Ciuis sanctorum, et domesticus Dei opus posthumum a reu. p. Antonio Boyenual Peronensi ordinis minorum, prouinciae Parisiensis quondam professore concinnatum, reu. p. Ludouici Desfrenes Peronen. eisdem prou. theologi opera recognitum, & ex aliqua par

발행: 1667년

분량: 941페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

181 Ciuis Sanctorus , Anis sitae, ut pueros delicatos, ut filios honorabiles, ve amantissimos Domini. Custodit illos ut pupillam oculi, tiub umbra alarum suarum protei bet ' git , ii, animento charitatis mi-ii Lis.,. sericordiae suae. Et sicut nemo po--. , est laedere eum qui ad latus Impera-itoris est ita neque satanas ei nocesere potest, qui inhaeserit Deo. Et utrem in pauca conseram In quirens Dominum, eique fidesiter. inhaerens, non minuetur omni bono. Is sibi dictum putet a Deo: Fili, in semper mecum est omlaia mea tua sunt. Et certe quorum essent optirima quaeque dona Dei, si non filiorum, si non amicorum,qui assistunt claram illo omni tempore. Utvi hic maxime verum appareat, Guod ab antiquis abij in prouerbium, Amiri eorum omnia esse communia.

Wo Sed omnium priuilegiorum caput esse

212쪽

Et D efiicus Deco is esse videtur, quod sic etiam in praesenti transformantur a Domini Spi iritu ,vt,iuxta dictum Apostoli, ' unus uicum Deo Spiritus fiant non quidem quod in Deum demutentur; sed quia eius bonitatem, pulchritudinem, . sapientiam, clementiam , sanctitatem , immutabilitatem, aliasque di iuinas perfectiones pro captu tamen creaturae in mutuentur, Mintus ac foris quodammodo induant. Atque ita per incorporeum si dici potest ἡLib.,6... Dei complexum, ut loquitur Diuus Augustinus, veris implentur, in cundanturque bonis;& humanitatis infirmitate quodammodo deposita, diuini essiciuntur. Et reuera , si, ut scriptum est in libro sermonum Ieremiae prophetae Qui elongaverunt se a Deo, 'm , bulauerunt post vana, vani fiunt: si, ut ait oleas, recedentes a Deos

213쪽

abominabilis sicut ea quae di-leurunt. Nos trario sane conse-- quens est , ut qui adulterinis creatu - rarum amoribus renuntiant, virtu-.tisqueUs dioisi Deo reddum intime, ili res Riamicos, illi quam simil

Deum diligis, Quid dicam Deus

eris. Non audeo dicere ex me Scripturam audi Ego dixi, ij estis, de lij Altissimi omnes Quae maior glorial quae dignitas enitneutiori quis splendor huic par esse potest excel-

Pioinde non sequamur illec brosa, seductoria, sed sequamur illud quod bonum ei illi adhaerea mus, illud imitemur c illius praesent , illius communicatio nos melio τς faciat mures nostros color, Mil f

214쪽

E Domesticus Dei. 8 1lius quaedam nos societas infori et . Qui enim bono adhaeret, assuini iu- de quod bonum est assiduitate enim atque imitatione, quaedam similitudinis imago formatur. Qui appropinquat lumini, citius illuminatur, S: plus in eo splendor aeterni luminis refulget e proximo Anima quae adhaeret illi inuisibili bono, Deo ratque immortali, ipsa corporea haec rugit mortalia, Qterrena derelinquit fitque illius similis quod desiderat,4 in quo vivit,in pascitur.

in illo. μ rei e sententia Sanctorum Sta-

tuentiin adhaerere Deo. .

215쪽

18 Ciuis Sanctorum

Gregorio, cui Theolos a Coo nomen d Dims, i a potuit.' Valeant thronii princi Patias opes, selendores, elationes

casus, vilis Vespicabilis haec glo-riola ex qua plus dedecoris quispia capiat, si animo esseratur, quam

irrideatur. Valeant magnae huius scenae ludiora, nugaeque ' theatricae a pinos Verbum arctissime complecta. mur, ac pro omnibus rebus, Deum habere optemus solum , inquanta,

perenne illud bonum, Quostrum μSic ille Eudoxium quemdam Rheto rem ad Christi philosophiam, mu-

manarum rerum contemptionem ad hortans . .

Tantundem dixit Paulinus Chri-e Di amitana lucis suo saeculo iubar, Sibi, inquit, habeant literas suas Oratores,

sibi sapientiam suam philosophi, sibi diuitias suas diuites, sibi sua regna Reges nobis gloria, & possis

216쪽

E Domesticus Dei. 187sio, regnum cibi istus est. Idipsum sentiebat qui ait, Pars e rares. mea Dominus, dixit anima mea cui Diuus Augustinus accjiWi , magno

cum animi sensu dicςl 'x El δ si . . uis. bi partes onus humamimi viderint alia quid eis bonuni sit, cupidita tum diuersitate dilanientur. Eligantali militiam , ali aduocationenia, ali diuersas variasque doctrinas alij

ne otiationem , alij griculturania, alii alias partes si di faciant de rebus humanis: pars mea Deus in aeter- bibant halij mortiferas voluptates, portio calicis mei Dominus est 40rtio Sanctorum Dominus ternus est.

Mihi adhaerere Deo bonum H est totum bonum . Vultis ampliqs Doleo volentes. Fratres quid vultis amplius ' Deo adh*rere nihil melius est.

217쪽

lo Ciuis Sanctorum,ihi: it. anima audaci citia sperauit sεὰ te recessisset, se aliquid melius habituram . Uers ais reuersa in tergum rac in latera in in ventrem, . 'ri dura sunt omnia: tu selus requies hiaue ...A. Deus bone, Deus summum bou

cisti nos ad te inquietum est cor nostrum'. dbhec requiescat in te '' Quaquauersum se vertit animassi minis, ad dolores figitur, alibi praeterquam in re

Audivi similem dignam Ioanni Chrysostomo sententiam e meus Cordi mei, omnibus rebus alijs contemptis, ac pro nihilo habitis, teportionis meae, ac opum, copiarum i loco habeo.

His conuenienter nardus Diui Bernardi dabit odorem suum Is hominem per ea quae facta sunt aber

rantem, ut sicubi quidpiam, quo sa-

218쪽

Et Domesticus Dei. 89tietur, inueniat, in hunc modum alio uultu res Ouid quaeris extra Deus p .νm. ἀδquid deli deras praeter illum Z quid tibi placet sine illo ' Ipse fecit omnia: ipse habet omnia ipse est omnia . Quodcumque bonum cupis, quodcumque pulchrum quaeris , quodcumque dulce, delatabile requiris, totum in ipso inuenies, dein ipso perfrueris. Summum bonum,in omne

bonum est. Ubicumque eris sine iulo, male eris. male tibi erit: ibicumque fueris cum ipse, bene eris, vi bene tibi erit. Sed Sanehum Eucherium Lugdunensem Episcopu praesens argumen tum paulo fusius prosequentem audiamus is Valerianum quendam vinculo anguinisi dilectionis libiconiunctissimum , ad Summi Boni optionem, adeptionem adhortanS, sic ait 'meus est non solum quod et

219쪽

19 Ciuis Sanctorum,

amari effusissime possit, sed, quod

maxime debeat, iucundum, praeclarum, Unicum, aeternum bonum .

Deus, inquam, noster, cui possis tam magno, quam pio igne flagrare, si in locum anteriorum cupiditatum, pretiosa rursus desideria succedunt. Si te in aliquo capiebat magnificae rei dignitas, nihil illo magnificentius Si te aliquid velut aptum gloris accommodatumque rapiebat, nihil illo gloriosius si ad klendida fulgentium, rerum ducebaris visu, illo nihil arius. si ad speciosa trahebaris intubis illo nili pulchrius: si in aliquo te amplecti putabas veritatem , illi, nihil verius 41 in quoquam suspiciehdam largitatem eredebas illo nia hil munificintius Miraris quod pu rum est atque simplex ' nihil illai nitate sincerius Solicitaris assiue lium rerum copiis nihil illa abundantia

220쪽

dantia copiosius. Diligis aliquid tanciam fidum ' nihil huius firmius est de . Amas aliquid ut commodum' nihil commodius est huius ipsius amore. Est aliquid, quod te vel seueritatis, vel iucunditatis specie tra- hac non est magnitudine illa, dignatione illa quidquam aut terribilius, aut blandius. Requiritur in aduersis benignitas , in prosperis suauitas' Vnicum est ex illo, aut in laetis gaudium, aut in maestis solamen Itaque ratione plenissimum est, te illum, in quo habes omnia, amar prae omnibus . Diuitiae, quaecumque illa sunt, quae te nunc amaenitatibus tuis obtinent, non solum intra

ipsum, sed etiam ab ipso habentur. Sic ille Galliarum suo iaculo Chry

Eundem seirat odorem Cassiodorus in ea verba Dauidis, Inquirentes

SEARCH

MENU NAVIGATION