장음표시 사용
91쪽
PARS PRIMA. 43 At supra cap. V. in fine ostes istum est , si per Δ ipsi K'parallelos dueitur A A , & κ sit aequalis ipsi A Δ , & connectatur novum , cum seceturque noVa ΚΔ in M ea proportione qua prior x A secabatur in Λ per hanc novam hypothesin noVum quidem eccentricum strui hoc est,
sitii differentem a priori , sed qui etiam in priori hypothesi adhibitus
Visui in x suas visiones omnes fere imperturbatas relinquat. Des riptoi itur ex M novo e miraco , qui sit aqualis priora , s continuata utrinque
n, Planeta in Α propior in I remotior quam prius. At vero in locis aequalitate secunda involutis siquidem Planetae tribuatur epicyclus ae- qtialis eccentrico Solis, quod necesse est ut faciamus, siquidem vii eorum, quae Copernicius & TYCHO BRAHE inVenere, plane velimus in formam Pae OLEMAICAM transfundere) Omnino priores visiones per novum hunc eccentricum in illarum hypothesin illatum turbaniatur vehementer: Non quidem ideo, quiastunc tum aequalitatis A non manet idem ideo, quia circa loca a idum Solis centra eccentracorum Pto-l dici s nostri, intervasio A M , distam : quam distantiam etiam centrorum adeoque s locorum corporis Planetaris infantia aequalis pquial tur. Haec porro discrepantia non est maXima, centro Cp1Cyclii versante circa 1 3ngitudines medias Solis. Diritum enim e I, illis in Aiacis pene eundem esse locum centro epicycli in utroque eccentrico, quamvis parallelis ex distantibus. Est ergo circa apsides Solis maxima, smajor circa perlaum in Capricorno,continuata linea M A , uisecet eccentricos in p. g. quanta eLI M A , tanta GI N PE. Sed quia non designatur momentum idem per hanc unam lineam M Λ, cum non M . A . sedo sit punctum aequalitatis, ergo versus P E ventanetis paralleli ex Δ Δ , quae Agnabunt, momentum idem sintque Δ P, ΔΕ .sex PE epicycli scribantur N. Π. Quaeritur, ubi maxima appareat haec discrepantia ratione Circum
ferentiae epicycli Z Et certus , quod non in partibus Uicycli ipsin terrae proximis , quia essent ipsi K ad plagam eandem : nec in summis, quia nimis essent remotae: ergo in proXimis partibus perigaeo epicycli : ergo Sole & cum hoc Planeta non plane in perigaeo suo versan, te sed proxime, in summa ut breviter dicam in punctis iis N. n.
eodem temporis momento Convenientibus, per quae & K minimus circellus traducitur. Est autem ejus circelli centrum in linea per x ductat quae continuata sursum & concurrens cum linea P Λ itidem continuata angulum 7 grad. comprehendit.
Demonstrationem ex superioribus huc accommodet, qui non acquisit. numeri quidem iidem manento , nisiquod apud PTOLEMAEUM M A major erit quam superius in numeris usurpatis ρι λ quare s disserentia etisonis major scilicet N Κ Π.
93쪽
cus terrae immobilis, s B punctum aequalitatis, sententia aut horum . nam in progressu ostendetur,punctum aequalitatis δί centrum eccentrici in the oria Solis non esse idem. Erigantur ex B C perpendiculares B S , C Vconnecititur s cum C , ut siit C V linea modii s C s apparentis motus Solis Etsi igitur TYCAO BR ΑΗΕ nondum plane concluserat, utrum Planetas ad lineas C Van vero ad C s referret in prima tamen conceptione lineas o v habriit, uti quidem tomo 1 Progymnasmatum l. 77. & tomo ΙΙ. l. 188. declaratum reliquit. quam eandem Viam ipsa quoq; Ptolemaei Copernici vestigia ipsi monstrarunt. Hanc a Tychone calcatam viam, si ad mentem Ptolemaei pergamus, dicere Oportet, quoties Planeta in l1neas c V medii motus Solis incidit e regione Solis, toties illum exuere inar qualitatem secundam, quae ei accidit ex Brahet sciarentia, ob motio
nem centri eccentrici circa terram Cod in tempore cilio Sol , .
Nam ipsu in quidem commune punctum , Cujus res ctu omnes planetae motum dicuntur habere eccentricum , dc in quo totui
yrapeum orbis Μa tis secat Orbem Solis ;quia tamen generalia tracho inliac prima parte, di quae P. Iunibus Pla
aut hic eX- eludere hae intersectionem. Multa enim obsta I ratis in schemate fuerat pari
94쪽
systema Planetarium aExum esse concipitur orbitae Solis, hoc inquam punctum semper versatur in linea medii motus Solis, intervallo aequali ipsi A s a C terra distans , & concentricum V describens aequalem eccer trico C s. Haec enim fuit TYCHO Nis BRAHE sententia: nisi quod so. lidos orbes ille negavit. Itaque quae deamXione totius systematis pla. netarii ad orbem Solis diximus, ad captum diximus eorum qui orbesso lidos credunt. sentinuetur u C, ct sit Ptines a in hac linea ultu C. Cosiocabit igitur Erahem in hoc casi punctum a fixions f sematis Plam tarii in v. Visio igitur Plane fassi per lineam V C. Mesc etsi visis in C terrae , perinde tamen erit ac si et re in v puncto unde dependos prima inaequalita Capiatur igitur instrumentis locus Planeta sub Fixis , quotlas in lineae C vcto aliquo e regione v ultra C fuerit visus esto in lineis C V, C c , s oppositν
ut fuerat centrum systematis Planetarii tu circulo V P, Sol in C , cor si Planera e regione in o. p. etsi in theoria MARΥ1s eccentricus Planetae adesecentricum Solis in minori proportione sadeo ut eccentricus MARTIsVρβη ctra o F fanto ipsi C terra propiora quam s Sol. quae una inter causas fuit cur BRAHΕVs orbium soliditatem negaret. Ex pluribus igitur loci liiij tismodi & omnino ex totidem quot haberi potuere T YC MO BRABisolitus est investigare inaequalitatis primae hypothesin seposita amplitii dine orbis V P, eaque pro unico puncto aestimata, quasi v p centrum sy stematio
95쪽
stematis Planetarii seu pum hum assiXionis interim quievisset. Ita conita barationem instilliit temporis interlapsi & angulorum quos V o & p sex tuto puncto educto sconjunctis V P ) conformarant, qui quidem sunt
iidena cum angulis O C F Vel vc P.
Esto jam confecta pragmatia , & prodeat linea apsidum eccentri
ci v LD Vel P LD, D plunctum aequatorium, & L centrum eccentrici in
hac linea, & eccentrictus Ho FH. dc respondeat haec hypothesis omnibus locis Planetae observatis sub articulos oppositionis Planetas cum Solis loco medio. Mitto in praesens diligentius excutere , utrum haeC hypothesis in genere Physicis principiis sit consentanea, in qua Sol terram circum it mente sua motrice ad eam respiciens seseque ut qui orbe careat inaequaliter incitans pro accessu suo Vel recessit a terra nisi terram Sole praestantiorem facere huic vim Solis modicem transscribere veli, , idem vero Sol sui in Copernico vim motricem emittit ad omnes planetas, eos circa sese rotans eo gradu celeritatis quo sunt illi gradu propinquitatis ad Solem ; Planetae interim nituntur suos ad Soles accessus d recessus in parvo epicyclo conficere, simulque Solem quacunque is terraua concedit) iisdem vestigiis insequi extra ordinenti;
atque ita quilibet Planeta maxime Sol) ad plura simul respicit, ipsi
que Planetarum trajectus per auram aetheriam Vere ut apud Ptolemaeum) spirales efficiuntur, qualiter capite 1 depicti sunt: haec inquar an sint consentanea, per occasionem alibi expendemus . Jam ponatur vera haec forma hypotheseos in generalibus. Quaeritur, utrum porro in specie sit consentaneum, Planetas insequi ipsum Solis corpus
S. G. an Vero punctum V. P . corpore vacuum , quatuor semidiame
tris Solis non plus) a centro Solis distans, quod jam supra Solem sit
jam insta jam ante jam pone, amplius , utrum magiS Consentan C lim, vim , quae Planetas in orbem circa solem circumagit, in ipso Co pore Solis s. c. an in tali aliquo puncto v. P. corpore Vacuo nidulari:
breviter, Si axis systematis Planetarii ut notionem vocis cras se a plaustro deducam quo ceu clavo orbes Planetarum orbi Solis annexi sunt, si hic inquam est proxime Solem , cur non in ipso sole Θ Si axis hic seu punctum assxionis circumit terram proxime Solem & eodem plane tempore, cur propriam viam describit Z cur non plane idem chim Sole iter observatPOmnino itaque concludo, siquidena vera sit universaliter TYc Aors B L A A E sententia de systemate Mundano, sic esse accipiendam, ut centrum sys ematis Planetarum non in v p sed in s c in ipsissimo Solis itinere versetur, denique in ipso sole insit, atque ad primam seu eccentri Inaequalitatem a secunda liberandam sit utendum oppositionibus anetae cum apparenti loco Solis nos a cum medio. Quam rationem ipse BRA HEV s postremis temporibus non gravatim est ampleXUS. Videamus igitur quid in eccentrico immutetur. Rursum igitur ut
prim cum Sol in in linea s c ut in Planeta in F oppost*ptane to P,
Axis vel centrη systematis Planetarii . Alibi punctum fuit Cenrrum assi-xionis.
96쪽
eris p Planeta Soli ipsi o oppositis. itaque idem Planeta Acin apparebit,
Fixis per lineam G p ,site eas it continua cum linea C P sive cum tinea cquia utraque una facta sunt linea. Viraque igitur ratione Planeta tere errtus in inaequalitate secunda. OEAt cum Sol adsui eccentrici latistu lo tudines mediis venit , differentia satis magna intervenit. fuerat enim a G iliis inmeniatur linea medii motus Solis C v in ariete s linea tisionis Plane C o in libra praecise illi opposim, uisit vC o una linea. Cum igitur C s sive verit C V, apparem igitur locus Solis ectultra oppositionem cum Planetasaque per hanc meam mutationem centrum 'stematis Planetarii sit non in in s Planetim C o flectato, connexis igitur s. o. gnis erit C te 'ra extra bE am S o, quare visio Planeta per C o lineam adhuc implicata inaequalitati cunda. Neque C o in posteriore tempore verget in consequentia ut opponam
si C s ,sed astendet tersus c p,quia motus Solis s una centri ystematis Tunnarii omniumque Vin partium itaque s ipsius o Planetae s L centri
centrici in a linea C o mersus p sursum s multo celerior quam motus eccζῆtrici vel Planeta in o circa L a puncto A tersuae inferiora. itaque o mota η eccentrici propriose extraneo retrahitur nonnihil in antecedentia , ut
per se constar Planetin in oppositione cum Sole esse retrogrados. Tempore i tur,quod momentum per C v signatum antecedit fit autem C Υ cum Sol Pi detur in linea C et 'laneta in ejus apparentis loci opposito puta in 1 tidebit h
97쪽
PARS PRIMA. 4're quia jam ponitur in hoc casu exuere inaqualitatem secundam, ideo QS 1 reis linea una , hoc eis, punctum a quo consurgit eccentricitas erit in linea CAP VII. e igitur c i tis o Tlaneta retrogradi prior tempore erit ultrae 6 Cisionem posteriorem ideoque magis in antecedentia vergent ram , reis igitur N c o stra C V s o novum centrum fustematis ultra voetus. Et cum ex o V sit faciti 1 o plus dla tam in consequentia an-ριὼ ο c 1 , linea vero abidum V D vel P D a qua motus incipit ma- ausit in omni circuitu sibi ipsi para elos, apparet igitur minori tem oris intervalgo statui Tlanemm ulterim Oenisse circa centrum ismatis quam antea sub majori temporis intervallo circa V centrum si stematis . Apparet itaque quid in laac reductione a medio ad apparentem Solis motum in motu apparenti eccentrico immutetur. Nam ime & opposito puncto Versante centro systematis linea motus ecce trici apparentis naan et in Q promoVetur, in opposito retrahitur, cum illic tempus minuatur hic augeatur. Atque ita hae linea: a pristinis multum dissident, . Uare etiam, Cum ex his aliquot locis Vi sis Platietae e quorum .regione supponimus inveniri centrum systematis nempe in pso Sole) nova & repetita operatione causas do mensi iram inaequalitatis primae investigamus, effectus operationis a priori multo differta. Nam quia punctum ae ionis ex circulo V P , in quo B R A H E V Sipsum circumduxit, jam in circulum G s transponimus nimarum iu
sum corpus Solis, quod semper in linea qua ipsi c A parallatos e I L actoc A supra BRAHEANUM punctum pristinum si, silicet supra V .P
in S . G . ut igitur D puncto aequalitatis manente usism silicet momentis per c v signatis 'Planeta in o s punctum a lxionis in s esse possit, oportet per punctum, D s s vel G notam , lineam abitanno re i-cer are ex demonstratis capitis v qua supra in explicatione forma CO PERNICANAE alligaveramus ha D s wel D c divis in ea proportione, in qua D p vel D v per L erit divi 2, uisit punctum dia visionis M, s centro hoc puncto M , intervasio oero quo prius, stribaturnOVuς eccentricus : ille non tantum reddet observationes has posteriores ex quibus erat extructus, sed immissus in priorem hypothesiam salvaturus est etiam observationes prius adhibitas intra praecisionenia quinque scrupuloruuta . Quae vero computationes instituentur extra situm acronychium per priorem & per novum hunc eccentricum, alicubi nempe, circa perigarum Solis plus uno gradu dissidere poterunt, , ii numeros familiares dc stellae MAL Tis appropriatos per B R A H E V M prodi tos sequamur,
98쪽
μ κ centrum recent ici Solis meterissupra ν ; s hoc centro eccentricum Solii Maheanum traducas per κ, o delea3 eccentricum terra Coperuicanum. Ex PosiΥΑ 1gitur hac hypothesium diversitate earumque in primis inaeqtialitatibus aequipollentia,in secundis discrepantia, PRIMAM opi RIS PAR ΤEM concludamus, quae si quid video) totius operis est dili cilinia ob labyrinthos opinionum pene inextricabile; dc vocum aequi Vocationes perpetuas aut circumscriptiones taediosissimas. Qu*autem me necessitas impulerit ut hanc doctrinam praemitterem, jas,
statim capite via patebit. Hebetior Miquis totam differre potest, o nec quae liunt faciliora apprehenderit.
, o DE MOTIB. MARTIS PARS I. Demonstrationem non e I opus repetere. DcoHeati acilima ese insili mare Copernicano , si ex ν terra parallelon ibi' κ cris, seopuc ca intercisa
99쪽
100쪽
Cum primum per aetatem Philosophiae dulcedinem cognosceti potui, universam illam ingenti cupiditate sum complexus,nihil adiit
DE MOTI 8. STELLAE MARTIs dum de Astronomia in speciem solicitus. Aderat quidem ingeniunt ;nec dissiculter Geometricari Astronomica, quae scholarum ordo sup peditabat, capiebam, figuris subnixus numeris & proportionibus Sed erant illa necessaria studia, nihil quod inclinationem potissimans ad Astronomiam argueret. Cumque sumptibus D V C I s IRTξM
B E R G I C I sustentarer, Viderem vero commilitones meos, quos Pria ceps interpellatus in exteras nationes mittebat, tergiversari varie amo re patriae, durior ego mature admodum mecum concluseram quoculi
que destinarer promptissime sequi. Prima se obtulit functio Astronomica, ad quam tamen obeundan vere dicam) extrusus sum authoritate Praeceptorum ; non longinqlli late loci territus, quem metum in aliis damnaveram sui jam dixi),sti inopinato Sc contempto functionis genere, tenuitate eruditionis iahac Philosophiae parte. Hanc igitur adii instructior ab ingenio quan a scientia, multum protestatus me jure meo ad aliud vitae genus quoi isplendidius videbatur nequaquam cedere . Quinam fuerint primo biennio successis horum studiorum, ex Mysterio meo Cosmographi, co apparet. Quos praeterea mihi stimulos M EsΥL1Nvs Praeceptos meus adhibuerit ad reliquam Astronomiam amplectendam, leges ii, ieodem libello epistola ejus viri, quae est Narrationi Rhetici pra i fixa. INVENTvM illud omnino maximi feci, multoque m o ris, quod viderem dc M Es et Li No idem tantopere probari. Neque ltantum ille me exstimulavit intempestiva lectoribtis promissione fassi universi mei sui ajebat o PER Is VRANICI, quantum ipse ardebam e trestitutione Astronomiae inquirere, an inventum illud meum omnem lobservationum subtilitatem pateretur. Jam enim demonstratum erat lin ipso libro, consistere hoc intra subtilitatem vulgatae Astronomiae.