Opera omnia juridica Joannis & Frederici à Sande jurisconsultorum clarissimorum; quorum primus in suprema Frisiorum curia magna cum laude Pręses, alter non impari encomio in civitate Arnhemiensi consul eluxit, cum additionibus & elucidationibus Ioac.

발행: 1674년

분량: 839페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

euiambet alter his rasus . ut notat Andr. Alciatus , lis. 9. νestans M. nam. 18. sed aliud sequentioribus Rhragiis visum fuit senatui, qui ex verbo , Sal upt-hetren h. e. Aleas ιν amis v si respiciente solutionem di executionem legati aliisque testamenti clausulis, colligebat legatum esse purum & diem tantum in gratiam h redis pro mora di dilatione esse adlectum , ne is cog retur legata solvere, priusquam plenam bonorum possessionem esset adeptus, ideoque censuit legatum ab Alberto ad Reniconem fratrem , este transmissum , di reum eondemnavit integra octo millia Carolinorum eum usuris a tempore morae Renteoni solvere. Q

DE si NI Tio VIII. D a via servis eviasque anni instium steruri, O si rem

TItiua uxori suae sexaginta Carolinos annuos legavit solvendos duabus aequis pensoniis bus, nempe triginta Carolinos die, qui D. Iacobo dicatus eli,& triginta Carolinos Fello divi Martini soluendos. Uxor satali suo anno, mense Sep. temtat atqui ita antὸ diem D. Martini decessit. Hur situm an integrum legatum sexaginta Car

linorum , an vero pro rata temporas, vel an triginta Carolini, quorum dies venerat transmittantur ad haeredes uxoris legatariae I Et plaeuit senatui . Q Integrum sexaginta Carolinorum legatum transmitti, Annuum legatum primo anno purum est,& sequentibus annis conditionale ἐita ut initio cujusque anni cedat, & in initio, nonia fine cuiusque anni spectandum an legatarius capax sit, L non siemel. I a. β. r. f. Quanda dies luas. Huc facit a vobis s.f. de a viis. lerat ubi maritus uxori reliquit decem annua, quoad viveret, illa super vixit quinquennio & quatuor mensibus, vel triente anni, quaeritur an hqredibus mulieris, legatum sexti anni integrum,an triens tant sim pro rata temporis, quo vixit. debeatur Modestinus respondet integrum deberi, quia vivente i gatario legatum annuum ab initio euiusque anni deberi incipit integrum, L i. saania iura legatic halitationis. in s. Λαμ ast fracta luas. I. Avaza. II de anatio legat. Excipit V lpianus, is d. L nan πιι. ia. f. 4. Nis forti evidens νι valvineas ιιstinaria

etiam finis cujusque anni spectatur, sed legatume edit a morte testatoris, quia non, ut alia annua legata , est multiplex pro numero annorum , sed unieum S smplex legatum. Exemplum est , in

Nee mutat quod in praesenti specie legatum itiduas pensiones erat distributum, & quod mulierante diem ultimae petilioni dictam in vivis tae

desierat. Nam adiectio pensionum liua reddit legatum conditionale, sed facit tantum ad exone randum haeredem, ne urgeatur ad solutionem statim totius summae legato comprehensae, ac proinde licet in casu nostro mulier decesserit, antequam ultimae pensonis dies venit, nihil minus integrum legatum, quod ab initio ultimi anni cessit, ad haeredem mulieris transmittitur.

Eselius a Mechama testamento suo sar

rem Luciam Mechamanam haeredem qui

versalem instituit,& uxori suae Lishiae Et finganae

legavit bonorum mobilium proprietatem, Omnium vero immobilium, quae resicturus esset, usu ructum. Testatore mortuo, Soror haeres haereditatem ex testamento adiit trius protestara , se velle adire haereditatem ex testamento,

quatenus testator in eo, de bonis ad ipsum ple no jure pertinentibus disposuisset nullum autemper hanc aditionem sibi velle facere praejudietum

in aliis bonis, sibi a restatore fideicommissi jure

restituendis, si sorte testator intelligatur etiam ista hona uis fructu cinerare voluisse. Contende bat autem Lucia, testatoris bona materna & avi ta fideicommio esse obnoxia. De maternis suam intentionem suis probabat per matris testamentum. At Scipionis Mechamani avi paterni testamento diligentius examinato, apparebat Heselium ab avo fideicommissis in hunc tantum casum esse gravatum, Si liberassus eret, Non etiam in hunx, Sisime liberis decederet. Ita ut gravamen Ladeleommissi a casu expreta ad easum omisium non possit extendi. Et ut maximὸ etiam Me polisteriore casu fideicommissum esset is iunctum; tamen ex subsecutis transactionibus super ista avi testamento factis aliisque cireumfantiis satis eolia ligebatur, jam dudum, a fideicommissa recessum, eique renuutiatum esse. De bonis autem fidelia

commisso subiectis, duplex movebatur quaestio

I. An testator praesumatur voluisse uxori suae relinquere etiam usiumfructum horum bonorum c. II. Si testatorem hoe voluisse praesumptio sit,' an haeres nequicquam obstante interposita protes

ratione praedicta, isti voluntati parere teneatur tΑd primam quaestionem quod attinet, tradiatur vulgo Doctoribus, simplieiter legato us

fructu omnium bonorum , non censeri legatum

usum-sructum honorum fidei commita subject

rum. Miehael Grassus in Legatum . quae,. 17. Hercules Marsichol. h . Umar. πνων ωp. 3 . num. 26. 27. Quod verum est, quoad bona alteri , quam haeredi post mortem testatoris restiis tuenda. Alia ratio est bonorum, quae testator ex

V fidele

502쪽

fideicommisso debet restituere haeredi a te instituto. Cilm enim, quantum ad dilponendi facultatem attinet, bona haeredis non differant a b nis testatoris, quippe , qui aequὸ de istis, aede propriis disponere possit i testator relinquens generaliter usumfructum omnium bonorum, prae sumitur quoque legare voluisse usum fructum horum bonarum, ut post alios tradunt Iacob. Me

det Cali illo Sol maior in tras. δε -uctu cap. 39 - . Iq. Cyse l. Ergo in proposita sipecieteilator legans usumfructum omnium bonorum immobilium , que esset relicturus, etiam pretis mi tui legasse usum fructum istorum bonorum , que ex fideicommissio post eius mortem sorori tuae eidemque hqredi sunt restituenda. Altera quislici

magis expedita est. Heres enim tenetur exequi

voluntatem defuncti iuxta regulam , qui dictat, ex qua persona quis lucrum sentit, eius factum prestare debet, i. ex vis i 9. f. de πτ. iis. Et heis

res eum defuncto una eademque perlona censetur,

I. Heredem s9. f. d. ιθ. de m. in . ac adeundo consensu suo uoluntatem defuncti approbare in telligitur. I. Fabra'. C. Bliis. ων β Ἀεν--.3s .inpr. J. ad SC. Tresest. Proinde contra factum desuncti venire , nec illud impugnare potest , Leam a miare t q. dem venditar. I. Lab re . C. Darier. gest. I. si tuo 14. C. Q ΔηM. Etiamsi is de rebus ad haeredem iure proprio pertinentibus disposuerit, L I. cum a matre. i . C de rei. vin B. D veniitrici 3. C. de reb. Eien. I. Lliam Ir. f de fibra. ea φ t. uram, ex smilia 67. si rem g. Is de legat. a. t. Dubm 29. C is uestem β. His lia Cacteis ranum detis i8o. Grammaticum. vias 93. Rod

piast. serens et M'. 66. Nec iuvat haeredem, pr testatio , quod sibi per aditionem in bonis ex fideleommisso ad se spectantibus nolit praeiudic te. Protestatio enim ista uti aditionis actui eonintraria nihil operatur. Praeterea protestatio nullius momenti est in his, quae non tam ex volu tate nostra, quam ex legum dispositione depe dent. Ius enim, quod certum est, mutare, vim que de effectum eius protestatio nostra instingere , aut impedire nequit , II. Bart. ω DD. is L E mrata C. de nega. gest. His ita consideratis, Senatus pro usustuctuaria contra haeredem iudicavit. a

PRO regula traditur, Si nemo subiit hEredi

tatem omnem vim testamenti solvi, Lonema 18 i. f. ia Ru. jur L si m- 9. H. de resum. rvi. Adeo ut nec tegatum, nec fidei commissum etiamplae caussae relictum debeatur, A. Vivius M. I Ndis sol. licet secus sit ex aequitate canonici, W-

Hae regula nonnullis casibus perdit ossicium suum, quibus legatum de fideicommissium 1 teis stamentario haeredi relictum, non adita hi reditate, , Iesii imo hirtae est piistandum. I. Calus. Si testator legatum vel fideicommissum nominatim a legitimis hiredibus repetierit, ut in L Laum 88. q. fiam. 9. f is uri. a. ubi t stator si neque institutus, neque substitutus h res extiterit, voluit certam sendi partem ad libertos suos pertinere. Hoe cassi neque instituto hqrede existente, atque ita re deducta ad caussam intestati , Scqvola statuit libertis landi fideleommissum ab intestato a legitimis hs redibus deberi. Quia testator dixit, Tum, id est, deficientibus hi- redibus testamentariis ,*nda illam Gems meri

pertirine vola. i

II. Casus. SI h tres scriptus pretis sortὸ repudiationis accepto, repudiaverit hqreditatem iustaudem fideicommisurii & Iegatarii, & in gratiam h predis legitimi r hoc enim easu hqreditas transit ad legitimum hetredem cum onere fidei.eommissi & legati, t. t. s. iat. f. de uir.hine . Ia eob. Cusc. M. 18. Hs N. Q. cui contradicit.

III. Casus. Quando bl reditas non verbis directis relicta, sed ita data est, ut ab intestato a se eis cessoribus sit postulanda, que est sententia, L eam ι am i q. is deicommis . de qua vide Anton.G

sis. i. d βω. cap. s. Andr. Fachin. lib. 6. comm . . 97. Guillielmum Onciacium lib. I. Omisae.

IV. Casus. Quando testamento adstrina est Hausula Codicillaris: nam h preditate non adita a testamentario haerede, quia sorte is vivo testatore deeesiit, vel hereditatem repudiavit, vel testamentum propter praeteritionem nullum est, vi illius elausulae legatum vel fideleommissum peti poterit a venientibus ab intestato, ut tradunt

λ ω' tr. Et ita de hoc casu ex facto incidente Curia iudieavit. a

His annumerari posse quisnam easum Thomas Helbatus lib. sua . rari or uia. . ult. animadvertit . nempe quando h res seriptus inventario vult uti; ex cognatione autem quis puse adit i eunddm Frisiae mores, hie enim legata praestare

TEtia Roorda testamento suo diversa Iegata reliquerat, di i a quibusdam hae legandi formula

503쪽

sormula usa erat. Leto Ditis pro β γ heredibiu Λ qua sementi secessionem .suit Antonius ia-ώoώιιm iugera teννa rupe Nuum. Lego Sempron opto ber lib. s. conjec . tap. I s. ω M. 6. Cadit. Sabaia. s. ω hareobae, pus tres inauratis si phos. Titius de Dr. 2I. desinit. t s. contendens emptori eidenque Sempronius ante testatricem evivis excesserant. Iegatario vel fideicommissario. Me ex testamenis

Unde quaesitum fuit , an legata nihilominus ip- ζψ , nec ex empto dandam esse actionem . quisorum haeredibus deberentur, quasi vocatis per prudens sciens emit rem, quam aut iam sitam esse substitutionem vulgarem l Senatui placuit cast iciebat, aut suam aliquando suturam praevidere non deberi, quod mortuis legatariis ante testa- poterat, existente nimirum legati vel fidei com- trirem , legata facta sint caduca, nec heredes le- missi conditione, L sua rei 6. J de coruria. emputatariorum simul, nec ordine successivo , quasi rea 29. f. de act. e r. proindeque hie emp- tubstitutos vocatos videri. Verba enim ista , Pre tor, si pretium lubens solvit, nee quicquam des. ω heredibas, nihil disiponunt in persona haere- eius repetitione sit protestatus, id donasse, Zedum, Iieet in causia legato adjecta eorum mentio omnem repetendi spem injecisse videtur. Huie iacta sit. Ratio enim legandi, legato non cohae- Fabri sententiae vehementer favere videtur , d. I. ret nec disponat. t. cum isse 72. M. falsam. T. V de cui res 29. f. - t. - . ubi, Caesessu tandisi ἐtandis. ω hae o Nicolaus Valla de rebia daseis legata est, fit eam impra os hoc est ignarus legat ML 1. avum 23. Deinde , clausula, Pro fe σέ - ti ab herede, a quo legata est, emerit, pretium- νεάibu, puis est aceetaria, Principalis enim disposia que solverit, postea cognito legato, actisvi extio eonsiliit in his verbis; Lege nino, Leto Sempro- e m peteris cense ni pretinae, Alt lex, si impνadens avo. Et Clausulis , Probet heredulati , respicit exe- rem emeru: Ergii non habebit actionem ex em cutionem Se effectum legati, Denique haec verba. to , si sciens prudens rem sbi sub conditione I Probe s hara ibus sunt sumissua & ex stylo Nota- gatam ese eam emerit. Nec solida solutio est e riorum apposita. Hoc enim tacitE ineli legato, ut rum, qui respondent argumentum hoc a contreres legata lui tuta sit transitoria ad haeredes le- rio sentu excludere quidem actionem ex est,pto,gatarii tam suos quam extraneos Menoch. depra- at non aeque actionem ex testamento. Idem enim Iampi. lib. q. ρυμπι 13 a. nam. s. Expressio au- Iulianus actionem ex testamento ad pretium t tem eorum, quae tacit E insunt, nihil operatur , I, petendum non aliter dat legatario, qu m s rem

3. f delegar. i. ita tradit Sc judicatum refert Io- sbi legatam esse ignorans emeritδ huiusma 8 .ε. an. Gri vellus istas i 8. πα-qS. 46. 67. 48. 67. qnt servum . . st. delegar. I. In qua lege omnino ut & a Senatu Parisens iudicatum scribit Renat. ponendum est , Stychum sub conditione suisse choppin. de mori Paris lib. s. num. i. adde legatum. Nam si purὸ legatus suisetc ut Areu

Ludovicum Charond. in memoras. vers. Do Ium. sus rectὸ notat emptio non valeret, quia rem εν - b. Substitution. Franciscum Manticam de tan- nostram emere non possumus. Nostra autem fiei I. ult. virum. lib. 8- rit. Iq. num. 9. & Ferdi- res, quae puia legata est, ipso iure , sine fa nand. Vasquium. δεμ . Gust. volanἔ. lib. 2. q. heredis , I. a Dipy. de furtiti me quamquam itaro. pan. 3. Reqni'. 29. num. 123. 3 2q. Gerardo de iure defendi posse videanturiSenatus tamin Maynard. Acis Thatis lib. s. cos. 91. Mornacium communem sententiam secutus, hetredis fideiconiis a L pactam J. is ruat l. 3. Pro socio. misso conditionali gravati heredem eondemna

-IM . xiam ab hqrede emerat, pretiumque solverat. O 1

D Octores vulgo tradunt, quod Im rarius C Uura Definitione VII. dictum , quando

si .e Melaommissarius, sivὸ sciverit, sivὸ O si legato adjectus est dies incertus, si certum dignoraverit rem sbi sub conditione esse legatam, sit diem cessirum vivente legatario, licet inoenai vel per fidei eommissim relictam, eam emerita tum sit, quando sit cellarus, legatum esse purora pretin ae solverit, quod postea existente coa- & incipere debui 1 morte testatoris, ι harisaeum ditione, nihilominsis possit repetere pretium 3 9. in n. f. de candit. ἀμου./At si incertum quod sub tonditione legatum repudiari nequeat, iis non solum quando , sed de in vivo legatarici L filiassi tuae: s. l. r. m. δε, te M. a. ira Anio' dies venturus si, tunc dies iamrtus eonditio.

nius Gometas tib. I. uariat. νψοω. cap. i 2. nis loco habetur, ut si Testator dixerit. a, . abi, Misit roe stet itin Andr. Fachineus Tisio sentum, Morietur hore mas 1 quamvis M. io. tmιν . tap. I . I. cie ira ηοροι struis, emm haerςdem moriturum certum sit, tamen est, Alexander Treniae inquius lib. s. riar. σύε - iocertum, vi r sit prior moriturus, beres, an

504쪽

haeredem haerea is stitim teneri legatario. At sprior moriatur legatari ut, haeres , a quo legatum relictum est, ncin tenetur haeredi legat alii , LI. haerea mas I9. h. t. Minc senatus a) tale legatum, Lego Titia post ' ονtem Seia astusta Idam σεχ uenfimis lari Si institata, aalingemas Cinolines tenvisuit esse eonditionale Ad factum inutile, quia Tintia antὸ seiam ὸ vivis excesserat, ideo ue non eransmissum ad hael em Titiae

De Fidei eom mssis.

N.Testatrix cum nepotes tres ex stia , ne,

' potem unum & tres pronepotes ex filio hi redes setipsis , ita ut pronepotes personam patris sui in testamento praeteriti reprae lentarent,

sHMn ram dat hun nint ostes indeten in hun Ouderen platis sui lentiam j en de se me representeren et t. miti

unde mede dat misit aestatrite goederensilien eruen van renen Erlaenaem inde

Nepos ex filio antὸ testatricem decessit. Undδει huius nepotis portione controveisia obortaen inter pronepotes ex eodem filio , nepotes exsilia, . pronepotes portionem destini nepotiscit solia vindicabant. Contra nepotes ex stia ad defuncti tanquam descientes portionem quasi viuishm ptri poritonibus haereditariis , accrencendi ure admitti eupiebant, pronepotes nit

Evi ad astrati sempers Maiae praximinem dori arari quibus verbis dicebant conti fieri substitu-:tionem reei Foeam , ita tamen, ut imo haeredum

deficiente, alter, qui ipsi proximior st,'substituat ut, quod dictio illa alictos S mper,

e Nplectatur doci impora nemp/ ea ire aditae de non aditae haereditaris; quia generalites is ius dicis itiMi aligas semper apta est coae prehendere ela

tam substitutionem vulgarem, Iacob. Menoes M. q. prasiumpi. 3 3. Contra nepotes eontendebant praedicti clauissula eomprehendi tant sim substituticinem fidei commissariam a nee pertinere ad praesentem hune casum , qui tanquam omissus relinquendus sit dispostioni j viii eommunis. Pro hae sententia facit, quod licet haec verba, mni esto, haeredem te sacra, sint verba directa . tamen vernaculum illud, eruen verbum commune, & per Inde est, ae si testatrix dixisset, tuo bara mea deis vales s perienire ab ana heredi aasam. Quamvis autem verbum commune tam directae , quam fideleommissarii substitutioni conveniat, tamen ex verbi adjuncto colligi potest, hic tantdm fae tam esse fideicommissariam substitutionem. Ait

enim testatrix, inlisen dat miliae gothermsulsen ethen han den tenen sy den andeeren ,hoe est,ua,ns at mea bsia is uno a. altam iuvat 1antis. Hae e formula vulgari substitutioni non convenit, quia vulgaris habet duplicem condi. tionem , unam, Sι haeres non sis , MIese nolis, alte

ram, si s.ctes esse non νιμι ι. tam ex filia 39. 4. It. I. νuam 3o. β. a valg. O pupilZIM. At pridicta verba eomplectuntur casum aditae haereditatis, ide3que magis conveniunt & adaptari possunt faeieommiliariae si fissitutioni sam ex recepta Dincitum doctrina,quando testator vult, ut na sua transeant, perveniant, vel devolvantur de haerede in haeredem vel de uno in alterum, e lectura est , quia voluerit eonstituere fideicommissum et quia bona non possunt transire , devol-ψi & pervenire de primo in secundum nis medi ante restitutione 1 restitui autem non possunt nisi primus ea prius adeptus si, adeptio autem nul-sti modo eum vulgari consstit, L post. MDam c. B i ab. O asi, salsit. Praedicta ergis verba comis plectuntur easum agniet. Nacquilatae hqreditatis. ΔΘ eo ue easum non vulgarem , sed fide eommin

R.ω ero contendunt Nepotes ex filia, ea- sum , de quo quaestio est non comprehendi praria dicta Eliu sula fideicommissi inductiὐθ, sed tanquam omidum relinquendum esse dispositioni iuris communis, quoil dictat haeredis deficienti, portionem eohqredibus pro pari ibus h reditariis aectescere, e libeν lina 3 9. cam si1 1. δε s. I.

N Testatrix testamento suo instituit haeredes

Adrianum N Bartoldum filios, ac Maringa retam filiam, voluitque ut, s quis ex praedicti, sine libesis deeMeret, pora eius hareditaria devolveretur in proximum4psitis testatrieis singuinem,& non ὶn extraneos. Margareta priva

diem

505쪽

diem suum obiit, relictis duobus liberis, post

Adrianus sne liberis deeesst . atque ita fidei-eommissi conditio in Adriani persona extitit. De hoe fideicommisso Margareti liberi con

tenderunt cum Avunculo, una cum eo iure r

praesentationis admitti eupientes. Contra Baristoldua sustinebat hie repraesentationi non esse loeum, eum testatrix ad fideleommissum vocarit, haer naeste dioedi I h. e. proa imam senu

uem Itium.

Ingens Doctoram eontroversa est, an in fideicommissis si repraesentationi locus t multi negant, plurimi affrmant ,utriusque partis Authores magno numero reeensent Ioannes del astillo Solomaior , parr. 3. tompo. cap. 39. num. aim Ioannes Vincentius Hondiamus ea ac Io. per res. Asirmativa communiter est recepta, hoe

praeeipu/ subnixa sundamento , quod , quando Testator in fidei commissis non disponit eertum successonis Ordinem , fideiecim missarii ad mo-ἡum & formam iaceessionis ab intestato succedant, quia iuris successio est ex mente defuncti, i tonsilianiis L si uis cum is amens. f. te ima Coatili Et testator praesumitur ex praescripto legis testatus. Atqui in successone ab intestato, legis seio fit, ut nepos ex filio vel fratre praede-suncto per repraesentationem sueeedat avo vel patruo. Et hare sententia minus dissicultatis habet in praesenti rasu quo agitur de fideicommisso ab A. a N se ab Ascendente relicto, in hoc eis iam filium subintrare loeum parentis omnes s

se assiemant. Nee mutat quod testatrix voraverit hare meste Maedi j proximam suam sam

nem , quia Margaretae liberi suando per repra issentationem ingrediuntur in locum matris suae,

testa triet xquὸ proximi eensendi sunt. atque ruit idus filius per ea, quς tradit Menochius Ib. q. tanget 31 . nam. 27. Atque ita senatu iudieavit , dum Margaret et liberos una cum Bariatoido ipsorum Avuneulo ad fidei eommissum ad mist . reservata Battoldo deductione legitimae& Trebelliani cς ex persona Adriani, a quo hae- es institutus erat. a

Noe testamento a scriptis haeredibus approbato, . Nov. Anna 333o. Obiit Georgius i Root-da relictis duabus filiabus. Post etiam absque libetis decessit Hero a Roorda alias Gratinga, Gossone Roorda Avunculo suo haerede instia tuto 23. --, Anna Super bonis, quae Heroni obvenerant ex avἰ sui Sibrandi testamento post nata lis est inter Georgii filias Actrices, Ee Gossonem Reum , postque hujus mortem inter eius filias post moristem patris processum resumentes. Et quidem Actrices eontendebant istorum M. norem semissem ad se, utpote Georgii hiredis successores ab intestato pertinere jure fidei commissi i voluisse enim testatorem, s unus ex nominatis hi redibus moreretur absque legitima

prole , bona ips testatore relicta reverti ae de volvi debere ad suos Testatoris) hvredes, de ad ipsorum scilicet harredum praedesunctorum successores ab intestato. Atqui, mortuo absque liberis Herone in ipsus persona fideicommissi eo itionem exiliisse, proindeque se uti Geotingit successores legitimos una cum Patruo Go&ne ad s deleommissum a Testatore vocatos esserparticulam enim, ET, pra defunctorum haere dum sueeessores eum luperstitibus smultane fleoniungere. Nee hune ordinem succidendi ab Herone gravato inverti aut mutari potuisse.

Contra Gogo sustinebat, haee bona ad se selum utpote Heronis patruum 8e proximiorem agnatum esse devoluta. Testatorem enim pra-

sumi voluisse inter posteros observare legitimum ordinem suecessionis, 3e verba ista, satiessare, asiarestata, non obseuia lanis care eum ad suecensionem alios noluisse admitte te ι qua m , qui ab

intestato vocarentur. Et ex istis verbis,

stato , h. e. meos hi ea a ct isas satu ινιι ιι inressa ιε, palam esse, testatorem prius vocasse ad fide commissum haeredes proprios . & deindὸ in i solum desectum, ipsorum secressores ab intestato e atque ita successores non simultania, sed ordine successivo descientibus omnibus haeredibus demum venire debere. Vetus Cutia Regia has Gogon; s de sensione, 'meliotibus rationibus subnixas iliAlcans Anna 3 6 a. Actrices ab intentione sua submouit. Αqua lententia Revisone ab Actricibus impetrata , li, in eo revisonis iudicio usque ad annumisi . indeelsa pependit. Tum Curia nostra, reformata pAore sententia. per interlocutionem partes admisi ad probanda

506쪽

facta allegata in priore instantia. Censin enim praedictam Actricum intentionem c si modo ei non obstent facta ab adversa parte eis obiecta in Iureiandatam esse. Quaestio enim lite est desideicommisso constituto ab avo dc sie ab alcenis dente, in quo locum esse repraesentationi proxima definitione dictum est. Deinde Testatoris gravantis potitis Ac non gravati proximitas speis ctatur, somnia 32. S. . . de lego. Σ. quia in fidei commissis testat ora Ac non gravato succeditur, Lubaudi ' i. ρ.tum Aba a. f. de vastra. γ ρογο. subst. Et hane Actrieum intentionem stabiliunt potius,

quam infirmant haec testamenti verba, En dare aut telisolet ab intestato. Quae duplicem senissum habent, vel quod praemiartuorum h. redum

sueeessores ab intestato simul admittendi sint eum haeredibus superstitibus , vel quod ordine demum successivo, deficientibus omnibus haeredibus, ipsetum successoribus si locus. Posterior

sensus amplectendus est , si statuamus veram esse quorundam Doctorum coniecturam, quam ad excludendam repraesentationem hinc colligunt, quando testator filios instituit, & eos invicemae eorum liberos substituit, quia tunc volunt praemortuorum filiorum liberos non repraesentare Parentes , nec cum patruis succedere ; nisi i stator addiderit clausulam istam. In stirpes o nanis tapita ita lyadant Balae in L I. emnia 32. is siueiis eam g9. f. de tegat. 2. Franciscus Mantica lib. g. detoni λ. o. volum. tu. 9. nam. 8. Simon de Praeiatis M. 3. de interp. volunt. dubitat. q. βω. σή , ιν os commemorat. Marcus Antonius Peregrinus de furisOmmissis. au. 2I. uam. 23. sed haec coniectura merito aliis displicuit, ex praedicta verborum formula contrariam sumentibus coniecturam, quod videlicet Testator voluerit s-lium repraesentare debere locum patris praemortui. Quando enim testator instituit filios, vel fratres, de eos invicem Be eorum Iiberos, de cendentes, posteros, vel successores substituit. unci filiorum vel Fratrum mortuo, eius liberidi descendentes ad suecessionem fideicommissi una cum patruis sunt admittendi. Qui enim minui de aequὸ sunt substituti, adeoque nominati Iieet diversis nominibus , cur non simul de aequὸ

s. 6. 7. g. ita respondis Philipp. Corneus lib. r. rans. 3 . ω a Senam Saba duosapiasiussitatam reser . Ant. Faber. si . s. Cod. Salaad. iii. de si dicem is infinis. 7. 26.37. & praeiudicium Paria menti Di monensis recenset. I. Bouuot parr. r. - Τ. nuis. D. L. e s. 2.Seeundum hane igitur sententiam prior istorum

statod ensus magis probandus est a nempe praede functorum haeredum sucressores vel liberos simul admittendos esse cum haeredibus superstitibus.

Et pri indὸ est, ae si Testator sciipsisset. Sab lii νε

nus eorum tiberos, qua tumsupererunt. Habent ergo

Actrices pro se de verba testamenti ic beneficium iuris, ut parentis praedelanctι personam repin sentare possint in successione fideicommissi ab Avo relicti. Nec hoc ius Actrieibus ex testamento Avi quaesitum invertere aut immutare Hero Roorda testamentaria sua dispositione potuit. Quia vero in priori instantia 1 R eis fuerat ali gatum , quod Actrices legata sibi in testamento Heronis relicta agnovissent, Sc ita ipsius voluntatem approbassent, de insuper in hae revisionis instantia Reae praetendebant, ab Actricibus litifle actioni suisse renuntiatum. Curia Reas adhaee sacta probanda admisit, T. Iunii -ο ὲ6I 'iaedm autem postea in probatione desecerint. I eae definitive sunt condemnatae uxori U Iconis 1 Murmania uni filiarum Georgii a Roorda altera enim filia uxor Georgii Raronis in SWartis zen Mactioni suae renuntiaverat restituere quadrantem bonorum a Sibrando Roorda Heroni relictorum, salvis legitimis deductionibus.

de una eorum in aheyum mn autem extra uin

N Testator testamento suo eavit, ut bona λ' se Tidae sorori tuae relicta, post Musidem sororis mortem devolverentur in eius liberos, Ecde uno in alium, de non extra sanguinem vel gradum suum. Ipsa TestatQris verba haec sunt. Da

bioti as Graed. Γida mortua, reditus, qui

ipsi 1 Testatore obvenerant, pervenere ad ejus filium Petrum Harlingatium, qui rursus eosdem transmisi in filiam suam Catharinam, Haec eos reliquit filio suo Petro Iongamano, qui eosdem per testamentum transtulit in Idsium ab Albida, tuum quidem Cognatum, sed a testatore extra neum. Ab hoc hos reditus fidei commissi iure petunt Verruciani Testatoris descendentes. Quaeritur an Iure t Quae quaestio in duobus consisti I. Utrum fidelaommissum hoc sit peris Iriaci

vero perpetuum Ze reale. II. si reale, utrilm extendatur ultr quartum gradum. Est enim inter partes in confesso, P trum Iongam a quinto conlanguinitatis gradaTestatorem contingere. Ex praedictis verbis satis apparet, non omnes

in infinitum Tidae descendentes fideicommissis gravari, sed pricio ipsi Tidae injungi, ut bona

507쪽

De Fideicommissis. IS9

transmittat ad liberos primi gradus, deinde hi lis ad id praegnantibus verbis usam esse. Vide Conis

isti invieem substituuntur, Ac gravantur, ut . radum Ridde husium, in comment. ad las Iastinia nant bona devolvi de uno in alium , dc non e M uram pari. 6. e. 23. u. q. Hujusmodi amplis deit, sanguinem vel gradum Testatricis. Hoc sibi praegnantibus verbis, cum hic testator non dis volunt haee verba, eIb Dint op fiet ander in posuerit, satis abundeque ejus voluntati est saniet upi mpnen Ploti os Graed b. e. δε uua tisfactum, quod eontinua serie a Tida sorore ad

si norum in aliam, Gy tum extra sanguinem vel g adam ejus pronepotem Petrum Jongama reditus eminae avi. Sola eigo Tida eluque liberi sunt fidei- troversi transmissi sint, ideoque hune Petrum eommisso gravati de bonis extra sanguinem vel nullo fideicommissi onere gravatum suisse Sena- tradum Testatoris in extraneos non transmit- tus judicavit, eiusque hqredem Iesum Asbadatendi si non autem onerati sunt Tidae nepotes, ab impetitione Verrucianorum absolvit. 1 o. De multo miniis pronepotes & ulteriores descen- -ιν. Amra. is i 6. a dente, . Et si Testator perpetuo di in infinitum sa) mriis 1 ME, en, nomina Maias Me , Bin mens voluisset bona manere apud Tidae descendentes Garuein nreuerus In ρον--Iris Albia re sed .

.el apud proprium sanguinem, amplioribus & . regnantioribus illum verbis uti oportuisset. Nam elausula ista, Enniet upi nugnen BIO εα DE ONIT IO V. de of Graid, h. e. O mn extra sanonem Mura dum meum,non sat per se, sed Meestoria est praece dentis substitutionis reciproeae inter liberos Tiadae, atque ita ab illa substitutione immediatὸ de

pendet ac conseqdenter ea cessante resiat,nee ultra

casum istius substitutionis extenditur, sed intralitates ejus continetur,ut post alios tradunt Hese

an. Gli vellus decisism Dolana 22. n. 13.16. c fieri. o istis sq. n. 3o. 3r. oselydris I 21. n. 28. op . ibidemque in κα is. Et ut maximὶ saceremus hoe fideleommissum non ad personam Tidae aeliberorum ejus esse coarctandum i verum ad uluteriores extendendum , non tamen ultra quartam testatoris generationem extensionem pateretur

propter Iustiniani Novellam Constitui. 169. ubi videtur Imperator voluisse prohibitionem alienationis , testatore ira factam, ut perpetuo res maneat in sua similia, ultra quartam generationem non extendi. Ita communiter sentiunt D

ctores, ut videre est apud Michaelem Grassum is 6 si vireaemigum qua L 39. M. Anton. Peregrinumissi item 1 art. 19. n. a. oest l. Ioachimum Mynsing. tent. 6. O f. 64. Didae. Covarru. lib. I.

α1. Francise. Caldas M. I ri . forens. 3ηM 2 3. 99. Frane. Sarmientum L 8.select intrep. in inter . I. unam. defamilia, L fifansum. n. s.f de leg. 1.Nicolaum Vallam is re,. dubiis iram s. Quamvis auistem Jx b. Cuiae. rem animadvertit decisionem istius Novellae non esse generalem , sed coarctati ad casum , quando extraneus per medium Impu- herem haeres existit, ut patet ex his verbis. Atque fiat urn tantam ρνψentis caussa decim esto reli- uoam. in emis, Mix'Mi probi itione Mia, tu

aefrines aterierint, est aliturus hineiam pπ intere memem Hisuem impuberem,haereditarem capessas: Quis tamen Doctorum sententia de prohibitione alienationis ultra quartum gradum non extendenda, communiter recepta est, periculosum est ab ea in iudicando recedere. Volunt tamen iidem Dinore, istius Novellae decisionem esse restringendam, ut non procedat , quando apparet testatorem

mix voluisse Perpetuam esset prohibitionem, ecSi alienaris exi ν. familiam pria bita H in gyniam re

miliam fam, non Oaembus de familia indiscrimina rim , sed in tantum, quarum intuita prolabitio facuo , risuam βι petilianem esse. HI levia Riei heimer . Anna 378. 1. Maii. te stamento institutis filiis ita porro disposuiti

tediren, hoe est: aeterea testatrix vati,ut py vii duasit, mei nara maxini AQB ms G Irinitas μas, ex uibus anete in inuti μι porriones,numquam vovendant, oppignerent aut in aberam paestatem extra gradum me Testamis transentitam, sed ea partimes insilia Hammaru deflendores Helve- σμα em, ea etiam castes Fi quam illorum Δadat, quo psito diae ita paniem issim pars ad ipsias fiatrem uterinam, asteraque εmidia

At, ita dispositis Se morte testatricis eons malis ; praedium Ambrosio adsignatum ob aes ipsus alienum via executiva, de deereto Curiae fuit venditum. Deinde mortuus est Ambiosus nullis liberis relictis. Post etiam obiit Isbrandus superastitibus liberis; qui istius praedii nomine quali fi deicommissi ad se devoluti litem movent possensori. In quaestione ergo vertebatur n bona Aminbroso in praedicto testamento adsgnata, aliquo easu per fideicommissum Isbrania liberis snt reis licta i Proeujus reislutione, verba supra relata diligenter sun ponderanda, quae non obscur indieam fideicommissum in duplicem eventum esse constitutum, I. In casum alienationis extr1

sinu is

ora le

508쪽

similiam. IT. In casum, quo Ambrosius sine liberis suerit destinctus. An autem utroque hoc casu, vel saltem alterutro is blandi liberi ad hoe fidei immissum vocentur videamus. Ad primum casum quod attinet , testatrix prohibet, ne filii sui Ambrosus & I, hiandus M. sbi relicta vendant, vel quoeunque modo e tra familiam suam in extraneos transferant. Ex qua generali prohibitione ali nationis extra familiam , dicendum videtur, alienatione facta, s miliae , hoc est, omnibus, qui sunt ex ea familia fidei eommissi petitionem competere, L peto 69. h. farre f. de legat. a. Re proinde hos actores, ut pote ex similia tessauieis proximiores ad fideicommissum vocatos censeri. Et uia ita judicandum solei. si testatrix bona extra familiam alienati vetuissit simplieiter, & nihil praeterea ad diis disset. Iam autem longi sis progressa ,hme verba

subiecit. Uan sui Ien die seliae parte elen ophun Itindrren en Descendente uriensillen.

hoc est , sed e parriones in filias useram μι defendem res dualismar. Quae hunc habent sensum, quod ambrosus S Isbrandus prohibentur hora sua alienare exti, similiam, quia testatrix voluit, ut unusquisque suam portionem ad suos liberosti descendentes transivittat. Istis ergo verbis testatrix declaravit . alienatione in extraneos

nita suam prohibitionem ficta, se ad fideicommissum vocare non quosvis de sua familia: sed certum tantum personarum genus, nempὸ ad portionem Ambrosj, eiusdem liberos & descendentes Iad partem Isbrandi, istius liberos &deseendentes. Ulterius hoe fideleommissam non torrigitur. Huius rei non abs mile exemplum haemus apud Scaevolam , in L parra filiam 38. q. lGliam a d. de Iuvi. 3.ubi pater filiam haeredem seri χserat, S ita caverate Atia autem aiseiam is nomina mea mira i sita ad vireas meos, Fusiae rest mensa nominata, pertin/remti. Quae verba, ad vireas meas, de . clarant mentem testatoris,nempe ipsum non omisnes , aut quosvis , qui sunt de nomine vel familia suili sed certum tantum persenarum genus, devolvi ad fratrem ipsius germanum Iinrandum.

pi 'ro emisse id uterinos Polmannos'

nuIta facia mentione liberorum Isbrandi. Ergo fideicommissum relictum Isbrando non est iapisiudicium hs redis gravati extendendum ad ejus liberos Cum in fidei commissis, utpote odio. sis, regulariter de persona ad persicinam non fiat exleusio. Liberi igitur Isbrandi hujus fide stommissi non sunt capaces, nec ex propria persona, quia non sunt vocari, nec ex pe sona patris, tum quia is fideicommissis renuntiaverat, tum .quila

illi te a patris hqreditate abstinuerant. Et ita Seis natus me reserente iudicavit, Actore ue a sucrotentione repulit. a)

TEsti trix, filio nepoteque ex filio praemon

tuo, item nepote ne pri ue ex filia praedefuncta haeredibus institutis subiunx t hae e vetha. tu aeu dat mih ne nar-benormite renedix

m, de rursus alio loco, met audere vermati

ninae Idat illi niti in il l dat die se Ibe repu

erbenI hoe est , actaque tendinene νι natim ea raria gradum eo anguineorum meπ- racessara. Mortua nepote ex filio, eontentio oborta est inter patruum t latoris filium, Sc nepotem, neptem que ex filia , patruo contendente, se tanquatri proximiorem defuncto nepoti in fideicommisici debere praeserri suis ex forcire nepotibus. Con . ε - - ' tra ΠςpQ , c neptis sustinebant. non tam hoo

nempe vernas , quos suo restamento uom in ve tis detincti, quam testat ieis proximitatemtat, hoe est, manum serat, ad fideicommissum eonsiderandam: quo posito, si iure eis Ivocisse. Horum enim liberorum tantum P til tionis in pari gradu T cum patruo, id ue

versae famiIue sitae gratia, vide Iacobum Cub. cium, M is. σε. ωp. q. m One. Sic apud Papinianum , in I. qui solidum 78. q. pra m s. st. de υν. h. testator prohibuit prpdium simul extra lamlliam, non quidem suam omnem 1 sed extra similiam liberorum, undὸ novissimus liberorum illud pridium libeia extero alienare potest, nec reliquis de familia testatoris eompetit fideicommissi petitio, quia in ipsorum gratiam prohibitio facta non est: Ex his non rem eoncluditur, cdminores non sint ex liberis Ambrosii; sed ex liberis Isbrandi, eos ad Ambrosj portionem in honς

casum minimὸ vocatos esse.

Si spectemus alterum fideicommissi rasum supra propositum multo minas iidem Isbrandi lubeti videri possint votati. Voluit enim testatrix

ut Ambrosij sine liberis defuncti pro seae iste

iam eum eo ad fideleommissum esse admittendos , ita ut tantam fideicommisi partem cons quantur, quantam ipsorum parens, si viveret. habuisset. Quaestio tae, utrum in fideicommissis testatoris gravantis, an vero gravati sit in seicienda. valde controversia est, multi magni nominis I risconsiliti, spectari volunt proximitatem teriis totis, horum longum catalogum recitant Hari mann. Pastor. G. 3. re a 3. - XL-tonius Thessiurus dems 6 . & cum his statiunt

praeferunt proximitatem gravati in fideicommisisnon puro di simplici, sed conditionali & tr ctum temporis habente, ut Anti. Λlciatus in L

509쪽

fietior sententia ab aliis admittitur , quando issator nominatim non vocavit suos deicendentes, vel suos proximiores, sed ad descendentes, vel proximiores haeredum suorum orationem dit

8.uum. l. ut nostro easu Testatrix prohibuit devolutionem bonorum extra gradum Cognato. rum suorum, atque ita proximiores suos non v eivit , sed id tant sim egit, & eo collimavit, ne bona sua per successionem quandoque extra gradum Cognatorum suorum in extraneos trans. nitterentur. Hoc enim volunt haee verba i siet

α Conso amespam mearum non νecessura r unde de

ordine S modo succedendi non fuit sollicita sed eum reliquit dispostioni iuris communis , ad quod in dubio voluntatem suam accommodasse praesumitur, quo jure nepoti ex fratre succedit patruus, non patruelis. Et ideo Curia patruum patruelibus in hoe sdeicommisso praetulit. s.

condito testamento, instituit hi tedes liberos tam prioris , quam posterioris matrimonii, ita ut separaret liberos prioris matrimonii , a li heras posterioris matrimonii, atque illos in retiatis & expressim designatis, hos in omnibus reliquis bonis post mortem relinquendis institueret,

addita hae clausula , Isa siti illi dat nae hinniten dare me de in t revin tali van

uesen ende hiineri. Hoc est,na m etelim, Meis, p. 3erioris hipe partibus se iseratim a tiberis sti/ris ahMi separandos fore separas ae esse, Oci postea 18. Iunii Anno i 398. Idem Testator per codicilialos priore illa diuisone& separatione approbata, Uphoni 1 Burmania stio posterioris thori prae-

regaυit d mum Burmanianam cum expressa pi hibitione alienat cinis extra similiam , ecinuitu-I qtie expresso fidei commisso, his vorbiti Dat

tirn audis en .gone in den neergarriti e

la terati, dic. hoc est, Hi post mortem myonis prasvisi

eamdem domum habeat Ustas M a maximus, at ita ea-ἐem a masiati ad masculum transmigret, ramen adnata maximam in grada . easmi in sempiternam aliam, Aficiente a mea in des ad m, Iinea hineti masi eati, isti Testaras Or eadem rimas ad nata maximam ac ipsa imam Earmaniani in linea iugiterati.

De Lino Testatore, Upho iure praelegati

praedictam domum obtinuit, quo absque liberis mortuo, de ea domo controversia mota est inter Taconem a Burmania Testatoris ex priori thoro filium natu maximum ipsiulque Uphonis fratrem consanguineum Actorem ab una, di R. ni conem a Burmania situm si eundi thori, Urhonisque fratrem Germanum sive utrinque coniuncttim Reum ab altera parte. Pro Actore s ciebat , quod fideicommissum relictum si ab eo, qui est holum fratrum eommunis parens. Quo eati non solet inco siderationem venire utrilmunus ab uno, altet ab utroque latere si gravata coniunctus, quia quod ais Testatorem attinet, omnes sunt filii N aequali assectione iuncti 'imon' de Proetis, lib. 3. de insev. uti. Nolam. sotiri. ast. 1οι. 332. - Α . Michael Crassus ing. pisuam--

Praeterea Testa tot domum eontroversam, deficientibus ex Vpkone masculis, voluit in linea collaterali restitui natu maximo & proxiis miori masculo. Quae duae qualitates maioris aera tis N proximitatis in Actore coneurrunt. Est enim extra controversam natu maximus, & neismo ipsum gradu antecedit, eum pati sit graducum Reci , quia uterque est frater gravati, atque ita una qualitate, qua aetate major est, vincit Reum, in altera ips par est. Nee mutat. quod reus si gravati fiater germanus, Actor vero con sanguineus, & quod duo vincula arctida ligent. qu jm unum t unde frater utrimque coniunctus praesertur fratri ab altero latere tantὁm in legitia ma sectessione , N est. 8 . & quod hula legis dispostioni Testator pexsumatur voluntatem suam adaptasse. Unde in fidei commissis pro eoa seruatione familiae relictis, eonsanguineum per utrimque coniunctum excludi vulgis traditur Andr. Gail. lib. a. ias ist. Tiberius Decian: ιUM. 16. num. i9. - m. t. Id quod quidam et iam procedere volunt in easu statuti saesentis

mentionem agnationis . nam licet consanguis neus aequὸ agnatus sit, ae utrimque eoniunctus, hunc tamen alteri praeserunt, Barr. in I. certi. q. claniam ι'. is Ris. credis. o Bald. in I. amnes popali. ιιι γ. f. vi IE. O iam vide omis . Angelum Mat thaeacium tis. a. defluommiss. t p. 2. per νοι. Nam ad hoe respondetur, duplicis vineu' , ut eius intuitu frater ex utroque latere exeludat fiat rem ex altero latere tantum, tum demum

biueti rationem aquando in laccessionibus tam X agnati

510쪽

agratio , qvi in cognatio rens deratur. At quando vel sola agnatici , vel sola e natici attendi tui, tum nulla habetur ratio duplieitatis vinculi, utpote eam alterum ex his prorsus omni careat eluctu, ι. i. c. ae luit. hared. Id quod exemplis confirmari potest. Ut in seu dis rectis sola agnatio consideratur, ει ideo frater consanguineus cum fratre germa nci ad successionem seudi admittitur, ut comis munis habet Feudistarum opinio. Ioannes Barcisholdus de seudis , M'. 8. Hieron. gehurssius tan- β. s. num. 6.tem. I. Pingi rerusqΛaeli. 2 a. de alii, quos litat Paulus Christinaeus ad seges Michi ini

enses arι. io . nam. s.

Vice versa jure saxonieci utensilia neminis cognatis deseruntur , de sola cognatio in iis eon-sderatur, nulla habita agnationis ratione, ea propter soror uterina eum sorore germana utensilia participat, ut multis eat egie adstruit Martis mannus Pistoris lib. i. qii l. 33. de Daniel Molis Ierus lib. 2. Seme'. rap. 1.

sie in Geldtia in fetidis, quae sunt iuris Tutin sanici, pati in gradu spectatur sola serus 3e aetatis praerogativa, Ae ideo in his frater uterinus vel consanguineus natu maior excludit germanum iuniorem, ut & notat Frater meus Fredeis meu1 1 Sande a Consa r. Gestiae satis. Λι 3. 9p.

g. h. I9. num. 21.

In Gallia consuetudinaria , regula in haereditaria successione obtinet, Pate sta paternis, masona male ais, hoe est , ut quisque capiat ea bona, Quae sunt sui lateris , bona selliret paterna iis, qui sunt ex latere paterno. & materna , qui sunt ex latere materno , 8e os id in his non attenditur duplicitas utriusque vinculii Ae idia frater eonsanguianeus cum germano in bonis paternis, & ute mnus cum germano fratre in bonis maternis concurrit , ut docent Gallici Seriptores Maynard. lib. s. ricis. s. iacis Thil . 9 i. Georgius Lollet auRetmiι ris arre 31 is lis. S. nam. . Guillielmus chinusia ιν A. δε μι f. ab inti t. q. t q. m. q. O seM. Ludov. Charondas iatis viri. Paris. δε- ess. in linea ricta O ealtite ali πιι. 3M. 34 . Ioan nes Imbertus ia Ea hisiada vos si rasti te gan eug terati. Ioannes Baquetus in ιν ades Bias, vi lassite. eap. 9. idem tradunt Gri vellus istis Datina icti . nam. 28. & Paulus Christinius a ruri Halimen es lis. io. art. XI. m. s. 7. Hi ne a Matthaci Ne seniae io, ιιψ,1 18. is fine reiicitur Doctarum sententia, doeentium in stat utra praeserente agnatos e nati , 8e in fidei. commisso pro eonservatione timiliae relicto, conis sanguineum per utrinque eoniunctum excludi. Ethee ita pro Actore probabiliter disputabantur. Sed nee Reua suis destituebatur rationibus. Nam imprimis exeo , quod testator separaverat liberos peioris inatrimonii assignando iis certa bina , a liberis postetioris matrimonii, quos in realiquis bonis instituerat, eamque separationem in perpetuum valere voluerat ea videtur rapienda voluntatis eonjectura Se interpretatici , quod te stator in hoe praelegato Uphoni, posterioris main

trima ait filio,pta luantur substituisse proximum,

de maiorem natu masculum ex eodem matriis monio, eumque praetulisse liberis prioris mattimonii.

Nam in speeie non absimili placet nostrIa : si

testator in suo testamento coniungat liberos ex ptima uxore. eoque separet 1 liberis ex seeunda uxore, & deindὸ generaliter subjiciat. Ηι, iuvi. rem sessiuae, vel decet aris panienem ad Iaperstites venire n/Is, hoe casu decedente ex his uno, stat rem utrimque coniunctum reliquis prεferri, ut tradit Iaecibus Menoch iustis q. ptasu ι. 73.

Deindὸ pro Reci facit, quod Testator Uphoni in ea sum deficientium ex ipso ma seu totum non simpliciter in linea ipsus scilicet Uphoni

tollaterali proximum de natu maximum masculum substituerit, sed quod his verbis usus sit,henoud illen ennaesten Maans-oir. Illud

mans-oit indigetat bet redem masculum, quem scilicet Upho ab intestam esset habiturus. Jam autem licet Actor sit maximus natu masculus e2destendentibus Testatoris , 8e pati etiam graducum Reci Uphonem defunctum contingat r non tamen est. 8e dici potest natu maximus de proximus haeres masculus Uphonis, sed is solus ea Reus, qui hae qualitate Actorem vincit, pro itideque ips in hoc fideiecimittissa praeferendus. Et hi Rei rationes praevaluere apud senatum. qui Reum ab intentione Actoris absoluit. c.

sue primogenitus vel nasu maximas, Adam pia an genitum praeserat ilia primu ira , si primogenitura perperat a Telatore sis eo tishI .

Epo a Lauchama testamento no , quod seeitis Aprilis, Anno 3 s. instituit lis tedes

fratris sui praedesuncti filios duos, chelionem 3e Sicconem, ae duas filias Luctam de Caikarinam. locoque praeeipui schelioni praelegavit domum suam Lauchamanam satis insgnem ac magnificam eum amplissimis praediis 8e lati su iis isti domui haerentibus. seheltoni sine liberis decedenti in isto praelegato sieconem . sicconi itidem sine liberis defuncto, Luciam de Cathatinam stias per fideicommissum substituit , atque disposuit,sem per ex liberis schelionis , de liberorum libella natu maximus in istud praeeipuum sueeederet ii solidum absque ulla divisione. verba huius si- deleomm I in veteri Fliseo idiomate hae e sunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION