장음표시 사용
461쪽
armandum, quia instrumentum privatum in iudicio recognitum habet auctoritatem instruis menti publici, ut tradunt Udatricus Lasius M. t.
Negativa tamen magis senatui jacuit: ca via iudicialis ista recognitio praejudicat quidem
ipsi debitori recognoscenti, non autem terii Cura. L ωα Hieronymus de Laurentiis. decis 3 I. Nisi sibi statutum vel consuetudo extet, quae post recognitionem creditoribus. tribuat ius hypotheeae iudicialis adeoque publicae, ut in Francia iuxta constitui. regias ex omnibus chyrogra phis nullam hypothecam continentibus agniti vel recognitio inducit hypothecam tacitam, Scs expresse de hypotheca in iis sit conventum, tune hypotheca ista privato instrumento constituta, demum vires accipit, ac perinde est ac si pu-hlieo instrumento fuisset constituta, ideo merito praesertur hypotheeae priori, sed constitutae in
DEFINITIO XIV. a amentam isti iratis , manu ue Cinsulis OSerenarii munitum die publicam , proindesiue pra
consectum , vere publicum est, nee aliam δε- Iemnitatem requirit, Guido Papa iscis. 37s. 481 Mynsiog. unt. Sob. 9. Ceser. daemochselle em pari. I. cap. 1. m. 8 I. Quid si instrumentum
non judicialiter consectum, sed publico civitatis sigillo munitum sit ἰ Recepta diHactio est, virum sigillum adhibeatur iit, quae pertinent ad
sigillantis ossicium. an iis, quae ab eo ossicio ali nasum, ut priori rasu sigillum faciat instrumenatum, etsi apponitur, publicum; posteriori, non est nisi instrumentum praeteν sigillum etiam habeat subseriptionem testium, Iacobus Men in Chius M. 2. Le ptasum . U. m. vel nisi alibi extet eonsuetuo, ut sigillo publico comeractibus privatorum etiam sine subscriptione is ilium plena fides habeatur, Menoeh. M. inm. a x. de iis e suetum Risse in Francia scribit Steis Phanos Paschasius m Ruthentis de Dan M. q. p. XI. In Frisia olim eonsuetudo obtinuit, ut xontractum instrumentis sigillo fe sigillantis su seriptione eonfirmatis plene crederetur, quae eo suetudo uti dubia & fraudibus ansam praebem est abolita, M. 3. Oia m. 19. 23.ε. 1. Quod a
ripiendum est de privati hominis si IIo At suboscriptione. Sed si instrumentum eonfirmatum sit publico civitatis ali jus sigillo, di insuper se 'scriptione testium, praesertim personarum publi
earum, Consulis scilicet & Seeretarii ἰ meriti, illud pro publico habendum est, Didacus Cois
Mun. 8. 9. Ioachimus a Musi in L a mea L d iureis . nam. m. Undὸ Curia nostra instrumentum sigillo urbis Lecivardianae, manuque Consulis N Secretarii munitum, iudieavit esse publicum, exque eo ereditorem hypotherarium praetulit aIteri habenti instrumentum alterius sed privatum. ca Quod si instrumentum non Ggillo Civitatis, sed taniam manu Consulis de Secretarii confirmatum sit, pro privato habendum Curia oensuit, nis recognitio debiti sit sacta eoram Consete de Secretario r ea enim pro
publiea habita est, licet sigillo destituta. B
. ordinat. tit. I . q. 1.FRisiorum lex lib. i. Ordis. tit. a o. h. r. lata de annotandis & registrandis bonorum immobilium hypothecis in admodum salutatis iis, qui in creditum ire volunt ; quo ex inspectione librorum publicorum hujusmodi hypothecas comi nentium explorent prius, quot, quibus de qualibus hypothecis obnoxia snt bona eorum, qui sibi pecuniam credi cupiunt. Hinc vero regia sirationi Seu insinuationi haec forma est praescrip. ta. Primo, ut ea sat a secretario vel eius amanuens jurato, praesente uno ex Magistratu HI ex Iudicibus. secundo, ut speciales hypotheeae iaIoeo iudicii, siub quo bona sita sunt, generalesia loco domicilii debitoris insinuentur. Haec forma uti a lege municipali praescripta ad unguem& praeeise est observanda, alioqui insinuatio pro non Acta habetur. Hine 1 Curia registratio judia vita est nulla, facta a solo Secretaris, nullo ex Μagistratu praesente , rescissaque sententia Cominmissatii, Creditoe habens instrumentum a Secretatio Bois ver diana registratum, praesente un Consulum praelatus suit ei, qui nitebatur instrumento, ante quide* registratosed nullo ex Coninsulibus adhibito. cc Ae secretatius postea suit eoia mpatus reiscire damnum creditori, quod is ob vitium resistritionis passus erat, per ea,quae
tradunt, Panormitanus & Cancinctae te cap. iam extra de probat. Damho Inmis crimina cap., I9. .am 8. υres s Naarim vel S ... M Simili ter registratio generalis hypothecae non facta in
462쪽
EFfectus registrationis maximὸ in eo eonsistit,
quod instrumenta registrata in concursu Creditorum, praeserantur aliis non registratis, licet in publica forma consectis vel a trino teste
subscriptis, imo vere publicis in judicio vel e
ram Iudicii Commissatio confectis, ut Curiae visum fuit. ca) Privata enim scriptura registrata ex statuto nostro habet in omnibus vim publici instrumenti, te ideo non tant sim ex prioritate temporis in concursu creditorum pri lationemineretur, per ea, quae tradit NicoIaus Genua Patavinus list. i. de privata scriptura ad I. scripturas C. uulpat. inpen. MucI. L. N. U.sse l. sed & n mine hypothecae in ea constitutae tertius posses c qeniri potest, ut Curia censuit. Hae ita instrumentis post publicationem conscriptis. Nam in instrumentis antὸ publicationem cons sis observatur adhuc ius.ommune. Novae enim reges fututis dant sormam negotiis, non ad facta praeterita revocant ut, L seres . C de lesb. I. ut . q. DH. de lego. haerea NAὶg. 73. c. aristio, ideo addita sunt, lib. i. O dis. 10. io. q. aι haee verba
siet re mili nae publitatis deses gematisti.
carionem hesis, ambigua sunt:dubitari enim potest, ultdm ordines intelligam publicationem totius dieis Disci factam 16oi. an veis placiti de registratione promulgation Em fictam, i 8. Februa νῆ, ηο sol. Hoc posterius placuit senatui, e aliud hoc loco notandum , quando duo registrata instrumenta concurrunt eodem die consecta,
de dubitatur quod prius, quod posteri eas eonseriis plum sit, nam in hora i md in momento, seu in puncto temporis prioritas spem tur hoe east
illud praeserendum est , quod in Iibro publieo
prius registratum apparet , εἰ hoc iure utimur, illudque etiam notat Mesnacius iam r. f sisti pelire. in pio . his.
Excipiuntur ab hoe saeito expressim, hypo
threae tacite ex lege introductae, in iis enim aetantur adhue ius commune': ut selliret, si sui tempore priores, Praeserantur instrumontis regia statis posterio ibus.
Huic alia exceptio, quamvis p xdicti lege sica non comprehensa adiungi potest, de hypotheea scilicet a venditore sibi reservata in re
vendita donee pretium solveretur. Aie venditoe potior est illo, cui emptor omnia sua bona praealantia de sutura antὸ obligaverat: quia emptor et emptae. dominium cum hae causa acquisivit, ut venditori pro pretis obligata esset, i. t. ω 1. p. de reb. eo . rei seu, Tu . MI p. 8e e sequenter.
pili ei satisfiati in ea re potior est de potius ius
habet, arvinearo Eur. 7. C. γρsia'. iapri laccobus Guiaeius intrast. g. ad I istanum is explieri. L balneum f. γρσι. in pign. And. Gall. tis. a. abs I a. num. q. Thomas Herbatus rer. Datiae cap. 3. Haec hypotheca quamvis non registrata ex com muni stylo, praesertur hypothecis registratis a terioribus, pro quo stylo iaciunt. quae eleganter disputat Andr. Rauchbant. n. I. 6. m. q. sm. Quae exceptio ita demum cedit, si in principio contractus & antὸ traditio nem in re vendita pignua fuerit tonstitutum, o si ex intervallo post contractum traditione ad. impletum & eonsummatum res vendita hyp threae nectatur, ut tradunt Negusantius iarimaaribus par. incip. q. tu .i Her Ius LMε I Iianus Brodeau is ad i. a. Ret Iias anesis natabissce lauri in liv. H. M . Ir. Gri vellus iacis notina. 6. um. q. . Et quamvis non desint, qui hiepiri ni generalem hypothecam suffcere. Me necesse esse, ut venditor sibi specialem hypothecam in re vendita reservaverit, ita tradunt Caepollai M. post Albericum is . obliginem pene A. P. aemu . Alexand. Tremae; . m. s. viniam resias. ιυι δεπιν. in D. re M. Charondas la meaea ab. ver . Npothe e, Gri vellus L δει 6. min. q. .& ita iudicatum refert Fran ciscus Stephanus detis. 68. Receptior tamen opimo est, omnino hic requiri specialem humethea eam: hane . tuentur Negulantius in trin. δεμ α quinta pania nam. x8. & Ioannes des
oestis. Et haec sententia verior est. Nam clanhoc ius praelationis pro venditore inductum sit. a mnga L I. Γιet 7. Qηi piato in pen. Ea Sue
lex non aliter mutuanti d rem emendam Ius
M. - ae largiatur, qu m s de speetati hypo thera sibi rospexerit, eonsequens est in hoe eatam ob rationis similitudInem ex ea lege induciis tur, etiam requiri specialem hypothecamr de hoe
sui debitoris generalem hypothecam praesentium di suturorum bonorum. Sed hypotheca eradiis torum hgredis est tempore prior, nec a creditori pia d sancti petita fuit separatio bonorum luxa . r. l.aeseparas, titur. Hinc quaeritur, an haeredis creditores snt ptaserendi defuncti ereditoribunis te, haeredi a defuncto obventi. eique peraditionem acquisita est i Quod assirmandum via detur, quia aditione sum consisa bona defunctio tare ius.Et res reditaria per aditionem ha i
463쪽
redi quaesita continetur sub generali futurorum bonorum hypothera Atid sui pae.1n pigus. Lia . C sta respu-.Generalis enim hypotheca sui
rorum bonorum non valet primum ex tempore
aequisti dominii; sed ex tempore conventionis, quia conditione existente, hoc est, bonis poste, acquistis, eontractus retro purus fuisse intelligitur , L paetiae. I i. q. t.1. Qis pol in Iuno . U Econsequens videtur, quod creditotes haeredis, qui prius contraxeiunt, creditore desuncti in re haereditaria hi redi poste per aditionem quaestaptaevenerint, ideoque his praeserendi snt, & ita quoque sentit Ludo sicus charondas in meaea d. υροι. o Mars pag. Is . Contra Ioan. Baequetus in iras. Δ driis ἐν holuca M. n. 4r . Oseq. tradit regulam. in prinest empo ei patiar o sere, tune locum habere, quando concurrunt creditores eiusdem personi: secus, salii sint ereditores defuncti, alii creditores here dis, iique omnes hypothecari ii quia tune ereditores desuncti in rebus hi reditariis praeseruntur creditotibus haeredis, licet tempore anterioribus,ti vice versa creditores lirredis licet tempore po- seriores praeseruntur in rebus haeredis. Aditione haereditatis nulla inducitur eonfuso hypoth Carum argumento, I. cum quis. 38. h. ast. 1. desina.& consutici personarum non mutat causam re
rum , ut inquit Ia uiae. Do. 9. A Uitanam. in explicat. L sal ν . sevire. f δε ιια dict. ina bis. Unde necesse non est, ut creditores hypothecarii impetrent separationem honorum, quia illud beneficium est introductum plo ereditoribus chis rographariis in debito chirographario, privilegium ex temporis ordine non habituris di vide Anti Fabrum d cal. 1. is enerib. pragmat. Ern 2. Atque ita etiam sensi senatus noster. Cum enim ab eo ordine,quem ut Delegatus Curiae institu
ram inter Creditores Tadingit ab Adelen & Atistis Roorda conjugum, eorundemque hqredum seu filiorum Renic5nis fle Ruardi ab Adelen, ereditores praedictorum Coniugum provocassent ad Curiam, declarati sunt mea sententia minima gravati, addita pro interpretatione, hae elausular
Quando quaestio est de iure offerendi, quod
competit posterioribus creditoribus adinvenus priores, multum interest, an emptio sit simplex, an vero pignoris habendi ει erediti se vandi causa. Simplex emptio contrahitur do minii aequirendi causa, poerin s.f. δε ιιμπεα penati Finis enim emptionis plerumque est, ut dominium acquiratur, L premis. q. o. f. oc- . empl. At si existentibus pluribus cita, toribus ejusdem debitoris, unus eorum rem op
pigneratam, vel a priore creditore pisnus distrahente, vel ab ipso debitore emat, ista emptici non tam dominii aequirendi, quam pignoris &crediti servandi causa fieri intelligitur, & hie non diam quod scriptum, qu m quod ictum est. inspicitur,ut in L 3. Plus. υ-ν. quod agisve. Iacob Cube. lib. II. Obscet. 26. Fra Uivius M. q. istis 27. a N. 9. Franciscus stephanus iacis 3 3. U dZ fit,ut reliqui creditores oblata pecuma a pri
re Geditore, eodemque emptore rem oppigneratam Sc emptam auferre possint, I. r. Si antiq.
r. I. s. t. s. oest . I. vi d Q. pignor. Et ita quoque Curiae visum. a Haec ita ι si ereditoe
ab alio taeditore pignus jure creditoris distraheriste vel ab ipso debitore emat, vel in solutum a tipiat et tum enim, ut dixi, integrum est aliis ereditoribus ius offerendae emptori pecuniae cumaecessionibus. Secus, si antiquior ereditor servatis solennibus extraneo non ereditori pignus vendiderit, id enim neque debitor, neque credi. tor inferior oblata pecunia emptori evincere potest,mibus,de ita quoque Senatus iudieavit. ι Hac de re plura vide apud Neguant. ia 3. membro
Quod proximὸ dictum est , posteriores
oeditores habere ius offerendae pecuinniae prioribus , qui pignus a debitore in solutum aeceperunt, id declaratur, ut procedat, si posterior ereditor offerat, non tantum sortem, sed etiam usuras eius, eum quibus eompensan tur ad concurrentem quantitatem fi uctus 1 priore aeditore ex Pignore percepti, ι s usum qua P a litatem
464쪽
litatem seu stilum perceptorum superent ε eae apolieri ore creditore una cum sorte sunt solvendae antequam prior creditor rem emptam vel in is lutum acceptam relinquere vel restituere cogatur,
Nam per oblationem hine datio in solutum vel prior empticr quasi resolvitur , 8t pristina obligatio reviviicit, perinde ae si pignus creditori in
solutum datum non fuisset, quo casu sors eum usuris debebatur. Ergo eodem modo. resoluto iam contractu per oblationem a seeundo eredito. re factam, primo Ars eum usuris rursus debetur uti tradunt Fr. Vivius M. i. deris i a. Alexandet Trentacinq. lib. 2. virnari resolat. rit. δεμα .is t. D. r. . r. Et ita Curia definivit. μγ .
prata mea, ινά- μι divendendis attr alia mensi in
gnora solvendi sim, Iese um propria amisitate pilerit red re primus Alaa, illaste ista de causa ipsi addita Mu eo νιλ υμ et γι tamptam de propriis cir suis prae- divendo iam oppignerandbs a suum arbitriam i Z βοα e sicebit. Debitore In mora solvendi consilis tuto, Creditor praedium praedictum propria auctoritate absque ulla denuntiatione vendidit. Curator bonis debitoris jam defuncti datus, praedium quasi liuiliter alienatum vindicavit ab emptore, pro quo interventi creditor eontendens alienationem ex potestate sibi a debitore eon cessareM valideque factam esse. Senatus Actoin rem ab intentione repulit. c. Ex praemissis qnim verbis patet, amplisti m potestatem propria a ctoritate distrahendi pignoris, deque eo ut de re propria disponendi,Creditori suisse datum. Quae conventio, ut liceat Creditori pignus vendere citrὶ denuntiationem aut aliam solennitatem, tu ri est consona, argumento a eontrario sensu du--cto ex L pign rispentia. C de privat. H. ubi id notant Doctores, Castrensis ι sit deauris.fad -- niti'. Lib. Leonin. cons. 3o. Vide supra M. i. tis. a. eisis. 3. Praeterea cum hie pacto facultas vendendi eoncessa sit, de insuper mora debitoris in solvendo intervenerit, vel ex eo haec venditio sustineri potest. Quando enim cum pacto de vendendo eoneurrit lapsus temporis', inita quod debitoe solvere debuit , nec solverit. unc Creditor etiam nulla proscriptione vel denuntiatione praevia pignus lieiti di validὸ distraabit. D D in Lenaem. q. C. de Hyrci. At Castrens
. . Encraliter obiis et , ut quocunque modos debitor obligatione liberatur, semper quo que liberentur pignora, . in omni m η3. f. is μοι.
Quia cum principalis causa non consistit, nee eaeonsistent, quae accessionum Iocum obtinet, L
tum principalis i78. st. δε Reg. Iur. Undὸ si debit oepaciscatur, ne 1 se sors petatur, tollitur actio hypothecaria ope exceptionis perpetuae, L fi tibi i 7. q. δε remus de padi. At quid si debitore pacis tum personale interpositum sit,Ne a sua persMiapeis ratati an ni x hoe proderit lettio possetari ad eli. dendam actionem hypot Eecariam eontra se in t latam' Quod est dicendum ex Marciani sententia, is i hivirm s .m pr.st. Qui, mia. p .vethpiab. suo.ubi Iurisconsultus ait, Quid si actum se,ut a peris sina nam petat , tum 'rὸ alias spetiatam posta bist
Sesiam pactam tonventum exceptionem perpetuam pa-νiat, rade. ω in εκ casensum aci, aera ab lapath ta diste datis. Et ita Senatus noster definivit. ca
tum Gaio Creditori Semproni 1. Hare veniscitio cum pro more proclamaretur, Gaius in iudicio protestatus est , se in eam non consentire
nisi salva sua hypotheta. I pse de inde viginti
di pluribus annis i cum interim Gaius contra de-hitorem Sempronium egisset, eumque ad peram
Et saecum , quod dici solet, excussist, tandem hypothetarii Tit Ium hypotheeae suae po&ssorem
convenit, qui inter alia obsecit praeseriptionem longi temporis viginti nempe annorum. Senatus ea exeeptione insuper habita, Titium in hyp theearia condemnavit. 9 Quia per praedictam denuntiationem sive protestationem Titius sule in mali tide constitutus & certioratus, iundum a te emptum alteri esse obligatum, Wpum ολβ
praescriptione longi temporis tueri non poterat. Similem decisionem Senatus Sabaudiet refert Antonius Faber M. 7. sui C tis. X. de r. 4.
465쪽
ciscus Raguellus ιn D liniano βο ad I. I. c. comm . Δυνι. contra omnium Doctorum semientiam noue tradiderunt hypothecariam, quam lustinianus dedit legatorum & fideicommisI rum nomine, a caeteris hypothecariis omnibus in eo differte , quod haec non detur contra quemlibet tertium possetatem, sed conira solos hqr des , si possideant, di hoc sibi relle putant illa
Iustiniani verba in L I. i . In omnibus aatem sinas modi ea ius in tantam i hyportiι νιλ ιι enisi vota mus , in plantum persa Is actio adversus M α ιο erit. Atqui personalis actio ex testamento. tantum
competit contes haeredem vel eum , qui legato vel fidei commisso gravatus est non contra tertium possetaremi sis secundum illorum Auia tholum sententiam , contra illum tantum , non etiam eofitra hune competit hypothecaria. Haec
opinio bis arrisit ae placuit senatui. ca) Sed re
M perpensa , argumentum , . quci nova haec sententia nititur, non videtur esse tanti mome
ii , ut proptere, in iudieando a eommuni opini ne si recedendum. . Nam Imperator praedictis verbis definit, non quis hypoisecatia hac actione teneatur, sed in quantum quis teneatur, nem-Η legato vel fideicommi ab onetatum eonveniri tantum pro quantitate legati vel fidei commissi, quia hactentis tantum personali actione tenetur. Et si plures snt haeredes, a quibus legatum vel fideleommissum est relictum, non sngulos in s Iidum, sed pro parte tantum haereditaria, hypothecaria teneti l cum pro parte tantum hηredi- ratia , perlonali actione convenit; possint. Hoc enim huius hypothecae sngulare est, ut sit divi dua , cum alias pignotis natura sit indiu dua, Lνἐ qaia. stipena . Et ut recte Antonius Merenda hue. t vov. tap. 49. spradicta verba ex sensu A. Fabri acciperentur , nullam legatario vel fideicommissi rici hymiseraria hie utilit tem afferret, eum in executione rei iudicatae in iudicio perlonalis actionis possent bona capi, I. aDim λι h. ρθηαν. ρ. δε νε tale.
Τ Iitu, Creditor contra defuncti debitoris sui debitorem , uuia praevia cessione nomi-
nis personali actione agens merito repulsam tuis lit. ca Quia debitor debitoris mei, non est meus debitor, nulloque iure mihi obIigatus, eoque nullam in ipsum actionem habeo ,1 eum ini II. C. de obieri. G H. nisi mihi reditur a debitore meo, I. uis. Quando Ast. MIRmat. Ubi Salieetus decet quatuor elIe necessaria, ut quis seu FiDeus, seu privatus debitorem debitoris sui eonveniat. I. Ut antecedat debitoris condemnatio. II. Ut debere se fateatur III. Ut bona principalis debitoris lite & recte discussa sint. IV. Est de missione in possessionem. Reservatum vero suit in sententia Titio jus suum persequendi alia via. Quae duplex et suppetebat. Primo eum debitor suus obaeratus fine haerede decessisset, potuisset curare, ut haereditatis iacentis Curator fuisset constituistus , qui debitorem haereditarium exigeret. Hinc cum alias plures creditores conti debitoris sui defuncti debitorem aserent , ipsisque opposita
fuisset exceptio, quod sine actione agerent. Senatus ex ossicio iniunxit creditoribus, ut cura- .rent constitui Curatorem haereditatis jacentis,
qui processum resumeret, quo facto nullitas insti tutae litis deelinata fuit. cn Secunda Titius deo huisset diligentius examinasse obligationis suae instrumentum, in quo debitor ipsi obligaverat omnia bona praesentia & sutura, nullis exceptis:
qua verborum generalitate etiam continebantur nomina de actiones, quae defuncto debitori comis petierunt, L aramen. q. C. st aerea pignor. Cum igitur Titio sui debitoris nomen erat obligatum,
debuist vi suae hypothecae actionem utilem in insiluere in istud nomen , juxta postquam 7. obaria. a I tend. d. l. nomen. q. Nam conven etionem de pignore nominis usque adeo defendit Praetor, ut creditoris ereditorem in exigenda pecunia praeserat vero creditori t. si tentemvi. 18. f. is pq rat. EI. Haee utilis actio utrum id perio nam sit, an in rem vel hypothecaria disputatur. Acmrsius variat. Nam in I. grege. t 3. f. inm garrist. ἐν β ηοn tradit esse utilem actionem hypothecariam i ae in d ι. nomen. q. ait utilem esse perso malem actionem. Posterior seatentia frequentio--re Doctorum calculo est recepta ae pmbata Hugoni Donello in tractar. de pignopib. e. g. Iae. C jici ad L I. . C. de Myed. O aB. tendit. Sed prior
est juris rationi magis consentaneip Utilis enim per natis nemini competere potest , nisi resia vel mandata suerit. Deindὸ d. I. sitammerit, evidenter ait, ereditorem cum debit e tibitoris etere pignoris iure. Ergo ugit hypotheoaril. Praetere, . t. nomen. 4 vi LPeta 1 3. q. superest, simpliteiter dicunt, ereditori, tui detator nomen debitoris sui pigneraviti duri milem inlitam, sine alia adjectione. Certissimum autem est in toto tractata de pignoribusέ'utilem actionem passim aeripitro hypotheoria , quae semper dicitur utilis se viana. Et ita de hae utili actione quisque sentiunt.Gabriel Mudaeus in tras. Δ n ri . cv. sua mpiti M. Dd. Coiaetu priore sententia re edens .atoaement. ME . Io. fi ad EI IIum I Rex ιδ. LI. sic veneris, i 8. ff. de pigηπat.' s. Titius igiatur ut ad propositam hypothesin revertar reis
466쪽
cte egisset , s libellum suum ad sormulam hyp
thecariae actioni accommodasset, eaque pecuniam debitam 1 debitoris sui debitore exegissetimio exempla discant Advocati genus actionis diligentius investigare, ερ pericrutari, quaenam actio ex specie a cliente proposita competat. ne in instituenda inepta actione cum iactura litis de
DEFINITIO XXV. Dista onem non esse necessariam hpotiscaria agere vo limi in nomen de uoris bai, sibi vigatum.
D iximus proxima definitione utilem nos
personalem, sed hypothecariam actionem Competere ei, eui debitoris sui nomen obligatum est. Hiae pullulat quaestio, an creditori in nomen debitoris sui hypothecaria agenti objici possit e ceptio non sinae excussionis ; Negat Bartolus, quem alii complures sequuntur, citati a Negu-santici. Huius sententia in foro recepta est: ut testantur decisionum forensium authores, Guido Papa decis. 43 1. de Ant. Thessaurus deci . I x. i. Iῖοι, ερ hane defendunt Ant. Faber M. 8. conrecturi cap. r7. Cr de Drari . Pragmati decac I. En. x. A. Iexand. Tremari . lib. I. ν uas. m. de sum. res M. 29. nam. 6. ω T. A qua sententia recedunt alii quam plures , in quibus Iacob. Cuiae. in tam num . ad lib. 3 o. ad Eict. in exp&M. I. si tamen erit. i8. f. de pignor. H. Moventur praecipue per ι. q. C Quando Ast. veI priva. quae vult non prius ad eos, qui Fisci debitoribus obligati sunt, acti nem fiscalem extendi oportori nisi patuerit principales recis idoneos non eger cum tamen Fiscust citam hypothecam in nramen sui debitoris ha-Mat. Respondet Iulius Pacius at d. I. q. Fiscum partim melioris , partim deterioris esse conditionis , quam privatus: melioris , quam privatus
non habens hypothecam; quia habet hypoth cam tacitam , propter quam agit in debitorem debitoris sui, quod privatus sacere nequit: d terioris est conditionis Fiscus , qu m privatus in hoc casur quia privatus habet electionem, utrum malit plisis uti personali actione contrὶ debit rem suum, an persequi pignus, Laisedas ro. Lis. C. de OM. O MM . quam electionem fistus non habet , sed ita demum agit in amessionem, si debitor non sit salvendo, La. C. de tamenisu FU credis. L. D tibis. 7. in pnss. de lare Fisti. Vel respoti. deri potest eum Antonio Fabro, distingnendum esse inter taeitam & expressam hypothecam. T cita hypotheta inducitur potestate legis id Ventis, ut quibusdam creditoribus faveat, ne pin clitentur , itaque hactentis illis tantum succuri, tur , ne damnum sentiant, at non possunt esse in damno, si debitor ipse i sit solvendor hunc ergo prius excutere debent, antequam tertio possest ii molesti sint. Seeus est in hypotheca expressa. Atque ita plenior hie est provisio hominis, quam legis. Quamvis autem Justinianus hanc dissere tiam sustulerit per N EI. q. qua etiam expressim hypothecam habens non potest agere eontra ire lium possessorem , indiscusso reo primi pali tamen, quod Rotandum , Iustinianus loquitur detretio, non quovis , sed tertis possessore. Atqui debitor debitoris mei est quidem tertius; at non possetI, e quia actio personalis, qua is tenetur. ab eo non possidetur. Dei non perindὸ huius debitoris interest , atque totii possetares , quia debitor solvens ereditori creditoris sui liberatur
saltem ope exceptionis , ut verendum non sit. ne hine nova lis oriatur , at possest, solvens, habet regressum aduresus authorem suum t potius autem eius interest, non solvere , qu m solutum repetere , vide Ant. Fabrum. d. lib. 8. toniec . -- 7. ota . . Exν. 9. IO. Et haec sententia quod
in persequendo nomine oppignerato discussone opus non sit , plerisque Dominorum probata
Quando priori creditori res quaedam specia lit re obligatae sunt, subjecta hypotheca generali, sub conditione, Ut si ex reia spetialter
rum latera bona Poenua γ fur a periri την, quae vulgaris fle usitata clausula est hoe esu si priori creditoti specialis hypotheca non suffetat, hoe est, si existat conditio generalis hypothecae, in caeteris bonis prior potior est posteriore creditore. At si priori sussiciat specialis , atque ita deficiat conditio generalis hypothecaei posterior in sp ciali sua hypotheca ex eaeteris bonis, non tam potior, ut Papinianus inquit, quam solus habetur, non concurrente alio creditore: quia deficit oditio generalis hypothecae priori creditori constitutae, atque haec est sententia, L 2.st. nes t. inrigv. ubi tamen pro generaliter, legendum esse spetialiust, mreer. Iac.Cujac. M.XL Ms. 32. Quelectio, tametsi displiceat Ant. Fabro lib.6. comes . e. a 3. non improbabilis videtur. Nam chm eaeis tera bona significent generalem hypothecam, I. I.
fri distract/en. eonsequitur, nisi cujaeli lecti
nem retineamus, a Papiniano proponi ita con ventionem initam esse, ut ita demum caetera b
na pignori haberentur, si de bonis generaliter obligatis pecunia debita servari non potuisset. quod perinde est, ac si diceret, ut ita demum generali hypothecae locus esset, si de genreati hypotheca pecunia servari non posset e talis autem conventio plaia inepta de ridicula est, ut inquit Culacius, in ceraminι. ad M. I. resp- Papiniani in ptivi. d. I. t. Quam absurditatem etiam animadvertens Antonius Faber aliter emendanda Pa piniani verba existimat, de pro Micta bona legendum. cenabina contendit. Sed cium haec emenadatio
467쪽
titio in coniectura posta sit, nec veterum Codicum authoritate subnitatur, in hae ambiguitale non I edendum puto 1 lectione Cui acii, quila etiam in veteribus nonnullis exemplaribus scriptum esse testatur. Et hane Culaeti lectionem repudiata Fabri emendatione pluribus eonfirmat
Porro quamvis smplleiter quxdam bona spe-siliter obligata sint, & generaliter omnia caetera bona, quae debitor habet,vel habiturus est omissa predicta conditione ι creditar ex bris serialiter iasiis
ditori ex bonis generaliter primo obligatisclueda pignori fuerint data , hoc casu si primo creditori bona specialiter obligata lassiciant, ex aequitate
constitutum est , ut non positi primus creditor molestus esse secundo, I. a. c. de P ν. Nam elimae hypotheea speciali 3c generali ita vulgo soleat aveniti, ut ita demum generali hypothea.er ditor utatur, si specialis non lassiciat, id etiam semper actum intelligitur, ubicunque speciali hypotheca subiicitur vel coniungitur generalis hypotheea , etiamsi omissa sit illa e ditio. Quia quod vulgo fieri solet, si sit omissum, suppletueti subintelligitur. Prius igitur primo creditor
excutienda est specialis hypotheca, antequam ad eneralem & ad res alteri nexas transire possi, LLE. C. de 'Par. Guiae. d. I. s. νs. Papin. Nec rein
sere posterior creditor habeat specialem in ceriis nis, an generalem hypothecam, di an primi creditoris speciaIis hypotheca praecedat, an se
quatur generalem ; quia ordo scripturae vel ve borum non immutat substantiam rei, ut recte docent Ioachimus Mynsingerus cm. 6. εκ. M. Mart mannu Harimanni lib. 2. O. . m. 1 . obf. 9. Harimannus Pistaris 4 quae i. s. n m. . . Blexa ex Trentacinq. d. res u. . Baquet. ias Mim de Iustiis π. a. num. Is I. se l. Carolus Loseus lib. 7. δε ingue issemeau -. 29. Solomaior t. 26. nam. 26. Et ira Senatus noster iudie vit in venditore, ex Venditionis instrumentotc iti quo ipti erant obligata omnia emptoris na, & specialiter domus vendita & vi generalis hypotheci agente contrὶ alios ereditores. ω
Inoris causam . GI pianda circuitus est vitandus, cr
ι pecunia in re poste tores trias ores est distrima su. Minum de refit darentiliaris i. ff. de di- causa in pretio. Hac protestatione pretium sue. redit in locum rei oppigneratae. Iam ex factoineidit, ut debitor domum pluribus creditoribus obligatam venderet illorum consensu, ae iis etiam actione sua ad pretium cederet. Inter hos ereditores postquam nummi ex venditione d mul redacti seeundum praelationis ordinem essent distributi sub ea utionibus ae promissionibus de nummis restimendis superventuro creditoA vel alii potius ius habenti. Lapsis aliquot annis supervenit Titius, conquerens se suisse ignarum venaditionis , quodque praetitionis ordo inter creduetores esset statutus, eoque petebat, ut ex vetusto
instrumento in ordinem Creditorum ad praes
rentiam admitteretur. Intercedebant eaeteri ere ditores contendentes eum non esse admittendum,
quia protestatione sibi non reservasset hypothe- eam in nummis jam dudum distributis, quodque in hypotheearia pretium non sungatur Ioco rei, Li. ' Δῶμα pignori quem textum ad hoc alis: gat, neque ali si se legisse dicit Bariolus iis L pia debitore. s. in D. p. Qua in fram . Contra, Titius
nitebatur textu in I. creator. a 2. l. Papinianas l. Dcvim inpiet. Quae lex innuere videtur creditorrem unum contra alterum utili hypotheearia agere posse in pecuniam ex pignore redactam , quod
Quae pugna ita eomponenda est. ta ιιν. Da fundus creditor pignus distraxerat non jure, sed
ipso factot nemo enim , qui non alios omnes an teredit distrahere potest eum effectu, vel ut adinversus omnes tecurus sit emptor . s. g. δε ε RRPur. t. r. Q Si amen crediter. l. sis diversi. g. Quia pol. mpignor. Agere igitur primus creditor debet non contra secundum creditorem, qui nullo iure sibi obligatus est 1 sed eontra emptorem eumsemque possessorem pignoris. Ad in L l. Pa
pinianus, pignus erat venditum a primo credi.
tore, de sic ab eo, qui vendendi ius habebat, hoe
casu emptor secuia emerat; nec ipsi timenda erat euiuiquam actio hypothecaria r Cum igitur se eundus ereditos agere non possit eonti 1 emptoren vel posse rem, datur ei ex bono & aequo utilis hypotheraria e ita primum creditorem, ut hic testituat superfluum, vel quod plus tulit ex venditiis ne pignori , qu m ei debebatur. At qui ita tu, est , quando a primo vel secundo ere ditore res oDignerata est vendita. Quod nihil iacit ad praesentem casum, quo non Ele kel ille
ereditor, sed ipse debitor domum suthus obligatam distraxerat aure qui iam,' seὸ ita, ut res transiret e gm suo onere 'el su 1 eatu se i empto
rem. inia si autem Titius egisset tinemptorem, hie evictimare mominae rediisset ad aeditores, qui nummos acceperant. Atque Ita tireultus fiereceujus evitandi hun indulsetur actio, quae ali Issi me iureti in competeret, Leum solus S . Sitera. petat. cum simili . per quas ita AD K. R. num. q. Andri Tiraqueil. δε να My. est lam. ad finem sis. num. qi. Ad praecidendas . fract. pign. N l. creditor. ia. q. Papinianus
CR editores , quando res ipsis obligatae de- igitur has ambages, Senatui satius esse visum fuit,bitoribus distrahuntur, solent protestari, se Q Titium admitti, ut super praelatione disputehla venditionem consentire salva sibi pigeotis cum caeteris aeditoribus de nummis, qui distimbuti
468쪽
buti erant sub cautionibus, quae nummos repraesentabant. Nam pecunia consumpta dicitur extare , quando creditor praestitit cautionem de restituendo potiori, ut tradunt Benvenulus Strachaia Decemνι usuciom.mg. l. s. calii quo citat Solomajor tib. q. controu. Ρrt. I. cap. 6 . - γε, Conser cum hae decisionem Curiae Holland. 36.
Quamvis pretium non succedat in locum rei pignoratae, nisi in subsidium , quando
planus vel praeIcriptum , vel consumptum , aut peremptum est, i. mi ιον. I 2. θ. pol lupi πον. notant post alios Harimannus Pistorib. 2 β. xo. num. io. Matth. Iberlichius pari. 2. unctius prae . conclus 68. m. qq. qi. Ficii tamen quandoque potest, ut creditor, qui contra distractionem rei ubi obligatae non est protestatus , nihilominus in pretium agere possit. Fac enim Iitio omnia debitoris bona praesentia di sutura esse obligata, & ex his quaedam vel ab ipso debitore, vel via executiva a Iudice ad instantiam Creditorum esse distracta, quamvis Titius non sit pro. testatus, se in venditionem pignoris non aliter consentire, qu m salva sibi pignoris causa in pretio, nihilominus utili actione hypothecaria con-ir, emptorem agere pol st, ut vel pretium solvat, vel conlignet, L i come 3 38. β. de pigm .acI. dictum suprὶ drisit. 24. 23. Nam sub generalilix theca suturorum bonorum comprehenditur etiam hoc emptoris nomen, vel actio , quae debitori Titii suit acquisita per distractionem rex suae aut re Iudice iactam. Quia venditio , quae sit auctoritate Iudicis, ab ipso debitore facta inia tandem bonis cessiirum raedirorum nonnulli ha. bentes hypothecam privata tant sim scriptura constitutam, egerant eum debitore, ut publicum ipsi, crediti sui de hypothecae instrumpntum d ret,quo ex eo aliis creditoribus tempore quidem prioribus, sed privato instrumento constitutam hypothecam habentibus praeponerentur, juxta l. Fripturas C. Quint. m pigu. Cessione bonoruma debitore facta, ficin summario preserentiae judicio, praelatis istis creditoribus, quibus publicumloeo privati instrumentu datum suerat. Postpositi Creditores actionePauliana eontra istos egerunt, contendentes publicum instrumentum in suam fraudem paulo ante eessionem a debitore sciente se non esse solvendo, datum fuisse reis itidem seientibus debitorem plus in aere alieno , quam iubonis habere r atque ita tam ex parte reorum . quam ex parte debitoris Hudem intervenisse cui etiam respondisset eventus, chm re ipsa Α tores fraudati sint r uti, qui secundum praesere tiae ordinem suum consequi non possint. Pro Actoribus facit, quod hie videantur inctervenisse requisita Paulianae actionis, ne rem fraus tam dehitoris , quam reorum, & fraudis
eventus. Nam Ulpiano auctore in L a. f. Quae in staia. tradit. Pauliana locum habet, si debitor quem alium scilicet ex Creditoribus prae ponat. Sic si eam ab initio debitor esset iniis rographarius , postia coeperit esse pignoratilias
vel hypothecarius exterorum creditorum fiauis dandorum caussa, huic actioni loeus est, L Ec lori . h. εω II. GP ι. tkns laverin d. ctis. Ergo uidetur etiam in profrasita specie riuis luna competere: quia Rei, qui tempore post ri re erant, Si privatum tantum instrumentum habebant, postquam cognovissent debitorem esse non solvendo rarunt sibi dari publicum instrua
mentum caeterorum fraudandorum caussa. Conatra pro Reis faeit, quod in danda actione Pa liana maxiis inspiciatur, an bona possessa sue
rInt ante alienationem, vel antequam eum debiis
tes lieitur; quandoquidem iactum Iudicis est factum partis, ι. i. O 2. C. Si in cavs justa P. cytia Hane hypothecariae utilis praxin Vulgarium P ore quid gestum est. Nam Ulpianus in L qui aliae malleorum pauci intelligunt, eoque sari impin hsundamΤ. Quam si altria. BiUt eum noti
Η az- Arim in nrotium assunt. timere hoe Edictum, qui antequam bona debilis
eunt cum litis dispendio, dum in pretium agunt, ipsi met ignari, qua actione ex riantur omisia hypothecariae actionis formula. Solet tamen illis Curia ex ossicio subvenire ex clausista salutari Libellis adiici solita, quando nanata Libelli hoe
TiΤUL US XII 1. De Pauliana Actione.
CUm Creditor obaeratus magis magis e laberetur iacultatibus, ut suspicio esset ipsumtoris possideantur, debitam peeuniam recepit ἰquamvis sciens prudensque solvendo non esse deis bitorem, receperit, quod vero post bona posse
receptum est, c7teris esse communicandum, chatiam par sit omnium ereditorum conditio, & id eirea eos fraudari nisi omnes exqquentur. Et hoc videtur velle Iustinianus in h. irran si uis, insto iam. 6. Inst. deis. dum , si μι, inquit. i. fraxis
consequitur alienata vel gesta , antequam bona possiderentur, non revocari. Facit bucin. - 2.
Hi ne confici videtur ad Paulianam non sussicere Daudem debitoris & eius qui eum debitore ne gotium gessit, fraudisque eventum, sed insit per requiri, ut bona possessa sint. Et ita sentiunt Hugo Donellus, Io. 13. cmmem. t p. R I. inrt. Franciscus
469쪽
e; seus stephanus isti . I i. Ioannes De cherus M. i. A θυι X. nam. 27. Ergo in proposito casu, eum loco privati itistrumenti, publicum Reis a debitote sit datum re integra, hoc est, antequam bona debitoris a creditoribus fuerunt possessa , non identur Rei timere debere L dicium Praetoris, quamvis scientes prudentes debitorem non
esse soluetido , de instrumento publico sibi pro Dpexerint, sibi enim vigilat unt, E. I. quod aurem 6. g. Iciendum p. d. ιιι
Uerum enim vero receptissima Doctorum sententia eli , a qua in iudicando tuto recedi vix potest, illis etiam creditoribus per actionem Paulianam subveniti, qui de lacto non sunt missi in possessionem . sed iussi per decretum Iudicis, ut
illud instrumentum frequentioribus suffragiis de elatatum fuit a Reis in fraudem Creditorum o tentum. μὶ Post senatus alium itidem Pauliana conventum abibivit. ιν Qui eodem die , quo
debitor coram Curiae Commissario omnes cre-gitores lucis eonvocaverat, ad impetrandas induiscias; eodem, inquam , die in creditum suum personale & chirographarium aeceperat pignus publico instrumento munitum , quia ex actis non apparebat, eum certo scivisse , debitorem sui se
non solvendo, atqui ita illum fuisse saudis participem e praeterea creditores per aliquot annos ab eo tempore , quo coram Commissario com
paruerant , debitori permiserant bonis suis libet euii frui.
Titius obaeratus domum suam hae conditione transtulit in Sempronium, ut is domum s heret gratis, s Titius intra biennium moreretur isn biennium super viveret , Sempronius pro domo solueret Titio mille di trecentos Carolinos. Haec conventio in se continet sponsonem, quam
de iure licitam de ualidam esse diximus supra hoe Ib. 3. m. 9. desinis. I. Evenit, ut Titius intra biennium e vivis abiret atque itaSempronius secundum conventionis legem lucraretur domum ,
quam quidem ex Titii Creditoribus avocare ia- tendit per Paulianam actionem. Cui an hic locussi. quaestum suill Cardo quaestionis in eo versatur, domus haec censenda st ad Sempronium
pervenisse titulo mere lucrativo. n ve id onerosolSi lucrativo actioni revocatoriae locus erit,quamvis ignoraverit se pronius eo tempore, quo domum consecutus est , Titium fuisse non solvendo; cum hie lucrum extorqueatur,non damis num insigatur, ut Ulpianus inquit in I. qm autem
Sempronius non titulo mere lucrativo, sed quodammodo oneroso domum consecutus dicatur acessabit haec actici : quia non fuit probatum , Titium sci. isse se suisse non solvendo, quia tamen omnino ad hane actionem iandandam requirebatur, L fisus tum i . f. d. tis. multo minus constabat Sempronium scivisse, quod Titius non solvendo esset. Sehatus censuit Sempronium pOD sdere domum titulo magis oneroso, qu4m lucrativo r quamvis enim nullam pro ea expenderit pecuniam,sustinuit tamen periculum domum ca-mil, emendii si enim Titius biennium superviae isset, eoactus suisset solvere mille trecentos Carolinos,quae summa longo jussum domus protium excedebat. Propter hoc igitur periculum conditionis incertum, dubiumque eventum, causa habita est onerosa, & Sempronius creditus domum non tam gratis , quam pro pretio de mercede periculi domum habere, arunmento . pe
Hrasi s. H. is inatis. Ianar. Et ideis Actor ab inteniatione sua summotus est. a
TItius multo aere alieno oppressus coram Curiae Commissario Creditoribus suis cessie Omnibus bonis, insuperque promist, se iis satisfacturum , si quandoque ad pinguiorem rediret sortunam. Post decessit mater Titii, eodem instituto haerede, sed eum onere sdeicommissi universalis. Dehine etiam obiit filius Titii, eodem
Τitio haerede instituto, sed tantum ex usu fructu, ae proprietate rescta fratri suo. Titius utrique teissamento acquievit. Hinc Creditores Titii coni ἔ-dunt ps Titio ex utraque lis reditate & matris desiit competiisse ad minus legitimam liberam ab omni onere, quam ille in staudem Creditorum
suorum non potuerit repudiare. Itaque petunt se
in locum Titii subrogati, sibique utramque legi
nsu pertisti. pertines enim Ea ctam ad Aminuentis parrimonium, non ad eos, qvi ii agunt, ne Iocupleterum.
Similiter apud Papinianum, in L parrem F9. I. eod. csim patet haeres institutus ab uxore de rogatus post mortem suam filiis haereditatem maternam restituere; non exspectata morte sua, si iis a se emancipatis mox restituisset totam het reditatem
non deducta Falcidia , quaestum fuit, an haec tota restitutio hereditatis a Creditoribus paternis Q rescinis
470쪽
scindi S revocari possit actione Paulian θ t Et respondet Papinianus patrem credriores nin fram disse. ideoque Paulianae locum non esse. Non videtur fraudasse Creditotes, qui plenam fidem di plenum obsequium Testatori praestat. Co venienter Callistratus, in L Abisarem aO. d. d. tu.
suisses , I fl mali Debier orare , facit huc , . I. si Ioitu anie 67. 3. . ia 2 SQ Tubet. Nec mutat, quod legitima filio, ipso iure foeulla aditione aequiratur , itaque ψideatur comis prehensa sub genetali obligatione omnium bono. rum praesentium & futurorum. Nam non tantum legitima, sed & legatum extraneis legatariis ipsis iure acqui titur , sed per iuris fictionem , quae ita locum habet, ut legatum & quidvis aliud, si non repudietur retro nostrum seti presumatur. At s repudietur id ret id nostrum non fuisse,nee ullo tempore ad nos pertinuisse existimatur, I. i. ut tim j. si quid. ιχι stata. parran. Annaeus Robet tus lib. I. νπ.jvδιώ. cap. ia. Nicolaus Valla de νιιci, ἐυ- siti ιν EI. 3 1. Quae quamvis ita sint, summis i men Galliae Curiis aliquoties placuit legitimam a filio obaerato in fraudem creditorum repudiari S remitti non posse, Creditori sque recte petere, ut in siti repudiantis locum surrogentur, ut te
f. Pra. Ριio. Quae artesta videntur fundata super generali tegni consuetudine,qua non tantilm d minium: sed & possesso a morte destincti continuatur in himedem, iuxta illud vulgare dictum,
De Usuris & eo , quod interet .
Ouidam centum Titio eredidit in annum,
si putatus pro isto tempore consuetas usu ras. Lapio amo Titius non solvit et quaestum anis amplioris temporis quam unius anni usuras solis vere teneatur φ Dubitandi ratio erat , quia vide batur ea esse mens & intentio stipulatoris , quod suam pecuniam noluerit gratuito eredere, quiaepe , qui ab initio in annum, in quem solum crediderat , usiras si sipulatus; unde praesumpti ita, quod voluerit sbi usuras pussari pro rata
Lbsequentis temporis,s in fine anni debitor non salvat. Hoc quamvis non iniquum videatur, aliud tamen dictat ius icriptum , quo usum non debentur, nisi aut ex mora aut ex obligatione. Eet mota hIe deberi nequeunt , cum veriemur in contractu stricti iuris; non etiam ex obligatio. ne , quia usurae tantum unius anni, non ulterioris
temporis in stipulationem sunt deductae; & quicquid adstringendae obligati is est , id nisi palim verbis exprimatur, omissum intelligitur l. mis qui 99. f. δε ολ OM. Nee in stricti, Iudieii, secondemnatio. nis ex inre obligationis, ae Iudex est adstrictus formulae seu actioni, euius limites in iudieando non potest excedere. Et ita senatui visum. οὐ Illud notandum' quod in stricti, I
dieiis a tempore litis contestata uiuis eurrere incipiant , ex communi Doctorum sentantia in s ro nostro, constanti stylo approbata , licet ei t pugnet iuris ratio, ut post alios probat Ant. F ber , de I. i. de everit. Pragrat. ειν. I. O in Cia. sia lib. q. ris. a 4. . ari. 33. Et si reus fuerit conistumax , vel Opposuerit exceptionem dilatoriam. quae posea si reiecta , usum aes iudicamur a die primae contumaciae vel propos in exceptionis. Paulus Chtistinaeus istam. 3. Eriisque. Mae. 2. 3.
cepta promist, se eam ad instantiam creditoris soluturum , adiectis instrumento his ver
omnibus impens,ilumnis O interesse a re se mora ob idi iuris oppignerans amnia mea lana. Quaerebatur, an
usari deberent ut quod non videbatur, chinnon essent expressim promisae. secus tamen senatus censuit. a) Nam eum debitor pro damno& interesse, quod ex tempore morae creditor passurus di habiturus esset, omnia sua hona o ligaverit , hypotheea autem sne principali obli gatione non subsstati existimavit senatus usuras qoae nomine I nterissen hic veniunt, ut pro xima definitione dicemus) suisse quidem a debitore promissas, sed in curia Tabellionis non ex pressis, atque ita plus actum quam Hipeum.