De carminis Graecorum elegiaci origine et notione

61쪽

ris verbis dieit, elogi- initio athlo ieas sitisse, sed auloedos initio elegias eianisse, et licet de elogiis, quae ante aulo dias in Graeria usum herint cilis vix eogitaverit, tamen Plutarchi iso nihil de antiquissima carminum elegia rum satione eolligi posse eertum esse videtur D. At Plutarchus etiam poetarum elegiaeorum nomina X-h et, qui tibiis simul operam dedisse dicuntur. Νam Ionam et Polymnestum, quo nomo auloedim, ut ἐλέγω nomen erat usos esse vidimus, ἐστα καὶ ἐλεγει- ποιητας dicit' ); praeterea Madam tradit mura καὶ ἐλεγεῖα μεμελοποιημένα composuisse' quibus deniquo accedit Olympus a Suida μελων καὶ μνέων ποιητης appellatus D. Et lonas quidem qua aetate viserit, non satis oenum est; Plutarchus enim tam Italo, ut videtur, auctore eum ante Archil humvixisse ait ''), idque eam ob ausam, quod Terpandrum quem Clonas patulo post noeutus sit 'his illacto priorem fuisse arbitratur; neque tamen ipso sibi omnino constat, quum antea dixisset, mulso aut auloedieo nomos, quos onam disposuisse tradit, istaroedi s a Terpandro oonstituto esse, has ima Heraesidem secutus Si vero Ter-

quoque sententia an

M Pax. 333. A. Μετα δετεστανδρον καὶ κλον- αρχω χος παραδέδοται πνέσθαι. ετ rabid. κλονας δὲ - - δικῶν νομ- ποιητὴς ὁ λιγεν

ώ τῆς κιθαρενδια νομοι προτερον πολλιν - -

mis verbia nihil inest, nisi eodem modo, quo Terpander, qui euharoediso nomos omposuerit, ipse armina quoquo laevit eaque piea, Clonam, avis isorem nomorum atteiorem earmina fecisse He et

62쪽

pandrum poni Mohilois in ponimus '' , etiam Clonam Maisa viximo intuendum est. Quanquam igitur de Hus aetateoerti nihil natitui potest, videtur septimo fere ante Chr.-uis exeunt stomimo 'D. De poetis Hua laudo aliundo nihil eonstat, et quae Plutaris ripae de eo tradit, ad muri- eam maxime poetant. Eadem ausa est Polymnesti, qui

in Olymp. XXX floruisse Motur 'D. pertior etiam hi

Olympo et Sa da rea est; nam Olympo armina non tribuuntur, et nomus, ni Polycephala nomen orat, ne auloediequidem, aed aulatim orat D. Madam autem nemo praeimmutarehum poetam appellavit, quum in uno loeo, ubi nisu πέρσις ei tribuitur, nomen in 'ri tura ait positum ' 3;Paunania vero, qui eompluribua loci ejus montionem facie, tibicinem a Fr , non auloedum eum laisso dicit, et omnia, quibus gloriam haud parvam debet, ad assum tibiarum ea tum reseruntur, nihil ad poetica merita vel eamina ad tibi relegis . Signifieare Plutarchmi voluisse, Terpanarum et Uauni ea inne inaca fecisse, vix eredibile est, quum antea de epis tantum adiminibus loquatur. Aliter iudieat Maneh. p. m. De inventor ἀ-giae nihil in h. i. in ah nemo nune dubitat. lniuelleri Dor. II, p. 17. Diei. II, p. 34s. Clinton. Mati Heli. 1, p. 87. - Bemhardy. I, p. 211 ejus personam temporis rationibus non esse includendam, ejus musicam lympiadum initia eontingere ait. M trici. II, p. ras eum ab anno a Chr. n. 68 fere usque ad annum εο floruisse en M. τι Cl. Clinton. l. p. si. - ae . Ut Pind. p. εο eum Vixisse ait olymp. circiter XX XXX. τε CL Boeeis. Explie Pind. p. 41. Loeos, quibus Olympi mentis fit, eo legit Clinton. p. 344 m. Sunt tamen ut eum inter mythie sonas referendum eas arbitrentur et duos Brisae olympo , quod πε- temo tradunt et Maon. M Ael. V. H. III, si negent, ut misint. inmis et rubor Aluom Eneyclop. s. v. olympua et Beria ardy- p. 246.

APTMOY κ. . L equidem nullus dubiis, quin seribendiim sit AI LA του πειον, quae comoetum est C. M. Hermanui;

63쪽

cantata 'D. M Plutareti aptiua loeus, ubi Thaletam, em

damum et Xeno itum paeanes, Polymnesium orthia, Sa-dam ἐλεγεῖα sucisae radit, non esse de proprii carminibus sinuandum Met, quum orinia certe potius ad muri mportineant. Atquo de his omnibus, quos arte mustea ex Druias audimus, e quorum numero sunt Terpander, Ionas, Polymnestus, Saeadas, Arion et multi alii, id tenendum ea videtur, non vam sitisse apud Graecos artis musica eum Iinosi oriuninionem, ut iidem semper et poetae et musicinerint; nam ut omittamus eos, qui Mais tibiis operam da hant, auloedi quoquo vix possunt in poetarum numero haberi, quum non solum nomi illi auloedici ad musteam magis quam ad possin pertinerent, ae etiam auloedi ipsi ea re uiseteris

poetis distinguantur, quod ipsi tibiis escinisse videntur, quum illi earmina emeron tibia aliis relinquentes 'di Et qua quam illis quidem temporibus, quibus melisa poesis florebat,

poetae ipsi municos modos poematis aptare solebant, is eos quidem statuendum est, quieunque poetica laudo inmmea essent, simul in inualuis rebus a vulgari eonsuevidine rem -- sisse multo minus eon di potest, eos, qui ualea arte gloriam sunt adepti, et quorum nomina inventis e mutatis instrumentia in tam aetatem tulerunt, simul inter poetas

neremio oriundi υργολικα seripsisse fertur, et quem de Trojae expugnation Ioetuunt eoae lamen mox. Strom. I, p. 236. M. mi . testis est C Casan, ad Athen. III, p. 8' F. liner. d. episebe Cyelus, p. 27s n. 44s. Sacada nomen aeribi vetat etiam Corsin. Fast. Att. IV, p. 3 sq. f. aries a Fabrieli Bibl. r. n. v. 37.

Saeadae et Pronomi μέλη eommemorat, modo musteos, ut Videtur,

' non armina, quum Pronomus et ipse nunquam inter poetas reseratur

V. Paus. IX, Is 4. Athen. IV, p. IM, D. XIV, p. 81, . . f. αυλων μέλη Paus III, 17, 5. - Saeada egerunt Boeeis ad

Pind. Fragm. p. M sq. Utrio II, p. 431 sq. qui eum in numero elegia rum poetarum pari eum Mimnermo loco ponit et I λέου πέρ- σιν elegiae metro aeripiam enae eonjicit; et ibid. I, p. sa. 75 Alcmania aetato tibicines, quo adhibebat, vel barbari suisse videntur, CL Athen. XIV, p. 84 B. m. LXXXVI, p. o. elcher.

64쪽

- --δοα mi quidem qui vetent, o - nomtia temporibus fieri soleant, ad antiquitaten tranaeramus, aedquamvis longo alia mustea apud Graeeo ratio ierit o

apud nos, Graecorum tamen ipsorum eam sententiam uim is scimus, non posse eundem variis rebus simul operam daris pari evextu, ita ut Platoni ne tragoediam quidem ae eomo-diam bonam idem omponere posse videi etur '). Et quum tres sint carminis partes, λογος, αρμνια, υθμος' '), bonum quidem poetam de t nullius expertem esse at si quia ha moniae gnarus est eamque optime excolit, num inde aequitur, eundem .rgumenti verbia tractandi peritissimum esse' que tamen quisquam eontendet, hane partem ceteris minoris esse momenti, immo majoris. eque eum, qui Graeeorum literas persequitur, fugiet, antequam carmina melli , quam dinuntur, ad summum perlaetionis et libertatis fastigium a Mondere potuissent, musicae ipsi a Vetero simplicitare de-dendum suisse, ita ut mirum non sit, poetis praeolaris pra elaros musicos tempore antee ero. Denique vix explicari

possit, siquidem illi viri re vera poetae fuerint, qui laetum

sit, ut o verbum quidem ex eorum armini a squam servare' ait Mao quum ita int, non injuria duintare,

hi videmur, an Plutarchus Clona ἐλέγους cum λεγειοις confuderit, quae suspicio confirmatur eo, quod in Olympo Suidae id a Misso ertum esse videtur, et nihil verisimilius esse potest, quam μέλε καὶ ἐλέγους, de quibus in Echem-hroti vigrammate sermo est, idem esse, quod Plutarchua et Suidas μέλεα καὶ ἐλεγεῖα dicunt, eo magis, quum a

ἐπιτηδευει, πολλὰ σει , ἀυ εἰ τολο ἐπιχειροῖ, πολλῶν

65쪽

am4- et ipsum auerim ver in m ali- posuimo vid-rimus. Sin vero onoeditur, λεγους num qui illis viri tribuuNur, si neminem uti posso apparet, ut o-- cor mina eum tibiis oriuneta fuisse ostendas. dua quum ii sitit, praehaeto quidem negari non potest, elogias ab initio cum tibiis coiijunetas ruisse, sed otiamsi ho eon datur, nihil inde equi de lugubribus elegiae primordiis vidimus, quum majore etiam jure dieero aliquia possit, eam initio cum tibiis bellicis, diversia illis a tibiis obliquis, quibus in funeribus veterea utebantur, Oniunetam

fuisse.

Ex ii quae huc usquo disputata sunt, apparere ridetur, nullam rem esse, quae nos ogat ut a querelis distishum elegia in prosoetum esse dieamus. Quod nisi demonstrari Potest, Profecto non est eur ab iis rebus, qua in histori positae uni rundamento, dis damus Quum vero grammaiieorum judietum ex ipsiua nominia originatione ortum sit, nihil in elegiae poematia historia ortum esse videtur, nisi quod ex ipsin arminum fragmentia vel ita rebus, quae doelogiam poetis traduntur, colligatur; et quum antiquius quain Callini et Arinilochi neque nomen neque ramentum . te hi jure meritoque pomessione sua utentur, done alios majore juro eam sibi viaidiearo domonstratum ierit. tquo nonnulli etiam orum, qui a lugubribus elagiae primordiis

egrediuntur, concedunt, metrum ad arti praeoepta ab illis demum poetis revocatum esse, sed id non prohibere, quominus antea iam similia toritata sint et analoga nescio quaesorma eris metricae rationis xpera in arminibus popularibus viguerit. Quod quid faeiat ad literarum historiam, non liquet nisi enim eri sorma metrica erat, Momat non erant, et qui forsitan iii antilenis popularibus inerant modi, ii prosem non tanquam illitia ejus generis, erius notio in ipsa larma metrica sita est, proserri possunt. equo audiendi sunt ii, qui e metris antiquissimarum cantilenarum, numerorum legibus solutis, adhibitis ut eam aut ementis ingenium erret lyrieam poesiti eas progressam arbitran-

66쪽

tur 'D. Et ne id quidem eo edi potest, variis indi a uua humo, ut forma motrie ad perlaetionis Mugium in

antiquissimi earminibus logiaeis, qua aetatem tulerunt, eo pieuum pereenim posset; nam quod do minoro, qui primus perlaeta sorma usus est, meto morient, non potuisse eundem simul ejus rundamenta ponere, non pariter in posteriore poetas adit, et omnium minime quidem in eos, qui olomaeo disticho utebantur, erius elementa non tum primum

orta sed in ipso hexametro vel, si malis, in darento omismetro iam dudum Multo posita erant '', aque non temere agere videntur, qui huius generis inventorem ireumspioiunt, nequo vituperandi sunt, qui eorum, quorum memoria exstat, antiquissimo illam gloriam tribuunt. Quum vero, ut omit mus sententia aperto absonas, quales uni eorum, qui Theo--m quendam Naxium, via etiam Pythagoram et Ortygompentametrum invenisae tradunt 's , ne Mimnormus quidem post eohiloinum Callinumque vivens hue resorri manii, qui ideo tantum a n-nullis inter elegiae inventorea prosoni videtur, quod elegiae amatoriae, quam sola Alexandrisi. Romana maxime solebant, originem dederat D nonnisi Callini et Archilocti optio data est, linquo do horum virorum aetate est videndum, ut intelligatur, uter tempore ante denis aueri palmam praeripiat

81 V. maxime Hermesian apud Athen. XIII, p. os seq. V. 3 Aq. v. 336. d. ach. Properi I, , II sq. f. Franck. p. s aqq. Baeh. adierines. p. 137.

67쪽

Videamis primum do Callini aetato, miniam do ovinior rea est D. Antiqui imum testi mium eat Herodotin eum floruisso disentis Gygo Lydia imperauis, Si amperium tenuisa videtur ab Olymp. XVI, i iisque ad OLXXV, a D Cicero Deum Romolo aequalem reddit, qui , in VI, 4 usquo ad Ol. XVI, 1 romam dioivis Tatiam Rusebius, Cyrillus, Syneellua sub Olymp. XXm - misso eradunt ), Clemona sub Olymp. XX. Cui tompori id eo Vonii, quod Arehiloctus eum ἀ-ia, minui pini Quo dati tuas dedueta, o patria Paro in manum insulam migrasae, via etiam huic dedaetioni ipso molat o dicitur Thamaenim a Pariis eo ita ea Di mysti tosis olymp. XV Xantho auetor in XVIIII Quod vero Eusebimi an inuto eo ad

εμ σαν. f. Steph. να Θασσος, ubi scribendum est g -υ

68쪽

οι. XXVI, 4 eum apposuit, id eohaeret eum diversa -- putatio- annorum, quibus Lydiae reges imperium tenuisse tradit Gygem enim ab O XX, 2 usquo ad XXIX, 2 -- gnasse ait ad quam rationem magis otiam Cornelii Nepotia ae dit opiniis, quem ad Tulli Hostili aetatem Mehiloctum

retuliano Gollisa tentis Sed ut Muratam annorim , quibus vixerit, Maeriptionem mittamus, eum sub initium --l aoptimi a Chr. n. floritisso maximo e--ntaneum eat. Quum vero Olymp. XV - - jam ultra pueritiam pro---ia.., nequo summam aen tutem Videatur Moeutus esse, quippe qui in hollo ooeiau ait ' , vix potui: ultra Ol. x aetatem extendem quitur, ut Callini aetatem indagare studeamua, Bistoribu quidem aeriptoribus exploratam, ita ut, eo pleriquo Callino distishi elemaei inventionem tribuant, tamen ex imis poetarum Ioel eonesusionem auere mont eoaeti. I quorum numero est Strabo D, uiua se maxime ultavient qui Callinum astato superiorem Aristi ho filias..ontendunt verba eius hae sunt: καὶ το παλαι- δε συν

s meritia Ponti πολια dig. VnL Phit. d. seri mimin. md. c. I p. δεο, D. E. Euseb. l. e. V, a. p. 28. Is strith. XIV, p. o. g. 40 nae in. a Thismis. l. e. p. 7 haud mala eorueeit --τησαν το ς, ut ad Magnenis referatur, propter ea, quae mox sequuntur. In Ita mi versum edidit Mehucitius e 3 -hitti eoru tura Edat. voti exhibent θυσσω omisso artisvio, et om pro ' quis laetionem Meruinius p. x reeepit, ita tamen ut Θάσσω seriberet quae forma exata apud Steph. o. pro Θασος , et quam et ipse Iibenterreri rem, ου in eoda esset. In uno eod. exstat μι- maribus

69쪽

ἐξ ου καὶ τὰ νεωτερον Αναι του καὶ - τεκμαιρεσθαι εστιν 'αλ- δέ τινος ἐφόδου - Κιμμεριων iam πιε

Strabonem se tu eas videtur Uomena Alexandrinua his verbis usus Μέρση - γουν c χέλοχος καὶ τῆς -- 'ν ων πωλεια προυφάτως γεγενημέ ς. Σιμωνίδης -

δε ευημερουντων - σύται. Uterque eodem argumeiaio utitur, Callinum Magnotos florentes ommemorare, Arehcloehum eorum interitum Uniatum habere, go Callinum Archilocho esse priorem Callimam autem et ipsum mentionem Mero invasionis Cimmerior a priori ea, quam maia deleta sit, Strabo adin E quisua Ioui id manissato lucet, veterea scriptores nonnisi ex illia versibus do poetarum aetato conjecturam sociaso, Mare non ahimium nobis iudieamus , et ipsi non eorum judicio, ne iis rebus, quibus iudicium nititur, utentes. Quum vero hae quaestio a Cimmeriorum o Trerum in Asiam irruptione pendeat, quid O ea statuendum ait vide mus. Strabo ompluribus ouis de talibus in ratoui aes quitur, quas haud raro saetas esse tradit D; saepe oenum

Θασσααν. Franctius Call. p. 0 metri ausa seripsit: κλαιωτα-σσον υ τὰ Μαγν κακά, Baianus Call. m. p. 7 eam odimam suseepit, qua idem versus apud Heraei Pont. m. XXII siue ori exstat: κλαέειν quem infinitivum Strabonis esse censet, quum

apud Horael sit κλαιω θαλασσῶν, ' τὰ Μαγνητιον

κακα, quod tamen et propter vocis θαλασσῶν usum a G. Hermanno improbatum est epist ad Baeh. in Naintra x der Auam dor Bruciistilino des Rall. Tyri. u. Asios. Lpκg. i83 p. a , et vix aptum exhibet sensum. c. r. Hermanno placet κλαέειν τα V. ασσον, - . . 1. Ad eodd. vestigia maximo accedit Tymbitti eorue tura, quamvis et ipsa Vix sana. Is Clem Alex. l. e.

70쪽

aliquam Cimmeriorem ineumam Homeri aetato via jam antommorum laetum attingat, quom uaebius quoque respicta qui in Chronis anno in Abraham a. e. trecentesimo anis Olympiadem primam Amanona eum Cimmerita incursum in

iam sevi e tradit, et vix dubitari potest, quin rosii, qui in rebus Monologinta uaebium aequi olet ' , laeua, hian nonum e Cimmerio m repentinum in Asiam im

--- factum erae narrat '), ad eandem rem ait resarendus Majoris vero minioni est alia incurato ad Materiora tempora relarenda, quum Cimmerii a Mythis putat o odibus Bosporiola egressi erant '). Mythae nimirum, ut Herodotua narrat Madye due Cimmerio Ocnutopa Hoeerant et eo peraequentes a recta via aberravorant; nam immo. ρας eum quibusdam libris Ἀνομάζουσιν, Ἐκειν- τι θυος πολλάκις επέδραμον τὰ δεξια μερχντου Ποντο καὶ τα

13 I, p. 20 'in δ' οἶδεν αυτοὶ οἱ χρωογράφοι δηλουσιν, μικρον προ αυτου τὴν τῶν Κιμμερέων φοδον - κατ

αντο ἀναγραφοντες. III, p. 14s καὶ γαρ καθ' 'Omγρον ξ

mum, et in nonnullis editi ad decimum tertium antem in eandem autem rem esse, quam Eusebius narrat, itaque ast tmeentesimum semanis V m annum referendam, non solum huius rei ipsius eum Eusebii Iseo Onsensus, ne id quoque evincit, quod apud Orosium eadem res, quas apud Eusebium, Peloponnesiorum contra Atheniensen hellum, aret eum ea oriuneta est. maeo seripta erant, quum e-dem esse vidi sententiam caligeri ad Euseb. p. s. Clinton. Mat. n. I, p. VIII censet, rosium veterem Cimmeriorum lacursionem eum posteriore, quae minia ante U. e. annis facta sit, eondidissis. At illo tempore talem laetam esse, aliunde non onstat lI