장음표시 사용
81쪽
roia, is esse ita enim Nazianzenus. f. Haec, inquit, rasi . . Iulianu deliberabatiloquitur de hs cluae crudelis Apostata aduersus Ecclesiam medit balux quemadmodum secretorum stimsodales se testes propalarunt eoe citus est temen Dei clementia, ac lachrymis Christianorum, quae multa Lim o a multis erant osse, quum solum hoc contrapersecutorem haberent remedium. Quaeso aduerte animum sis, Lector,& perpende Naziamenum hoc loco. egat Christianos,hoc est,Ecclesiam,habuisse vi tum remedium praeter lachryroas aduersius persecutionem Iuliani, cum tamen certula sit eos pro se totum Iuliani exercitum habuisse. Non igitur sensit hic Pontifex qui ibis Theologus est appellatus . Ecclesiam ius ullum habere in Imperatorem impijis
inii P ad commouendum aduersus eum evercitum Christianum alioqui fal*m esset Christianos siue Ecclesiam non habuisse a liud remedium contra persecutorem praetci lachrymas habebant enit exercitum qui iussus ab Ecclesia propter Dei causam facile a Iuliano defecisset. Iam vero quod de Constantios Iuliano diximus, scilicet nullo negotio in ordinem
ab Ecclesia cogiti sceptris vitaque priuari sine ullo
82쪽
ullo populi incommodo potuisse, id in Valentes Valentiniano iuniore multo est euidentius. Quandoquidem Valens praecipuos exercitus sui duces &praefectos habuit viros summe Catholicos, per quos ipse resessiecors bella conficiebat: nempe Terentium, Traianum, Arintheum, Victorem alios, qui fidem Catholicam constanter profitebantur, suamq; Imperatori haeresim&θεομα χ- in os intrepide exprobrabant sed in tam religiosa libertate, manus abstinuerunt, nec ultra admonitionem processit indignatio: quod scirent se,itia Principis indicare tam
tum debere, non etiam vindicare. Itaq; in omnibus quae secularis erant imperij, morem gerebant Haeretico quem facile de medio tollere potuissent, Nonarchiam totam, maximo afflictae Ecclesia commodo, ad Valentinianum Principem Catholicum, unde processerat, reducere. An non poterathi belli Duces foedus inter se aduersus Principem suum Haereticum icere, si id iure licuisset, An non expediebat Ecclesiae Imperatorem Haereticum Catholicis non imperare An denique Ecclesia doctis Muigilacibus tunc Pastoribus caruit, eoq; ius suum imporale aut iguorauit aut neglexit Nani quod
83쪽
quod solum superest, nulla aetas Christianos Prassatis suis magis morigeros, quam illa habuit ut si non ius imperandi Principibus temporalia, sed iuris tantiim executio Ecclesiam defecisset, necet ardescam populussexercitus,Constantij Iuliani,s Valentis tyrannide liberaturus fuisse videatur. Cuius rei fidem facit testimonium illustre D. Au- . . , gustinio inter Canones relatam. Iuliani
ti . extitit infidelis Imperator, quit: Nonne ex-- ι,3 Apostula, iniquus , idolotiua D lites Christiani struierunt Imperatori infideli mimeniebant ad causam Christ, non agnoscebant nisi usim qui in coelo erat Euando volebat ut idola colerent,ut thurificarent praeponebant illi
Deum. Eviaηdo autem dicebat, producite aciem, ue eontra istam gentem, atim obtemperabant. Dis inguebant dominum aeternum a domino temporali: tamensubditi erunt propter dominum aeternum elim domino temporali. Quis laic non videt facillimum fuisse Ec eclesia coercere omni modo Iulianum, si teporalem aliquam in eum potestatem habuisset quippe ventum tunc fuisset ad causam christi, quo casu Imperator Christia, id est Dominum aeternum domino temporali milites praeponerent. Nam: Ecclesiae causa
84쪽
Christi causa est. Aut ergo Pontifices Romani, siue summi Pontifices, atq; adeo tota Ecclesia,tunc pro certo crediderunt, nullariis iurisdictionem iotestatem tempor Iem ullo modo habere in Principes seculares, aut certe defuerunt ossicio suo, nec tam solicite gregem suae fidei madatum curati xunt, quam post multa saecula recentiores nostri Pontifices, qui ad pastoralis sui mune-&Monarchas omnes,non solum ob haeretim iam populus Christranus tam dicto audia ens , atque primis illis temporibus extitit.
Quapropter, si Verum amamus , fatem dum est, neminem virorumque temporum Pontifices in hac re vel accusare vel excusare posse. Extra praeuaricatsonem aut calum-
85쪽
Vnio Valentinianus omnium qui in huncem.non solum Imperio, sed Regno aut Principatu cuiquam praefuerunt, facillime ab Ecclesia coerceri potuit. Nam non solumi summi Episcopi, id est, Pontificis Romani iussi ab Imperio reiici, sed & solitis Episcopuindiolanensis, Ambrosiiscilicet, nutu & a bitrio a proprijs militibus & stipatoribus deseri,s ad priuati hominis statum redigi po- - α xuix δ' ς iscem, inquit Antrofius, ni -j iri extuli, circumfuso milite occupam iuina tis hasilica id, a militibus Imperatori manv da diciturdissi prodiremeat, Laberet co piamine tamen pruinofuturos si viderent eu- eam Catholicis conuenire alioquin se ad eum tum quem Ambrosius agere transityror. Prodire de Arianis nustus audebat, quia neeq quam de eluibus erat, pauci de familiare gia,nonusii etiam Gotthi, albus si olim plaustrum sedes erat ranune plaustrum Ecclesia est. N post in eadem epistola de seipso loquens, Ego tyrannm anesior, plus etiam quam ty
ronus, inquit. Nam eum Imperatorem Comi-
χἀ obsterarent ti prodiret ad Ecelesiam, Us petitu militum facerese dicerent stoditi
86쪽
vobis iusserit Ambrosius,nctam me ruderis. Quid ad haec aduersaris an non unus iste lacus sat est qui omnibus singuam o 'esudat omitto quod Maximus clim valida manu ex Britanniaes Galliae partibus coli cta in Italiam contendebat, curaturus ut ibile dicebat ne quid ultra religio Catholica detrimenti caperet: MEcclesiae iam a V lentiniano deprauata miristinum statum repbnerenturi quodsipsi Valistiniano perliteras significauerat qui tamen non Inicus
illi scopus sed oda non ilis nostro se
civi,factitatinti hocitem regnandi cupiditatem tegebat. Nam constitutum illi erat, occise iam apud Lugdunum Gratiano, in Valentiniani Imperium inuadere. Itaq; eius aduentu perterritus Valentinianus,ex Italia in Illyrium ad Theodosium Orientis Imperatorem profugit. Res notatu digna Maereticus a Cathplico fuga tus, ad Catholicum auxili causa figit: quo'N reprehensus est propter hyresim,s propter reuerentiam Maiestatis humaniter e Ceptus, atq; in regnum restitutus. Et quia Ecclesia rebellionem religionis erso adue
sus legitimum Principem non laudauit, Maximus neque resonnator Imperi,dictus est in E a que
87쪽
que restaurator Ecclesiali sed rebellis a
u.D. . . aduersari,commento suo nobis imponere: aut saltem dicant unde id hauserint Anapud probatum scriptorem spiam legerint, Christianos ita visibus, copijs suis rene dissidisse in tentare quidem ausi fuerint, quod sortiter aggressi facile persecissent aut tentasse saltem, sed belli sortunam hi manaque omnia expertos, impijs Principiabus succubuisse, Adeone illis animusvi, Iunias defendedae Ecclesiae deerat Adeone illos religionis ardor &xbelus domin Dei deficiebat Adeone Coctonatoribus eruditis buccinis Euangelij destituebatur, ut quid iuris in Principem peruersum& haereticum Pontifici aut populo sit, minime intellige-Vnt λ Replicent aduersari omnium annalia um memoriam,&Versent quousque volent scripta ecclesiastica, profana, nusquam, prosecte inuenient Ecclesiam illis seculis cum fuerit multo quam nunc potentior, aliquid in Principum quantumuis malorum perniciem esse molitam, aut eis imperium abrogare conatam ut est a nobis in libris nostris de Regnole sicue fuseque demo stratum
88쪽
stratum . Atexijs contra quae in sanctorum D
Patrum scriptis de principum secularium Id.
potestate legimus, constat omnes ea aetate eam. sensisse, nullam vel , Episcopo Romano siue summo Pontifici , vel Ecclesiae uniaueris temporalem potestatem, ullo modo, vilaue ex causa in eos competere sed solius Dei iudicio,quantum ad amas temporales relinquendos. Atque haec,ut videtur, causa fuit,cur illi Patres n5 nisi perraro atque obiter de libertate, impunitate Principum memii rint quod nimirum de ea tunc comtrouersia non fuerit; sed una omnium se tentia, quam inde ab Apostolis ex praedicatione maiorum, velut per manus acceperant: Principem in temporalibus solum D una iudicem habere, licet in spiritualibus Ecclesiae iudicio subijciatur. Huius rei testem in primis eritillianum produco, qui de Imperatoribus loquens. Ina α emium,inquit, Deum esse solum neuiu o. g -
βμ potesate sunt , a quo sunt seondi, post δ' '
quemprimi, ante omnes deos seuper omnes Ads ac homines. ' alibi,Colimus Imperatorem sie 'M Pr
89쪽
. ' ut se enim omnibmmior es,dum sis mers' 'Deo minor,g. Haec ille,non ex sua sed com nutesChristianorum omnium persena, ve lut certam: indubitatavi totius Ecclesiae doctrinam,prphteriar. Nec liquis hoc argumentum sic eludat, quod Imperatores tunc fuerint extra Ecclesia, ac proinde non subi Leti Ecclesiae. Nam lex Christi iure suo sminem priuat quod ipsimet, aduersari s tentur ac proindeo suprasstendimus, Roges & Impuratores accedendo ad Ecclesi- in nihil iuris sui temporalis amittunt . Secundo loco prodibit S.Ambrosius,qui de Davide adulterio homicidium cumulam D lib. qui te scribens. 3 ex utique erat, inquit, nullis
Darid. vinculis delictorum . Negae enim ustis adtanam votantur legibus, tuti imperi, potesate.
Tertio B.Gregorius Archiepiseopus Tu- ora ronensis, qui Francorum Regem Chilper
MAra et cum Sacerdotes Dei calumniose vexatem,
, 'a ι taurioseisinantia, s verbis alloquitur.
Si qui δε nobiι Rex, iustitia ramites traν-sendere voluerit, a te corripi potes:si vero tu excesseris, q- te corripiet liquimur enim ibi,sed, Disiseris, audis: si autem nolueris,
90쪽
Pute damnabi nisu qui pronunciauit esse
Quarto I.Gregorius Magnus,Gregorii Turonensis sere coaetaneus, qui cum Pontufex Maximus esset,isperatoris se famulum subditum esse fassus est; ipsique Imper .lori potestatem caelitus datam in omnes h mines,humaniter humiliterque agnouit, uti, paulo ante retulimus i. . Quinto,praeclarus Antistes, otio Epist pus Frisingensis. Soli Reges, inquit, utpote δησσειε Biturisupra leges, diuino examini reserui et ia23iseeuli legibus non eohibentur. Vnde est istud sam Regis quam Prophetae, TIBI SO LIPECC A in Mox. Cum enim iuxta Apo- solum, omni mortali horrendum fit inriderem manus Dei viventu, Regibus tamen, quinultam praeter ipsum supra se habent quem metuan eoerishorribibus,quo ipsi caterispossunt reare liberius. Possum, alios non paucos ad huius rei
fidem accire sed quid pluribus opus est. in
ore duorum velirium testium flet omneue oum L Si contraria opinionis assertores tot Marab.is. antiquorum Patrum testimonia, imo si vel