Jus ecclesiasticum universum antiquae et recentiori disciplinae praesertim Belgii, Galliae, Germaniae et vicinarum provinciarum accommodatum ... auctore Zegero Bernardo VanEspen presbytero, J.U.D.SS. canonum professore in Academia Lovaniensi. Tomus p

발행: 1766년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

so Ius Ereti siem Universum. chipresbyteri id pro suis respective districtibus acet pere solent ; qui illud Rectoribus E esiarum distribuunt , aut in civitatibus Chrisma solemniter ad Eeesesiam primariam sive matricem desertur , ad quam inferiores Ecclesiae accedentes id quae-xere solent . Synodus Mech liniensis P. II. tit.2. cap. s.

ait: μ Non modo Arch i presbyteri sestilisti annis ab ordinario suo . vel , Sede va- cante, a Vicario Generali, sacrum Chri- ,, sma , & sacra olea tempestive petant , & per Sacerdotem, Diaconum, vel sal ,, tem Subdiaconum , in mundis & hon stis vasculis scilicet itanneis, aut argens, teis, nullo modo vero cupreis, tellaceis,, aut vitreis ad locum residentiae suae se ferri curent : sed Pastores etiam singulis, quotannis ab Archipresbytero suo , velm ex ea Ecclesia unde conlueverunt , peris se aut alium Sacerdotem , non autem

se illo inferiorem, in similibus vaseulis Sa-M crum Chrisma , sanctaque olea ferreis non omittant; iisque receptis, veteribus,, non utantur : sed quidquid ex illis suis perfuerit, si liquidum, lampadi, quae luis cet ante Uenerabile Sacramentum , infunes datur; sin autem bombyci, vel gos lipiois immixtum fuerit , super piscinam com-

,, buratur, a

Huic eonsonat Synodus P. II. Camer censis tit. 3. eap. 8. 9. atque hodiernam in requirendo . ac deserendo uero Chrismate disciplinam Belgicam hae Synodi e

primunt .

XVII. Seeulo I x. Parochos ab Archidiaconis aliquando Chr; sma accepisse testis est Hinem arus Remensis in Capitulis anno 8 7. Archidiaconis datis eap. 3. ubi una vetuit ne a Presbyteris, dum pro Chri acccipiendo veni Mut, mugias exiesnt. Et in Concilin Cabilonensi II. anno 813. Can. I 6. apud Gratianum, Cain. I. quaest. I. Cau. lo6. statutum , ut sicut pro dediis eandis Basilicis, & dandis Ordinibus ni-M hil accipiendum est, ita etiam pro balis simo , sive luminaribus emendis , nihilis Pre byteri Chrisma accepturi dent is . Idem in Concilio Toletano XI. Braeearensi II. & Triburiensi deeretum fuit ;quorum Canones res ri Gratianus loco citato Can. IOI. Ior. σ Iol. ad quod reflectens Innoeentius III. reprobat eonsuetudinem quorumdam Episcoporum Provinetae Cantuariensis, exigendi certam pecuniae quantitatem pro Chrismate, idque per anticipatam solutionem; ne viderentur pro Chri male accipere . Refertur in cap. 36. a de Simonia .

CAPUT III.

De Ritibus Confirmationis.

I. Antisuus est νitur manus imponendi. a. Manus impositio aliquando sumpta pro Confirmatione. 3. Ecclesia Romana numquam reiecit m nus impositionem. 4. Confirmandus Chrismate ungitur in

fronte s

. Unde Chri a conficiatur R6. Incertum es an unctis Chrismatis spe- flet ad essentιam Confirmationis. 7. Quam convenienter Balsamum adhibes turi, remissue. g. Confirmandus apud Latinos tingitur in fronte, apud Graecos in pluribus partibus corporis.

v. inctio fi adhibito signo erueis.

io. De verbis in unctione proferendis non con venit inter Graecos, is Latinos pnee formula unctimis pertinet ad substantiam Sacramenti. r. Ob formulam unctionis hodiernam Lotinorum invaluit nomen Confirmationis.

Ιχ. Ritus percussionis pos factam unctienem, quid signi ει ρII. Discopus confirmato parem impe

titur .

14. Hodie etiam assumuntur Patrini; qu

rum antiquitus mentio non occurr t.

II. Quales in Parranos adhibendi; σ quis delictus hab udus 'I6. Quod eorum tiscium

17. Cavendum ne per horam Patrinisum adh/bitionem nimis multiplicentur ι- pedime uia Matrimonii.

72쪽

ntium impositis suder eonfirmandos , de quo in Actibus Apostolorum cap. 8. Oraverunt pro imis, ut occiperent Spiritum

Sanctum Tunc IMPONEBANT MA-

Nus super illos , π accipiebant Spiritum

sanctum .

Eumdem ritum apud Patres passes expressum, & adhibitum Uidemus: salsumque quod Innocentius III. dixerit eum in ClHimationem esse mutatum ; quasi Eeelesia Romana uti clamant Haeretici γ abrogato ritu Apostoli eo sola Chrismatione uteretur. II. Seribit quidem Innocentius III. in ρ. unico g. 4. ia De sacra unitioue: Per

front1s chriymationem manus impositio elignatur 2 quae alio nomine dicitur Conflammtio ἰ nequaquam dicere volu t, manus impositionem separari a Chrismatione ς sed tantum, quod frontis Chrismatio designet sive significet illud idem , quod olim simpliciter dicebatur montis immito i & hodie alio nomine vocatur Confirmatio. Idem dicere intendit Eugenius IV. in Instructione . pro Armenis , dicens , quod Apostoli per manus implitionem darent Diritum San tum . loco illius impositionis detur in Ecclem Confirmatio ; nimirum , Sacramentum quod Apostolorum tempore dicebatur manuum impositio, hodie dicitur Confirmatio. III. Neque Eeelesiam Romanam rete ei Te manutim impositionem in administratione huius Sacramenti , sat mani sellum

est ex Pontificali Romano , ubi praescribitur, ut Episcopus orationem recitet exleu

sis is us Confirmandos manibus ; sive ut legitur in Sacramentario S. Gregorii Leva a manu , quibus idem re ipsa indicatur , ae si diceretur , IMPosiTis super Confirmandos mrnibus p iis siquidem tribus formulis idem ritus significatur , nempe or tio quam quis fundit super eo quem manu indicat. Quid enim se aliud manus imp

sitio ait Augustinus lib. 3. de Baptismo

cap. I 6. quam ORATIO sUPER hominem IV. Ultra manuum impositionem . &orationem super confirmandos , ungitur confirmandus Chri imite in fronte.

De hae unctione frequens est apud Antiquos mentio , & plura apud Theologos obvia sint test.monia , quae una quoque De Sacramento Confrmationis. o tostendunt, iam pridem orationibus Chrisma fuisse benedictum nec non magnam unctioni effieaeiam datam suisse . Unus pro

omnibus S. Cyrilli Hierosolymitani loeus sufficit Catechesi 3. Maesagogica his verbis

conceptus: Quemadmodum panis Eucha- ristiae post S. Spiritus invocationem, nonis amplius est panis communis , sed estis Corpus Christi: se & sanctum hoe unis guentum , non amplius est unguentum ,, nudum, neque si quis ita appellare mainis lit commune , postquam iam confere

,, tum es, sed est Chrisma Chrisii, quod

, , adventu Spiritus Sancti per ipsius Diviis nitatem energiam habet . Quo frons &,, alii sensus eorporis tui symbolice in un- guntur , & corpus quidem isto visibiliis unguento perungitur , anima vero Saa-

, , cto vivifico spiritu sanctificatur ,, . U. Chrisma hodie conficitur ex oleo oli varum , dc balsamo , de quo ita loquitur instructio pro Armenis . Secundum Sa- ,, cramentum est Confirmationis , cuius is materia est chrisma conseEtum ex oleo, , , quod significat nitorem e scientiae, &ri balsamo , quod significat odorem bonae se famae, per Episcopum benedi ho , .

VI. Nequaquam tamen certum esse, num

Chrismatis unctio ipfi Sacramento si essentialis, ita ut illa omissa esset tamquam

nullum re Ierandum Sacramentum, sat manifestum est ex responso III. in cap. I. iade Sacramentis non iterandis ; nam ad quae stionem , num Sacramentum Confirm is tionis in eo debeat iterari, qui per er is rorem suit non chrismate , sed oleo deliruis nitus - non respondit Innocentius, Sa-eramentum esse iterandum tamquam nulliter collatum , sed caute sUPPLENDUM , quod incaute fuerat praetermissum p uti fieri solet , dum quaedam non ad essentiam reinquisita per errorem omissa sunt. Ceterum hoc indubitatum est, hodie licitum non esse , sine vero chrismate hoc

Saeramentum conferre.

VI l. Quam eonvenienter balsamum hὶeaὀhibeatur , & quomodo virtutes homini Christiano necessarias , nee non pinguedinem coelestis gratiae , quae per hoc Sacramentum insunditur, designet; pulchre explicat Sanctus Carolus in suis Ini ructi nibus , De Sacramento Confirmationis

para. q.

73쪽

εx Ius Ecclesiasticum inisessum.

pari. 4. Actorum Ecclesiae Mediolanensis,

VIII. Signatur autem m fronte ς idque ritu antiquissimo . Nam Sanctus Cyrillus Hierosolymitanus verbis supra relatis immediate subiungit i Ae primum quidem is frenti illinitur ἔ ut eum abstergat a vo-

is bis pudorem, quem primus homo trans- ,, gressor perpetuo circumserebat : simulis que essiciat, ut possitis vultu non vela- ,, to gloriam Domini intueri ,, .

Subdit post haec Cyrillust MDeinde ve-- To aures unguntur , ut ad audiendum

se divina mysteria aures accipiatis: de qui . si bus Isaias dicebat cap. I. vers. 4. Et adisse didit mihi Dominus avres ad audiendum: si Et Dominus in Evangelio Luci cap. 8.m vers. 8. Matth: cap. II. vers. I . Qui se habet aures audienia audiat. Postea nais is res e ut divinum recipientes , ait, unis guentum , dicatis : Cnristi gratus odoris est Deo , in his qui salvantur . Tum is vero & pectus inungitur ; ut indutiis thoracem iustitiae, sortiter adversus in-- fultus diaboli consistatis se. Haee Cyrillus Careeh. 3. instar conso miter fere ad disciplinam Graecorum , qui

hodie ungunt baptizatum non tantum in

fronte , sed & in oeulis , & in naribus,& in utraque aure, & pedibus . Ita Euthologium editum a Iacobo Goar, pag. 6. IX. Conveniunt Graeci, & Latini, quod signent sive ungant adhibito signo crucis . Hle apposite exponet Parochus , ait Sa ctus Carolus , illo crucis signo , quo,, Christus Dominus triumphavit , Chriis manum hominem , in euius fronte dum tonfirmatur . in numerum adscribi Ρ - ri morum ejus militum D. X. Chrisma per modum erueis Donti eonfirmandi illimens Episeopus, ritu Iatino dieit i Signo te signo crucis , oe confirmoehrssmate salutis in nomine Patris, O FLIU, m Spiritus Sancti.

Quo tempore hae sormula Ecclesia Latina uti coeperit, incertum est ἔ hoc certum est , Graecos hac formula nec olim

cc Theologi, de quibus loquitur D.van-Espen,

fiant Areudius , Goarius , ' oce. At Doctissimus Samboviux, aliique complures censent formam Confirmationis apud Graecos esse eam orationem, quae

usos fuisse , neque hodἰe utl ; ereduntque

plures sa) sermam hodiernam Graecorum esse: Signaculum doni Spiritus Sancti: N que Ecesesiam Latinam Confirmationem

ritu Graecorum ita fact.im improbare, certum quoque est , formulam illam Latinorum primis decem seculis notam non suis. se, heque ullum austorem ante seeulum xii. illius meminisse, ae eonsequenter diei non posse formam esentialem hujus Sa-eramenti ; uti latius ostendit Farvaequius in Opustulo de hoe Sacramento , cap. y. quaesi. a. ubi β. 2. monet, quod mens Eugenii IV. in Instructione pro Armenis non fuerit essentiales Sacramentorum formas , sed ad summum assignare formas ordinarias in Ecclesia Latina ulitatas; ut ita A meni de ritu Ecclesiae Romanae essent in-9ructi.

XI. Non dubium, quin post addita haee

verba , CONFIRMO te chrismate salutis , Sacramentum hoc vulgiri nomine Cous mationis nuncupari coeperit ἱ quo nomine numquam vel raro apud Veteres nuncupatum legitur; quibus tamen verbis, & nomine convenienter praecipuus Sacramenti

effectus recte indicatur ; qui est spiritualis Confirmatis sive roboratio ad res stendum diabolo, & sortiter standum pro Evangelio, &Christi nomine; quemadmodum loco citato exponit Sanctus Carolus.

XII. Ubi frontis inunctio peracta est ,

Episcopus confirmatum leviter in maxilla eaedit . Non perantiquam esse eam caeremoniam , probat silentium omnium Auctorum, qui de Omeiis Ee lesasti eis seculo ix.& x. seripserunt ; illius tamen rationem piam hane assignat Sanctus Carolus: Utis seiat homo Christianus, se iam militem is esse, cuius pugna , & victoria eluceatis in patiendis insuriis , non illis inserenis dis: deinde se in Christiana militia comis stitutum esse , in qua non huius vitaeis iueunditates, & commoda quaerat , sedis incommoda potius , atque adeo malari multa patienter serat: ac praeterea inois telligat ossicii sui este in acie stare; te-

in eorum Eueholopiis unctionem Neophyti praecedit , quaeque sic incipit . Benedictar er Domi ne, dic.

74쪽

PARs II. SEcτ. I. TIT. III. De Sacramento Confirmationis. 6r

Iaque unde veniant observare ; ita ut ,, quamvis illis telorum ictibus corpus , is honor, opesqua laedantur, anima tamenis nullo pacto offendatur, , . XIII. Demum pacem impartitur eonfidi mando Episcopus ritu antiquo; utpote cujus meminit pristinus ordo Romanus seculo vir. conscriptus.

Pacem dari ostendet Parochus, ait S. Carolus , ut intelligant se gratiae ecelestis ,, plenitudinem, & pacem, quae exsuperatis omnem sensum, consecutos esse .

XIV. Denique iuxta hodiernum Eccle-sae Latinae morem in hoc Saeramento: non secus ae Baptismo, adhibentur Patrini, σMatrinae; atque ratione susceptionis etiam hie cognatio 3 piritualis eonstituens impedimentum , etiam dirimens matrimonium , contrahitur. Quod apud Ueteres horum Patrinorum mentio non fiat, mirum apparere non debet: quandoquid m, uti supra monuimus, pluribus seculis hoc Sacramentum a Sacramento B3ptismi vix separaretur ; ideoque admodum verisimile est disciplinam adbibendi speciales Patrinos seu Sponsores, vel susceptores Confirmationis incoepi Te, p astquam Confirmatio desiit una cum Baptismo administrari . Dum enim coniunctimeonserebantur Confirmatio , & Baptismus, eredebantur Patrini sive Sponso et pro uir que intervenire ; unde contigit , ut facta inparatione, etiam separatim adhiberi eoeperint Patri ni ; ut ita antiquus ritus manere videretur .

XU. Synodus Audomarensis anno I 8ῖ. Miut. q. cap. s. ne Patrinorum haec adhibitio in Confirmatione reddatur inutilis , voluit , ad id muneris non quoςlibetis absque discrimine adsumi, sed ejusmodiis omnino , qui ut spirituales parentes &is possint, & velint eorum, quos ad Conis firmationem obtulerint, paternam curamis gerere eosque instruere, quomodo adve

is sus visibiles , & invisibiles salutis hostes, is sit dimi eandum certandumque viriliter. se Habeatur itaque delectus, & ratio talis, is qualem Patrinorum in Baptismo habenis cam esse praescripsimus is . Et Synodus Mech liniensis P. II. tit. 7. cap. a. declarat , eos, qui in Baptismon Patrini esse nou possunt , nec hic esseis posse 1, . XVI. Synodus Cameraeensis P. II. tb.7.

cap. I. vult, ut Parochus Patrinorum OL

fietum exponat populo; nempe quod e is rum puerorum , quos susceperint tam is quam filiorem spiritualium euram germis re, eosque prima fidei rudimenta doc re debeant, si ea ignorent ,, . Add. t haee Synodus, ut singuli puer rum ab aliquo praesentandi addueantur , mares quidem ait, quoad fieri poterit ais viris, & puellae a mulieribus,, . XVII. Synodus Bustodueensis, tum sub Mettio, quam Masin, monet consulendum parentibus, ut pro praesentantibus seu te nentibus a uinant, quantum fieri poterit, consanguineos aut amnes; aut eos, qui in sacris Ordinibuς eonstituti sunt. Rationem addit Synoduq sub Maiio: Ne mωltiplicentur matrimonii impedimenta. Id ipsum m nent Decreta Diceeesis Gandensis sub Au

tonio Tri est, tit. q. cap. 2.

XVIII. Dum Saeramentum hoc mi-- nistratur ait Synodus Buse . sub MasO, ωρ. 7. is non modo , qui illud suis scepturi sunt, quique eos offerunt , sed is quotquot etiam praesentes sancto i ii mi- ,, ni sterio adsunt , sancte pieque orent , is ac summa animi intentione spectent , is quod in illa solemni ministerii eelebrita.

is te peragitur: tum vero mente reputentis ecelestia illa Spiritus Sancti dona, quaeis illius Sacramenti virtute Fidelibus 1 is penduntur et in primisque tacit 1 medita- D tione videant, quas in illis progrelsionesis habeant , & an vitam agant tanta cc . si testium flonorum ubertate dignam, . Hoc laudandum suum Decretum, & h die merito saepius inculcandum , desumpsisese videtur Synodus ex Concilio V. Medi lanensi sub Sancto Carolo, cap. 8. ubi ad

verbum exhibetur.

XIX. Addit deinde elausulam, quae no minis mutationis in hoc Sacramento fieri solitae rationem indieat : Ut qui hin is nus non ad normam Christi Domini vi is tam instruit, jam abiecto nomine ejus- ,, modi , depositoque veteri homine , α,, antiqua socordia, rursusque novo ae sanis o cto suscepto nomine, virilem in sancteri agendo constantiam perpetuo deinde praeis stetis.

75쪽

TITULUS IV.

De saeramento Eucharistiae.

CAPUT I. De Materia, Forma, & Ministro

hujus Sacramenti . . Quid de hoe Sacramento habeat mode

a. Quid Synodus Tridentina 3. Contentio inter Patres Tridentinos o easione tertii Canonis. . Materia Eucharisiae es virus panis triticeus ; Unum de vite.

I. Non refert, quae si species iani , modo

sit viniam de vite. o. Graeci utuntur pane fermentato ς an eo

etiam Latmi aliquando us fuerint '7. Agnoscunt Latini utrumque este mate fiam fuscientem. 8. Qui ke debet servare in usu panis comsuetudinem, σ pr eriptum suae Ee-Hesae . 9. Forma huius Sacramenti funt υerba. , quibus Orbius illud eonfecit. Io. Non iisdem verbis in omnibus Lituet is

exprimitur Drma consecrationis Panis. xi. Varietas est in forma consecrationis Ca- heis . εχ. Forma hodierna consecration r Latinorum praesertim Calicis integra, non es deessentia Sacramenti. I 3. Forma hodierna necessario ab omnlius exacte se anda .r4. Forma consecrationis Calicis non contianetur quoad omnia in Scriptura ; es

tamen comeniens.

et . Solus Sacerdos potes hoc Sacramentum

conficere.

16. Diaconi aliquando Me Sacramentum ρο-pulo diseribuerunt .i . Diaconi id faciebant ut Miniseri n

eerdotum .

18. Dylributio Calicis magis propria fuit

Diaconis, quam Panis eonserati.

xy. Quamdiu hie disciplina duraveritiσqua hodie illius uesista Peto. Hodie soli Presisteri diffibuunt ; σquidem fili risores jure ordinario. ar. Aliquando Religios vetitum fuit Eueharisiam sine consensu Parochi populo distrisuere. 22. Hodie, excepta Communione Paschali . in omnibus passem Getisti, o ab omnibus Presbteris disribuitur. 23. Unde his licentia invaluerit ρa . Quae hine incommoda ρI. LU MARIsTI A vox Graeca , proprie Latine significat gratiarum acti nem 2 quare Sacramentum Corpori , &Sanguinis Christi dictum est Sacramentum Eutharisiae, vel simpliciter Eucharinia , a facto Salvatoris; qui illud initi tuendo gratias egisse Patri , Evangelistae & Paulus

testantu P.

De hoe Sacramento habet hodierna fidei professior Profiteor in sanctissimo Eucha- ri iliae Sacramento , eme vere , realiter ,, & subitantialiter Corpus, & Sanguinem, is una cum anima , & divinitate Domini no-- stri JEsu CHRisTi , fierique eonversionem se totius substantiae panis in eorpus, & t si lius substantiae vini in Sanguinem, quam is conversionem Catholica Eectelia Transabis stantiationem appellat. Fateor etiam sub ,, altera tantum specie totum atque in te ,, grum Chrillum , verumque Sacramenis tum sumi o. II. Haee a Pio IU. huius formulae proinsessionis auctore desumpta fuerunt ex Ca nonibus Concilii Tridentini , Stis. ra. ubi tres sequentes Canones in hane rem editi sunt. Primus: Si quis negaverit in sancti Dis smae Eucharistiae Sacramento contineri se vere, realiter, & substantialiter Corpus, , , & Sanguinem, una cum anima, & divi- ,, nitate Domini nostri JEsU CHRisTI, aeri proinde totum Christum : sed dixeritis tantummodo esse in eo, ut in signo, velis figura, aut virtute; anathema sit ,, .

Secundus: Si quis dixerit in sacrosan-ncta

76쪽

,, cto Eueharistiae Sacramento remanere turg. cap. 23. num. r. nulla unquam deis substantiam panis & vini, una eum Cor- se vino inter Catholicos quaestio suit; omnesis pore, & Sanguine Domini nostri I Esu is enim vini nomine audito, illud statim se CustisTI ; negaveritque mirabilem illam is mente concipiunt , quod ex uvis expria is & singularem eonversionem totius sub- ,, mitur , & hominibus in potum exhi- is stantiae panis in Corpus, & totius sub- is betur, , . se stantiae vini in sanguinem , manentibus VI. De pane vero , pergit Cardinalisis duntaxat speciebus panis, & vini; quam Bona, inter orientales, & incidentales is quidem conversionem Catholica Ecclesia acerrimae motae sunt lites; nam orientalesis aptissime Transubstantiationem appellat; fermentato utuntur, & hune solum legitiis anathema sit ,, . mam esse materiam huius Saeramenti as fi Tertius: Si quis negaverit in vene- mant; occidentales autem in sumis con si rabili Sacramento Eucharistiae sub una- ficiunt, utentes tamen fermentato non da-

is quaque specie , & sub singulis euiusque m nam . Adhaerent Latinis in usu azymo- speciei partibus, separatione facta , to- rum Maronitar, & Armenii, ses quo tem-

is tum Christum eontineri; anathema sit, , . pore his uti coeperint praeter morem eete- III. Circa tertium Canonem observat rorum Orientalium dissicile eis invenire

Pallavieinus, lib. ia. Hi f. Concilii Trident. Haec ille, qui ibidem pol Iaeobum Sir-

ωρ. 2. num .is. Cum hic Canon a Pa- mondum sustinet , etiam Eeelesiam Lati-

tribus delectis ita fuisset consormatus t nam multis seculis usam fuisse pane femis Si quis dixerit , ob qualibet oecie, mentato p .nee nisi post schisma Photianum is sub qualibet ipsius parte non contineri usum aΤymorum introductum: econtra verois totum Chri sum, sit anathema ἰ Joannem Christianus Lupus , rom. 3. Seholiorum , is aemilianum Hispaniensem , Tudaetanum Dissertatione de Actis Leonis IX. cap. 7. is Antistitem monuisse, ut adiiceretur, fa- sequentibus, & post ipsum eruditus Ma-M Ecta separatione: si quidem variabant sen- billonius in singulari Dissertatione de pari tentiae , an Christus esset sub qualibet ne Eucharisico , a mο , fermentato , is particula hostiae integrae ; atque ita esse- multis ollendere volunt; usum A morum se Etum est . in Ecclesia Latina antiquissimum esse , &Veritatem horum dogmatum contra no- multis seculis schisma Photianum antecessisse.

stri temporis Haereti eos varii Theologi do- VII. Quidquid sit de hae facti quae illo Elissimis traltatibus ex Scriptura, & Tra- ne, multis dissicultatibus intrieata, illud

ditione solidissime adliruxerunt, atque prae sat certum, utrumque panem, tam a ineeteris eruditus Auctor operis Gallici, cui mum , quam fermentatum esse veram , &titulust Perpetuit/ de la rii. sumetentem huius Sacramenti materiam ;IU. Materia huius Sacramenti , prout ipsumque diversum usum esse unum e punia exprimitur in Decreto Eugenii IV. pro Elis disciplinae, de quibus recte dixit S. An- Armenis quod extat tom. i l. Concit. Ge- selmus Cantuariens ς : Quoniam multaenerat. pag. 329.ὶ es panis trιticeus, U- is sunt diversitates, quae non in substantianum de iate. is Sacramenti, neque in virtute ejus, aut Quid si panis triticetis, quid viuum de is fide discordant , neque omnes in unam vites petendum ex vulgari aestimatione, & is consuetudinem colligi possunt i aest: maiudieio. Unde omissis Philosophorum, aut is eas potius pro pace concorditer toleran- aliorum subtilibus de his disputationibus , ,, das, quam distorditer eum standalo da- numquam pro materia huius Sacramenti se mandas. Habemus enim a sanetis Ρa- aliud adhibendum , extra casum necessita- se tribus, quia si unitas servatur charitatistis, nisi illud quod juxta vulgare de eom- is in fide catholica, nihil omeli eon uetudo mune judicium habetur, & dicitur proprie se diversa ,, . Haec ille in Responsione ad

panis triticeus, & vinum de vite. Uauleranni querelas cap. I.

V. Quae sit species vini parum refert ; VIII. Illud quoque eertum est, unummodo revera si vinum de vite: tk uti ad- quemque teneri hae in re ritum , & mo- vertit Cardinalis Bona lib. r. Rerum L. rem suae Ecclesiae servare ; adeoque juxta Van-Eoen Tom. II. I moin

77쪽

modernam disti plinam, Presbyteros in Ee-elesa Latina non posse uti pane ferment

to I imo eo utentes graυiter peccaturos;

ita quidem ut qui id scienter perpetrasset, ometo & Beneficio privandum esse , ex Cap. βου ui a De Celebrat. Missarum concludant Canon istae. IX. De se a huius Sacramenti Initru -ctio pro Armenis loquitur his verbis: Forma huius Saeramenti sunt verba Salis vatoris , quibus hoc consecit Saeramenis D tum , Sacerdos enim in persona Christiis loquens, hoe eonficit Sacramentum, , . Omnes si de orientales, sive Occidentales, tam antiqua , quam modernas L turgias in hoe conspirare notat Vir eruditi ne celeberrimus Benignus Boisuet Epist pus Meldensis in explicatione quarumdam di me ultatum ei rea preces Sacrifieii Mifferaum. I. quod ipsa Consecrationis vis ipsis verbis Chri ili a Sacerdote prolatis adscribatur : quamvis non eodem modo ubique

prolerantur.

X. Forma eon Geratirnis panis in Liturgia Ambrosiana edita a Pamelio eis: me

Wi enim eorpus meum, quod pro multis confringetur . Forma consecrationis panis in Liturgia Graecorum exprimitur his verbis r me est cor us m um, quod stro Oobis frangitur . Et

in Missali antiquo Moeta rabum, quod olim erat Hispanorum, exprimitur hae sormula: Hoc es Corpus meum , quod pro vobis tra

detur

XI. Forma consecrationis calicis in Graecorum Liturulis haee est : ue es Sanguis metir novi Te; amenti , qui pro vobis σmultis effia uitur tu remissionem peccatcrum.

Ita Liturata S. Basilii, & S. C, rv .lomi; Liturgia S. Jae ibi poli verbum effuditAr, ad dit datur. Ambrosiani ritus firmula eon Gerandi ea inlicis in Liturgia a Pamelio edita haec elleue es enim sanguis meus. In recentioribus quidem Missalibus ritus Ambrosiani , quibus hodie utitur Ecclesia Mediolanensis , eadem est sormula consecrationis tam panis , quam vini cum Romana: quia multi ritus ordinis Romani in ordinem Ambrosianum a reeentioribus induEti sunt, ait Mabillon. lib. i. Da

Liturgia Gall. cap. a. num. S. qui & ibidem cap. q. num. 3. notat, eamdem suime Moeta rabicam formulam: at & hane & illam nonnihil semio x. immutatam fuisse, magisque Romanae accommodatam e cuius mutationis occasionem ex Ambrosio Morales a resert Baronius ad annum 9 8. Extat hoc Missa te Moeta rabi cum apud Mah llonium in citato tractatu de Litu gia Gallicana in apoendice , ubi & dictaeonsecrationis verba leguntur, 'M. 4 8. XII. Ex his facile eli intelligere e non omnia, quae in hodierna Romana consecrationis , praesertim Calleis sermula qua univerti hodie Eeclesia Latina utitue

oecurrunt , esse plane necessaria pro validitate eonsecrationis r quandoquidem videamus hodie Eesesam Orientalem, & olim 'plures Ecclesias etiam Latinas alia D ula uias fuisse; unde S. Thiamas non aliam consecrationis formam agnovit videtur , tamquam necessariam pro vili ditate Sacra menti, nisi hanc : Hoc est Corpus meum. Et, me es Sanguis meus ἰ pari. R. quass. 78. an. I. 3. concluditque proinde ;

Quod si Saeerdos fila praed te a verbari proferret cum intentione conficiendi hoc Sacramentum, perficeret hoc Sacrameα,, tum M.

XIII. Nihilominus quia hodierna E esesiae Latinae sormula consecrationis usitata , scilicet Panis r me es enim Corpus moti m ς Et Calicis: Hie est Calix Sanguinis mei, nisi σ aeterni Testamenti, moes rium fidei, qui pro vobis o pro multis effianaetur m rem M nem peccatorum , extat

in omnibus Mistalibus ; atque a pluribus seculis in Ecclesia Latina religiose obse

vata suit, nemo ab ea vel in minimo recedere potest; atque grauiter delinqueret, gravique eastiuatione dignus emet Sacem das , qui vel scienter , vel neθligenter , eam sive quidquam omittendo, sive addenis do , aut alio quovis modo immutaret, aut

mutilaret.

XIV. Praedicta quidem formula Calicis, non eli in Seriptura sacra , nec in Li-

78쪽

PAas II. SECT. I. TIT. IV. De Suramento Euchoris a. 6 si turgiis , ait Menardus ad Sacrament. - S. Gregorii pag. I9. extat tamen in is versione Codini : elique optima , quia is continet sensum aliarum sermularum , is quae sunt apud Evangelistas , & San. o ctum Paulum, , . Hare ille , qui ibidem notat , haec verba , M ierium fidei , non

extare in antiquo Ordine Romano.Quaestiones plures, quae tum inter ipsos Theologos ; tum etiam inter Catholicos ,& Haereticos cirra materiam , & formam huius Sacramenti agitantur, hie non attingo utpote quae vel disciplinam Ecclesiasti eam non tangunt, vel minoris momenti

sunt & ab ipsis Theologis sufficienter

excussae.

XV. Si ipsius Sacramenti eonsectionem, seu consecrationem spectemus, ejus Minister est Sacerdos legitime ordinatus: solisque Sacerdotibus eompetere huius Sacramenti confectionem , non obscure indieat, non I 8. Nieaenus ἔ dum arguit Diaeo- nos , quod quibusdam in locis Eucharis iam darent Presbyteris: Quod ait, nee,, Canon, nec eonsuetudo tradidit, ut qui se osterendi potestitem non habent , iis qui erunt, dent Corpus Christi,, . Dicens enim, Diaconos non habere potestatem gerendi , sed eam Presbyteristompetere ; non obscure significat ; nee Diaeonis conficiendi Eueharili iam potestatem competiisse : quia consecratio Eucharistiae non nisi in ipsa Sacrificii oblatione, etiam antiquitus fieri solebat. XVI. Si vero Eucharistiae iam eonsectae adminii rationem , sive distributionem spectemus , eam aliquando etiam Diaconis eompetiisse sat innuit , eitatus Canon I 8. Nicaenus . Cum enim prohibeat duntaxat Diaeonis eam Presbteris administrare; idque hae ratione: quod neque Canon ne-

is que consuetudo tradidit , ut qui ossi is rendi potestatem non habent , iis quiis offerunt, dent Corpus Chri iti se: sat insinuat inferioribus Clericis, & Laicis Diaconos potui me distribuere Eucharistiam. Et lane ante Nicaenam Synodum hane Diaeonorum iunctionem clare expressit Justinus Martyr P ροι. a. Et iis quae cumis gratiarum actione consecrata sunt, unus-

,, quisque participat, eademque ad eos, quiis absunt, Diaconis dantur perferenda, ,.

tamquam Episcoporum , & Saeerdotum Mini stri . Diaconus enim Graeee , Latin

mini ter dicitur , eo quod Episcopis , &Presbyteris minii ret , ut supra pari. I. it. I. cap. 3. notavimus . Unde Auctor Constitutionum Apostolicarum til. 8. ea 28. ait : Oblatione vero a Presbyterois aut Episcopo facta , ipse Diaconus datis populo, non tamquam Sacerdos, sed tam

,, quam qui miniνωι Presbyteris, , . Hae de eausi iam pridem in Concilio Carthaginensi IV. Can. 38. apud Gratia. num , Dis. ς 3. Can. I 8. decretum suit : Praesente Presbytero , Diaconus Eucha-

,, ristiam Corporis Chri isti populo , si ne,, cessitas cogat, Iussi s eroget ,,.

XVIII. Nota, hie agi de datione Comporis Christi; qua indicatur datio Eucharistiae, sub speei e Panis. Dispensatio enim Sanguinis Domini ei sub speciebus Gni specialius ae frequentius in omnibus pasIim Ecclesiis Diaeonis competiit; atque de hae sola loquitur Sanctus Uyprianus, libro De Lapsis , dicens : Ubi vero solemnibus is adimpletis Calicem Diaconus offerre prae-- sentibus ecepit, &e. Hi ne & illud alantho Laurentio Diacono dictum ad Xystum Papam : Experire utrum idoneum is ministrum eleseris , eui commisisti Do-- minita fanguinis dispensationem se: Apud Sanctum Ambrosium , sib. i. De Osciis ,

XIX. Quamdiu hie dispensandi usus per

Diaeonos in Ecclesia duraverit , incertum est. Admodum verisimile est, eam desisse, quando Communio Laicorum sub speeterini desit ; id est, ei rea seculum x M. aut xii I. Vestigium nihilominus hujus disti-plin .ae esse videtur, quod Diaeonus in Minia solemni iuxta hodiernum ritum, offerat

eum Presbytero celebrante , Calicem , at que una cum celebrante verba oblationis pronuntiet. non autem Panis; ideoque Zein oblatione Calicis dicitur pluraliter: Osferimus , cum in oblatione Panis dicatur singulariter , uti notat Cardinalis Bona

lib. 2. Rerum Liturg. cost. 9. Num. I.

XX. Ceterum hodie soli Presbyteri Eueharistiam administrant . Et quidem eum soli Episcopi, ae Parochi vi eurae anima rum sibi jure ordinaris incumbentis habeant

79쪽

εῖ Ius Ecclesias cum Universum.

ius administrandi Sacramenta, ut supra tit. I. observavimus, & aperte declarat Syn dus Tridentina, Sess. 24. cap. II. De R

format. consequens est, non omnibus Presbyteris , sed solis Parochis competere, Eucharistiam jure ordinario suis respective Parochianis administrare ; eosque esse sicuti aliorum Sacramentorum , Baptismi, Poenitentiae , Extremae Unctionis, Sc Matrimonii , ita & hujus Sacramenti ordinarios Ninistros. XXI. Conformiter ad hoe Parochorum ius decernitur in Clementina t. De PrivLogiis, quod Religiosi , qui Clericis auts, Laicis Sacramentum Eucharisiae minis, strare, non habiti super his Parochialis, , Presbyteri licenti. ε Deriali , praesumpse-Μ rint, Excommunicationis incurrant lens, tentiam ipso facto , per Sedem Apost ,, licam duntaxat absolvendi r quos etiam ,, locorum ordinarii postquam de hoe is eis constiterit excommunieatos faciant ,, publice nuntiari , donee de absolutioneis ipsorum ipsis super hoe fuerit facta fi- ,, des , nullo Religiosi super hoc exem- ,, ptionis, vel alio privilegio su stragante, ,. Insecuta hane Clementinam declaravit

Synodus Moguntina anno I 3 9. pari. I.

n. 27. Nulli Religioso etfamsi ad

,, consessiones audiendas , ut pra mittitur ,, admissus fuerit licere volumus cuiquamis laico Sacrosanctae Eucharistiae Sacramen- ,, tum, sine speciali consensu Parochi, ad ,, cu Ius curam ille perimet, porrigere XXII. His tamen non obstantibus non

tantum Religiosi , sed quicumque Presbyteri , etiam seculares , solent passim sine ulla speriati Parochialis Presbyteri licentia , quibusvis petentibus Eucharistiam , saltem extra tempus Paschale, administrare, & illi quidem in Monasteriorum sti rum Ecclesis , & hi in Sacellis aut Eeclesiis , in quibus publice conveniente populo Missas eelebrandi facultas est . Quae consuetudo verisimiliter invaluit, postquam

etiam in Religiosorum Ecelesis , & aliis Sacellis publieae Missae , id est , ad quas

Populus admittitur, celebrari coeperunt.

XXIII. Cum enim communio sit quasi pars ipsius Sacrificii , consequens visum fuit, quod ubi saerificio interesse liceret , ibi & Communionem aceipere possent i atque ita tandem ius Ecclesiae Parothlalia ad solam Communionem Paschalem , & Parochorum ad hujus , nec non Viatiet a ministrationem redactum creditur. XXIV. Ceterum scuti ex Parochialis ossicii negle tu plurima incommoda nata sunt oriri , uti verbis S. Caroli ostensum est pari. I. tit. 3. ωρ. IO. ita haec libera,& generalis a quocumque Sacerdote , &ubique accipienda: Eucharistiae libertas, Deum nata est trahere inter alia ineommoda, Sacramenti illius multiplicem profanationem ; dum scelestis quibusque, &etiam notoriis peccatoribus, via aperta est, sine ullo repulsionis metu ad Sacram Eucharistiam accedendi . Quid enim saei lius est, quam neglecto Parochiali Presbytero, cui eius vita nota esse posset, ad alium aliquem ignotum Presbyterum recurrere, atque ab eo Eucharistiam petere , & accipere r is non videat, quam parum emeacia snt sutura , durante hae consuetudine , quaecumque de repellendis publicis, & notoriis peccatoribus a Sacra Communione in Synodis toties decreta fuerunt Epistopi aliique Praelati , quibus disciplinae Ee-elesiasticae e servatio, & restauratio pra sertim quae ad dignam Sacramentorum susceptionem exigitur , aut saltem multum conducit specialiter incumbit, expendere poterunt, quid secundum temporum & l corum conditionem fieri , aut statui expediat, ut hisce incommodis oecurri possit.

CAPUT II.

Qui ad Communionem admittendi, qui repellendi

r. Euthar se a semper considerata ut cibus piritualis . 2. Recenter baptizatis etiam insantibus olim data. 3. Hac disciplina secuti x r. adh:ιc τὰ

hat in Ecclesia Latina , o hodie

et imi apud Graecos.

q. Synodus Tridentina hane discipliadis non improbat; sed Eucharisiam im fantibus non esse necessariam docet.

80쪽

PARs II. sE T. I. TIT. IV. De Saeramento Eucharis a. 693. Hodis pueri mo admittendi , es ad

usum rationis pertigerint , σ rite i iinructi. 6. In pueris admittendis ad Communisuem nou tantum scientiae , sed praecipue probationis ratio habenda. . Quae ratio in praeparandis pueris ad primam Communionem servanda. s. Θιa cura adhibenda circa pueros, qui pene ad natem conUenientem per-

nerunt .

9. Confultum ut pueri praeiae aliquoties Parocho fuerint cir es. Io. Ecclesia semper stiit solicita, ne indignis Eueharistia detur.

II. Olim ante C mmunionem alid voce dicebatur a Diacono, Sancta Sanitis. Ιχ. Hodie Parachus saepius monere debet populum, qua praeparatione accedere debeat . II. A Sacra Communione ἰndigni νυώ-lendi .i . Si notorie , o publice Indisui sint ,

etiam publice reρellendi. s. Hi repellendi , nis de rerum pollentia tonset, σfaudasi fatisfecerint. I 6. Etiamsi Sacramentaliter confessi , mabsiolutionis obtentae testimonium ha

beant .

17. Non tantum nominatim in Rittialibus

expressi sunt repellendi , sed quicumque peccatores publici.

18. Qui revera funt eonversi, sed hactenus

non Hi nota mersio, occulte, non publice admittendi. 19. Qui publici peccatores communi , vulgari acceptione dicantur RaO. A mente Ecclesiae recedunt, qui Ne requirunt notorietatem iuris.11. Ex hac refrictione inutilia redduntur Decreta Ecclesia in hae materia. 22. Minur verendum quod hic excedens Parachi , quam quod deficient , σ

a 3. Opus tamen est quadam Chrissiana prudentia .a . Hodie damnatis ad mortem In quibusdam Ecclesis datu ν S. Euchar Aia .

23. Alia olim fuit disciplina, quae huius ratio Ra6. Quid Arca oceultos peccatores ad Cominmunionem accedemes observandum Z

I Eucharistia tamquam cibus, & potus spiritualis , quo in Christo spiritualiter renati , vitam hane spiritualem alere, confortare, & eonservare deberent. II. Hae consideratione multis seculis usitatum fuit , ut mox poli collatum Baptismum etiam ipsa Sacra Eucharistia , tamquam spirituale alimentum recenter in Chri-llo renatis porrigeretur λ ut supra tit. Σ. east. a. monuimus. Idque adeo generaliter

observabatur , ut & i plis pueris in tenera& insantili aetate baptietatis Eucharistia

daretur

Hujus disti plinae plurima eaque evidenistissima testimonia extant , praesertim apud Patres sex aut septem primorum secul rum . Imo in ipso S. Gregorii Sacramentario titulo De Sabbato Sansio , de infantibus baptietatis dicitur: Qui etiam non ,, prohibentur laturi ante Sacram Commuisse nionem, si necesse fuerit, , .

Quod & praeseribitur in veteri ordine Romano, qui ipso Gregorio recentior pu

tatur.

III. Hane disciplinam dandi saeram

Communionem infantibus adhuc secuto xl. viguisse in aliquibus Ecelesiis Latinis, i nuit non obscure Hugo a S. Victore , qui eo seeuto scripsit r Pueris recens nativis idem Saeramentum in specie Sanguinisse est ministrandum digito Sacerdotis, quiari tales naturaliter sugere possunt ,, . Apud Graecos eadem etiamnum hodie disti plina servatur , uti ex modernis m-rum Ritualibus sive Euchologiis colligitur , tellaturque Graecorum rituum periti stimus Areudius lib. 3. De Sacram. Eucharis. cap. II. IU. Ecelesia Latina tametsi nec antiquam Latinorum Patrum disciplinam, nee modernam Graecorum improbet, nihilominus ob reverentiam tanto Sacramento debitam, eontrariam disciplinam secuto x M.& sequentibus sensim inductam , in Syn do Tridentina declaravit merito esse retiisnendam ; ipsosque infantes nulla nece late obligari ad saeram Communionem λ ac per consequens declarat . contrariam Antiquorum praxim, ad disciplinam duntaxat pertinuisse. Verba Synodi sunt Sessi. 2I. cap.4. De Communione οῦ Denique eadem sancta

SEARCH

MENU NAVIGATION