장음표시 사용
101쪽
mus,nobilissimum, atque hariam rerum testem pene oculatum Is cum in loco an bis producto, tum in alijs, non obscute inducatio probari a se decretum illud Papaede abdicando Imperatoresed nouum in lens,atque iniustum videri. Nam primum quod ad facti illius nouitatem es inselentuam,sic scribit, oe relego Romanorum Re gum m Imperatorum gena, se ninquam inuenio quemquam eorum ante hunc a Romano Pontisice exeommunicatum, vel regnoprium
sum. Et rursus libro primo de gesia deriaci ' isregorius septimiu,inquit, qui tunsvr his Romaepontificatum tenebat,eundem Imperatorem tanquam asuis desitatam ornathematis gladio feriendum decernit Cati rei nouitate eo vehementius indignatione motum δει-
sicepit Imperium, quo nunquam ante hae tempora huiusmodi sententis in Principemum manormn promulgatam cognouerat. Iniustitiam vero Miniquitatem facti varijs modis declarat. Primum quod inter malas dan . na quae ex illo Papa decreto nata sunt, nat mutationemis deiectionem Papae
Regis,quod Papa uege Papamsicut Rex super Regem posit uerit quibus verbis ostem. dit utrumque pari iure, setiyottiis pari ini ria
102쪽
ria factum esse, ut sicut iniuste Papa super Papam ab Imperatore , ita etiam iniuste Rex super Regem Papa positum P. Deinde quod ait, quia ergo in Principe suo regnum, ore id quid aliud senat,' iam propter violatum in Principe Imperium, violatam fuisse in Pontifice Ecclesiam,sive propter percussum regnum in persona Principis, percussam fuisse Ecclesiam in persena Pontifi-
cis . inter quae cum nullum iuris aut iniuriae
discrimen faciat, nec possit utrumque iuste fieri,consequens est ut utrumque iniuste factium esse cxistimet. Praeterea tam defectionem Rudolfi,quem Papa Imperatorem creaverat, quam insem rectionem filij ipsius Henrici excomtDunicati,aperte .simpliciter rebellionem vocat quod utique nunquam dixisset,si Hen hricum iure priuatum imperio credidisset. Nam rebellium esse non potest, nisi adue sus superiorem , ac proinde nec in Henriacum esse potuit,qui, si iuste abdicatus M δε- positus est, amplius superior non erat. De Rudolia itaque sic scribit': Nec multo post 14 4.
103쪽
Pontifex Gregorius,qui iam, ut dictum est,
Principes aduersius Imperato rem concitabat, omnibmutatium errarent, latenter se mania fae scribebat Scire autem hic obiter . portet,quod ait qua occasione dubium, dei priuata occasione intelligendum,cuiusna di multae solent inter Magnates Regem oboriri: ut nostra aetate inter Borbonium DFranciscum Regem,Guysium &Henriacum, Auriacum MPhilippum: nam term& Guelso Iudollas publicam occasi nem praetendebant,nempe efferatos Henrici mores, quod a Papa excommunicatus esset ac regno depositus vi scribit Albere. n. .s. Ichasnaburgensis' atque ita priuatum odia Germano um trebellantibus mos est, praetextu publico velaverunt. De filio autem Noster ει- m. piscopus Frisingensis sic loquitur; Anno δε-ch Uim iterum seqtiente,nutale Domini Nun tiae Imperatore celebrante, Henricu si in Gim rebellionem contra patrem in Noricis partibus,consilio Theobaldi Marchionis,ctiere
ter eius a Romanis Pontificibu excommunicatus esset,molitur Vestrisstibi quibusdam ex
Orientali Francia,Alemania, Batraria, Principibus, Saxoniam terram metentem contra Aegem
104쪽
Rege ciis animandam ingreditur. Lector hic duo obseruet Alterum quod hic author scientia& pietate conspicuus, hanc insta rectionem Henrici fili inmenricum patrem, rebellionem vocet . Alterum,quod Henricum patrem , hic Malibi semper, Regem, Imperatorem nominet, quamuis excommunicatus, regno priuatus per sententiam Pontificis, ante annos plus minus viginti quinque suisse s primum Ru-dolsus,deinde Hermannus a Papa&rebellibus in eius locum suffectus ex quo satis indicat existimare se summum Pontificem ius abdicandi Reges nullum habere,aut aliquid statuendi de ipserum imperio temporalici ac proinde decretum illud Gregorij nec iustum nec legitimum fuisse talioqui neque Rex appellari Henricus, neque eius aduersari rebelles, sine Romani Pontificis
Est& alius eiusdem authoris locus, ' in quo idipsum manifestius declarat, Papainia, cscilicet per illam excommunicationemi rixa β. abdicationem nihil iuris regni Henrico ademisse. Nam postquam narrauitBertolsum
Rudori generum quem ut dictum est Papa Regem creaverat serempto socero, duc ria tun
105쪽
tum Sueuia tanquam sibi a secero conceΩ
dem ducatum nobili cuidam Sueuiae, cui Friderico nomen , qui Bertolsum ad pacis conditiones 4 ad exfestucationem ducatus
adegit,addit Bertoi u se, quamuis in hoc negotis Imperio simul se iustitia esserit amen 'm simu Myrtissimu fuisse traditur. En
ut nihil circuitione usus, affirmat Imperium minitiam ab Henrico stare, in quem ti- sex sententiam depositioni multh ante tuleranno autem a Rudia Ruamuis Pontificiae authoritate ad Regia vocato, si epigrapheiam bis superius relata Petra dedit Petro M. Denique cum serio dicats doceat. Viniis, prator Deum suprase habere quem metaant. Nonne hoc ipse satis admonet,ntia
hil iuris temporalis Pontifici Romano esse, ut de ipserum regnis N imperijs ullo modo disponat, Et vero licet aliud non esset,quo facinus illud Gregori Pontificis improbetur, sane tot lugubress calamitofi euentus, tot funesti ac miserabiles cassis , qui ex illa Papae in Imperatorem tunc primum occupata Musurpata iurisdictione orti; uniue sum Imperium totos viginti quinque ann
106쪽
afflixerunt,s Ecclesiam continuo schita te lacerarunt,nobis argumento esse possimi, decretum illud non aspatu diuino, sed ii mano impetu factum esse nec ab ordinaria sanctae sedis Apostolicae iurisdictione,sed vel ab extraordinaria sedem tenentis ambiti ne,vel iuris sui ignoratione & zelo inconsiderato processisse. Neque enim verisimile est Deum , qui Iustitit author&Ecclesiae protector est, quique prima spiritualisi testatis Ecclesit executiones, praesentibus miraculis &horrendo effectu formidabiles reddidit, non eodem modo primam illam tantae tamque sublimis authotitatis iuris Ecclesiaesiit executionem, singulari aliquo miraculo vel extraordinario auxilio secumdare voluisse cum praesertim tot precibus a Pontifice in auxilium esset vocatus, ipsique
Apostoli selenn obsecratione rogati , his verbis. Agite igitur Apostolorum sanctissmi
Priswesin quod dixi vestra authoritate interposita confirmate, ut omnes nunc demum
intelligant γε potestis in caelo ligare olue
re n terra quoque Imperia, Regna, Principastus, quicquid habere mortales possunt, auferre or dare asposse Ediscant nunc Reges huim exemplo nesseculi Principes,qia
107쪽
inciri possitis , quantique apud Deum sitis, a deinceps timeant sancta eclesia mandataeontemnere. Hoc autem iussicium citia in He risum exercete v intelligant omnes, iniquia
tutis filium non fortuiso edvestra opera e reginno eadere. Hoc tamen a vobis optauerim, ut poenitentia ductus in die iudici, vestro rogatu gratiam a Domino consequatur Actum Romarru,A; γ 'ηis Marti indictione tertia . Ηisvisimi- ωuab-- libus precationibus ad Deum & Principes Apostolonim fusis , inque Henricum crationibus imprecationibus solennim re coniectis,quis Deum, qui Ecclesiam per beatos suos Apostolos continua protectione custodit non facile passurum se exorari,&primam hanc Pontificis supplicationem in tantae authoritatis Ecclesia manifestandae exordio non statim fuisse auditurum a bitretur,si talis ad Ecclesiam authoritas'e tinuisset Cum tamen plane contra, nihil non infaustum Pontificissiontificiaeque pamtis authoribus4 fautoribus acciderit , truumphante interim, Imperium tenente Henrico . Nam quod a filio tandem post
annos viginti quinque passus est, sub seria
religionis, ut ait Frisingensis, id parum aut nihil ad hanc rem pertinet praetextus hiCtantum
108쪽
tantum filio pessimo fuit, qui ante diem paetrios in annos inquirebat.Vera autem causa, ambitio, tardens dominandi libido, quae multos mortalessalsessierisiubegit si patres . hin filios,s hos in illos, saeuiss furialibus o- dijs saepe armauit, ut uberius alibi ostendita mus h Bellissime quidam, patris minorvira
Ilis, vi opinor, satis patet, Ecclesiam n non tolerasse olim Constantium, Iuli num Ualentem N alios malos Principes, quod suis tunc cophs4 viribus diffideret, nec quod eos sine magno populi incommodo in ordinem cogere nequiret. Nam res ra facilius,& minore populi detrimento, V terra illos coercere potuit, quam non selum Henricum IV cuius causa tam diutumum schisma ortum est, sed vel Othonem IV. vel Fridericum II vel Philippum Pulchrum et Ludovicum XII vel Ioannem Nauarrum, N alios, in quos Pontifices successu rerum tumic sententias e 5-ωpi uationis regnorum protulerunti non ob lim
resim, neque ob mala obitum imperium, neq; ad
109쪽
9 De potesate pupae ad supplicationem subditorum, sed proprio
motu, priuato inqua odio incensi infensiq;. No deniq; quod status Ecclesiis illa aetate ripiseopos magis quam hoc seculo ad martyrium paratos esse voluerit. Tunc enim E clesia tutissilio loco erat, atq; in portu vidi- Citur, nauigabat: utpote fundata iampride Apostolicis institutis, Matis superque labore ac sanguine Martyrum stabilita. Quinimo istunc Ecclesiae status erat, ut multo minusquam hoc tempore Episeopis ad martyrium paratis opus esset: quod tota tunc multit do, velut recente Martyrum sanguine aspersa, nihil nisi martyrium redoleret adeo ut non minus exemplo gregis Pastor,quam sim
litae grege exemplo Pastoris, offici sui
At nunc secus, proh dosiri se res habet Ecclesia grauissimis tempestatibus agitata est,ac tantum non obrutas*reticoru Impetu, multis eorum ipserum qui Catholici
dici cupiunt ita affectis, i nec magnas e antiare molestias, nedum exequi mortem, pro vera religione velint quapropter viri
calestat ille teporo homines ad expeditissimam viam & quasi compendiariam salutis excitemur, quis non ridet opus esse M
110쪽
in Principes Chrissimos sapis qui verbo, exemplo viam monstrent r& ad martyrium potius,quam ad arma &insurrectiones, in quae natura procliues sumus, ta semetipse componanti alios adhortcntur Quis non patemam Clementis VIII. pietatem cum sumima prudentia coniuncta, qua Reges&Principes Christianos ad concordiam reducere, in concordia retinere
annititur, infinitis partibus Ecclesiae utiliorem iudicet, quam Iulij II. loricati tirores Martios, quibus Italiam, Galliam, Germaniam,Hispaniam, caeterasq; gentes Christianas, hostilibus animis inter se committere, impie, inhumaniter conuitebatur
Haec cum ita sint,finc vel ptistos Ecclesia patres grauiter deliquisse fateamur, quod sentes illos,s execratios fidei desertores, noselii pertulerint, , cum facile possent, non peremerint sed obseruarint comiter ωregalibus titulis atq; honoribus dignati sint:vel eos eiusnodi Principibus pepercissis propter reuerentiam Maiestatis,4 Blo Deo inferi rem in temporalibus potestatem, arbita mur necesse est: vel certe praeter causas ab aduersarijs redditas , aliam adhuc subesse meliore credamus, qua nemo ipserit hactenus prodidit,nec ut suspicor, inqua prodet. Nam