장음표시 사용
241쪽
Figuras s-menti primi priores sex, litaris A. B.'C. .D. E. F. cistinctas, sub examen vocabo, - quemque il-Iae sensum arcanum, aut certissime habeant, aut habere probabiliter possint, exponam. In ista autem Tabulae parte, quam interpretari nunc aggredior, Fi gurae praecipuae sunt L et F, ex quibus ceterarum fere explicatio pendet, quaeque mihi clavis instar fuere, ad totum Tabulae nostrae sensum arcanum reci dendum. Sunt enim indicio certo et prorsus indubio , uniscari hic aequinoctium veravim, veI: solis in ari
rem ingressum. Sed sin a propius contemplemur. Sectionem primam , retineo verba Pigora, Me/ων Osiris Fig. 1. Ita et mihi videtur. Tenet ille dex
tra manu, iudice eodem Pignoris, crucem ansatam, in Aegyptiorum antiquis monumentis saepissime o Viam, de Ma multa olim nugati sunt eruditi, re ipsa phallum, foecunditatis .ed vitae' symbolum ,. uΠvir doctissimus nos docuit. Sinistra sceptrum tenet, caieto upupae avis insigne. Quod etsi in ipsa hac Tab a persaepe occurrat, hic loci tamen ratione quadam. arcana carere non videtur. Veteres certe memoriae prodiderunt, upupam Aegyptiis symbolum suisse animi grati et beneficiorum acceptorum memoris, amoris itidem, quem erga parentes ostendunt liberi. - 2 raposio, postquam id , quod dixi, observasset, adin de et divinorum sceptrorum uva insigne πι-que ornamenιum opud eoι esse sum quam apposito
242쪽
vero hic quidem sceptrum tale ostentet Osiris, ex se. quentibus intelligi melius poterit.
Squitur nunc item Fig. B. Osiris, hisiarem au mal quoddam veluti conficiens, caprini fortasse gener in Ita Pignorius. Postremus vero isque longe doctissimus Tabulae huius interpres, suspicatur g , esse facerdotem, qui animal quodpiam, fortasse capreorum
immolet. Ego Horum hic nobis repraesentari auru- mo, stantem intermedium inter Osiridem patrem, et Isidem matrem . ac utrique sacrificium offerentem Et vero , quod nescio, an a quoquam. fuerit observatum, sed quod posthaec quilibet facito animadvertet. in toto hoc segmento numina haec tria, sibi invicem iuncta, semper recurrunt. Quod tan libentius mo- meo, quia ad eruendam symbolorum horum signisse tionem mysticam non poterit non plurimum conseris m. Quod vero ad animal attinet, mihi plane dubium non est, quin hic cernamus Ormem, animal Aegypto Proprium, a qua etiam nomen, sicuti Plinius Chavere monuit, ad nos transmissum est. Vera me dicere, haud invitus credet, qui ea, quae a veteribus et recentioribus, qui Aegyptum adiere, de animali hoe literis prodita sunt, consulere operae pretium duxerit. Vesus Pauli ticae, qui ter Aegyptum peragravit, de scriptionem hancce subiicior Reperiuntur ibi etiam permultas evrae flvestres, veteritus ornes dictae. GreSatim communiter per montra errant.
243쪽
Pio caudaque similes fum capreis, pedibus vero' ant
rioribus, quos breviculos habent , dumis. Colum ipsues longum, imberbe ac nigrum. Cornua gerunt recta, sed in extrema summitate nonnihil recurvata. Quis non dixerit, verbis hisce describi illud animal, cratus imaginem nunc eXplicamus Nolanitiveteres omnes, animal hoc impurum habitum, Aegyptiisque invisum fuisse, quare quoties immolandum erat, sine ullo discrimine, nulla antea exploratione adhibita, uti in puris animalibus fieri solebat, mactabatur. Et eruomnino eodem loco, quo sus, animal Aegyptiis omnishus abominabile. Instrumentum vero, quo in sacrificio Grygis Horus utitur, nihil aliud est, quam ipsum orygis cornu, quasi animal, . sibi invisum , propriis ipsius armis conficere vellet. Et hoc ipsum observa
tionem meam magnopere confirmati Testantur enim
scriptores optimi, venatores Aethiopicos cornibus orygum pro armis uti, eo quod grandia et adsecandum acuta sint. An non et hoc imagini, quam hic cernimus, pulchre convenit 2 Habemus igitur indubitatum orygis sacrificium; quaerenda nunc solemnitas sacra, cui id congruat. Neque vero dissidite admodum fuerit, illam invenire. Designatur haud dubie tempus aliquod sacrum . quod ingressum solis in Arietem aute- vertit. Et quodnam illud poterit esse aliud , quam Plentitanium, quod Aequinoctium vernum antecediti, quodque ab Aegyptiis solemnissime celebratum fuisse, ex libro quodam perantiquo de cuisus raptiorum,
testatur R. Seba cl) his verbis: Cum lana plenitudi
s k Agatharchides de mari rubro, in Geographis
minorihus Tom II p. 4et, et eo Diodorus Siculus Lib.
XII p. 16a scap. 28, ibi MesselingiusJ, Strabo Lib. XVI P. 53I LIM7J. I In I ferar Hammor sol. 7o, col. 4. Locum hum aB. Da io Latine versum habes etiam in Meuschmi Novo Testamento e Taliaude illustrato p. 899.
244쪽
TABULAR I SlACAN. . stas retem laminis assequelatur . pleno praedito robore , -- cipiebant tum Aeg tii supputare menses, Ditio fassio a tempore, quo Sol principium ingreditur Arietis. Qui mensis totus festixus erat. illis: cui prae omnibus aliis honorem in cultu religioso deferunt maximum. Et quibusdam interiectis: Agaptii incipiebam aiple-
milunio, et robore eius maximo. Vos incipiatis a te
pore ortus ipsius. Et aliis interpositis et Arte propter hanc ipsam ea iam iussit Deus, ut euhum tuum Pa schalem celebrarent in Plenilunio. Eo scilicet; remqpore, quo maxisne laetabantur,ilux facrimantes planetae Aristi, praefectura eidem supra se collata. Non
omnia, quae tradit hicce Iudaeorum magister, examinare nunc, aut licet,. aut vacat. Illud autem merito
observamus, quod huius maxime loci est, plenilunium, in tempus Aequinoctii verni ingruens, ab Ae gyptiis cum magna gaudii testificatione consecratum et religiose celebratum laisse. Meminerunt huius Ρlenia Iunii sacrorum Graeci quoque scriptores, Hera tu , Plutarchus , Aelianus, qui etiam docent, in hac festivitate Osiridi et Isidi suem, immundum animal, immolari moris fuisse. Pro sue autem aliud hici centiis mus in sacrificio adhiberi animal impurum, orygem, forte specialiter in Nomo Thebaeo, ubi omnium s lemnissime sacra haec celebritas peragebatur. Illic vero prae aliis animantibus capras, e quarum genere sunt oryges, ad sacrificia delectas fuisse, testem locupletem habemus Herodotum c. m . Concinit etiam ratio aenigmatica sacra, quam de oryge spargebant sacerdotes. Sed haec et alia plura huius generis prolixius persequi, rationes institutae huius opellae prohibent. Unum tantum addam , id ipsum sacriscium
Hiciqnoque Sacrificium Solis , quod Horum ipsum in
245쪽
patris sui Osiridis honorem peregisse omniam primumή . docemur a Plutarcho cn P. I ,
Fig. C. proxime referri censet Pignorius, quod dissicultatis nihil habet. Ipsa, non secus ac Osiris, manu phallum tenet, vitae ac foecunditatis emble ma, de quo plura congessi in Collectione MS. vocum Aegyptiacarum v. Φαλλός sti 1 p. 367-s IJ. Illi praecipue sacrificium offerre videtur Horus. Nam in plenilunio magno, ita enim licebit appellare, non est dubium , quin sacrificaretur Isidi, sive Lunae, sed non mipus tamen etiam Osiridi. Et hic quidem postremus, quasi honorem sacrificii, sibi a filio laeti, repensurus sceptrum gerit, capite upupae avis omatum, ut iam vidimus. Eo enim et gratitudinem suam in filium et filii in se pietatem subiimuere, et veluti consecrare vavi luisse videtur. S X. Qui Isidem excipit, at et ab omnibus iudicatur esse Osiris, Fig. D. Ego vero Horum hic exhi. heri censeo, sed iis tamen symbolis distinctum, ut una Herculem Aegyptiorum in eo agnoscas. De Horo ut cogitem, non me tantum movet anticipata quaedam opinio, in omnibus segmenti huius primi Figuris, aut Isidem, aut vero Osiridem, aut denique Horum quaerendum semper esse, quam supra tetigi, sed illa ipsaeuam Hori imago, quae, teste Eusebio co), in urbe
ser Pantheon Lib. II cap. III s Io, et Collectio in ineam vocum Aegyptiacarem v. O x st. I p. 136J. 'co Praeparat. Euanges. Lib, III s p. IM . .
246쪽
cognomine Horo, ab aliis dieta Apollinopoli, posita ipsi.olim erat. Descriptionem Eusebii adiicior Est
homo accipitris vultum praeferens, ac TSphonem .... iaculo vel venabulo subigens. Ceterum albi coloris simulachrum est. Erat igitur Horus, qni modo humana, modo accipitrina facie singebatur, armatus vena iati, quale hic cernitur. Et isto venabulo putabatur conficere Hippopotamum, emblema Typhonis, quod ipsum in limbo Tabulae nostrae sub num. 5o et SI expressum videri potest. Simulachrum illud porro Hori colorem reserebat album, cum Osiris vicissim colore Plerumque nigricante repraesentaretur. Neque vero id ab imagine Villa, quam hic cernimus, abhorret. Sed, uti dixi, in nostra Hori imagine, Herculem qu que Aegyptiorum agnosco, qui multiplici ratione, et cum Osiride, et cum Horo, unus fuisse censeri potest. In eo venerabantur Aegyptii, quod alio loco testimoniis veterum demonstravi, virtutem Deorum et potentiam Solis. Credebant, quod hic inprimis observandum, eum tempora moderari, et una cum Sola moveri ac circumferri cst . vero omnino huius loci est. Uidemus enim sequentibus duabus Figuris E. et F. repraesentari, quod dubio,omni caret, Solis in arietem ingressum, quem principium temporis et anno rum initium crediderunt cum plerisque totius mundi populis Aegyptii veteres. Et in hancce rem eum, quem pro Hercule haberi volo, intentum esse, res ipsa satis loquitur. Alia nonnulla, ex quibus mea de Hercule hic repraesentato opinio confirmari poterit, adiicientur ad Figuram F. Sed ipse ille Hercules. quem
O, In Dissere. de Terra Gosen v III 8 7, 8, 9 s Supra
p. 2I7 sqq. 3. Plura hac de re videri possunt in Dissertatione illacitata, et in Pantile*i Lib. II cap. a.
247쪽
quem in Tabula depictum videmus, novum idque egre. gium prorsus argumentum mihi subministrat, quo diis diis hactenus maiorem fidem impetrem. Nimirum avssilla, quam simistra manu ita tenet, Isidique offert, ut
arietem inter cercopithecumque in eadem linea rectaeonspiciatur intermedius, maiorem et attentiorem cuintios spectatoris considerationem meretur, quam credi
tum huc usque suit. Pignorius suspicatur, esse hanc alitem Phoenicopterum, nullo argumento id comproohans. Id ipsum, quod addit, alitem eum Isidi in deliciis fuisse, nonnisi ex loco Heliodori male accepto hausi. Goropitis vero Becanus, coniector infelicissimus, ceu ex Pignorii commentario video, Somphali. dem axem censet, quam Hercules ostentet. Eccet et is Herculem mecum agnoscit, etsi non satis intelligam, quid Herculi Thebano, Alcmenae filio, in Ta-hula hac possit esse negotii. Sed ne lectorem diutius morer, cernimus hsc avem, qua non extitit celebrior ulla, eis tamen sabulosam , Phoenicem. Convenit haec imago cum eorum descriptione . qui Phoenicem aiunt magnitudino et forma similem suisIe pavoni, sed pulahritudine et colorum praestanti varietate eamdem superasse. Convenit etiam forma, quae avi huic in nummis tribuitur apud Spanhemium aliosque. sed inquies forte , quis hic Phoenici locus 8 Rem pro me dicat Plinius, quo meliorem haec imago comis mentatorem nancisci utique non potuit. Ita autem ito Io cabriCum huius alitis vita magni conversionem
annide Praest. et Usu Num. P. 24S.ca Hist. Nat. Lib. X cap. u. Phoenicem vero re ipsa Aegyptiis nihil aliud fuisse, quam symbolum magnae coninversionis annorum ad verum suum initium, docent veteres, et accuratissime ostendit magnus nostri seculi Chronologus , Venerandus α. des-Venoles in Diff. de Annis Aessptiacis. Vide Miscellanea haec Societatis L Berotinensis J Tom. IvP. 13, et in Chronologia Sacra Tom. II P. 671 et seqq.
248쪽
m ηδ fieri tradidit idem Manilius: iterumque sUBI
cationes tompestato et siderunt hisdem reserti me autem circa meridiem incipere quo die signum arietis Sol intraverit. Annoni omnia cum Tabula nostra satis concinne conspirant
zzzz enim ei Serapis et grandi sirita ea E'
o νηοι ' ais em Issaris Samissis , Lisnaribus comitaria UAreulo, et as, . a cuius annotationem retinui totam merito prbbant omnes. RBhi nihil, restit: ait rationem aperiam, quare' cercopithecia, .cti γηmo phalar inter illas enim discrimen' nullum .est, laeum hunc occupdis quidque eo Tabulae auctor smi state voluerit. Id nobis Horapolis, notissimus Ilieroglyphicorum interpres, sic explicabit ci): inqui
Loras, tirinam re ii, idem uno faciet ἰ et quisci ibi plura . sequuntur. Vides Vinrina e nostra Unocephalum sedentem. Et/hune indi cem esse aequinoctii Hora in docet Hic vero' intelis tigre a Unoctium vereum, quando Sol ingreditur ari thoenic , de qua iam vidimus, coactare
249쪽
mtuli, et ea ariste, quem susser. noeephalum sta mimus, amplius adhuc constiuit Equidem pigrarius omnia turbat th imagine se Idem te Fig. F. explicanda, de qua iste ita scribit: Marsupra ramis hircus videlicet Mendesius, Pani farer,
auem . Aegaprii Menderem vocabant. , Miror prosecto haec potuisse exidere viro. eruditissimo, quae ipse. 'hulae conspectus non potest non refellere. Et magis adhuc miror, praestantissimos omnique laude digni imos interpretes Pignorium secure secutos hic esse. Verum talis error omnino viro literis intento lacilius, quam ruris cultori condonari debet. M' quidem hic Ioci hircum nullum video, sed arietem luculenter et dimocte depictum: quod discere etiam quilibet potest. Urehero cyb. Cernimus igitur in illa imagine Mistem Aegyptiorum sacrum, aut sub eius speciei et an eo Ammonem , religiosissime Thebis cultum. . In eius vero honorem Aegyptii primum Zodiaci signum. In quo Sol aequinoctium vernum lacit, mrietem esiis oluerunt, eoque aries aequinoctii verni symbolum hie
Dum αἰνehreum evolvo, vsdeo et eum in Oedipy Om. III P. II4 perspeXisse, Cynocephalum hic esse inducem aequinoctii verni. Quare profecto maiorem in modum inor, eum ista observatione, ad detegendum verum Sabmtiae huius senium, non felicius usum esse. Mihi namqn. um haec observatio fundus fuit et origo reliquarum ommum ., cν la Oedipo Tom. III P. IIa. . i. .lI l: --
Iablam inexplicationem pinavit Sehmul πι- radiaci nostri origine Aegyptia . inserta eius Opusculis, quibus res amtiquae . Praecipue Aelyptiacae, explanatur , P. 36 m. .
250쪽
uensenduin est. Dptii, inquit Theo csν , meritoiab ariete initium Zodiaci putant, quia in aetere Sociaequinoctium facit. Variis rem hanc fabulis sacerdotes Aegyptii involvebant, quae omnes, si recte perspectae
essent, Phyllologiae et Astronomiae ipsorum arcana non pauca nobis reserarent. Sed, de re nota et vulgata plura iam non addo. Prope arietem Vas videmus positum, e quo flores surgunt, symbolum sine dubio ter. rae, nunc per virtutem Solis quasi renovatae, et tem pore hoc verno flores ex sinu suo liberaliter effunden
tis. Apposte ad haec R. Lechai disserens de praecepto agni paschalis, rationem eius ex naimonida hanc reddit, quod planeta γ'ὼ aries in mense rasan maxime valeret, lique planeta fructus ger minare miceret. Alia ex Aegyptiorum monumentis petiA, et imaginem nostram illustrantia, consulto. in alsud temepus dissero. Vnum tamen, antequam finiam, obser
Vasse operae pretium puto. Aries, quem hic depit uni videmus, est etiam index 1 estivitatis cuiusdam sacrae,' hebis in honorem Iovis Ammonis celebratae. Alii , ut videtur, Aegyptii Festum in plenilunio , quod stitempus vernum incidebat , quodque ab omnibus ob servari facile poterat, solemniter peragebanis Thebaei vero, Astronomiae singularem in modum et studiosi et periti, aut saltem sacerdotes , cultum suu ni In ipsum aequinoctii verum tempus, quod hic adumbratur , differebanti De hoc Festo intelΗgenda esse
extacu Scholiis Graeeis in Arati phaenomena p. 69 edit.
Oxontensas. x In Exod. x II sol. 8o. I. Vide et Spencerum de L gibus Lib. II p. a)6 edit. Belg. . τὸ Retinui versionem sed vox m, qua utitur Beeh-. significat j na Gaiaci, noli minus, Planetas. Vide Buxtorsi Luxiton magnum Talmud. col. I 328.