Astronomia noua aitiologetos seu physyca coelestis, tradita commentariis de motibus stellae, Martis, Ex observationibus G. V. Tychonis Brahe

발행: 1609년

분량: 391페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

s si 'C v N D AEx eo itaque tempore ferro de observationiblis comparandis cogitare coepi. Cumque anno M D XC VH ad TYCHONEM BχΑus scripsis- sein rogans ut suana de meo libello sententiam diceret, ipseque respondens inter caetera suarum etiam observationum meminisset, ingenti me cupiditate earum videndarum inflammavit. At vero TYC A o BRΑ-us ipse quoque magna pars fati mei ex eo non destitit me ultro hortatari tit ad se venirem. Cumque me longinquitas loci esset absterritura, divinae rursum dispositioni asscribo quod in Bohemiam is venit. Eo igitur veni sub initium anni M D C spe Planetarum correctas eccentrici tates addiscendi. Cum autem primo octi luo didicissem ipsum adhibe re cum PTO LEMAEo dc CO PERNICO medium motum Solis esset vero apparens motus meo libello accommodatior quod ex ipso libro pate ab arithore impetravi ut mihi liceret observationibus meo modo uti. Erat tum ejus domestico CHRIs TI AN O Ssvr A1N1 sub manibus theoria MARTIs , quam tempus ipsi dabat in manus, eo quod ver sarentur inobservatione acronychii situs seu oppositionis MARTIs cum Sole in ci grad. Leonis. Si CHRIs ΤΙ ΑΝvs alium Planctam tractasset, in eundem & ego incidisseia . Rursus ergo divina dispositione accidisse puto, quod eodem tempore ego adve rim, quo tempore MARTI ille erat intentus, ex cujus motibus omnino necesse est nos in cognitionem Astronomiae arcanorum Venire aut ea perpetuo nescire. RECvDEA ATVR tabula mediarum oppositionum ab anno MD LXXX.

erat excogitata hypothesis , quae eas omnes repraesentare perhibebatur intra duorum scrupulorum propinquitatem in longitudine, cujus numeros vel paulo differentes capite V usurpavi. Apogaeum initio anni M D L X X X V ponebatur in Σ3 grad. J min. R. eccentricitas maxima, quae ex semidiametro utriusque circelli componitur, erat To16 o quali um semidiameter epicycli majoris esset 16 3 8 o. Igitur in forma primae inaequalitatis Ptolemaica eccentricitas aequatorii puncti erat Torso vel

eo Daulo minus.

Ex hac hypothesi extructa erat tabula aequationum eccentri ad gradus singulos, & correcti motus medii, additione facta ad Prutenicarum motum medium unius scrupuli & dodrantis. Et diducti erant , hi motus medii, apogaei, itemque nodi per annos quadringentos, perinde ut in Solaribus & Lunaribus motibus torno I. Progymnasmatum factum est. In sola latitudine sub acronychios situs itemque in parallaxibus orbis annui CARis 11 ANus haerebat. Aderat quidem hypothesis tabella pro latitudinibus, sed non eruebatur inde latitu do observata. Quae res ipsi in Lunares motus incubituro impedimen

C v M igitur suspicarer id quod res erat, hypothesin non bene habere, accinxi me ipse ad opus secundum praeconceptas δί in MYs ΤERIO meo Cosmographico expressas opiniones. Plurima sub initivia erat internos concertatio , an posset alia institui ratio hypotheseos, quae E 3 tot lO

CAP. VII.

102쪽

D E M O T I B. s T E L L AE M A R T I stot loca Planetae eccentrica ad unguem exprimereti dc an falsa esse p6 CAP. VIL set illa, quae id hactenus per omnem Zodiaci ambitum praestitis et 3 Ostendi igitur ex iis qtiae prima parte praemissa sunt, poste esse se sum eccentricum, tamen observationibus intra V scrupula propi iis respondere, dummodo verum sit punctum aequatorium. Quod Ve ro parallaXes orbis annui attineret latitudines , eam palmam adhue in medio sitam nec dum obtentam ab illorum hypothesi . reliquum

MARTIS cum linea

Igitur tali Planetae motus in suo eccentrico e certis obserVationi instrumenta habitis respectu variarum disp6 1T empus aequale Anni

p. notu obse vationem Pat vinam a Magiano habita cum Gellio Sasceride Brahel discipulo. N. observationem nostram id est Brahel vrauiburgi habitam.

Novemb. Decembr. Mart11

Aprilis

Junii Augusti

Octobris Decemb. IT

Januarii is i 9

Latitudo

ctu ecli

Emendatio m edit motus lolag. inventa est ad initium aniti nix ad summum minuto 1 - , quod rectius per omnia consentire vii Gr.3 min. Σ. utrisque ad primam stellam Y more Copcrnicata antecedentia remotionem, quae erat tunc P. 28 M. et fuisse altiliab in Σ3 gr. 4J min, R, InVenta quoque eccentricitas maXima, quae ab utrius majoris, sive distantia centrorum a Copernico usurpata is ipfuit opus , de refractione parallaxis adhibita Solaris PARS S E C V N D A. , εi tur esse,ut inquiratur, an non alicubi per u scrupula illi cum suo cal culo ab observationibus diis leant. C sp 1 igitur explorare operationis ipso lim certitudinem. Ex eo quinam fuciniat in hoc labore successsus, taediosum & inutile es repete te. Persequar alitem ex hoc quadriennali labore illa tantum, quae ad methodum pertinebunc . '.

I I lim & computatarum oppositionum, Solis, ejusque CXam Cn.

sentia

IO IO

Supput.

are a numeris Calculi Prutenici sesquialtero saltem ininuto, vellitem tunc apogaei ejusdem situs ab ipse calculo eodem tempore Hinc colligitur juxta nostram ab illa stella aequinoctii verni in iGr. 23 M. 23. Primo hic e posito in parte 23 gr. 2omin. R. ut ametro componitur P. 1 o Iso qualium semidiameter epicyclitraque tam ab ipso quam a Ptolcmaeo dissentit. Cautum ubi

Examen

103쪽

Examen mediorum motuum Solis inultuem IS ad CXpressa momen ta temporis aequalis, quot tabula profitetur. Est autem ille locus Q med uscin cujus opposito tabula es stellam inventam dicit, respectu eclipticae. Medius lOCUS S

Visus locus stet hae in ecliptica

Decembr.

6 IO

IJ 7

SJunii

Augusti

Octobris

ITIT

IJ Decem b. I

abesse interdum 13 minutis, quod est fere triplum ejus quod per translationem hypotheseos peccari potuit. Quare non constringebat me ipsorum hypotheseos certitudo ne aliam quaererem. Sed consilio admisere hanc discrepantiam quod inde apparet, quia cum nodi sint circa 17 gr. , limites circa 17 gr. λ . ut infra dicetur, additiones subtractiones sunt factae potissimum in 17 grad. sy, 23. gr. 27 gr. io,13 gr. XaOCis intermediis: nullae in o grad. λ, 18 gr.', nodis & limite. Ergo causa ipsis fuit, quod existimarent, Pla iactam non exui inaeqtualitate secunda, nisi Sol tantum a nodo discessis set quantum Planeta in sua orbita. Neque tamen constans fuit hoc consilium. Nam in 3 gr. maxima debuit esse Variatio secundum hanc eorum mentem, quia est vicinissimus gradui 3, ubi solet esse maxima haec Variatio. At in 1 gr. - 1 minuta subtraxere,in 3 ST tantum I minut. Cujus rei caussa jam alia tabella sequitur comparans loca ad orbitani Martis reducta) cum locis O mediis ad haec momenta.

Μedii Ioel Solis scrupula

Quare ne sic quidem omnem confecerunt disse

rentia lota.

Porco de hoc ipsoruin consilio disputabimus paulo post.

Jam etiam modium mo tum CXaminabimus: cujus gratia vide seqiuenteni ta bellauta,

Scrupula

104쪽

PARS SScrupula prima δί secunda, motus medii

E C V N D A. Parurn igitur in longitudine media desidero . nar quod ubique fere dimidium scrupulum abundata, fieri potest propterea, quod ego

ex recentissima tabula motus medios computaVi , ixta

qua forte aliquid est immu

tatum certo consilio.

Sequitur tabula lo Corum CCCentri CO-rum MARTIS

Computavi' riofitenturos Differentia. ex Bra

9. I.

O. 6. -

.3O.

39. 3 . 36.

s. I s.

Tolerabiliter omnia loca praetereti Nam accumulatur hic ex diversis causis aliqua summula. Primum locus Solis est tis grad. J min. 2 sec. Π. Jam computatus locus orbitae Martis 26 grad. 3 min. 3 sec. e. Et sunt illi adimenda Io min. Lo seC. ex tabulae sententia, ut reducatur ad eclipticarim . Ergo locus eclipticus computatus esset a s gr. 2 min.

13 sec. disserentia ab opposito

De reductione loci ecliptici ad circulum MARTIS

P v v v M p V est ut de hac reductione ad eclipticam vel

orbitam Planetae , quae fundamenti loco est, accurate dis- Primum hoc nobis refert haec tabula eX observationibus: latitudinem Boream consurgere ab XVII 1 gr. ου, in quo fuit V minutorum: inde maximam visam in xxi grad. post decrevisse&

105쪽

CAP. IX.

Locus eclipticus Planetae , qui 3 Ei opponitur locus orbitae seu locus I tione orbitae considera ullo Qiud sit Plane tam ad ecli

ptica releuer

s S DE MOTIB. STELLAE MARTI sin 111 gr. - , fuisse adhuc quidem 1 graduum, sed statim in xxv n gr.

esse meridianam & 'Valde magnam I V graduum I majorem etiam ij X111 gr. κ. EX quo Colligitur crassiori Milae a, nodum ascendente esse paulo ante XVIII gr. 'rue , descen dentem multo post III gr. N. Ergo cica XVII gr. 'S dc XVII gr. H, Crunt nodi, Circa XVII grad. CL &-limite, .

Itaque cum planum eccentrici MARTis sit inclinatum ad planum ecli pticae, accidet idem fere quod in ascensionibus rectis partium eclipti cae, ut arcubus Visis circuli unius non iidem arctis Visi de circulo altei respondeant, nisi qui a nodis incepti in limites desinunt. Dico auterii arcus visos, quia hic oportet animo segregare eccentricitatem Planetae;& perinde agere, ac si iter MARTIS aeque in Orbe FiXarum esset ac ecli ptica illamque Vere secaret. Et quidem cum quaeritur, quis sit locus Planetae eclipticus, Astronomi sic eum definiunt, esse nempe planctuat eclipticae, in quo circulus latitudinis sad eclipticam rectus per locunt corporis Planetae sub Fixis transiens , eclipticam secet.

Patet igitur per demonstrata Theodosii de Sphaera, nisi hic circe lus per utriusque circuli eclipticae & itineris Planetarii) polos transeat,

semper sectionibus suis inaequales arcus a communi circulorum sectio ne numeraros intercepturum. Et cum sit is circulus latitudinis ad ecli plicam rectus, ergo si non per polos orbitae Planetariae transit, erit ad orbitam obliquus. Semper igitur major arcus est inter locum Plane tae in sua orbita δί nodum propiorem quam inter locum ejus eclipti

cum & eundem nodum .

Cum igitur planetas observamus, non prius nobis persuademus certa eorum loca definiisse, nisi ad eclipticam eos retulerimus; indicari res, in quo ecliptiCae puncto inveniatur circulus latitudinis per corpus Planetae transiens. Est igitur locus eclipticus Ob nostram memorialibes captum. Contra cum Planetam in sua hypothesi computamus,

versamur non in ecliptica sed in ipso Planetae itinere quod est ad ecis

plicam inclinatum. Vt igitur observatus locus cum Computato possit comparari, oportet aut prolongare arcum qui est inter eclipti- cum locum & propiorem nodum, aut decurtare arcum qui est inter cose pus Planetae dc eundem nodum, ut ex illo fiat locus orbitae ex hoc locisseclipticus. Id autem fit vel addena o vel minuendo,prout nodus locum Planetae vel antecesserit vel secutus fuerit.

Hanc curam PTOLEMAEVS circa Planetas non censuit esse ne

rilitatis causa diligenter est ampleXus. CAETERVM in hac jam adhibita reductione duo habeo quae deni

derem, qLlorum utrumque eodem elencho dc schemate coarguo .

106쪽

ΡΑRs S E C V N D A . Sit A locus nodisub Fixis , A B arcus ecliptica : eique a tuatur aequalis arcus AC sub C videatur PlaBrea. Ducatur Giam ex C arcuου perpendicularis in eclipticam , qui

Primum igitur υρσσω putarunc , cum Esit locis eclypticis N C locus orbita ipsim i Tlanera , tunc esse Plane tam in opposito Solis , cum is e I in E Planora in C se uto. At tablilae conditores pratarunt, ut supra dictuna est, Planetam non esse accurate in Solis opposito, nisi ipsi A c visibili distantiae Planetae a nodo) aequetur arcus ΑΒ , elongatio oppositi Solis loci ab eodem nodo. Atqui res secus habet. Spectatur quidem tunc Planeta accurate in Solis opposito, at non es : & commoditas, quam eX oppositione Planetae cum Sole quaeri mus, plus Vatiatur per aequalitatem A C A B quam ipsi sperabant eam emesidatum iri. Cur enim observantur Planetae in Solis opposito Z Nimirum ideo, ut careant tunc inaequalitate secunda

longitudinis. Atqui opposito Solis in B & Planeta in C vetiatate idque inter nodos d limites , Planeta plus involvitur inaequalitate secundata longitudinis , quam si oppositus Solis est et in E manente Planeta in c. Sit enim c Sol centrum I mnatis Plano raris , in quo omneου orbs eclipticanetis sican , idque vel in Copernicana vel Eraheana forma s connectutur cicum A s Epunctis ecliptica ; sin linea E cst terra ,scilicet in punesto A . Con-neestitur H cum C .s expunc D H flectetur G Sol in opposito ipsius E , Planora Uero ex eodem Aste latur in C loco suo sub Fixis in linea A C . Effigitur in hac

ostione Planua certo in linea A c . Ent wero multo inferior Fixis. Sit in linea H C puncto I: s ex G per I ducatur recti, quae inciare in arcum C Ε . istum enim planum C pH G HI sub arcu Ε C . Sit locus incidentia F,s ex A per p in B Cducatur tertimarem A Fficans BC in D. in manifestum est,planum eccentrici

Planeta eae A in C tisi non ordinari μb A C sed sub A p ; S' Solis opposito in ntersnte Tianuam futurum Oere sub p , isio vero in B collocato hunc futurum sub O ,siquidem utrinque appare, sub C. E 3 vero Α D brevior quam crura Uelis A A C. Ergo B oppositus Solis plus ab A remotos ur quam D locus, sub quo Planeta HI, momento ab ipsis Hurpato. Sol igitur vere ultra oppositum veri loci Planetae stat. At hoc est contra ipsorum propositum. At neque si orbita Planetae sub A C estet, propterea ipsi A C aequalis esset sumenda a s . I ec enim, quia orbita haec vere en sub A D , propte

ea ipsi A D aequalis sumi debor L s . Nam quia Planem ideo in Solis opposito

observatur , ut exuis inaequalitatem secundam longitudinis , longitudo autem censenda in i agenuina Flanetae orbita tet ei superflante A D ue certe,nisi oppo situs Solis cadis in arcum ad ipsam orbitam re sum per locum Planeta ritum,hoc erit,nisi ADAst recitas non erit s oppositus Solis uncitu's ipsi D secundum longitudinem . Mi mero si AD p rectin, tunc AB in totaior quam A D . non igitur aqualis. Plane itaque convellitur illa aequalitas arcuum A C& Aa in tabula assectata.

107쪽

D EM O T Ι B. S T E L L AE MARTI sQuanquam quod effectum attinet, subtiliores sunt hae differentiae quam ut discerni possit Itaque neque ego refugio, quin oppositus Solis in E sit, Ag p recti, quare Α F E acuto CXistente , quamViS jam demonstra tum sit potius A F E rectum esse debere. Sed contra 146 lvam subtilitatis affectionem subtilibus etiam rationi bus fuit agendum . . Sequitur nunc etiam damniihi ex hac subtilitate Ortur . SECUNDO igitur hoc desidero, quod in tabella redii cendi rationem non bonam secuti sunt. da io Ε loco MART1s ecliptico, s E C latitudine visa, compsi tarunt ipsim A C longitudinem , s posuerunc tunc Tlane tam in orbita sua quantitate A C a nodo removeri. e qui

orbita Planua cujus primam inaequalisatem investiga min) non eri sub Α C , sub AD, ut am ostensim . Nihil

igitur attinu arcus A C adinaequalitatem primam,sed adulteris teras Pti no tae elongations ab A . Etenim vis latitudo E H C, vera autem puncti Flatitudo seu inclinatio linea op ad eclipticam E G F . Itaque est secunda in aqualitas longitudinis ab γ Gur in oppositione cum Sole, M itudinis tambuinaequali ta ecunda tunc erit fere maxima, s menstrea Vm eLI HI G angulus. l jemadmodum igitur tota latitudo E C e cit ut A C longiorsit quam A E a ncux B: ita s pars hujus latitudinis visa F G vel H I G , qua e I ex inaequata te secunda, oscit u eadem A C longior sit quam A F longior igitur Iulo.

Atque hoc peccatum contemini non potest. eXcurrit enim ad I x minuta lPotuit error vel ex eo deprehendi, quod angulus B A C , qUem tribuerunt inclinationi planorum eclipticae & orbitae MARTIS , non manet constans. Id enim ex re lutione patet, si quantam additionem tabula eXprimit, tanto auctum ponas arcum A c, exque eo & A C computes lE A C angulum. Prodeunt enim anguli ut in adjecta tabella: ex qua appa

ret in semicirculo Boreali ipsos fere posuisse angulum maximae latitudinis Borealis grad. 33 min. in Australi Austris

6 grad. 26 min. Igitur planum eccentrici in subtensa nodos Connectente, quae per Solem Vel terram transit, esset quodammodo infractum, quia minus inclinaretur pars superior quam inferior. Quin imo totum iter seu planum eccentrici Plane; ltae esset flexuosum, qualis est ipsa via per visas MAR T 1 s lati tudines sub Fixis descripta, quae circulus non est.

q. . . S. s. s. q. q. 3.

Haec autem omnia simplicitati motuum coelestitim sunt adversa. quod experientia multis exemplis docebit, . VERA igitur ratio reducendi ad orbitam est haec, ut cognito ex ob servationibus E loco Planetae in ecliptica, quaeratur angulus E G p incli nationis ejus loci, methodo quae infra sequetur. tunc quia si rgctu S, e Α Ε & E p mensura anguli E C F per doctrinam triangulorum qu ratius Zi, Vel pro E F adhibeatur E A F angulus perpetuus . C uinque ex argum cn iis iis,

108쪽

ΡΑRS SECUNDA . 6 iii, iis inferius explicabo appareat, angulum E A p in stella MAR T 1 sesse non majorem I gr. JO min. Circiter reduci io filioq; circa gradum uea nodo omnium maXima non superat 1 minutum,pro quo tamen labia

si alicubi rix & X min. jubet addere. Quare ob hanc quoque causa1 peccare potest hypothesis ad I & 9 minuta, eo quod observationes, quae erant fundamenti soco , per hanc reductionem nonnihil damni sunt passae. Quare multo minus quam antea impediebar ab inquisitione novae hypotheseos .

Consideratio ipsarum observationum , ex quibus

venatus es h TYCHO BRAHE mo

menta Oppositionum Cum medio Solis .

o N 1 RAETEREUNDUM Crat in tam subtili inquisitione quin ipsa fundamenta penitus inspicerem. Et copiam mihi se cestat Braheus utendi suis observationibus. Sic icriturin veni.

CAP. X.

I. Anno M D LXXX D. XII Novembris Hora X Minut. Lreponebant in 8 gr. 36 min. Josec. Π, sine mentione Variationum horizontalium, quo nomine parallaxes diurnas δί refractiones in sequentibus intellectas volo. Haec igitur observatio est longinqua SI solitaria. Reducta fuit ad articulum oppositionis, usurpatione motus diurni ex Prutenicis. Nam in Mns T LINO die XII in meridie rei poniturin 8 gr. 1 o min. Π, die XVII rursum in meridie in s gr. 21 min, II. Ergo motus V integrarum dierum esset I gr. 13 min. In STADIO 1 gr. Ja. min. Itaque die Xui1 hora consimili x M. L MARs debuit videri vel in s gr. I min. Fosec. Π Vel in s gr. min. 3o sec: hora I x M. XL quem TY-cuo ponit articulum observationis per I min. sec. promotius, nem p e vel in f gr. 42 min. J sec. Vel in 6 gr. 43 min. 3 sec. Ponunt 6 grad.

Vides hanc oppositionem quod scrupulos talem attinet esse paulo incertiorem, quod utatur diurno non observato sed aliunde mutuato, qui ipse apud diversos authores per hos V dies tribus scrupulis a se ipso dissideta.

II. Anno 1 DLXXXII D. XXVIII Decemb. H. XI reponebant θ' in I 6 gr. 47 min. π CX observatione. Sequitur minutis postea momentuoppositionis a Tychone assignatum, quibus Planeta non integrum scru pulum retrocedit. Ponit igitur Tycho 1s gr. 6 min. I Vsec. M. Hic adjectu schedaeas sectabatur correctio per refractionem 2 scrupulorum, quam puto fuisse rudimentum nascentis tunc opinionis de refractionibus. Secutus autem est locum observatum illibate . quare non considerabat Planetam quasi qui locum permutet . nec Opus erat, utpote ita F Cancro,

id variati nes horizontales.

109쪽

D E M O T I B. S T E L L AE M A R T I sCancro extra refractioncs, in medio coeli ubi in m longitti dii iis parallaxis nulla est.

III. Anno 11 D LXXXV D. XXXI Januarii Hora XII M. O reponiturin et I gr. 18 min. II sec. R. & motus diurn HS Observationum collatio ne fuit Σ min. Is sec. Sequitur moment in Oppositionis H. NIX M.xxxv por horas vii M. XXXV. quibus d urnus Competit 7 min. I sec. in ante cedentia. Ergo momento destinato fuerit in z I gr. 1 Omin. 3O sec. h. qtio lassumptum est. Nulla parallaXeos mentio. De refractione non erati necessarium , quia altus in M. C. Itaque monitiunculam de refra

chione in tabula jure) iaeglectam invento.

IV. Anno 11 D LXXXV 1 1 ad VII Martii H. XIX M. X deduXerunt l6 cum eae observationibus, quod fuerit Σ; gr. 16 min. 2 O seC. v. Hunc re tinuerunt in tabula: tempus mutaverunt in H. XVII M. XXII. Differentia H. I M. XL VIII. per diurnum 2 min. totidem nempe i min. 8 sec. es

cit scrupula, non plus. Debuisset igitur 21 gr. 8 min.32 sec. ii p: quod& pro pius accedit ad oppositum Solis. Disserentia nullius fere momenti. V. Anno M D LXXXIX ad XV Aprilis H. xii M. V magna diligentii coiast uertant locum 3 gr. 38 min. 21 sec. -, 6c correXerunt per paralla-xin longitudinis, ut esset 3 gr. 37 min. II sec. Supersunt hqrae I M. XXX ad momentum oppositionis assignaturn, qui per diurnum azmin. retroa lgunt Planetam per i min. sec. ut sit in 3 gr. 33 min. si sec. Assumpsere 3gr. 38 min. io sec. Illud propius est medio motui Solis . VI. Anno MDXCI d. VI Jum H. XII M. XX ponitur in27 gr. ismi. . sSupersunt ad momentum assignatum D. II H. IV M. V. Et dienus quata. Or InVentus fuit promoVeri per I gr. 12 min. 47 sec. Competunt igitus diebus II H. IV M. V scrupula 39 sec. 29. Itaque ad momentum es ill 26 gr. 31min. 3Isec. r. Variationibus horirontalibus in longum non est

opus, quia in M. C. initio Tabula 2 gr. 32 min. 7 habet. VII. Anno 1 DXC111 D. XXIV Augusti H. X M. XXX referuntes in I 1 gr. 38 min. κ cum diurno I 6 min. 1 sec. observato idq; Circa nonagesimu ubi parallaxis longitudinis nulla. Praecesserat momentum oppositionis assignatuminoris 11X M.XVII erat enim H. II M. XIII quibus competit m0etus 3 min. 48 sec. in consequentia. Itaque in i 2 gr. 3 min. 48 sec. X ca dii Planeta. Et tabula I 2 gr. 3 min. 4s sec. habet.

IIX. Anno MD1 CV D. XXX Octob. HV111 M.XX inVenerunt in I gs i 8 min. 'tue . cum diurno et Tmm. 3 sec. Praecessit momentum assignatum horis XI M.XLV II I, quibus debetur motus est 1. 7.in Cosequentia, ut fuerit

in I 7 gr. 19 mi. 7 sec. ' s. Sed 43jectus erat in oriente ob parallaxi n. Itaq; illi

forsan ex alia meridiana observatione pon ut in tabula 17 gr. 3 smi. 11. se. IX. Anno MDXCVI ID. X Decemb. H. Vii I M. XXX semel reponun In 3 gr. 3 o min. terv in gr. 1 min. ST: quoru medium est 3 gr. J min, Secutu est momentu oppositionis post dies 111 H. V. M.V. qui b. CX Magis Q competunt I gr. IJ min. In antecedentia. Ergo fuisset in Σ gr. 3o min. quilla 2 gr. 28 min. reponitur in tabula. Causa observationis crassae per

radiu, ex tempore patet. Excesserat Tycho eX insula, relictis instrumetiit

110쪽

praeter radium e neque tametri negligere Omnino volebat hanc oppositationem. Vtinam Vero mansisset hactenus. EXimia enim erat latijus optapositionis opportunitas nec intra hominis aetateni adeo sepe recurrens ad parallaxes MARTIs probandas. X. Anno M D C Die Januarii Hora XI M. L erat ascensio recta MARTIS ex lucido pede Π

29 8. Hora XII M. XVII

Medium ex aequo bono I 3 v 3 3 Hinc MARs inio gr. 38 min. sec. n. idque H. XI M. XL tempore aequato 6cad URANIBVRGICVM meridianum reducto. Die vero eadem hora in s gr. 18 miii. R collocabatur. Hinc diurnus prodibat, Σ3 min. sec. ad D. Ianuar. H. i x M. XL locus in 8 gr. 18 min. 1 sec. R. uti dc posuerunci. PORRO hanc discrepantiam ascensionum rectarum posui ideo , ut ostenderem etiam in ipsa observatione aliquot minutorum incertitudinem inesse; Risi ubique stinama diligentia adhibeatur nullis destituta commoditatibus: Venerant tunc instrumenta nec ea maxima) in Bohemiam; nec dum satis erant bene collocata & praeterea affecta ab itinere. Sed tamen usu venit tapius etiam in observationibus ins lanis, ut asceiasiones rectae a duabus stellis deductae discrepent 111 scrupulis. De quo cum consulerem CHRISTIANUM , an Observationunta leti visus imbecillitate accidere credere deberem , respondit non inflens hoc esse . DENIQUE hoc quoque hic est monendum,profiteri TYCHONEM in tabula , separallaxibus Solaribus risum in corrigendis locis MARTIS. At jam statim patebit, lubricum & imperceptibile esse inegocium parallaxeon MARΤIs . Parum tamen hoc efficit ad locorum hujus tabulae certitudinem, quia es fere semper iti M . c. potest observari vacuus lon

gitudinis parallaxi . C A P V T XI.

De parallaxibus diurnis stellae

MARTIS.

NIT 1VM novi mei laboris & restitutionis motuum inde ubi jam cessaVi. Nam ex parte prima patet, assumenda quidem loca est sub oppositionum cum o verarum articulos, sed tamen sic noli omnem exui inaequalitatem secundam, sed opus esse ut arcus in ecliptica numeratus reducatur ad orbitam Planetae. At orbita Planetae prius est investiganda per inclinatio Rem planorum dc per nodorum cognitionem. Rursum inclinatio Sc

SEARCH

MENU NAVIGATION