장음표시 사용
491쪽
PARs II. sae T. II. Tr T. I. De aedifici confeci oe restreandis Gelasis. 48ν is iusmodi distantia , seu Parochiae ampli- tmnos, & incolas, nulla hisce in partibus
is tudo , ad hoe ut Parochiani dicantur novae Parochiae admitteretur eonstructio , is non posse sine magno incommodo ad Ee- etiam ex Rescripto Romani Pontificis , ni uis esesam accedere , oum iure definitum eiusmodi . Rescriptum dirigatur in forma is non sit, iudicis arbitrio relinquitur ,, . eommissoria, quemadmodum ut infra n Fagnanus ibidem . tabitur nulla unio Beneficiorum, nisi in Ulterius inde refertur , quod similiter simili forma hie admittitur : eo quod in iusta sit erectionis eausa, si inter populum teresse habentes, aut praetendentes, in par alicujus villae & Ee lesiam Parochialem tibus, sive in sua Provincia audiri debeanta
torrens , vel flumen aliquod intercedant, nec Romam ea de causa ei tari possint, ob quae nec pontem habeant , ut nee vado notorium Privilegium de non e tando. Mis transiri possint, praesertim hyemali tem- XIX. Si Rector citatus, & auditus ira
,, pore eum pluviae inundant, Juxta textum novae Parochiae erectionem consentire reis,, hie. Quae eausa sufficiens est etiam sine nuat, & tamen erectio illa necessaria tuis, , distantia loei. Undecumque enim prove- dicetur, poterit tune etiam illo imito proinri niat magna dissicultas percipiendi Sacra- cedi, ut uno eonsensu resolvunt Canon illaeo menta , dicitur subesse iusta causa eri- ob verba finalia dicti cap. 3. Si vero Pe , , sendi novam Parochiam , ut ex dictis ,, fima Matricis Ecclesiae virum idoneum, , patet. Ideoque Concilium Tridentinum is praesentare distulerit; vel opus illud υ ,, cap. ε. Sess. 2I. alternative loquitur ibi, is luerit impedire , tu nihilominus laetaeis locorum 4istantiam sive dissicultatem , ,, idem opus ad persectionem deduci , &,, ita ut propterea alterutrum sussciat A. ,, virum honestum , appellationis cessante XVI. Hactenus Fagnanus num. I9. qui is diffugio, instituere non omittas, , . bene advertit num. i7. non requiri ad pro- Quidam ex antiquis Canon istis post GIOLbandum , sne magno incommodo Parochia- sam ad dictum cap. 3. erediderunt, Papam
nos non posse ad Ecclesiam Parochialem quidem ex plenitudine potestatis id facere accedere, ut Parochiani aliquando deceL possie , invito Rectore Matri eis Ecclesiae, is serint sine Sacramentis, set satis esse ad non autem Episcopum : at Synodus Trio validitatem erectionis, ut immineat pe- dentina declaravit , quod Episcopi nova go riculum, ne se decedant; neque ait Parochias etiam invius Rectoribus, iuxta is hujusmodi eventus est exspectandus, quin formam Constitutionis Alexandri III. quaeri potius praeveniendum ne contingat, cum incipit, ad Audientiam in citato cap. 3. o satius sit occurrere in tempore , quam constituere possint. ,, post exitum vindicare , seu poli vulne- XX. Addit deinde Synodus: Illis auis,, rum causam remedium quaerere is . Et M tem Sacerdotibus , qui de novo erunt
ita eensuit Sancta Congregatio. ,, Ecclesiis noviter erectis praeficiendi, eo XVII. Cum autem per novae Ecclesiae ,, petens astimetur portio arbitrio Episc Parachialis eonstructionem facile iura Re- ,, pi ex fructibus ad Ee lesiam Matticemctoris, aliorumque Minii rorum, aut Pa- se quomodocumque pertinentibus r &, si tronoriim veteris Ecclesiae Parochialis laedi is necessie suerit , eompellere possit popu- possient; ad constructionem Episcopus pro- is tum ea subministrate, quae sussciant ad cedere non potest, nisi Rectore Ecclesiae , is tam dictorum Sacerdotum suilentandam rnee non aliis interesse habentibus citatis, is quacumque reservatione generali , vel& auditis; uti monet Fagnanus loco etia- is speciali, vel affectione, super dictis Eeto num. 3 o. alseritque , resolvi Te sanctam , , Uesiis. non obstantibus o. Congregationem, erecti em Ecclesiae Pa- π XXL In primis aequum, & iustum mchialis sactam non citato Rectore veteris apparet Presbytero huius novae Parochiae Eeesesiae , utili itis momenti existere. relinqui, sive assignari oblationes, quae tum XVIII. Qua neci uidem indubitatum inter Mimarum solemnia , tum in admini,st, plures per erectionem novae Parochiae stratione Sacramentorum, aut in funeribus pc me pati interere, puta Rectorem veteris defunctorum fieri solent.
Parochiae, eiusque Ecclesiae Parochialis pa- Cum enim haec a Parochianis offerantur
492쪽
Presbyteris tamquam saeramentorum , && Sacrorum ministris, nihil iustius, quam
ut haec cedant Presbyteris novae Parochiae, a quibus Parochiam Sacramenta , aliaque
spiritualia percipiunt ; quique sunt in hae nova Parochia horum ordinarii Ministri . Et eum Paroehus Matri eis Ecelesiae a solvatur a cura huius populi, aequum etiam non est ut de oblationibus huius populi partiet t. XXII. Insuper notandum , quod dum de proventibus Eeclesiae Matris agitur , e uibus dos novae Eeelesiae dicitur desumeniaa, non tantum debeant attendi decimae,
di proventus , qui de facto in sustentati nem Parochi , & Ministrorum Eeelesiae Matrie is cedunt ; sed & reliquae deeimae
intra limites Matricis Ecelesiae excresce tes, quantumvis hoc titulo incorporationis
ipsius Eeelesiae Parochialis, sive praeseripti nis, aliove titulo ad Monasteria, vel Capitula transierint.
Scitur enim decimas ad Capitula &Μonasteria translatas titulo donationis, vel incorporationis sub ea restrictione , ut ex
illis prius esset detrahendum, quod sufficiat spirituali populi necessitati.
Si igitur neeessitas spiritualis exigat novae Parochiae erect ionem, non dubium quin vigore hujus restrictionis , decimae intra districtum Par hiae exere stentes ad hujus
Parochiae expensas eoncurrere debeant.
Unde Fagnanus ad eap. ad Audientiam de Mifieanu. Eecies describens modum, quo in dotatione novae Eeelesiae Parochialis si Procedendum , monet num. 37. quod dum proventus proprii Μatrieis Ecelesiae non suseiunt , nee si aliquis , qui velit illos augere, regendus erit Abbas, veι ειπομrus, mi Parachiatis illa subest .n tempora- hus , id est, eui Ecclesia est ineorporata quoad temporalia, quique vi hujus ineorporationis deeimas illius percipit. XXIII. Quantumvis populus novae Parochiae videatur omnino desinere esse de veteri Parochia, nihilominus vetus Paro-ehia , a qua populus novae Parochiae su trahitur, remanet quasi Ecclesia Matrix ; atque hoc titulo in Deere tali Alexandri III. quae incipit, Ad Audientiam , per Concilium Tridentinum innovata. expresse mandatur provideri, ut competas ta ea honor
pro sacultate loci Matriei servetur : sei cet ut aliquid c ait Glota annuatim iasignum subiectionis praestetur, moderandum tamen ad arbitrium Episeopi. XXIV. Interpretationem hane probans Ioannes Andreas addit r Interdum i is honorem Matris Ecclesiae praeseribitur, ut is novae Ecclesiae incolae , vel ministri ve- ,, niant ad Scrutinium , vel Baptisma, &is Capitulum , vel reservabitur illi sepul
Consormiter ad hane Doctorum inte pretationem , videmus passim quaedam iura in aedificatione , aut erectione novae Paro ithiae, reservata Eeelesiae Matrici, quae ei. dem iuxta lamam erectionis , exhibenda
Praeter iura, in erectione speetaliter reservata , nulla sibi Ecclesia Matrix iura subiectionis a nova Eeelesa Parachiali praetendere potest, uti post Abbatem probat Fagnanus ad citatum cap. Ad Audientiam concludens , iura subiectionis non deberi Eeelesiae Matriet , nisi in quantum praedicta iura sibi reservavit in limine erectionis : Episeopus enim er gens novam Par
chiam , & eam a priori separans , illam partem populi, quae novae Eeclesiae supponitur , a iure prioris Ecelesiae absolvit , nisi speetaliter absolutionem restrineat , &declaret in quibusdam manere subiectam. MXXU. Sed illa iurium vel reservatio, vel limitatio fieri non potest absque auctoritate principis , ut recte observant , qui de iuribus honorificis scripserunt; si eut sine eadem auctoritate populus novae Parochiae compelli non potest ad suum Saee dotem alendum : hujus rei probatio petutur ex his, quae sequuntur. Cum hie in Belgio de promulgatione Coneilii Tridentini tractaretur, ipsaque Deereta resormationis ad Consilia Regia missa essent, haee observatio secta legitur ad hoc praesens meretum t Datur Episcopis facultas no- is vas Parochias erigendi, & si neeesse fue- is rit, compellendi populum ea subministra. is re, quae sufficiant ad vitam Sacerdotum
se sustentandam. Communis nota est, comino pulsionem illam populi & exactionem is neri non posse, sine auctoritate Regia ;is neque hane Iurisdictionem Eeelesiasti ei ais judicibus unquam co petiisse M.
493쪽
PARs II. SECT. II. Tr T. I. De XXVI. Sane in erectione novae Par ehiae dissiculter obieeς hie perfringent Epue scopi, ni auctoritas Regia aecedat ; idque
non tantum ob disseultatem , quae circa dotem Ecclesiae noviter construendae, oriri nata est ; sed vel maxime propter oppositiones Rectoris, Ministrorum, aedituorum, Patronorum , aliorumque , quorum iura Deile quoad aliqua saltem per novae Par chiae erectionem laedentur : aut tales ut minus dissicultates, & quaestiones movebuntur, quibus terminandis sola auctoritas Ee-elesiasti ea non sufficeret. Unde nee in Belgio videmus ullas novas Parochias erigi , nisi auctoritas Regia interveniat ca) .XXUII. Interim Episeopi, quibus primario cura animarum suarum respective Diceeesium incumbit, si videant, eam esse Parochiarum latitudinem , eamque distantiam , ut salus animarum novam Parochiam exigat, omnibus modis allaborare tenentur, ut ea erigatur ; ut ita necessitati populi satisfiat.
Unde euidam Episcopo dubitanti , num
ropter iuramentum de non alienandis reus suae Eeelesiae , posset novas Ecclesias erigere ; eo quod haee erectio videretur fieri eum aliquo praeiudicio suae Ecclesiae , respondit Caelestinus III. in cap. fu. M De Getesiis ad eandis : Fraternitati tuaeri mandamus, quatenus illius iuramentio ,, casione nullatenus praetermittas, quinis populo indigenti super Basili earum insti- ,, tutione studeas salubriter providere,, . XXVIII. Si Episcopus videat , hie &nune novam Parochiam erigi non possie , saltem eo easu ad aliud remedium a Tridentino suggestum recurrendum erit e ut nimirum cogat Rectores vel alios, ad quos pertinet , Iibi tot Sacerdotes ad hoe munus adjungere , quot sussiciant ad Saeramenta exhibenda , & cultum divinum celebrandum . XXIX. Quod si easus Meurrat , ut east quorumdam Parochianorum habitatio, ut sne magno incommodo ad Eeelesam Parochialem accedere nequeanti atque Pe
rieulum sit ob nimiam a Parochiali Ecelesia distantiam, aut viarum, aliorumque dinficultatem , ne sine Sacramentis moriantur, erigenda ut minus erit Capella ; atque iaea constituendus Sacerdos , qui illis Parochianis possit Saeramenta , aliaque ad animarum salutem necessiaria impendere ; uti in casu occurrente probavit Sancta Congregatio apud Fagnanum loco citato num. 2 & hodie non raro practicatur. XXX. Sed tamen si eausa legitima erigendi novam Parochiam occurrat, non tam
facile ob aliquorum interesse ad iam suggestum remedium conlapiendum tam quod
non omnia in Capellis fiant ad quae P se rochiani tenentur ex iure communi , &is Tridentino ; quam quod magna sit di- ,, stantia inter Pastorem , cujus sunt oves si propriae , ut instituitur in novis Paro
is chiis ; & Sacerdotes , qui in Capelligo nec omnia praestant; nec tamquam suis. si Plenius ergo satisfit magno incommodo is per erectionem novae Parochiae , quamis per Capellam: eaque in casu magni in- commodi mens esse videtur Concilii Triis dentini,,. RUDI. Da aedificand. Eccles
De Consecratione Ecclesiarum , eiu que Ritibus. I. D dicatis Templorum aut quitus uota . 2. Materialis templi diaicatio Diritualem Firilitim dedicationem designat. 3. Ad dedicationem Templi conveniebant
q. Occasione dedicationis subinde congregatae Synodi. . Magna in veneratione habita olim E etesiarum dedicatio. 6. Populus , Clertis ad dedicationem conveniens orationi, aliisque pietatis officiis intendebat.
et ionem observetur accipe in novis Cleri Gallieani Collectanei lib. . . eir. 3. e p. I. rol. 21. num. 3.
ubi inieulua 24. Edilti , quod Mensit utili M.
494쪽
48s Itis Delesiasteum inmersum. 8. Pretes adhiberi in dedicatione Gelasia
. Preces qualito reeitanda , ρο quomodo ad eas populus excitanias ρIo. Dedicatio seu consecratio Ecclesia es ordinis Episcopalis. it. Episcopum loci ita oectat Ecclesia Comsecratio , ut Carinalis sus oritata inolica munitas eam Ecclesiam
ra. Non omnium Eri Iesarum idem dHic
13. Iam pridem in dedicatione Ecclesiae reia uiserae Derunt Sanctorum Reliquiae. 4. Unde originem habuerit ritus adhibendi Reliquias stis. Ritur parandi Reliquias ex praescripto Ritualis Romani. 16. Quomodo hic ritus incoeperit; ρο - ριο primitus ab hodierno divimus. I . De aspersone aqua lustralis ; de trino
circuitu Templi consecrandi. 18. origo huius earemonia. 1 q. Ritus hodierni non omnes eodem tempore adhibiti. 2 remonia conferrationis Tempti materialis adhibitae ad fimilitudinem ca- rems nigrum consecrationis Templi Apirituatis per Baptismum.
2I. Hine parietum inunctio, usus salis, O Aphobeti descriptio. 22. In dedicatione novae Basilicae iam priadem conum a insittita ; quae hodie is die anniversaria institui solent. 23. An olim dies anniversaria dedicationis
celebratus fuerit .a . Ante annum millesimum relebratus via
detur in Gallia , o hodie ubique
23. Conestiorum, comessationum excessus hae die committi uelirus. 26. Duodi voluerunt, ut in omnibus Ecclesiis eiusdem Dioecesis anniuersaris dedicationis dies eodem die celebra
a . Id sum Principes decreverunt. 23. An conveniat , ut Palfures virini Gotesimi solemnitati d dicationis an idcirco omittendum solemne O rium in Parochia P
I. GCclesia aedifieat , eius relebranda est
C. dedi eatio; idque iam pridem rece- tum fuisse elara probant apud antiquiorescriptores testimonia . Ut enim ea, quae de Eeclesiarum eonsecratione , Sc dedi eatione reseruntur ex Epistola Felieis Irinee non aliis primorum Pontificum Decretalibus apud Gratianum DUt. Da eonia
secrat. tamquam parum authcntica omittamus. telebratae dedicationis Ecclesiae testimonium luculentum exhibet Eulebius tib Io. his. cap. 3. Post haec votivum nobisse ae desideratum spectaculum praebeatur ,, dedicationum , scilicet sedivitas per fin-M Rulas urbes, N. Oratoriorum retens stru- ,, etorum consecrationes
Meminit quoque huius festivitatis sub
idem tempus Sanctus Athanalius in Apol/gia 2. ad Constantium. II. Subsequentes Patres variis locis deis dieationis Eeelesiarum meminere; extantque eorum sermones , quos in ipsa templorum dedicatione habuere ; atque inter alios , plures sermones ea de re S. Augustias, qui sunt 336. 337. 338. in nova editione . Inhcrum primo se incipit: μ Celebritas h se jus Congregationis , dedicatio est domus,, orationis. Domus ergo nolirarum ora-
,, tionum ilia est, domus Dei nos ipsi. Si is domus Dei nos ipsi , nos in hoe seeuto, , aedi Mamur , ut in fine seculi dediceis mur se. Deinde ostendit , quomodo ea, quae in aedificatione templi materialis fieri quotidie videmus, spiritualiter in aedificatione
templi . quod est Eceles a Christi , fiant. is Credendo enim ait quasi de silvis, tiis montibus ligna, dc lapides praeciduntur:
, , cum vero catechizantur , baptizantur, is formantur, tamquam inter manus sabr is rum, & opificum dolantur, collineantur, is complanantur. Verumtamen Domum Dei is non iaciunt, nisi quando charitate eom-
paginantur ,, . Quod postremum late ibidem prosequitur. Totus hic sermo in partes divi us legitur in Breviario Romano terti , quarta. & sexta diu infra octavam Dedietationis Eeclesiae. Sermo autem , qui legitur sub ncmine S. Augustini in ipsa die Dedicationis, est S. Caesarii Arelatensis , non Augustini , uti notarunt cruditi
operum Augustini Revisores , qui illumin
495쪽
PARs II. SECT. II. Tr T. I. De adsci eonfeci π reparandis Meles 3. 48 in appendicem reiecerunt; eonfieitque ibi- tione apud pristinos Patres fuerit Ecclesia
dem Sermonem 329. rum dedieatio; quantaque sestivitate ae s - III. Ad majorem dedi eationis solemniis lemnitate eam eelebrandam erediderint; ut talem vicinos quoque Episcopos evocari ad eam rite eelebrandam absonum haud
solitos, tellis est Augustinus Diff. 169. ad putaverint, ut Epistopi etiam relictis suis
Nobilium Episcopum , qui se excusat. Ecilesiis ad hane solemnitatem recurrerent. quod ad dedi eationem novae fabri eae venire VI. In hae solemnitate Episcopi , Cl non misi. Tanta est ait) solemnitas, rus ae populus concurrentes, hymnis, p- ,, ad quam me affectus tuae Fraternitatis rationibus, orationibus, aliisque pietatis,&is invitat , ut corpusculum meum ad vos religionis ossietis pro suo quisque munere,, traheret voluntas , nisi teneret infirmi- instabant; quemadmodum late describit te- ,, tas ,, . Deinde quibusdam de hiemis ri- stis oeulatus Eusebius Ioeci eitato; qui ibiagore, suaque senia ute interpositis , eon- dem eam 4. refert orationem panegyricam cludit: salutationem debitam reddo meia in dedicatione pronuntiatam is ritis tuis e Salutem vero meam commen- VII. Deinde lib. 4. De Vita Constantia is do precibus tuis, poscens & ipse a D, ni, deseribens dedicationem Ecclesiae Hi is mino , ut dedicationem tantae fabricae rosolymorum , ad quam evocaverat Co is pacis prosperitas prosequatur A. Et Gau- stantinus Episcopos in Synodo Tyri eondentius Brixiensis Augustino eoaetaneus, in gregatos, east. 5. Sacerdotum, aliorumque
tractatu in dedicatione Basili eae m. XL. in hae solemnitate iunctiones deseribit tuartyrum, scribit: Convenerunt igitur is At Saeerdotes Dei partim precationibus, is sanctissimi Anti l lites, & Apostolici Ui- is partim sermonibus festivitatem ornabant. is ri ad persolvendum beatissimis Patri- is Alii siquidem mmitatem religiosi Imp is bus , & Praereptoribus suis debitae de- is ratoris erga omnium Servatorem laudi, ,, Votionis obsequium , ut ubertate ple- ,, bus Glebrabant , & Martyrii magnifi- ,, nissimὶ benedictionum spiritualium di. is tentiam oratione persequebantur . Alii D taremur ,, . is steris Theologiae dogmatibus ad praesen-IV. Quin & octasione dedieationis Ee- M tem celebritatem accommodatis , spiri
etesiae convenientes Epistopi Synodos fre- is tuale quoddam epulum audientibus prae quenter celebrasse notum est: atque e - - bebant . Quidam uerorum Voluminum casione famosa Anti hena Synodus anno se lectiones interpretabantur ἔ arcanos &34 I. celebrata suit. A mylli eos sensus in lucem proserentes. Cum enim templum Antiochenum, quod is Qui vero ad haee aspir1re non pote prae magnificentia Domin eum Aureum ap- is rant , ineruentis sacrificiis , & myilicis pellari meruit, sub Coni antino M. iaehoa- is immolationibus Deum placabant Protum, tandem sub eius filio Constantio is pare communi ; pro Ecelesia Dei; praemet absolutum, huius celebritatis praeten- is Imperatore tot bonorum auctore ejus sa occasione litteris Imperatoris emeati is que piissimis liberis, preces Deo suppli- fuere Episcopi totius orientis, etiam ex is ei ter offerentes, ibi nos quoque, quibus Thracia, & Palaellina; eonveneruntque ad is majora quam pro meritis nostris bona diem designatum m. Episcopi , ut auctor is contigerant , variis sermonibus publice est Athanasius, qui e . oeeasone Synodum is habitis solemnitatem decoravimus, nune
celebrarunt , eodem Athanasio teste diem- ,, regalis fabricae decorem , ae magnificente : Antiochia novam Sinnodum pre eausam se tiam scriptis enarrantes; nunc Propheti- ENC ENIORUM eoeserunt . Propterea haec ,, eorum oraculorum sensus apte , & a Synodus communiter etiam apud Ueteres se eommodate ad p sentes figuras , atque
dicta luit, Synodus in Encaeniis. is imagines interpretantes . Hoc modo δε- Encaenia quippe pro nova Lesesiae de- ,, dicationis solemnitas , ipsis Imperatorisdieatione sumi, jam pridem usitatum fuit; si trieendialibus summa cum hilaritate ce- uti multis ostendit Du. Cange in Gl δε- is lebrata ello. ri O, Uessio Encaenia . . VIII. Non igitur recens est , in ipsa U. Haec ostenduat , quinta in venera- Ecclesiae dedicatione, seu consecratione varias
496쪽
ctio super domum i stam impetretur ; fiatque id quod Eeclesia quotannis orat , ut qui Mis hoc templum benefeta petiturus -- greditur, cuncta se impetrasse taetetur Veluti inter ipsa emiserationis solemniat μι-u εὶe nequitia contraria potesatis obliat, sed virtute Spiritus Santii operore , fatHe tibi semper purum semitium , GT δευ ta libertas. IX. Preees recitandae exprimuntur in Ponti fieali Romano sub titulo De Dedic tione Eeelesiae ; sed illud dolendum, preces
illas frequenter emi quasdam se illae duntaxat recitari ἔ nec populum ae Clerum excitari, ut una ad dedieationem Ee lesiae eoncurrens , preces suas preeibus Epistopi iungat ', quo fiat , ut tota Eeclesia quasi unita, preces suas iungens, facilius & e fieaeius benedictionem divinam impetraret. X. Quamvis hodie usus non habeat, ut plures Episcopi ad Ecclesiae deditationem convocentur, nullus tamen nisi Episcopus eam consecrare potest οῦ neque Episcopus Diceeesanus delegare alteri, quam Episcopo potest , eo quod eoniseratio Eeelesiae inter ea, quae ordinis, non autem Iurisdictionis Episcopalis sunt , recenseatur, uti multis relatis docet Barbosa De Osse. Disci
XI. Ritus Consterationis Eeelesiarum adeo proprius reputabatur singulis Episcopis per suas respective Diceeeses seeuto xt . ut Episcopi Gallicani aegerrime tui rint, quod quidam Cardinalis, tametsi Auctoritate Romani Pontificis specialiter munitus . Ecclesiam a quodam Fuleone in Dice- si Turonensi magnifiee constructam, sine consensu Archiepiscopi Turonensis, in euius Dioeces hare nova constructa Basili ea
erat, consecrare altentasset, uti narrat Glaber Rodulphus Monachus, qui, teste Bel- Iarmino de Scriptoribus Ecelesiastris , seripsit Historias lui temporis libris quinque
Hie A uctor lib. a. cap. 4. scribit quod ,, quidam Fulco aedifieaverit Ecclesiam ad- ,, modum pulcherrimam , in pago sei licetis Turonico , milliario interposito Alvea- is censi Cailro ,, . Post hiate subjungit Historieus t exple- ,, to denique quantocius Basilicae opere , is pmtinus mi sit ad Hugonem Turonteum is Arehi praesulem , in euius stilicet conluinis tuta erat Dicemsi, ut illam sacraturus, is quemadmodum decreverat , adveniret. si Qui venire distulit , dicens se minimeri posse illius votum dicando Domino com ,, mittere , qui videlicet Matri Eeelesiae se Sedis sbi commita praedia , & manciis pia surripuerat non pauca r hocque po-- tius illi videbatur eompetere , ut primi
is tus , si quid injuste diripuerat , alleuiis restitueret ; sicque deinceps iusto iudieiis Deo propria, quae voverat , offerre d
M Cumque ista presequitur Historieus is Fulconi a suis perlata fuissent diutinais seritate resumpi , nimium indigne serensis Episcopi responsa , insuper comminatusis illum valde, ae sublimius inde quod vari luit. adegit consilium: mox denique -- is piosi argenti, & auri assumpta pecuni is Romam pergens , ae Ioanni Papae cau- ,, sam suae prosemonis exposuit: ae deinde is poscens quod ab illo optaverat, plurima ,, ei munerum dona obtulit. Qui protinus is misit cum eodem Fuleone ad praedictam is Basilicam sacrandam unum ex illis, quosis in beati Petri Apostolorum . Principisse Ecclesia Cardinales vocant, nomine Ueis trum ; cui etiam praecepit , veluti Ro- is mani Pontificis auctoritate assium pia , ,, quidquid agendum Fulconi videbatur, is intrepidus expleret se. Quod utique audientes Galliarum qui-M que Praesules pergit Historie pr
se sumptionem sacrilegam cognoverunt ex is cma cupiditate processisse , dum videliis cet unus rapiens , alter raptum susciri piens, recens in Romana Ecclesia schismari creavissent : universi etiam pariter deteri stantes, quoniam nimium indecens videis batur , ut is, qui Apostolieam regebat ,, Sedem, Mostolicum primitus ae Canentis is cum transgrediebatur tenorem , cum insu- , , per multiplici sit antiquitias auctoritateo roboratum, ut non culo am Discoporum, , in alteri;s Dioxies istid praestimat exemis cere , nis Praesule, cujus fuerit , compeLis tente, seu permittente M.
Post haee exponit, quod eodem die, quo hsius Eeelesiae per Legatum Pontificium , consecratio perasti fumet, subito, ab inopinato
497쪽
pinato validissimo exorto vento, hujus Ee-elesiae fabrica totaliter eorruerit , & versia fuerit. Quod cum multi s ait per.r , , Rionem comperissent, nulli venit in duo bium , quoniam insolens praesumptionisse audacia irritum constituisset votum s- ,, mulque praesentibus , ac futuris quibus- que, ne huic simile agerent, evidens iu-
is dicium fuit. Licet enim subjungit idemo Huior.eus Pontis ex Romanae Eeclesae
se ob dignitatem Apostolicae Sed is, ceterisse in orbe conititutis reverentior habeatur, ,, non tamen ei licet transgredi in aliquo si Canonici moderaminis tenorem, .se Sicut enim unusquisque orthodoxae Eeis clesiae Pontifex, ae Sponsus propriae Se- is dis uniformiter speciem gerit Salvatoris; is ita generaliter nulli convenit, quippiam se in alterius procaciter patrare Episcopiis Dioecesi se . Ex his in primis habemus , eo tempore Gallichnis Episcopis persuasum fuisse, Romano Episcopo non secus, ae aliis Episcopis , suam esse particularem Ecclesiam, uti
supra Tom. I. pari. I . tit. I 6. cap. I. ad num3. fusius ostendimus. Insuper habemus, eo etiam tempore praefatos Gallicanos Episcopos nullatenus dubitasse, quin Romanus Pontifex ob dignitatem Apostolicae Sedis , ceteris in orbe constitutis reverentior habeatur ; nequa-uam tamen ei ob id licitum esse transgrei in aliquo Canenici moderami uis tenorem, quo constitutum eii, nulli Episcopo in alterius Episcopi Dioeceii procaciter quidpiam patrare, nisi Praesule , cuius fuerit, compellente, vel permittente. MXII. Circa ritus dedicationis, seu eon erationis, non fuit in omnibus Ecclesiis, nee omni tempore idem ustis. Et ouidem dedicationis ritum fuisse olim in Eeelesia Romana di versum ab eo, quem Mediolani servari mos erat , ex S. Ambrosii Di L intestigimus : m ego,, ait) Basilicam dedi ea re vellem, multi,, tamquam uno ore interpellare coeperunt,
,, dicentes: Sicut tu Romana , se Basiliis eam dedices o . Respondi ; faciam , si , , Martyrum Reliquias invenero, , . XIII. Ex his verbis S. Ambrosii , hoe quoque intelligimus , eo tempore in dedicatione Ecclesiae Ritu Romano requisitas Van-Eum Tom. II. suisse Sanctorum Reliquias ; euius rituumeminit quoque sub idem tempus S. Paulinus Di . ia. ubi de Basilica suis ex per sis extruita verba faciens , ait: M. Verum is hanc quoque Basilicam de ben dictis A- ,, postolorum, & Martyrum Reliquiis sacri , , cineris , . in nomine Chri lii Sanctorumis Sancti, & Martyrum Martyris, & D
,, minorum Domini consecrabunt , . Eum dem fuisse iam pridem Graecorum ritum manifestum eii ex Canoue 7. Syn
di VII. quo decernitur, ut Episeopus poll- hae templum consecrans sine sanctis Reliquiis deponatur; ut ait Ortes rimcas traiisticnes transgressus es.
XIV. De hoe ritu latius agit Cardin iis Bona lib. i. Rerum Liturg. ωρ. 19. 3 ibidem notans, quod mos olim Christianorum suerit, ut durante Ethnicorum perseis eutione, in areis & coemereriis, in quibuet Mart um corpora quiescebant, ad Synaxim peragendam convenirent . Pol quam vero cessante persecutione licuit publice templa erigere , ea coeperunt potissimum excitari iis in locis, in quibus paulo ante congregari,& clam mylleria celebrare consueverant , nimirum in locis , in quibus Martyrum corpora erant recondita : Atque hine si ait originem traxisse mihi videtur ce- ,, leberrimus , & inviolabilis Ecclesiae ri- is tus, sine Martyrum Reliquiis nullum ,, temp.um , nullumve altare aedificetur, , et o nimirum adhue quodammodo ad ipsa Martyrum.sepulchra aedificari templa vi
XV. Iuxta modernum ritum Ponti fiealis Romani: sero ante diem ded cationis, is Pontifex parat Reliquias , ponens eas ,, in decenti, & mundo vasculo , eum triisse bus granis thuris ; sisi ilans ipsum vascuo lum diligenter ; & istud ante fores Ee-
,, etesiae consecrandae ponens eum duobus,, candelabris , & luminaribus ardentibus; is celebrandaeque sunt vigiliae ante Reliquias ,, iplas, & canendi Nocturni, & Matutiis nae laudes in honorem Sanctorum, qu ,, rum Reliquiae sunt recondendae M. XVI. Quando hie ritus incoeperit , incertum eis. In Saeramentario S. Gregorii vulgo S. Eligit apud Menardum , nulla elus mentio occurrit ; uti nee in Codice, quem seculo ita scripsit Rodradus Presb
498쪽
tiore, plures adduntur eaeremoniae , uti a vertit Menardus in notis ad Sacrament Eum ; atque inter alias haec de recondendis reliquiis, & exercendis vigiliis per I tam nociem : ita tamen hie ritus deseribitur, ut satis intelligatur, tunc temporis,
Episcopum primo cum Clericis egi Te vi. pilias in Eeelesia aliqua veteri coram Re. ιiquiis in Basilica nova recondendis ; quae secrata , revertebatur ad veterem Basilicam , & inde Reliquias sublatas solemni
processione in novam transferebat . Hune codicem sub sciem secuti ix. scriptum eredit Menardus. Et Rabanus Maurus sub medium eiusdem seculi scribens , de vigiliis eoram Reliquiis in nocte praeeedente agendis , agit lib. 2. De Insiit. Clericorum
cap. 3. eumque ritum demonstrare , ait , is quod arca Testamenti cum Sanctis , is quae in ea erant , in Tabernaculo Mo is sat eo ante aedificationem templi per e is eubias Levitarum servabantur , , . XVII. Episcopus ad eoniserationem E clesiae accedens, tertio ipsam Eeclesiam exterius eireuit , & aqua benedicti parietes eius aspergit; ac tertio perveniens ad portam Ecelesiae eam baculo pastorali pereulit , dicens r Attollite portas , Principes, vestras , elevamini portae aeternales , σἐnimbit Rex gloriae ς IV. χῖ. ae tertia vice Pontifex Leit erucem super liminare in ostio eum inferiore parte baculi , dicens: Ecce erucis signum , fugiant phantasmata
XVIII. In antiquo Codiee Sacramen tarii apud Menardum haee leguntur: Et
is cum venerint ad ollium Ecclesiae , προὐ eutiat Pontifex ter superliminare de cam- is bulla sua . dicens ante portam Antiph is nam : Tollite portas, Principes , vestras. ,, Et canant intrantes ipsum Psalmum t is tum ante ostium, & aperto ostio intranis tes dieant: Pax huic domui, , . Cambutta seu eam buta e it virga Past
ratis Episcoporum , ait Menardus ibidem in noti I pag. I 89. Trini ei reuitus hie Codex non 'meminit ; at meminit illius recentior Codex Ra-toldi , uti & Rabanus Maurus Beo citato, dicens : Pontifex simul eum Saeerdotiis bus seretrum portantibus, & caeui Cle-
ro, ac cetero populo Laudem, & Lita- is nias canendo , antequam ingrediatur in is templum ter foris illud circuit ,, . X lx. Aspersonis aquae benedictae in hae
circuit lone non meminit praxitatus Codex,
neque Rabanus ; at Ivo Carnutensis seculo XI. in Sermone de Sacramentis dedicationis , postquam de benedictioae aquae cum
admixtione salis fuit loquutus , subiicit: ,, Illa aqua ad quamdam Baptismi imagi-
,, nem Drando Ecclesiam tunc exterius is aspergimus: quia ubi more baptizatorum, is non poteli fieri trina mersio , necesse ,, et , ut qua p Humus Sacramenti simili- ,, tudine trina fiat aspersio . Unam enimis habet significationem trina mersio , δε is trina aspersio. Ex his non obscurum est, ritus hodiernos in Pontificali descriptos non eodem tempore suisse adhibitos; ted alios esse recenistiores, alios antiquiores. XX. Hoc quoque allegata verba Ivonis indieant , aliquas caeremonias in consecratione templi materialis esse adhibitas ad similitud mem eorum, quae in spiritualis templi , scilicet animae , dedicatione per Baptismum adhibentur : eo quod a patribus dedicatio templi materialis repraesentaretur ut figura dedicationis templi spiritualis. XXI. Huic veris militer originem debentritus signandi ipsos Ecclesiae parietes duodecim crucibus; eosque oleo sancto liniendi : ut scuti in spirituali dea .catione bapti Eandus crucis signaeulo , & oleo signatur ; ita hὶe spiritualis dedicationis figura
Similiter ut Neophytis sal datur ; fia& hae sal adhibetur. Quin & ipsa duplicis Alphistiti in ipso
templi pavimento delineatio , ex ritu Baptismi derivata videtur. Quid enim aitis Ivo per Alphabetum nis initia, & ruis dimenta doctrinae sacrae intelligi eonve- is nit . . . . Scribit etiam Pontifex quasi Alis phabeti ordinem , cum docet fidei simis plicitatem , , . Ut consequenter in dedicar ione templi materialis sat per Alphabeti descriptionem , quod in dedicatione, seu consecratione spirituali agitur per i structionem, seu catechietationem Neophytorum in primis fides , dc religionis elm
499쪽
P1κs II. SEe T. II. Tt T. I. De Misc. eo feci or reparandis Ecclesiis. 4st XXII. Cum in hae dedicationis solemnitate magnus esset populi concursus; de gaudium magnum ob exstructam novam Basileam excitari soleret ; etiam convivia
instituta fuisse, testatur s. Gregorius lib. v. Eρdi. i. & pluribus probat Du-Cange in Cloisario , verbo Deditatio , ubi advertiteon.ivia illa in luxum & epulas adeo deflexisse , ut inde postmodum dedicatiouisse vocabulum in malam partem tractum sit, is ac pro comessatione publica sumptum ,
se quod qui ad eiusmodi sella in vicos ire
se solent, non tam pietatis , quam comes
se sationibus , Sc ludieris indulgendi eausari eo confluant: hinc etiamnum apud inferi riores Gallos, Dire la Ducaee , est ge- se nio & ebrietati indulgere,, . Haec ille. Quod de inferioribus Gallis dicit ei tatus auctor, hoc de Belgis vicinisque populis similiter afferi potest; idem namque fit non quidem in ipsa Ecclesiarum prima dedicatione, seu consecratione , sed in anniversaria ejusdem festivitate ; quando primae dedicationis memoria recolitur , vocarique hodie solet, Fesi m dedicationis. XXIII. An primis seculis annua haec deindicationis festivitas feret , incertum est. Eruditi operum S. Augustini Revisores ad
citatum Sermonem 3i . addunt hanc notam Iiit. A. Possidius in indiculo cap. I . nori tat De deditatione Ecaesae tractatus duoseis ipsa , putamus , habitos die , qua prio mum dedicatio fiebat , populi conventuis celeberrimo , non vero qua poli annum, , deinceps recolebatur facta iam ante deo dicatio. Huiusmodi quippe anniversariae is solemnitatis in vetere Carthaginensis Ee-- elesiae Kalendario nullum vestigium ,, . XXIV. In Sacramentario Gallicano evulgato per Mabillonium tom. t. Musaei Italici pari. a. ex antiquo codice reperto in Bibliotheca Monasterii Bobiensis, scripto, ut ipse credit, ante annos mille , habetur pie. 33 . Missa in dedicatione, in qua collata ad pacem eadem est , quae hodie reeitatur in anniversaria die dedicationis; ut vel hine manifestum sit , etiam eo tempore, in Gallia diem anniversariam dedicationis Ecclesiae fuisse celebratam ; hodie velut una e praecipuis sestis ubique celebratur. XXV. Verum una fere cum sestivitate, ceaviviorum, & comessationum abusus passim ubique invaluit'. Cum vero Eeclesia rum dedicationis dies non ubique in eum dem diem incidat, solet perlaeitatem omniis bux pene diebus Dominicis nune in hae, nune in illa Ecclesia dedicatio celebrari equo ulterius continget, ut in vicis, ac pagis vicinis ad mutuam dedicationem popualus concurrat , idque comessationibus , ct ebrietatibus, aliisque inde provenientibus insolentiis de voluptatibus indulgendi eausa; verbo, ut Gallice exprimitur, satre la Ducace ς aut ut Flandrice dicitur , Remis
synodus Cameracess anno IIIo. rat. g.
decrevit , ut anniversaria dies dedi eationi. celebraretur in omnibus Ecesesis eodem die, quo haec in Ecclesia Cathedrali cele
Similiter Synodus Coloniensis anno rue n. v. cap. II. ait : Cum in diebus se- ,, stis, qui dedicationi Ecclesiarum peculi1- ,, riter dedicati sunt , plerumque indignais committantur, adeo ut videatur populue,, tum potissimum comessationis causa conisse venire: visum nobis est , ut per Dio ,, celas nostras , uno certo die anni , quais hujusmodi sellum dedicationis in Metr ,, politana nostra colitur, in reliquis quo- is que Ecclesiis omnibus , extra civitatem se nostram Coloniam Agrippinam coalit
se tutis obserVetur ,, . Synodus Tornacensis anno II 89. adve
tens similem abusum praecip t Pastoribu , se ut dedicationes omnium huius Dioecesi is Ecelesiarum , quae sunt in pagis , velis etiam in suburbiis oppidorum, eelebrentis uno eodemque die, id3ue quarta Domi se nica post Pascha, , . Titi . cap l2. XXVII. Id ipsum statuerunt Principes nostri, ae sgnanter Carolus V. & Phili pus II. & hie quidem anno r398.22. Ju nil edito Edicto renovando praeced nς Caroli V. an. 9. statuit: Ad amputandas o ea sones ebrietatum , rixarum , contenti num , & homicidiorum ex his provenientium , quae frequenter oriuntur ex conve
tibus , qui de pago in pagum fieri solent
ratione dedicationum, quae ibi celebrantur, conformiter ad id quoi ante decretum fuit per suam Caesaream Majestatem , ut Omnes dedicationes Pagorum , dc Parochiarum ru-
500쪽
ralium tu unaquaque Provincia uno eodem que die , per Consilium Regium Provi ei ale, audito Episcopo loci , lutuendo e lebrentur : quodque hae dedieationes non ultra unum diem protrahentur , sub poena Io. earOlmorum incurrenda per singulos , uui alio tempore, aut diutius praedicta dedicationis tella eelebrabunt , aut eis assistent ; idque in singulas vires . Habetur Edi et um pari. a. Edictoriam Flandriae lib. I. Rari ea m. Novissime quoque Episcopus Leodiensis
Ivit , ut per totum Daea natum Rastonienissem & Stabulensem dies anniversaria dedicationis cujuslibet Eeesesae insimul. ac una eademque die, scilicet Dominica infra octavam Sancti Lamberti celebretur, nec ultra dictam diem Dominieam quocumque sub praetextu, causa, vel colore protrahatur. Cum vero Dii frictus Bastoniensis Dera- natus se extra dominium temporale Principis Leodiensis extenderet ; essetque sub potestate Regis Galliae ; ae propterea sine auctoritate Regia in iis partibus publicari non posset , Decanus Bastoniensis mereti Plaeetum petiit in Senatu Regio Luxem- burgi, qui aud is Procuratore Regio, annuit, ut Decretum quoad hoe punctum publicaretur, conformiter ad Edista Caroli V.
N Philippi II. ante citata , die 3 o. Iulii
a 692. a). Optandum esset , ut haee Deerela ubique vigerent atque ipsa templi dedi eatio pie iuxta Ecclesiae intentionem ubique celebraretur , abrogatis comessationibus , &wmpotationibus , quae tunc fieri consueverunt non medioeri timoratorum scandalo a quibus iuramenta, blasphemiae, rixae, &alia eiusmodi sequuntur , quae Dei iram concitant & provocant ; ut in suo Decreto Loquitur Episcopus Leodienss. XXVIII. In pluribus locis mos invaluit, ut dum alicuius Parochialis Eeilesiae anniversaria dedicationis dies eelebratur , Paliores vicini Oiscia solemnia in sua Eeclesia omittant illo die, ut pollini tempestive ad Eeesesiam , euius dedi eationis annua dies agitur , accedere; ae ibidem OL
o Deeretum Episcopi Leodiensis . th alterum datum a benatu Luxemburgensi reperiuntur inter
ficio assulere r qui mos forsan ex veteri eaque non contemnenda disciplina, qua solebant uicini Epistopi ad Deditationem n vae Basilicae invitari & aecedere, originem habet ; atque ad mutuam inter Parochos vicinos coneordiam, & unitatem fovendam,& celebritatem augendam e ducere Uidetur. Attamen ex altera parte merito attenditur , quod dum ob dedicationem vicinae Ecclesiae solita Offieia in Ecclesia propria omittuntur, ut Parochus dedicationi Melesiae vicinae intersit , populus quodammodo
invitetur & inei tetur , ut una cum suo Pastore ad eam quoque aecedat; eaque O casone non raro in comessationes. Potati nes , & exinde promanantia vitia incidat.
De Reeonsecratione , L Reeonciliatione Eesesarum. I. Templum semel consecratum terum comsecrari nequit. a. me disciplina ex fmilitassine eam B ptismo in luela . 3. Hanc inductae hujus disciplinae rationem
4. Ecclesia tu aliquibus pertibus destruis Ma , parietibus illos reconsecrandam n est.
3. Ratio huius disciplinae . 6. Numquam Ecaesa reconsecranda, dum
. Si dAbia si consecratis , poterit denuo
8. Seculo XI. persuasum Dit , printipoli Altari Gerso totam Ecclesiam esse
9. Haec persuaso I Mndata fuit in Canone salso Hresino Papae adscripto.
io. Contraria disciplina a feralo XII. lnv luis , hodie recepta es. I t. Ratio mutata disciplinae. Ia. Ecclesia violata reconciliari potes, mu