장음표시 사용
61쪽
non arbitror quenquam id ei viro ascripturum, qui plerosi coetaneos suos doctrinati eloquentia non aequauit modo sedet experia entia propter artatem antetulici qui cum
sepius Concilijsse artui sanctorum Patrum intersitisset eorumq; de iure ac potestate Ecclesiae sententias audijsset, non potuit ignorare quid ibi esset de malis Principibus,&Ecclesiae in eos iurisdictione definitum. ALdo,quod caput est,hanc nobilissimi Conses.seris ad Constantium sententiam a S. Ain nasio laudatam, a nullo autemdanctorum Patrum eius aetatis aut sequentium secul rum improbatam, ut merito praeiudicatam de hac sententia opinionem habeamus. CAP. V.
'oris&canonistarum ineptia qui
Papae Dominium & imperium totius orbis iure diuino tributum esse dicunt,satissam, superi disserui. Neq; enim in ea res tanda operam consumere mihi necesse est, clim sit communi Theologorum calculo iampridem explosa Nunc ad alteram opini me transeamus, quam Theologi, quibus
illa Canonistarum displicet, reiecis loco
62쪽
substituunt: Mansit cum veritate coniuncta videamus. Hanc autem ita capite primo proposuit; Papam haberepotinatem tempora- Iem indirecte, o aliquo modo, id est, ratione, sua diritualis Monarchi : habere inquam summam potestatem etiam temporalem di 'onendi de temporalibus rebus omnium Christianorum quae sententia si vera est, quicquid Pontifici per abnegationem directae potestatis subtractum est, id ei per obliquam
indirectam hanc imperandi viam cumulate restituitur. Sed vereor ne vera non sit, Me pugnetur ijsdem machinis quibus illa Cano-nistarum conuellitur. Nam Theologi,Md iste pra ceteris Bellarminus, Canonistarum opinionem, qua Papae totius orbis Domini-um,tribulis Regibus ac Principibus secularibus executionem tantum a Papa demam datam, hac ratione redarguunt, quod ipsi-met Pontifices ingenue fateantur vivarijs
ipserum epistolis expressium est Imperia®na temporalia a Deo Principibus esse tributa: quicquid habent Reges MImpera itores, siue potestatis siue executionis,id illosa Christo habere unde idem Bellarminus ainumentum illud aduersus Canonistas hoc
dilemmate stite concludit ' Peto igitur,m ea:
63쪽
quit, vel potestsummus Pontifex auferre a
Regibu se Imperatoribu his executionem, tanquam summu ipse Ra se Imperator, aut
non potes respotest, ergo est maior Christo,
non potes, ergo non habet vere potestatem
Quidnii nobis, eiusdem generis argumento aduersus alteram hanc Theolog rum opinionem,ut liceat Regnat imp xia dantur a Deo, ut multi sanctissimi Pontufices testantur uua ratione .Gregorius in 1 a quada ad Mauricium Imperatore epistola, V- 3. his verbis orditur Piissimus ais a Deo constitu dominus noster Miti alia ad Consta i Ebrim. tiam Augustam, Hesra itas ρietas, inquit, quam omnipotens Deus, cum serent imo δε--ino, uniuerso Mundo praeesse eonstituit, isti perfauorem iustitia famulatum suum reddat, a quo tu tanta potestatis accepit. Quid multis; ipsa Scriptura testatur Reges MImper tores a Deo potestatem accipere, cuius sunt in eo vicarij, ut ait Lyranus ad illud Sapie tiae.6.data est a Dominopotestas vobis,o vim in ab Altissmo qui interrogabit opera vestra. quid igitur vetat quominus aliquis ex Beblarmino contra Bella inum hoc dilemm te utatur. Aut potest summusPontifex quo
64쪽
quomodo,hoc est,directe vel indirecte, aim ferre Regibus Imperatoribus regna atq; imperia. alijsq; conferres aut non potest. Si potest ergo est aliquo modo maior Deo, quia quod Deus dedit ipse aufert minor Gnim vel par non potest auferre quod a maiore vel aequali concessum est. Ac ne vicarius quidem eius qui concessit , sine expresse domini mandato: nequis nobis reponat, P pam tanquam Christi vicarium id facere: clim ipse nullum de ea re mandatum, neq; expressum neq; tacitum accepisse inueniatur. Vt ex sequentibus facile apparebit. Si non potest ergo falsum est quod dicunt, eum habere summam potestatem indirecte disponendi de omnibus rebus temporalibus Christianorum, deponendi de solio Reges&Imperatores,alio i in eorum locum susiciendi Perpendant velim, ut suum ipsis a gumetum premat nec hoc solum, sed aliud etiam longe efficacissimum,quod ex eodem Bellarmini libro S capite supra retulimus' quodq; hoc loco ad institutum nostrum optimo iure in hunc modum adaptabimus. Si verum est Papam habere potestatem temporalem indirecte disponendi de rebus temporalibus omnium Christianorum, aut
65쪽
eam habet iure Diuitio aut iure humano Si iure Diuino, deberet id constar ex Scripturis,aut certe ex Apsolorum traditione. Ex Scripturis nihil habemus misi datas pontifiei claues regni caelorum de clauibus regni terrarum nasia mentio sit traditionem Apostolorum nusiam aduςrsari proferunt, neq; sciliacet Canonistae neq; Theologi Si iureli mano proferant ius illud,ut una eum ijs se tiamus. Quod si dixerint, neq; expresso Dei Verbo, neq; traditione Apostolorum ad huius potestatis confirmationem opus esse, cum indirecte tantum kex quadam sequela Pontifici competat, tanquam inseparabilis quedam accessios appendi potestatis illius spuitualis, quasi remus animarum Pastor in omnes Christiani gregis oves preditus est. Nos rursus a ij petemus aliquod eius
accessioniss coniunctionis testimonium ex Scripturis vel traditione Apostolorum: p tuimus inquam, ut ex Scripturis vel Apost lorum traditione doceani,hanc esse accessionem, & sequelam necessariam Minsepar bilem illius potestatis spiritualis quam habet summus Pontifex: atq ad munus Pontificale pertinere aliquo modo, hoc est indirecte, ut loquuntur disponere de omnibus rebus
66쪽
temporalibus Christianorum et cum neutiquam sit verisimile, si id eius officjo ouenit, tantam potestatis amplitudinem,s qua nihil in rebus humanis praecelsius um a Christo Saluatore, tum ab Apostolis & eorum successoribus, tam alto silentio in Ecclesia tot seculis suisse pretermissam. Nam si vir que potestas ab altera, spiritualis stilicet a temporali,s contra eparari possit locus Orit sententis, quoquod directe fieri non permittitur, id nec indirecte fieri posse statuit. Ita enim prudentes definierunt, quoties albquid directe fieri prohibetur, id nec indire cte quidem siue per consequentiam fieri po se nisi id quod prohibitum est, sequatur, cessario ad aliud iure permissum, ita vipe missum siue prohibito non possit procedere,& nisi ut cum Iuristonsulto dicam viri
causa ita commixtasiit, Ueparari non posit. . r. s. m de eum qui solus rem alienare non potest, ne cedere quidem posse liti seper ea mota itis,ij concluditur.' quod nimirum obliques imdirecte hoc modo rem alienaret. Si igitur ... Papa, quatenus Papa, nullam temporalem 3. 4. G
iurisdictionem directo habet in Christianos, idior
quod illi concedunt,superiore iuris sententia δε dies.
erici videtur, eum nullam ne indirem quidem
67쪽
dem habere posse. Quapropter Vt suam h minibus sententiam persuade iat, debent ex Scripturis aut Apostolorum traditionibus testimonium proferreri vel saltem docere temporalem potestatem de qua loquuntur, ita coniunctam esse cum spirituali, ut ab ea
diuellis separari, ut inquam spiritualis sine
ea consistere, nullo modo possit quod quoniam praestare nequierunt, nihil nisi opiniones incertas sunt sequuti,di rationes quς non satis videntur concludere quod auumunta quas suo ordines loco examinabimus.
Siseriorem sententiam de potestate te porali, quam dicunt Papam habere indirecte fortiter impugnat, quod neq; usus, neque exemplum,neq mentio ulla talis Pontuficia potestatis,annis circiter mille in Ecclesia fuerit: cum multi interea Principes Christiani impie, crudeliter, peruersi. magno Ecclesiae detrimeto, regnis atq; imperijs abuterentur ex quo duorum alterum consequi necesse est, aut illorum scilicet temporum Pontifices officio suo detasse aut sequetium temporum Pontifices maiore cum potestate
68쪽
potestate imperio Ecclesiae praesedisse
etiamnum praesidere; quod hi temporalem istam potestatςm aperte sibi vindicarint, eamq; in Reges ac Principes exercere pro arbitrio conati sint illi vero ius tale ad se pertinere neque dictis neq; factis unquam Pnouerint. Non ignoro quae ad excusandos primos illos Pastores responsa a nonnullis edita sunt, sed stio esse eiusnodi quae si ex mussim peipendantur nullius aequi rerum aestimatoris, iudicio comprobentur. Ea igitur audiamus iProdij libell Romae excuses anno D ino M. D. L tamm, sub fictitio nomine Francisci Romuli cum hac inscriptione evulgatus. Resonsio ad praecipua capita polorata, qua salso catholica inscribitur, prosuccessione
Henrici Nauarreni, Francorum regnum.
Cuius libri author, qvcm Bellarminus fatis nouit Mamat, conatur hanc grauissimam obiectionem dilucre ex mutatione statiis Ecclesia &diuersa temporum ac persena jrum rationes conditione,quituris variet M tem sepe inducunt.Itienim ille: Iam verb, oi .i quod quarto loco aduersarius obircit de maiorem nostrorum consuerudine , qui Principes
69쪽
mentem Arianos, An astum Eutychianum, Heraelium Monothebram squi sun alij ad rem nihilsaeis. Neque enim Ecclesia temere o non erat potesate sua debetabati Porro
non rar. accidit, ut tanta quorundamu gum eum improbitate oeuitia iuncta potentia, ut Ecclesiastica censura neque ad eos coercendos quicquamprosit, o Catholicis populis in quo Principes irritati magis utun plurismum obsit diuid enim quas profuisset quondam Ecelsa si tentasset vel OMogo in Italia, velis rasania miserathos, o Mamdaos in Africa exeommunicare, aede seliod turbatir quamuis id facere iure optim potuisset quouidem de Constanu' alore, o MD supra nominatis intestigi debet si quidem ea -δ--mora, ut potitu ad -rtyrium sebeundum Episcopi, quam ad Principes coemcendos parati esse deberent. At bi vidit Eeeles siuaepotestati locum aliquem aperiri, vel mi orum Priscipu irituasi utilitate. A. i. e detrimento sperniciepopulorum, non sibi defuit. t exempla pauo ante astata demo
strant. Sic enim celesia Leonem Isaurum, imperi parte, emicum quartum toto imp rio, o Gildericum regno Franei flosiandos
esse iudicauit, ut rei a deinceps Leoparte impe
70쪽
imperjaer Henricumimperio rato viridemem regno caruerit. Itaque veteres Eo, per tores, Constantium, Valentem, caeteros non
ideo toleravit Ecclesia ut aduersaria somniati ab legitime in Imperiumsuccessssent, alioqui enim Leonem etiam, Henricum, Childericum, qui non minu legitime successeerunt, pertulisset sed quodisiossine populi δε- trimento coὲrcere non poterat, istos poterat. Haec ille in quibus duplicem diuersitatis causam reddit, cur Ecclesia Constantium, Iulianum,Valentem, Valentinianum iunio rem,Anastasium meraclium Malios Principes haereticos toleraverit : Leonem vero Isaurum, Henricum IV Childericum,1 sequentium seculorum Principes damnosis nequaquam pertulerit. Unam quidem, qu)d rutunc erant tempora, utpotius alma tyrium subeundum Episcopi quam ad Principes coemcendos parati esse deberent. Alteram vero, quod Constantium ulianum,Valentem, & caeteros illius ordinis sepra nominatos, Ecclesia siue summus PontifeX, si nepopuli δε-rrimento triercere non poterat Leonem autem Menricum, Childericum, & sequentes poterat; ideo illos pertulit, istos non pertu-iit. Sed videamus ne utraq; diuersitatis ratio