Jus ecclesiasticum universum antiquae et recentiori disciplinae praesertim Belgii, Galliae, Germaniae et vicinarum provinciarum accommodatum ... auctore Zegero Bernardo VanEspen presbytero, J.U.D.SS. canonum professore in Academia Lovaniensi. Tomus p

발행: 1766년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

. illius ratione UERAM PAE ITENTIAM M- 3. Postquam pro pereatis me ultis coepta esis cerdotes Confessarii dirigantur , aut ibi vi poenitentia oeculta, poenitent Iumis singula , & quae ad peccati magnitudia reconciliatio ad Pres teres demisiis nem , & quae ad poenirentis statum , metis caeρie.

B conditionem, aetatem, intimumque eor- 6. Secuto mi. σ sequentibus Presbimiis dis contriti dolorem, pertinent, accurate eraut frequentis ires Paenitentia milis Perpenderint; tum demum poenitentiam niseri. is iudieio ac prudentia sui moderentur, ,. 7. Igus omnibus Presisteris, sed fere solis Et alibi postquam monuit, quod in im Parachis respectia Dornm Paraehia.

Ponenda poenitentia Consessarius prudens norum has auctor tas comperabat.

en debeat , ne sorsan aut leviores , aut 8. Pluribus seculis absolutio ab aIimo S Fraviores, & diuturniores, quam oportet , cerdote sine licentia proprii habita mponat , pro remedio non errandi , suta fuit num . iungit: Ideo Saeerdos Canones paeniten- Idem supponit One lium Lateranens,, tiales eonsulet, quibus licet cum pruden- sub Innocentio III. D tia, discretione, &modo, pro poeniten- Io. Seculo Tm. eoenis dari saeuhas exciati tis contritione, qualitate, statu, aliisque piendi Confestones Fratribus Moudiis eircumstantiis uti debeat, observandi ta- eanribus ς σfensim aliis Presbyterinis men sunt, ita ut iuxta eos, quasi tra- II. Creditum fuit, Fidelibus liberum esseis ditam sibi regulam, Sacerdos se gerat , eligere unum ex his Presbyteris in m prout expedire ei visum fuerit ;& quan- Confessaritim. do poenitentiam Canonum rigori omni- Ia. Quomodo hae prἰυilesia, o saeuitates m no conformem non imponet, eam tamen concessa sui me praeindicio propriise pinnitenti significabit , ut ad contritio- Sacerdotis. M nem eum moreat, & leviorem injunctam i 3. Post concessa hae stris letis, m faculta. m Pinnitentiam ipse ardentius exequatur ἔ res, manser oblisatis eonfitetai semei ,, motus stilicet ex hodiernae Ecelesiae be- n ono proprio Sarerdoti. nignitate , qua antiquioris disciplinae ri- 4. Id declaravit Mart ntis IV. gor mitigatur ,,. 13. Declaratio Concilii Rasiliensa eo ormis. XXIV. Ut vero faciliuet horum Cano- 16. Id sum in contradictoris iudieio decisum num notitiam haurire possent Consessarii, per Sixtum IV. illos ex variis Conciliis & Canonum Col- 17. Eamdem obligationem Mum e S. O Iect imibus iuxta ordinem Decalogi disponi nolus. curavit I atque una eum instructionibus x8. Duodus Atrebatensis idipsum declarat. pro Sacramento Poenitentiae evulgavit ; & is. Non tantum a Laicis , sed σ Cter cirhodie hab ntur in Actis Ecclesiae Medi Duodi Belgicae id exigunt; σquirianensis pari. q. has Canonum eollectiones sit singulorum proprius Sacerdos d Consessarii merito consulent, δc expendent. Haraut .eto. Hanc obligationem fuse declararunt Archiepiscopus Cameracens , D CAPUT UL scopus Atrebat ensis. 21. Quid de hae obligat One sntiat Dei De ordinario Poenitentiae Ministro. Ita Gallieana 'χχ. Sententia Archiepi epi Rhemensis superi. O fui Discopi Paenitentes reconci- hoe iure Paro scrum. tiabant. et 3. Ratio huius iuris . oe disi line.

a. me auctoritas muli e seculis ipsis com- et . An ubique hic Piarochi a tis urgere petiit quoad peccatores publieos. debeant ρ3. Praecistus eura e rea Poenitentes Di as. Parachi haud facile sirentiam alteri δε-pis incumbebae. crevit; confitendi negare possunt; e 4. M Diaconos, Preristeros invigilan- rumque moram Episcopus suppleredis P itentibus delegabant . potest.

I. Prae

182쪽

PARs II. SEct. I. TIT. VL De Sacramento Paenitentia. Wrr

Γ nee non reeonciliandi potestatem ut intelligerent, an opera poenitentiae quemis olim suisse penes Episcopos dubitari nequit. admodum erant imposita, ipsi Poenitentes Sanctus Cyprianus Epiuola D. conque- exequerentur; item quo animi affectu, di-rens de quibusdam Presbyteris , qui pα- ligentit, perseverantiaque Menitentiam peris

nitentes ante actam poenitentiam, contem- agerent.

pii Canoniel dissplint reconciliabant, in- Ad hane vigilantiam exeitat Epistopogier alia reprehendit , quod se inconsulto Synodus Nicaena Can. m. In his omni- id facerent. Verba eius sunt : Audio se bus examinare eonvenit propositum &- quosdam de Presbyteris nec Evangelii se speciem poenitentiae ; qui eumque enimis memores , nec quid ad nos Martyres & timore, & lacrymis, & toleranti . se scripserint eogitantes , nec Episcopo h & bonis operibus conversionem reapse se norem Sacerdotii sui & Cathedrae refer- is non specie tenus demonstrant, hi imple. - vantes , iam cum lapsis communicare se to auditionis tempore, quod praefinitum is coepi lse, & offerre pro illis, & Eucha- is est, merito orationum communionem ha- is rimam dare, quando oporteat ad haec is bebunt, postmodum vero liceat Discopo is per ordinem perveniri . Nam cum in is humanius aliquid de iis statuere,, . ,, minoribus delictis , quae non in Domi- Ρluribus haee prosequitur Morinus Lb. 6.is num committuntur, poenitentia agatur eaD. I 6. ostenditque, hane in Episeopis viisse tuito tempore, & exomologesis fiat, in- pilantiam , & curam necessariam fuisse, ut is specta vita eius, qui agit Fenitentiam, de convertione , & dispositione juste iudiis nee ad eommunicationem venire quis care possent, atque dignoscere, qui ei lius, si possit , nisi prius illi ab Episcopo & qui tardius ad reconciliationem essent reis o Clero manus fuerit imposita , quanto ei piendi. si magis in his gravissimis, & extremis de- IV. observat praeterea, quod eum Epi-- lictis caute Omnia , & moderate secun- scopi non possent per se conuenientem de , , dum disciplinam Domini observari opor- omnibuς poenitentibus euram agere , Dia- ,, tetis 2 conos Presbyterosque delegisse, qui Poeni Perspieuum hine est , Cyprianum exi- tentibus invigilarent; atque opportuno tem-stimasse, reconciliandi praecipuam auctori- pore statum vitamque ipsorum ad Epist talem Histe penes Episcopum Presbyte- pum referrent. rosque eam sne auctoritate Episcopi dan- U. Haec Episcoporum auctoritas in pmdo, Cisoni eam disciplinam infregisse : quod nitentiis imponendis, moderandis, & taα- etiam Morinus advertit, addens : Exi- dem poenitentibus reconciliandis , post s , , cabat enim Ecclesiae disciplina , ut pu- eulum septimum sensim Presbyteris magisse blicae poenitentiae rei ab Episcopo , aut eommunicari coepit. M illius iussa reconcilientur is . Lib. q. Cum enim post seculum septimum pro Cap. 33. Num. T. peccatis occultu desiit imponi poenitentia

perseverasse, ut publici saltem criminosi & nitentiam oretiliorum criminum Presbyteris poenitentiae publicae subiecti, nonnisi ab Epi- eoncessam ; pubi icorum vero Episcopis r seopo eiusve iussu reconciliarentur, constat servatam . Quo magis ergo labentibus f ex Can. q. Concilii Carthagineusis II. ubi eulis poenitentia publica desiit; atque me- legitur Ab universs Episcopis dictum nitentia oceutia, & mi ta facta frequenis est: Chrismatis consectio, & puellarum lior , etiam au Roritas poenitentias imp is consecratio, a Presbyteris non fiant, vel nendi, & Poenitentes reconciliandi ad Pteri reconciliare quemquam in publiea Missa sbyteros magis magisque devolvi ecepit ;is Presbyteris non licere; hoe omnibus pla- adeo ut tandem nonnisi filemnis poenitense eet . Apud Gratianum caus 26. quae s. 6. tia Episcopis reservata remanserit ; uti

Gn. l. ev. 2. notatum fuit.

Epilcoporum vigilaatia , & eura fuit de les, nec non Canones poenitentiales octa-Y 1 vos

183쪽

m a Ius Ecelesiasteum inisessium. vo, & sequentibus seculis conditos , prae- deberet ; nee sine huius licentia alteri siscipue ipsos Presbyteros , tamquam pami- esset . xent α' ministros respicere ; cum antiqui lx. Idipsum non obscure supponit Con- res Canones fere solos Epistopos instruant, ei lium Lateranense sub Innoeentio III. sub atquci dispensatores poenitentiarum suppo- initium illius seculi celebratum in east. nant. OMNis UTRIUsQUE sExus a De Poenit. UN. Verum haec auctoritas non omni- ET Remisi. Cum enim statuit , ut omnis bus Presbyteris ita competebat, ut omnes utriusque sexus fidelis, postquam ad annos ind fferenter Presbyteri indillincte quosli- discretionis pervenerit , omnia sua solus hel Poenitentes reeoneiliare possent : sed peceata eonfiteatur fideliter , saltem semel erat penes solos illos Presbyteros, qui spe- in anno proprio Sacerdoti , & iniunctam cialiter ad euram animarum tamquam pro- sibi poenitentiam studeat pro viribus adim-

Hii Sacerdotes erant populo prepositi , & plere ; nonnullis de perceptione Euchari deputati. stiae , 8c huius Decreti promulgatione m- Si euti enim his solis Saeramentorum , teriectis, subiicit : Si quis autem alieno& div ni verbi dispensatio resper tu popu- is Sacerdoti voluerit ivlla de ea usa suali sibi eonerediti eompetebat ita quoque ,, confiteri peccata, licentiam prius po iu-

ais solis poenitentiarum impostio , & Poe- ,, let , Sc obtineat a proprio Sacerdote , nitentium reconciliatio concredita erat . ,, eum aliter ille tuum non possit δε vere , VIII. Imo plur: bus seculis obtinuit, ut is vel ligare,, . confessio salta alieno Sacerdoti, δι absolu- Finalis haec clausula sat patenter suppotio ab illo sime lieentia proprii sacerdotis nit, secundum disciplinam illius temporis, obtenta, invalida reputaretur. Neque ulli alieno Sacerdoti non fuisse potest uem sol eo tempore licebat praeter proprium Sa. vendi, vel ligandi sine licentia proprii Sacerdotem alium Consessarium, a quo vali. cerdotis: eum alias inepte a Concit: o haeet de abalveretur, eligere ; nisi speciali pri- ratio adduceretur , ad probandam , liceavi legio esset munitus , quemadmodum in tiam proprii Sacerdotis esse necessariam , cap. fio. De Poenit. Remissi. dicitur di ut quis alieno Sacerdoti eonfiteri pomi a . Ne pro dilatione poenitentiae periculum X. At exortis hoe dc sequenti secutam immineat animarum , premittimus Di- Fratribus Mendicantibus , concessum iis ,, scopis , dc aliis Superioribus , nee non suit a variis Pontificibuς, ut Fidelium ad

, , minoribus Praelatis exemptis, ut etiam eos accedentium consessiones libere excipinis praeter sui Superioris licentiam provi- re, iisque convenientes poen tentias, Sc deis dum , 8c discretum sibi possint eligere bite dispositis absolution m impartiri vale- ,, Confessiorem rent ; quibus etiam ipsi Episcopi eamdem

Ad hunc textum recte notat Glossogr, facultatem dare coeperunt : quam dc ad Dus: ' Se ergo videtur , quod Episcopi alios quoque Presbyteros , nullam spee 1- se vel alii inlatiores Praelati exempti ante lem euram animarum habentes , extendeis illam permissionem non poterant se la, runt.

is iuere alicui Consessori sine licentia Su- XI. Vigore horum privilegiorum , aς is per. oris p quia nullus Clericus sine li- Episcopalis auctoritatis eceperunt Fratresis centia sui Episcopi potest et gere iudi- Mendicantes, atque alii Presbyteri secula-

,, elum non sui iudicis, personae, v I r res nullam euram animarum habentes,

,, rum ἱ ergo multo minus iudicium ani- omnium indisserenter fidelium ad se ae ee. D me, quod maius dentium, pro tenore privilegii , dc auct Huius Detretalis eum auctor scribatur raatis Epistopalis , eonsessiones excipere Cr Drius IX. apparet, adhue seeuto xi ii. persuasumque suit fidelibus , sbi is berum hanc disciplinam uiguisse ut quisque suo ella, hujusmodi Presbyteris etiam sine h- proprio Sacerdoti , si e Saperiori confiteri emtia proprii Sacerdotis confiteri , atque vali.

rasti pressunt, quae de in Canona Auctor no- l nones Concilii xv. Lateranensis de saerameatis. ster retulit tit. 1 v. in svis o ervationibus ad C. l

184쪽

PARs II. SEc T. I. TIT. VI. De Sacramento Paenitentia. I73 valide , & lieite ab iis reconeiliari. XII. Verum quemadmodum in privilegiis eommuniter salvum censetur νυν tertii ; ita quoque Pontifices , & Episcopi

haee privilegia, δε saeuitates Regularibus, aliisque Presbyteris e celsa voluere , salvo jure Parochi , sive preprii Sacerdotis ;eui titulo eurae animarum sibi conereditae competit iure suo, sive ordinario Sacramenta populo sibi subiecto administrare. Sed quia iuxta ordinationem Concilii

Lateranens s populus non videtur . saltem ex praecepto Ecelesiae adstrictus nisi semeI in anno sua peccata confiteri; non videbatur iuri proprii Sacerdotis aliquid detractum ; si permitteretur populo ex devoti ne alieno Sacerdoti confiteri , s modo semel eonfiteretur in anno proprio Sacerdoti , se ut nihil detractum videbatur Juri Ecelesiae Parochialis, licet Fidelibus indul-retur in Ecelestis Regularium Saeramucharistiam sumere , modo semel in Paschate in Eeelesia Parachiali communica

rent .

XIII. Ne ergo iuri Parochi. sve proprii Sacerdotis videretur per privilegia, aut

licentias generales Mendicantibus ci neessas derogatum, non semel declararunt Pontifices, & Episcopi, ita liberum esse Fidelibus confiteri quoties voluerint Presbyteris Regularibus legitime approbistis, ut tamen annue semel proprio Sacerdoti confiteantur, aut alieno de hujus licentia. XIV. In primis Martinus IV. annot 18 i. in Bulla, qu1 Fratribus Minoribus impartitur licentiam excipiendi Fidelium conselliones, expresse deelarat, quod ii, qui Fratribus confitcbuntur , suis Presbteris Parachiamνs confiteri, fallem semel in anno , prout Concilium generale flatuit, teneantur , quodque iidem Fratres eosdem diligenter ad haec, & emeae iter secundum datam eis a Domino gratiam exhortentur.

XV. Reserente Augustino Patricio in Historia Concilii Basileenss, inter ceteras Mendicantium assertiones a Concilio damnatas , erat haec . Fratres Mendieanis tes etiam non praesentatos ordinariis , se omnium Consem,ones posse audire, ill

is qui, qui apud ipsos sint eoniam , nonis obligari etiam semel in anno confiterio proprio Sacerdoti , nee petere confitendi

XVI. Rursus seeuto xv. Si xtus IV. in Extro. ViCEs De Treusa, o pace in Communib. praeeipit, ut ipsi Mendicanis tes desiliant praedicare , quod Parochia- is ni non sint obligati, saltem in Paschateis proprio confiteri Sacerdoti : Quia ait ,, de iure tenetur Par hianus saltem in se Paschate proprio eonfiteri Sacerdoti se . Post haee subiungit Ponti sex: Per hoe

is tamen ipsi Fratres Mendicantes non te M seantur exes usi, quominus secundum iu- ris communis, & priυilegiorum eis conis cessorum dispositionem conselliones audiis re, & poenitentias iniungere valeant is . Ex sententia ieitur Ponti fieis, ipsa Privi Iegia Fratrum Mendicantium non intelliguntur, nisi cum hae elausula, salis imre Parochi ad annuam eonsessionem suorum par hianorum secundum ordinationem Concilii Lateranens s. Hanc privilegiorum expositionem ut pote aequitati ae iuri communi consonam , Synodi, & Episcopi pallim in suis meretis expresserunt , nec aliter Regularium approbationes , tametsi illimitatas intelligendas declararunt.

XVII. Sanctus Carolux in Concilio M

is centii III. Conili tutionem in generalio Concilio editam , qua sancitum est , ut si Fideles saltem semel in anno proprio Pa-m mcho peccata sua confiteantur, inviolari te omnes servent o.

Non ergo suffecit Sancto Carolo, quod Fideles semel in anno eonfiterentur consessario vib Episcopo legitime approbaro sed voluit , ut proprio Parocho semel in anno confiterentur juxta Constitutionem Concilii generalis. XVIII. Synodus Atrebatens s sub Prantisco Richardoto ann. t 37o. ita lutuit r Pastores diligenter eoasiderent ovilia sua, is & inseri bacit lingulos, qui semel in an- is no saltem eonfessi fuerint peccata prinri pria, idque proprio Sacerdoti, aut alteri se idoneo, qui hujus rei poteytarem habeat ,, ab ipso P tore, ut intel Iigat, & planeis cognoscat in suis gregibus , an sint aliis qui, qui hoc sanctum Ecclesiae praee o ptum negligant, quos tenebitur notare,

185쪽

,, & deserre is . m Suramento Paenitentia

cap. a

Quid evidentius quam Synodi hujus Patres supponere , Par hianos semel in anno teneri confiteri proprio Pastori; aut alteri de Pastoris speciali lieentia. XIX. Synodus Audomarensis anno II 83. tit. 7. cep. 2. mandat districte observari

Canonem OMNIS UTRl USQUE SEXUS , ac

deinde cap. 3. declarat, illum non de solis Iaicis, verum etiam de Clericis, & omni-hus, qui in Ordinibus constituti sunt, sive sacris , sive non sacris intelligendum esse , ac tandem cap. 6. quis sit singulorum proprius Saeerdos ad mentem dicti Canonis exponit his verbis: Proprium autem SMis cerdotem illum intelligi declaramus, tu. jus curae quisque proprie subiectus est . ,, Sie Parochus proprius Sacerdos est Pa-o roch i anorum suorum , tam Sacerdotum se ae Clericorum Parochiae subservientium, se aut in Parochia habitantium , nec ad ,, certam Ecclesiam pertinentium , quamis laicorum. Sie Archipresbuterum seu De- ,, canum Christianitatis cujusque loci, pro-- prium Sacerdotem esse, & agnosci volu- is mus ut Pastorem sui de canatus, se AN ,, ehi presbyterum Cluitatensem, proprium, , Sacerdotem, ut Pastorem sui decanam ,, ita & ceterorum Archipresby terorum , is siue Decanorum Christianitatis. Eorum is qui dignitatem , Canonicatum , Benefi- is cium, vel officium , in Ee lesiis Colle-- giatis. nobis subditis obtinent , proprius se Sacerdos eli is , cui ratione dignitatis is animarum cura incumbit, aut, ubi hu-- jusmodi non est , cui nos id muneris ,, crediderimus, Monachorum , est Praela- ,, tus. Singuli itaque , iuxta praescriptum is hoc , proprium suum Sacerdotem agnori stant ; aliquoties annis singulis , &. ut se minimum semel , suo quique eonfiten-

Id ipsum de Canonicis, & Capellanis in Eeesesiis Collegiatis praecipit Synodus Cameraeensis anno 3 67. tit. De Poenit. ωρ. 8. ut nimirum saltem semel in anno confiteantur suis Decanis, aut lyraepost in tamquam propriis Pastoribus, videlicet in Pa-ichate, aut saltem eo tempore alteri e fitendi licentiam impetrent. Idem non tan: um a Canonicis, & Capellanis, sed & Pastoribus, aliisque Cleri.

eis observari vult Synodus Buteodueensis sub Metsio Tit. De Menit. Sacram. cap. Similiter Synodus I prensis sub Rithouio idipsum inculeat ; addita ab omnibus hac ratione e Non enim minus Ecclesiasticos , quam uisos obligat dimιm Capitulum o

MNis UTRIUSQUE SEXUS.

Similia in aliis Synodi Belgicis sub idem

tempus celebratis leguntur ; additque Synodus Tomacensis anno i 37 . Tit. De S cram. Poenit. cap. 3. Et ob id nullus Sa- is cerdos regularis , vel secularis , etiam is privilegii Apollolici praetextu , tempore,, quadragesimae, poenitentium confessitones,, e Xcipere praesumat , nisi de impetrata a ,, Pastore licentia, eidem innotuerit is . XX. Demum sub finem praecedentis meuli , occasione eulusdam controversae inter Parochos, & Fratres Μenditantes in

civitate Duacensi ; & Brevis Clementis V IlI. hae de causa mi is ad Nuntium Apostoli eum Bruxellis residentem, Archiepiscopus Cameracensis, & Episcopus Atreba. tensis litteris suis Pastoralibus datis 26. Februarii rue id est, biennio post emanatum Breve Clementis VIII. scripserunt: Iuxta laudabit illimam consuetudinem ob- ,, servatam in Cameracensi Dioecesi nostra, ,, & per totam Rhemensem Provinciam , M unde antea dependebat ; hue etiam ad- ,, ditis Synodalibus nostris , nostrorumque ,, Praedecessorum decretis quorum aliqua is trecentis annis & amplius vetuita sunt, se oblitati estis confiteri semel in anno ;,, scilicet pro Paschate proprio vestro Cu- ,, rato, vel alii de ejus licentia : ut postis Pascha rationem nobis, prout per praeis fata decreta tenetur, de desectuosis red-- dere valeat ,ε. H ee in litteris Archiepiseopi Cameracensis , quibus ad verbum respondent litterae Episcopi Atrebatensis; hoe solo excepto , quod pro his verbis r Et per totam

Rhemensem Provinciam, unde antra dependebar ; in litteris Atrebatensis habeatur et Et per totam Provinciam Cameracensem , qtiondam Provinciam R. Demensem unde ante Diaeresis vostra dependebat. Declarant praeterea , huic p cepto &eonsuetudini per Sanctissimum Dominum n

frum Papam Clementem VIII. intelli-

Sunt

186쪽

PARs II. SECT. I. TIT. VI. De Sacramento Poenitentia. IIIgunt j vel Praedecessores eius, min/me der Ratum fulse . Quod latius ostendit Bonaventura Basseau in suo Theophilo Paro-ehiali pari. q. ara. I a XXI. Quid de hae disti plina eenseant Episeopi Ecesesae Gallicanae , praeterquam uod eam in omnibus pene suis respective ynodis stabiliant , dignoscitur ex declarationibus, quas non semel Clerus Gallieanus edidit ; ae signanter novissime anno I 663. in generali Congregatione Cleri habita Parisis , eam his verbis expressit r Iurisis obligatio, qui Fideles tenentur eonfiteri, is & commun care semel in anno, praescri-- pta a Conci lio Lateranensi sub Innocen- tio Papa III. eonfirmata in Coneiliose Tridentino, & explicata a S. Carolo in is priore Synodo Mediolanens religiose, , observari debet . Quamobrem eurabuntis Fideles, ut Paschatis tempore confleanis tur , & communicent in sua Paroth a , si nisi ab Episcopo , generali illius Uiea- is rio, vel Parocho , extra Ecclesam conia

si fieri permissi suerint ,, XXII. Conformiter ad hara Cleri Gallicani declarationes, nee non decretum Comeilii Provincia sis Rhemenss anni i 333. rit. De Poeniιentia, orta super hoe iure Par chorum controversia in civit. te Ambianen. si , atque per appellationem causa devolu-t1 ad Archiepiscopum Rhemensem tamquam Metropolitanum , hic per sententiam definitivam et 1. Martii to87. declaravit: si Quod haec Obligatio confitendi proprio is Parocho, aut ab eo petendi & obtinenis di licentiam eonfitendi alteri Sacerdoti, is intelligenda sit de eonselbone annua, ad se quam omnes utriusque sexus Fideles te-o nentur infra quindenam Paschalem , conis for ter ad usum Ecclesiae Gallieanae; - & signanter huius Provinciae Rhemenis sis ad satisfaciendum praecepto Eeelesiae is exprem in Canone Omnis utriusque friis xus Concilii I.ateranensis IV. Qui d C, is non Concilii Provinetalis Rhemensis in- is terpretatus iuxta usum constantem illius se Provinciae , taliter obliget utriusque se- xus Fideles, ut iis licitum non sit insti-

,, tuendi consessionem suam annuam omniis alteri Saeerdoti si ve seculari s. e reguis lari, etiam legitime & indefinite appro- is bato , sine Deciali licent. a sui Parochi, is aut Episcopi Dioecesini; qui Episcopus

is eam cum cognitione causae dare potest,

is recusante Parocho; imo & concedere in is certis eas bus, & ob rationes ips notas, ,, & bonum conscientiarum, illis , qui in ,, his easbus non habuerint recursum adis Parochum , quem ordinarie Fideles suo is Parocho debent , sed directe se Epist is PQ praesentarunt . Quodque Consessarii is seu seculares seu regulares etiam legitio me de indefinite approbati nequeant abis solvere illos , qui ad satisfaciendum au-- ntiae eonsessioni per Concilium Latera- nense praeceptae , non petiissent & obti- ,, nuiss)nt licentiam De talem sui Curatiis aut Episcopi modo supra descripto. ,, XXIII. Rationem huius disciplinae iam pridem exposuit S. Bonaventura in Tractatu , Quare Fratres Minores praedicent: is Primo quidem, ut Pallor eo oseat in ,, quo statu quilibet commistbrum sibi sit,

is ut saltem sciat medicinam ei competen-- tem exhibere, instructionis, correetionis, is eonsolati is . Secundo, ut noscat qui- ,, bus possit corpus Christi indulgere, vel ri quos a Sacramentis arcere. Deinde utri discereantur obedientes a negligentibus is vel haereticis, per observantiam talis sta-

is tuti,, ω XXIV. Ceterum eum praeceptum annua eonfessionis juxta Canonem OMNis UIR Us-QUE saciendae proprio Saeerdoti in pluribus Belgii hujus Dioecesibus , nec ab Epist

pis, nec a Palloribus urgeatur, neque a

temnore immemoriali aliquod speciale Decretum super hujus praecepti observantia emanavit, apparet , Fideles illarum Dice-eefium per taeitum Prelatorum & Past rum consensum, hactenus ab ea obligati

ne solutos ; saltem quousque Episcopi &Superiores eam novis decretis urgebunt.

Inserioribus vero Curatis in huiusmodi Dioecesibus hane disciplinam sive obligationem privata auctoritate urgere , & introducere non convenit ; ne alias silentibus aut secus sentientibus Episcopis , plus destruant, quam aedifieent ; ipsasque Pam-ehias suae curae commi flas sine fruct u tu bent , animosque Fidelium inquietent. At ubi Episcopi hactenuet eam disciplinam urgent ae tuentur , suisque decretis

stabiliunt , & Fideles ei obessire, & inserio

187쪽

ν76 Ius Ecclesiasti

riores Curati, aliique Confessiarii seu seeulares, seu regulares se illis consormare te

nentur

XXV. Ne vero stante hae disti plinteonseientia subditorum nimium constringatur , praecipiunt passim Synodi , ne Paro-ehi postulantibus licentiam alteri eonfitendi eam facile negent. De hae licentia in sua Synodo Diceee- sana XI. ita loquitur S. Carolus. In ,, Dioecesi autem & generatim & sigilla- is tim Parochus se faellem praebeat in con- ,, sentiendo Parochialibus suis , de quibus,, nulla sit suspicio , eos medicinae vitan-- dar eausa Parochi judicium subterfugere, ,, ut ad alios Consetarios a nobis testim se nio scripto probato se conferant , quiis peccatorum suorum consessionem audiant. is Irno vero eam facultatem sponte sigilla- ,, tim osterre debet iis, qui lites, contrinis versias, dissentionesve secum exercuerint, is exercentve, de iis presertim rebus, quae se ad munus spirituale Parochialis turae ,, non attinent . Qua in re si Parochus,, defuerit , tunc Vicarius seraneus laeules tatem concedat, ut alios Consessariosis adire possint. Verum ne idem Vicarius is soraneus, & Parochus generatim consenis tiat , eos a quo voluerint Consessario

is audiri, sed ab eo, quem ipse , vel Pa- is rochus, vel Viearius maluerit ; vel abis illo, quem e pluribus piis & peritis abis eodem Parocho & Uicario propositis, is Poenitens ipse sibi delegerit ,, . Quin & istud eonstat , ipseque Carolus in praeallegatis verbis expressit , si Parochus in concedenda licentia iusto morosor Herit , Episcopum eiusve Vitarium eam litentiam dare, & desectum Parochi supplere posse ; quin & interdum eam licenistiam dare iis, qui eam a Parocho non

petierunt.

CAPUT UII.

De iure Paroehorum , & Mendicantium Privilegiis, ubi de Consessionibus

exeipiendis agitur. Universiam a. Gemonii Sententia. I. Huis conforme υ detar Decretum Coniseita Gidentini Sel. 2I. cap. q. Primum de Confusonibtis cuiuslibet Chrisiani audiendis concessitim ad Gregoriam G. aut orem refertur. . Innocentius IV. Mendicantibus confessariis nova Atilis patrocinatur.

6. Ddmia inde orta inter Pastores ere

. Eoui ocius VIII. discordiam fedare aggreditur .

BO M. credatur

p. Ine Benedictus nedum senem extinx rit, nred mlla illum aluit. Io. Eam abrogavit Clemens V. I. Eius Decessores stiis consitutionibus Γ- rem non definierunt. Ιχ. Parochorum ea am fuscepit Gerson us. 13. In Concilio Tridentino plurimi praefutes petierunt, tit hae Mendicantium privilegia resecarentur. I . Obstiterunt Superiores Generales ordinum resularium. II. Griae Romanae intererat, ut eorum pria vilegiis patrocinaretur. 6. Inter eorum Patrenos emicuit S. Thomas. I7. Horum privilegiorum defensor acerrimus

fuit Roserius Chon mi . 8. Fundamentum, quo nitebatur illa d ferem .iς. Cardinalis de Iura ardens patronus prλ- siletiorum , qtiae Regularibus concessa sunt, movebatur eo principis o Papae est ordinarius ordinariorum, G .eto. Quid senserit 'Heuυ Historietis P ai. Abranis, qui ιαfeculo formit, senum

χχ. Necesitas confitendi proprio Discopo , mel l'arocho intacta mansi usque ad x II l. feculum. 23. Eam agnovit Innocentiar IV. 24. Fuerunt nonnulli Theolosi, qui doctierunt esse iterum faciendas Parochore Usiones, quae alieno Sacerdoti peras .e autea fuerant.

23. Quid de ea Vinione senserint Benedi- Etus XL ct Ioannes XXII.

I. Parochis iure proprio competit suorum Parachiancra m confessonas audire.

I. B servatum est superiori capite num. p. quod jus exeipiendi

188쪽

PAsts II. Suc T. I. TIT. VI. De Sacramento Poenitentiae. r 7

consessiones parochianorum annexum stbeneficio parochiali , ipsique parocho sive

curato competat iure ordinario non secusae ius annuntiandi verbum Dei, vel alia Sacramenta administrandi. Hi ne sequitur, hoc jus excipiendi eonLLsiones suorum parochianorum sibi confiteri volentium parocho non magis adimi posse, quam ius annuntiandi verbum Dei, vel cetera Sacramenta administrandi, aut fundito. nes ad curam animarum ipectantes exercendi.

II. Id ipsum iam pridem notavit Cancellarius Universitatis Parisiensis Joannes Gersonius in sermone contra ίullam Mendicantium ; in quo asserit, in primis curatos succedere in locum 7o. discipulorum , quemadmodum Episcopi succedere dicuntur in locum 12. Apostolorum, ipsosque curatos esse in Ecclesa minores Praelatos, &Episcopos maiores Praelatos. Ex his tamquam consequens inseri :

Quod de ordinatione essentiali & stabiis ii sanctae Ecclesiae aeque bene est status is curatorum, sicut ille Praelatorum , Ca si dinalium, Archiepiscoporum et imo vero is sicut status ipsius Papae , quamvis nonis sit adeo persectus, .

si Sequitur pergit Gersonius Papam

is hunc statum deliruere , aut anni hilare se non polle : cum hic status non proveo niat ex sua positiva ordinatione, sed si- is ne medio ex Dei ordinatione,, . His positis concludit: Ad curatos per- ,, tinet jus audiendi consessiones suorum

M parochianorum , aut procurare ut au-

diantur , & committendi , si Presbyteris non est, aut si minus sui sciens,, . Sequitur pergit Papam aut alterum is non debere auferre illam potestatem, is aut ius ipsis curatis, absque ipsorum Van. pen Tom. II.

Anno x oo. 34. Iulii. Cardinalis Noallici, a Supremo Parisorum senatu obtinuit Artes uin .ellus Nicolaum Coianet sancti Rochi Parisiensia Pastorem r illud autem declarat nullum reperiti abusum in instrumentis, quibus Card. Noalliu concedebat Ptesbyter s Ouein. Nouet , A Joanni Nouet licentiam audiendi Confessiones in Ecclesa Sancti Rochi, quamvis Parochus eos recipere renueret. Ut huius Antili motivum innotescat. n tandum est quod cum querelae ad Cald. Noallium delatae Ligeat ad ellus Pastolis incuriam, de conis placito & voluntate , saltem expedienetis non eist ri . Igitur ex sententia Gersonis, non tantum est curatis jus audiendi consessiones suorum parochianorum ; nec eurato sine

legitima causa potest adimi ; sed insupers ad eos audiendum non si capax, ob dein sectum ordinis presbyteratis , aut si minus suisciat, ipsus eli procurare ut audiantur, ius committe idi. III. Hui e Gersonis asserto eonforme est decretum Concilii Tridentini Sos. 2I. cap. q. de Reformat. quo iniungitur Episcopis , ut in omnibus Ecclesiis Parori chialibus , in quibus populus ita numeri rosus sit, ut unus re tor non possit lase,, ficere ecclesiasticis Sacramentis ministran- , , dis, & cultui divino peragendo, cogantis rectares vel alios, ad quos pertinet, sibiis tot Sacerdotes ad Me muntis adiungere , is quot fusciant ad Sacramenta exhibenda, , , ctili tim divinum celebraudum, , .

Evidens est Concilium supposuisse , ad

rectores Parochialium Ecclesiarum pertinere sibi adiungere tot Sacerdotes, in casia quo ipse solus non sui sciat, quot sufficiunt Sacramentis miniitrandis, & eultui divino peragendo. Ad Epii copos vero pertinet cogere Rectores seu Parochos, ut in casu non lassicientiae tot sbi adiungant Sacerdotes , quot ipsis sunt necessarii ; & in casu negligentiae defeetum Parochorum leg time

suppleant, Sacerdotes mittendo. Verum est, Concilium supponere etiam

ad alios posse spectare ius & obligationem

adjungendi Sacerdotes in adiutorium parochi a); sed ex contextu susticienter con

stat, ius illud primario Episcopis deserti,

verum aliis primitivis pastoribus non competit , nisi alio speciali accedente titulo ,

Z uti

fessariorum paueitatem in eius Paliseia, admrinitus Sancti Rochi Pallor ut Consessarios edi sa-eerdotibus approbatis assumeret, sui Arelii piicos monitis obtemperare renuit. Quaproptet eum Praesul Eminentistinus querelas iterum adversori confessariorum paucitatem accepisset ad media . quae ius suppeditat, coniurit , coepitque viis iustitiae, ut aiunt, Pastinem, ut admitteret tres praedicto

sacerdotes, qui conlectiones in Paroeeia S. Rochi

auditent.

189쪽

i 3 Ius Ecclesias cum Uniuersum.

nti supra pari. I. rit. 3. cap. 2. notavi

IV. At Romani Pontifices arbitrati sunts bi ius eompetere concedendi cuilibet Pr sbytero licentiam excipiendi Fidelium confessiones. Id satis conitare videtur privilegiis , quae Mendieantibus religioss hae de

re contulerunt.

Primus, qui simile privilegium dedit,

videtur fuisse Gregorius IX. scribit enim Matthaeus Parisenus ad annum Ia46. quod Fratres Praedicatores impetraverint a Papa Cregorio IX. qui specialiter eorum fautor erat INAUDITUM privilegium, hoe etiam ipsis temporibus u um. Bullam sive privilegium hoc exhibet ibidem Parisienus, datum Anagniae Iv. Kalend. Octob. Pontificatus sui anno r. id est

anno I 227.

In hae Bulla mandat omnibus Praelatis per Angliam constitutis, ut Fratres Prinis dicatores benigne recipiant , & populos ,, sbi commissos sedulo admoneant, ut ex is ore ipsorum verbi Dei semen devote ,, suscipiant , m confiteantur : Cum ipsis inquit auctoritate nostra liceat confessi

nes audire, ac poenitentias in ungere,, .

V. Cum autem nonnulli Praelati Anglicani Fratres Praedicatores in huius privilegii usu turbare viderentur, scilicet hos Fratres sine sua licentia ad praedicationis officium , vel consessiones exeipiendas admittere renuentes, Fratres hi recursum habuerunt ad Innocentium IV. qui mox a sua ad Pontificatum assumptione , scilicet anno i 2 3. Bullam expedivit in favorem

horum Fratrum, inscriptam Episcopi ς Uintoniensi, Vigorniensi, & Normi censi, quibus mandat, ut dictos Praelatos auctoritate Apostolica compescant, iisque praecipiant ut iuxta Apostolica scripta Fratribus Praedicatoribus permittant libere fidelium con- selliones excipere. Bullam hane exhibet ibidem historicus praefatus. Post haee narrat idem historicus quanta Asilentia Fratres hisee privilegiis munitisse erga Praelatos, di ordinarios pastores Iusserint : atque fideles a propriis pastorius abitrahere,&ur sibi confiterentur, inducere studuerint. Ut & hinc factum sit, prout subiicit idem auctor i Quia multiri praecipue Nobiles , o Nobiliam uxores , is oretis propriis Sacerdotibus o Praelati

se ipsi Praedicatoribus confitebantur. Undeo non mediocriter vitait Ordinariorum diis ,, gnitas oe conditio , de tanto fui comis remptu , non sine magna confisione , δε-

se Nec sne evidenti eausa inquit Hi-

,, storicus ) videbant hunc ordinem Eccleis sae jam enormiter perturbari , quem is constat, longis retroactis temporibus, in is Deo placita simplicitate ambulantem, is multos e seculo migrantes Deo praesenis lasse Sanctos, de quorum sanctitate ne- ,, farium judico dubitare. Videbant des is per, Parochianos suos auda ter iam pe is care , impudenter , scientes se coramis Presbytero proprio nou erubescere , sua

is enormia peccata confitendo quod ma- mum reputatur periculum , cum ruboris & consulto pars iit maxima & potissma

se poenitentiae. Dicebantque susurrantes pec- caturi ad invicem: Perpetremus quae n o bis voluptuosa videntur , O placentia dis aliquibus enim Praedicatorum vel Min is rum per nos transitum facientibus , quos ,, numiuam vidimus vel numquam visuri δε- is mus , cum con mmati m fuerit quod δε-

Iideramus , sine aliqua molesta confitebia is mur. Et se contemptis Ordinariis , &is eorum disciplinis , peccatum copiosus

VI. Haec dissidia inter Praelatoς & Parochos ab una, & Fratres Ordinis Praedicatorum & Minorum ex altera partibus, occasone ejusmodi privilegiorum, non tantum fuisse in Anglia, sed etiam sensim in reliquaς christiani Orbis regiones se diffudisse testatur Bonifaeius VIII. sub finem huius seculi xiii. in Constitutione, quae incipit , Super Cathedram , relata inter Extrav. eommunes, sub titulo de Sepulturis. VII. In hac enim Constitutione declarat Pontifex : Quod ab olim inter P - ,, latos & Reetores , seu Sacerdotes , aeo Clericos Parochialium Ecclesiarum peris diversas mundi provinciaς coniti tutos ex ,, una parte , & Praedicatorum & Min

,, rum ordinum Fratres ex altera, gravisse & periculosa discordia extitit suscitatari sueer praedicationibus fidelium popul sis faciendis, eo in confessumitus audiendis, is paenitentiis iniungenais eisdem, α tumu- u

190쪽

PARs II. SECT. I. is T. VI. De Sacramento Poenitentiae. x gri landis desunctorum corporibu qui apud se Fratrum Ecclesias sive loca noseunturis eligere sepulturam Hanc gravem, & periculosam discordiam hae sua Conlii tutione , intendens pateris nae solicitudinis studio ut ipse loquitur

is prorsus evellere , ae omnimode submo- is vere, nullis unquam temporibus futuris,

,, favente Domino , suscitandam Plura circa tria haec discordiae semina constituit; ae signanter super articulo de audiendis fidelium consessionibus , & iniungendis poenitentiis statuit , ut Superiores Ordinum illorum se conserant per se vel per Frmis tres , quos ad hoc idoneos sere putaveo rint, humiliter petituri a Praelatis , ut is Fratres , qui aἱ hoc electi fuerint , in se eorum civitatibus & Dioeces buς consenis siones subditorum suorum confiteri sibi

is volentium, audire libere valeant,& hu-- iusmodi confitentibus prout secundum ,, Deum expedire cognoverint poeniten- ,, tias imponant salutares , atque eisdem se absolutionis beneficium impendere de liis centia , gratia , & beneplacito eorumis dem is

Et si eidem Praelati pergit Pontiis sex petitam licentiam Consessionum hu-- jusmodi audiendarum concesserint, illam, , praefati Magistri, Ministri, & alii eum, , gratiarum recipiant actione r diEtaequeri personae se electae, commissum sibi ossio eium exequantur , , .

Post haee subiungit : Quod si sorte si iam dicti Praelati quemduam ex dictiso Fratribus praesentatis eisdem , ad huius- is modi officium nollent habere , vel nonis ducerent admittendum ; eo amoto , velis subtracto , loco ipsus similiter eisdem

,, praesentanὸus Praelatis , possit & debeat ,, alius surrogari . Si vero iidem Praelati,, praefatis Fratribus ad Consessionem ut is praemittitur audiendas electis huiusmo-- ὸi exhibere licentiam recusarint, nos ex se nunc ipsis, ut Consessiones sibi confite- ,, ri volentium, libere liciteque audire va-- leant, & eluem poenitentias imponereis salutares , atque eisdem absolutionis bose neficium impertiri gratiose concedimusis de plenitudine Apostolicae potestatis M. VIII. Bonifacius hae sua Conlii tutione

sperabat hane gravem , & periculosam discordiam omnino evellendam; sed spes sua ipsum sesellit , s Benedicto XI. eius iaPontificatum successori eredimus. Hinc enim Benedictus XI. ad Pontificatum ex ordine Fratrum Praedicatorum assumptus, ut haee dissidia extingueret, novam edidit Constitutionem , quae incipit ,

Inter cunctas, relatam inter Extravagantes

communes sub titulo de Pris Iesiis. In hae sua Constitutione praefatur, quod

debeat quantum ex alto permittitur, pamo cem interere , scandala removere , tu is giorum removere materiam , & intellio gere oper egenum pauperem , quia is non tu finem oblivio erit pauperum , π,, patientia pauperum nou peribit in finem, , . Quae finalia verba evidenter Fratres Mendicantes , e quorum ordine erat asisumptus, respiciunt.

Post haee subjungit: Sane dudum bo-

,, nae memoriae Bonifacius VIII. praedeo cessior noster quamdam specialem interis Praelatos, Rectores , seu Sacerdotes, δί- Clericos Parcecialium Ecesusarum , ex is parte una , & Praedicatorum ae Min se rum ordinum Fratres ex altera superis faciendarum praedicationum , audiendari rum Confessionum per eosdem Fratres , is ae de eis relictis, & de suneralibus ca- is nonicae portionis articulis , Conitituti ,, nem edidit , certum his modum imp is nens, prout in eadem Constitutione pleri nius continetur . Sed sinquit) pro ea, , , quam intendebat, quiete, turbatio mota

est, pro concordia sunt suborta dissidia, ,, & pullulatae inquietudines pro tranqtituit

se te nascuntur. Sicque dum ansam solvisseo se credidit , nodum ligata videtur , &,, septem uno hydrae amputato capite s , , scitasse M.

Nee mirum pergit Benedictus in quia

,, plerumque pariunt novitates discordiam, , , praesertim dum ab eo, quod diu aequum is visum est , per novam Constitutionem se receditur: nec quare recedatur, utilitaetis evidens, vel alia causa subest, . Ipse autem cupiens , ut gregi cura esse plenior impendatur, quo amplior in agro is Domini operariorum numerus operatur,

o super egenum ait intendentes, pau-

, , perem , ac novitatem removentes peris eamdem Constitutionem inductam ,, hanc

SEARCH

MENU NAVIGATION