장음표시 사용
451쪽
ΛΝceps quaestio est, in principalis obligatio
novetur, subdita poenali stipulatione s De qua varie disputant di distinguunt DLictores, ut videre eit apud Francisc. Duaremini, Iacob Cujateium, AEmilium Ferretium N Hugon. Donellumini. saypautas iis . q. a. f. de Mn. obum. eu dem Cuiacium ai l. ii s. . ia2.4 Hr,. Obl..udatricum Zasium si,. i. respons q. Barnabam scitantum M. 1. desiis. cap. 4e novat. Franciscum Hotomannum IR i. QU. io. Fradinandum
49. cipalias. Illud expeditum est , cam contractui subditur poenalis stipulatio, ut si in colura. ctu quid dari vel fieri convenetrit, di s non deis tura ut fiat, poena promittatur, debitore fidem conventionis non adimplente, nullam fieri novationem , ut apertὸ peobant I. praedia. 28. l. D. eius q7. θ. δε amon. empl. L L Fu r. ω P. I. Lososter. I i. Pro Ris. Quo fit, ut integrum sit et ditati agere ex principali obligatione vel poenam persequi, tametsi alterutia actione contentus eie debeat. nis quid amplius sit in hae vel in iula. tunc enim quod excedit, creditor adhue consequitur d. t. quis i. i. duo Ti. 'noscito prassiodi 8. L Lucius ψ 7. 1. de ac I. empl. Ut in obligatione facti, si non fiat, quod promissum est, luccedit id quod interest, quod quia in incerto est Se dinficilis probationis ex consilio Iuliiniani ing. h. Inst. de Herb. Oblu. solet adlici poena, quae est tax tio veluti quaedam eius , quod interest, de hoc tantum ab eo, quod isterest distat, quod poenae summa est certa, ejus, quod interest, incerta unde creditor Poenam petere potest, & insuper id, quod ejus amplius interest, non esse factum, quod promissam erat. Non enim per adiectionem poenae fuit obnuntiatum residuo, quod poenam excedit, L ι. gradia. 27 in de aci. empl. I. si Fris A i. f. Pνε siacia. ubi Petrus Castalius notat. Hi ne cum . quidam a Societate Norcumana condu icti mois Iam aquarum faciendam ante Kalendas Aprilis, di si mola amὸ Kalendas non latisset persecta, emae nomine in singui s hebdomadas, quibus moratus fuerit effectionem molae promisisset quinquagenos Carolinos de mercede dia emeos. Senatus societati poenam istam adjudicavit , & praeterea quod amplius interesset molam saluto tempore non fuisse persctam ita ut quinis quaeeni Catolini laebdomatim praestandi impu
. Nilitem nem posse pro otia uelasere M Iles pro alio fidei ubere prohibetur, L δ dia
8. q. i. g. Qui serasae togam. ι. milites. si . C. de Iotae. Quia, ut imperator Leo ait, in L I. λά- res. 3 i. milites armis, non privatis negotiis Oeeuis pari debent, tir numeris Grim suis intim inhaν ter Rem M. u qaa H Iar, ab oram bellaram nesciatase defendant. Hinc Senatus noster Militis quantumvis Capitanei Ae satis locupletis, eum conti eum exciperetur fideiussionem non admisi. c. DP a . Octa. Anno Istr. adsti T-m Imri ,
ne ista mas reatim arum, minem in solidam teneri.
habet beneficium divisonis, qui seiuit scemi nam si usti, intercidere, & onus obligationistaniρm in sua persona cons stere, ae si sotu. in tere ederet. Et ita sMatus noster iudicavit. c. Sane si mussier de Titius lacii snt &in rem eo .munem fideiussetint, mulier tenetur pro sua parte tantum , & non pro parte masculii quia pro parte masculi videtur intercessure, dum se obli- savit in solidum, L vir axara i Aa D. p. as scirig. 8. ita intelligenda est subsequens L id, egi 18.1I Liv. nempe quod ibidem etiam mas tine mina pro alio fideiusserint in rem communem, δὲ nisi ita intelligatur manifesta pugna est intel
de hue Carolum Molinaeum in tracI. vi tisin nam. 188. ω fit 3. Culaetum Iib. X. abs. e. 23. Antonium Fabrum iit. g. conisei. e. i. Guillelmum Oncia cum
Quidam in iudicio iudicatuit solvi promi
serat pro reo, qui ob actionem malὸ i tentatam fuit aa si lutus; ste I vero, nova instantia, novoque actionis genere conventus est conisdemnatus. Qua situm, an contr, hune fidei unsorem executio dirigi possit; ita enim vulgis receptum est, reo condemnato . fideiuss,emiudiis' cati
452쪽
eati excuti posse i ut post alios tradunt Ioannes Vaudus ti . . Mi. 36. Iciath. Myn sing. cem. q. abs. 96. Ioan. Imbertus lib. 3. Instit. Forens in. To. Matth. Colen si procesi exieris. pari. 2. v. 2.m M. 3 .. l. Alexander Trent acintl. M. 2. zariar. resona. rit. δεορ έ. resolus. s. Ioan. det Castillo So
tamen sententia non sine ratione discedit Thom. Herba ius rer. uoti . . mp. q. In proposita sipecie Curiae placuit executionem fieri non posse in fi-d utarem. a Perempta enim per sententiam absolutoriam priore instantia , extinctoque iudicio , postea proposita alia actione, aliud caeptum
est iudicium, pro quo fideiussor se non obstrinxerat. Fide jussio' stricti iuris est, eoque de uno judicio ad illud hon extendenda. Utrum autem fideiussor in prima instantia datus teneatur pro iudicato in causa appellationis , alia & satis perἀplexa quaestio est , de qua quid nostri sentiantiqui scire volet consulat Antonium Thessauri
TItius dueentos earolinos credidit Sempro nio , qui eos cum legitimis usuris se soluturum spopondit, δι in majorem Titii securitatem Gaius pro Sempronio se fidejussorem eo nituit in ducentos istos aureos, nulla in fidei unsoria obligatione , mentione facta usurarum. aesitum, an fide tar etiam in usuras a reo principali promissas teneretur i Et non teneri Curiae visum est. a Quamvis enim Mejutae
simpliciter acceptus in omnem causiam interceL fige intelligatur . I. si PQ 3 6. h. pen. est. I. si a cal m. 8. q. de si eis. t. a. q. penult.1f. de astam'. m. daui . periis. L 1. S. .st. U. Du,ti . tu. 1. Fara. JLmti, & proinde teneatur etiam pro his accessionibus, quae rem necessario eo mi tantur.
Seeus tamen dicendum est, si fidei utar ncio simpliciter, sed in solam sortem fidem suam obstrinis xerit, E. I. vino. ι postea. io. β. Rem. pupili Iala. μν. Iacob.Cui c. tract. 3. ad Astianam μι. 67.
in sua temum an a se obligaveram . ma in staenem conductiorum, det et Imperatae Addas a is usinas
notis . Quippὸ cum fidejussio per stipulationem dumtaxat eontrahatur . eatenus tantum contracta videtur, quatenda verborum formulati conceptici patitur, c saetrui a stringenda. 99.st.
AN Meiussor prorogatione termini libere.
tur ' a dua quaestio est , & in ea J-,-M gistri adeo varim , ut vel septem diversa sint
opiniones , quas resert ει examinat Matthias Berlichius camias natIiab. pari. a. lomius 2 . V
rlor fie receptior sententia est distinguentium: utrum fidejusto ad certum dc praefinitum tem pus , an veto simpliciter sime certi temporis prae infinitione datus Ee Obligatus suetit et ut priore casu fideiussor liberetur, prorogato temp.M. Lice enim tempus non sit modus inducendae vel finiendae obligationis, ι. vigariomm. qq. 4 . i. JAwνι. in me tamen non procedit, si aliter inter eontrahentes convenerit, aut nisi tempus limitandis vel tollendae obligationis causa adiectum fuerit, i. μι hoc Marassa. -.4 Bart. in L eam. ι vas eia. Deindε tralatilium est , quod inaccessoria obligatione, qualis est hypothecaria de fideiussoria tempus fit modus finiendae obligationis r vide Danielim Moller. lib. q. Sem i. ω a'. ves. rasi amem inspecto H Me. Caeterlim fide tuita hoe casu liberatur quoad sortem vel pen sonem aut usuras suturi temporis, non autem quoad pensionem di usuras praeteriti temporis,
Posteriore casu, suando sci fideiussor simplieiter absque praefinitione temporis datus est, is per prorogationem t mini se instio factam non liberatur. Quia fidejussor simplieiter datus intelligitur ad omnem causam de casum datus, d me credito i phnὸ satisfactum, ι. quaera H. J. si ea . I. βινῶπιν eo. 36. q. si na-1. a. p FD. 1 GD Q. Hanc distimatonem amplectuntur. Joach.
Mynsngeriis rem. s. pys I. A. Gail. lib. 2. ab . I n. II. Ant. Thessau. detis ias. Alexander Tren-raci . lib. I. Narim resoluti tis. δε si 1. ressu.Λndr. Fachin. m. r. lom au. 88. ω M. 2. v. o. Argenti aeus ad conssura. Eratomis ara. Lo3. Chri sinaeus aikres metu enses fit. 7. an. 6. Cha rondas is memoria. Der,. Fideiusson. Et secundis eam etiam Curia nostra ludicavit. cast
CR editorem teneri fideiussori solventI Ode
re , non tantum actione principali, sed de accessoria di iure pignoris indubitatum est Lmae. Hur. II. L. Mari bas. 1 i. t. de uda s telum hoc non tam ea necessitata de iuris ratione
453쪽
titione aliqua introditictum est,qu mex quitate alia, qua inhumanum vaderetur . nos cogi crediistorem id saltem praestare, quod sue suo incommodo aut dispendio praestare posset. ιμ inis i .
. A sit ius o ni sem Quae enim uni prosunt di
alteri non noeent, usi se conceduntur. Unde tr iuiur, is I. i. C. de si istis credlicum, qui pro eodem debito pignota & fideiusiorem aecepit, tenui in fidei uillitem solventem transferre pignora. quia haecinio ipsi nihil nocitura sti dives sum vet3 esse, si eadem pignora in aliam summam, i in aliud, quam a fideiussore dissol Vitur,
debitum snt obligata. Nam tunc quia creditori pignora cedere non potest, quin in illam sum- aram amittat pignorum persecutionem, recte placet creditorem non prius compellendum esse pignora transferre, quam omne dehi tum ae Os
Dis pecunia , ac sic etiam ea, pro qua non fidejus,st, 1 sdeiutare exsolvatur I. a. O ili Hugomnellus Oasi Modesin. Pistoris para. a. q. r. Philanus Decius coni L i o .Hine eum v di tot viret in mili nomine speciali hvpotheca sbi prospexisti, & insuper in duas istius pretii pensiones fideia ita em accepisset M utar. de .gutione ista- .i Aitum pensionum conventus opponebat
exceptionem cedendae actionis hypothecalix. Creditor replieabat se paratum e erea ummodis sibi integrum debitum & non tantum duae pretii sicines soluerentur, vel sdeiussor. permitteret,
potheo praeserretur. Quam eregatoris intentionem aequam ae in L I. a. su datam Curia cen
Vulo, Doctores tradunt, si fid visor diu in
obligatiore steteriti pota per decenniumsa plum contrὲ debitorem agere posse, ut 1 fideiussione libereret, idque probari putant per L Im-- ι8. . in, t. Verum is ea lege auctor est Marcellus , quod taejutae ut liberetur agere' possit, non quando kdiu in obligatione stetit ista quando reus diu in solutione cessavit e R miritur igitur diutuma mora ac Milatio in scia eodo ex parte debitoris, ut fideius, liberari possitis vel quod periode videtur diuturna cessa tio creditoris in exigendo, si scireth exeditor colisiadat cum debitore, quod emitre sibi sitis ect Osipectum per idoneum fi u em, vel si de bitum se usummim. ae traditor ob usurarum commodum discat exigere. At si debitum prese nouitat exigibile quia secte dius nundum venit, vel eonditio non extitit, ut si neginium, pro quo fideiussyr acceptu est, tractum tempO.ris tabeat, quamvis fidei utar diu in obligatione steterit, ad liberationem agere nequit, ut siquis pro evictione fideiusserit , priusquam res evincatur, quantumvis ab interposita fidei ue multum temporis praeterierit, agere non potest ut liberetur Cynus Bald. Si rillaetus ML pro
qui pro tutore, curatore, vel alio administratorendeiussit, non nisi finita tutela, Cura vel admi-rustratione agere. potest. Amon. Gomes. d. ista
quis ludieatum solvi fideiubendo promiserit,non poterit agere ut liberetur, nisi post rem iudic tam debitor condemnatus cesset & negligat satissae ere, & ita in fid6ntare iudioiti solvendi a Senatu intriae iudicatum fuisse refert Elbere. Leoninus Gelliae quondam Cancellarius. n. r.
Hinc cum N N. quorum Pater se obstrinxcidit fideiussione pro saetendo iudicato in iudicio Re
visionis, aurem ,m liberarentur 1 fideiussione, otia eum, pro quo fideiussio facta erat, pendente adhue ino iudicio ι ut γε properὸ atames ab intentione sua a Curia repulsi sunt. c.
Duae mulieres in privato instrumento cum
renuntiatione omnium pxceptionum, nulla nominatim Velleiani facta mentione pro Titio fidejusserant, & in fine instrumenti professae erant pecuniam, citius nomine se obligaverant, ab eodem Titio sibi esse adnumeratam, ramique oonsessionem in judicio repetebant. Hae coram inferiori judicio conventae, insuper habita Vel-kiani exoptione ab ipsis oppositi, sunt eo em- natae , quae sententia, cum ab ea suisset appellarum , 1 Curia est eonfirmata. a J Et mcte. Nam ut Iulianus auctor est, in si mulier is,st. ad stamelle iam si in his caina Senams--ρθ- Petitumis pro in intenestisti Titis. gosue milieri iis issem, G ab ea Ditius ea pectimam parara, meptio mariss
454쪽
io 6 ocisionum Frisiarem Liber III. Tu. XL.
Mulier instrumento a Tabellione quidem,
sed nullis adhibitis testibus ecinfecto, pr alio intercesserat cum renuntiatione SCti dc om nium Iurium. Haec postquam in judicio agnovin sit manum suam isti instrumento lublectam, pro visionaliter eoodem nata fuit debitam summam consignare; qua sententia ad Curiam appellavit , contendens suam intercessi mena invalidam esse, uti iactatu in privato, non in publico instrumento, iuxta formam a Iustin. praetcriptam, mι. anI'tia 23. C. ad SC. REUM. Senatus retractata priore sententia declaravit appellatum eundemin
que actorem in si in turis ebl nopende de pris. disse niet om antlibaetici est,insvpsi si estia
veai provisionem non ad ea am M Nam quamvis mulier manum suam Uncivisset, tamen ex in spe
ctione chirographi apparEbit, actionem ipso jure indδ non competere ob desectum forma a Iastiniano requisis, in L I. oti ai Nec mouebat re nuntiatio , cum ea nan rite li: sacta in instrume to privato: praeterquam quod quidam velint mulierem renuntiantem Velleianci, propterea non censeri renuntiasse beneficio, d. I. 1 antiqua, ut Baldo refert Catellianus Cotta in aeeaearia. iais L stlatim imantur, de quo vide infr1 Defi
Mulier cum marito suci in eodem instruis mento in solidum se obligavit eum simpli-
ei renuntiatione SCti Velleiam & Authentica . Si vis miser. Haec insolidum conventa cam p tiisset se in integrum restitui , quasi metu Et re. verentia mariti obligata. Senatus H eam conindemnavit provisionaliter consignare semissem pecuniae petitae, ae porro ad probandum metum admisit. tantum ad alterum semissem attinebat, censestsenatus mulierem pro marito intercessisse. idque ioval HE. privi, quia mulier simpliciter de absque juramento renuntiaverat Authenticae, Si qua mulier. Iniurata autem intercessi' de hujus bonefieti renuntiatio non tenet, licet sacta in pu- Llico tristrumento vel eonsirmato trino teste vide Thessauri Lis 223. m. 8. Et ita Curiae visum
est. sn At s jurata sit, valet de iure Canonico,
quod usu obtinet, ut testantur Thessaurus Lim
7. πρ 3. Ant Faberi cia. Salo . L q. titi de S ML definit. Caetetum iuramentum 1 muliere corporariter , ut loquuntur, ει in sotma est praestandum, non suscientibus his verbis, mp
Eret hoc est,per altiπem veritasem, i siuem nia hum mi bonorem, ut Curia placuit. ι) Aliud enim est iurare, aliud promittere loco iuramenti , praesertim quoad tollenda remedia a jure indulta. Nam ad hoc opus est emporali iuramento in sorisma juris praestito. Didac. Couar. In cap. quamvis
Secundo, quia in superiore specie , ex instruis mento non apparebat, mulierem de hoe suo benefieio fuisse certioratam. Cum tamen certioratio in quavis renuntiatione, & praesertim in reis nuntiatione hujus beneficii sit necessaria , ut d rent Andr. Gail. lib. 2. sis. 77. Ant. Thessaucincis. 22. . 3. Ludovic. Charondas lib. 2. Linore obstrue en France ullos I. Alexand. Tre tacinq. M. i. resoluti tu. δε resfrpr. oepti let. Iolatis
8. inae. q. Et alii, quos cumularem congessit Matthias Berlithius para. a. nam b. concidis I9. nam
33. 34. 33. UME renuntiationem etiam judici Iem absque rettiotatione factam,Curia invalidam
Dasi Ni Tio IV. Sia νemmiariam scit. Ressetani m. t. reting re numissionem Mistiariia,Si qua mulier C.ia s C. Veli. stari nominae ira esse remarianda . Diversa plane sunt remedia, neficium s Cta Velleiani & Ruthenticae si qua malis'. Ex Senatusfunsulto, mulier pro alio intercedens ton est ipla aure tuta: sed ope tantum excepti 'nis. At si intercesserit tm marito, ipso iure non est in eam actio, Noeth a 3η am his inde desunt. C. de α. Rivi M. etiam tei tuti renuntiaverit, nisi sit renuntiatio jurata, haec enim ad evitandum perieulum animae de iura non ieci valida est, ut proxima definitione dictum est. .
Hine ex facto quaesitnm sest an mulier, qua
obligationem mariti in se per novaticinem rem perat, & iurata Senatus . conlatici renuntiaverat.
nulla facta mentione dictae Authentieae. Si Mamia re, non obstante iurata istil renuntiaticine se adhuc iuvare possit benesteio istius Ruthentiea ιQuod ita visum fuit Curiae. ca) Cum senatu Aconsultum, ut dictum est . differat ab ista Αυ-thenti ea , cui non erat renuntiatum, vide Ioan Baque tum in traa ara Drassis de IHace. tap. 2 .uam
i as Ose M. Saes s mulier per iuramentum re nuntiasset omni legum auxilio, vel pro maritis iurata intercessisset, eam efficaciter obligari j xibus placet , ut videra est Apud Anti Thesauru
455쪽
quo non intercedente hujusmodi generalis renuntiatio mulieri in hoe beneficio non praejudicaret , ut pluribus disputat Grivellus istis Dalais
Quaestum, si mulier in privato instrumento
non simpliciter, sed jurata renuntiavit Scio Velleiano, an adhuc juvetur beneficio, L
jsre non inpνα ιν pre L I. antiqua l. M aurem Murmam non virgaretur, Flauia int dis vel si μιιι ηι rariso amb. si qua mulieν. de Sta A P. Hactenus Baldus, quem etiam refert Iason in Isciendo. de vH. M. Contra Bariolus in L I. antlliis l. M aurem, docet mulierem etiam in privato i strumento renuntiantem Velleiano cum iuramento , eruaciter teneri nee iuvari heneficio, Lianti ua. quam sententiam magis probat Iason,
eamque in iudicando sequitur Curia. a Propter religionem iuris iurandi, quod ut alias omnes desectus, ita hie supplet solennitatem publiei instrumenti requisitam ad intercessionem mulieris.
DEFINITIO VI. Eerem etiam absque Iuramensa scis Velle ana via iare ariare in instrumento Duito. ADmodum controversia quaestici est, an mulier, quae in publico instrumento pro alio absque iuramento intercessit , dc iurata Velleiano renuntiavit, valid8 obstringatur. Ne sant multi magni nominis quos sequuntur , Ant. Thessaur. s vadi. a. a. Carol. Molin. de Um
Valentinus Franeus in tract. de Adduis num. Iq. m. Secundati issus. Matth. Vesenta in parat. L. in m. Mess. s. s. Petri Cos alius ad I. XLII. ad S Uced. ω ad Lais. g. ad sta Rer. D. Conanus M. Rationes hujus sententiae sunt , quia mulier eadem iacilitate tenuntiat, qua se obligat, Ac quia Sctum Velleianum bono publico est introd ctum Lfemina af de R. I. Ideo pactis privatorum ei derogari nequit Livi publicum. 38. F. ripa I.
Contra alii non minore numero de auctorita te assirmant, ut Uldatricus Zasius lib. a. cap. 18. Iacobus C aeius M. 19. ias cap. 3q. Petrus Faber add. I. I. u. 2 3. V. de Ret. Iam Λ ner.Gail. m. v. ob. 77. in pr. Iulius Pacius is νῶν. ad Sta κι2. Afide. Fachineus lib. 2. coni S. cap. 39. Con radus Riddashusus in commem ad N est. tomst payr. 2. cap. . num. T. dc alii, quos citat Belli hius a. comi. inu. Iq. Moventur hi per L in. o.
ff. at sta nil. t. nis. V Quando mulier Im. e quod inque ἐxistiment beneficium hoc esse introductum favore solius muli reis, L qui exceptum o. in n.1. de ιι ηδ I. inita. Cuilibet autem liceat renuntiare iis, quae pro se introducta sunt, L pensit. C. de pact. t. pactum. U.ss. eo . Et have posteriorem sente tiam Senatus in iudicando sequitur.
DR FINITIO VII. Harelia mulieris, qua pro alia inime , ω ἔχει iis bus mi nit, ut Dem saam liberarem, non prodesse exceptionem Stai Helisiam.
Mulier, quae in pri vato instrumento absique
iurata renuntiatione pro genero Ze filia fideiusserat, in testamento taredibus mandabat, ut fidem suam liberarent, ae creditori ex bonis sui, sol verent. Hos haeredes se beneficio Senatu iaconsulti tuesi non posse, sed voluntati desuncti obsequi teneri Curiae placuit. O Haeredes enim onerantur invidia de conssentia, qui spernunt
voluntatem testatricis, ut inquit , . talis is 3. C. de reis. ωμ t. sua. ubi Mornacius. Quamvis alias haeredes mulieris, eadem exceptione, quae ex Senatusconsulto introducta est, uti posse. dubium non sit, ut ab Imperatoribus rescriptum est . in I. Myeisi. 2 o. C. M SC ω.
TITULUS XILDe Pignoribus, Hypothecis, Hyp
thecaria actione , dic. DEF a Ni TI. I. Gestatem vesamestarem habere ius tacita lappilata in bonis sui administrassis, non in boma cuiusvis asterius d raris sui.
AN Respublica habeat ius tacita hypothecae
in bonis sui administratoris i controversi
munda EI. r. απινα. ωρ ι6. δή alii quos cita di sequitur Berlichius parr. r. camius is . num. 19.juris articulus est. In quo Negantium sententia non improbabiliter dessendi potest. Nam tacita hypothera nemini competit, nisi vel moribus , vel legibus sit introducta. Introductam esse Fri se moribus non eonstat. Sed nee lege aut iuro communi tale quid cautum reperitur. Imo lege a
456쪽
io 8 Duisionum Eristinum Lisis III Ti. XII.
Reipubl. tacitam hypotheeam in bonis debitoris sui expresia denegant , in L 1. C. de ιυνe Re tibi. de ibi notat Cujacius ubi Imperator Antonius resiseripst , Si νεδυιιι. ne a/ bhaesita. Ibi t-qs vj vinacta est, ne ae specialiteν in oblimione pignoris Arr/
lex sua piopila, se mos suusproprius dedit privilegium in bonis destincti debitor fideiancti inquam , non viventis, id est, dedit taei tam hypotheeam Ad hoe privilegium tacitae hypothecae ait Papinianus durare , hoc est , non esse sublatum Odicto Divi Severi Imperatoris, qui omnia iura 3ὲ privilegia Antiochenis ademit ; quia Imperator censetur . ea tantum privilegia ademisse,
qui ipse dedit, vel ab aliis Imperatoribus dataeon firmavit, non quae Respublica lege sua flemore patriae recepto habuit Ze exercuit. similiter Marcianus ait, ιn. l. si te a . d. ad Mavit a simile 'iuiluinae F Uta lla liuisas habet, a j κο
nasim id ἁ P, ινι .atam sis. Fiscus habet in bonis debitoris quibusdam in casibus tacitam hypothecam, tres νψram io. f.de pacῖ.quod 3ὰ privileg;um dieitur, in I. r. C desere. pign. LI. mammis'. Hoe igitur privilegium tacitae hypotheeae non habet quaelibet respubl. nis quae id acrepit nominatim a Ptincipe L I. Omile. io. d. L r. cile νιν reiptis vel qui id habet sua lege Ze more vetusto , malo herilam 3 . Nec his obloquitur, L 2. C. Abia ιον ibat uirib. XI. Quod enim ibi Imperator ait, ob noxiis torporibas, iis verbis non vult fgniscare bona debitoris reipubl. esse pignori obligata; sed in isti, verbi, ut ibi notat Cujacius est , --, pro patrimonici vel hereditate esus, jus nomen ut paulo post Imperator loquitur eivitati o noxium est r nee sex dieit eontractam esse uis potheeam i imo dum ait pro rata eontra posse in Ares vel emptores agendum:i ὸ manifestum est emptores non teneri hypothecaria, quae contra quemlibet possetarem in solidum datura sed te. neri actione personali, condictione nemp/ ex lege, ha Bartol. Ioannes de platea 3. alii, ad istam
Ieg. notarunt, quos sequuntur Alexander Trentacinq. sis. 3. resia sit. δε Pignera. resu. 7. Hi eride Laurentiis istis is . n. 7. Fr. Conanus lib. q. eam. e. is. Iae. Cuiaeius I. s. 2. ias. 24. Pet. C
salius mil. luviis 8. g. Εα γλ ea ' maror. I h. Copus vitis. 28. Idem responderi potest , ad L au. C. Qua Fib Marata. conmemena. quae prascribit, quo ordine sint conveniendi, qui Magistratum simul gesserunt, nempe, ut si separata ipsorum fuerit administratio , prius conveniendus si, qui gessi, vel eius haeredes & rerum eius possessores , quam deveniatur ad Collegam. Conoenienesi sei licet possessotes non actione hypothecari i sed eondictone ex lege. quas debitores pro rata bono rum . quae ab administratore compararunt, a. ι. αδ duis. ιιοι. ιν ibi cita s.
Hae quamvis de jure sustineri possint, vulgo
tamen Doctores distinguunt inter administratois res Reipubl. vel universitatis de alios equidem debitores. Nempe universtatis contra alios debitores non habere ius tacitae hypothecae , habere autem contra administratores suos. Hue trahunt. quod ab Imperatoribus re riptum est, is ι η. Quiab. ex eans. maior. Re tibi. minorum jure uta lere t u ide arguunt, quemadmodum pupillide minores tacitam hypothecam habent in bonis
Tutorum de Curatorum, ita etiam civitates, caeteraque universtates in bonis administratorumtita tradunt Antonius Ne santius in tract. δερ narib. membro A. secvnc primip. paul. Montanus in Dacti deis elarat. ι . I t. est 3. I. 33. m. 29. Op33. Matth. Wesen b. in paratia. p. ia νώ. ta spun. viι ἔπριε. taciti torras. Franciscus Mun de Escobar intractis ratiocinii, admi l. tap. 39 Arem. s. q. Ferdinand. Vasquius I s. q. gom aD. cap. 9. m. s. s. est in sine eiusEm istis. Et hane sente tiam senatus nos et amplexus est.. Cum enim Curiae Ciammissarius , universitatem nomine deabiti , ab administratore vel teceptore suo, seseompetentis colloeasset inter creditores hyp thecarios ejusdem Reeeptoris, ae postposti creditores ab isthae sententia , senatum appellassent.
pro gravamine allegantes univer stati nullum ius legalis hypothecae competere. senatus confirmata Commissatii sententia appellantes haud grava tos α declaravit. D)
Constat bona seeundi mariti, mi e tr3 tadem iurisiurandi denupsi mater, quae filii
impuberis tutelam se eperat non petito alio tutore, nee reddita ratione, taciti pignoris iure pupillo tefieri, ι. pe h. C. Is 3 b. cinis pign. vah ah. I. I. C. Quanas ire. Ias. o I. sau. Nainu. 21. ιο.q . At si mater se tutricem filii non ges.serit, vel ad secunda vota convolarit rescitis rius rationibus, petitoque alio tutore, tunc ces nte legis ratione , cessabit etiam tacita hyp
theca in bonis vitrici, licet is aptid se habuerit bona privigni paterna. Quia taeitae hypothecae locus non est, nisi in casbus de iure expressit vel
eonsuetudine introductis. vide Nia heum. P Τιν. pars. l. γ β. q. Et ita senatus iud eavit. a)
AN pro bonis paraphernalibus mulier in Ma
nis mariti tacitam habeat hypothecam; in ter
457쪽
ter iuris Magistros non satis convenit. idam enim, quorum sententia receptior est , hoe a Frmant , ita tamen ut mulieri hie non indulgeaturius praelationis, ut in dote. ita tradunt Didae.
6s. σθN. Hi moventur praecipue Iustiniani Constitutione, quae extat in I. vlt. C. de pact. conuent. Alii negant, quos sequitur Hub. Giphan. ad L L in. ubi respondet Iunia ianum in ea lege ult. non generaliter pro paraphernalib. mulieri coniseedete hypothecam, sed eo tantum casu , quo maritus ex cautionibus paraphernis sibi traditis, pecunias ex illis mulieri debitas exegit. Quae sententia licet probabilis de Iustiniani verbis eo veniens sit, priorem tamen aientium opinionem, ut se uentiore calculo receptam, ae praeiudicio Camerae Imperialis teste Mynsimgero eonfirmatam senatus noster non semel in judicando secutus est, eum hae inmeu restrictione, ut mulieri taei tam hypothecam eoncederet ab eo demum tempore, quo maritus bona paraphernalia alienavit, Se pretium ex ista alienatione pro .ctum in rem suam convertit, vel pecunias para- fiales exegit ae recepit. Iustinianus enim, inc Laa. ad tacitam hypothecam requirit exacti nem pecuniae; ergo non sussicit nuda traditio cautionis, vel instrumento, vel aliarum rerum paraphernalium, de ita quoque sentit Argentraeus
non desint, qui dissentiant de hypothecam hanc a die initi matrimonii effictum sortiri autument,ut B vot tirps Ayre is gratia. in sit. H. ver . pothelm quast. r. Quae restrictio summoperὸ notanda est immin eone se creditorum, si qui ex his antὰ receptionem pecuniae paraphernalis cum marito sub hypotheca expressa contraxerint, ii uti te misporis praerogativa sabnixi essent, mulieri pra ferendi. uamquam autem paraphernalia proprietate verbi inspecta dicantur, quae praeter dotis inu Iam ad virum adseruntur, que & peculium mulieris dieuntur , quod ea separatim retineat extr1 dotem , t. si ν 9. l. duis. d. de juririt. t. deuamnes f. species L. δε donat. Indeque Antonius Faber i ferat. d. nonis. 19. bona propria mulieris nuptae, quae nullam dotem viro constituit, non habere Privilegium taeitae hypothecae i quia videri non' possunt parapherna, id est extra dotem ἔ cum dos nulla est constituta. Tamen Senatus noster nulla certa dote constituta , omnia bona, quae mulier habet Et apud vἰrum intulit pro paraphernalibus habet, de pro iis tacitam hypotheeam dat secundum superiorem restrictioneae. c. Huc saciunt, quτ tradunt Matth. esenia consiI 2I. ω alii tirari a Matth. Berlichio tamias praclisab.
SI mulier mortuo primo viro susceperit Iegrutime tutelam filii impuberis dato iurejuran-d , ut olim necesse erat, se interim alii viro non nupturam I Se contra fidem jurisiurandi, secundo viro nupserit, non petito tutore filio suo Be non redditis rationibus tutelae a se administratae, bona seeundi mariti seu vitrici ex caussa
tutelae, quam mater administravit, pupillo tacite sunt obligata, L perurit. C. In pub. caus' pigmvethpoth. l. I. C. unando malis . nael. Q. Cuius
iuris ratio alia reddi nequit, quam quod id omne , quod sortὸ mater intercepit silio, praesuma tur pertulisse ad secundum virum totius fraudis
maternae eonscium, Iacob. Cui acius inparis. C.
In ptib. tost. At dubitatum fuit, si mulier filii t telam legitimὰ non susceperit, sed de facto administraverit, an Ee tunc secundi mariti bona priovigno tacit E sint obligata η Quod nonnulli negant hae moti ratione; quia ut viri bona pro administratione uxoris obligentur, introductum
est iure extraordinario contra tegulam de titu in Ium C. Ne πιιν pro gnarus , MI maritus pro Mare tenovensaris. Ergo hoc jus strict8 aeeipiendum, nee
exu suos terminos ad consequentias trahendum aut extendendum videtur, ita post alios Cavalis canus in tract. de TH. ω Cura . num. 3 22. Montan derat. σαν. lap. Alii assirmant istas Constit tiones etiam hoe easu Iocum habere. Ratio enim
praedicta, quod scilicet maritus praesumitur esse conscius de particeps fraudis uxoriar aeque militatin hoc marito, atque illo, qui dixit eam , quae Iegiti tutelam filii suscepit de aeque ille, atque hie eulpandus est, quod duxerit uxorem, ante quam ea redderet rationem suae administratio nis de petiisset alium tutorem de hane sententiam post altas pluribuς eonfirmat Alexander Trenta
ei . lib. I. Har. resumio m. tisa. de arbitri resolat. . m. 2m eamque amplexus est Senatus noster.
Sed eam in sipecie, de qua tractabatur, liberi simpliciter adivissent haereditatem matris suae, quae
ad secunda vota convolaverat, atque ita per con
suscinem sublata esset obligatio, qua mater illis erat obstricta, repulsam passi sunt hypotheearia periequentes vitriei bona, cum huius obligatio
esset minus principalis,imo accetariat sublata igitur per eonfusionem principali matris obligatione,sublata etiam 8e extincta censebatur oblieatio ultrici auum a. qui hemioem sq. l. lauara 8.s Ie
458쪽
ω itarem, qai tred=iis in adficationeae neva Amis vel in em Ianem domus, non habere Lamum sibi O lotam Asine ex es Doris ι--ι-. Oui ad domus, quae eorruerat aut exusta suerat, restitutionem, meuniam credidit, tacitam habet hypothecam in ipsa domo, ι i. Ampi . cogi. ργον. vel 'preset Ratio huius lavor publicus esse videtur. interest enim Reipubl. ne urbes ruinis deformentur. Unde ad Praesidespertinere, ut dominos aedes ruinosas cogant reficere responsum est, is t. . q. δε ισα. Pr .
Quid si quis eredidit ad aedificationem novae domus vel ad emptionem domus .an de is domum ex sua pecunia aedificatam vel emptam habebit sibi obligatam , etiamsi de hypotheca nihil
convenerit; Aecursus variat. Nam in L interdum
s. J. Qui pati in D. iab. dicit eum habere δωmum obligatam. is missi. 77. eontrarium indicat. Communis sententia est, tacitam hypoth eam hula creditori non competere ἶ qua verior
est. Senatusconsultum enim strim loquitur dem, qui eredidit ob restitutionem aedificii eolla si vel ruinosi i aliud autem restituere vel reficere. aliud novum aedificare vel emere, ut de post alios tradunt Harti Pistor. d. ευμ is. And. Rauch haeri. pam r. v st. S. Culacius a L θω. 7. C. Qui M. inpio. Ant. Faber M. 8. C. Sabra . desinis. X. Et ita Curia sensit in ereditore , qui tigna re diderat in aedificationem novae domus, de omnibus alii x creditoribus praeserti volebat, cdmtamen de expressa hypothera sibi non prospex rat. Hune inserior Judex a petitione sua rem verat. Quae sententia a Curia est confirmata. , Ut autem creditoe, qui sibi de speciali hyp theca prospexit eommonstret insumptas revera suisse suas pecunias in aedificium controversum, numerare debet nummos architecto, operariis, latomis, tectoribus, labrisque id genus caeteris, apochasque singulis aecipere, ut monet Mor nactus ad I. inter am s. ear smf.odyM. iis pis.
&-re nominatim hypotheram eonfli . tuit flatim , id est, eo ipse inllanti, quo pecunia credi ur ut res comparatur, is caeteris hymis thecariis creditoribus quamvis anterioribus in fertur, Miar. 7. C. ροι. - euari quia silvam
pignoris causam, vel causam pignoris vi Haec ratio ressit in eo, qui re iam empta re
emptori eidemque communi debitori aequisita, ex intervallo credidit pecuniam ad rem istam solvendam. Hie enim licet sibi prospexerit in istare de speciali hypotheca, ea tamen non videtur esse privilegiara, ut anterioribus tempore si prin erenda: quia hic creditor dici nequit ceteris proin buisse pignoris causam in re, quae antequam ill crederet,iam facta erat debitoris. Sane si rex venis
dita sit. non habita fide de pretio, hoe est, noupraestituta pretii ta vendi die ut Balduinusi
terpretatur, ad h. Densia. IUD. Δω. δα atque ita per traditionem dominium rei emptori ante solutionem non aequisitum , is, qui ad eam remtauendam credidit, te de hypotheca in istare
sibi invit, hic etiam caeteris anterioribus prae
stexerit, allis maioritas reaepare prioribus naan.
feren in to Ui mutuatus est ad rem emendam, nee sibi de hypotheca istius rei cavit, non habet in
ea re hypothecam ex lege, sed tantum petionalem actionem , in qua ill concursu personalium di chirographariorum , non etiam hypothecariorum ereditorum, habet privilegium praeIationis, L qai in inem , 26. I. Fud qui1 Aravis q. f de M.
At, qui ad rem aliquam emendam eradidit, DEFINITIO VI l. Eam, e teredidit Rede resti aperis pubΓά is mas iam
Quidam a Delegatis ordinum Frisiae reis
demerant opus publicum faciendum in quinum mpugnaculo. His, cum non haberem in aere quo suinptus insumendos sustinerem, alii, unus tigna , alto tegulas , alius Iapides subministrans. Erat, qui Redemptoribus etiam pecuniam crediderat, Be post sibi de speciali hypotheca prospexerat in pecunia, quam -- misi tu Redemptoribus pro opere persecto miseranr. Cumque inter hunc de caeteros credi Peleratis ordinum mputatorum, εc hic vi suae specialis hypothecae in praedicta pecunia vellet praelem eaeteris tanquam creditoribus personalibus. Delegari hos praetularimi illi, qui ab ista sententia appellavit inputatos ordines . de hieausiam remiserunt ad Curiam, ubi prolixius de praelatione inter partes disiputatum fuit. Conte dentibus creditoribus, qui materiam operis faciendi subnumstraverant, se ex lege habere hypothecam iuxta legem in pigu. habeam. quae rem intellecta illis opitulari nequiti Praeterquam enim quod istius legis varii adserantur intellectus ut in ista varietate, vix emeladens argumentum imu induet possit, tamen veram opinio est eorum, qui sentiunt in ista lege tracian de eo, qui aperta conventione pia. norit sibi cavit. Nam haec lex eo locata est sub titulo i m ρο iam in pom ha -κr, atque ita
459쪽
per leges sub isto titulo postas docetur,non qu modo pignus e trahatur, ted quis ex pluribus ereditoribus hypotheeariis in pignore caeteris praeseratur Se potior sit, ut lentit Donelius,quem sequitur Harimannua Pistorius sis. 3. v est. 13. Ram. o. . sien. Erant ex Dominis , qui assimabant, in Coti legio ordinum Deputatorum ulum esse longo ulu introductum , ut qui Redemptoribus Operum publicorum crederent, quamvis expressa hypotheca sibi non civissent , omnibus aliis eois tundem ereditoribus etiam hypothecariis praetarentur. Qui stylus rationem habere videbatur boni Be favoris publici, eum Reipubl. intersit esse, qui Redemptoribus eredant, quo haec op ra praesertim in propugnaculis contra hostem velio aggeribus eontra maris impetum extruendis vel reficiendis aeceletentur, nec ob pecuniae p. curram deserantur. Curia ergo operae pretium
existimavit, ut in istum stylum inquireretur, isti fini interlocutio iacta est , Pp initin van
D BONITIO VIlI. ximilam. μ ν sto annam radioso cis itisus, pram νε dia censui , με- garam. Quaesitum fuit, an fundus, ex quci annuus reditus erat promissus, pro isto reditu sthypothecae obstrictus , quamvis in constituti ne reditus , de hypotheca nihil expressim dictuit . aut conventum sit I Et Curi saeuit. c. Fundum censeri'obligatum e qui quoties onus
aliquod oertae rei imponitur , vel convenit de Praestatione aliqua percipienda ex re emta . tune ea res pici onere aut praestatione censetur hyp thecae obnoxia , ita tradunt Ioannes Faber in ε. Serviana Iast. de istam . Matth. de Amictis detist 63. min. 2. Andreas Alciatus m l. plebs h. pignet ast ἐν Hr,. Sems Hieronymus Gigat in Dact. ἐερε m. quaest. si . Nicolaus Barius detis. 66. Garolus Molinaeus M ta uti. Pan, tin a. I .gi. 1.ta ver . e virum fonda de terre, num. 19. Didae. Narra. is cap. ruinarias j. o. m. 8. verso tamen
Caeterlim huie sententiae adversari videtur Iuris cons. Scaevola, in ι. sis. - ι .f. δε ηινώ. e l. quae ita habet. Lacias Titim promisit δε με Νη-ἀo censum resilia Masa um frumenti anniis praestare νά-- C. Seli. postea L. Thim vendist fundam. Quaero, an emplar C. Sera ad nasutionem summi ει mox M. Mupandu e Imm Gaio Seio moxiam nan esse. Quod Glisa exponit. Oblignum non eo ne e persi uase Misaine spathecam acti M. Glossam ex recentioribus sequuntur Iacobus Thominius δεις. i . nam. r. Petrus Costalius at L .f1. l. La. Stephanus Rauinninus is a D. ai Guia. Papa deus 41. Sed alii o servarunt, quod lex dicat, e tum obluarum non 6se, non , μηdum rasum πω esse, proinde loquitur de actione perionali ex contractu , non de
hypothecaria, quae suadum sequitur. Et solet
Scaevola in suis resiponsis esse brevis Ac eonciliis,
nee decidere nisi eatum propositum, ut notat Carolus Molinaeus is q. . I. lectram Data . Quem hie sequitur Carolus Lolaeus M. 1ι de Dunt id mem. cap. s. nam. r. adi ec Mornacium ad . Last. l. .st. tal s. . Anno I i. Dia Ia Impetram, vi
Constat generali obligatione omnium bono
rum praesentium S: futurorum non m I
hendi , quae verisimile est debitorem ne specialia ter quidem obligaturum suisse ι ut sunt ea, quae ad usum quotidianuae parata sunt, ut supellex, vestis de id genus alia , L wιοae 6. - . 2.INI. e. de periris. ω Nauta. 39. ubi Iustinianus ait, Q. -- , hoc est,iusta de legitima praesumptionne haec ita fieri, idem scribit Iulius Paulus M. f. sem. nn 6. l. sit. Hi ne disputatum fuit inter duos ereditorei quorum uni tempore priori obligata erant debitoris bona cum hae elausula, alle mi)ng goeaderet uerendi inde entatren de si me ex empi os ii pighesonderi, hoc est; amaia mea bona
teri praetes generalem hypothecam nominatim supellex erat obligata a uter alteri esset praeserendus in supellectile. Delegatus Curiae illum, qui tempore prior erat, alteri praetulit, quod praediis ita elausula esset tam generalis de praegnans, ut non πω non completat supelIectilem. Ab haesententia posterior ille creditor, cui nominatim supellex erat obligata appellavit Curiam. Ubi vi riatum fuit sententiis. Quidam bene iudicatum censebant. Aliis contra videbatur, quod praedicta clausula omnibus serE instrumentis et stylo Notatiorum adiiciatur ad majorem declarationem generalis hypothecae, cum alias eth ea elausula omissa esset, εt simplicitet debitor diuinset, euigo staema ma, censeatur omnia bona m
bilia . At immobilia, praesentia Si sutura obligas.se. I. u. C. prae res pignor. Nam qui omne dicit, nihil exeipit. Et nihilominus illa steneralitas a iuris Authotibus restringitur ad eonsueta obliga
A. mire ista verba. Ohene exempli st eneupt-ghesorideri, hoc est, nullis exemptis ausspa ransatiam restringreda ridebantur ad bona, quis communiter sesent debitores obligare, non ad ea, de quibus contraria praesumptio est. Et ideo non habent ista verba vim specialis obligationis,edm, ut dictum, 1 Notui ix adpetamur ex stya Io, debitoribus lignorantibus Et non certioratis ita ius esse , ut supellex non obligata emiratur, nisi nominium hoc expressum sit. Andri Gail. lib. 2. obfas. m. a. Horum opinio pluralitate si Tagiorum praevaluit, de retractata Delegati sententia ereditor posterior, mi nominatim erat
obligata supellex, in ea est praelatus alteri rem a re quia
460쪽
re quidem priori, fra sui uideba os dultuuio hypossieca in e dem Ioellcctile.
Titius a.Galo sumpta peeunia' mutua, funadum. PiEnΩri dedit ea lege, ut Gaios illosundo No ii suris uteretur, frueretue , Gaius lun dum alteri locavit certa pensione, quae legitimum usurarum modum excedebat. Hine Taxius
debitor contendebar, Gaium teneti pensionem, qu onds Ea legitimum usurarum modum supera ret, sarti imputare. Contra Gaiut viserebat hieopressim alit lchresin esse contractim, in qua stu-ctu legitimam usurarum quantitatem possent excedere , t pesteae VI. C. de πιν. Senatus eronunt avit' pro Titiu debitore. 9 Cum enim sila fructuum incet titudo conventionem antichrelli cam tueatur , ne quicquam in iraudem legitimarum usurarum actum videatur plant cin senta. neum est, ut si reia tot quoquo modo eritum . Si reditum ex locatione con paret, offendat in le- -n . quatenui reditus legit jm s usuras superahit, L DI chera i q. C. de Uris, ubi Mornarius, ruobus Culaeius lib. g. O . N. I . Ant. sabe Blia. 9. En. 4.' Gerarae M lynard. detis Thubisag. Bouvo . in Resutit des artis l. notab. io fit. L. ven. Linue D Mai m. dae'. Gli vellus duis. Diloa 8 . mi n. q. s. bmodo fructuum eomputatio
fite Lelenda si cum usuris vide MunoZ de LL
isacius a t. prasistim Q Hiis, ubi ait in Galliis in praediis urbanis antichreis tolerari, licet penso domus, quae habitanda ereditori a deabitore data est, tegitimum usurarum modum exisse peret, secus in praediis rusticis, ut in specie profosita.
rra unum rempus c puta intra notem an tu credi- orem non ου-e M puti infra tempus itionem admistere teneri. bovis moribu et publicae utilitati contrariata
proindeque reiiciendam esse contendit. Quaesis,tentia Maxionem habui, i urum enim atque odiosum est, debitorem rem saam non posse liberare ab antichresi, quae plerumque lis usuris gravior est, ae reipubl. expedit homines aerialieno non esse obnoxtis, itaque merito impi batur hoc pactum tamquam contrarium publicae utilitati, di derogans libertati & facultati naturali. cui quis renuntiare non potest, Paulux de Castro co/.M. i . lik 2. Prae sea fari hin pa-etur' scenerati via in pravitatem . nam creditor , paciscens, ne debitori liceat pignus intra certum tempus luere ab initio contractus , certus quo eam modo est de Iucro ex frutabus percipiendo vluὶ legitimum usurarum modum , quae certitudo iaciti hoc pactum scaenera citium addique illiis citum , ut contr1, sala incertitudo hanc conve tionem sustines , ut proxima definitione dichim Be notat Antonius Fabet, dem . 9. Eo, 3.
Huc ficis. quod pleris Us placet, hane conaventionem, ne annui reditus intra certum tem pus redimi possint, tanquam usurarum non tu sistere . ita tradunt Didae. Covarm. lib. I. uari rre satur. N. 8. niam. 8. Guilliel. Oneiaens lib. quaest. Academ. quaest. 38. M lo. Iaeob. Menochius M. I inpra γρι. I 11.n. 69.7 7 i. Hane Molinaei sententiam venatus noster amplexu ς ε st. ca
SI domus mihi oppignerata comburatur vel
destruatur, area, quae maxima pars domus es manet mihi obligata, λπιαν. A de mino.
. Sum. M. 2 . tap. a1. M si de necto omus fuerit restituta, ea quoque obligabitur. in eadem Brma, quὶ prior fuit obligata. l. ρα istia . Φ -- f. ὀροπώ. Et ideo si ereditor
in pacto habuit ius vendmd. hypothecae, eamdem facultatem vendendi retinet in nova d mo , ut vadit Gabru I Madaeus in trili. on sis ritiis L cum ρω amygnονι daretur. Eu . ti. Et ita Senatus seruit. cc
Tilis de quotidiana quaestio est, si ereditor V sondum in antichneta acceperit et lege, ne
debitor eum fundum intra certum tem 1, Pu intra novem annos Iuat,m valear pactums An vero eo non obstante, ante praefinitum tempus debitor solvere, ae pignus haere possit; Et quiadem debitorem antε tempus non posse lolvere pignusque luere Aecurtas trada , in L qui Romais a. is R. fiae M. M. quem ibidem sequuntur Battalus, Albericus, Angelus, Castrensis, lasti, di Iacobus C eius. Contra Carolus Molinausi. R. de ovis. m. 38 . iasi di pactitatem DEFINITIO XIII. Husuram pisa instrinis a eis litium ,βρέοπαμ re που, - praeetiam FVG6- amor uid- --, F d, ιβ mmduis peragruis. γC Uper p latione disputatum fuit inter duos
creditores, quorum uterque habebat hypo thecam privato instrumenis confli tutam , sed alterius, euius hypotheca tempora posterior erat. instrumentum prius in judicio sitit agnitum. Hine quaesitum, an propter hanc judicialem recognitionem hypotheca alioqui tempore pollerior, a lin