장음표시 사용
431쪽
De Emptione, Heia tione. De viroque Retractu. 83dit nae flare te lunun t M talende diri pars
hoc est, bona scilice x eorum, qui vel untia Bel git vel Hispani paries secuti sunt vendira ob aes alienum, eodem Fro di bacta sum presio , re mens
Hi ne eum quidam bona paterna ob aes alie num 5e ad instantiam Creditorum olim de dum pater Hispanorum partes sequebatur , publice vendita vi istius arii culi recuperare vellet, &restitutionem pretii in judicio nudis tantum vel bis obtulisset emptori , qui tamen pecuniam,
ut maxime praesentem & paratam recipere recusisset. Quaestum fuit an nuda ista oblatio sunficeret , an vero Emptore pecuniam recipere recusante, eam intra annum deponi ει consgnari necesse fuisset φ Nonnulli ex Dominis existimabant nudam hoc casu sussicere oblationem, argumento pignoratiliae actionis, quae quamvis nascatur sub hae conditione, si pecunia soluta fixvel ereditori satisfactum, I. em 9. Omnis I. st. is pignorM. iam. Pege. is. q. etiam .ia penario. ea tamen etiam competit, quando debitor par tus ea solvere, L heae liberatur. 6. f. i. g. Qui .mia. yran. Vel quando per creditorem stat, qu minus ei solvatur, L aliena 2 . h. filo in uorem. l. de in vis. vel, ut imperatores aiunt, in L. uti. C. de IAM. ργον. quando per creditorem factum est, quomines ei solveretur. Atqui debitoe paratus est solvere Si per creditorem stat vel fit.
ruoininiis ei solvatur, si pecuniam ipsi etiam nu-
is verbis oblatam renuat accipere e Praetere1
ex istis verbis, Detalende den priis i hoc est,
Pretio numeranti, apparet pretii solutionem esse in conditione positam , videlicet posse quem bona sua recuperare , si solvat pretium intra annum.
At regula iuris dictat conditionem haberi pro .mpleta , quoties per adversarIum stat, ne impleri possit, L ime ciuili. 24. J. de tonst. o demonores. Liuiure 16 i. st. de Ret. Iur. Ergo & solutio, quae inconditione tantis posita est, pro facto haberi debet, quoties per creditorem stat, ne fiat, ut subtiliter disputat Antonius Faber decia. 22. Une. & ita 1 senatu Sabaudico iudicatum refert, hi 4. stii Ciai c. fit. δε pae . inser empl. O venia. de
Sed his non obstantibus maior Dominorum tiara iudicavit pecuniae consignatione & depositione opus esse : Quia licet oblatio sola seruiat ad declinandum periculum interitus vel deteri rationis, vel ad evitandam Paenam, aut ad sistendum ulteriorem cursum usurarum ex mora debitarum, tamen ad actionem acquirendam &recuperaridum dominium vel quid aliud , soluta
cert, pecunia, adversario recusante accipere deis positio Se consignatio videtur est nece Aria , LLee treditores io. C. δε RPastrax. EI. si a te 7. C. Eo ct inrer e r. i venotor. L Mireptam. 9cia UM. ι et .st. de ire. Comm . Lz. C. de me Emphyr. ita post filiciΑ ab ipso citatos tradit Andr. Pachin. M. 2.eοων ov. cap. 4 I. c etiam inclinat Uberius Leo ninus lib. q. Emendat. N. i7. nam. XL dc Charo das in memoris. Mis. Ostre. Porro iste decimus- sextus articulus restringitur de limitatur per articulum vigesimum-ter tium , qui vult recuperationi bonorum non esia
locum, si super iisdem bonis ante has inducias nisset disputatum 1 partibus, quae Iudicem agnoverunt & legitimὸ defensae sunt. Undὸ cum
Actor anth has inducias horum bonorum n mine egisset ad annullationem decreti super venditione istorum bonorum olim interpositi, ex dicto ara. i6. denuo agens duplici ex capite repulsam tulit. I. Quod nudis tantum verbis pretium obtulisset, nulla depositione facta. II. Quod ante super his bonis inter easdem partes iudicatum fuisset. Et ita censuit Sen ius. 9 De eo quoque eodem tempore iudicatum suit, utrum beneficium induciarum etiam prostiis, qui antὸ factis induetas ab hostibus ad nos redierunt, nobisque reconciliati sunt i Ratio dubitandi erat, quod hae induciae pactae sunt inter duas partes belligerantes, nempὸ inter Hispanum de Archiduces, & qui ab horum partibus stetε re ab una , S: Ordines uniti Belgii eorum. que sequaces ab altera parte. Unde videbatur dicendum ordines generales eorumque subditos ex his induetis Hispano & Archiducibus, e rumque subditis, di vice versa hos illis tantum esse obligatos; non autem quod subditi ordinnum sibi invicem sint obstricti, at qui ad nos
ante inducias redierunt, tempore pactarum i duciarum. nostri hostes amplius non erant uti ante nobis reconciliati, proindeque iis non videbatur actio competere ex dicto tractatu. S
natui tamen secils visum suilr tum quod absumdum videbatur deterioris esse conditionis, qui ad saniorem mentem tempestive redierant , ερ desertis hostium partibus nobis reconelliati erant, illis, qui in rebellione contra patriam perstitissent r tum quod nonnulli induciarumarticuisti, tam generalibus terminis essent concepti , ut etiam de ant8 reversis loqui viderentur. b
DEFINITIO I. n res vensio pratimestos iure alieno nomine rite rura Iutur ,s eciale mandatum repriri, uti proclama
tionis Ae exhibendum, non suscitate νώniarimne post molam facta.
M Ateria Retractus est planὸ statutaria de
consuetudinaria , adeoque stricti iuris et ut docent Ioan. Faber ia Φ. amo M. nam. 6. D st. de actionib. de Andri Tiraquei l. de νεινacl. lib. I. h.
432쪽
eludendas fraudes in hoc subiecta nimis seequentes excogitata ad unguem, de in forma s,rci Masunt observanda, adeo ut si vel unum dc sit, actora retrastu repellatur in hac enim actione summo
iure proceditur , & nihil de praescriptis a iure
sermulis remittitur Andr. Tiraquestus L lib. t. h. 8. rosa i. num. l. crisessi .mum. l. cumstri. Andr. Gail. lib. 2. ias nare. ias I9. Nim i ι I6. I udovic. Charondas inmemM . ver . cin tume. Iit cum inter alia, si alieno nomine petatur rotractus , requiritur mandatum & quidem speciale, illudque sponte exhibendum intr1 tempus retractui a statuto piaescriptum. Andr. Tiraquei l.
Ratthabilio poli tempus facta nihil operabitur. Quando enim actui praescripta eli a lege dies , intra quIm fieri debeat, necesse est rati habitionem intra illam diem 1 domino fieri, alioqui sioste India nihil proficeret i nee hoc rasu ratiliabitio
hoe die lapso ei amplius Heus sit; sequens est , si
quis eo ipso die petierit retractum alieno nomine , non exhibito mandato ι postea, quod a pro- euratore gestum est, 1 domino frum ratum hisberi r ut Senatus definivit. Q
DEFINITIO ILRUactati non est lotiram is hine Baete uendDa. V Trum in haereditate vendita retractui I
eus siti inter Doctores non satis convenit, Tir vellus is utras . lib. t. o. T. nam. 8 I. oestri. eumque secutus Petrus Santa in t B. de com- au. bono. M. I. - . io. putant locum esse , si haereditas maxima ex parte eonstet ex immobilibus , quia magis die num ad se trahit minus dignum Mornaeius ad I. - nondavi A. C. de hinia..M. in fine. Contra hereditatem venditam retractui non eue obnoxiam defendunt insuerius in praxi tit. de retracta. de Petrus Gregorii in S maginiae M. a S. cap. 2. 1. Iq. quia haereditas iuris nomen si di quid incorporeum, nee eonsiderantur singulae res in ea eomentae. Haee posterior sententia magis placuit Senatui. Nam ius Friseum tractans de retractu, loquitur tantum de rebus immobi
alia lura non nisi abusue inter immobilia re se ii possunt. Nee Obstat Tiraquellicaut horitas. laenim interpretatur consuetudinem Galliae, quae plus continet, qui, m statutum nostium. Nam iii ista consuetudine adduntur hic verba, mitista referi ρω ν immeatas. At statutum nostium piscise disponit de retrama rerum immobilium. ideoquὸ stim accipiendum, nec extendendum ad alia, qus per interpretationem quindoque pro immobilibus habenturi pissertim cam versemur in matella plane consuetudinatu& exorbitantea rire eommuni. Nam , ut Molintus isti linqι - δε ti Mariti, arr. 18 a. inquit, Retractus est qusdam gratia contra ius commune introducta di concessa. Quia vero in specie.qua de re agebatur,multae eoncurrebant circumstantiar, quae aliquam si audis suspicionem faciebant, nempe non tam vetes aereditatem venditam, quam qum situm eos tem , fle salso haereditatis nomine immobilium Qenditionem esse palliatam. senatus Reis iuramentum detulit, quo se purgarent ab omni Dpicione, se nihil in fraudem retrahere uolentium machinatos esse, quo iuramento praestito Acto res repulsam tulerunt. a
Dubitatum fuit an annuus reditus supersundo constitutus di ipsi sundi domino venditus, 1 consanguineo venditoris retrahi popst: Non posse, visum fuit Senatui, triplictae ob
I. Quia annuus reditus ius sit α non tes imi mobilis , in qua sola ex Frisae eonsuetudine &statuto retractus locum habete ut proxima definitione dictum. Hinc Alexander cans.s auis. i. respondite retractum cessare in venditione usus- fiuctus, chm st jus incorporale. Agit enim Alexisander de statuto tractante de retractu rerum imi obilium . .
I l. Quemadmodum ususBictus proprietariastenditus retrahi nequit , quia non amplius est in rerum natura, sed extinctus per eonsolidationem, .uh. . de astus acta. & ut servitus resa dominoiandi servientis per consolidationem extinguitur, L nti h. ali. A. de lem. i. ideoque non reis viviscite ita annuus reditus, qui est quas senili servitus & qualitas, extinguitur venditus domis no landi, ex quo debetur et ut enim res sua ne mini servit, ita dominus nullo alio, qu m d minii iure reditum percipit, & ius reditus percupiendi, quod fuit venditoris, per venditionem evaruit a ut in eo retractui amplius non post .se locus.
di , ex quo percipitur reditus, si eum emit, prae
433쪽
seratur eonsanguineo venditoris. Redemptio enim redituum est favorabilis. Hinc Mechliniensi inluetudine expresia cautum est, si annuus reditus vendatur extraneo , non iandi domino, quod dominus sundi istum reditum retrahere possit, quia, eius maior habetur ratio, quam con- singuinei, socii, aut vicini r propter favorem ii. b rationis S redemptionis sendorum. Paulus christinaeus- ansura. Methlimenses an. . O XI. ita tractatum & definitum a Senatu r quamvis sententia non si pronuntiata , uti lite per transactionem sopita. M
Ouando venditio nulla est, uel ex desecto
solennitatis . aut authoritatis requisti, vel propter incapacitatem personae , aut aliud quodcunque vitium, eessat regulariter retractus. Quia lex uel statutum loquens de venditione. intelliis pitur de venditione valida, L 3. q. c demnarum. p. is re lagitas. ima paravit. q. non Faesis J.ῶ ιοαν. ρού. emtra res.
Et hoe ita procedit, s venditor intercedat Secontractum nullum esse contendat. Versim emptor a quo res empla est retrahenda, frustra nulli. tatem eontractus allestabit, cum in ipsus praeiudicium res retrahi possit, non obstante nulli rater ut docent Carolus Molinaeus ad famas. Parisienstit. l. h. i 3. s. l. num. Io. Andr. Tiraquei l. lib. r. retro. h. i . Ilissa. a. nom. 8. o M. Hinc cilmpraedium minoris sine decreto fuisset venditum, Curia e natis venditoris ius retractus adiu-gitavit a insuper habita nullitate ab emptore obis
Das Ni Tio V. Reuahere valentem a Retram nen exilis v, 1 milia res empta publice vi trimi vitius naa saetii praedia cara ves promulgasa. LEY Frisca lib. i. Oia a. tit. 2. g. r. I. ad I tractum petendum praefinivit tertiae proclamationis diem , qui praecise observandus ' i eo
enim lapso morae purgatio non admittitur, per ea , quae tractant Tiraqueil. M. I. is revis. s. i. II 4. nam. a. Nicolaus Bohrius adia aer. Eit enses tu. 4 retras. III g. in pria. Barthol mitis Chassanaeus ad constulas. Barguia. h. io. tit. δε νιιras. in vers. δεδεηι ι Aa 6 j r. lapsu enim
istiti, diei statim parti ius quaeritur, quod nec
Principis rescripto tolli potest, aded ut nee minor contra hane temporis praescriptionem statutariam restituaturr ut docent dicti Doctoris, item Argent raeus ad costis. Eritannia art. 46 . II1 Ludovicus Charondas M. a. restos 7. ιι. 3. restans s . Georg. Loisset in tit. R. MN. 7. Petrus Rat. ad ιο Del. PEGrum. art. 36 a. Manet autem retrahere volenti ius salvum &integrum, quamdiu tertia proclamatio non est facta, etiamsi plures anni i venditione essent lapsi, ae retrahens venditionis suisset eonseius. Non enim retrahentis, sed emptoris est eurare, ut res empta intri annum ter praedicetur ae re censeatur, ut Senatui placuit. a Ae trinae prois clamationes in templo debent praecedere teri iam proclamationem judicialem, antequam retrinus
adjudicatio fiat, ut Senatui visum. n
DEFINITIO VI. Emptorem venditorem a tomracta ν Γνe ac peteterenns posse in prae assicium petrahere volentiam.
AN emptor & venditor post contractum
consensu persectum, ei renuntiare, ab eova recedere possint in praejudicium eorum, quibus competit ius retractus i Doctores distinguunt. Utrum contractus per traditionem sit consumin matus, nec ne. Priori casu , traditione scilicet facta docent pinnitentiae non esse locum, nec 1 contractu recedi posse in praeiudicium retrahere volentium, seclis se res adhue integra di traditio Medum iacta sit, ita Carolus Molinaeus a censile
Αliud Curiae nothrae iudicium,cui placuit conistrahentes in praejudicium proximorum conla guineorum vel vicinorum, quibus jus retractus competit, ab emptione recedere non posse, si contractus fuerit perfectus, licet nondum tractistione consummatus. Quia limul atque consensi perfectus est , ex eo secundum statutum Frisi mproximiori consanguineo vel vicino ius est quae situm , quod ipsi mutuo contrahentium dissensu rursus non potest auferri, praesertim quando uua aut altera proclamatio iam sit facta. Hine, climcontrabemei, postquam res vendita bis filisset proclamata , a contractu resiliissent, emptorque coram inferiori tribunali a proximiori venditoris consanguineo conventus, ut procuraret etiam tertiam fieri proclamationem , tergiversaretur,
ad id faciendum ab inferiore Iudire est condem natus, quae sententia in iudicio appellationis 1 Curia est eonfirmata. a
Haudi visums, iure Ensica demtari retrae time Non etiam silia retrasenti rem ινιs aiam viva, a
Q Ut de redhibitione gentilitia sive retractu
scripsere, tradunt haeredem venditoris r tractu uti posse; quia retrahendo non eenseatur
venire contra factum defuncti, sed illud magis La approt
434쪽
86 oci um Risicarum Liber III. Tu. V.
approbare & eonfirmare, dum petit te loco primi emptoris substitui, di retrahit non haereditario, sed proprio Se languinis iurer ita tradunt Andr. Tiraque i l. lib. a. de rura I. S. I . s. v. min. q. . oem. Antonius Gomesius σι Tauνι ἰα. 7Ο.
3. deris. . uam. . imo etiam filium insantem de in utero existentem et S tephanus Gratianus L loco.
Aliud iure Frisico obtinet, quod proximiori venditoris Conanguineo ius retrahendi tribuit, sed sub hac exeeptione , adico herae notiuatas
dra tioop r. lib. t. sit. Ia. πιν. s. hoc est, MFis, is per abere Dau. Non repraestaut personam vendD-1. At venditoris haeres ejus personam repraesenla ergo hoc lure rem a defuncto venditam retra te
nequit. Et ideo Curia filio eidemque haeredivenditoris retractum denegavit. 9 Contra concessit filiosam. retrahere rem matris adhuc in vivis existentix, a patre uxoris nomine venditam. 9J Quia filius non potest repraesentare personam matris vivae, cuius nondum haeres existit, & ita etiam tradunt Nicolaus Boe ius δὴ it. Andr. Tiraquellus da retract. M. t. q. . s. s. num. sy. Ostin. Petrus Rat. a cori . HB-m. pari. Is .
DEF Ni Tio VIII. LEM , qui m restis subscripsit inst remo inmotum, ainane facta, Mi non pr ad cine in retracta. Quamvis regulariter quis sibi noeeat se scribens adtes, qui se invito fieri nequit, LAZ iussor. s. r. f.de pignorib. 2. C. Fatio. respgnae. Secus tamen est, si quis subscribat probationis causia ut testis. Nam Modestinus reipondit in I. Gaius serus I9. f. is pignorM. H. Nullum praeiudicium sibi fecisse Gaium Seium ob id solum, quod testis & signator nus testamenti fuerit, qu Creditor Lucius Titius seripserat se fiundum ab eo emisse , quem non emerae. Et idem Modestinus, in I. Duia 3 q. l. Latia ι de luat . docet eum, cui praedium per fideicommissum relierum est,
nisi sibi preiudicare in caussa fideicommissi sibi relicti. si divisioni ejusdem praedii factae inter
cohaeredes quas testis adfuerit, de divisionis instrumentum obsignarit. Hine cum filius, ut i stis subscripsset instrumento venditionis factae a matre, nihil eum sibi in petendo retractu praeis judicasse Senatus censuit. γ Intentio enim filii non alia suit. qua m ut tanquam testis sua se seriptione venditionis instrumentum confirmaret , non ut se 1 retractu excluderet. Carolus
Molinaeus ad tonsura. Paris. u. I. Wr. I. s. r. O au. II. Num. 8. 9. IO. Et sem Per a s iudicii ut a principali agentium intentione Tiraquei . hω I. M. l. Φ. 3Ο. o. i. -m. . quam in rem plura congessit Harimannus Pistoris lis s. μὰ l.
DEFINITIO Ixm, iam ex mieri pane non res retrahere ab em se itidem vicino, bur ex minm parae. A si inter duas de m Is cantendenter neuter u emptor a prorum, hi pro ma Me pane vicinas est.
Ρ Raedium in diversas partes, agros ac prata
perfossas distinctum venditum est Titio, qui ratione sui praedii vicinus erat duabus partibus praeda i venditi. Ab hoc emptore vicinitatis jure, venditum praedium sibi redhiberi postulat Gaius quasi migis vicinus, ut qui sex vel septem partibus istius praedii esset vicinus. Senatus Gaium ab intentione sua submovit: co quia praedium
emptum unum quasi corpus unoque pretio venditum erat, licet diversis partibus quasi membris distinctum. Huic eum Titius emptor stricinus, atque ita quasi duobus vinculis muniatus, senatus existimavit non attendendum,quod Gaius maiori ex parte sit vicinus, cum majoe vel minor vicinitas non consideratur, quando quis cum ipso emptore de iure protimeseos co tendit. Quae qualitas sortὶ attendenda est, qua do inter duos, quorum neuter emptor , quaestio est, ut in specie relata 1 Matthaeo de Afflictis detis 122. ubi domus erat vendita habens annexum hortum. Titius horto, Sempronius domui erat vicinus. Senatus Neapolitanus in jure I tractus praetulit Sempronium utpote potiori iaprincipaliori parti vicinum. Idem Assvctis in t L debere palmestω β. in alis, refert Graecorum Imperatorum constitutionem , qua cavetur, eum, qui rei venditae pro maiori parte vicinus est iaretractu esse potἰorem . ut si unus ex duabus, autor ex una parte vicinus, iste huic secundis prae
dictam eonstitutionem praeseretur. avst x . Octob. Asmo Is 16 Auret Amsan m μα pellamen, Gemis Naae Ferist aes pessieris. DEFINITIO X. Dauas coniugibus vendemthis rem commmeae , tam ras umus ramam retrahere rem, qua illius eximiis suis, non etiam rem alterius. Nasi emptπ ves ramminere, vel lola tame malis.
DUO conjuges sundum communem, item que fundum ad solam mulierem pertinentem vendiderant Titioab hoc Sempronius C natus mariti ratione sanguinis utrumque fundum sibi redhiberi postulat. Iudex inferior in solidum ipsi retractum adiudicavit. A qua sententia cum emptor provocasLt, Curia, retractata ea , appellatum sive Actorem submovit a petitione retractus, quoad partem suadi, quae mulieris propria
435쪽
iuit, & quod ad partem mariti attinebat, senten. Nam confirmavit. O Per ea, quae tradit Andri
Tiraque li. M. i. de stetrael. q. t. o. 9. num a C. O 256. item β. si. gl. i. num. 2. Oserr. Sane si emptor vel totum fundum retinere , vel toto carere malit, tune is , qui partem tantum iure sanguinis retrahere potest, debet totum fundum reis trahere vel totum dimittere , ut tradunt Lolletini R meit risurre 31 nciab. in M. R. num. 3. BIuuot. pa f. a. qua l. nNab. in vers. Rctrata. 3 i. a. Cri vellus istis Desana 33. num. Ir. O ig. Petr. Rat. ia tonsa rudis 4richuties. Th. de Retrai II. πιι. 348. argumento actionis redhibitoriae, quae venit ex
Edire, aedilium Curulium , quando enim plures res ejusdem generis ut plures servi simul uno pretio , una vὸ venditione venierunt , s quis eorum morbosus aut vitiosus st, ' agatur reΘhibit otia actione , omnes smul redhiberi debent. . ttim elassem 3I. veris omes, inncla legrius Iesu. O Lρ nuh. f. de , P. NU. facis. I. Inur. 47. ρ. μυ- iis f. de miseris. ubi Cutator duorum minorum,sundum, quem communem cum eis habebat, pro indiviso vendidit, partim suo, partim ad issescenium nomine. Et adolescentes caussa cognita res ituti sunt in integrum adversus venditio nem a Curatore factam. Quaeritur utum vendi iatio in totum rescindi debeat, an pro parte dum-taiat, quam Adolestentes in eo sundo habu runt i Et ait scaevola , pro parte tantum rescin dendam venditionem , quoniam eatenus tantum Adolenscentum interest. sed addit Iurisconsul. tus exceptionem. emptor vel ι a talo caηιν otia Ap Ae, qtita 1 tem empsti tis non eras. Undὸ reguis lariter partem rei venditae , vel ex pluribus rebus venditis quasdam tetrahere volens exceptione submoveri potest r ut tradunt Tiraque i l. d. lib. i.
TItius Gaio vendidit octodecim terrae iugera pretio duorum millium & ducentorum florenorum. Hanc venditionem Cesus emptor curavit promulgari expressa tantum re venditati pretio convento, nulla facta mentione conditionum ac pactorum: Tertio promulgationis die sempronius, Titii venditoris cognatus, in iudicio comparens petit retractum , qui, nullo inter
cedente , ips est adiudicatus. Hoc petente sbi tradi instrumentum venditionis consorme promulgationi 1 Illo contendente in ipso venditio. nis eoatractu hanc legem fuisse dictam, ut ven-
ditor, uxor eius & liberi, quamdἰu aliquis ex iis superesset, terram venditam sibi conductam
haberent, ossert igitur se traditurum instrumen tum consonum pacto convento. Sempronius replicabat , istam conditionem in promulgationecqntractus non suisse expressam, ideoque se ea non obstringi. Inserior Iudex Retrahentem ab intentione sua repulit. Hic provocavit ad curiam , quae rescissa sententia inferioris Iudici 1,
venditorem condemnavit tradere retrahenti instrumentum conserme promulgationi, secundum quam retractus adjudicatio facta erat, reservato venditori regressu adversus emptorem, nomine
ejus, quod sua listerem promulgationem non fuisse iactam cum expressione perpetuar vel ad vitam , praedictarum personarum duratum cci ductionis. a Atque ita Senatus censuit pacta vel leges contractui adsectas, sed in promulgatione ipsius contractus omissas esse insuper habendas , nec iis Retrahentem obstringi. Quod magnam habet rationem : Quia promulgatio ter isti fini fit. ut cognatus vcl vicinus venditoris deliberare possit, an e re sua sit rem retrahere. Et ideo contractus promulgandus est cum omnibus suis conditionibus de pactis. quae sunt pars conintractus. Ideo quibusdam in locis tertio proes mationis die solet ab emptore exhiberi integrum venditionis instrumentum. Quod tamen alii cenissent non cile necesse, sed sufficere pacta vel eon. ditiones ex breviculo recitari, quo quisque intelligat, quod sua intersit. Alioqui aliud contraxi iase, aliud promulgasse, omnino non est promuugasse : ut hic expressum noceat, non expressum non noceat. Depique naturalia & substantialia contractus omnino sunt promulganda, ne Retra hentes habeant, quod conquerantur obiectu LIs rquia gravioribus conditionibus Retrahentes de terrentur , Sc levioribus ad retrahendum invitantur de adducuntur, ut eleganter tradit Argen-traeus ad constitet. Butcumae mi. 26, in verss. uis bonis en Dis s.ct.
V Enditor postquam retractus Retrahent;
iam erat adjudicatus, non ipsum retrahentem de solutione pretii convenit, sed emptorem suum, cum quo sciscet contraxerat , de ideo ialia ne non in retrahentem actionem sibi competere existimabat ; sed repulsam tulit . . Q Nam petretractum prior emptio de venditio cum omni insus suis qualitatibus vi eonsuetudinis transferritur in retrahentem subducta de medio emptoris persona. Agnitio enim de demisia pur retractum inducit tacitam iurium dc actionum omnium cessionem de translationem ex posbna emptoris inpersonam retrahentis, Carolus Molinaeus ad
436쪽
t cI. viast. 2. n m. q37. ori . s. num. 12. Cesemb. α it. s. ram 76. christinaeus G n. i. decis 28 l. num. s. Anton. Gomesus ad Nira legem 7o. m. II. Hinc si venditor contra legem venditionis emptorem sesellit , Retrahens exempto agere pineil eontra venditorem. Iacobus
1 Itius de sela i8. Festruarii, Anno iso . di vel si tetrae jugera vendiderunt Gaio, qui nulla pmmulgatione suae emptionis facta, nullo. que Iudieis impetrato consensu, post decursum aliquot annorum, ea corpora diversis temporiis bus revendidit partim sempronis , partim Maevio, utetque curavit suam emptionem rer prooela mari Se absque intercessione cujusquam Iudicis eonsensum impetravit. Lapsis prima vendi. tione novem Sc viginti annis N. proximus cognatus Titii 3t Seiae sanguinis iure haee terrae iugera retrahere olens, tam Gaium primum emptorem, quIm secundos Sempronium te Maevium in ius vocat, contendens contra illum , ut suam emptionem adhuc euret promulgari, contra hos, ni istam promulgationem fieri sinant. Gaius exiseipit Actotem lapsu novem Se viginti annoruma retractu suae emptionis esse exilusum, eaquere frustra tetere, ut rerum 1 se emptarum pro Hamatio fiat. Sempronius 8e Maevius se tue-hantur trinis proclamationibus,de quod nulla intercessione vel testatione protestationem voeant contra secta eonsensem Iudicis impetrassent adeoque bona fide ae justo titulo hactenus possidissent de quidem Sempronius per decem annos inter
Hi ne quaestiones in senatu tractatae sunt.
cta est, utrum consanguineus venditoris spatio 2 9. annorum 1 retractu videatur semotui t
etiam primi venditoris consanguineo contrὶ secundum emptorem,adeoque bonae fidei possisB-
guinei primi venditoris satis sit tutus per trinas proclamationes, perque impetratum Iudicis eon
praescriptione i ci. annorum inter praesentes Bea . inter absentes φAd primam qaaestionem quod attinet, lib. i. o Drant Ii . 31. I. ait statutum , noth per
ἐραν Dula ni ν a te ινες la απὸ retriam ηαummisonem. Undὸ videtur inserendum, quod sinu qnam tertio res proclamctur, nunquam etiam consanguineum a retractu submoveri. Sed mi gis est, ut civiliter ista verba accipiamus. N. aene quidem per verba statuti assirmative concepta, Semper, omis tempore , leum. , planta si ἰs- milia, videtur exclura praescriPtio temporis, queati s de iure curreret. Per ea, quae notat Anct. Tiraque lius depraria . consam. f. i. s. a .rismi
11. de Petrus Rat. ad constret. Pition. Tu. de Retraro conuentioneI. m. s63. q. 2. Hoc ergo casu proximior, triginta annis a retractu excluditur : quia tanto temporis spatio tollitur regulariter omne ius di actio privato contra privatum competens. I. βω t. omnes deprascript. 3 . tesqO. amor. Tirainqueli. gl. io. m. IO. Undὁ cum in nostra hy.pothes non to. sed tantum novem de viginti
anni a prima venditione sint laps , utique coli. sanguineo primorum venditorum suis eΓt actio contrὶ primum emptorem, si is adhue possideret. Et se Senatui visum. Secunda quaestio parum dissimitatis bibeti
Constat enim inter omnes, qui de retractu lerinserunt actionem redhibitoriam , quae nomine rea tractus competit, esse actionem personalem iatem talptam Andr. Gail. H. a. ias I9. M . 7. Mynsng. rent. 6. us 69. Theoclarus Rein vina in Dam de Retract. t anum. ιν asti. T. MAE. i. 1. Osta'. Nam retrahens non habet emptorem ex contractu obligatum, sed ex ista legis atate municipalis constitutione. Petrus Rat. ad tona tr. Pit num Dr. de Retras . au. III. q. s. Actionis autem in rem scriptae proprium est, ut respiciat rem . detur propter rem de ex occasione rei, dc. quocunque res vadat, eam Persequatur, ut ob
servavit Uuatricus Zasius lib. a. in L .m - . . Unde consequens, hanc redhibitoriam actionem sequi possissorem rei retractui ob cae , eoque in proposita specie non recte insta tam contra primum emptorem e quia possidere desiit, sed ipso jure competere contra secundo emptores, Semprouium de Maevium ι uti , qui res venditas adhuc possideat. tenentur, inquam hi . nisi actionem contra se intentatam qui e Getione elidere possunt, quam an habeant ex re tolutione sequentium quaestionum palassi fieti In tertiae quaestionis examine Domita vinisbant. Quidam enim negabant, secundos empta res quantumvis contractus suos ter proelamari curarant Ec absque oppositione ullius consensum Iudicis impetraverant, satis tutos esse 1 consaninguineo trimi venditoris; quia prima ista vendi. tio necdum suissit promulgata, ideoque res a primo venditas mansiΩ affectas isto onere de eausia , & ita transisse ad secundos emptoreuNitebantur hi etiam verbis statuti, L ε. s. ibi.
verba: ban den selben contrati et hoc est, erusi
rim com vi, innuere videmur, consanguineum
437쪽
De utroque Retra fit. De Locariam εχ Condricti e e. 89
istins emptoris, qui suum contractum ter proclaniati euravit 1 contractu repelli , 'On etiam consanguineum ptimi venditoris, cuius contra. ct us 1 primo emptore non est ter promulgatus.
Alii eontrὶ sentiebant, trinas istas promulgati nes illi fini praecipue per statutum esse introductas , ut transationes dominiorum innotescerent ἱis, qui sua intereste putent ob jus genti litium, ut vigilent tertia. Melamatici uis die ae sua intercessione impediant rem consensu Iudicis empistori addici, vel alii retractum ad iudieari , de cum nostro casu secundi emptores, Sempronius ni licet & Maevius, boni fide emissent, solenoniaque statuta per itinas promulgationes impIevissent impetrato insuper Judicis eonsensu, eos merito tutos esse debere S primorum vendit tum Titii stilicet de Seiae consanguineo, qui sibi imputet, quod tertiae proclamationis die negle-Xerit petere, ut, antequam super secunda emptione eonsensus Iudicis interponeretur , prius prima emptio ter Promulgaretur , ipseque ut consanguineus vendi orum super retractii audiretur ; Hupe sententia pluralitate suffragiorumo, nuit. Facit hue, quod scribit Mernacius ad I. Eadam C is empl. ω vendit. Retractui nunquam faveti, nisi quantum serant praescriptae a legibus patriis sermulae. Idemi Mornacius specioin huie non absimilem tractat, M. t. tiuitas 6. in verbis, a tam iaceaura a se offit. Rectar. nam Superest quarta de ultima quaestio , an scilicet Sempronius alter feeundorum emptorum se etiam tueri possit praescriptione 3 . annorum, per quos quieia res emptas bona fide. N iusto titulo possederat i Quod affirmandum cum Tiraquello
Quod enim statutum ait neminem , retractu ex cludi ante tertiam promulgationem , hoc cedere intelligendum est, quamdiu res adhuc est apud primum emptorem, at si hie revendiderit alteri, qui rem ter proclamari efficit Se contenis sum Iudi eis impetravit, hunc merito securum reddet possessio Iongi temporis, a G. annorum inter praesentes & 2 . inter absentes, ad exemplum hypothecariat, cui γε lcribitur ab extrane bonae fidei possessore t o. vel xo. annis, 3. C. Sia ues. Nessit. I. ust. C. ιst long. Iemp. prae crip . At d hi tot eiusque haeres non minori sipatio quam annorum praescribit , L stat in rem I. cum nati umisi. i. C. de pyascrip . so. MI o. an T.
His ita eonsideratis, Actor 1 petitione sua sui
De Locatione & Conductione , ac de Emphyleus .
D.BPINITI I. M ive lauiam , ela tionem, iam istoxum am. c. tendas iam miι ωλο HI inani sim ess timiam. In sublMartim sufficere de rutationem secundo totius factam Empiorem vel alium Mettilarem μι cesarem etiam teneri denuntiare , si relatarionem impedire vi sit. Denuntiatione non est opus, si ei se renantiarum a colem, Ad interpretationem lib. i. ordin. tis. i q.
SI colonus impleto conductionis tempore re mansit in eonductione, reconduxisse videtur, t. item quaeritur 13. q. qui implete. f. Locari. Et dominus cum patitur finito tempore colonum insundo esse, ex integro locare intelligitur, L qui ad certum i q. f. eis. Ne igitur dominus retorasse videri possit, antὸ finem locationis eolono deis muntiare debet. Bi hanc ob caussam consuetuis dine apud Frisios receptum est, ut dominus,
qui vel ipse re locata uti fiui, vel alteri eam l
care aut alienare vult, colono aut inquilino vi
te Calendas Ianuarii denuntiet, Dat lip hem
Hoe est i suus - a, ruribus vel domo ame talendas Dauarias desisten a m 6' denuntiet. Simile statutum Patavii extare restatur Iacob. Menochius lib. 3. Ut c. 8 . ram. 62. Hinc talis oborta Controversa. Clim dominus iandum lorasset primo, de is sublocasset secundo i dominus non primo eonductori suo, sed neundo antὸ Calendas Ianuarii denuntiavit. Primus contendit denuntiationem esse perperam iactam, eamque libi, qui ab ipso domino eo duxerat , fieri debuisse. Quod cum factum non si, se pro hoc anno fundo cedere non teneri. Quidam ex dominis putabant intentionem istius coloni iure esse subnixam. Nam elim, ut dictum est, denuntiatio isti fini fiat, ne videatur reno vata vel redintegrata locatio, videbatur ei esse denuntiandum, cui res a domino erat locata. Sed major Dominorum pars censuit suffieere deis nuntiationem secundo eolono factam , approba vitiive sententiam inferioris Iudicis, qua primus colonus, qin pro secundo in iudicio intervenerat condemnatus erat lando cedere, eumque rest, uere. Q Porro quamvis iure communi sureelser singu- Iaris vel emptor non teneatur stare Iorationi 1 venditore factae, sed colonum vel inquilinum expellere possit, ι emptorem s. C desierist. I. si merctra 2 . q. r. f. Loini. Lariores. ηδ ε. r. f. de V stucis. Hoe tamen . iure Frises hane recipit imterpretationem , si modo emptor colono vel isquilino ante Calendas Ianuarii d8mantiaveriti Denuntiatio tamen a locatore eodemque venditore licta sufficit, ic emptori prodest, ut Sena tui visum est. ιγ . . Denuntiatio non est necessaria,quando eoi nus juri denuntiandi renuntiavit , si ad certum
438쪽
0it, Decisi oram Erisistram Libra II L. Titi VI.
diem pensionem non solvat, locationem esse habendam pro finita di extincta, iandumque se relaxare velle , nutu etiam libi donuntiatione sitidia, ut Senatui placuit. co vel quando conductor remisit finita lisatione relaxare rem conductam liberὸ, ac renuntiavit omni legum beneficio & auxilio, ut docet Menochias d. praesum .
REgulariter finita loratione, e ductor in
vito locat ordi in locatione remanere nou potestsed locator cuivis rem suam locare potest, L ne cui liceaι. 32. c. is locat. OG das. m. t enim contra libertatem commerciorum, ut quis cog
retur invitus ad locandum. Nee iuri Retractus est locus in laea tone, sicut nec jure Romanosuit in emptione, ι dolum. C. de contris. ean . Haec regula vitiatur de perdit officium tuum tribus eas bus etiam nutatis ab aliis , ut ab Antonio Go
sngerus rem. 4. φη . I. Exceptio est: Nisi Scholares conduxerint. hi enim pro eodem pretio aliis p feruntur , I. extra vi I I. cν ιο Q. γ glossa o D I ,res. II. Excepi. Nisi ita convenerit ne locatori liceat alteri , quam conductori relocare , quamdiu hic rem e ductam retinere, & tantum vult dare , quantum alius , d. I. ne mi liceat. Idem obtinet i si talis sit loci consuetudo; quod emm per pactum fieri, etiam consuetudine induci potest,
II I. Exceptio est in conductoribus praedi rum publicorum. Hi enim in re locata praeserun tur aliis, si tantum, quantum alii, dare velint textus in L convini pennis..c I. st Co istar. praec Od. e ricat lib. XI. Quos textus moribus Galliacis antiquatus esse testantur Renatus Choppinus M. 3. δε Demmo Galgito, tis. is. N Momacius ad . em erem ym de Lino. Et ita iudieatum Ne
poli docet Matth. de Assiictis deus 238. Sed eos
Ratio, eur conductor publicus, si velit, re manere potest i invito locatore , est i quia inte est Reipubl. ut factu inveniat conductores et Inis
veniet autem , si ita agat, ut veteribus conductoribus permittat volentibus eamdem conducti nem retinere, dummodo tantum Merant, quantum volunt dare novir ut notat Hubertus Gisphanius ad L emptorem s. de Iocino. . His convenienter, Senatus Colonos Reipubl.
Flicvi finita Iocatione condemnavit Praedia coarducta restituere , reservat Oiis jure sim ex dicta . ramali. ut scilicet isti coloni in Mocatione pre. 4erentur aliis, si augmentum ab aliis oblatum p rati essent solvere. 9 Idem privilegium habent
coloni Templarum, ut argumento ducto, ex
Rubri ea Tituli de locatione pindiorem Civilium , vel Fiscallum, sive Templorum sib. XL co censuit Senatus. μ)Hoc ius non habent coloni melisiastici, licet seeus sentiat post Paulum Castrensem Marant.
disturam. 8. rum 6 . nec coloni monasteriorum, nee piorum locorum , ut Curiae placuit in colo. nis pauperum Boisverdianorum. t
TItius colonus landi dominicalis 3e Billia
dici, jus filum colonarium, quot in aliquot anno habebat, transcripstae transtulit in Gi. ium, qui pro solutione pecuniae promissae caulli illud jus eo narium Titio hypothecae obligavit, di mii ea vendidit Sempronio Ac quidem tum, cum anni locationis Titio concessi lapsi erant. Titius, edm a Gaio non exiliente solvendo pinmissam pecuniam consequi non posset, vi suae specialis hypothecae, hypotheearia agit eontii Sempronium tanquam tertium hypothecae dein
tentorem , contendens intonos Reipubl. in eo
differre . eolonis privatorum,quod illi, quamdia promissam pensionem solvunt, expelli nequeant,
Be in nova locatione omnibus aliis preserantur, Liongruu C. de Maι ρ ad. cim M.XI. Se hoc ius reale
esse, ut alienari di in alium transferri possit. ει quotidie alienari salvo Reipublica suo iure. Conu. Sempronius sustinebat Colonos Bil Iandicos sendos dominicales conducere in ter ros annos, quibus lapsis Rei M. Curatoribus integrum ege ictos sendos de novo Iocare , pest sonesque priores minuere vel augere i Ea mp
ter hos colonos instar eolonorum privatorum ius suum colonarium tantum obligare posse pro rara annorum silae conducticinis, quorum lapsu extio
gui ius locationis & simul jus hypothecae, nes
naturam locationis immutare, ae L coaereus. ut notavit Lod et aa Retaeil des Aristi noras. in Ili. M. n 1. 23. in nut1. nec ius praelationis ex ista lege colonis competens, esse quid reale, ut hypothemeae obligari possit in praeiudicium teriti, qui binna fide conductionis titulo Rodum Billanditam
sibi comparaverat, quique etiam pro colono, Reipublie. Curatoribus erat agnitus & receptus,& eolonis quamdiu fundo publico immorantur, hoe beneficium concedi, s vero eo cesserint,alio que
439쪽
que migrarint, translato suo iure colonatio in alium , nihil iuiis ex Acta I. ung=ati, tibi vindicare vel asserere posse, lapsis praesenim suae conductio
Senatus declaravit ius e lonarium in Gaium 3 Titio transsatum , eidem Titio, hypothecae esse obligatum , quatenus ante motam litem , conductionis anni non praeteriissent. Q Quam sententiam cum Titius executioni mandare vellet , intercessit Sempronius, ae probavit annos conductionis antὸ institutam litem fuisse lapsos iunde victor Titius ab intentione sua repulsus
dii dominicas, ροβι ordiniis derantiare, simia tot fio, viti praedium relin aere ves riserere Dubitandi Caussam movebat , L cotem ii q. νῶ. I. δε pr. σπι ligat quo loco tradi videtur publicos colonos compelli renovare contractum & non existentibus conductoribus, iterum conducere. Ita istum textum accipit Franciseus Sarmiento lib. I. Iel Limye cap. 7. num. 3. Uers. Non obstant. ubi addit, quod colonus publicus pro hoe incommodo fruatur isto Mnescio, ut in locatione praeseratur alteri si idem pretium osserat Auxta I. con ruit. C. de loces MLis l. lib. XI. At fallitur. Nam Divus Hadrianus in I. 3. eum clyι inquevirium. 6. . eiure Ap. rescripsi, sud inhumam ' mos, pio perine rur tantum m Tettigaliam publicarum G aTorum, si tantidem Mari non risum Nam Osacilius immen-- conductores, fiscurius sire, M , si percula ro disee e re velint, non teneamuν. Cui convenienter Pau
pondit, ad tondruenti velaratia ιmnium neminem
compedi, de ideo impleto tempore conductionis elocanda esse , per quos textus nonnulli putantabrogatam esse dictam I cotem. q. ait. Dionysius Gothostedus in naris ad istas Ieges. Sed verior lo- Iotio est, publicanos, finitia locatione non e sti eadem vectigalia suscipere , nisi uno casu pr
posito in ἐ. I. catem. q. ali. nempe quando max
Gos fructus publicani secerunt, & tantidem I eari vectigalia amplius non possunt. Alter harum e ditionum deficiente, publicani vel publiei conductores non tenentur perseverare in
Ioeatione; si ea tempore finita sit. Et ideo in meoposita specie Curia declaravit, De op Mee
riationem rite sectam fulse. ω
Mos in Frisia obtinuit sylo Curiae cons
matus , ut colonus finito locationis te
pore , sub specie meliorationum illiquidarum , fundum retinere nequeat, sed eo cedere cogatur, domino per fideius es parato cavere de solvendis meliorationibus, ubi eae taxatae & liquida tae erint, argumento. i. satu blar. D Ade aiti lib. ne alioqui domini magno affic:antur damno , si ob tentu impentarum ac meliorationum illiquid aistum restitutio fundi retardari possit. Et hune morem iuri di rationi consonum . se defendit Guillielmus Onciacus lib. i. Academ. pus. 8 i. At Fiscus snita localione, fundos dominicales uindicans ne sdc iustares quidem pro solutione istarum meliorationum dare tenetur : quia sim per idoneus & solvendo habetur, l. a. insin. f. δεθηλ dotat & satisdare non solet, ut Ulpianus inquit , in I. i. h. si ad nsum 18. M luat O Diu mi I nam. cataeas. L 3. item sciendum. s. f. Si thiplis quam per Ieg. Iallid. Et hoc inter priuilegia Pisei resert Marcus Antonius Peregrinus sis. i. de lare Iisti. nil. i. num. 33. Hinc cum ordines Frisae
ex obtenta sententia urgerent relaxationem praeia dictum Bittanorum , colonique cedere nollent,
nisi aceepta cautione fidelutaria pro melioratimnibus illiquidis. Curia censuit Ordines ad istam
cautionem non teneri, cum colonis is latum meliorationum nomine satis cautum esset per bonas alia , quae ipsis ordines parati erant obligam. i
amatιere meliorationes, quam quas ea narara cono arastas facere tenebatur.
legem contractus partem fundi Emphyte tiearii in emphyleusin alteri dederat, declaratus suit cecidisse jure suo. At de meliorationibus quaestum , an eas indilli neu omnes amisuit i Siesentit Carolus Losaeus de De evissemur. ιι,.s.ls.
s. num. Ir. a. quia lex generaliter loquitur , O in L 3. C. istare Emphi. verbum g onemata non
tantum fgnificat simplicta & minores , sed &maiores meliorationes. At senatui plaeuit distinctio a plerisque tradita inter meliorationes ex natura contrinus factas, quales sum, si agrum vectigalem meliorem reddiderit, si uineam, vel hortum plantaverit, &e. Et has ab Emphyleuista amitti argumento. I. dominas heppeorum. 3 s. g. I 1 cin tua 1 61. in py. O. Latas. S inter melior tiones non ex natura contractus facta , quaeque
excedunt debitae meliorationis modum, ut si M 1 aedis.
440쪽
aedificia magni sumptus 3t valoris vel molendinum inter anfractas praediorum Emphyleuticorum gravi sumptu artificiose construxerit , &has meliorationes , praedio ob eulpam amis. ab Emphyleuta repeti posse argument. I. st cesis. β. si inauilinas 3. p. Locar. t. pactas I. all. Ues. φIMὸ si novam viil. mcessaria extraxit. f. Sestil. matrim. eap. i. h. si vasalus. Hu ιαν lex. la indas stat. Huius distinctionis auctor primus videtur suilla Carolus M cilinaeus Itonsas. Paris. β. i. I . . cum .s eum post alii sunt secuti, ut Franci lcus Balduintis tim'. atra inst. δε sitat. Arius Pinet lux in
de Mornatium ad I. i. C de iure Emphi. ubi pauHaliter distinguit. Secunddm hane distinct onem prist quam Curia declarasset Emphyleutam iure
suo cecidisse, eumdem condemnavit rem Emphyleuticam domino restituere, ita tamen, ut ante restitutionem dominus ad taxationem Curii prilis Amphyleutae solveret aestimationem di ficti in sando Emphneutico ab ipso Emphyleuta uel eius maioribus constructi. a
REgulariter colonus expelli potest ab emp
tore , nisi aliter convenerit, i. e Ioram. 9.
C. de istasO .s, in lege i q. h. si domas a. L si menes 23 . θ. vitino f. Locari. Quae regula confirmatur
est, emptioni te B ιιnΔΒ a. Haec regula nonnullas exceptiones patitur. In quibus &haee est Niscolonus jus in re conducta habeat, puta hypothecam. Et licet snt, qui ut hae exceptio princedat , specialam hypothecam desiderant, ut Pa
in E larila in verb. Vn aliarem nes miti. ubi ita aliquoties a Parisiens Senatu iudieatum reserunt. Ceneralem tamen hypotheeam hic sufficere rectius plerique sentiunt, quorum sententiam pro hant Ferdinandus V quius M. 6. tenvrens eap. I 3. utire. 8. Carol. Molinaeus ad con uti. Paris ris. 3. q. 3o. nam. 9q. Guilliel. Onciacus ιι. i. Λω-dem. quaeli. go. Ludovie. Charondas M. s. responsa o. Iib. s. ressp. 36. Alvarus Valascus M. i. conlah. s. num 8. 9. Anton. Faber vitia. 26. Ε . . Francisci Stephanus is h. 4. Et hisc sente tiam senatus noster feeuius est. Q operatur a
tem Hypotheca sve generalis sive specialis, ut colonus vel inquilinus non antὸ possit expelli,
cpjam ips refusum st, quod sua interest. Quo
refusci vel oblato resolvetur jus retentionis , llis berumque iandum , liberasque aedes emptor habebit , ut docet Molinaeus ad L q. I . nam lo9. O lio. quem sequitur Mornacius a LGr P i I. s. si sub coad tiam 3 A 'tenaria..
FI uita locatione colonus eoiam inferiore Iu dice petebat sbi refundi a domino sundi
meliorationes, in quarum numerum reserebat plantationem arborum , tum frugiferarum, tum
fletilium i Judex condemnahat dominum, immplantationem solvere secundiim praesentem aestumationem arborum ante multos annos plantat
rum. Dominus ab haesententia Curiam appellais vit pro gravamine allegans, in isto districtu, tibi
praedium situm erat, vigere consuetudinem, qua dominus tantum teneatur praestare patientiam,
ut colonus detruncet albores steriles a se plantatas ad pedis altitudinem supr1 solum. Quae eon. suetudo cum non esset satis probata , tractatuta fuit quid de hoe casis ex iure communi si si, tuendum. Insati titio IB. i s. de tit. q. diximustia ius esse in boni sciet possessore, fiduciario haerede, usu fiuctuatio , Vasallo, quando impensae superant meliorationes, tune meliorationes esse praestandas, at quando meliorationes sunt maiores impens s. tune has solas esse solvenda atque ita dominum iandi semper praestate id quod minus est ροι iasia. 18. ff. de pes vradiavi. I. Paulos 29. 3. ἰ-s a. d. ile pio ιδ. I. rimos lar Atarim 38. f. adligat. i. Aliter vetA hactenu Obsedivatum in colono, eui non impensae olim factae, sed meliorationes, quae Ando accesserunt per plantationem arborum, secund m praesentem earum aestimationem & taxationem solent solvi absque ulla eontradictione ipsorum dominorum, qui ita ius esse hactenas non dubitarunt. At hic mos magis ex legum ignorantiθ , quam certa i ris ratione est introductus. Nulla enim est ratio, eue colonus sit melioris conditionis, quam bona
fidei possissest, us, fiuctuarius & alii sepia nominati. Imo iuris nostri Authores 1 e tantum spectarum , ut eonductori indemnis praestetur locistio , non etiam ut ratione expensarum is quie quam lucretur. Nam Paulo auctore in L B-m3 I. g. r . θ. Locari. Colonus tantum ad νetiphaeis ea . ι .e trependis, ex traducto tam rimina experiri ρομ
auxerit. Et Scaevola in I. ιatinus 6 i. e. eod. t L c tiruas, inquit, ιum lue talarimis non eber eam releη- sum, tis iam sponerer, nihilominu 1 vineas institiis, at Ira es earum fratrum denis amplius ameia avitimis ver utari ι vir φι situm est, si dominas sam rabarum funda siectam pensianam debitarum nomine famemur,