장음표시 사용
261쪽
rariis segregari. Sequuntur illic alia, quae ad rem hanc faciunt; sed quae deseribere non vapaci
Quodsi autem' eaput hocce, quod in nostra ima gine superstitio Aegyptiaca capiti Isidis imposuit. st non' leonis, verum, ut ego potius suspicor, cibi vel nocephali, res illa, de qua hactenus dixi, etiamnum apparebit luculentior. Constat enim ex diserto Iorapossinis testimonio, cibum, vel quod idem fere est, in onocepharum, sunt enim haec animalia unius generis, Aegyptiis suisse notissimum emblema coitus Lunae cum Sole, Verba eius sunt onocephalum pingunt, Lunam signi icanter, c dicendum erat, Lunae coitum cum Sole significantes quod ex nunc mquentibus liquido intelligitur . Nam unimal hoc comsensum quemdam cum Deae congressu, ex quo et afflat soleat, habet. Vbi enim aliquanto tempore Luna
cum Sole congrediens , expers luminis, opacaque permanet , tum mas onocephalus , nec quoquam intueosur, nec isseitu , sed demisso in terram vultu , an. dmnabundus , NIM Lunae raptum d Ioram trissa-culus rei imaginem, ad vivum plane expressam, Tabulae nostrae limbus nobis exhibet num. 43. Alia quae apud eumdem auctorem adduntur, omitto. Ad
rem eamdem Plinius procul dubio digitum intendit deismiis his caudatis scribens cr): Mutianus tradit, tuna cava i. e. in coniunctione Lunae et Solis tristes esse, novam exultatione adorare. Satis, nisi fallor, ex his mens pictoris et emblematica picturaci fignificatio perspici poterit. - S X.
cq θ Hieroglyphic. Lib. I cap. 16.
262쪽
Quaerat sorsan aliquis: Quid vero illa Lunae eunt sole amicitia et coniunctio ad GIFilium Dbernum P cuius hic potissimum rationem haberi contendo. Cur tempore renovati, vel renati Solis , solemnia et pine-ores Lunae decernuntur Nam designari hic nitatem Aegyptiis sanctissimam, mi aquei pompa Iebratam, ipsa imago, attente conliderata, per se a tis. tellatur. Certe Osiride invento et renato, sacrifieri Isidi, quod imago nostra utiqua innuit, nihil mirum. Concinunt imagini huic veterum testimonia, quorum nonnulla IIII adduxi, quae honorem
scii huius ad Isidem reserunt, quippe quae o hi quaesiverit, quaesitum Myenerit ac denique de inven ro eum sacerdotibus gavisa fuerit. Id autem est , quod
in imagine nostra depingi credo. Neque vero rei hu-aus ratio. Obscura est. Aegyptii enim, non secus atque gentes aIiae cr), Lunam tamquam terrae no ixae matrem quamdam et nutricem, . quae virtute sua Iucam influeret, et ad foecunditatem eius pIurimum' conferret, semper. venerati sunt. Credidere iidem, Lu nam hanc suam virtutem ac potestatem a Sole mutuari, unde fieret, ut appropinquante ad Hemisphaeriunt nostrum Sole, Lunae in terram nostram beneficia am- Pliora quisque et conspicua magis essent. Finxerunt itaque, Lunam, sole ab Hemisphaerio nostro recedente, desiderio eius teneri, eumque studiose quaere. re, redeunte vero eodem et veluti invento, impense gaudere. Hac de cauta igitur , renovato Sole, solemnissima panegyris, ab Aegyptiis in honorem Isi. dis suae, instituebatur, qua beneficia Solis et Lunae eris Videri ea de re possunt Natalis omitis Mytηologia Lib. II i cap. 17 , Geis. D. H in de Theolozia Gem
263쪽
erga se, coniunctim, grata memoria recolebant, quod in imagine nostra hieroglyphice adumbratum voluere.
A vero non valde, opinor, aberravero, ill .aexere paridorin hanc nostram, de qua disserui , esse ips, in A religiose celebratum, quod Eudoxus et allicraeci memoriae prodiderunt. Equidem G- --,' Eudomuni et ceteros Graecos ex quibus id refert, ferroris manifesti reos esse pronunciae, leo, quod in anno Aegytitiorum vagos qui tempore Eudoxi, etdhi etiam post obtinuit, Festa semper moverentur et, spatio annὀrumli46o, totum annum perva rentur. Concludebat ex eo-Festiam, quod aliquando in ipsum Solstitium hybernum inciderat, post annosi sto, toto mense ab eodem distare debuisse; eamque censuram ealculo suo ν) Perarias confirmat, quam
, nescio. Estne 'libi facile persuadeat, ' Eudoxo, ii Raaianinis monomo, qui Astroistihmi stulo ahorium petierat , ibique dacerdotiis bus summa fataliartillia eqniunctus fuerat, quinimo
eorumdem eonvi c. sedecim menses, aut, ut cae nonnulli volunt, tredecim integros annos usus erat, rationem anni Aegyptiorum adeo ignotam fuisse, ut nesciret. Festa ipsorum . qiiovis quΣdriennio , die
uno recedere, et sic pergere, usque dum post conini i laetos i stante G-ino, in Elementis Astronomiae, edi Petarii in nanologio pag. 33 sin. cu) Me. cit. pag. 33 sin. , 34. D nptis ad in W-olagio P. 4Io, AIIa cma Diogenes Laertius Lib. I III segm. 87. .
264쪽
sectos annos I 6o ad pristinum suum initium redirent Τ Quare naspicor potius, Eudoxum de talirum Festo loqui, quod semper in Solstitium hybernum ingruebat, verum in anno Aegyptiorum vago una cum Solstitio procedebat. Nam Solstitia et A quinoctia ipsa, vel solemnes eorum Commemoratio nes, in anno illo vago, non aliter atque reliqua Aegyptiorum Festa processisse, vel ex ualus Ptolemaei magna niaxi liquido perspicitur. Sic, ut exemis plum asseram, testatur auctor ille, anno post obitum Alexandri Μ. 46s, qui est, secundum , A. C. I 4I, aequinoctium vernum incidisse in d. vii
Pachon cii Maii J, Solpitium aestivum in ara Meseri
civ Augusti , et aequinoctium autumnale in IX AtDrcv Novembris). Si igitur in illo Aegyptiorum anno Solstitia recedebant, recessisse etiam Fella illis adstricta, utique necesse est. Ab Ueorum hoc Festo laeto et exoptato, quod in Solstitium hybemum ingruisse dixi, diversa omnino suere, quod nec Geminus, nec Pelaxius recte animadverterunt, Uea alia lugubria, quippe quae respiciebant ad Osirin, sollicite adhue quaesitum, uti priora reserebantur ad Osirin, iam cum gaudio inventum. Isea isthaec lugubria, quae Plutam chus, observante etiam Petavio, in mensem AtDr, respondentem fere nostro Noxembri, incidisse testatur, inciderunt in Atur, anni non vagi, ut falso sibi persuasit Petarius, sed fixi Aegyptiorum. Plutarchus ea haec celebrata esse dicit ca) d. XVII AEDr, et sequentibus, auctor vero Kalendarii Romani, editi sub Constantio Imperatore, eadem in principio men sis Novembris locat, cuius discrepantiae rationem allo loco aperiam. Sed in quem anni Aegyptiorum fixi
265쪽
mensem atque diem, L ea nostra, laeta ac auspicata iseu, quod plane idem est, Festum inventi Osiriais, conferri merito oporteat, nunc disquiramus.
Festum Osiridis laxenti, sue, quod idem est, reo nati, inter solemnitates Aegyptiorum religiosas omnes praecipuum locum habuisse, vix erit, qui inscias ire sustinuerit. Celebratum semper ab hegyptiis fuisse, magna cum gaudii testis catione, satis docent noti illi Iuvenalis versus: Exclamare libet, populus quod elamat Osiri
ad quae verba haec observat vetus eius Interpres: A Iulus Aegapti inpento Osiri dixit: Eυρήκαμεν, συγ- γαιρομεν. Formulae huius Festivae, uti eam Iuvena, tis recte interpretatur, cuius hic sensus est, invenimus, et una laetamur, etiam apud alios mentio occurrit. Sed in dubium adhuc vocatur, quisnam Festivitati huic, in anuo Aegyptiorum, proprius dies dicatus fuerit. Scriptor ca haud ita pridem perelegans et eruditus, Festivitatem hanc in principiuri coniicit. Et fateor, rationem, qua utitur, esse ingeniosam, et ab indole Theologiae Aegyptiorum non ita alienam. Verum aliter tamen re ipsa gentis illius sacerdotibus visum fuissu , nunc, credo, palam est. I anhamur, doctus et laboriosus antiquitatis Aegypti
eb Mr. des Landes Ilistolae critique de la Philosophis
266쪽
Ef. eae ind auer, mensem Iunium solemnitati. isti diea. sum censet, forte, quod sub idem fere tempus mundum conditum fuisse, Aegyptiorum traditio serebat. Maliger mavult mensem AtDr, qui Romanorum Novembri sere respondet, eumque secutus Seldenus cs , qui nobis etiam erroris huius sui originem , quam mox qxaminabo, indicat. Urcherus hic quidem non adeo procul a veritate aberravit, qua do sacra haec g) mense ooeae, i. e. Deeembri, ce- 'lebrata esse affrmata
. Seldeno et Tirehero fraudi fuerunt verha Plutarehι, quippe quae haud dubie in mendo cubant, quae tamen correcta et meditate expetita, ad investigindam veritatem insigniter plodesse nobis poterunt. Verba PH-
sit longior, tenebrae erUcunt Iucisqus Iuperatur et abescit vis: tunc sacerdotes cum issios Iugubres ritus exercent, tum bovem auratum , nigro bessino amictu hontectum, Dea nempe Iside tum lugente , ostentans.
M autem bos Osiridis pariter terrae Amb
cd 3 Ila Canone cirenteo p. II edit. Franeq.. ε) De emendatione Temporum Lib. II P. 7ό. - f Libro de Diis S ris Syntagin. I cap. Iv p. 14I, et Syntagm. II c. Ix P. 33s. κλ Oedipi Agaptiaei Toth. II Pari. II p. 262. . h ὼ De lude et Osir. p. 6saed. Steph. Vel 366 ed. Wmhel. O Graecus Textus, in editionibus, quas consulere hunc possum , Stephaniana, Basileensii et mcheliana, habet. Βοῖν γὰρ 'Οσυιδὸς λώνα καὶ γῆν νοψζουσιν. Lege ὶ γης, et sic verte ). -
- In editione nova Oxonimn και γῆν retiniit Cl. M tenbaehius. sed pro 'Oσιριδος εἰκο- reeri,it 'Iσιδες εικυα , cum et ratio ipsa id mosularet, et duo codices confimaxenti In Latina interpretatione in tum Ieritur: bovem εnim I is ducunt imaιιηιm. R- γῶν ido a ra tione potest defendi. 1 p ,
267쪽
lam. Ritus illos per quatriduum continuum a d. xvri iAth3r xiii Novemb.) peragunt. Die vero mensis xlx noctu ad mare descenditur et sacram cissam Sto- Isae, quasi vestitores diceres una cum sacerdotibus efferunt, in qua est intus aurea arcula, cui infundi-rur ab iis aqua potabilis, ae elamor tollitur ab his qui adpunt , vociferantibus Osiridem esse Invenistum. En igitur Osiridem inventum I idque dicitureo' tingere solere die XIx mensis, cum paulo ante men- .ss AtDr nominatim facta esset mentio. Licebitne igitur Seldeno asseverare , haec omnia uno eodemqus
mense AtDr AegIptiis celebrata fuisse, cum Plata
ectus id ciare testetur Ego vero minime censeo. Verba enim Plutarchi, ex quibus id elicitur, corrupta esse, si aliunde non conflaret, ex solo tamen rerum et Verborum contextu evidenter colligitur. Ait enim
auctor ille , Aegyptios per quatuor dies continuos, initium faciendo a cl) d. xvii AtDr, sacra lugubria peregisse propter Osrin deperditum. Qua ratione autem id verum ese possit,.s die xIx eiusdem mensis Osiris iam inventus, eoque luctus omnis in laetitiam versus suisiet Τ sensi hoc dubio procul Tircherus, eamque Ob rem , mensem sequentem Choeac , sive Decembrem substituit. Verum profecto , ne in hoc quidem subsistendum, sed misis etiam eo, ad hunc qui sequitur , Trbi, vel Ianuarium , pergendum erat. Nam secumlum rationes anni fixi Aegyptiorum, quod ni mox ad liquidum perducetur , ineunte Est illi vociferatio, euius Ammalis meminit. Vide. supra I XII. Ia Observa hunc ipsum diem a Plutareti in eodem liis bro, duobus aliis in locis, etiam nominari, p. 63s et 6ssedit. Stephani, ut igitur diaitandi locus non sit, quia haec
268쪽
, id est , in confiniis, Decembris et Ianuarii,
Critis nondum putabatur inventus. Neque tamen minus certum est, solemnitatem Osiridis inventi praecedere mensem Mechir, vel Februarium. Ausim ergo dicere , esse plus quam probabile, Plutarchum ita
ὲπὶ θάλα αν κατεισι, die vero XIX Mensis Trbi, noctu ad mare descenditur. Nempe hic contigit, quod etiam alias in hoc libro Plutarchi observavi , ut vitio librariorum, qui rerum istarum prorsus erant imperiti, nomen mensis exciderit, Nec me meae coniecturae de verbis Plutarchi postea poenituit in Collectione ΜS. vocum Aegyptiacarum v. st. 1 opuscul. p. 3sri . Quem tamen et similes errores nolim adsc=ibi eximio scriptori, sed multo potius librariis. aut indoctis, aut iustem minus accuratis, aut etiam nimium sestinantibus.
Mihi veso Plutarchus ipse , quem se , uti nun 'monui, scripsisse, verosimillimum est, nondum satis- 'lacit. Credo potius, optimum illum auctorem, mimita scriberet, dum in rebus minus obviis congerendis oecupatus esset, sed ab aliis falsus , levem errorem commisisse. Omnibus studiose expensis , in eo mihi aequiescendum putavi, maximam illam Osiridis inventi solemnitatem ab Aegyptiis d. xi IDbi vel via Ianuarii pestini, eensuevisset. Auctorem habeo Epiphanium, ex quo id confici posse, confido. Apud eum quidem haec tantum leguntur, quae ad inventum Osiridein non pertinere multis videbuntur n): διοπερ τῆ ἐνδεκατη κατ αγυ τιους, πάντες υδρευονται κὰλποτ θεασιν εν ἀυτῆ τη Κιγυττω καὶ D
269쪽
τρίσιν, quae causa es , cur die XI Tybi, omnes in. Agapto aquam hauriant, eamque ibidem , uti praeterea multis aliis in locis, resiervent. Operae tamen pretium erit, Observasse, sermonem eme de solemnitate, in Aegypto, die eerta, ab omnibus celebrata, idque mense Poebi , in quem sestivitas iuventi Osiridis certo certius ingruit. Solemnitatis illius pars erat aquario, quam etiam sv sse ceremoniam non ignobilem pompae Osiriacae , ex verbis Plutarchia, supra S xii; allatis, iam intelleximus. Descendebatur enim in illa ad mare, vel ad aquam, hauriebatur aqua potabilis. Idem confirmabo alio doctissimi huius scriptoris loco, ubi co) ex Aegyptiorum traditionibus sta refert : 'Eνιοι δὲ τινα λεγουσιν D Θήβαις ὐδρευομενον ἐκ του isρού του Διδe φωνω
dam aiunt, cum Thebis e Templo Iopis aquam pet Tet, vocem exaudixisse , qua iuberetur magno cum Clamore annunciare, Osirin, regem magnum et bene cum, natum esse. Vides hic.υδρευσιν , aquationem. Vides magnam clamorem, nato Osiride editum. Viri des denique ipsum Osirin natum. An non haec inmemoriam revocant .illa Lyenalis, quibus usi iam sumus
270쪽
TABULAE ISIA AE Exclamare libet, populus quod clamat Osiri i
Quodsi igitur loca Plutarchi adducta inter se, eetum cum seiphanii verbis attente conferas, manifestum evadet, utrumque unam eamdemque solemnitatem in animo habere, nisi quod Epiphanius eam referat ad d. xi Tybi, Plutarchus vero ad d. xlx eiusdem mensis. Estne vero credibile, solemnitatem tantam, per totam Aegyptum, ab omnibus, eodem mense, intra
paucos dies bis peractam suisse
Verum qua tandem ratione litem , quae est inter Plutarchum et Epiphanium , componemus Τ Hic quidem solemnitatem , uti iam vidimus, coniicit ind. xi Psbi, vel vI Lanuar. , ille vero in d. xIx PFbi, vel xiv Ianuarii. Equidem in hac causa, missis Plu tarcho, Epiphanii partes sequi non verebor. Plutam chum aliquando , in rebus huius generis . scribenta aberrasse, nihil mirum. At Epiphanium in eadem re aberrare omnino non potuisse, aio. Disserebat enim de re, Christianorum omnium ore tum temporis cele: brata, et ab omnibus in Oriente firmiter credita, Serva torem nempe nostrum d. xi labi, vel vi Ianuarii, quondam a B. Virgine Maria in lucem editum fuisse, et eodem quoque die, post annos triginta, miraculo primo versae in vinum aquae, gloriam suam hominibus manifestasse. Addebant plerique, hoc quoque die Dominum a Ioharine Baptista in Iordane tinctum suisse. In hoc igitur error profecto committi non potuit.' Scribit porro DU4anius, eodem illo die, per totam
Aegyptum, singularem prorsus aquae virtutem persenesci, quare ab omnibus hauriatur et domi recondatur. Neque in eo potest esse error. Nam .mos ille a sacerdotibus Isidis in Aegypto primum sancitus, postea ad