장음표시 사용
491쪽
Iennitates dilbositionis& rem , de qua fit dispositoi solennitates sunt forma, res est subiectum dispositionis, quare tale statutum magis assicere videtur ipsam dispositionem, quam rem, Deindὸhaee sententia non facilὸ ad praxin transferri potest , uti incommoda testari volentibus, qui si habeant bona sita in diversis regionibus , quae, quod ad testamenti solennitates attinet, diversis moribus reguntur, non possint secundum hane sententiam uno testamento desensi, sed si nolint pro parte intestati decedere, coguntur contr1 Iuris rationem plura testamenta exarare; singula scilieet juxta consuetudinem cuiusque regionis, vel ia uno testamento sequi consuetudines plusum locorum , Et Mum per se individuum huic, Ee illi loco diversim E impartiri, ut ait Petrus
Peck. M. 4. vi test. ω . e. 23. in me. Senatus noster primam , eamquὸ communem
sententiam aliquoties secutus est , ac in proposta speeie testamentum praedictum validum esse, censuit etiam quoad bona immobilia sita in Fil-
DEFINITIO XV. De Telamento militari.
REnicus Sy irma optio, sive VitarIus Captistanei Hessili Aytisa in Castris Ordinum
Generalium positis ad Trajectum Mosae, postis quam ea urbs ordinibus dedita erat, ae post dincessim hostium tam Caesarianorum quam H in
panorum corpore aeger, at mente id teger q. Oct.M. 16 32. in tabernaculo commilitonis sui e ram quatuor testibus casu ibidem inventis, nee
ab ipso e vocatis aut rogatis, serio & deliber to animo c ut Testes assimabant declaravit quod Douxo SytZaea suu ex fratre nepos omnia sua bona post mortem esset habiturus, Zequitatus 1 Capitaneo siis , testium uno i quid reliqui fratris & sororis libeti essent habituri h respondit, Otitur iterum 1 Capitaneo rogarus, n pos tuus Douino eritia solus, vel ex asse tibi tares t renpondit, Su; legans praeterea pauperibus duce
tos carolinos, ac ab eodem Capitaneo rogatus
quosnam intelligeret pauperes t responditi Pau. Peres sitae renturiae. In hae voluntate, ut testes ajunt, quarto post die e vivis emigravit. Ex hae ultima voluntate, ut Testamento militis, A dreas Sytetma pater 8e legitimus administrator muWonis, petit filium suum 1 Curia declarari haeredem Rediei & in possessionem bonorum imis mitti. Opponit se Ioachimus Wiichel ut legitimus administrator liberorum suorum procre torum ex Hine Renici, eontendens istud Reniet elogium jure militari defendi non posse cum privilegium, ut miles sne solennitate testetur, non iatur . nisi hys militibus, qui in expeditione meupati sunt, fle in praetenti hostium periculo
at defuncto, nullum fuisse periculum ab hostibus. qui iam repedaverant, Praeterea ut haec voluntas
etiam jure militari sus ineri possit, testes rogatos fuisse, oportebat. Distinguunt enim Doctores inister militem, qui in praelio est constitutus, 3c eum,
tui est extra praelium, in castris tamen i illumicunt non teneri ullos adhibere testes, hune v ro stribunt testes convocare dc specialiter rogare debere , Glossa in L milites i s. Wyb. sustino rempore. C. is testa.. mitu. Francisci Curtius ad Lialepa cum β. Piae .fri Dc . Rapha εl Cumanus 1 D M. aqi Uerb. Cenuocatis ad hoc heminibus. f. de uinstam. milii. Udatricus Zasus cens. 6. mm . . pan. r. Ioach. Myn sing. rica . s. res m. 66. num. s. 6. Andr. Gail. lib. a. us pract. abs 2 8. num. T. Anton. Faber. in Od. Saba rac tu. de Testament. δε- sinit. I.
Sed his nequicquam obstantibus, Senatus a hoe ultimum Renici elogium validum iudieavit, ejusque nepotem Dou Onem ex eo tar
dem declaravit. Milites enim in expeditione d gere dicuntur, non solum , edm sint in acie, Sein hostico loco , verum etiam , quando sunt in east iis i alioqui nihil distaret miles a pagano, qui etiam iis acie & hostico loco quomodo velit de quomodo possit, rectὲ testatur, L est. θ. de testament. misit. Iacob. Cuiacius constillat. 49. Quia etiam miles, qui extra castra, in propinquum aliquem locum se contulit, non ut diu a eastris absit, sed ut eurandae valetudinis caussa liquantisper extri tentorii se regelat, si ei Dux
commeatum concesserit, jure militari extra e stra testari potest, ut tradit Viglius is ν. illis etiatem temporiisis. num. 9. Inst. de milu. testam de itaeontait Matth. Cesentacius cos. I7. nam. 6O.
Superiorem Doctorum distinctIonem de te stium rogatione alii merito improbant ac rejiciunt, quia militum in expeditione occupatorum testamentum valet ex sola eius suprema voluntate, quocunque modo declarata , Inst. de misit.
eod. de milites nullam testamentorum solennitatem observare tenentur, in rim. Insi. de milis. ιessam. Testes autem rogatos adhibere solennitas est, i. qui testamenta ho. θ. ω veteres. p. qui testa fat. 3 I. Et hane sententiam contrὶ communem tenent Ferdinandus vasquIus latras, se Sinaeg. hb. I. risDes . crear. 4. 24. nam. Is . Viglius in h. plane num. 3. IV. de misit. testam. 8e ibidem N imbecius stam. i. Andr. Tiraqueil. in tras . vir vilegiis pia vasa. Testes autem fortuitu ερ marogati, tunc demum ultimam militis volunt a tem probant, si eas ultimae voluntatis circum stantias reserant, ex quibus sirmiter innotescat.'
militem revera, Si serio testandi animum habui se, L Arvas 2 ι .f. de testam . milis. At in hypothesi ex variis circumstantiis septa relatis de probati per quatuor testes Senatus hune militem deliberitato animo Se serio testatum fuisse iudicavit.
492쪽
De institutionibus , Praeteritionibus &
DEFr NITIO r. m vobis, Si Filius meus me vivo moriatur, Titius haeres esto, insteriis pcunao testam to , n indisti tinum sibi instituitanem ad Iussinendam ιμ
- ω, ω rumpendum primam resumearum.
TItius i. Februarii rim Isi I. persectum flesolenne condidit testamentum, in quo filiam suam unicam Se liberos sibi ex uxore procreandos haeredes instituit, de si praedicta filia, liberique procreandi absque legitimis descendentibus d Gederent, in ipsorum locum instituit, vel substituit sempronium fratrem suum. Postiq. Aprilis eodem anno, aliud conserit testamentum, in quo nulla mentione facta prioris, leg tum reliquit Sempronio fratri suo, de uxorem
haeredem instituit sub conditione , Si filia si stvivo, moreretur. Filia ante testatorem obiit. Hi lite mota de νaliditate alterutrius testamenti i ter Sempronium Actorem & Testatoris viduam ream, Senatus censuit. γγ Prius testamentum validum, nec per posterius ruptum esse, motus
auctoritate Pomponii, in . si qui 16. h. si vo testa-mmo. θ. de vali π papia μυ. qui. Si flecanduae, i quit , re amentum ira fueris parra, ut si harenae instinui , SI FILFI SINE FILIO DECEDAT, pars dici um rumpi superius testimem , quia secundam muvalet , in quo Lilius praeterium Far. Hie filium in eo ditione positum Pomponius habet pro praeteri to, uti qui expressim non sit institutus. Cui eo venienter scaevola, in I. Galgas 29. q. io. f. ia i bt . O p . tradit necesse esse, ut qui nepotem vel pronepotem postumum haeredem instituit, ex formula Galli, filium vel ex parte aliqua haer dem instituat, atque ita satis innuit, nis verbis conditionalibus, Simim meas me viva marietur, filii institutionem non induci. Praedictos duos textus in aciem evocandos monet Iaeobus Cujaeius , ad expugnandos eos, qui liberos in conditione positos , de in dispositione esse asseverant. Ex pra dictis textibus interpretationem accipit Iuliani responsium, in L cam in temmeau 37. ι' de haere .
. ini. c quod alioqui obstare videtur ubi ita habetur i cum in testamenta ira scribitur. SI Risius measine vivo morietur, Nepos ex eo post monem meam naras, Hares esto, duo gradus haeresim sum, rati enim auterque ad hereduarem admittitur. Quae verba ita intelligenda sunt, ut filii institutio nepotis institutionem ibi praecesserit. Nam quia eertum Se indubitatum semper est habitum, filium am. ne-eessario esse instituendum, vel exhaeredandum, ut patris testamentum subsistat, id ipsum ubique
exprimere & ineuitare Iuris auctores necesse non esse existimarunt, ut notat Antonius Faber lib. 9, conject. p. lo. G derad. 27. En. s. Et ita
quoque contra Bariolum, vulgo Doctores sentiunt Iulius Clarus in s. Testammam quasi. I . versor vers. Michael Grastus in s. ingit a viast.
DEFINITIO II. D timemum . in quo mater, ves avia Abum a mmia sine causia expressa praeteriit, esse mistum: sustineri tamen per Masalam laiciliarem hac uias, vi tam neposte naterisus abimeliato censea, purius Maressibus mstitutis haereditarem restimere. Reas, Minius adivis haereditatem exustamento, se, si uaipsi expedias variare oe redire ad tauri L. Lisabetha Breda, ocim i o. condito testa mento, haeredes instituit nepotes ex filia Maria , & pronepotes ex nepote Susirido, cui tantum usum fructum reliquit istarum porti num, ex quibus ipsus filii erant instituti. Mortua Testatrice, nepos Susiridus haeredes institutos In ius vocat, contendens ob sui praeteritationem testamentum aviae suae esse nullum velinossiciosum; proinde se ex semisse haeredem d elarari , tibique haereditatis semissem, vel ad minimum legitimae supplementum adjudieari deinbere. Contr1 haeredes instituti ad sustinendari hanc ultimam voluntatem allegabant, Sussit dum non tam praeteritum quam ex us ructu inst tutum esse. Et ut maximὸ praeteritus dici pos, let, hanc ultimam voluntatem nihilominos se sistere vi clausulae Codicillaris, si non ut testa
mentum, saltem instar Codicilli . de iure fideicommissi. ιPrima Inspectis filii, an Stacidus esset praetentus ' Ex verbis testamenti evidenter apparebat.
usum fructum ipsi esse relictum non honoribili institutionis, sed ligati titulo. Ergo propraet
rato est habendus. Dicitur enim praeteritus, Qui cunque, non est exhaeredatus vel nominatim in stitutus saltem in legitima vel alia re etiam mini ma Grassus is q. Testamentum. quast. 48. Praesupposita ergo Suffcidi Nepotis praeteriatione, secunda quaestio fuit, an ob hanc praeteritionem, testamentum aviae dicendum sit ips,
re nullum i an vero de jure quidem validum. sed per quaerelam inoffetosi rescindendum i Iulud expeditum est, praeteritionem matrix & aviae pro exhaeredatione habendam . S. uir. Inst. iam haered. liberi At Avia nepotem praeteriit nulla certa caussa expressa, dicit quidem se ad id motam
urgentibus rationibus, nullas autem exprimit.
Hae calii testamentum ipse pare valere, sed querela inossietos rescindi, multi probabiliter dis putant, ut Hugo Donellus in Ams. ex Mag. C da
Franciscus Duarenus cap. I. de injust. in . Andri Factis. E . q. μωνα. cap. 9. Et secunddm hane
lententiam decidit suprema Holland. & Zeland. Curia deus icio. Coatri communiter Doctoribus placet
493쪽
placet testamentum, in quo filius ne ive nulla jusu eaussa adiecta ex redatus , vel a matre, ut avo , aViaqie materna praeteritus est, ipso iure irritum di nullum esse, ut inhaeredatus prae terit ulve haereditatem vindicare possit,nulla prius intentata querela , ita Iulius Clarus in q. testamentam quae' qo. Matth. Vesenta inparat.f. de liberiso positam. m. s. ω aik.uli. Insi de extaria. tibera ibidemque Vulteius, Jacobus Cujacius in L qctis lib. ω posthum. Franciscus Hotomannus lib. I. ias eap.8. Hanc sententiam Curia nostra amplexa, nepotem, utpotὸ non rite ab Avia praeteritum ab intestato declaravit haeredem ex semisse. Huic testamento subiecta erat clausula Cod ἱ-eillaris , cuius ea vis est , ut testamentum sustineatur jure fideicommissi , quia paria sunt rogare venientes ab intestato, vel Hausulam Codiis xillarem apponere. Quando enim testator dicit,
si non valet iure testamenti , valeat jure Codi-eillorum, idem est, ae si diceret, si institutio non est valida iure directae institutionis, saltem valeat jure indirectae; qua de eaussa vertitur in resti tutionem fideicommissariam , ut habet commuinnis D D. sententia, ad L ex imperfecta δε βου -
Gerard. Maynata de cis Thalis lib. D ricis. y. Ant. Faber. hia. xo. de Enaris. Harmas. m. s . A. qua sententia liret post alios secessionem saetant An de . Fachim M. q. temr . N. XI. H. Stephanusiacis. 8 2. eam tamen Senatus in hae causa secutus censuit nepotem ab intestato rogatum haeredibusiostitutis haereditatem restituere debere , deducintis Iegitimis portionibus. Nec senatum movit, quod instituti hqredes prius viam testamenti et pigent gerentes se haeredes ex testameuto , ideo que eot ad Codicillos redire non posse , per D.
C. de Ciamst Quia ea lex locum habet in actore, non in reo, qui variare & variis defensionibus uti potest, ut est singularis decisio Matthaei de Amictis detis II . DE si Nietio III. THMeteia timem bisa mente se iam olim salsse iasidis
M Ater N. filium suum Vincentium, de filiis
am Annam exheredavit ob mores prodis gales , ut qui Patris praedesuncti bona maxima ex parte prodegerant; ideo sive verita Testatrix, ne di bona sua ab iis dissiparentur, profitebatur intestamento, se bona erga liberos suos affectu eos ex haeredare, ac liberos ex suo filio filiaque legitime procreandos haeredes instituere, ita tamen, ut filio filixque usumstuctum relinqueret. Quaesitum, an hae e exhaeredatio subsistat lQuod ita visum fuit senatui. 9 Quia filius bona mente providoque ac prudente consilio ex- haeredarῖ potest, puta ob pueritiam, ne bona luis leo tutelae vel Curae eommittantur, vel ob
prodigalitatem,vel ob aliam justam causiam comia
modo liberorum. Multi enim, inquit Ulpianus, in I. multi i 8. f. de liber. oe posthum. non nua earusia exharedant filias, non ut eis dist , sed κι eis consulant. Idem Ulpianus in I.s parremo i 1. q. a. f. de lamhb .s piis, inquit , non mala mente parentis exharedatus t , sed aliatos, exheredatio ipsi non necet. Et Paulus respondit, in I. Polus 47. in Ipsi eod. ex haeredationem nepotis, quae non naa gratia , sed alis considiosam o, uacere ei non oportere. Et textus est
sere in terminis nostris, in si furiose i6. ρ. 2. I. de Curia. furias ubi Triphoninus Ra ait, Pa σι ρ rer ω alias providere nepsibus suis, Ferasisse set har
des esse Gr exheredasset Miam scilicet Prodigum
et is quea si fieret, iamentarum nomine, ab eu αν- tum legasset, atata cama, necessiste ue Inditii sivi. Haec jura non sunt correcta , per Noeli. I s. quia ea loquitur de inhaeredatione, quae mala mente fit ab iratis parentibus, cuique nota inest, ut tradunt Cuiae. a d. l. multi. Dumnius adris. de tiaber. praemit. να. M. Donellus lib.6. cammem. cap. a. in sine. Joannes Sichardus ad Auth. nen litet. C. de libeν. ater. Iulius Clarus in b. tessamemum quae'. qi. num. I. Simon de Praelis, Ib. 3. is interp. uis.
Duunt. dubitat. 6. Ρω. 2. num. 7. Antonius C ehus. in tract. de serit. tit. Legitima nullum gravamea a mittit. num. 23. Contardus Riddera husius intommem. a Noisil. Constit. pan. 6. ap. I. num. 22.
Ludovieus Charondas in Reyu. abi . quae'. ρον. I. tis. 13. cap. I. ubi refert speciem hule non ab similem. Hinc quoque traditur, quod licet omnis conditio, gravamen, temporis dilatio a legitima removeatur, si tamen legitimae onus aliis
quod impositum sit commodo liberorum, quod hujusmodi parentum dispositio & prouisici de iure valida & essicax sit, ut pluribus disputat
Praetis, d. sum. 2. num. 8. 9. Porro ex conjecturis ecilligi potest , ex redationem factam esse boni mente, quamvis alias in dubio praesumatur mala mente iacta. Denique notandum, prodigum praesumi, quem pater vel mater testamentosio prodigum appellavit, ut notat Andri Alciatus, I .prasuae . I .sΠι. Os Drisse. is. l. i. 1. f. de Gras. Furios
DEFINITIO IV.,samentam validum esse, nec is cis querela 'si Idendum , in quo parenus a filia riseriti in ipsa testandi acta praeseritioni consenserunt.
TItius gravi morbo deeumbens de MaevIa
coniuges,ex asse se mutuo instituerunt hae redes, ita ut Maevia parentes suos praeterierit. at in testamento prosesia, se maritum suum haeredem scribere cum consensu & approbatione suorum parentum, qui manu sua testamentum confirmaverant in signum de argumentum adhibiti consensus, renuntiantes petitioni Iegitimae, de promittentes, se cot.tis testamentum nun quam acturos. Titius a morbo suo convaluit .
494쪽
parentes coram iudicibus Leovardianis convene. runt i itium contendentes , ut testamentum ob praeteritionem declararetur nullum , vel incissi.
Holum , vel ut ad minus legitima ipss adiudicaretur. Ab hac petitione submoti, Curiam appellarunt, insistentes priori tuae conclusoni, cum superi itis bona repudiari non possint, L eas sa- resilit 94. I. vi aHair. vel emur. hinea. & renuntiatio suturae hereditatis iure civili improbetur, I patum dotali 3. C. de cogat. ι si sanda 33. , . illa C d. in oss testam. l. uti. st. de fila, O hor. iure autem Canonieci sullineatur , si modo iuramentum c quod hie non intervenit) aecesserit, e . a. de pati. in s. Conti ait;i patronus renuntiationem desenia de re nitebatur authoritate Didaei Covarru. qui ad cap. Famis. exfra te pactis. post alios scribit, parentes absque iuramento posse renuntiare su
cessioni liberorum suorum , quia non ita patri de-hetur haereditas filii, ut filio debet ut haereditas patris, di pro sua opinione stabilienda adduc hat , La. ρ. si paro . f. si a parem. ah manam squae parum ad rem iacit. Nam , ut Matth. lemb. in parati ad A th. si a parem. Fis maum d
cet in ista lege pactum fuit non de futura successo ne repudianda; sed de iis , quae patri non iure
successionis, sed in remunerationem di auctoramentum emancipationis debebantur, quae relinqui repudiarique possunt , L m. C dae emanti . IL, νιν. Infirmo istitur hoc sundamento subnixum. Titium omnin3 causa eadere oportuisset, s nutulum aliud ips ex iure suppeteret argumentum. At senatus quod deerit Advocatis in quaestione iuris , ex officio supplevit, questionemque hane magis propos to themati accommodatam movit; An non hoe testamentum ex eo rapite sustineri tiparentes Mae Viae a petitione sua repelli possint, quod pretetitioni consensissenti Et quidem quam do pteteritus in ipso testandi actu ut nostro east a consensit, testamentum valere , nec annulla ri vel rescindi posse eommune noctorum eisitum est , ut tradunt Iulius Clarus , in h. Testamentam qua . 43. Emanuel Soareet. is rhetora νete . Iem. u. p. nam. 14s. IV. Michael Grassus in t samea ram. qua'. 48. nam. 3. Nicolaus Boetius διis.
96. nam. 2: Antonius Gomesus Iam. I. Resiam. ea . XL nam. 6. Ioan . Dauth. de reflamem. nam.
33 2. Simon de pratis, M. 3. is insevret. ahim. ΣΟΔηι. dubius. s. suas. 1. m. i I. su. 36. pag. vers. & alii, quos citat & sequἰtur Matthias Bedilictius pari. 3. H.A. cim . eois. I s. nam. Oseqq. Ratio hujus communis opinionis est, quod sau
re filiorum & parentum introductum si, ne illia parentibus, hi a filiis in testamento praetere nistur. Ergo isti favori possunt renuntiare, & quod
nullitas favore alicuius introducta non curetur, nis illo, de euius favore agitur, volente & ρο- tente Dauth. λ m. 33 2. Haec opinio, eiusque ratio Ferdinando Vas
ostra Antonio Fabio Lb. 9. te ea. cap. aq. O deis Dd. I 3. DL 3. ac Francisco Bitry Iib. ita a sumst Tu. a. nam. a a. displicet in filio praeterito. Cum testamenti solennitas intrinseca, ae forma st, ut filiussam . instituatur , vel exhaeredetur . quae sciissennitas , ut ad jus publicum spectans non magis a filio possit remitti, quam ut is faciat, testa in
mentum valere coram quinque testibus lactum
sed cum hic agatur de praeteritione parentum non fili tirum, communis sententia nihil disse ultatis habet. Quia parentes , ut filii testamentum valeat, necessario non sunt instituendi vel nominatim ex haeredandi, Parentum enim praeteritio pro exhm redatione, est. Et ideo Pater praeteritus habet querelam inofficios contra testamentum filii , L in sillam i p. de ins se. re lamem. I cam filiam. 1 . C. eadem. Et quamvis vulgo Doctores opinentur hodie praeteritione parentum ipso iure vitiari testamentum filii, per Newy. ii l. f. silia quoqne ea salum. Anton. G ames u tom i. Resistis cap. 1 . nam. 3 6. vers. p. hodie. Iul. Clarus in h. ιδ moram ais β. 48. Alvarus de Vasas eo cons 6 r. Fr. Vivius IV. 3. desis 'ro. Verius tamen est, quod Iustinianus in cauila infirmandi testamenti liberorum ob praeteritionem parentum nihil imis mutavit , sed hoe tantum constituit, ut parentes instituerentur, & s exhaeredarentur. ut id seret
eaussis legitimis exhaeredationi adscriptis, & scontra seret,ut testamentum quasi rescissum nullam vim haberet, ut notat Hugo Donellus , M. c. comment. cap. 34. in fine. de Ita sentit Fr. Bartyri Ditis. lib. X. tit. s. n. q. Quemadmodum igitur, ut author est Ulpianus , in I. non paravit. 8. ρ. si titi. s. p. Διοχια pqq. tant a ιab. Si quis manu flua se edihoedYm siripsit, notes ei sat exhaeredaria, quia senarus bat pro non sui' ro non fatis, Fod contra eam est: ita quoque in hae specie Maeviae parentes, qui praeteritioni , quae pro exhaledatione habetur, consenserunt, e que nomine manu sua testamento siti subscrip-lerunt, nullam adversus hoe testamentum quere
tam , nullamque legismae petitionem habent, Zeita sensi Curia, dum hos parentes sententia in serioris Iudicis minime laesos pronuntiavit. a)
TITULUS III. De Substitutionibus.
per existentiamsis His ii ea lyrara substitvrimm , ne per hane restistitiarem.
TEstator filium Titium & ex alio filio prae
mortuo nepotes haeredes instituit, nepotem neptemvὸ ex filio Titio , eidem vulgat iter subsiluit. Titius post patrem testatorem obaeratus decedit relicta filia, quae patris haereditatem suspectam haben , ab ea se abstinet, B: ex substitisetione vulgari 1 echm redibus petit semisem --norum avitorum. Quaestum, an rectὸ agat C jus quaestionis deciso dependet ex alia . . iter D ctores controversia i nem se, An filius hie censeatur ipso jute haereditatem patris absque immistione
495쪽
stione c de hae enim ex actis non constabat, ac quisivisse, adeoque quod existentia sui haeredisi quam Graeci ἀν-an, vocant substitutio vul tatis extincta ' an vero filius iste ob substituti nem vulgarem habendus si pro haerede voluntatio, ideoque substitutioni locus factus, elim mlius haerecitatem non probetur adivisse ἰ posteriusa Et mant Bariolus , ad i. i. d. δε - εν. ω pupili. abstis. Iacobus Cancerius pari. 3. Har. resolui. cap. 2I. num 32. I v aliique, quos refert lesequitur Andr. Fachin. M. q. cstrurori cap. Ti. ii hoc praecipue moventur argumento. Cum
pater fi io haeredi instituto alium vulgari modo substituit, hoe videtur velle, ut si filius instituistus,vel nolit,vel non possit esse haeres alius, quem substituit diaeres existat. Unde consequi videtur, filium haeredem esse. Si voluerit , atque ita volun talium , qui non nisi adeundo , vel pro haeredegerendo haereditatem acquirit. Haee sententia merito displicet recentioribus iuris- magistris, ut Ioanni Corrasio lib. i. Mi 1
tu. x. Antonio Goveam ad rubri de vulganωμ- ilhsab iit. num. 38. Antonio Gomesio. lib. I. Naistiari re obia. cap. I. num. is. Hugoni Donello M. 6. comment . cap. 1 q. Antonio Fabro istia Ir. Ere. 6. Ostes. Ioanni det Castillo sotomator. pari. I.
se Qui recte contendunt, filium heredem institutum, quamvis substitutum vulgarem habeat, ipso iure heredem esse,nisi se abstinuerit. Abstinere autem dicitur tunc, cum bona paterna ita non attingit,ut declaret se hqreditatem retinere nolle, si strvam Tiss. Prat s.f. acquis.haereLQuod si filius id non declaret,abstinere no intelligitur,quam v s bona nunquam attigerit.Hine est, quod, si filius,dum ignorat se hqredem esse , decesserit, ni
hilominils haereditatem transmittit ad suos hetis redes, L 3. C. deia e deIL Ut ergo filius h reast, de pro tali habeatur, sussicit quod non probetur se abstinuisse, hoc est, voluntatem suam declarasse, quod se abstineat. Indiget enim haeeres expressione verborum, de dum incertum est, utrum velit se abstinere necne, interim pro h rede habetur, & etiam , ut het res a creditoribushqreditariis conveniri potest, usque dum pro fiteatur se abstinere, Ant. Iaber Mad. I . En. iri Cum ergo in proposta specie filius nunquam declaraverit, quod se abstineret ab hqreditate patris satis opulenta, ideoque minus verisimile, quod eam recusare voluerit per ea, quae tractat Iacobus Menochius, lib. q. ρυμ t. 99. num. I. Sequens est, ipsum patri hqredem exstitisse, at que ita sui hq redis existentii substitutionem vulgarem evanuisse, eujus haec verba; si Ilias hauseram erit, ita accipienda sunt, Si filias haeres non erit, quibm meas auidere potest , vi se haeres, non aliis. Id quod his modis accidet, si aut vivo patre decedat. aut ab eo emancipatus poste hqreditatem mortui repudiet, aut si si ius hqres ipso iure ex stens beneficio Plaetoris utatur, ae se ab her ditate abstineat, i, mussariis f7. 1. 4e aca se, ed. l. ex ιοntractv qq. g. Lere judic. Hanc sententiam Senatus amplexus frequentioribus segragiis nep-
tem ex filio a petitione hqreditarIa avitae repulit, reservato Creditoribus illii jure in bona haeret ditaria. a
DEFINITIO I. Legatum relictum persems interiis non valere.
P Aului resipondit, in ι. q. ι' de rebus dubiis
tam nemo fideiιommissarii testamenta ad piam an sit, nulli persena neque certa, neque incerta talum desummissum videri. Et Modestinus, in L qui plum Id. ι' de Ha Uufiuct. m. Respondit. Si pa- ramra, φὰν designaturam personas libertorum pollicitus est, nailum postea designavit, legatum habitanorus μν- sectum ese non viduis, non existense, tui datum incretui possit. Hinc cum Titia testamento hqredem
ex bonis immobilibus instituisset Orphanotro: phium Leovardiensis , volens bona mobilia ita distribui, uti postea esset dispositura in scheduri quadam ab iisdem testibus , qui testamentum confirmaverant, subscribenda. Ae jubens Praeis sectos Orphanotrophio bonis immobilibus esse contentos, nulla autem huiusmodi schedula post mortem testatoris esset repetia ι 6e nihilomines quidam, qui se Testatrici sanguine proximos esse dicebant c quamvis nee id suffieienter probassent mobilia ab intestato peterent. Senatus eosa petitione submovit, judicans non designatis schedula Iegatariis legatum intereidisse, ideoque mobilia apud heredem siriptum maneredebere. a
DEFINx Tio II. In ultimis volantaribas Collictive votases unam tantum snam repraesentare, ideosue ex haereditate vis legare tantum accipere portionem, Fanum accipiam Luasi mrdmite vocari.
I Da Αyta Testatrix annuum reditum reliquit Aggaeo Aliada sororis suae Ietshiae filio de alterius sororis Hasciae liberis duobus, nullis
partibus expressis. Hinc inter legatarios suit diculatum, quotam legati portionem singuli egentabituri. Senatui placuit, ιγ legatum in duos semisses esse dividendum , ex quibus unum Agingius Alba da caperet, alter vero citeris duobus cederet. Hachis enim duo liberi verbo communi & collectivo vocantur & conIunguntur. Generaliter autem obtinet, quoties eadem res testamento relinquitur pluribus, inter quos, quidam eonjuncti sunt . quidam disiuncti, nee partes a testatore exprimuntur , semper in partium distributione, eoniunctos unius personae vice fungi. ut nihil amplius capiant, quam unus ex disjunctis tanquam conjunctione in unum corpus re
496쪽
is. Iulius Clarus in q, testamur. Fest. 8 o. versuis. Antonius Gomesius hb. i. reμων. cap. 1. num.' 3. 4. lacobus Menochius M. q. pyasum . 8.uum.
movendum, varie a nostris respondetur, ut videre est apud Jacobum Culae . in tam mim. ad lib. a. respons Sisvola in explic M. d. I. Latius. Ant nium Gomesum d. t. p. v. nam. 3. Iacobum Menoch. d. Vasu I. I 8 . num. l . Antonium G
a) x s. Iulii, Anno I 6 9. Serapina minia Impinant,
tius Diuo. 88. 6. Dama Gr Pamph. 4e u . a. Cui uri Ualentinianus , Valens de Gratianus der carunt, ex quorum constitutione iustis liberis mcistentibus , aut parentibus defunctis uncia tantum eis relinqui potest a patre inter eos, eorumisue matrem dividendar legitimis autem libet isiae ficientibus, naturales capere poterant tres u
cias, I. i. C. de MIMa . t r. Quod deinde Are dii de Honorii constitutione confirmatum fuit saltem in eo, quod de uncia haereditatis cautum fuerat, L 1. C. de nasuria. fibra. Ec quod de quadrante, id immutavit Iustinianus primo in se inmissem, Lismam m. 8. C. de nataria. his. p stia in assem. Naveli. 89. His convenienter cum
quidam filis suae naturali 1 liberis suis legitimis,h-tedibus institutis legatum reliquerat, Senatus haeredes eondemnavit praestare legatum, quatensis id non excederet haereditatis unciam. a Plura de hac materia, qui scire volet, consulat orgium Louetum era son RetuesIris indis, in sit.
TEtia a Roorda testamento suo haeredem
seripsit maritum taleonem ab Herirga , ac ab eo NN. Cognatae suae legavit duo praediasta in Agro Omlandico, ubi statuto expres prohibetur per testamentum legitimos heredes sine iusta causa privari bonis patrimonialibus, de
tantum morientibus conceditur facultas disponendi de acquisitis. Huius statuti vi proximiores
Testatricis consanguinei prωdia legata occuparant , ut ipsa eo ora praestari non possent. Petiit
ergo legataria sibi solvi prs diorum legatorum s stimationem. Qui utrum ipsi deberetur disputatum fuit. Pro legataria facere videbatur , is Is o. p.
is iuri. i. ubi Ulpianus, Si res, inquit, altem , enim commeritam legarana, non habet, ei miis, pass- . nii no o, per fideicommistim relinqviasar, paro astiam sinem EEberi. similiter Marcianus , in ι. filius asam. 114. ε si via. v f. deserat. i. respondet, si qesd a itia ticite rasitum furiis, quod ipse quidem '
per quos textus vulg8 Doctores tradunt, i statarium posse petere aestimationem . s tanquam forensis non possit consequi rem ipsam propter satu tum prohibens, rem immobilem in sotensem alienari vel transferti, ita sentiunt lacobus Areistinus, Bariolus , Baldus, Alberieus, immola . Paulus de Castro de Iason ad arctas lues. Iul. Cla
Sed verius est, in praesenti hypothes, ne aestismationem quidem deberi r quia statutum omnem tes amenti iactionem vel ultim di voluntatis dinpositionem de re immobili patrimoniali disertὸ prohibet, atque ita rem asscit, ut si per ultimam voluntatem planὰ inalienabilis, quo casu nee ae. stimatio debetur, ut respondit Andr. Aleiatus M. 9. Rest 1. I l. ν m. η .c Iedi. Et sanὸ si sateremur aestimationem deberi, in sacili esset saturam illudere. Quid enim si quis iandum patrimonialem legatit extraneo s dicimus legitimos haeredes
solvere teneri aestimationem; privarent ut beneficio statuti, quia paria sunt carere re, vel aestima tione eius.Hue facit, quod traditur, si res legetur ei, qui istius rei non sit capax, vel ejus commeriseium non habet, aded inutile esse legatum, ut nee aestimatici debeatur, L mo Iaa 49. l. Labea a. Isis I as. a. Mastam. 34.f. de verb. ἀι. ut si Iudicilinet ut mancipium Christianum , L aesi. se .mamj. Testat enim non praesumitve
497쪽
illud υoluisse, qu m per legem licet, artumento
At quid respondendum superioribus legibus sane in interpretatione .. ι.sed si ci. J. de Maι. i.
Valde se torquent nostri, ut Iacobus Cuia eius Id. I. maltum. 3ηθ Δ -l. ML existimaverit d lendam esse negationem , eo nomine reprehensus Francisco Hotomanno tu. i. amical. re p. cap. 23. Joanne Roberto lib. s. animad. eap. XI. γω. 3. notat. ad Nolas Menaroris cap. XI. 5 H. Donello
ad a. I. 3 . Retenta ergo recepta lectione rectius respondet Donellus in ea lege agi de duobus, quorum unus est legatarius , qui commercium non habet, di a quo relinquitur, alter fidei. commissarius, eui relinquitur, qui quidem mmmercium habet; sed non lus possidendi i verbi gratia legatur seruus Christianus ledaeo , qui r gat ut restituere Titio i servus is venditus suit, ut exportaretur , ideoque Titio ius possidon/i non est. Hie utrumque valet. legatum , quia reis si tuendum, L tam ei ηχ. F. de legar. a. Fideicomia missum , quia non est ademptum commercium. Quia tamen ips servus dari nequit, praestanda est stimatio. Hane Donelli interpretationem etiam probat Ioannes G iudaeus in rMB. desti 'M./ap. 36. uam. ii 8. Minus obstat, L I. β si se . ii . ff. aelerri. . Nam ubi Iuriscon sultus ait, si Midaluvi Mirὸ, hoe est , secundum leges rapaci relictum est aestimationem debeti. Si extrinsecus aceidat propter corporis vitium vel qualitatem rei legatae, ut id capere non posset legatarius, puta , si testator claudo stipendium curtoris, mutuo cantoris, insanti Oratoris , cae- eo conspicilia legaret, aestimatio deberetur. At
si legatum illi et i Ε, sve lege prohibente relictum
sit inea paci, adeo id inutile est ut nec aesi maiatio debeatur. Quando enim testator testamento quid scripsi, quod contra ius est, non valet, et inquit suri L consultus, in I. quis inquillas1 D1. q. perali. f. ιι υνι. l. Quod enim lex reprobat, testator approbare non potest, ut ait Baldus, Id. Immo piaest. P. f. dehi. i. Tune deisinum igitur debetur aestimatio eius, quod reis lictum est, s eommercium eius habeat, vel eius seeundum leges capax sit legatarius , aut fidei commissatius, licet rem possidere, habere, vel eonsequi non possit ob aliquam non inhonestam eausam , veluti quod nimis remotum habeat do rate ilium , ves quod nimis disculter post comparare, aut ob corporis vitiunt , aut rei qualitautem Goddius L Ivia. ram. 139. At s legatarius commeri eum rei non habeat, vel, quod idem est, lege prohibente capax non sit, vel res per ultimam voluntatem oti prohibitionem ligis uel statuti alienari in extraneum vel forensem non posist, tune nec aestimatio debetur. Quare non est recipiendum, quoA Doctores tradunt, rei eontra statutum forens legati a sti mationem deberi isorenss enim eius commerci um non habet, Si ita quoque videtur Guilies
Md. l. multum. 34. θ. de verb. vi. Hine cum nulla ordinatio defuncti super seudo valeat, c. i. desu=test stud. si seu dum legetur, nec aestimatio debebitur, ut eommunis est Feudistarum doctrina quam amplectuntur And. Gail. Q. a. ias is '
Peckius d. cap. 9. Quapropter de Senatus noster prirdiorum contr1 statutum omlandicum legatorum aestimationem ab haerede non debeti cenis
DEFINITI V. Mat Emonio istita contracta, caniuges in inviam legari
I Llicitam esse conjunctionem, quando Uir uxoris suae deiunctae neptem ex torore ducit supe lib. I. TD. a. desim t. 8. dictum fuit. Quid si matutus iniustae huic uxori quicquam legaverit, valebitnὸ legatum ' Sania in L 3.f. unde vis Exor. generaliter statuitur, propter illicitum matrimonium nihil eapi posse ex bonis viri vel uxoris nec ex testamento adiri posse haereditatem , aut peti bonorum possessionem, L Gaudias i 3. L malleum.14. ff. de his, qua ut inde. ι. mles ita 6 . - . mulier. q. f. de restamen. My. L axari maritus 17. f de usu, usustinu γ νed tu. Et ab Imperatoribus, hoc qui contra q. C. de his i. mpr. rescriptum est , qui conti, legum praecepta nuptias contraxerunt, sibi invicem donatum non consequi, sed quod alisterius liberalitate in alterum processerit, indigna indignive sublatum fiseo vindicari r exceptis tam viris, quam sceminis, qui aut errore acerri mo caelissimo legit Cuiae. Ib. II . . cap. II. MAH non affectato, insimulatove, neque ex vili caussa decepti sunt. Quam exceptionem Docto res vulg3 accipiunt de errore secti , non juris quia error juris nec is minis in compendiis prodest , ut Papinianus inquit, in I. πνον. g. d. de iuri Iact. ignarant. Excusat quidem ignorantia iuris a poena amittendi bona propria, sed non oper tur lucri acquisitionem, ut post alios tradunt Di
Alexander Ttentacinq. bb. 3. reserui. q. ram. γε vers. Procedi . unia. Sunt tamen, qui hie distingunt inter Iegata di donata uxori iniustae . ut legata quidem ad mulierem ignorantem pertineant , νL HI. ibis legas. I. donata non aeque per L tum Nestatus i. ali. f. ia donat. lat. uis. ω axar. ita docent Cynus, Iambus de Ravenna, Salicetus, is d. l. qui tamνa 4. Q δε intest. - . quos probat Seipio Gentilis, lib. q. de donat. inter vis. ω πιεν. cap. Io. circa sinem. Sed haec distinctio minime recipienda est. nec eam probat Marciinus , in L uti. f. is legar. i. quia is tractat de pupilla ade que tenellae aetatis puella. qm decepta 1 tutore illecta est in nuptias illicitas, hute tenerae aetati parcitur, ne ei auseratur, quod reperit ex testari meato mariti. Sic in L Praefeciss 63.st. de ris. napro
498쪽
i Decisionum Erificaram Liber IV. Th. IV.
si virgo cotura mandatum Principis nupsit praesecto Cohortis, vel equitum , aut tribuno, e non aufertur, quod Iestamento a marito relictum est : virgo enim non tantum est nomen integristatis , sed & tenerae aetatis, de ita in L I. Pro Ius
nomen virginis accipi, notat Iacobus Culacius, lib. 6. obscv. i6. in inmm . MI. I. Q ri num Papiniam in explicas me L I. Praefectus. Ergo ex contrario, malorI viginti quinque annis de robustae aetati non est parcendum, ii illicitum matriis monium contraxerit, etiam si ius ignoraverit, quia error iuris nec sceminis maioribus vigintiis
quinque annis in compendiis prodeli, Gujac. M ι ροὰ Has. Cui convenienter in propolita ip cie Senatus uxorem a petitione legati submovit. Q At quaestionis est, cum haec mulier indigna sit testato, illudne debeat apud haeredem manere, an vero fisco applicari ' Quod assiemandum viis detur , per L L C divi ILLI. mulinem. 34. P Κι, - ω -gn. d. i. Fr u ra Φ. C. de in est .mpr. Ita quoque respondet, di judicatum resert Alvarus Valascus, i uis. is. Sed quia hodiὰ totus ilis te titulus de his, quae ut indignis, apud pleras
Que gentes abrogatus si , ut apud Gallos eum abrogatum esse testatur Bugnomus , in Dact. de lemb. abrogat. Louetus rason Retueriι des an s. sit. s. v. io. in vitis, Ec Annaeus Robertus M. S. rer. a1Mum. N. 7. rursus quaeri potest, an legatarius indignus legatum retinere, vel illud apud haeredem scriptum manere, de an haeres indigisnus haereditatem retinere , vel an ea ad legitimos haeredes pervenire debeati cum Antonio Ιabro vitia. 8. Dr. o. ur Dem, respondendum
eum jus fisole in hoc sublatum sit non favore i digni legatarii aut haeredis, qui semper eodem odio d gnus est, quo olim fuit, sed favore hq
redis testamentarii respectu legatam indigni; vessivore legitimi hqredis intuitu heredis tellamem titii indigni, permittendum esse testamentaria heredi, ut legatum retineat, vel legitimo heredi, ut hereditatem asserat ab intestato, agenteaeque ho redem vel legatarium indignum exceptione doli submoveat, L ponis. Mi. st. δε ιι ηον. pagravi=a rab. Caeterum haec quaestio in propolato casu indecisa relim est. Et postea in s mili casu Curia mandavit Procuratori generali, ut tueretur,u, fisei satis innuens ius Filiale in Frisa, hae in parte non omnino esse abrogatum. B At Pt eurator huius inceoi nomine contendens ad publieationem bonorum, nihilominus repullam tuis lit. ι Nam senatus re accuratius pensiata animis advertit hunc rasum publicationi bonorum non esse obnoxium, quia Novella ia. publicationis
Menam incestui imponens,pertinet tantum ad 1 cestas nuptias naturae eontrarias,ut ibi notat Cuia
racius. At hie incestus nee gentium , nec civili iura i sed lege Mosaica & iure Frisieci prohibetur, ut disi supta. Hine plerisque placet nee bona publieati ob nuptias prohibitas ut incestas iure tam tum canonico, quia illud Ius Iustiniani tempore suit incognitum , vide Iul. Clarum. in IV stas, num. 3. Quamvis igitur in proposia speeieeesset publicatio bonorum, tamen non eo minus caeterae poenae iure Casareo indi prohibiti,
nuptiis vigorem suum obtinent. Vult enim lex Frisca eos etiam qui in assinitatis gradu contra prohibitionem Mosaicam Levit. 38. O ao. nuptias contrahunt, puniendos esse secundtim jus Caisareum, quod & hane poenam dimi , quod
alter coniugum ex alterius testamento nihil capere , nee ex testamento unius ab altero haereditas adiri possit. Hi ne cum haeredes legitimi mulieris, quae cdm desuncti viri nepote ex
fratre in agro Groningano matrimonium eo nistraxerat possessorio agerent contrὶ istum nepotem , eui ab uxore duo praedia Codicillis, erant legata, vir eondemnatus est haeredibus relin
N Ecessitate quandcque exigente , annui re ditus perpetui rebus immobilibus , ad modicum vero tempus eonstituti mobilibus ad n merantur. Ut quando quaestio est de rebus minorum sine decreto non alienandis, vel de statuto disponente,de rebus mobilibus vel immobilibus, di s milibus, Ioach. Mynsng. l. i. ob.69. Andro Gallada. Obsio At inspecta propria ipsorum nain tur , annui reditus, nec mobiles nee immobiles sunt; sed , ut alia jura & actiones. tertiam bono rum speciem a bonis mobilibu , di immobilibus differentem constituunt, L qaam riseranti. φειusa. O ibi notar. g. is pecul. I. a D o Pio. i 3. q. a via rime p. δε re jussitar. Alexander Trentacinq.
parus Ant. Thesaur.sores apti. s. a. Et ideo legato bonorum mobilium S immobilium annui
reditus non continentur argumento eorum, quae tradit Didae. Covarm. I. a. variar. resolar. cap. a.
nam. 3. vos nec hoe luvium, & Iacobus Menochius ιιι. q. ρυμ ι. 142. num. i 9. 2G. Nulla enim necessitas est, eur annui reditus hie alteris
utri bonorum speciei accenseri debeant, & hoe legatum huc extendi, sed satius est ita defuncti, mentem interpretari , quas voluerit minus gravare hi redem suum. Et ita Curis uisum suit. ca
499쪽
DEFINITIO UII. rure em , cui priuarum relictum est , posse, repudiata
haereditate agnoscere legatum. Si duobus legatariis iisque fingulis quatuor millia sint legata, eos non esse πιιs tomuncios ,1 e sue inter eos non esse latam in- νι accremn/. Luvium renuram sub ine intraro, non
transmisti, si Malarim decesserit , antequam Ees veneris, m dies incertus non ipsi legato, Ied soluit. nit ussit ad relus. FLorentia , Botnia testamento suo Reni eo nem & Albertum Decanianos statres ex praedio Deet sumano haeredes instituerat, de sinisgulis eorum a filio Sytati Decamant , itidem ex rebus certis sub conditione haerede instituto, i
gaverat quatuor millia carolinoriim his verbis:
dit possesse valit cenes dati in illi hiet
den: hoc est a tamen in ea coniura ne in praefatus Syria us Decareanus acti eas possesme istina rei x qua filium ex eo prorae dum aniὸ in sim, ea re ote non antὸ, nec aliter in υim Iegatorum Reniconi . Alberto De ais mani stat ibus pagulis ιromittere debeat quatuor miliatapotinopum atteientium istis Dabas pro per senis ac aeta illas μνenortim simul. Renico , cum sibi praedium ex quo erat inlli tutus, ex antiquiore amitae suae Mariae Deca-manae testamento jure fidei commissi debebatur, noluit huic testatrici esse heres cum onere, ut praedium post mortem alteri restitueret, oe ni hilominus satagebae gaudere praelegato quatuor millium Carolinorum. Et eum Albertus statim, morte testatricis, & ante apertas tabulas diem suum obiisset , relicto haerede fratre Renicone, hie etiam quatuor millia Alberto relicta sibi deberi contendebat vel jure accrescendi, quasi ipse& Albertus essent verbis eo niuncti et iure transmissionis, quasi legatum esset purum. Hinc triplex orta quaestio.
Ad primam quaestionem quod attinet, v de batur Renteoni obstare exceptio doli mali, quasi in fraudem fideicommissariorum repudiast hae
reditatem , de bona , ex quibus erat institutus, obtentu antiquioris testamenti occup aset , aut1
At serius est,ha redem repudiate haeredita
tem posse , salvo sibi praelegato. Nam Papiniano auctore, Missma emimis ci existimantium , Δηρ-
gandam ei legati peririanem , si patris a torrit hinia
emm ut eleganter inquit Ulpianus, in ι. q. p. a Trebell. ρ μιν bi h νιιι institam debet, tur metuat M.
ναι Iauis avi e , HIων nolis: cam varia sint hominum volumares, quo uniam negotia timentium, quornndam vexarionem, quo undam aeris alieni cumulum, querun
dam Othnsa, vel inis iam. Nisi non alias testator voluit hari dem habere legatum, quam si haere
dilatem retineat, tunc enim omittenti vel repudianti haereditatem adversus cohaeredem non esse
dandam legati petitionem Marcianus docer, in I. stasi 88.4 ae legat. i. At dices hunc hς redem impugnasse judicium desancti,qui repudiavit heredit tem , ne fideicommissum sibi iniunctum praestare cogeretur, & ob id indignum se reddidisse praeleg ito,dum in fraudem fideicommissariorum haer ditatem repudiavit. Sed reqvindendum, in pro sita specie haeredem repudiando haereditatem,non tam fraudem admisisse, quim fraudem excIussie, ut loquitur Papinianus, in L cum pater. 77. 4.Tiris 3 i. fri letat. h. quia pridium, ex quo Remmi nititutus erat, ipii ex anteriore alterius consan guine esui testamento debebatur jure fideleoma missi, atque ita in re propria instituebatur eum
cinere istius predii restituendi: ex eonsilio igitur Papiniani , ia d. l. Titio, fraudis sibi structae vita de de iniuris a se repellende caussa repudiavisthsreditatem, quasi sibi suspectam & insidiosiam.
Nee his obloquitur, L L ah. q. V. de exceps. ι . tibi filia erat scripta haeres sub conditione, SA parem rationum fateret, hoe est, si tutelae aetionem remitteret. Illa noluit remittere debitum , praetulit actionem tutelae haereditati, omisit haereditatem , ut actionem tutelae salvam habereta quaeritur , an possit petere legatum Ait IClux, petentem legatum posse repelli exceptione doli. Hoc ideo, quia legatum videtur relictum sub e dem eonditione. si ac Mnem tutela removit inhaeread bus, sub qua haeres erat instituta : conditio adscripta institutioni, videtur repetita in praelegato. t. avia 77. I. senis Io8. V. de candis. ω dem . I. Stio io. q. nauli. V. de ann is . legat. Hic non est noster casus a Rem eo enim putὸ suit institutus. Nec ad rem pertinet, L parroni tu es Io. 6. ad SC. Trabest quia haeres illic recusavit adisre N eoactus adiit periculo fideicommissirii oblata cautione indemnitatis, Luam quod β. M . Ueia. Et extra periculum omne est ae extra onera haereditatia , si postulante fideicommissario, ejus periculo haeres adeat, quo easu & adire cogitur. At hic tractamus de eo , qui recusavit adire, cum non possit adire sne perieulo amittendi fide commissi, nemine offerente cautionem indemniistatis , hunc non est aequum repelli a petitione lo
Denique non saeest negotium L si naustius. Io. .. r. J. Si quis emis cost. ust. quia ibi agitur de substituto, qui omisi haereditatem ex substitutione , ut eam ab intestato trabe ret , hic merito repellitur a legato, quia non
500쪽
simpliciter omist; sed dolo nialo in fraudem defuncti & legatariolum r fraudabitur igitur legato , qui alios voluit fraudare. At hie 1gimus de eo, qui omnino omisi haereditatem , nihil sperans ab intestato, cohaerede testamentum sustinente. His ita discussis, Senatus Reniconi Dein eamano legatum quatuor millium carolinorum, quod ex propria persona petebat, adjudicavit. Procedamus ad altera quatuor millia Alberto Decamano legara, quae Renim petebat alternatim vel jure accrescendi, quasi eum fratre verbis conjunctus, vel jure transmissionis. Hos fratres non esse verbis conjunctos ex t nore testamenti satis patet. Verbis enim conjuncti sunt, quando duobus vel pluribus uno or tionis complexu, eadem res relinquitur, Ec per
intellectum tantum fit separatior ut si dicitur: Titio Se V quio fundum equis partibus do, legor hye Titius Be M svius ad eundum landum voeantur, ει quamvis iis partes aequae attribuantur,
tamen istae partes non sunt divisae, sed indivisae, nihilo- magis rem dividentes, quIm si expressae non essent. Si quoque una eadem summa duobus legata siti ut, si testitor dixerit. Titio At Ma vio quatuor millia do , lego , hi conjuncti sunt, Ee inter eos ius accrescendi locum habet, L qEν narram. I . S. β ais Is deligat. 1. Michael Graiasis is q. ius ac uiat esccti. I. - . is. ω φε st. 8.msim , Iacob. Cancerius 'art. . Nariari rota t. cap. 22. -u. 33 3. At in proposita specie Renico Ee Albertus licet verbis conjungantur , tamen ad eandem summam aut quantitatem non
cicantur, sed per verbum distributivum Cluth .e. Singarist ad separatam singuli summam q o. earcilinorum vocantur, facit. I. Minfimiai. 8 q. f. qiubas ita iv. q. de QU. r. Ae partieulam Ende sive G, non semper indueere coniunctionem, quantum ad ius accrescendi attinet, patet , ex λι. Miusmodi 84. ε. quibas ita O ex ι. testameαε A. Seiaff. de luat. 2. Michael Grassis d. qua'. g. num. I.
Atque ita distum , ae a Senatu nostro definita est oeunda quaestio. In tertia quaestione , quae est de iure transmissionis, major est dissicultas. Haec enim testa
beri nama legata, inducunt tempus de diem inis
Certum. Nam omninΔancertum erat, an de qua
do praedictus haeres in possessionem esset ventu in rus , tum ob eonditionem institutioni adjectam, tum quia Testatrix marito suo reliquerat usumis
fructum omnium bonorum. Atqui incertum erat, an maritus legatum esset agniturus de si agnosceret, quando usu sfiustas posset finiri. Pro regula autem traditur , quod dies incertus in testamento conditionem faciat, I. I. l. 2. I. Bes 7s. si de condis. ω demonst. Undὸ sequitur, ut, quemadmodum eonditio, ita etiam dies ineertus sunpendat legatum, proindeque si legatarius antri
quam dies venerit, decesserit, legatum non trania mittat ad haeredem suum, d. l. r. q. a. f. de condit.
O timonii. I. tum hares. q. l. fari ai. mpr. I. si Titia. 22.1 Quando us ligat. Nisi sorte ita incertus sit dies , ut non possit non cedere, hoc est . si necesse sit, ut cedat vel veniat vivo legatario, ues Titio, eam morietur, legatum sit, purum est legatum, quia fieri non potest, ut non moriatur Titius, Se hic dies non potest non venire, Scquidem vivente legatario, L haeres num. 79. st. detondis. ω demenst. viventes enim morimur,& nanceonditionem, cum morio, vitae tempus complecti Ulpianus ait, in L pusios I 8. h. i. m. ου --
tap. i. sed hic animadvertendum est, multum interesse, utrum dies incertus legato ab initio
adiiciatur, vel quod idem est, utram legatum
de dies una enuntiatione vel uno verborum minplexu comprehendantur, hoe modo i ina risin
ium erit quatuordecim onorum, HI udo tantulatum
lateris, aut hoc vel illud factum sit. Et tunc lepatum habetur conditionale, de perinde est, ae si testa. tor dixisset, s Divi quataordecim amorum factas fit. si ια .utum inieris. Et ideo si antequam dies v
nerit, Titius decesserit, legatum non transmit rit , d. I. I. L 2, de emist. εω demonst. d. l. fries xl.
I. Thia. 1 i. J. Quando es tuas. An vero dies incertus non ab initio, ipsi legato, sed solutioni legati adjietatur, diversis Ze separatis enuntiatio
nibus , hoe modo, Leto nitia centum, ova ei prina pi vota, vel εκ accipere debebit, cum ad legirimam at
per diem incertum non inducitur eonditio; sed tantum mora petitioni injicitur, vel, ut eleganter Papinianus ait, in I. Firmi. 26. β. I .ss. Quando dies serat. um aetas sani solvenda praestuta is ter, non amem puri legaso relicta conditio instem. Et ideo legatum est, non conditionale , sed purum , pr indeque transmittitur s antequam dies venerit. legatarius decesserit, L L Firmio 2 s. l. t. f. Qua ala dies legat. t. penalt. C. eia. Et hujus distinctionis
scedere praedictas leges in speciem alioqui pugnantes conciliavit Ioannes antiquus Glossator, quem Sebolas iei iuris-Magistri sequuntur,ut Ja-eob. Cuiae. in parat.1f. Quando dies ligat. Fr. H tomannus cans. 78. Gibertus Rhegius M. i.
muniter sequuntur Doctores, ut videre est apud Iacobum Menochium, lib. q. nasu ι. iam q6. Gerard. MVnard. m. s. dui . 98. adde Dn. Iaeobum Corn. ta 2 28. Iacob. Cancer. pari. I.
senti hypothesi accommodentur, legatum, de quo qu itur, videbitur esse conditionale, e que non transmissibile. Legatum enim ita eo ceptum est, ut hqres vel ejus pater bubeatur solvere pridictam summam, ubi in possessionem v nerit, ET NON ANTE NEC ALITER. χε postre ma verba ipsam legati formam de qualitatem retapicere videntur, auumema ι. r. q. at 'ator in vertia
od autem ait .ss. Ne ptii iis lora pist. Ae ibi Bart. ac habere videatur vim conditionis resoluti vet