장음표시 사용
231쪽
Hercules astris amicte, regem virtutem ignis, Primceps mundi , Sol, qui vitam mortalem e longinquo obumserando pascis, Dum orbe fulgido, velut equo vectus, circa totam
terram circum volveris, Filiumque temporis, annum , duodecim mensibus constantem, circumagens. Circulum ex circulo producis. . Per. In Theologia Orphica , Uaa maximam partem ab Aegyptiis petita est, Hercules et Tempus idem sunt. Vldaeis nagorae Legat. pro Christianis p. I 8 ed. Paris. in Hym. no , qui tribuitur Orpheo, in Herculem p. so edit. Leetii IV. 3 p. stoaJ, vocatur ille χρόνου πατηρ, quos certe ex Theobgia Aeantiorum desumtum est. Dicitur ibidem s v. HI P. Sos duodecim labores ab ortu in oecasumpescere. Ita et Clemens inexandrinus Lib. V Stromat. p. 599 f7IIJ. Co fer Iohannem Diaconum in Theogoniam Hesiodi p. CL xv b., et Porphrium apud Eusebium Lib. III praeparat.
Evangel. c. XI p. IIa et c. XIM P. 1aci edit. Graeco . Lametinae. In Fragmento Damascii περὶ 'Αρχῶν, Npud mosum Tom. III Anecdolori Graec. p. a54 dicitur χρονον αγηρατύνῶ μ ασθαι Ἐμα λια. Sic legendum, uti mox ibidem repetitur. Ad eam rem sorte etiam spectat Epigramma II cap. viri Libri I Anthologiae; ἀρετῆe ἱδρῶτι καλὴν απέδωκεν ἀμιβὴν πιγενε α, 'Ηρακλες , ἐπέι πὀνος ασπετον ευχος Ἀνδράσιν οι,γ αγειν μετ ἀπεψονα κω ςν
232쪽
pertinet huc, quod Plutarctus de Hercule Ae
gyptiorum, ex eorum traditionibus observate, Ἀνηλιω τὸν - μυθολογουσιν Dιδρυμένον συμπεριπο λειν, Fabulantur, , Herculem in Sole positum esse, et tina eum ilis eireumferri. Ex quibus omnibus perspicitur, Aegyptios per Herculem suum designasse virtu.tem Aeterni Numinis, quae in praeclaris essectibus S
iis cumprimis esset conspicua. . - ε- ε
Hercules apud Aemtios Patronus fervorum et
Est, quod de Hercule Aegyptiorum ex Herodotό observatum , addendum adhuc putem. Erat ille sit Aegypto Numen Tutelare servorum. Qui illius tute Iae so commiserant servi, illos ad supψicium rapere. uut alio modo violare. nefas habebatur. Sic enim historicorum princeps aliquo Herculis in Ae gypto Templo refert: Erat in eo filiore prope Canopum a Nereusis Temprum , quod nunc quoque est rod quod si quis euiuscunque hominis servus conpugiens, cupiat sacras notas c. cornaarrae hae me Deo tradens . cum nefas est tangere. Legenti haec cogitatio mihi oborta est, fieri potuisse, ut istas a consurtudo. commorationi Israelitarum in Aegypto in acceptis reserenda sit. Israelitae certe erant Aegyptiorum servi,
h De ind. p. 6ss ed. Steph. vel p. 36 edis. Paris.
O Lib. II cap. II 3. λ) De monumento et titulo Thesei, diu post eius mortem erecto, tale quid observat Plutarehus in sine Thesei p. 31 ed. Steph. , quod videlicet extiterit κιὼτ νε τρε ταπεινοτέροις καὶ δεδιμι κρείττονας.
233쪽
et Aegyptus ipsis quidem suerat domus serporum Exota xx. a. Illi vero servi habitaverant in Gosen, Ter ira, quam superstitio Aegyptiorum Herculi consecrave' rat, ibique ex indulgentia regis, inter Aegyptios cir-ςumfusos, satis diu omni libertate ei. securitate gavisi fuerant. An ea occasione Aegyptii Herculem suum,
ut Patronum. servorum et fugitivorum venerari coepς- runt Dispiciant eruditi ή .
: . Conclusio. . . . . LAtque sic B. C. D. exeunte hoc anno, praecipuum Dissertationum harum n'strarum argumentum expedivimus. Ostendimus enim , rationibus non contemnere dis, Gosen, Israelitarum in Aegypto domicilium, suis se illam Regni huius Provinciam, quam Graeci Hera, eleopolin, Ar hes nuncupare consueverunt. Su persunt adhiic talia quaedam diicutienda , uti fidem da tam liberemus, quae, si Deus vitam, valetudinem, et vires clementer indui serit, Proximo , quem ab ieius benignitate expectamus, anno, pari methodo, eruditiorum iudicio forte subiiciemus. in notis ad Herodoti laeum, coniecturam hane nimis incertam iudicavit. Numquam tamen, quod sciam, consilium suum Iabismatin persecutus est. :
234쪽
DE TABULA BEM BINA SIVE ISΙΑCA; ET DE DIEBUS AEGYPTIACIS; ΛΗ ΑvCTORE RECOGNITAE ET
235쪽
236쪽
fere pretiosissimviri antiquitaus Aegyptiacae monuiuentu venerantur, historiam nunc nullam texo. aenim iustum commentarium scribo,i sed tantum intisretartionis novae aliquod specimen lectoribus ostero. Verbo tamen monere inutile non erit, in. pilam
Romae Borboniana a. Isar Tabulam. hanc in man fabri cuiusdam serrarii ino vile, g qui' mm 'm-Π literarum fautor, Petrus sebui Et quia ab eo tempore sn-tescere coepi; is merito in memoriam taliti viri , Bembinam eam appela lare
nuncupari solet, Isiacae, quam eruditi omnes ut
237쪽
Iare multis placuit. Postea Laurentius Pignorius eam aeri incisam, doctoque cymmentario illustratam, in I eem edidit Quia autem is msteris Udis, sub symbolis mysticis, hic oculis subiici, non praeter ratio nem , credidit, Mensae vel Tabulae Isiacae nomen
. t ι i s II. Pignorium, uti modo dicebam, Tabulam nostram erudito et praestanti commentario explicuisse, omnes norunt. In eo multa ad intelligendas Tabulae figuras, earumque , ut ita dicam , sensum literalem illustrandum, praeclare et docte observata esse, libenter fatentur, qui iustum literis pretium statuunt. Sed sensum arcanum, sive totius Tabulae, sue etiam singularium eius partium, se non attigisse aut deprehendisse, pro eo, quem ad doctrinam adiunxerat, animi candore ultro fatetur. Post eum de nova et verissima mysticae Imius Tabulae expositione audacter multa pollicitus est Athanasius Mircherus, in opere illo, quod non verissime Oedipum inscripsit. Sed quid dignum tanto hiatu promissor ille tulerit, eruditis obscurum non est. Post id temporis non defuere, qui, ut asseque rentur Tabulae nostrae arcanum sensum coniecturis variis indulgerent. Fuerunt etiam, qui genuinum eius sensum, aut omnino non, sui non sine errandi pericu- Io, expiscari posse contenderent. Quae fere est virorum nostro aevo doctissimorum, interque illos iIlustris
m. II Pari. II pag. 3sa. Contra eum nonnulla monet L G. Te serus Part. I Itiner. pag. 194, additque, Tabulam
Bembinam deinde asservatam esse in Bibliotheca Resa Gutinensi.
238쪽
Mihi etiam illa ipsa opinio aliquaὰdiu visa est longe tutissima. 1 Sed cum fortuito quopiam casu, quod evenire saepe solet, contigisset, ut primo in . unius, deinde etiam in alterius figurae absconditum sensum penetrarem, et penetrasse me clare intelligerem, spem
concepi fieri posse, ut ad intelligendum etiam reliqua. si non omnia, saltem pleraque et praecipua, aliqua do pervenirem. Neque vero spes illa in universumme sesellit, etsi libenter fatear superesse adhuc, aut mihi plane nondum perspecta, aut non nisi per con-leicturas explicanda. Verum tamen Tabulae ingenium. indolem et scopum me essecutum esse, confido. Lecto tris esto arbitrari. Exhibet autem, ut propius ad rem accedam, Tabuisti nostra seriem ac ordinem Festorum in Azgypto per
.totum annum relisose celebratorum , ita ut causa
etiam festivae solemniinus plerumque symbolice adumbretur. Medium totius Tabulae, quod in editiona Amstelodamensi, quae prodiit anno I 67o, et qua sem per hic utar, litera Z designatur c . , repraesentat nobis initium anni civilis, seu ortum caniculae, aqua Aegyptii verum suum annum auspicabantur. Tota a tem Tabula in tria distincta segmenta dividitur, quod ratione sua non caret, et per se iam indicat, oculis nostris exponi annum Aegyptiorum sacrum. Aegyptios enim
Literas etiam Alphabetieas et numeros Aristinet, eos, hic occurrentes. ex laudata editione Amtheiodamensian. I67o descripsit. In reliquis enim editionibus aut desieiunx, aut aliter exhibeatur.
239쪽
enim antiquiores tres anni tempestates agnovisse et constituisse, vel ex Diodoro Siculo intelligitur, qui ex ' historia huius gentis sabulosa Pa Mercurium
horum Idirae a se in entae δres chordas induxisse, totidem anni tempora imitatum. Credidi quondam tria haec tempora esse Demem, aestatem et autumnum, tempus autem vernum comprehcndi aestate, quia lingua Aegyptiorum, ad designanda illa, quae dixi, tem Pora, totidem voces habet, ver proprium vocabulum non habet, sed initium aestatis audit. Dicitur enim
ver Usm in Ps. Lxx Iri II, quod propriosgnificat initio aestatis. plurimis in locis poniatur de initio sive principio cuiuscumque rei, et Tinu.
de aestate, Matth. XXIV. 32, Marc. xII1. 23. Et hinc iunguntur Genesi VII f. 22 IIS H-aesas et ver, saeve initium aestatis. Verum aliud tamen docet Diodorus, ut qui tria illa tempora expresse nominat ver, aesarem, mem, ut itaque sub Demr contineatur autumnus. Dixeris huic divisioni Tabulam nostram respondere, etsi tamen ordo illius, ut mox dicetur, non ad ingenium Aegyptiorum, sed Romanorum Potius, conformatus este videatur. Etenim primum segmentum, in quo Osiris veluti regnat , tempus praecipue vernum et imitium aestatis complectitur; secundum, in quo Isis dominatur, incipit a solstitio aestivo, et in aequinoctio autumnali desinit; tertium, quod Horus sibi potissimum vindicat, reliquam autumni et hyemis partem, usque
240쪽
ad renovatum solem vel 'lstitium hybemum, perst quitur. bHic est brevis totius illius. Tatam conspectus.
Non inutile neque, ingratum lectorii: fore existimo, .s de aetate Tabulae nostrae, aliquid addidero. Eam autem ex principio, quod in Tabula hae. amo sacro assignatur.ψ, colligi recte .et definiri posse opinor. Αο-gyptiis indigenis et ipsius anni et solemmiatum omnium incrarum principium erat ortus caniculae , aut prima dies mensa Thol. At in Tabula nostra longe aliter se res habet. ortus eni* Faniculae et verum anni Aemptii initium, ut iam Mimi, abulae medium occupat. Illa. autem solemnitas, quae Tabulam novam
claudit, in finem anni Romanorum incidit: Designat enim tenipus Aisi Sosis uti loquebantur Romani, quod ipsi die xxv Decembris celebrabant, vel Osiria dis inisnti, ut Aegyptii dicebant . qui, si me mea opinio non decipit, celebritati illi diem xi Tybi,
i. e. vi Ianuarii, sacrum esse voluerunt. Ex quo apyparet, Tabulam ' hanc anno Romanorum et ipsorum Festiis .itemperatum; usibus illorum Aegyptiorum pG tissimum videri consecratam fuisse, qui Romae eum essent, sacra tamen sua religione avita celebrare cupiebante: Quod si verum est, videtur Tabula nostra, securratque eruditis plerisque omnibus hactenus visum est, aessieri, caracallae. aut Μ. Aurelii et CommouImperatorum hon excedere. '
Dictis plenam finem conciliare non potero, nis Figuras sinistas seorsim explicuero , et quidnam hicsgnificent, ostendero. Cumque' totam ' Tabulam e modo percurrere nunc non iterat; speciminis loeo,