장음표시 사용
221쪽
α18 ANIMADU. IN ATHENAEUM. p. 2
ro apud Euripidem in Ione, cum recte Βιβλ. tam ab aliis, bcluam R. Barnes us. II9s. suisset editum, nescio qua causui edidit Musgrav. vc rara. eamdemque scripturam ne temere ei excidisse putes repetiit in Notis ad eum locum, nulla tamen ratione reddita istius novationis. Omnianoque magna non modo in scribendis istis nominibus co fusio, sed & in interpretandis inconstaWia iam olim o tinuerat. At h. l. clarum videtur, de vino loqui Arch Matum circa Byblam, vetustissimam moeniatae urbem, genito. Et gignebatur quidem in Phoenicia nobile etiamu vite vinum: sed quota conseramus quae deinde porro de Φοινικέω vel Φοινικινω vino adiicit Athenaeus. & pr sertim quod eis ni vini mentionem a Xenophonte factam ait
intelligi par eu , de palmeo vino , quod e palmulis extria mere solebant populi orientis, hic locutum esse Amnestratum, aut saltem verba eius sic accepta esse ab Ain
naeo. De quo vino, ut alios taceam auctores ,' coes.
Plin. XIII. 4. 9. XIV. 16. x9. num. 3. Ut diace hi primu claudatur illud vinum paulo post vers. r . Nec tamen diu admodum. durat illa dulcedo, & mox in acetum vertitue vinum; ut docet nestio quo auctore Eustath. ad Iliad. M.
Eiusdem Archsrati versui xvi deest posterius hemistychium; quod suppleti posse monuit Cas b. assiiciendo ad
verba, ου προσέχω ι τοῖς , ista, ταδε μυρευουσι,
vel οῦς τις ταχυπεδης. At eo minus opus erat, hwolam do illum versum complere, quod non modo huius e. trema verba, sed complures etiam versus sequentes, qui in suam rem non facerent, consillio fortasse praetermisserat Athenaeus. Vers. I s. Ἐm δὲ καὶ.-σοειν γενναῖος, έει γ' . Duas particulas. καὶ & γ', quas ignorabant libri omnes, inserui monente Brunckio, ut filiciendo versui necessa rias, quae facile intercidere potuerint librariorum negligentia. Vers in. πολλώς-ὲτέρου dee. Quod in Notula contextui subiecta dixi voi,ου edd. absque ετ Dρουα non latis adcurate dictum. Utramque vocem ἐτρρου οῖνου sic iunctam habent editt. vetti cum innis nostris& Eustath. Od. s. pag. Io I. 3. Casaubonus Vero, eo tenens, ἐτέρου deleverat. Eho, praeeunte Brunckio, obsudulendum, Dερου teuendum. cemui, Disitirco by Corale
222쪽
239 p. 29. IN EPI NM. LIB. I. CAP. LIII. AD CAP. LIII.
Athen. XI. 473. h. itemque I. r94. & II. 86. quod idem
hri r neque in istis verbis quidquam desiderari videbatur. Monuit vero CASAUBONUS: DEPHippi Comici versiculos vita scriber
s Nihil hic t inquit J ex coniectura aut ingenio mutavi
ramus: verum ex aliis ipsius Athenaei Iocis de Eustathion rectam lactionem restituimus. Pro κάρυα legit βότρυς Eu- ,, stathius: sed vide librum II. ubi haec alii poetaς tribuunt, tur. α - Ηaec ille : quae quo valeant, paucis videamus. Scilicet lib. II. pag. 47. citatur Antiphanis serius huiusmodi: Θότρυς, - sive ροὰς φοινἰ is, ἔτερα νωγαλα. quem eodem modo repetiit Eustath. Iliad. P. I 222, 3. Quo e versu probabile quidem fieri poterat, nec vero certum erat, eo modo, quo dixit Casaubonus, conceptum fuisse istum Ephippi vMum, quem hoc loco respexerat Athenaeus. At nil opus erat, in Athenaeum inferre ipsum Ephippi versum, cum ille poetae huius verba metro soluta voluerit proserre, quod e sequentibus etiam verbis a
τεολυτου μινικικου, satis adparet: nam si haec quoque metro adstricta adserre voluisset, integrum versum adposuisset, ut Il. 17. e. στυπάριά τ' ei υ μιικρὰ του φοινικι--υ. Nihil vero impedietat, quo minus, si id ageremus, coniectare licuerit, alia atque alia ratione superiorem istum versum ab Sphippo fuisse conceptum. Denique, si vel maxime eum Antiphaneo illi quam simillimum reddere
velles, nil tamen opus erat, etiam ινικιοι in φοινι ις mutare ; nam diminutivum ad metrum isto Ioco non mi-bus aptum erat.
223쪽
a in AmΜADV. IN ATHENAEUM. p. x τα ι habent h. l. scripti quod sciam & editi; quod per d
is non erat improbandum i sed commodius vita tur υν---γνimo, quia ex XIV. 6sa. e. ubi idem versus recu ritὶ huc reponi iussit Casaub. de quo iam antea monu rat Η. Steph. in Thes. Ling. Graec. IV. I 8o. a. Ex eodem loco discimus, e fabula Ephebis ductum esse hunc versum. Sicut vero hie in φοινικι,ον, se ibi in mendosum ινι- consentiunt libri. Utrobique φοινικικου corrigi voluit C saub. Equidem Φοινικἐνου hic tenendum iudicavi, & ibi re. mendum: in quo consentientem habeo H. Stephanum
εἰητὸν -ο - αυτῶν. Sequitur ibi continuo apud Xenoph. αυται δὲ H Mλοοι των ι,-- , pro quo ut in transecursu moneam αὐταὶ δὲ legendum: ipse Meno palma rum glandes, id est, ipsae vero ρ viae διαχενδαισυ δέ. Mendaei vini iam supra mentio iacta, La 3. b. νένδη, Thraciae oppidum, cuius cives οἱ Μενδαῖσι, mox p. 29. f. Quod sequitur, o Κρατῖνος, delendum a ticulum notavit Brunch, nescio an e cod. msto. In ex γptis nostri caussa factis nihil ad hunc locum notatum. L Dens vero equidem ista caream vocula.
In CRATINI vers. r. Νοῦν δ' as i δοι &α rectius ιδ scribetur, ob M particulam; quod & Brunta adnotaviti Sed leviter claudicat metrum in ipso versus initio: eui viistio medebimur, si pro aν scribemus ῆν vel Γιν, ut sit primus pes spondaeus vel dactylusi, pro trochaeo. Vers.
3. αρ' σι ι via; is Soliti Graeci multa aqua dilutum v mnum hibere: multa auctor lib. X. de variis κράσεων g
Μ neribus. Γ p. 426 sqq. J Utplurimum ita temperabant.
nut crateri ter tantum aquae insunderent, quantum vinin Propterea de parum generoso vino frequens erat in oren potatorum, ἔν ο ισει via; quod eum in vino locum n habeat proprie, videtur ad ilia esse translatum σωροι- ννμακῶς. Hesychius: 'Αρ' ο ει τι-; Ἐπὶ OD- έλοντο, Μέπεὶ τὸ παλαι μιρνῆτο τρια υιατος λαμμνων, is δὲ πτῆταρτον .isωυ. Hodie scriptum in Hesychii codicibus,n 'Aρουσι via: neque hoc tantum; sed praecedit etiam .n 'Aροῖς. τὰ λιμδια. Nobis haec θαυματα videntur. Cra.
ntini versum ita debere accipi, ossendit praecedem vox Duiligod by Coos e
224쪽
p. et . IN DI M. LIB. I. CAP. VII. ari
d vol-κος. Non recte sentiunt qui ενοι laetantis vocem hicis esse adnotant: t quod secerat Dalech. J est enim miran-ntis potius, & indignantis. Appellat ἁπαλὸν vinum, quod is non est οἰνῶδες, ut Ioauitur Hippocrates, sedis putatim & elumbe. Vocat etiam λευκὸν, non tam ut is colorem indicet, quam ut vires eius elevet; quia vinam alba plus aquae habent quam rubra, & sunt Φλυο -
cuius deesset in ed. Casaub. sicut in superioribus & in msstis, intelligens claudicare versum Casaubonus, in Animadv. nihil quidem de isto vitio diserte monuit, sed ve sum ipsum sic repetiit, ut καὶ τ οὶ θεοὶ αυτοὶ scriberet. Inde qui ed. a. & 3. Calaudi curarunt, imperite sic, atau τοι θεοὶ in contextu posuerunt. Mini ad fulcie dum metrum satis esse visum erat, si σὲ pro τοὶ scrib rem. Priora huius versus verba latine sic reddiderant i
terpretes, Mendaevm --u; quod postquam taenum pro sus esse a pcretae mora, monuit CASAUBONUS : . 'Dουρεῖνο Μενδιιhi timuit J interpretamur, ianum Mendaeum taminis diu bibere, donee illum merere euaris. Quis nescit, strinis nuis potatoribus hoc esse semiliare Ideo matulas in con-nvivia intulerunt, ut diximus ante. Quid poterat dici πιναργέωρον ad declarandam vini huius praestantiam his nam, ipso Nectare, qui Deorum est potus, melius eian se, non obscure deciarat poeta. α
Vers. 6. 'Eστι δέ τις οἶνος. ῖν δὴ Σαπρέαν . n Σαπρων vulgo appellabant Graeci, τὸ πιλι-τέπλει, inquiunt Grammatici, virum quod inibi est rade M,N paulatim exhausto otio: in noum idiomatismo, vinn bas. Chrysostomus Οιιουν σεσουπότα, in Commenti Epist. is ad Roman. δὲ γὰρ ὁ μεευων οὶδε πο- του σεσηποτες noIνου η-Ηermippus contra sic nominari ait m vetus vinum, &, ut scribit Eustathius, - λνεοσψαν rn eum lege Odyssi Mira in hac voce ἀκυρολογέα demantiphrasis. α CASAUB. - Quod ait vir doctus, dicere Grammaticos, σαπρέαν a Graecis vulgo τὸ ω- τέλει fuisse appellatum. voluit puto σαπ ρὸ ν scribere. Ee τὸν τὸ τέλος, quemadmodum iam olim ad Theophr. Charact. p. 249. scripserat: nam nec vulgo Graecis usurpatum vocabulum σοι πριαμ, & nulli Grammaticorum . quod sciam, nisi Eustastis ad Od. β'. p. am exu. memoratum. At
225쪽
xi, ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. 29.
ipsam etiam vocem qui ita, ut Casaub. dicit, ina, eterpretaretur, ex omni Grammaticorum numero non nia si unum ThGmam Mag. reperi; apud quem haec leguntur: οἰνός ἐστιν ὁ πρὸς τῶ τελει υλωμης, &c. Cae teri omnes uno ore Obo, τὸν παλαιουν interpretantur; & Suidas quidem diserte etiam monuit, Σαπρὸν, συμο θηρ ν ιιιιι παυλον, ἀλλὰ παλαιόν: & Moeris . Σαπρὶν, τὴν οινον, 'Aττικῶς. ubi vide quae notavit Pierson: cons. Hesych. & ibi notata. Atque ita v cabulum istud usurpatum apud Athen. legimus I. 3I. a.& XII. 44 i. d. Sed nomen Σαπ ρέα ς , ut dixi, nus quam alibi nisi hic apud Hermippum , & ex hoc loco apud Eustathium . legitur. Ex eisdem his Hermippi versibus H. Stephanus in Thes. III. 7 7. d. τὴν σαπρέαν sic interpretatus est : Vini genus quoddam eonditi turbis in eo putrefrenatibus sevi marescensibus , odoremque illarum ex marcore isto conoripientis. De λνθουκέ . vino. quod istis verbis describi Eustathius aiebat, vide insea ad p. 31. f. Vers. 7. Pro vulgato λνοιγ οια deberi compositum ὐπανοιγομενἀοιν, monuit Casauh. in Addend. Sic paulo amre alius poeta ὐπανιωγνυτο dixit. Versus i I. bene curatus est in editis: Πλου-- - γειν 'πέων ἐν τησι θαλεiης. Perperam in libris nostris siescriptus: Tουτου χρη παρέχειν λεὶ πiνειν ιν τη θαλεια
Φανιας . Ερέσιος. Nil mutant scripti libri: sed in ed.
ραiνειν τῶ ἐλατηρi'. Elaterium ut ex Plinio disces initi libri XX. aliisque auctoribus ibi ab in uino citatis est succus e cucumere sylvatico expressus, vim habens alvi molliendi purgandique. Quare speciem utique habet, quod
ad sequentia verba δδε γένεσθαι τὸν οἶνον μαλακὴν, in nuit CAsAuaoΝUs: B Scribendum μ α λ α κ τ ι κ . ν cum B viris doctis: nempe hoc in versione expresserat Dalech. isnam aliud est vinum molle, quod opponitur duro,n σκληρῆ: aliud, quod στυπτικῆ est contrarium , & auum D mHIA ae siquat. α - Sic habes quidem Oiνον κοιλιας ρι--λακτικM, p. 32. s. & p. 33. b. At non de vino medicato& purgandi vim habente h. l. asi videtur, sed de nobili sismo illo vino. quem ab ipsis Diis potari dixerat modo Hermippus. Atqui illud vinum non modo dulce. sed &molle μαλακὸν erat: quam μα αὐτητα in vitio quidem posuit potator ille apud Cratinum, paulo ante, lit. d.
226쪽
p, 33. 223s puta, qui austera& valida vina amaret; sed eamdem alii in laude vini ponebant, ut imelligitur ex p. 32. b. Et in
hac opinione esse potuerant Me rei, virtutem illam comciliari vino per eiusmodi irrigationem. Quare vulgatum m tare, in quia consentiunt libri, non sum ausus.
Oτι Θεμωτο Γλῆς &α Vide Plutarchum & Nepotem in Themistocle. & Schol. ad Aristoph. Equit. vs. 84, Περκώπην δὲ. n Percota Straboni, Plutarcho, & in scholiis C mmici, quae hic cum π Percopa : utramque recte. Adi
nest vitii mani istas,& sententia ut bobscura. Videtur di-n cere, exegisse Persam a Themistocle, ut veste utereturn Persica, quemadmodum a Demarato hoc ipsum antem exegerat; quaecunque autem Demaratus in Perside do-nno regis prius pomisset . ea filisse data omnia Them
D stocli. Minima mutatione scribo, ῶς καὶ Δη ράτω, δους πτά πρότερον ἀυτῆ ὐπάρχοντα. α - Μentem viri docti in latina versione expressi: at retractans hunc locum, nil opus fuisse ea novatione intelligo. δούς τὰ πρότερον - - γοντα, est confirmans priora dona. Simili quadam ratione ειν interdum non nude denotat habere; sed, retinere, in insessione manere; ut apud polyta V. IO3, 7. XVIII. 3o,9. Iam δο- idem valet ac κε δειν συιν, adeoque hoc loco idem ac labens eum retinere, in possessione manere ; id est, eo 'mam possessionem eorum quae prius ei concesserat. Casau
num secutus erat Lederi in ad Brisson. de Regno Periar. p. ao 3. De Demarato vide Herodot. lib. V L & VII. passim,& Suidam h. v. καὶ στολὴν γάμβρω-n Lege & moribus di-nstincta erant apud Persas vestimenta: alia fuit regi pr is pria vestis, alia regis cognatis conveniens, alia eius gemneris & assinibus, alia amicis & proceribus. M CAsAUB. - cum hunc spectavit Suidas, cum dictionem Γ--βρειος -ολὴ, nulla quidem adiecta interpretatione, suum in Lexicon referret. Analogiae autem convenientior videtur forma nominis γάμβριος, quam habent libri nostricum editis, quam γάμβροιος.
227쪽
α,4 ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. N.
Πεδαρχος, scribendum nomen alius- ne qui hodie super- ast scriptor meminerit, non habeo compertum. Κάμαν.Tῖον. Cum una voce Καριαντιον vulgo scriberetur, a notavit CASAUR. v Camantiaran, quae dicitur ibisse una es .ptem urbibus Pythiareia donatis, nusquam invenio. Pra isterea sex, non septem hic nominantur. Numerum implein is veris, & mendam codicibus, opinor, absterseris. si legas. μεν, πον. Notae urbis in Paphlagonia nomen Trum, B vel Tέος. α - Vide Steph. Byz. in Tiae. Poterit vero Κάραι intelligi oppidum praefecturae Κααανηνῆς, quam nominavit Strabo XII. s 34. d. in Cappadocia. Chamansenam, contra quam Strabo, per χ eh scripsit noministius praesecturae Cellarius in G r. Antiq. III. 8. pag.
348. Ptolemaeum secutus. - Haec scripseram. cum pronabiliorem etiam emendationem ab ec em CAsADEONO in Addendis propositam animadverti; quae prae illa. quam amplexus sum. in contextum recipi sortasse merebatur. L co verborum, quae statim posuerat ns legas, κάμαν, ΜΤέον. α haec ponenda monuit vir do si is si legasti'Aκαμαντιον, Tio ν: cuius emendationis partem exco-ngitavit Turnebus, partem nos. Ille scribebat 'Asia ιάντιον. is auctore Stephano, cuius sunt verba: 'Aκαμάντιόν εστιωπολις τῆς μεγαλης Φρυγιας, 'Aκὰ διστος κτίσμα, τωπΘησεως. Nos, ut numerum perficiamus ab auctore d is finitum, Ἀκαμάσιον, Tiον. Σκῆπτρα, 'A mPν. n Arensus, nisi fallor, quae ge B graphis Aramnesus: aut quae Artaca. Stephanus, 'Aρπτακη, Φρυγιών, λυικος Μιλησιων. Sceptra, quaeis illis Scepsis & Palaescepsis. α CASAum πρόκρο--ιπὶ τὸν κινδυνον. πρόκροσσοι. alii post adllos, sive potius, ME anu alias. eonfersi Homeri eum voeab. ex Iliad. ξ'. 3 s. ubi vide Eustatae p. 949, 22 sqq. item Herodoteum. VII. x88. ubi hunc Athenaei locum citans ψesseling. interpretatur, si mo impetu; sive, o vom, qualis arietum pugna, fontibus. Tv-ται δὲ παρὰ Λαμ βααnois 4 Πριαπος. . Priapum si- bisve Priapum cur Lampsaceni instititerint colere, narrat
ὼς Θρωριβος. v in myramine Thriambi, Varro lib. V. de Lingua Latina, 69. ed. Biponti J de Diodorus Sin cuius in prima. α C AUA. - Diodori locus non est Iliabro I. sed lib. IV. cap. s. Confer Suidam in Θμαρι-. Dissilired by GOosli
228쪽
aas, Προδρομον eλουσιν - προτροσων. Absurdum adsumentum , ἡ προδρομον, quod adiecere libri omnes, abiicere non Gestavi. Tollendum notaverat etiam 'Calaub. προτροπος οἶνος proprie appellatur mustum I onte defluens, antequam calcemur uvae , ut docet Plin. XXIV. 9. 43. Sic rursus apud Athen. Ih s. a. Idem vinum Laevii πρόδρομον vocabant, quo nomine alias peis 'py,ctores adpella-hantur. ut ex Theophrasto docet Athen. III. n. c. &
h. ubi quidem V vi amenta vulgo scriptum. ea κοὶ ex librariorum conlatione est. φακυ. tens. Eda; αακῆ, lenseocta, Miaria; utrumque nomen collectivum, in plu
ri nominis forma Homerus usus est, 1l. λ'. 638. & OLa 3 s. altera posterioribus scriptoribus magis frequentata, quae & paulo post saepius occurrit. Totam fere hanc de Prummo rino disputationem Eustathius in Commentarium suum in Iliad. M. p. 8r8, 44 sqq. retulit. De e dem cons. Perizon. ad Aelian. Var. Hist. Xll. 3t.c τον 'Αρημιων m. Disiecta verba versuum ARISTOPHANIs ex inceria fabula ; quae in numeros digerere parum. Alici conatu tentaverat Grotius. Vide Brunchii
Fragm. Aristoph. p. 27 . Verba ista , ἁλλ' ἀνθοσμω καὶ πεπονι νεκταροσταγει Casaub. in Animadv. sic interpretatur: sed anthosmiam vinum probant, O uvam matutam ex qua stillet in torculari nectar merum. Cuius interpretationis incommoda notavit Palmerius,'Exercit. in Auct. Graec. p. 481 sq. ipse πεπονα νεκταροσταγῆ intelligens peponem vel melonem C nectaream siquorem stillis m. Mihi videbatur Poeta ipsum vinum λεοσμέαν, πέπονιε dicere, & νεκα - ροσταγη, miseri, Si nectaris instar dulcem. In eamdem sententiam versium poetae, quo illa verba continebantur, sic concinnavit Briinckius :δὲ ηπέπινε, νεκταροσταγεῖ d Φυκουσσαι καὶ Λο πνσidet. perperam vulso omnes Φυκουσαι, contra usum pariter & formationis analogiam. Vide Steph. Byχ. ini Mur: Tum Λεπαδου ιι M. Animais. Vol. I. P
229쪽
mssti: quod in Λ σπαδουφιι ι mutari iussit Casa ub. in Adde . quod non sperno equidem, auum praesertim. 6 nec .Plerumulae, no0. λοπάδας. dicias legamus conchas illas, quas latine dicimus. Sed quam uidem corris genda erM librorum striptura. Λοπαδουσσαι scribere malui cum Neph. ByΣ. In eamdem initio vocis scripturam consentit Strata U. 834.M. Cim patina vel Metelia, aqua conchulae illi nomen ea, λοπὰς graece dicatur; consentaneum est, ut conchulam quoque perinde λοπάδα &λσπάδα dictam fuisse credamus: & apud latinos quidem auctores iopa n adpellatam reperimus. Caeterum Λοπα- per inplex σ S antepenacute scriptum editur nomen apud Strabonem & in singulari numero cum apud. Strab. tum apud Steph. . υπὸ δε των O i νδε ε ω ν. Sic cum editis habent. misti &Eustath. I l. p. 8a 8, 4'. Sed οἱ νοαιων corrigi ius. sit CAsAUB. 31 Nam ab Oινόη, inquit, gentile formatur Oi-πιμαδες, non Oiνοεύς. α - Sic quidem Stephanus: Onoa, μαι τλέν 'l-ρί . δύο πόλεων. δε ἀνικὸν, Oisoαῖος. ἔνιοι δὲ ἐν τω καθόλου dcc. έντη καθόλου edebatur; ubi e C AUA. v Verba sonant, Quidam ἐν του καθολου id librim nomenὶ scribum. Herodianum εν καsόλου laudant poe- istarum interpretes. An de eo sentit Athenaeus an v
orior temo quae apud Lusiath. Iliad. λ'. p. si 8, 3r. J εσ
olim . & perperam in unum contractos, digesti supplevique ut praeivit Valchenaer ad Phoen. p. aos. In ALEXIDis versu, ubi ο γὰρ Κορινθιος scribitur . est sΚορινεια in nostris instis, notanda confusiora: literae et &wllabae ος. Μox, pro πιλν Εὐβ. perperam ποιων Ein ii
230쪽
ν 3o. IN EPI M. LIB. I. CAP. LVI. di
Rcitur aliud de Ismario , ex Isinaro, Thraciae oppido.
Ibi in ine vers. a. pro κεκωμέρος est κεκληιαενος in una ed. r. Cac operarum errore; sed omnes ibi δορὶ habent cum msstis. At sicut vers. t. δορὶ postulabat metrum, sic . a.
δουρὶ oportebat, quo/ reposui. Cum illo, εν δορὶ μεν μοι conser Scolion quod legitur XV. 69 s. f. ἔστι
La - πλιουτος δόρυ καὶ ξιφος. De Noxio vino vide .
si lubet, quae congessit Bochare in Chan. lib. I. cap. 3o. p. 627 sq. ed. Cadom.
OI sς κοκκυζει τοῖς οδοιποροις πιειν. D Metri Iexis hanc scripturam resutat. Scribo κοκκώἰσι et νος. Don caupona loquebatur secundum viam posita, ut fuit mo-Bris. Prostare ait in ea vinum optimum : quod visum prae.
ntereuntibus. κοκκυζειν f quod proprie cvetiti, atque etiam is gesti eantum significat simpliciter pro οζεως φωνειν, ut is exponit Hesy ius. Si cui hoc durius dictum videatur. B probet fortasse is coniecturam nostram, κοχυζει aut κοτε scribendum esse, pro fluis ubertim, sive, praeston ades in magna evia. Ita dixit. Pherecrates lihro V. --πτοματους ποταρους ζωμου κοχυδεῖν. Similia apud storias Balios. α CASAUBONUS. -- pherecratis verba etiam H.
Steph. in Ind. Thes. col. Ix83. h. unde ista Casauhonu desumsisse videtur citavit tamquam in libro quinto Athe naei reperiunda r exstant vero lib. VI. p. 269. c. d. Apud Theocr. Id. II. Io . est , εκ δὲ μετωπω iδρῶ μευ δεσκεν al. κν εσκεν Dον νοτιαισιν Πρσαις, coriose de Dusat Hesyta. κοπιδεὼ, υπερχμειν. an υπερχεῖσθαι ZQuemadmodum vero.verbum κρ εσκω vel κο δέσκω scholiastes Theocriti Onomatopoeticum esse ait, e sono iactum: eodem modo κοκκ ιἰ ε ι, quod habent mssti no .stri, e sono vini e lagena aut taliolo essiuentis factum conisiectare licebit. ι .iσον iσω κεκραμενος. Vide II. 36. b. & X. 43 r. a. & b. 'Aχαί,ς- τὸν Βιβλινον. 'Aχαιοὶ mssti nostri. perperam. Recte 'Aχαι ς d. ACHAEUS poeta, saepe citatus nostro , cuius est versus qui sequitur. Caeterum , quemadmodum supra, ubi de vino e Phoenicia agebatur, in scripturam Βυβλ. per υ consentiebant apud Athenaeum libri. cons. Not. ad p. 29. b. o sic hoc loco. ubi de Bibi no Thracico . omnes constanter Biβλινον per tota scribunt. Nam quod Eustalli ius, de eodem Thracico vino loquens. Iliad. x.