장음표시 사용
411쪽
PARs II. SEc T. I. ΤIT. XIII. De Impedimentis Mair monsi. 4or Evidentius videtur , quam ut probari debeat, Augustinum hie agere de teminis,
quae eastitatem Deo vovissent: Unde Gratianus compendium verborum S. Augustini hoc modo expressit : Quidam nubentes,, post votum asserunt adulteros esse e ego,, autem dico, quod graviter peccent, quiis tales dividunt ,, . Dip. 27. Can. 2. Ad ,, hunc Gratiani Canonem notant Correctores Romani: Verba propria huius ca- is pilis non sunt inventa apud B. Augustiis num sententia tamen habetur in libello is de bono viduitatis is . Integrum locum
Augustini retulit ipse Gratianus casi 27.
etiam ipse S. Bernardus agnovit ; eaque occasione dignam tanto Doctore protulit resolutionem libro De Praecepto , oe dia penor. cap. I 7. Monachi nonnulli postulaverant a S. Bernardo instrui, cur vel B. Gregorius nescio quem Venantium, habiis tum Monachalem, quem pie susceperat, is impie rejecerat ; non solum resumereis non coegit , sed etiam omnem legituris indulsisse communionem Apostatae perduis ranti et vel S. Augustinuς conjugii legiis Votum quodammodo subjiciat contineno tiae: ita ut in libro de Virginitate asiis serere videatur, ne caelibis quidem vitaeis propositum copulae posse praetcribere con- ,, iugali , quominus tu i solubile maneat , is etiam quod a continentibus fallente dia-- bolo, fracto sanctitatis voto initum L
Huie dubio reponit Bernardus : Et is ad haee,nihil ad praesens certius bre- viusque respondendum occurrit , nisi is quod ita sancti Antistites sapuerunt :- re teneὶ ipsi viderint. Nam ego in sen-- sibus actibusque illustrium Patrum cauis,, tus prosecto sum omnino non aliud aelliis mare , quam quod I. Cor. e. q. Beato,, Apollolo teste quaeritur iam inter diapen- satores, ut videlicet fidelis quis inimi
,, tur. Certus sum enim, sive in suo abunis daverint sensu , sive in Dei spiritu i liis cui & in ceteris , ita & in his ambosis extitisse fideles, illum in dispensando quod is prae manibus erat , illum in scribenda
Quaestionem hanc aevo S. Bernardi agitatam multis praeterea argumentis probat Ioannes Mabillonius in notis ad hune Be
nardi textum in editione operum novi imma anni I 69o.
VI. Locus S. Gregorii de Venantio, euius hie mentio fit, habetur in Epistola 37.
Lib. i. observatque ibidem eruditus Not tor , quod S. Gregorius tam fuerit indulgens Venantio , ut S. Bernardus ex ista exemplo, quasi ex cautionibus serupulosis vix enavigaverit. ac tum subjieit hoe n tandum monitum: Certe qui Monachos, - & Virgines primae aetatis ex hodiernis
is moribus aettimant, tota errant vi1is.
VII. Ex poenitentiali Theodori Canis tuariensis resert Gratianus citata Di I . 27. Can. 3. Si Vir simplex votum Virgini-- tatis habens ad ungitur uxori , postea is non dim ttat uxorem , sed tribus annis is pinniteat M. Notant Correctores Romani , hane mineem simplex abesse ab omnibus manu seri piis. Eam additam eri iuxta disti plinam illius aetatis , quando iam distinctio inter votum se lex, o solemne invaluerat, admodum verisimile eil : idque eonformiter ad notam, quam ipsemet Gratianus ad ealeem huius dii tinctionis adjecit . Hie diis ilinguendum ait) quud voventium alii si sunt simpliciter voventes, de quibus Au-- guilinus , & Theodorus locuti sunt e,, alii sunt , quibus post votum , benedi
,, Efio accedit consecrationis , vel propomis tum religionis, de quibus Hieronymus, ,, Nicolaus, & Calixtus scrip: erunt .
Huius diit in tionis sub nomine v. ti s Iemnis , oe simpluis , nulla apud Veteres
mentio habetur; quo vero tempore votumeat litatis Matrimonia dirimere, atque u
ta alia Memnia , alia simplicia diei coeperint ; illisque vis Matrimonia dirimendi , his tantum impediendi data sit, admodum
Uerisimile eis , haec sensim invaluisse ;neque ubique eodem tempore ; sed alibi
VIII. Credit non sne sundamento Balilius Pontius De Matrimonio lib. 7.
cap. 17. nullum Casonem declarasse Matrimonium irritum a Monacho , aut Moniali initum poli votum Religionis emi iasum ante Canovem 7. Concilii Romani sub E e e et I
412쪽
Innoeenti I II. anno II 39. relatum apud X. Verum cum nondum sat aperte des- Gratianum causa 27. quas. I. Can. 4o. in finitum esset, in quo ipsa solemnitas voti,
quo decernitur: Quatenus Canonici Re- qu 1 votum illud a voto si lici quoad eL,, Eulares, Monachi, atque Conversi pro- sectum dirimendi Matrimonium aistingueo sessi , qui sanctum transgredientes pro- retur , frequentes fuere quaestiones superis positum , uxores sibi eopulare praesum- validitate, aut invaliditate Matrimonii eon- pserint, separentur : huiusmodi namque ita votum castitatis intracti , uti videreri copulationem , quam contra Ecclesiasti- est in responsis Pontificum , quae tum sub., cam regulam constat esse contractam , titulo De Regularibus f tum sub titulo , ,, matrimonium non eme eensemus : qui qui Clerici, vii netentes Matrimonium com se etiam ab invicem separati , pro tantis trahere possunt, reseruntur. se excessibus eondignam poenitentiam agant. XI. Has difficultates, & quaestiones tan-M Idipsum quoque sanctimonialibus semia dem diremit Bonifaeius VIII. in eap. unia is nis, si quod abest i nubere attentarint, eo De rito, voti redemptione in 6. de- Observari decernimus ... clarans . illud solum votum debere diei Porro quia praesens Canon nullitatem Matrimonii nequaquam refundit in voti solemnitatem , sed in hoe quod hujusmodi
copulationem , sive eoniunctionem contra nclesiasticam Regulam constat en contractam, dubitari possiet, num eo adhuc rem
pore ab Ecclesia Romana distinctio inter votum solemne , & simplex castitatis , ad effectum dirimendi Matrimonium recepta
Hoe interim constat , quod Gratianus , qui aliquot annis post hunc editum Can nem, Decretum suum compilavit, eam inter votum foIemne , & votum simplex , quoad effectum dirimendi Matrimonium adhibuerit ; idque ut textum Sancti Augustini desumptum ex libro de Bono viduia
ratis , qui Matrimonia a voventibus contra ita valida esse declarat , cum praesente
Canone Coneilii Romani conciliaret. Relato enim hoc Canone, & textu sancti Augustini , pro utriusque eone illatione remittit Lectorem ad disemct. 27. sui Decreti , ubi ad ea leem Canonis 8. hane i ter solemniter, & simpliciter voventes disserentiam adhibendam esse monuerat.
IX. Ex relata solutione Gratiani , non obscurum est ante medium feeuli x r. quo floruit Gratianus , ecepisse recipi eam di sinctionem votorum inter solemnia ,& smplieia . Unde & eodem , & sub initium sequentis seculi de validitate Matrimonii
contra votum eastitatis initi , interrogati Romani Pontifices , iuxta hanc votorum', distinctionem , tamquam indubitanter tune receptam responderunt ; uti videre est in
ri solemne , quantum ad post contractum is Matrimonium dirimendum , quod soleo mnietatum est per susceptionem ueri oris dinis, aut per professionem Religiosam,,. Hoe Boni saeti responsum relatum in Corpus Canonicum , hodie pro iure eommuni receptum est eonstituitque mode nam Ecclesiae disciplinam. XII. Hi ne deducitur, voturi virginit
iis etiam emimum sub certa verborum sommuta , atque exhibitis externis caeremoniis,
etiam publice in Ecclesia in manibus ali- euius Praelati, non dirimere Matrimonium; neque ad hune effectum dici solemnietatum, nisi emissium si in aliqua Religione per Sedem Apostoli eam approbata ; tametsi alias
ratione istarum externarum caeremoniarum,
praesertim s & perpetuum esset , recte dieatur solemne ἰ atque in dubie ante hane Decretalem Bonifacit votum solemne dictum fuisset. Ulterius inde eonsectarium est , quod , tametsi sorsan ante editam Bonifaeli De-eretalem , saltem aliquost seculis omne v tum solemne diremerit Matrimonium , h die nullum dirimat vi huius solemnitatis , nisi ad hune effectum solemni ratum fuerit per susceptionem Saeri ordinis , aut per professionem expressam, vel tacitam factam
alleui de Religionibus per Sedem Apostolicam approbatis. XIII. Quod ergo in prinei pio sua: D cretalis asserit Bonifaeius, solemnitatem voti ex sola Constitutione Eeesesiae esse inventam, praecipue proeedit ad hunc e sectum dirimendi Matrimonium I uti supra pari. I. sit. 3o. cap. r. ibi quoque notavi, votum
413쪽
PARs II. SEc T. I. TIT. XIII. De Impedimentis Matrimon l. os simplex scholarium S. I. quoad hune esse- ri eos verbis Apostolicis diceret Eeesesia ictum esse solemni Eatum a Gregorici XIII. Volo υos autem sue sollicitudine esse . Qu. per Bullam , quae incipit, Ascendente m- sine uxore est, sollicitus est , qui Dommἰmino o . sunt, quomodo placeat Deo . Eur autem itum
XIV. Ex his saei te intelligitur , quod uxore es, follicitus est , clua funt mundi ,
licet primis seculis nee votum Monaeho- quomodo placeat uxori , ct dmisus es . r.
rum , nec votum annexum ordini sacro Corinth. 7. diremisset Matrimonium, nihilominus post- Hanc Ecclesiae mentem non obscure ex-
quam per Ecclesiam efficacia dirimendi vo- pressit Alexander III. in cap. a. De Cl lix illis facta suit, negari eis non possit ea ricis coniugatis, in prima compilatione De emeaeia r ny una velimus Ecclesiae negare cretalium apud Antonium Augustinum , potestatem inducendi impedimenta dirimen- ubi rationem Matrimonii Clericit interditia; ideoque merito Synodum Tridentinam cti reddit his verbis: Quoniam uxorati, Seg. et . Can. De Reformat. Matrimonii , is cum divisi snt , & eos cogitare opor- pronuntiasse: Si quis dixerit Cleriem in D teat, quomodo uxoribus placere valeantis Sacris ordinibus constitutos, vel Regu- ,, & servire , obsequiis non solummodo is lares , castitatem solemniter professos , is possunt intendere divinis ,, . Uel ut pauo posse Matrimonium contrahere, contra- cioribus expressit cap. 3. M eodem : Quod is Eiumque υalidum esse, non obstante le- is simul voluptatibus, & earnalibus deside- ,, ge Ecesesastica, vel volo; dc oppositum ,, riis , ac divinis, & Ecclesiastici; obs ,, nil aliud esse, quam damnare Matrimo- is qui is vacare non valeant ,, .is nium , posseque omnes contrahere Μa- Hinc facile intelliget Canonum diligenς- trimonium , qui non sentiunt se castita- scrutator, Clericos illos, qui a nuptiis ab is iis, etiamsi eam voverint , non habere tinent, sed secularibus negotiis, ac senis donum, anathema sit: cum Deus id re- sualibus desideriis sese immergunt , licet ,, Ele petentibus non deneget, nec patiatur verba Canonum externamque disciplinam se nos supra id, quod possumus tentari , . tenere videantur, ipsam tamen sententiam XU. Expresse in suo Canone Synodus & rationem Canonum negligentes, revera Tridentina usa est hae alternativa : lege in ipsos Canones dici posse impingere. Ecclesiassica, vel isto ; eo quod inter Do- Hanc aliasque rationes congruentiae suctores Catholicos quaestio esset, num Or- sus deducit D. Huygens in suis Observado Sacer dirimeret Matrimonium, ex isto, tionibus titulo De Matrimonio cap. 2. an ex lege Ecclesiassica; nee hanc quaestionem , quae parum utilitatis habet, decide- re voluerit ; hoc unum sufficere arbitrata definire, Ordinibus Sacris initiatos teneri ad servandam eastitatem ; atque Matrimonium ab iis initum esse invalidum. XVI. Hoc magis resert scire, quod Ecelesia jam a primis Ecclesiae seculis Clericis praesertim in Sacris Ordinibus constitutis nuptias interdixerit ; ne rerum tempo- I.
ralium sollicitudine , ae carnalibus deside- 2.riis volaptatibusque implicati , a divinis 3. Ossietis, & Ecclesiasticis ministeriis qui- 4.bus vi suae vocationis mancipati sunt im- 3.
pediantur, & retrahantur ; quasi ad Cle-
De Impedimento Consanguinitatis,& Assinitatis. Quo feno consanguinitas Me fumatur PQuid linea, quid gradus Quid livea recta, oe quotvlix' id livea collaterolis ρgienditur quae sit aequalis , qua in
qua, is . Ex-Ietuitae . ante suum e societate egres- lsum , suerunt vel Seholares. vel Coadiutores : si lde consensu Superioris Generalis eatessi sint, pos- lsunt ad nuptias convolare , modo factu indivi- bus non snt insetniti. An in Galliis alleuius haeis reditatem adire possint Consulatur hae de re deinelaratio , quam Ludovieus xlv. dedit 16. JuIli
414쪽
4os Ius Mele suum Uniuersum. 6. Regula pro dignoscenda distantia in Innea recta .
. Regulae pro linea collaterali. 8. Regula hae non recedunt seeundum rem putationem Civilem ; qua hὸς
s. Verisimile es, Delesiam primitus usam fuisse computatione Cluui.
IO. Secuti x I. diversitas computationis nata fuit ; sed necdum ubique recepta , neque extra quassionem. II. Primitus non viaetur Ecclesia extendisse hoe impedimentum aura gradus a legibus procriptos.12. Quando impedimentum ustra bos gradus extensum sit. 13. Videtur circa seculum Um. ot Ix. coepisse extendi ad septimum gradum.14. Sed gradus computabantur iuxta comis putationem Civilem. II. Postmodum computari coeperunt iuxta computationem Canonicam ; ita impedimentum extensum fuit. I 6. Extensionem hone restrinxit Concilium Lateranense ad quartum gradum.
37. Quartus gradus hie Hielligitur iuxta
13. Primus gradus rensansumitatis in linea laterati ponit impedimentum iure
I9. In ulteriore grada tantum iure post υαeto. Ratio indum huius imped/menri ρει. a propagatione concordia σ chari
a I. Altera ratio petita ab honestate ρο ν verentia praecipue militat in linea
22. Matrimonium inter eonsanguineos H ILnea recta egi iure natura vetitum.
23. Quid asinitas; er unde dicta; σ qua
ratione contrahatur Pa . Triplex genus Onitatis describ tur 23. Olim omnia tria genera asinitatis Matrimonium dirimebant; hodie rimam
26. nitatis nulli proprii sunt gradus ; T unde desumi debeat conjunctio Asinium inter se' 27. Circa impedimentum tonsanguinitatis, uitatis ex eoniunctione licita Grmatrimoniali nihil innovavit Ssnodus Tridentina. 28. Camn Syneia Trident; de hoe
dimento .ap. Decretum isnodi Tridentina refringens impedimentum afuitatis ista ex foris nicationa ad secundum gradum. 3o. Decretum intelligitur etiam de impediamenis impedienta; o Sponsalibus delatum.
I. onsanguinitas sumitur hie pro viα- culo personarum ab eodem stipite propinquo descendentium; vel quarum una destendit ab altera , earnali conjunctione
Ut intelligantur quae de impedimento eo sanguinitatis Canones, vel leges decernunt, attendi debent lineae, & gradus consanguinitatis. II. Per lineam intelligitur series pers natum, quae sunt ejusdem sanguinis participes, Gradus vero generationis progressus, siue distantia consanguineorum inter se per unum generationis progressum: sive potius est habitudo distantium personarum , qua propinquitatis distantia inter personas duas, vel plures disternitur. Linea duplex est, recta & eollateralis, sue transvertilis. III. Recta dieitur illa, juxta quam plures personae ita ab uno stipite mediate , vel immediate earnali generatione deseendunt, ut una sit ab altera genita ; veluti filius a patre . nepos a filio, &e. Dividitur hare linea in descendentium ,& ascendentium lineas , nam licet reipsa snt una eademque linea . est tamen ratione distinguuntur, quoὸ linea ascendentium dieatur, qu a genitis ad progenitores progredimur, illorum stipitem quaerendo; numerando patrem , avum, proavum, & alios. Linea uero descendentium dieitur illa, quὶ descendimns a progenitoribus ad proingenitos; stilicet a patre ad filium , nep tem , pronepotem , & ceteros. IV. Linea collateralis, sive transversalis est illa , seeundum quam variae personae ab uno stipite mcdiate , vel immediate proveniunt, ipsae tamen personae a se invicem non descendunt . Quare filii Ioannis qui sunt sta tres, inter se lineam collateralem eonstituunt , quia unus frater non descendit ab alio , sed ambo immediate ab ipso
415쪽
PAas II. S xc T. I. TUR XIII. De Impedimentis Matrimonii. 45ν V. Hm linea eollateralis duplex est runa nimirum aequalis, quae est inter personas aequaliter diitantes a communi stipite. Alia inaequalis, inter personas inaequatitera communi stipite distantes. Inter duos fratres est linea aequalis; quia ambo aequaliter a communi pipite, stitieet atre di stant . Patruus autem , & eonis brinus sunt in linea inaequali; quia distanta communi stipite inaequaliter : e sobriis nus scilicet secundo gradu a suo avo ; patruus utpote filius huius avi, tantum primo gradu.VI. Ut sciatur, quoto gradu consanguinei se contingant , vel quo gradu inter se distent, triplex regula assignari solet. Una pro linea recta , & duae pro linea collateriai . Regula pro linea recta , seu ascendenistium , & deisndentium , est : quot sunt perlanae, de quibus quaeritur , computatis intermediis, unὶ dempta , tot sunt gradus
Si ergo quaeras, quo gradu distet proavus a pronepote , numerandae in primis sunt persona proavi , & persena pronep tis ἔ ac dein avi, & patris, per quos d
isndit pronepos, quae eum faciant quatuor personas , una dempt , nimirum persona proavi communi stipite, remanent tres, ac ita conficitur, proavum & pronepotem esse in tertio gradu lineae retiae. VII. Circa lineam collateralem aequa Iem, haec regula servanda est : quoto fradu distant a communi stipite, tanto distant inter se, vel mutuo contingunt. In linea autem inaequali, haec est , eol- lateralium in linea 1naequali, quoto gradu remotioν distat a communi stipite, tanto distant inter se. Haec ex declaratione arboris eonsanguinitatis , quae habetur in Decreto Gratiani ad calcem quaeli. I. ca . 33. ubi &hae regulae sulsius exponuntur. VIII. Id quoque in hae deelaratione notatur , regulas assignatas pro computandis gradibus in linea collaterali , tantum procedere secundum Canones , non autemseeundum leges civiles. Iuxta leges civiles enim eadem regula
servatur in linea collaterali , sive aequalisve i quali, quae juxta Caames assignatur pro linea recta ; ut stitieet tot sint
gradus, quot sunt personae, quousque perveniatur ad eommunem stipitem, qui communis stipes subdieitur: adeoque iuxta hane computationem ei vilem, etiam in linea cotitaterati unaquaeque persona facit unum gradum ἔ cum tamen secundum Canones duae persenae tantum faciant unum gradum. Unde duo fratres seeundum computatio. nem civilem sunt in secundo gradu ἔ quia computato communi stipite sei lint patre , sunt tres personae , & consequenter un dempta, scilicet persona patr: s tamquam communi stipite, manent equidem dua personae . Iuxta computationem Canonicam vero contingunt se in primo gradu ; quia uterque uno duntaxat gradu distat a comis muni stipite, scilitat patre: adeoque inter se non nisi uno gradu distare possunt iuxta
IX. Admodum autem verisimile est , quod Ueteres computaverint gradus , nota iuxta dictam computationem Canonicam , sed iuxta computationem ei vilem. Ecclesia enim in similibus latita suit regulas suas legibus Imperii eon Armare ne videretur iura Imperii subuertere velle , & ita observat Cui acius ad east. pen. ia De Confaue. X. Quandonam haee eomputatio a civili distincta invaluerit , ineertum est: eam seculo undecimo notam suisse colligitur ex . Epistola Alexandri II. apud Gratianum aus quaest. S. Can. a. in qua redarguit quosdam , qui contendebant etiam iuxta Canones computationem graduum instituendam modo a legibus praeseripto ἔ asseritque , discussam quaestionem in Later ,, nensi Consistorio. eonvocatis ad hoe opusis Episcopis, & Clericis , atque iudicibus
is diversarum Provinciarum ; denique diuis ventilatis legibus , & saeris Canonibus is distincte , invenisse ob aliam eausam , se alteram legum fieri , alteram Canonum
D computationem .... Hac igitur de cauis se , quia haereditates nequeunt deserriis nisi de una ad alteram per Onam, idci curavit secularis Imperator in singu-- lis persenis singulos praefigere gradus. is Quia vero nuptiae sine duabus non va- is lent fieri persenis . ideo sacri Canonesis duas in uno gradu coallituere per
416쪽
-8 Ius Ecclesiasilium Un re suis.
Potest in eamdem rem videri eiusdem Epistola ad Clericos Neapolitanos , quae
extat tom. 9. Coucili. generat. coL rr34. Hinc habemus eo seculo computationum harum diversitatem nondum ubique receptam, nec
extra quaestionem sui sti ; una tamen satis colligitur , eam eo tempore invaluisse ae communiter probatam suisse . Id ipsum iudicat opustulum octavum Beati Petri Damiani, quod inscribitur, De Parentela gradibus ; in quo suis contra quosdam Iuri peritos contendit , gradus consanguinitatis in linea collaterati eomputandos en iuxta
supra expressam computationem Canonicam.
XI. Porro sicuti in computandis consanguinitatis gradibus, Eccle a se videtur primis seculis consormari legibus Imperialibus ; ita nee consanguinitatis impedimentum ultra gradus a legibus praefixos extendisse apparet . Id non obscure innuit S. Augustinus, lib. I 3. De Ciυit. Dei, cap. I 6. scribens: o Experti etiam sumus in connubiis conis sebrinarum , etiam nostris temporibus is propter gradum propinquitatis fraterno is gradui proximum , quam raro per minis res fiebat, quod fieri per leges lictbat ;is quia id nec divina lex prohibuit , &,, nondum prohibuerat lex humanari. Hle Augustinus supponit , nuptias consobrinarum , quantumvis minus honestas,
aliquando lieitas suisse; quia id nee dioina ex prohibuit, CT nondum prohibuerat LEx
Quod autem dieat Augustinus, NONDUM prohibuerat lex humana, reflexisse videtur ad legem a Theodosio seniore latam , ne inter consobrinos inirentur Matrimonia ;euius legis meminit Sanctus Ambrosius , I b. 8. Epist. 66. M Nam Theodosius Im- is perator etiam patrueles fratres, & coN- SOBRINos vetuit inter se conjugii eonis venire nomine , & severissimam poenam is statuit, si quis temerare ausus esset fra- trum pia pignora Honorius Theodosii filius eam quoque Iesem memorat in Lege unita Cod. Theod. Si nuptiae ex reseripto perantur ἰ uti recte ibidem notat Iacobus Gothostedus una observans legem I9. Cod. de Nuptiis, quae
nuptias consobrinorum permittit, non eme
Honorii ; sed solius Arcadii, qui Theodosio patri in Orientis Imperium sutiellerat ,
Honorio occidentis Imperium moderante; quamvis dicta lex s. tam Honorii , quam Areadii nomen praeserat. Itaque NONDUM tex humana prohibuerat eonjugia eonsobrinarum; quia lex Theodosii nondum edita suerat ; at eum libro de Civitate Dei Rugustinus scribebat, iam lex haec evulgata erat; ideoque verbis supra relatis subjungit et V Verum quis duis bitat , honestius hoc tempore consobrino is rum prohibita esse coniugia . Itaque videtur Augustinus a legum prohibitione desumpsisse prohibitionem conjugiorum inter eonsanguineos , nec eam ultra legis prohibitionem extendisse. Hinc quisque faelle intelliget, quid em-sendum de Decretis , quae sub nomine priamorum Ponti fieum Fabiani , Calixti , &Julii reseruntur apud Gratian. caus 33. q. a. ubi impedimentum hoe , etiam ultra eo sobrinos extenditur. XII. Quo vero tempore impedimentum consanguinitatis ultra praefixum a legibus Imperatorum gradum extendi coeperit, incertum est; illud sat eertum sensim ea impedimenta invaluisse ; nec ubique eodem tempore recepta fuisse.
Responsio sancti Gregorii ad sextam interrogationem Augustini Anglorum Apostoli non obscure supponit, aetate Gregorii impedimentum hoc ad septimum gradum suisse extensum : quod & apertius indieat Epist. 3 a. lib. ra. eiusdem Pontificis. Uerum praedictam responsionem s quisse ex varietate lectionum , ex contextusis inaequalitate , ex doctrinae merito pruri denter attenderit, de Auctore forsan du-- b: tabit o : ait eruditus operum sancti Gregorii Revisor, in notis ad hanc responsonem ; qui & de citata Di f. 3 a. hoc iudicium subjieit: Verum quam sit eor- rupta & deformata , clarum est ex mulis iis interpolationibus , & repetitionibus se inutilibus, quas Lector studiosus, &pruinis dens inter legendum observabit . Ideo se a quibusdam reprobata est , tamquamis Gregorio magno indigna ,,. Hoe momentum quod a Petro GuDsanrilleo in notis ad Epistolam S.Gregorii allatum est, non arridet eruditis Monachis
Benedictinis Congregati Oais sancti Maurii
417쪽
P as II. S ge T. I. Tr T. XIII. De Impia entis Mare monἰi. 4oqin Meurata Editione operum Sancti Gregorii , ubi hane Epistolam sancto Gregorio
vindicant ἔ eredunt enim rationes a Gu Dian villeo in eontrarium adductas , leviores esse, quam ut vel dubiam reddant Epist tam sancti Gregorii ad Augustinum . Lector rationes utrimque adductas poterit expend re. TrXIII. Quidquid sit, hoc interim vel ex suppostitiis Epistolis primorum Ponti-seum a Pseudo. Isidoro et rca seeulum VIII. aut IX. confictis, & in Decretum Gratiani postmodum relatis intelligitur , ei rea
tempus Pseud Isidori impedimenta e sanguinitatis ad septim- gradum ecepisse exintendi: sed an etiam eodem tempore graduum mputatio fieret iuxta computationem can nieam supra descriptam; an vero juxta eo t/tionem civilem, non sat expeditum est.
XIV. Uerisimile est , primitus computatos suisse seeundum leges; & consequenter Matrimonium tantum fuisse vetitum usque ad quartum gradum inter inaequales; uti notat Cujaeius ad eam penultimum iam Consanguinitate , quod & indieat is
posititia Epistola Calixti I. apud Gratianum , cavf. 33. q. a. Cam a. quae postquam dixit consanguineorum e iunctiones vetitas , tandem subjungi te Eos autem eouis sanguineos dicimus, quos Divinae,&Im-
peratorum Romanorum atque Graecorumis leges consanguineos appellant , & in is haereditatem suscipiunt , nee repellere,, possunt ,, .
Et ibidem Gn. t. ex Coneilio Meldensi dieituet De affinitate eo anguinitatis peris gradus erenationis placuit usque ad se-- ptimam generationem observare . Nam se & haereditas rerum per legales instruis mentorum definitiones saneita usque ad se septimum gradum protendit haeredum ,, successionem . Non enim succederent, se nisi eis de propagine cognationis deberi retur M.
Haec probatio ex suceessione legali inhaereditatem desumpta inefficax plane , &a scopo aliena suimet, nisi gradus eonsormiter ad legum praescriptum eomputati mi fient. XV. Interim seculo undecimo invaluit computatio Canonica ; & septimus gradus de quo in praeeitatis Epistolis iuxta eam computationem accipi ecepit ', idque praeci-nm Eoo Tom. II. iue auctoritate praeallegatae responsionis
& Epistolae sancti Gregorii; uti uidere li-eet apud Petrum Damiani in eitato opust ulcii atque ita impedimentum consangui nitatis in linea collaterali tandem ad D primum gradum iuxta computationem ea nonicam, & decimum quartum iuxta e-- putationem ei vilem extensum fuit ; idque tempore Alexandri III. pro iure reeeptum fuisse , non tantum quoad consanguinem, sed etiam affines , constat ex Decretali huius Pontificis in cap. I. M De Confamin
XVI. Porro Conei lium Lateranense sub Ianoeentio HI. perpendens hane impedi menti extensionem absque gravi in m -- do non posse observari , voluit ut pro ,, hibitio copulae coniugalis quartum eo ,, sanguinitatis gradum de caetero non ex se cedat: quoniam in ulterioribus gradibus,, iam non potest absque gravi dispendio
is huiusmodi prohibitio generaliter obsediis vari is . Hae Constitutione relati in cap. 8. De Consanguinitate , hodie uti
XVII. Indubitatum est , quartum gramdum hie sumendum esse iuxta computati nem Canonieam ; unde resolvit Gregorius IX. in eam fn. a De Consanguinitate tis Vir, qui a stipite quarto gradu, & m M lier , quae ex alio latere di stat quinto,
,, secundum regulam approbatam qui diis ei tur e Quoto gradu remotior differt a
,, stipite , & a quolibet per aliam lineam is descendentium ab eodem ; lieite possuntis matrimonialiter copulari ,,.
XVIII. In primo gradu eonsanguinita tis lineae collateralis Matrimonium illieitum esse , non tantum iure humano potativo, sed naturali, non pauci eontendunt, ipseque Augustinus lib. I 3. De Cisitare Dei, eap. I 6. satetur, etiam Gentiles lumine naturali hujusmodi coniugia exhorrui set humano genere crescente , &is multiplieato ait etiam inter impiosis Deorum multorum falsorumque eultoris
is se observari eernimus , ut etiamsi peris versis legibus permittantur fraterna coninis , melior tamen consuetudo ipsam is malit exhorrere licentiam, & eum sor is res accipere in Matrimonium primis hu- is mani generis temporibus omnino licue-
418쪽
Ius Messiamcum inmersumis rit, se aversetur, quas numquam liee
XIX. In ulteriori gradu lineae eollat ratis, Matrimonium boote solo Itire Dei stylico vetitum eise, & eontractum dirimi expetitum eii , supponitque evidenter Innocentius III. in cap. 8. ia De Diiortiis, ne pondenς, infideles, qui tu secundo, aut
tertio consanguinitatis gradu e traxerunt, si ad fidem convertantur, non esse separandos : eo quod in praemissis gradibus a Pa- is ganis quc ad eos Matrimonium lieite sitis contractum , qui Conili tutionibus Ca-
is noni eis non arctantur, , .
XX. Cur vero iam pridem , tum per Leges, tum per Canones inter eonsanguineos eoniugia vetita fuerint, tradit Augu- sinus loco citato. Habita est enim ait se ratio rectissima charitatis , ut homines, ,, quibus esset utilis atque honesta concoris ,, dia , diversarum necessitudinum vineulisis necterentur , nee unus in una multasti haberet, sed singulae spargerentur in suis gulos, ae se ad socialem vitam diligen-ri lius colligandam plurimae plurimos o M tinerent . Pater quippe , dc socer dua- rum sunt necessitudinum nomina . Utis ergo alium quisque habeat patrem , is alium socerum , numerosus se charitas
XXI. Haec Augustinus, cujus stamen intum est apud Gratianum , cst . 3I. q. r. n. I. qui ibidem hanc rationem conci-Iandae e cordiae per familias pluribus exponit , ac dein aliam adjungit his verbis: ,, Non solum secundum ea , quae disputa- is vimus, propter multiplieandas amni ra-M tes , ne habear duas necessitudineς unari persona , cum duae possint eas habere , is & numerus propinquitatis augeri ; sedo, etiam quia nescio quomodo inest huma- is nae verecundiae quiddam naturale atqueti laudab:le, ut cui debet causa propinquis, talis reUerendum honorem , ab ea conis tineat, quamvis generatricem, tamen liis bidinem , de qua erubescere videmusti & ipsam pudicitiam coniugalem, .XXi I. Haec posterior ratio mitifimum ob inet in linea reeta seu ascendemium , &descendentium , inter quos etiam in omnig adu matrimonia illicita, & invalida esse.
atque semper fuisse iure caturali , expedi tum est, iuxta illis Nieolai I. in Respo
sis ad Consiliationes Bulgarorum cap. R9.is Inter eas personas, quae parentum tib , , rorumque lacum inter se olatinent, nuisis pilae contrahi non possunt, veluti interis patrem , Zc filiam , vel avum , de ne- is piem, matrem , 3c filium , aviam , dcis nepotem , & usque ad tonitum A. XXIII. Uti varia fuit ei rea consangui nitatis impedimentum disciplina ; ita αei rea affinitatis. AEnitas, seeundum Canones, est personarum proximitas ex copula carnali proinveniens , dc omni earens parentel 1 . Et dicitur vinitas , quasi duorum ad unum finem unitas , eo quod duae comationes diversae per copulam eopuIantur , & aluter ad alterius cognitionis finem accedit. Iuxta Camnes assinitas contrahitur non tantum per actum matrimonialem licitum,
sed etiam per fornicarium . aut alias illi. citum , cap. 8. v. ia De eo qui cognovit iam vulisam uxoris sua. XXIV. Olim triplex erat amnitatis M. nus . quod copiose , & sat clare exponit Glossa ad cap. 8. ia consanguinitate plassicietque exemplo sequenti paueis exponere et Uxor fratris mei est mihi, consanis guineisque meis amnis in primo genere an finitatis: mortuo vero fratre meo . si illa aueri nuhat , hie secundus eius maritus erit mihi, meisque consanguinei ς amis in secundo genere amnitatis: & rursuς, mortua uxore fratris mei, si hic secundus eius
maritus aliam uxorem duxerit , illa me, eaeterosque e sanguineos meos continget tu tertio affinitati et genere e nam topula adodita eopuIae essicit haec diversa genera assinitatis .
XXV. Haee tria genera amnitatis olim matrimoniis impedimento fuisse dorent Ca- non illae , atque secundo , dc retrio generi casionem dedisse videntur Decreta . quae sub nomine Fabiani Papae, & Paschalis II. reseruntur a Gratiano, cauL. 33- est. q. V. 3. , or 22. , quae sola a Canonistis in hanc rem allegari solent. Quidquid sit, tria illa uenera aliquando impedimentum dirimens Matrimonium Deisse , evidenter supponit Concilium Lateranen se in eitato eam 8. declarans , quod prohibitiones de coniugio in iecuodo , dc tertio assinitatis
419쪽
P Alls II. SE T. I. TIT. XIII. De Impedimentis Matrimonii.
Ivgenere minime contrahendo , di me ultatem frequenter inducant , & aliquando periculum pariant animarum; ae dem subiungit: se Constitutiones iuper hoc editas sacri a se probatione Concilii revocantes, praesenti Constitutione decernimus, ut sic contro,, hentes de cetero libere copulantur ,, . Unde iuxta hoe Deeretum impedimentum amnitatis ad primum genus amnitatis restrictum ess ; neque ulla hodie habetur ratio seeundi , aut tertii generis amnitatis. XXVI. Porro amnitatis proprie nulli sunt gradus. ut ait Iurisconsultus in L Gradus st. De Gradi hur, quia eum nullae sint amnium generationes , etiam nulli gradus proprie haberi possunt : nam juxta generationes gradus institui solent, uti o servat Cujacius ad titulum De Confangu nitate r sed gradus affinitatis , si qui sunt, ex ipsa eognatione, sive consanguinitate di
Eo enim gradu amnitatis quis alteri partium iungitur , quo alteri per consanguinitatem iunctus est , & mulier eo gradu est amnis consanguineis viri , quo vir illis est iunctus gradu consanguinitatis. Hinc qui marito est eonsanguineus in
linea recta de cendentium , aut ascendentium , in eadem linea censetur amnis ejus uxori ; idque eodem gradu amnitatis, quo attingit maritum per consanguinitatem. Idem est quoad lineam collateralem. XXVII. Circa impedimentum consanguinalais, aut amnitatis , quae oritur exeonii inctione lieita , & matrimoniali , nihil innovavit Synodus Tridentina ; ademque secundum iuris eommunis disposti nem , manet impedimentum consanguinitatis in linea recta in infinitum ; quoad lineam vero collateralem usque ad quartum gradum , iuxta computationem Canonicam
similiter , & quoad amnitatem ex conjunctione legitima matrimoniali. XXVIII. Pronuntiavit autem Synodus anathema in eum, qui dixerit, em tanis tum consanguinitatis , & assinitatis gra- ,, dus , qui Levitico exprimuntur posseis impedire Matrimonium contrahendum, is & dirimere contractum nec posse Eeis Hesiam in nonnullis illorum dispensare . ,, aut ei nili tuere, ut plures impediant, &,, dirimant n. XXIX. Impedimentum , quod pmpteramnitatem ex sornicatione contractam in ducebatur , & Matrimonium contractum dirimebat, Synodus Tridentina , SUI. 2 cap. q. De Raeformarione Matrim/nii, adis eos tantum, qui in primo , & secundori gradu coniunguntur , restringit i in ulis terroribus vero gradibus statuit , huius- ,, modi amnitatem Matrimonium posteari contractum non dirimere,, .
XXX. Quamvis Synoduς tantum loquktur verbis expremis de hoe impedimento quatenuς dirimit Matrimonium , tamen Pius M. in suo motu proprio ineipiente Ad A
manum , edito anno I 366. die et . Aug
si declaravit , praedictam amnitatem ultra secundum gradum nee dirimere, nec impedire ς uti resert Fagnanus ad cap. NON DEBET ia De Confanguinitate, num. I Refert quoque ibidem , num. 38. Sacram Congregationem censuisse, huiusmodi reis strictionem ad primum, Sc secundum gra-- dum, extendi etiam ad Sponsalia per verba se de suturo eontracta ; adeo ut nisi in priis mo, & secundo gradu hujusmodi assin, o talis non dirimantur.
De Impedimento Cognationis Legalis.& Spiritualis , nec non pu blicae honestatis.
r. Cognatio legalis unde orta; cuν ita ditia γ2. Rationes , quae suadent coniunctos hae
cognarione Matrimonio non iungendos. 3. ozρud Romanos quousque impedime tam hoe exten m.
q. Quando soluta adoptione maneat immis
3. Impedimentum hoc legibus inductum roremt Ecclesia. 6. Synodus P ridem na n il circa Re impedimentum immutavit. 7. Impedimentum e nationis spiritualis ad exemplum huiur iuductum . 8. Probatur auctoritate Nitolai Lρ. Huius impedimeuti meminis Ius ni auus s rationemque illius asignat. Fit a x. Io, is
420쪽
io. Sinnodus Trullana hoe impedimentiam probavit. II. Eua ratione hoc impedimentum paulatim 1 Meriι extensum.12. Hoc non ex lege divina , sed mere positim σνitur 13. Cur Duodvis Tridentina hoe impedame tum iudicaverit resνingendum '
plenutim infantem adhiberi voluit. I. Inter quas persinas ex mereto Synodi Tridentinae spiritualis cognatio eo
qui in Patrinos designati sαι , σhos solos admittere.
18. Quid si hae a Paracia sint omissa; item, quid si plures quam duo admissi sinist39. o Mid de designato , Gr admisso a D
Parotho Rao. Suscipiens per moturatorem contrahit eo natiouem Diritualem .at. Videtών sellatum imρedimentum , quia olim ex Catechismo oriebatur. 22. Summd eun confereanssi sunt libri Empti ales. 23. Quae de cognatione spirituali orta ex Bani o decreta , eadem obtinent in illa, qua ex Confirmatione. et . Ecclesia hane cognationem inducens ,
ostendis a suscipiente curam Iuscepti
23. Rat o edimentἰ publicae honestatis .a6. Impedimentum De oritur ex Morim
nio rato, Sponsalibus de suturo.
27. Ortum ex Matrimonio olim ad septimum, hiate ad quartum gradum extenditur .a8. Cuousque olim extensum , s ex Sponsalita de sutura oriebatur. Iq. Restrictio huius impedimenti per Θn
dtim Tridentinam. 3Ο. SMedus tantum loquitur de SponORhur de futuro. 3r. Nihil immutaviι quoad impeiumentum ex Rutνimonio rato . 3 Io Etiam ex Matrimonio nullo Mitis Me impedimentum. 33. Ex Sponsalibus quavis ratione nullis non ονitur Me ιmpedimentum s suas
34. Ex Sponsalibus valuis, non estniallina tis , oritur tantum i edimentum que ad primum gradum.
ne, qua quis liberos naturales no
habens, alienum sibi in filium adoptat. Adoptionis illius usus iam pridem apud Romanos usitatissimus suit , variaeque de ea in Iure Romano extant Imperatorum Leges, & Iurisconsultorum Responsa. Cognatio autem , quam adoptio parit ,eIυliis , lagitima, seu legalis , ad differentiam cognationis naturalis, appellatur L. A. a. f. De gradibus quia solli lege ad ptio nititur, & actus eli mere civilis. II. Cum autem per legem ideo inducta esset adoptio, ut is, qui natura filius nodierat, filius per legem efficeretur adoptanti, seu potius potestate Legum naturam quo dammodo supplente , filius fingeretur adoptatus ῆ consequens visum suis, ut nee inister hos per Matrimonii vinculum alia eo nexio , seu necelsitudo intercedere deberet. Hic quoque militare credebatur illud Augustini capite praecedenti relatum: Ne is stio quomodo inest humanae verecundiae is quidquam naturale atque laudabile , utri cui debet eauso propivvitatu revire is dum honονem , ab ea contineat quamvis ,, generatricem, tamen libidinem , de qua is erubescere vi semus & ipsam pudicia k tiam coniugalem ,,
III. Itaque iam pridem , & apud Rci.
manos, haec civilis eognatio impedimentum Matrimonii contrahendi inter adoptantem,& adoptatam , & generaliter inter omnes personas, quae per adoptionem liberorum ,
& parentum loco sunt , induxit , idque
etiam soluta adoptione per emancipati
Ulterius, etiam impegimentum hoc L ges extendunt ad adoptatum , & filias naturales adoptantis; quasi iure fraternitatis, quod inter adoptatum tamquam filium Letalem adoptantis , & huius proles natur es intercedit hae tamen dissirenti , quod hoc Datemiratis impedimentum solvatur , soluta per emancipationem adoptione , Ω-cta L. I . 3. I. quia post emancipationem alta extraneus intelligitur. IV.