장음표시 사용
211쪽
aos ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. 28.
χα, quam percommode exhibent editi libri, nescio unde arreptam, deest illa quidem nostris msstis. 'f. 8. Ἀρο νη δὲ κρατεῖ υσοτ-ος-Perperam Ἀρ-M edd.Μonuit vero Casaubonus Tυρσηνὴ le Gum et assiicere debebat, ita dare instos libros; sic quidem nostri. n. scanicia vera etiam a Plinio laudari, notavit idem Casaub.
Scilicet Tufranica sipis O simulacra . Plin. XXXIV. 7 . 6.
is longiorum sermoniam sit compendium. Η3ec quidem miram interpretatio est Non deterius est, quod fingebamus m nos: Vocari se ras, λλαμ υς, propνυ Mim orari unia sanandis arimi pertinarianibus. Notum in M. NUυχῆ. νοσο-- εiσὶν ἰατροὶ λόγοι et vel quia per Eurias abiem ntiae malis medemur; epistolis enim, ut eleganter aitis Gregorius, σκιαγρα ουμεν τὸν των ἀπόσειν παρουσιαν. αCAsAUB. - Μihi vero nihilo probatiores Calaisoni interpretationes visae sunt, fluam istae quae sunt ab Emoathio pro alae. Quod de literarum, id est, epistolarum solatio dixit vir doctus, prorsus si laesio praetereo: quae cum alia ratione, tum & ea ipsa parte peccar. qua prior
eiusdem interpretatio, de vi orationis ad sanandas animi perrumationes. Est enim ea alias rationes ut taceam)prorsus analogiae sermonis& compositionis rapugnans r in Ham enim sententiam oportebat αλιξλ αι- aut aliqv. si-
. milis compositio; nam vocabulum illud. quod ad αλιξιέn fine adiicitur, denotat id malum, cui mederi, quodve depellere debet ea res de qua a tur. Igitur si vocabulo 4 οος vsiis est Critias, de sit is loquens, hoc dixit rΩι- miavi non anim ςrtyr,atio us, sed τοῖς λορις, Disitireo by Cooste
212쪽
2 9K vel, siteras pro ure τούς λόγους. Et in hanc sententiam Euslathius posteriori loco vocabulum illud accepit; cuius adeo non aliam, nisi frigidam interpretationem dare potuit. Nam quod prius aiebat, interpretari nonnullos, με- γοντἀ id est, βοηθουνταὶ ei ς λόγω, id manifeste contra analogiam est omnium vocabulorum ex ἀλεξι composito. rum . quae ab ipso adlata sunt. Quibus ex rationibus conficitur. ut intelligamus, non γρ ἀμματ' ἀλεξέλ- γα, ut vulgo editur, aut, ut Eustathius legebat quod perinde erat γραμμτα ἐαλεξiλογα scripsisse, sed γράμματα λογοι, aut λ εχ λ εγ α , penacute, quod
perinde esse videtur. Et perapte quidem sciteque τὰ γράμι ατα , id est serintvitae e rava ita dicta mihi visa erant, quasi verbula; Gicet quod valeant illa σως τὶ λέξαa τούς λόγους. quod eorum opera λέγομεν id est συλλυε- ρον τοὐς λόγους, colismus conservamusque verba O dicta , quae absque illo admirabili invento in aere disii parentur perirentque. Igitur id ipsum dicit Graecus poeta, quod suo sermone percommode Lucanus Pharsal. III. aiy. his versiculis complexus est: Phoeniera prinu , famaa si eriatur, a
mansuram ruribus vocem signare Dris. In eamdem sententiam locum hunc a Gallico interprete acceptum video, qui sic vertit: Les PMnitans Ont i enutis leures, qui conservent nos paroles. Dixi perinde videri,Mξiλοα an λοξι λόχοι scribas: nam adiectiva e verbo &nomine compolita sunt quidem pleraque antepenacula, ut φιλόκ-λος, μισόκαλος & similia; quae vero ex verbo denomine λύγος composita sunt, fere penacute usurpantur, ut μισολόγος. φιλολυο , at reperiri etiam anteis peracute scriptum, adnotavit Steph. in Thec Ling. Gr. II. 6 o. d. nec ita male fortasse , nam id quidem desiderare analogia videtur. Vers. Ia. φορροηγους δ' Ευα τους Κ-ες, ἁδες ταμίαι. is sis is res poeta vocat ἁλὸς τα-ιας, veterem eorum θαλα φων κρατιαν spectans, non mercaturae habita ratione; quae
meam gentem, quod sciam, nobilem fecit nunquam. αἱ At φορτηγοὶ tamen mercaturam significare videntur. In Maris imperium populi Graeciae atque Asiae alius alio m tempore obtinuerunt. ut scimus ex Strabone si historiisv cis. Cares, quo tempore Romam a se conditam rest is bat Romulus, principes maris meditqrranei fuisse. Ε Animiis. Vol. I. O
213쪽
n sebius scriptum reliquit in Chronico. ρτηγῶν sive one- en rariarum inventionem attribuit Plinius t VII. s6, s . ln Hippo Tyrio. α CAsAUB. - Longam visputationem de Variis populis, qui diversis temporibus maris olim obtinuerant imperium, idem Casaubonus post editas in Ath naeum Animadversiones instituit in mmentario in P Ιybium , qui numquam quidem absolutus est : sed eam illius particulam , qua ista disputatio continebatur . e viri docti schedis Iaci Gronovius suae Polybii editioni adiecit.
ubi p. t 94. num. X. de Carum θαλαττοκρατιε agitur. Vers. 13. δὲ τ ρ o χ ο ν γαιης τε καμνου ν ἔκρον&e. Cum legeretur, haec adnotaverat C SAUBONUs: n Rotae usinae inventores dicuntur Critiaen suisse Atheniensti: credo, propter singularem Atticorum D fictilium praestantiam : quod etiam obscurius innuitn Athenaeus, cuius verba proxime sequentia i ita cape,n καὶ ἐπονεῖται ἄντο ς ο 'Aττικὲς κεραμος, ο revera lu---ntur opera Asina Attica. Matro Parilaus, s apud Athen. NIV. I 6.LI 'Aττι- εν πέττο- τρεῖς καὶ δέκανε πιας. Caeterum de auctore primo figlinae rotae maxin mi scriptores in alia omnia eunt . Strdo, Seneca, Pli-nnius, & Diogenes quoque Laertius. α - Veterum auctorum loca de rotae fiesinae inventore curatius indicata vide apud Harduin. ad Plin. T. I. p. 434. not. IO. S M nag. ad Laert. I. ros. Caeterum ista sic disputata retractavit dein idem CasAua. in Addendis, haec reponi iubens: is Rotae figulinae inventores dicuntur Critiae fuissen Athenienses: sed fallunt nos depravati codices. Nam sinen controversia scribendum, Πν δὲ τροχου -autemn τροχὸν γἀiae τε καμένου τ' ἔκ in εἴρε. Non dicit Crisntias, notam Hulorum is Athenien us esse loemam: verum,n artem lasam 'penaei opera figlina; quae eleganter appellamntur a poeta, id est, opus) rotae, urnae, & eaminLBSic in aenigmate, de quo libro X. cap. 17. L p. 449. b. In olla dicitur τροχορυμασι τευκτον κυτος. πλέι τον ἐκ γaians:
h& similia alibi. Vide lib. II. cap. 23. fad ista verba τρο-Nχηλατου κόρης, p. 64. R. J Plinius lib. VII. c. s s. saliis, ncap. 36. sin. 37. p. 424. ed. Ηard. J Fusinas Gonoesus
B Athenienses invenis. α - In mendosam scripturam τροχὸν consentiunt nostri libri: sed necessariam cisauboni emendationem nil cunctatus iam pridem adoptavit Veschen. ad Herodot. V. 88. p. 416. not. 9 . De re conser quae u Diuili os l. Oogk
214쪽
p. 28. IN EPITOM. LIB. I. CAP. L diit
c lavit Iacobs ad Anthol. Vol. I. Part. II. p. I4t. & p. 23 o. Adde quae supra ad Athenaeum nostrum I. ad verba illa XAυ κεριωιον adnotata sunt. Pro υ α .i η ς τε, libri nostri γαι ας τε habent. In eisdem paulo post, pro χα- ραθῶνι, in quod consentiunt editi libri, Mὰρα ὁ ω ν ο ς scribitur. Aliud animo agebat Vir doetus, quem modo
laudavi, cum Marathoram n loco inventorem perhiberi ait rotae figlinae. δε φησι Κνuια κεράμα. &c. Ista verba, Κνιδια, - πιθάκνια, Casau bonus ita edenda curaverat. quasi unum absolverent versum. Ego cum metri rati , nem, quod ei versui inesset, compertam non haberem . cum superioribus editionibus tamquam metri vinculo soluta eadem verba posui. Adnotavit ad hunc locum CAM. SAU B. N Κεμμια in Eubuli versu non sunt vasa Uulinais simpliciter, sed eorum species peculiari nomine se dicta.
BErant dolia minora certae mensurae, transserendo vino Napta, aut in usum orearum ad salsamenta. Cnidia haec ectora a amphoras licet appelles: nam κεράμιον & αμιτο-πι ρευς tantumdem capiebant laudat Eubulus; non quamis vis Cnidiam testam. α - In eam sententiam lubens equi,
dem in versione latina h. l. pro Cnidia 'lina se Cnidiae amphorae, & supra I. 3. f pro Chii vini plenum figis, chii οἰ-
ni plenam a tiram reponi velim. Mox pro βαταν iee, perp=ram βοτάνιμ habet cis'. a. De illo vocabulo vide infra , IV. 169. d. f. & Helych. in pατανια.d 'Αντιφάνης δέ Nάπυ Κυπρου&c. Verba ista, auae AmTIPHANI hic tribuuntur, vulgo quasi in versus distributa Iegebantur in hunc modum :
Quae malui equidem continuo tenore tamquam metro soluta scribere, quam ita male claudicantes versus ad pyn re. Poterant tamen facili negotio in ordinem cogi, praeeunte praesertim Polluce VI. 67. ubi leguntur quatuor hisenarii, quibus parum utique ad iustam mensuram deest:
215쪽
,ia ANIMADV. IN ATMNAEUM. p. 28.
Lege vers. I. cum Athenaei libris Κυπρου pro Κυπριον, d& simplici litera ει scribe; tum V. 4.υ μ ἡ τ τιο ν lege, pro των προττειν et addeque prius h
& nihil desiderabitur amplius. Quibus in versibus cum
commemoretur καυ- &-, quorum in sequentibus frequens etiam fiet mentio; & ἐκ Κυρήνης καυλὸν paulo ante memoratum vidimus, p. 27. e. in transcursu notabimus,& καυλὸν & σiλφιον interdum totum illum iriaticem den rare , e cuius vel caule vel radice capitur νδες. id est. Decus ille, quem succum cyrenaisum, laser, verpitium Romani vocabant; qui tam pro medicamento, quam pro condimento, in summo honore cum apud Graecos tum apud Romanos erat. Sigillatim vero καυλὲς, eaulis initiiscis, vero radis dicebatur; ut monuit Pollux l. e.
Qui uberiora cupit, adeat Bodaeum a Stapet ad Theophr. Hist. Plant. lib. VI. cap. 3. Caeterum quum diserte versus illos ex Euauia sabula, cui Glaueus titulus , ductos Pollux dicat . quorum auctorem Amphium facit Ath naeus; incertum, poetarum- ne illorum alter alteri eos subripuerit; de cuius generis furtis supra ad I. I . e. d. S 16. a. dictum in an alterum ex scriptoribus. qui eos curarunt, memoria fefellerit; aut fuerit - ne apud Athenaeum per Epitomatoris aut librariorum culpam aliquid hoc loco turbatum. Meursius quidem , hunc Iocum tractans in Reliquiis Atticis cap. Io. p. 43 sq. recta pronunciare non dubitavit, memoria inum esse Athenaeum.
nchius, Eustathius, nasci in Syria scribunt: Athenaeus,tis .constat fides nostris libris. M ν --ἀσκῶ τῆς Συρι- , is etiam Damasia in Suria ; quasi esset illius vini regii priornalia patria quam Damascus. cuius urbis uvas hodi ue is in deliciis esse tota Europa sciunt omnes. Eustathius Ladia m. r. I73. 21. eumdem hunc Athenaei locum ob oc istos habens J legit εν Δαμ. non κεν : eum sequerra, ni- is si alio gratierent sequentia verba. In Suidae collectaneis Duilired by Cooste
216쪽
contextum h. l. reponenda esse significaretur. An eadem praeserat etiam noster cod. a. non habeo compertum et nihil quidem ex eo ad hunc locum adnotatum reperio. Dant autem in cod. Cors. continuo tenore scripta; certe
sic a Schoreo producta sunt: quae nos in quatuor versiculos distinximus, quorum primo deest primus pes, quarto posterius hemistychium. In vers. a. possis legere οτι γαρ pro ὁ γὰρ , sed & hoc teneri poterit. Cuiusnam vero poetae sint isti versus, nec adnotatum erat in codice Corsilii, nec aliunde mihi liquet. - De Thasio vino plurima veterum testimonia collegit Lennep ad Coluthum p. a I sqq. In CLEARCHI Hrbis illis, 3ν αὐτὸς ποίησεν ὁ Μάρων δοκω, si μοι ad ιποIησεν referas, nihil dissicultatis inerit: se enim δοκῶ puto sonabit, ut frequenter alias. Sed eam speciem praeferi structura verborum, ac si cohaererent verba ριοὶ Et haud dubie iuncta haec intelligerem , nisi insolita prorsus dictio videretur. Pervulgata quidem formula, haeοὶ δωca iis vel ἐμοὶ δοκουν, pro ὼς ἐμὴ δοκει, ut mihi viderare: magis etiam pervulgata illa, ἐγώ μοι δοκῶ ἰδειν, ἁκηκοένM, & smilia, ego mihi videor vississe, αι--Per sed μ οὶ δ ο κ ω prorsus Usoliare positum, aut adiecto verbo Dod ad aliud subiectum reseratur, pro ιγ δοκῶ vel δοκει μι. ego puto, mihi videtur, id vero infrequens admodum & paene insolitum mihi videbatur. Ateiusdem tamen generis fuerint duo exempla e Galeno er lata a mistento ad Actor. a 6, 9. scit. de Usu partium XI. γὼ μυ I. μοι δοκῶ ανας γλον ἔδη δεδε ραι λμ
te utroque istorum locorum quod nunc non vacat disquirere verba & πε-ρὰυθαι activa notione sint accipienda. Sed prorsus certe simile ei loco Clearchi, do quo quaerimus, est illud exemplum, quod ex Plotino En-nead. l. 6. 8. idem minenius ibidem protulit: ὼς ποθτις μεος λοκῶ μοι ἀπέττεται. Denique smillimum omni no habes ex Lyncei epistola apud ipsum nostrum Athen. IV. 129. a. επεισβαλλουον - τρi- , - - ἐμοὶ μυ δοκῶ
217쪽
γυμνώ. πλὴν ἔλεγόν τινες αὐτὰς εχσιν χιτωνας. Clearchi verba, ut h. l. apud Nostrum leguntur, sic repetiit Εusath. ad Odyss. c. p. 347, 28. De Marone vide L 26. a. ibique not. & I. 33. d.
- Θασιοις καὶ οἰναρ. &c. Iidem ALEXiDIs verisscta repetuntur II. 4 . d. omissis quidem duobus verbis καὶ Λεσ*ίοις. Ad His a. της niae.' λοι r. ὐποβρἐχει- , adnotavit CASAUB. n Elegans verbum ὐποβρέχειν, pro in ροπίνειν, .Pisissane, & , ut Neronis verbum uiurpem , subinn bibere e nam hεχειν pro bib/re ponebant, ut ante dictum.
l. 23. a. J Longus Pastoral. lib. I l. και οῖον δη γέρον recν υποβε ρεγμένοι πρὸς ἀλληλους πολλα ἐλεγον. αδ αυτον 'i δυς ο Βρόμιος Sc. Ad quosnam versus spectent in hac operis parte nomina Auctorum adscripta, per Epitomatoris culpam haud satis adparet; cum alia nomina post recitatos versus posita fuit, alia deinde versibus praeposita : at hoc loco utique etiam librariorum errore Iactum videtur, ut maior esset nominum confusio. Nec vero dubitandum puto, tria deinceps prolata fragmenta, primum illud, ΛήGiου πωροος dec. alterum, Θαὰ-ις καὶ tertium hoc, Ηjue . Βρομιος ad eumdem ALE- AtDEM fuisse reserenda. Sed in hoc postremo ne ipsa quidem verba carent dissicultate. Verjus I. consentientibus edd. & mistis sic conceptus erat: 'HAs ὁ ῖρομιος τεν ἀτέλειαν Λεσβιουποιων &c. ubi τουν ατελειαν de visi pretio acceperat interpres Dalreh. & a totius loci sententia aberraverat. Commode vero CASAU BoΝus: n Fingehat, inquit, Alexis in v aliquo dramate, exiisse meehi edictum: Ne quis Lesbiorumn alio quam Athenas vinum deferret vaenum: qui secus Dasit. v illius bona uniὐersa Meeho saera sunto. Non animadver-Nterunt interpretes, in mimo Hrsu Λεσβιου vitio scrunbi, cum poeta sine omni dubio scripsisset Λεσβέσις. α- Quam Casau boni emendationem in contextum recepi, memor etiam eiusdem vocabuli ἀτέλεια simillima ratione constructi apud Polyb. V. 88,7. ἀτέλειαν τοῖς πρας αυτους πλώid αε,οις Nec tamen dissiteor, quod nunc quidem demum in mentem venit, potuisse forsit n. debui seseque adeo, eadem notione vulgatam etiam scripturam 5ε σβέου defendi, intelligendo ποιῶν τεν ἀτέλει- Λες
218쪽
p. 28. IN EpI M. LIB. I. CAp. D. ars qui illud vinum hue importarent. Quae ratio si placet, &placebit puto plerisque) id etiam commodi habebit, quod
sic non solos bios immunes a vemgali dixerit poeta, se num suum Alienas assem, a sed qiacumaue naucura aue mereatores, sive illi I ii essent . sive At nienses, sive alii quicumquae, inquam, Lauium viatim Athenas importa
rem, ii nullam pro eo vino via at solverent.
ές scripsi, metri caussa. Post ληMi ignorant codices no-sri particulam, quam recte ibi postam habent edd. Vieri. 4. Corrupte κυσυν edd. Ven. & Bac pro κυαθο . Tum eaedem εγγράφον, quod recte in ιγ γρίφων mutavit Casaub. pro quo perperam ἐγγράφω habent nostri mssu. De isto verbo monuit CASAU BONUS: πέγγραφε is Qri Atheniensium vox, pro ζημιουν, muream, Vel de
re miactandum. Hic praegnans vox est, ut loquunturn mammatici, pro κωίων ἐγγράφειν : nam proprie au-mcior legis non εχ M. sed dat delatori potestatem του
ab ata ιν πιυν φυσiαν ἱερὰν . hoc est , denuntianai ius fiseo maris, ran in Hus bonia qui leges mipavit. M. In ENHum vers. I. pro ri ράμνιον malim minuscula Ateria scribi, πρ αμνιον αἶνον λωλον. Debet enim ibi --μνιον adpellative, ut aiunt Grammatici, accipi; sive pro nigro, sive pro valere & generoso. cf. p. 3 . e. & Εus ath. ad Iliad. M. p. 8i8 extr. Sequ/ns versss , Πολλη σεια &c. ex alio eiusdem poetae loco, desumtus. In ANTIPHANIs vers. 3. prius hemistychium, 'Eν πλημεκονη γὰρ Κυπρις, ab Euripide mutuatum est. Vide Athen. I. a o. α In eamdemque fere sententiam II. 4o. h. cita
tur eiusdem Euripidis vectus ex Bacchis: Oiνου δὲ μηκέτ'
BULL U. a. ii Λέσβιον γέροντα. Μonuit Eustath. ad Od. β . p. Ioo extri quum παλαίους proprie dicatur de verem vino, sestive poetas vocabulum , quod de hominibM proprie usurpatur, ad vinum vetus pariter transtulisse. μνηται .ε ωτος scit. idem GEu Lus καθ Ψ ιθέου πινου. Ψιεiου & mox πιθιον dedere nostri mssti. Eodem modo Hesychius r- η ivα εἶδος αμπέλου. ubi vide notata,
Apud Plinium quidem MI. x , M. per γ striptum edistur id nomen: sic & apud eumdem XIV. 9, Ir. ubi, di thium , ait. O mela binium passi genera sunt, suum DP rem, non uini referentia. Ad sequentes ΕυBυLI vorsus, οἶνον
219쪽
γάρ με Ψδιον γευσας &e. haec adnotavit CAsAuB. . Sensus is est: cum Hhi vini Nynis gustum praebiussis, postea ac mniadis, quod 'mactum paviur laesis. γελιν τινα, est reim vendendae alicui praesere γευμα. Seneca in Epistolis, g ustum dare. Idem alibi vocat exempla , ut Graeci δειγμα. - Gnf. IX. 4o . c. & Euripid. Cyclop. 14
'Oτι 'Αριστοφάνους τὰς δευτέρας Θεσμοφοριαζουσας &c. ais Saepe olim factum. ut plures sabulas sub eodem nomi- v ne docerent Comici iidem. Saepe enim, quod argumen-ntum negligentius vel infelicius primo tra verant, sub incudem revocabant: & nova diligentia suasi recoctam v atque emendatam veterem pro nova fabula proterebant. v διασκευὰς & ἐπιδιεσκευασμον- δράριατα proprie istas sDn bulas vocabant; ut accurate docemus lib. Ita cap. 26.
vs ad p. aio. b. J Inde nata est illa distinctis Fabularumn eiusdem S auctoris & nominis , in Priores O Posteriores. BSic Eupolidis προτερον Αὐτόλυκον & δελερον Aωτό - is passim invenias laudatum t Aristophgnis mi res &u rior Nebulas ; priores & posteriores mσμοφορια ἀνας. pri. nrum meminit Clemens Stromat. lib. VI. & Αul. Gellius vlib. XV. cap. Io. ex quo scimus, sabulam. quae hodien inter Aristophaneas extat, inscripta Thesin hortatusae,33 Priorem esse . non posteriorem. Sed de appellatione harum is fabularum diversum ab aliis sentiebat DEMETRIUS Troe-ν tentus et qui drama prius Θεσμοφοριὼζου ia, Festum cois reris celebrantes ; posterius in is φοριάσια σιώ , Quae fessumn cereris celebrarunt. voluit inscribis Videtur hae criticus nexistimasse, quam vulgo posteriores Thesmophoriar as vo-ηcabant, novam plane tabulam fuisse, non primis emen
vulgo consentientibus libris legeretur, οὐ δὲ scripsi, quod metrum flagitabat, Maeeunte Brunckio, in Aristoph nis Fragm. p. 248. Monuit h. l. CAsAUB Us: n Notan-ηdam esse istam vini Thasi mentionem apud Aristi, ph m nem, adversus doctissimum eius Scholiassen, qui ad n Acharn. vs. 6 r. negat de Thasio vim posse leum imo cum J intelligi. quia nondum ea aetute in pretio esset Atherisv vinum illa : qu .salsum-hinc liquido constat. d.
220쪽
p. 29. IN MI M. LIB. L CAP. LII. arr
a nex eiusdem Lysist. r96. & Gracion. vs IIII. α - PΟ- tuerat addere Plutum us Ioeta. Quod vers 3. τον ἔμβολον diuit, id τὸ αἰδοῖον interpretatur Hesychius, ad Aristoph. Θεσμοφορο nominatim provocans. Com. supra p. c. &ad eum locum Animadv. p. 66. In EUBuia vos. I. Μιλησσιος erat in ed. Ven. & Bacunde Μιλησιος et, Cas. Reperiatur-ne vero etiam alibi laudatum Milesium vinum, nescio. In Mιλιφιος, quod habent nostii misti, poterat etiam μελιτέτης latere, aut eadem notione μελιττιος r ut intelligeretur mesitius vinum, vini dulcis genus. arte factum, de quo Plin. XIV. 9, II.& Dioscorides V. x s. citatus ibi ab Harduino. Suo arbitratu Dalectam pius in versione h. l. Messenium vinum p suit. Vers. a. Recte οἰνω,ως ο δτω πότιμος edd. vett. &
silio editoris; miror tamen, de eo sive errore, sive consilio, nil adnotatum in Animadv. h In ARCHEsTRATI vers. I. πληρωμα, Διὸς Σωτῆρος. P fremum callam, qui in Iovis sematoris honorem ebibebatur, φρουρο vocat poeta. quasi eomplemenιum, quo sinis imponitur compotationi. Vide XV. 67s. b. & 692. f. &Erasmi Adag. Servatori tertivis. Vers. I. πολιὰν σφόδρα κρῆτα φορουντα Perperam κρατοφορουντα ed. Ven. &Bas cum msstis; quod sic eorrigendum perspecte monuit C AUB. is Poetica licentia inquit vetus innum ait caput canum stare. u Vers. 3. υγρὶν χαιτ αν λευκῆ πεπυκα μενον πιθει. Vulgo omnes υγρῆναι τε, pro quo ομνχαιταν corrigendum perspecie acinoravit Brunck.
Vers. s. Tὸν ν ἀπὸ μινιάης ἱρῆς, τὸν Buβλινον, ἀινῶ. Aliud est Βιωνος οἶνος, quem Archestratus dieit; aliud Biβλινος, de quo deinde p. 3o. f. &3 r. a. Hoc quidem I eo in istam scripturam Βυβλινον, deinde vero in alteram Βιβλ. consentiunt libri. Diserte etiam distinguuntur apud Suidam, ubi est suo loco. Βιβλινος ωνος, ἁδ βιβλινης οἴ- κα- Ρ ἐνης Θρακιας ἁμπέλου. Tum rursus sua in serier B ινος et νος, εκ Βυβλου πολεως. Scio quidem, passim apud varios ainores. ubi BsMisae scriptum oportebat, B λι-
νος vulgo scribi, & a plerisque iat solitum; veluti apud
Hesiod. 'EO. 38'. & Theocr. Idyll. XIV. I s. quae com rigenda esse iam pridem monuit Holstentus ad Steph. Byri Pag. 6'. correxitque apud Hesiodum Brunck vs 1 so. &apud Theocrit. idem Brunta cum Veschen. Victrum ver