad hunc ritum excitandus est . Deinde subjungit alterum motivum rQuo etiam preces Ecclesia in eos conquadrent . Certum enim est, iam pridem Ee-elesiam voluisse specialem in Missa memoriam offerentium fieri; atque plures etiamnum recitari orationes ad offerentes sp eialiter directas; uti capite sequenti latius
ostendetur. Praterea monet Contionatores , ut
is inculcent eis , quod Deus non tam adis dona, quam ad voluntatem, & mentem is piorum respiciar: quamquam locupletes, ,, & divites convenit esse liberaliores, quo se gratittidinis signum de se amplioris prae- ,, beant, or resentiar Ie a Deo ad Dei h norem, Gr cuitum, habere qui Mid fimis bent M. Merito hie praemonuit Synodus, ut haec populo proponantur, & inculcentur a Con-cimatoribus, illis praesertim, qui de obla
122쪽
tionibus populi non participant , traditionum, atque Canonicae dileiplinae et Iosillimus conservator , & instaurator , incitato Coneilio IV deerevit: Mab iis obi is tiones ne recipiantur , ut antiquo Ca- none vetitum est , qui scilieet inter se ,, iniquo animo dissidentes , inimicitiasis exercent, qui usurarii , meretrices, sa- is erilegi, raptores, quive alio nomine pu-- blice notorieque criminosi sunto. Canon antiquus , cuius hie meminit
thaginensis IV. relatus apud Gratianum Dihi. 9. Can. a. XX. Tametsi optandum esset, ut iuxta mentem Eeclesiae, purioremque eius disciplinam , huiusmodi notorii , & scandalosi pece tores ab altaribus removerentur, nec ad offertorium admitterentur; nihilominus magna prudentia , & moderatione opus est, ut parochi presertim ae inferiores Presbyteri eam disciplinam, ubi plane abolita est, revocent , meritoque priusquam quidquam attentent, Episcopos, aliosque Superiores consulant: qui δα sacris Canonibus ab una parte , & temporum , personarum conditione, aliisque ei reumstantiis ab altera parate rite expensis, iudicent , qualiter expediat , Canoni eam hane disciplinam esse ex cutioni mandandam.
XXI. Neque illud dubium est , quia
publici ac notorii peccatores nonnumquam ad offerendum oblationes ad altare admittendi sint; tametsi ad saeram Eucharis iam nullatenus essent recipiendi , imo publice etia in reiiciendi, ob evidens periculum sacrilegii in hae admissione, non item in i ta concurrens , nee non ob majus scandalum ex admissione ad sacram Eucharistiam,qu.im ex admistione ad offerendum verisimiliter oriturum.
De Honorario Missae , & de quibus ejus
occasione populus instruendus. r. Uniae factum est ut Denarius extra Mi fam Saerariti offerri eae sterit pa. Quo tempore Me coeptum fieri ρ3. Pecuniaria eleem Fna secuti ix. nota fuit. . Ex hac Arem γηa paulatim imaluis , ut Dici viluerint Misas speetales pro se celebrari, quod initio vetitum
s. Mi fum errorir arguit Malafridus Strabo. 6. Olim arbitrio Sacerdotis relictum, utrum linum pro multis , an sinsula pro singulis serentibus Sacriscia cel
. Hodie probibitum plura honoraria a pluribus accipere, σ uuo Sacrificio fritis facere . 8. Sacrimium, quod hodie pro offerente H norarium specialiter sertur , pluria
9. Proponitur dubium ei rea prohibitionem accipiendi plura honoraria pro uno Sacrificio. O. Hodie nou αἰσυί quam elim , Sacrfeium infiniti oloris est. Ir. Olim esserentes in Misa non petebam speetales stro si tilis Misor. ia. Osserentes Honoraria hodie et olunt cia brari pro se speciales Missas. II. Sacerdote et lege Honoraria accipientes reuentur pro singulis Missas singulas
r4. Decretum Alexandri VII. in materia Honorarii. 3. Resolutio S. Congregationis in eadem
16. Decreta Pontificum , m resolutiones S. Congregationis infidelitatem , σavaritiam Sacerdotum duntaxat f
r8. Conciliatiar doe rana Inlafridi Strabonis cum censuris Pontificum. 19. Non
123쪽
x ta Ius Ecclesiasticum in resum. I9. Non minus hodis , quam Mim Sacrimetum puritus Missa alpsentibus pro
ratione demotionis proὰψ .eto. Honorarium hodiernum es quaedam oblationis species, ita a populo Q
2I. Monendtis est ne nim um fidat multitudini Honorariorum.
22. Ut quis fit particeps Satrifcii , 'quid
requiratur ρ23. Sacrificium non ant catur pro solo δε- , cerdotum arbitrio .a . Quae fuerit occasio eam opin cnem impurandi Ecclesiae R 3. Pauperes aeqtie ae diuites Sacrificii participes esse possunt. 26. Quid operetur Derialis Sacerdotis υ-plicatio P27. Pus prodest deiste Missae a Istere , quam curare pro se specialiter cel Mari . 18. Ecclesia praecepit Missae interesse , sed numquam pracipit curari Missas o
offerri in Missa denarios, idque in usum Sacerdotis celebrantis, tandem viscunest, idipsum , quod in Mima osterre licebat, quoque ante vel post Miffam offerri posse. Itaque dum iam sensim obIatio inter Missarum solemnia pene cessasset , atque in Missis praecipue privatis oblatio parum nota esset, tunc qui pro se specialiter tamquam osserente Missam Glebrari , & orari volebat, id oblato denario a Sacerdote postulabat , atque hinc ille denari , quem hodie Honorarium , aut si pendium Missae
ti in usum Sacerdotum cedere coeperint , & quando cessante oblatione in Missa , denarius extra Missam Sacerdoti offerri ab his, qui pro se Missam celebrari petebώnt, incertum est. Saepius laudatus Ioannes Mabillonius in praefatione ad primam partem seculi it r. Benedicti norum num. 62. fatetur, oblationi panis, & vini a laicis antiquitus fieri s litae . suecessisse eleemosynam pecuniariam
Presbytero factam , quam sipendium v eant , videturque ipsi id fieri coeptum se-
eulo viri. saltem in Missis privatis, non tamen ubique passim ante seculum x M. III. Pecuniariam eleemosynam satis aperte designat Chrod angus Metensis Episeopus, in regula Canonicorum scripta sub initium seculi in cap. 32. Et secuto x . pecuniam in usum Sacerdotis, etiam extra Missarum solemnia, oblatam fuisse testatur Petrus Damiani, lib. S. Diff. II. at huiusmodi pecunia oblata admisionem , o in Clerico, in Monacho tune male olvisse, adveriit Christianus Lupus . Vide Disse lationem meam De pen nibus.
IV. Hine factum ait Mabillonius ut laici ob modicam stipem singulas quique
missas sibi arrogarent. Hune usum introduci coeptum reprehendere videtur Eugenius Papa II. in Conei-lio Romano anno 826. eam r7. Presby- is teri nullius blandiantur, aut suadeanturis sermonibus , ut non omnium ad se eo is currentium in quibuslibet saeris locis,, oblationes ad Mitarum solemnitates reis et piant : quia eum mediatores Dei ho- is minumque existant, in exercendis votis is relaxandisque peccatis largissimam debent Lorationem peragere , , . Id ipsum repetito IV. in Synodo Romana.
nascentem eiusmodi morem erroris arguit in libro De rebus tactis. ωρ. 22. Sed & in ,, hoc error non modihus videtur , quod quiis dam se non possie aliter plenam ecmmeis morationem eorum sacere, pro quibus
is offerunt, nisi singulas oblationes pro sinis gulis offerant, vel pro vivis, & desum ,, ctis non simul ael limant immolandum , is eum vere sciamus unum pro omnibus is mortuum, unum panem esse, & sangui- D nem, quem universalis Ecclesia offert. is Quod ii eui plaeet , pro sngulis linguis latim offerre: pro solius devotionis a is plitudine, & orationum augendarum deis lectatione id faciat, non autem pro sulis ra opinatione, qu1 putet unum Dei Xa-
is cramentum , non esse generale medicari mentum M.
latis, ait Cardinalis Bona , lib. a. Rerum Liturae. east. 8. num. 7. Hactenus ille ,
124쪽
M tioni relinquens unum pro multis offe- se rentibus Sacrificium , aut singula pro is sngulis eelebrare. Nostrorum vero tem is porum alia conditio est, alii mores, necis ullus ignorat, quid de hac re ab Ap is stolica Sede statutum sit se. Finalibus his verbis indieari , quae tum sub Urbano VIII. tum Alexandro VII. in hae materia deereta suere, haud obscu
VII. Et quidem sacra Congregatio Ca dinalium super interpretatione Concilii Tridentini , auctoritate Urbani VIII. anno Ioas. declaravit: Ubi pro pluribus Mi Dis sis, etiam ejusdem qualitatis celebrandis is stipendia quantumcumque incongrua, &is exigua, sive ab una, lave a pluribus per- ,, sonis collata fuerunt , aut eonserunturis in futurum Sacerdotibus, Ecclesiis, Ca- is pitulis, Collegiis, Hospitalibus, Soeie- is talibus, Μonasteriis, Conventibus, Con- ,, gregationibus, domibus , ae locis piis is quibuscumque tam secularibus , quam is Regularibus, saera Congregatio sub o , , testatione divini judicii mandat ae pra-o ei pie , ut absolute tot Mi Tae eelebreniari tur , quot ad rationem attributae elee-- mosynae prascriptae fuerint, ita ut aliosi quin ii, ad quos pertinet , suae oblig1,, tioni non satisfaciant ; quin imo graviis ter peccent , & ad relli tutionem te-
VIII. Quid igitur probavitne Urb nus VIII. ita pro uno offerri posse Misse Sacrificium, ut illi soli & non aliis pluribus prost; aut pro uno solo, reliquis eX- elusis, offerri possit, quod errorern non m
dicum opinionem stillam esse , dixit Walastidus nequaquam sane . Nee enim minus Sacrificium Mita hodie, quam olim, etiam illud, quod ratione accepti sipendii a Sacerdote pro aliquo particulari sub βfisa, ut vocant, intentione, celebratur pro omnibus fidelibus Chrisianis , vivis atque defunctis ossertur. Nec minus in Missis illis, quas accepto stipendio, pro aliquo particulari eelebrat Saeerdos ἰ quam in aliis liberae, ut aiunt, intentionis , a Sacerdote
instituitur memento vivorum, mortuorum , ubi Sacerdoti liberum manet , non
obstante pricia intentione , specialem aliquorum memoriam facere ἱ quin ex prae-Z--EDen rim. II. DE Celebratione Missarum. II seripto Missalis subjicit r Et omnIum eie- eumfantium , quorum tibi Eder eosnita est, nota deistio , pro quibus tibi osserimur , e. Unde & Synodus Tridentina docens, Missas nullas esse proprie privatas ἰ sed
omnes censendas esse communes, hanc intereeteras rationem reddit: uod a publi-- eo Ecclesiae Ministro non pro se tan-
,, tum, sed pro onisibus fidelibus, qui ad
se corpus Christi pertinent. celebrentur ,,. Sesi. 22. De Sacri is Missa, east. 7. IX. Cur erso Saeerdos a pluribus hon rarium, sive stipendium aeeipiendo non satisfacit, unum pro omnibus Sacrifieium OL serendo : quemadmodum olim dum oblatio
panis, & vini in Missa fieri solebat, uno eodemque Saerificio pro pluribus offerentibus oblato satisfaciebat Num sorsan qui hodie specialiter pro se petunt , dato se pendio, Mi Tam eelebrari, aliquid plus de Sacrificio participant , quam olim participabant Ogerentes in Missa e vel offerentes
plus participabant, s pauet quam si plures offerrent
X. Si euti ipsum Saerificium Missae semper fuit quantum ex parte Christi primarii offerentis, & Holliae oblatae infiniti valoris; ita semper incertum fuit , quantum ex illo infinito euique offerenti , aut adstanti applicaretur; quidve ipsa Saeerdotiseelebrantis intentio in hae fructus Saerificii applieatione, ex mero Dei beneplacito dependente, valeret. XI. Primitus ergo fideles sua munera offerentes , non petebant Miffam spretatiter pro se celebrari; sed sufficere credebant, si Missiae Saerificio devote coniungerentur. atque una eum Sacerdote ipsum Sacrifi-eium offerrent ; divinat misericordiae eonfidentes , Sacrifieii fructum sibi applicandum pro ratione Sacrificii, & disposition in XII. At alia est hodierna offerentium honoraria , sive Upendialis Missarum intentio . Hi enim ea mente, & conditiones endia offerunt, ut tot Missae quot dantur stipendia specialiter pro se , vel alio quem nominant , celebrentur, & specialiter applicentur.
XIII. Et licet incertum sit , quid hae e specialis applicatio valeat; imo sub sola intentione generali stando non minus seps P apud
125쪽
ar Ius Ecclesii ticum μι ν m. apud Deum mereatur , quam particularius mentem duntaxat sui Te, iniustitiam & a., exigencior uti monet Pius Gersonius tract. ritiam Sacerdotum , Fidelibus Laleis im- De Solisit. Meles nihilominus Sacerdotes honoraria ea intentione , & lege a Fidelibus oblata accipientes, ipsius q si justitiae leges infringerent; suamque avaritiam prinderent, si intentioni Fidelium non satisfacerent i haneque solam injustitiam , atque
Sacerdotum avaritiam suo Decreto Urbanus VIII. merito iugulavit; nihil de valore Saerificii pro pluribus oblato; aut de efficacia applieationis ipsius Sacerdotis definiens.
XIV. Eodem imo maiori landamento hanc , quam quorumdam Sacerdotum sordida avaritia, &eaeea cupiditas parturiverat, opinionem damnavit Alexander VII. anno r663. Non est contra jultitiam prori pluribus saetificiis stipendium accipere , ω & Sacrifieium unum offerre ; neque D etiam est contra fidelitatem, etiamsi pro-m mittam , promi ilione etiam iuramento,, firmata, danti stipendium, quod pro nulis to alio ofDram M.
XU. Similiter pro sto dubio sacrae
Congregationi: An cum ordinarius praeis scripserit eleemosynam congruam juxta se qualitatem loci , personarum ac tem p rum , Sacerdotes accipientes stipendium is mi uus congruum, teneantur Mi Tas illis D ab offerente praescriptas celebrare ὶ R is spondit S. Congregatio: Teneri ,, . Item , cum quaesitum esset ab eadem Congregationet An Sacerdotes, qui te- ,, nentur Μissas celebrare ratione Benefi-
,, eii, seu Capellae, legati aut salarii, posiis sint etiam manualem eleemosynam pro se Miisis votivis, aut Defunctorum, recim pere, & unico Missae Sacrificio utrique M oneri satisfacere,, Censuit Congregatior Saeerdotes quiri bus diebus tenentur Missas celebrare roh tione Benefieii , seu Capellae , legati. M aut calarii, si eleemosynas pro aliis etiam, Missis eelebrandis susceperint, non posse ,, eadem Missa utrique obligationi sati
is facere M. XVI. Hare aliaque sententiarum ma fra , quae sacrilega Sacerdotum quorumdam aviditas adinvenit , si quis una cum
censuris hisce attendat , Deile intelliget, Pontificum in censurisdis propositiorubus
XVII. Quod & non obscure seculo XI II. quando Honorarium Missae iam invalu rat ostendit Archiepiseopus Cantuariensis
anno 128 t. in suis Constitutionibus Cana. decernens: Nullus plura recipiat annalia is celebranda, quam habet Socios celebra is tes, illo casu excepto, in quo procuransis suffragia fieri pro DesunEto , consentitis expresse Deianai memoriam alii , velis aliis copulari . Nee credat celebrans seis dicendo Missam unam posse satisfacereis pro duobus , pro quo utroque promistis specialiter, & in solidum celebrare,, .
XVIII. Quod ergo suo tempore dixit
Walafridus, errorem non modicum, σβtiti tam opinionem esse illorum, qui praetendebant, non posse satisfieri pluribus offerentibus, nisi pro singulis fingula Misse eelebrarentur e ideo dixit, quia tum temporis nondum in Ualuerat mos hodiernus da
di stipendium Saeerdoti ea lege, ut pro dante Decialiter Μ: tam celebret; sed oblatio
simpliciter fiebat; ca duntaxat conditione, ut in Saerifieio Derialis commemoratio fieret in ordine Oilarentium. Cum ergo ex parte offerentium nihil
es&r, quod ad singulas Missas pro singulis
Offerentibus celebrandas cogeret; nihil quoque impediebat quominus uno sacrificio , quod ex parie Saerificii est infiniti valoris, omnibus satisfieret . At postquam populus incoepit offerre Honorarium , sive stipendium Sacerdoti, ea lege, ut pro se Deci lem Missam celebret , iustitiae leges refragantur , ut uno Sacrificio , contra fidem , saltem taei te datam, pluribus satisfiat. XIX. Manet ergo etiam hodie verum
quod Misse Sacrifieium quantum est ex parte Christi primarii Saerificantis, & Hostiae oblatae sit infiniti valoris ; atque FH- delibus assistentibus eum proportione devotionis , & fidei fiuctus illius communiceis tur aequaliter , sive pauci , sive multi asesstant.
XX. Deinde hoc quoque indubitatum est , hodiernum MDrum sipendiam etaeonsiderandum , ut voluntariae cujusdam
oblationis speeiem; in locum oblationis iti Missa primitus fieri solitae , surrogatam is
126쪽
Instruendus ergo est populus, ne hon earitim illud habeat tamquam pretium SP erifieii , sed ut voluntariam oblationem ;qua Deum tamquam rerum temporalium auctorem recognoscens, una eum Sacerdote Saerificium offerre, & ipsus Sacrifieii,
ac signanter precum , quae pro offerentibus sunduntur, partieeps esse mereatur. XXI. Monendus insuper est populus, ne in numero, aut magnitudine honorariorum nimium eonfidat ; quasi eorum sola oblatione virtutem Sacrificii eonsequatur :eum non tam ad oblationum magnitudinem , quam offerentis allectum respiciat
Unde post alios dieit Petrus De Soto De Saerifieio Missae DE . . intentionem se Saeerdotis offerentis , & applicationem is eius prodesse quidem, sed iuxta dispolia
,, tionem illorum, pro quibus offertur: Non ,, enim quantum celebrans, aut intendit, ,, aut vult , consequitur is pro quo eele-
brat, sed quantum sua fides, & d otiose digna, vel eapax est M. XXII. Quapropter Synodus Tridentina Sess. 22. De Sacrificio Missae cap. 2. docens hoe Saetificium esse vere propitiatorium ;per ipsumque fieri, ut misericordiam eonsequamur, & gratiam inveniamus in tem-POre opportuno , hane requirit eonditionem : Si vero corde , er resid fide ; eum
metu, reverentia , contriti ae paenitentes ad Deum accedamus.
Et S. Thomas ait: μ Hoe Saerifieium , is quod est memoriale Dominicae passionis is non habet effectum nisi in illis , quiis coniunguntur huic Sacramento per fidem se & eharitatem R. pari. quci. 79. Grt. 7.is ad 2. Et art. 3. Quamvis haec oblatiose Sacrificii ex sui quantitate sufficiatis ad satisfaciendum pro omni poena ; ta- , , men fit satisfactoria illis, pro quibus OLis fertur, vel etiam offerentibus seeundum is qualitatem devotionis, & non pro tota, , p*nδ υ . Populus ergo saepius monendus , ut potius satagat fidem, & charitatem piumque eordis affectum in se excitare, quibus ipsi Sacrificio iungatur, quam accumulare num mos, qui sus multa Sacrificia pro se offer. xi procuret.
XXIII. Hiae ulterius inculcandum popu-I. De Celibratione Missarum. x Isto, salsam omnino esse opinionem , quam per calumniam Eccleis imputant haeretiis ei, & non pauei e Catholicis, si non ve his saltem suo agendi modo probare videntur : quod Mimam ejusmodi actum ex-
,, ternum esse sentiamus , quem Saeerdos,, suo arbitratu quibus velit seu vivis seu is mortuis accommodare queat , etiamsi ig,, nulla fide, nullaque voluntate praegi tuuis sit. Qui aliquam ex hoe Saerificio ad sese utilitatem redire volunt , eiusmodi sintis oportet, qui ad divinam sperent ni seri- ,, cordiam, alioqui citra propriam fidem, is & devotionem aliena actio neminem saluis vum, & beatum facere potest , & Eeis etesia Dei hae sua Sacrosancta victimvis homini impio nonnisi hactenus conferreis aliquid potest , quam ut preeibus illius,, causa id agat apud Deum , ut pro sua elementia hujusmodi hominum eorda
XXIV. His Michael Episeopus Μe soburgensis concione 17. De Sacrificio Missae, apud Georgium Casandrum in eonsultatione de arti eulis religionis ad Imperat res Ferdinandum I. & Maximilianum II. cap. . ibi pluribus ostendit, hanc opini nem falso Catholicis assingi. XXV. Ex his quoque Deile intelligent pauperes, se posse non secus ac divites eia se Saerificii parti ei pes; modo serventi charitate , & viv fide Sacrificio iungantur
memores quod Sacerdos specialiter mem riam agens omnium circumstantium, addat: Quorum tibi fides coenita est. π nota δε- votis . Quibus rursus evincitur , ut notat
Caietanus applieationem hujus Saerifieii,, non sola intentione, sed devotione adiun-- cta perfici: euius rei ratio sit, quia ia,, Sacrificiis , & oblationibus , quantitas is demtionis magis pensatur , quam reiis oblata ,3.
XXVI. Quid isitur Nihil operatur
intentio , si re applicatio Sacerdotis Respondet Petrus De Soto loco eitato: I se tentio quidem celebrantis, maxime quaninis do ille Deo gratus est, multum prodest, si sed nihil determinati tamen haberi po- ,, test, nec id opus est inquiri: eum pro- ,, culdubio magis valeat devotio accede ,, tis . Sacerdos vero hane applicationemo applicaas uti loquuntur iiii aut illi, P a is hoc
127쪽
xi οὐ hoe agit, ut eos Deo eommendans, ipsi is aestimationem valoris relinquat , & hoe is quidem tam in ipso Sacrificio, quam in se tuis, quas vel ex Ecclesiae ordinatione , is vel voluntate propria Deo landit , pre-
XXVII. Inde hane sne ulla haesitatione format eones usionem : Unde non est ,, dubitandum, melius & utilius esse fide-M libus , astare Sacrificio Μissae , & fide,, & devotione illi conjungi, quam curare M ut pro se saepius celebretur is . Et licet Sacerdos etiam pro absentibus orare, & Saerificium offerre queat ; nihi- Iominus indubitatum est, & constat ex precibus , quae tempore Sacrificii dicuntur , Missam specialiter pro circumllantibus , sive praesentibus offerri ; ipsosque fideles Praesentes una cum Sacerdote offerre ; adeo ut ipse Sacerdos conversus ad populum di
cat : Orate Fratres, ut meum ac UESTRUM
Sacrificium acceptabile far apud Deum Pa
XXVIII. Hine Ecclesia a suis primordiis rigide mandavit fidelibus, diebus D minteis festisque Missarum solemniis dev te assistere ; at nulli bi mandavit , ut quis Missam pro se eelebrari euret. Neque hactenus ullus unquam asserit, neque afferere eum aliqua veri specie possiet , utilius
esse hominibus divitibus , etiam seposita lege positiva , iubere diebus Dominieis &festis Miffam pro se eelebrari , quam illi
devote assistere. S M. Tridentinae Decretum eontra eon ventiones fiser Honorariis Missarum. Decretum Duodi Mechliniensis contra
similes stipulationes. A Midae celebratione abesse debet ania
Modus agendi aliquorum Sacerdotum iisdicti Migri ad quaesum relebrari. Io. Indicium animi mercenarii in Sacerdotibus . II. Secundum illius Adicium.
I 2. Munumquam mercenario modo pro ra
tione sipendii maior , vel minor es Missae flemuitas.
13. Indecens est, quod ex Honorariis Miforum Sacerdotes υivere debeant. I . Hinc contingit plures non solo pietatis et u Missam celebrare. I s. Verendum ne hodie plures ex humano affectu ad Altare accedant. i 6. Plures hodie videntur ordinari Saceia tes , ut ex Missis victitent. I7. Ob Honoraria Sacerdotes se facile DAvitum obseauio eum vilipendio δε- e rdotii addicunt.18. Quod remedium contra hos abusus. I9. Santius Franciscus veritus Missas quaestuarias , tantum unam celebrari voluit .ao. Sanctus Ignatius Honoraria accipi n uit .a I. Monasteria omne etiam sponte oblatiam Honorarium respuentia merito iam danda .
Quid Sacerdotes in reeeptione Honorarii servare debeant , & quae ineommoda ex Honorario profluant
r. Honorarium accipi debet a Sacerdote ut oblatio istuntaria. Σ. Honoraria habenda sunt ut alia bona
3. Indignum est, tit Honoraria habeantur ut rerum profanarum pretia. 4. Cavendum Sacerdoti , ne de bis Hon
I. T Todiemum Missarum honorariamo speciem quamdam esse voluntariae oblationis, atque in totum oblationum suceemisse eapite praecedenti ollendimus ;consequenter , seut Laiei illud tamquam Deo acceptam oblationem Sacerdoti offerre debent , ita quoque illud Saeerdotes non tamquam pretium Missae, sed ut istunt
riam oblationem grato animo accipere tenentur : unaque ostendere , se velle Deo
voluntarie sacrifieare : Et si quando nisi hil aut aliquid minus liberali animo hο- is norarii loco eis donatum fuerit, non in is hoc contristentur , minimeque aliquod is indignationis dent indicium ; quin po-- tius ut ostendant se magno liberaliqueis animo patiι dare , quod gratis a cepem runt;
128쪽
PARs II. ssc T. I. Ttri v. De Celebratione Miserum . M
se runt; ab omni cogitatione, & desiderio,, muneris ae honorarii se semper eontiis neant, & si quando aliquid accipere co- is Eantur , illud quamvis exiguum laetioriis subentiorique animo accipiant , quamis paupercula illa vidua aera minuta duo , is quae sola habebat , in gazophylacium is mittebat ,,. Ita Di rectorium Eeelesiasticae disciplinae, Coloniensi praesertim Eees sae accommodatum sub finem decimi sexti seculi per Octavium Frangi panum Mi thum Episcopum Tlearicentem Sedis Apostolieae per Germaniam inferiorem, & Belgarum Provincias Nuntium ; nec non per Faeultatem Theologicam Lovaniensem ap-Probatum , lib. I. tit. De Ditinis Offetis
II. Hine eonsequitur , honoraria haec tamquam Fidelium oblationes in substentationem Ministrorum Eeelesiae Deo factas , non secus ae alias oblationes, & decimas, bonis Ecclesiasticis esse annumerandas; uti recte docet Merius Em apud Duacenses olim SS. Canonum Primarius Antecessor , ad cap. I. a De Testamentis num. 82. adeoque salsam esse Doctorum de his H norariis ideam , qui ea quas patrimonialiabus Clericorum accensent, atque a proventibuς vere Eeesesasticis distinguunt. III. Pejorem adhue de Honorariis his ideam formant illi, qui asserere non erubescunt , quod si pemiis Missarum ad modum pretii rerum habent medium, infimum, fummum e cons derantes sane illa non tamquam voluntarias fidelium religiosas o, lationes ; sed ut quaedam prosanarum rerum pretia. Quo quid turpius, ne dicam abominabilius cogitari pote lilIV. Cavendum autem Sacerdotibus, ne suo modo agendi, eam se de stipendio sive Honorario Missarum ideam habere ostendant ; conventiones directe , aut indirecte super hisce Honorariis ineundo. De qua infami mercatura quorumdam
Sacerdotum ita anno I 324. conqueruntur
Patres Synodi Toletanae Can. 6. Multari mentis amaritudine concitamur , gravi L, , que doloris aculeus persedit mentem no- ,, stram, intelligentes, quod aliqui Presby- , , teri detestanda & abominabili ambiti is ne caecati, pro Missis per eos celebran-
,, dis pecuatam exiguat, & super hoc aeri si vellent vendere rem profanam , u ,, denter mercantur 2 quandoque etiam pu-
blice , qui eas faciunt celebrari , aestiis mantes, quod ex eorum facto perni ei is se vendant gratiam Dei, quae in Sacra- is mento Missae consertur, vel verius ipsum ,, Deum, qui nobis sub tmeie dicti Saera- is menti se exhibet, pecunia posse vendi,, . V. Post haec abominandum hune abusum ex sordida Sacerdotum avaritia promana tem extirpare volentes, subiungunt: U rum cum dictum Sacramentum super ,, Omnia pretiosum, sit liberaliteν sicut e ,, tera Sacramenta eelebrandum e districtius,, prohibemus, ne aliquis Presbyter pro is Missis celebrandis pecuniam exigat, velis rem aliam temporalem sed grate aeci
se piat, si aliquid per facientem Missas ce-- lebrari oblatum sibi charitative fuerit ,
se absque pacto uisntione quaeumque et is Qui vero contrarium secerit, a celebra is tione Missae per annum noverit se suisis spensum, & alias pro tam gravi exoesiis su ad arbitrium proprii Episcopi p
,, niendum M. VI. Synodus Tridentina advertens, Sa cerdotes eupiditate excaecatos nequaquam
a prosano illo mercimonio cessare, in junxit Episcopis , ut e medio tollant , quidquid avaritia contra reverenti m Sacrifieii Mi Lis induxit ; atque in primis , euiusvisti mercedum conditiones, pacta , & quisis quid pro Missis novis celebrandis datur;
is nec non importunas atque illiberalesis eleemosynarum exactiones potius quam
se postulationes, aliaque huiusmodi, quae ais Simoniaca labe , vel certe a turpi quaestu ,, non longe absunt, omnino prohibeant ,,. In Decreto de observandis, o Gitandis io celebratione Missae. VII. Decreto Synodi Tridentinae sati sacere eupiens Synodus P. I. Mech liniens tit. de Decauis cap. xi. Pastoribus &is quibuscumque Saeerdotibus inhibet sub ,, poena suspensionis, ne per se vel alium, is directe, vel indirecte sipulentur pro Mi Gis sς votivis, ad piorum postulationem e se lebrandis, sed quod eis sponte Ohlatum is fuerit, accipiant ,, . VIII. Dum vero Synodi adeo sol iei te cavent, ne quae conventio , aut illiberalis eleemosynarum exactio ; aliunde turpem
129쪽
i 18 Ius Ecelehasii cum Vnmersum. quaestum sapiens , occasione celebrationis Mi starum interveniat ἱ quid aliud voluerunt, nisi generaliter praecavere, ne Sacrifieium Missis, mercenario & sordido mo do a Sacerdlatibus tractetur, seu potius profanetur quod & ipsa ratio clamat ; aedignitates, & sanctitas sacrificii expostulant. M Quod si enim istemur ait Synodus se Trident. loco citato) nullum opus adeo se sanctum, ac divinum a Christi fidelibuase tractari posse, quam hoc ipsum tremenia se dum mysterium, quo vivifica illa hostia, is qui Deo Patri reconciliati sumus , in is altari per Sacerdotes quotidie immola-- tur; istis etiam apparet , omnem operi ram , & diligentiam in eo ponendam is esse, ut quanta maxima fieri potest in is teriori eordis munditia, & puritate, at-
que exteriori devotion:s, ac pietatis spe- ω cie peragaturue, . IX. Si hodiernum pIurimorum Sacerdotum , praesertim tenuioris sertunae inter Seeulares , & inter Regulares , quorum Monasteria hisce Μissarum Nnorariis victi tant, modum agendi vel leviter attenda. mus , proh dolori verendum ne & hodie
verissimum si, quod iam pridem deploravit Alvares Pelagius, lib. a. de Planctu Ecclesiae, arr. 3. quod tot dicantur Mita quae-IΠιa- , ut apud populum , vel Clerum Corpus Domini iam uilescat. Nonne plurimos hodie conspicimus Sacerdotes aci domos mortuarias evrstare, ubi stipendia, praesertim pinguiora se accepturos sperant ; non secus atque opifices aemercenarii quique , operum suorum pinguiores mercedes venantur
X. Quam paratos, & obvios reperies Sacer8otes plurimos ad Missae Sacrificium quacumque hora , & quocumque loco , tametsi etiam parum Opportunis ti canonicis , celebrandum, s congruentia ad ipsorum plaeitum offerantur Honorariat econtra quam dissiciles, & refractarios habebi ut hor1 & loco quantumvis populo maxime opportunis, & subinde fere necessariis, Missam eelebrandam suscipere velint , si Honoraria eongrua definti quas Sacerdotes ordinati non tam essent ad offerendum Saerifeium tamquam ministri Ecclesiae , ad devotionem , de aedificationem fidelium , quam ut ex celebratione Missarum sibi eomparem Honoraria sive stipendia, atque
ex iis vivant. Unde similes Sacerdotes parum attendere solent, num celebratio Misi sarum tempore aut loco magis congruis fiat , modo hoc loco aut tempore cel brando maius Honorarium accipere possint. Quid haec nisi mereenarium Sacerdotatum illorum animum in Mitarum celebratione indieant
tam e Secularibus , quam Regularibus , mercenariorum seu opificum more, stipendia Missarum pro mensura laboris, & temporis in earum celebratione impendenda
taxantes atque commensurantes.
Quid hodie familiarius , quam maiora taxari stipendia , dum in hoc illoυe altari celebrantur ἔ eo quod ob quamdam devotionem populi erga certam Imaginem vel Sanctum , plura ad illud altare petantur fieri Saera Quo fit ut pluribus Sacerdotibus concurrentibus ad celebrandum , nonnumquam tempore aliquo sit expectandum, ob quam expectandi moram , Sacerdotes illi quasi mercenarii, Missae celebrationem ampliori stipendio compensatam volunt. Si Eeeleliae utilitas postulet , ut certis destinatisque horis Sacra legantur , nonne videmus, quod more mercenariorum majus
stipendium requiratur , quam si libertas hora quaeumque eelebrandi Sacerdotibus illis relinquatur Quo quid evidentius, in oblatione Saerifieii non tam inspici , quid hie & nune postulet utilitas Ecclesiae , quam quid existat quantitas stipendii. Si ulterius similes Sacerdotes requirantur, ut ad dissitam aliquam Ecelesiam celebrandi gratia accedant , nonne mox ut uidam baiuli , aut nuntii volent stipe tum labori itineris , & tempori impendendo praecise esse proportionatum XX H. Nee hie Saeerdotum sis litur merincenarius animus. Eo enim hodie mercenarius ille taxandi modus devenit , ut i pia Sacrifieii solemnitas , non iam a Festi si lemnitate atque Ecclesiae praescripto , sed a quantitate stipendii perlaluti , aut pe solvendi desumenda videatur. Quid hodie stequentius , quam Missae Saerificium pro cuiusque privato affectu , null1 publica causa aut Festi solemnitate occurrente, solatanissime peragi, modo sti
130쪽
pendium pro ratione solemnitatis , more mercenario a ministris illis taxatum, offeratur econtra si desit hujusmodi stipendium, occurrat quantumvis magna festivitas, non ritus solemnis , sed ritus simpli-eior stipendio proportionatus habebitur . Quinimo , in nonnullis Ecclesis conspicimus , per similes mercenarios ministros , ipsum ritum ab Eeelesa praescriptum nonnumquam truncari, & scede mutilari: quiasti pendium ipsorum iudicio , quo nonnisi
stipendium ponderatur , non correspondet labori quem Saerifieii deeantationi eum integro ritu peragendi impendere deberent 2 O mercimonia lXIII. Dieet forsan nonnemo, quid mirum si honoraria , stipendiave Missarum tam anxie a nonnullis Sacerdotibus quaerantur ; nee iaciles se ad telebrandum, nisi haec adsint, praebeant ; eum vel ipsi , veIipsorum Conventus maiore ex parte ex hisce honorariis stipendiisve vivere cogantur Haud dissiteor, ita in more positum esset Sed quis & illud non deploret, imo
exhorrescat , ipsum tremendum divinis simumque, atque Religionis nostrae augusti sismum Mysterium , eo eme vilitatis redactum , ut ceu quoddam opificium victui quotidiano parando subservire debeat Quis ambigat , quin temporalia modo mercenario & sordido facile ex Missarum celebratione sint quaesituri , qui Μissae eelebratione tamquam medio ad vitae necessaria paranda uti coguntur
XIV. Atque hine eontingit , quod Sacerdotes ex Missarum honoratiis victitantes, in humano potius affeξtu , aut consuetuame , aut sane ex nece ista te vitae
subsidia eonsequendi , quam devotionis aia
sestu, & Spiritus sancti impulsu quotidie
ad Missam celebrandam accedant. XU. Imo si horum Sacerdotum ratio agendi propius attendatur , verendum ne eum Patribus Synodi Coloniensis anno I 336. pari. a. eo . Io. dicere etiam hodie debeamus : Terret nee immerito nos sermo
is Dominicus, qui vetat nos sanesum dare es, canibus, & margaritas nostras proiicereis ante porcos, dum quosdam levitulos Sa- is cerdotes, illotis manibus pedibusque , is ut in Proverbio est , audacius in haec
,, sacratissima mysteria, quam in profana V. Da Celebratisne Miserum. 1 st,, irrumpere comperimus . Quales sunt , is Qui humano Gestu tantam O potius
is ex more , quam demi onis ardore ad al- ,, tare accedunt, quorum polluta est mensis & conscientia, quos merito horrendumis Evangelii exemplum quod Joannis d
is ei mo tertio legimus in haec verba r Et is posequam accepifer hucceliam intνο it in ,, eum Satanas, & cetera, quae sequuntur is ad meliorem vitae frugem , altiorem- se que tanti mysterii contemplationem re
An non magna eum Saerificii irrevere tia hodie conspicimus , Sacerdotes vitam otiosam, imo multis desectibus , ne dicam criminibus obnoxiam agentes , necessitate villum quaerendi ex stipendiis Saerorum quodammodo compulsos , accedere ad quotidianum Sacrificium, non secus fere atque opifiees ad opus suum manuali lueelli in
se in dies properare solent Non dubium quin & hodie verum sit, quod olim dixit Saninus Augustinus , Omnem conditionem includere honos, o malos,
esseque Clericos perinde salser, ac Monachos. Sunt, ait, σ Monacbi sal , nosumimus tales , sed non periit fraternitas pia propter eos, qui profitentur , quod nomfunt ; tam sunt enim Monachi falsi, quam
nonne inuiti hodie videmus, quod in plerisque Mot isteriis nulla bonos inter &malos , veros & salsos fratres intercedenis te di Terentia, omnes frequentissime, si nociquotidie , tremendis altaribus assistant , quin assistere iubeantur: in illis praesertim Congregationibus, quibus vivere ex Sacro rum stipendiis in more positum est. O quot exinde non timenda sacrilegia
XVI. Hi plerumque sunt e Sacerdotibus illis , de quibuς ad Nepotem suum seribit Cardinatio Bella inus: Plurimiis ordinari cupiunt pro utilitate sua, nonis Ecclesiae, & de eelebratione Missae satiuntis artem de pane tuerando Unde sacerdori tium contemptibile redditur, & Ecelesia is scandalis scatet ,, . Nee haec tantum in ordinatione saee dotum secularium metuenda ; sed & R gularium , praesertim illorum ordinum , qui ex honorariis Missarum victum quaerere solent: omnesque , modo aetatem M.