장음표시 사용
121쪽
DE MOTIB. STELLAE MARTI splius duplo. Refractio contra est magna ex tabula FiXarum smintit. 3 sec: eae tabula Sol1ς ii , minui: quae Omnis fere abit in latum propter humilitatem nonagesimi. Itaque Mars Vere in Austro aliquot scrupuli, c1rciter 2 aut 3 min. aut etiam plus per refractiones Solis adhibitas. II. Anno M D LXXXIX D. X V Aprilis noctu, Martis latitudo visi Borealis fuit 1 grad. 7 min. Vehementer aucta parallaxi orbis annui 6bappropinquitatem Martis terrae. Post dies X Xi latitudo decrevit ad exilitatem Bor. Et si igitur V i Maji paulo lentius decrescit, sidere a tellure abeunte: tamen parum errabimus si proportionaliter agamus, ut sicut so minuta d1 minutionis sunt ad minuta residua, sic Σ1 die, faciamus ad numerum dierum post quos in eclipticam Mars incidit .sjam regula os e1ndit dies duos cum triente, ut I X Maji fuerit in n6 do. Numeratis inde ter 687 diebus porro, incidemus in mane XXX Decembris anni M D XCIV, quo die in nodo fuisse oportet, inde que per V dies usque in i V Januarii mane delapsum esse in meridiem . Et quidem ex observatione ejus ad dictum 1 V Januar. aliquot ei scru. pulorum latitudinem meridianam dedimus. Saepius hoc eccentrici ld. co non est observatus. Satis est teneri a nobis illam obserVationem an ni M D XCV , ne a nobis dise1atiat. de anno vero M D LXXXIX nihil eliquod dubitemus. Neque te moveat, quod anno M D LXXXIX die. bus Σ dedimus motum latitudinis ετ min. anno Vero M D XC V circa IV Januarii, diebus v non tot damus. Nam ut in hoc opere appare bit, latitudo per orbis annui parallaxes plurimum in conjunctione cuni Sole ut MD XCV attenuatur, in oppositione sui MD LXXXIX aupetur. Convenit igitur, minorem videri anno M DXC V motum diurnum latitu
dinis, majorem anno M D LXXXIX.
o Mo Do jam habentur loca utriusque nodi sub Fixisὶ Nimi rum si ex tabulis Martis quas ideo praesupponimus crassa Minerva e lliciatur utrinque medius motus Martis. Id sive per Prutenicas sive peti Tychonicas adhibita aequinoctii vera praecessione praestiteris, inveniet
anno MD XCI V D. XXX Decemb. mane medium locum Martis in Σ7 gr. I min. ,m, anno M D XC V D. XXVul Octobris mane in 1 grad. 3I mirer Itaque apparet diametrum nodorum non transire per centrum aequa llitatis motus sed longe infra. Plus enim est a 3gr. 31 min. ου in 17 gra I min. -, quam ab hoc in illum. Sin autem Tychonicis aequationibus fueris usus , addendum erit hic 11 grad. II min. illic subtrahendum ii grad. 3omin. ut prodeat illic as gr. 48 min. ου, hic IJ gr. min. rines, loca Martis eccentrica Coaequa ra. Nodi ut vides) fere ex centro systematis Planetarii sunt oppositi in 1 min. circiter, quod PTOLEMAEus terram CopERNicv lTYCHO BRAHE punctum proxime Solem dixerunt Qv NTVM autem mutaturi simus in his locis nodorum, ubi trans posita theoria Solis a medio ad apparentem motum Solis aequatione lmutabuntur, infra parte quinta patebit.
122쪽
In vestigatio inclinationis planorum eclipticae& orbitae MARTIS.
O Di s limitibus superiori capite ex sententia Brahet &mea quam proxime in Ventis, jam etiam inquirendum est, quantum Vere inclinetur planum orbitae M A R Τ 1 s ad pla-νο num eclipti Cae. Id ab ipsis observationibus deducere non ita promptum est. Nam angulus inclinationis hujus constituitur apud centrum mystc- matis Planetarii, quod Co PER Ni Co & TYc Aor 1 Sol est. At visus in Solem nunquam inducitur, ut ex eo haec inclinatio subfixis videri mensurari possit. Ex alio vero loco angulo etiam alio)spectabitur maxima digressio limitis ab ecliptica. In P Υ o L E M A I c Αforma videri possit cXpeditior ratio, sed non est. Nam demonserabitur, planum epicycli manere perpetuo parallelon plano eclipticae. Pone, ergo centrum plani epicycli in limite alterutro : sit Planeta in eadem l1nea longitudinis ex centro Visus per centrum epicycli: Vel erit remotior a visu quam centrum epicycli,& sic distantia ejus ab ecliptica minor apparebit quam distantia centri epicycli ab eadem ecliptica; vel erit propior visui, dc sic major apparebit eo quod quaerimus. In hac dissicultate solatur nos hoc unicum, quod id cujus causa inclinationem inter principia quaerimus non est tale ut summam subtilitatem desideret. Licebit igitur nobis uti modis iis qui de inclinationis
quantitate testimonium eminus perhibent: quorum treS ponem IS. APPAREae autem CX jam dictis, tunc nos rectissime adjutum iri, si observationem nanciscamur stellae Martis ad tale momentum, ubi Mars aequaliter δί a terra dc a Sole absistens linea ex Sole per seducta in 16 veli 7 gr. Vetra loca limitum referatur : in forma PTOLEMAICA, ubi
centro epicycli in is 17 Velata veri ante Mars aequaliter cum centro epi
cycli a terra absit. In solo Mercurio hoc problema locum non habebit. Sis B Sol, A terea. constituatur per A B se celes Acs sit Tianua locru, c punc fu=n ecliptica plani rere dique perpendicu lari c E in orbitam a artis, corpin Q Hartis in Est. AEqualia ter igitur apparebit E ex B Sole s ex A terra: per e patri. t autem sciatur, qua in dis ositione e M ars aequaliter ab ta Soles terra, nota quod quando linea ex C QUM arte s a terra
in B Solem cadlante actum rectum angulum c B A, tunc C B bre
Inclinatio relatitudo diffsrenter intelligantur. Inclinatio de angulo ad Solem vel centrusistematis planetarii , quem facii intlineae in corpus Μ Α Tis & locum ejus eclipticum ejectae. Latitudo sit angulus, quo qu libet inclinatio ex terra specta
In Ptolemaeo inclinatio est angulus rectara ex ter a percetrum epicycli de per locum eius in ecliptica ejectarum Latitudo est angulus, quem faciunt reliae excentro terrae,altera per corpus Planetae, altera per locum quiei in ecliptica respondet, ejecta
123쪽
DE MOTI B. STELLAE MARTIste I 'e . quibus circumscriptionibus nobis designanti irimi cap. XIII. l I tutini exortus vel vespertinae occultationeS sextiles Vel quii tiles Martis di Solis. Informa PTOLEMAICAsi C terra sit , A centrum epicytii, il
ars, C A B non poterit e rei but C A, C B ant aquales. anomaliam commumtionis oporta esse majorem sogr. vel mino rem azo graduum.
Si etiam praecisius paulo cupis agere, assume ex COpῖχ si Co vel anticipata TYCHONICA restitutione proportioneni l
eam in I 6,I7 gr. Rut 3 ad 3. in I 6, 17 gr. m ut II ad 8. um ergo triangulum ACB sit se Aci,s A C, C B , crura aqualia, A B tem
Io oo qualium B C dum in I gr. HI qualium ergo demissa cpendiculari) Α D dimidia de ΑΒ est Io oo,erit AC 2 a intersecat
quassim rfert C A D vel C B D angulos Zagr.II min. Sic in I gr. m,qualth lAB Iooo , in AC Uzi , s qualium AD Io oo ,eLI AC arao, exhibens in tallasecantum angulum es r. min. mersante ergo B C in Io I gr. Obvel circa,oportet A c zifim locum
Sole in se gr. Π versante flectiari oportet.
Primum fieri pXime potuit, mense NOV. anno MDLXXXVI,Vel MDLXXXIII lAlterum Aprili anno MD LXXXI, MD LXXXIII, M P XC VI, MDXC Vm. Tertium Septembri vel Octobri M D LXXXVII, M D LXXXIX. Quartum Majo vel Junio MD LXXX, MDLXXXII, MDXCV, MD XC VH.
Ad ultimum casum observationes idoneae desunt, eo quod Mars in Ariete brevium ascensionum Sole in V noctes claras essiciente) obser vari vix possit, aut omnino videri. Anno igitur MD LXXXV 111 D. X Novembris mane hora vi visus est planeta in zJ gr. 31 min. iv cum latitudine i gr. 3 6 min. 3 sec. Boreali, Sol: in ΣΙ , . Ergo quia Sol tantummodo sΣ: gradibus distat a Marte , cum debeat distare per Iz grad. ut triangulum quod requirit problema fiat aequicrurum : Mars igitur adhuc longius a terra abest qualibi a Sole. Itaque minor apparebat latitudo ejus loci quam erat ver inclinatio sSequenti V D. Decem. mane hora VI Mars visus est in 9 gr. I9 m. QCum latitudine i gr. 13 τ min. Bor. Sole in z3 gr. Ergo quia Sol distat lMarte per 73 gradus, digressio puncti orbitae t tunc Mars occupabat paulo minor fuit i l . 33 . debuit m interesse 72. Nunc cum intersit pluS,
124쪽
P A 'R s S E C V N D A. iminor evasit dis halatia MAR ae I s dc terrae quam MAR T i s & Solis. rnajorie itur apparentia inclinationis, ejus quidem puncti de plano eclipticae. At quia tamen V Decembris Planeta motu eccentrico jam aliquot gradibus superaverat limitem, veras suas ab ecliptica digressio nes iterum iminuens, maj ores igitur fuerunt in ipso limite. Quare tollentibus se mutuo causis maXima planorum inclinatio erit circiter I gr. Jomin. Ita anno MDLXXXVI D. XXII Octobris mane hora V1 sub auroram, 4nter MARTEM & cor Leonis interfuit 6 gr. 9 min. in consequentia. De clinatio Martis ab aequatore erat 13 gr. o min. o sec. Borealis. Hin C in Venitur ej us Visa longitudo O gr. 7 min. φ, latitudo 1 gr. 3 6 m. 6sec. BonSol haerebat in 8 gr. , distans 68 gr. a Marte. debuit plus distare. Longi-6r itaq; linea inter Martem & terram quam inter Martem & Solem. Minor itaque visa latitudo digressione Planetae Vera ab ecliptica & quidem
Die vero 11 Novembris mane hora IV Sole Versante in i 968 visus est in 1 gr. 32 min. cum latitudine I gr. 47 min. Bor. Distat Sol a
Marte per73 gr. pene justo modulo. Sed antecedit limitem Boreum aliquot gradibus circiter is gr. 17 min. Igitur justa fere hujus loci latitudo apparuit. Sed ea in ipso limite major arguitur quam 1 grad. 47 min.
scilicet 1 gr. formin. CirCirCr. Sequenti 1 Decembris mane hora V11 distantia aequatoria inter cor in seis fuit 11 gr. Ir min. Cum declinatione est 6 gr. 1 Din. Hinc invenitur longitudo 2 O gr. min. 3 o sec. , latitudo 2 gr. 16 min. 3 o seC.
Sol in 18 gr. d, distans 88 gradibus a Marte. debilit tantum 7ὶ gr. Qua re minor est facta linea inter Martem & terram quam inter Martem dc Solem: dc digressio ex appropinquatione major apparuit deratre era. Minor igitur ejus puncti digressio ab ecliptica quam 2 gr. Is min. δίmulto quidem minor: at non ita multo major quam 1 gr. 47 min. Hic igitur quantitas inclinationis maXimae 1 gr. so m. confirmatur eminus. Vice Versa anno MD LXXXIII D. XX I I Aprilis hora noctis 1Y observatum,inter Martem δί Canem interesse zo gr. 18 mih . inter hunc δίcor Leonis et 2 gr. T I min. Hinc inVenitur locus Martis in I gr. 17 m. CL
cum latitudine I gr. 1 o min. Boreali. Sol erat in II gr. ου, distans a Marte gradib. 8 o. debuit Iz: gr. Propior igitur justo esto'. Est igitur digres.sione vera ejus ab ecliptica major visa latitudo. Sed amplius viginti uno gradibus est ultra limitem Boreum. Itaque in ipso limite rursum major fiet ejus digressio ab ecliptica. Rursum itaque tollentibus se mutuo contrariis causis inclinatio maxima est 1 gr. Jo min. Sic anno M D XC VI D. IX Martii Vesperi H. VIII visus fuit in 11 gr. 9 min. Π cum latitudine I gr. 49 mi. Bor. Sol in sogr. X, dist ansalo co Martis Is gradibus. debuit minus paulo distare. itaque patulo minor vera Martis ab ecliptica digresso quam latitudo Visa. At neque maxima haec digressio fuit, cum non tu fuerit in limite intra 21 gradus circiter.
Rursum itaque stabilitur eminus maxima limitis digressio I gr. Jo minut.
125쪽
DE MOTIB. STELLAE MARTIs Jam in limite altero 17 grad. αα etsi rarioreS si mi Observationes, est tamen in promptu una. Anno M D LXXXIX D. XV Septembris Vesperi hora v1 1 visus est se iii 1 gr. min. o Cum latitudine meridiana Igr. I min. At correcti6
ne adhibita ob refractionem luminis quarta erat passus in hac humilitate crat locus 16 gr. 1 - min. cum latitudine i gr. 32 min. meridiana. S6lcrat in zgr. , distans T gr. partibus a Marte . debuit tantum 68 gr. Ergo visa latitudo paulo major est digressione puncti ejus ab ecliptica. Illud tamen non omnium remotissimum est, cum aliquammultis gradia lbus sit ante limitem. Itaque hic quoque se mutuo cauta tollunt. Sequenti 1 Novembris hora v1 et visus est in χο gr. Cum latitu dine I gr. 3 s m. meridiana, Sole in 19 gr. - . Cum igitur jam non amplius 4 gradibus a Marte dis et, debuerit vero 68 gr. minor igitur est vis ala ltitudo quam vera ab ecliptica digressio . at simul minor digressio hii jus puncti quam limitis, quia punctum hoc est ultra limitem. Ergo mul lto major est inclinatio maxima quam 1 gr. 36 min. & omnino proxime ltanta quanta die XV Septemb. Visa latitudo scilicet 1gr. 3o min. circiter. Expedivi modum unum, in quo praesupponitur mediocriter nota orbium proportio: quem obserVationes citra calculum sequebantur satis prompte inclinationem maXimam planorum indicantes. Nusc ΑΕ1VM subjiciam, cui selectioribus rarioribus observa tionibus opus est: quae si habeantur, jam sine ulla praeconceptione pro portionis orbium quaesitum nobis proditur nullo etiam calculi labore implicitu . Cum duo plana se mutuo secant , quaecunque binae lineae ad idem lpunctum lineae sectionis in utroque plano ducuntur, rectae ad sectionis
lineam,unum & eundem semperangillum concludunt. Sit planum ecliptica A C D B , orbiud artis planum ΑΕ FB , linea mutua ctionis A s , s Sol in Α , terra in B ex
ipsi As ad rectos saluantur in ecl
ptico plano Ac, B D, in orbitae martis ΑΕ, B p. Sit Planeta in p . Erit limitis E incί- natis EAC aequalis apparenti tittitudini Plans a m p cilices p s D . Hi- de igitur, cubi linea A A id in Sole in . I7 gr. ου vel IAE. Q gr. μυ versant accidat perfecta quadratura Solis N e Martis : ubi inter lineam A A ex term
per Solem qua hoc casu itidem s linea sectionis planorum erat s lineam BD
ex terra per2Hartem eductas nonaginta gradus seu quadrans intersite qaaη- lan ibi erit Ῥi a latitudo Martis s s D, tanta eris N inclinatio planorum majxima E A C, quammis ibi loci in s e Cars non tantum ab ecliptica digrediatur quantum in E. Primus talis dies occurrit XXII Aprilis anno M D LXXXII 1 , quelmetiam jam modo usurpaveram. Sol in 11 ου quinque vel sex gradi bus in fra nodum. Terra igitur supra lineam sectionis versus Martem. QV0
126쪽
Ρ Α R' s s E C V N D A . τρhomine major justo fiet latitudinis apparentia, quia e propinquiore loco. At contra, Cum non intersint bio gr. Solem inter& Martem, hoc nomine rursum minor justo erit haec apparitio latitudinis. Si ponas contrarias has eXorbitationes se mutuo tollere, inclinatio planorum igitur proxime aequabit visam latitudinem. Visa latitudo fuit 1 gr. 3o minut. Proxime igitur tanta planorum inclinatio.
Anno M D LXXXIV D. XXX Octob. selecta erat occasio. Sed nulla observatio extat. Die Vero XIt Novemb. sequente nocte hora 1 , Sole jam 1 vel 11 grad. delapso infra diametrum sectionis, terra Vero tantundem sublata C o P ERN iC o Avel diametro sectionis tantundem in terram demissas TYCHO Ni), Visus fuites in Σ3 gr. 1 min. , latitudine 2 gr. I 2 m. Boreali, Sole in I gr. e Versante. Hic parumper de angulo minutum ob inclinationem lineae visionis Martis ad lineam sectionis. plurimum vero is auctus eX appropinquatione ad terram. Minor ergo multo inclinatio quam 2 gr. 12 min. scilicet 1gr. 3o rnin. Anno M D LXXXV D. XXVI April. H. IX M. XLII visus fuit in Σ1 gr. 26 min. R. latitudo I gr. si min. Borea. Erat Solin 16ου proxime ipsum nodum. linea visionis Martis paulo inclinata, cum es sit ultra 16 Ergo angulus inclinationis maXimae planorum paulo admodum major quamigr. 9 min. scilicet 1gr. 3o min. aut paulo quid amplius. Sic circa alterum limitem anno M DXCI D. XVI Octobris H. VI. Vespertina, visus est in I gr. 27 inin.:m cum latitudine 2 gr. 1o mi. me ridiana decrescente. nam praecedente X Octob. fuit latitudo 2 gr. 18 m.
M 1i Octob. α gr. 3 8 ξ min.) Sol in Σ supra nodum. Terra ergo infra
nodum Versus Martem. Itaque ex appropinquatione major fuit visa latitudo quam inclinatio plani ecliptici. Post dies xiv Sole in noduinta competente, si iterum XXV iii minutis decrevisset quantum imminuta est praecedentibus xiv dic bus, restarenti gr. 4J min. At non manet proportio eadem imminutionis terra discedente a sidere Vel ho C a terra. Semper enim in remotioribus minor est imminutio. Nihil igitur hinc contra inclinationem maximam 1 gr. 3o min. depromi potest quin potius ea eminus confirmatur.
Demonstratio latius extendi potest. Sit B A ex terra per corpru Solis duciti in locum nodi I gr. -, tel)s: s steriis r Tlaneta quocun que nodiaciloco. Latitudo igitur,quam habere vitietur, multur inclinationem punditi de plano tantum tere distantis a limite quantum es abesse viri tura limite. Spectatur 1 a s c . Duo ei parallelon Α Η 'anta igitur appar latitudo in C ex A , tanta erit inclinatio puncti H . B G , A H , vs unetis inpradum eundem sub Pixis,quia parasieli. Vt in o bservation e M D LXXXV D. XXVI April. quia Sol in is es in 11 gr. 16 min. CL visus est cum lat. ergo inclinatio in Σ1 gr. Σs minut. in motu eccentrico est AC Cum Σ1 gr. 26 min. absit a limite v gradibus,& sint sgradu 83 parte minor sit sinu toto, erit & hic maxima inclinatio par-ῖe- sui major, scilicet 1 gr. 3o min. Circiter.
127쪽
85 DE M O V I B. ST ELLAE MARTis In PTOLEMA 1 CK hypothesi demonstratio hujus rei hinc procedit. Sit A terra, A B linea per Solem N edi in oppos itum in I . , et 1 D lj
clo =noimn Solis in suo orbe uitur per C centrum epicycli travi ibit. Sit in punc tu/n, j ipsi A c aequalis A E . Itaque quia QA C non erat in I velam, non etiam tantum ab ecliptica di bit quantum g limo Boreus . nec igitur D tantum distabit ab
cliptica quantum E , quia CD s omnia epicycli punciu aequalio, , idistant ab ecliptica, cum planum epicycli ad hypothesium aqui polgentiam e ciendam perpGuo ponatur parallelum plano eclipticae. At
quanto D Vel C minus ab ecliptica distat quam Ε, tanto propius esto ipsi A quam si , ut ita distantia D tanto major, & utraque eodem angulo ei A spectentur. Nam ut distantia C ab ecliptica ad distantiam E ab eadein sit sinus arcus C B hoc in ADJ ad um totum ΑΕ: ex doctrina sphaerica is clinatorum circulorum, eo quod B C B circulus inclinatus sit super ΑΒ sigile s D distunc, aequabier , ut jam dictum. Ergo ut distantia D vel perpen dicularis ex D in eclipticam demi ad perpendicularem ex E c AD ad 1 Triangulo igitur A D D A E E similia erum cum ML restingula in o. Γ ipunctis ecliptica laterum proportionalium s concurrentia lateribit A D, A E i, plano ecliptica ab eodem A puncto deseriptis sin idem longith dinis punctum in I 7 vel dis vergentibus. Ergo N A D , Α E inea in orbia concurrent hoc in, linea ex A terra per D st Lartem educta , in hocsi tu int dis in E locum centri epicycli, quando id in in limite. Et ic idem erit an limes inclinationis maxima limitis N iis latitudinis Martis in hocsitu.
TERΤ1Vs Mo Dus calculo & praeconcepta orbium proportiori indiget: quem tantummodo delibabimus propter consensibin . nam ac curata genuina ejus tractatio reservatur in partem quintam capsit LXIII, nec hic est necessaria.
In tabula oppositionum TYCHO Nis fuit latitudo visa in Σ1 grai 16 min. in graduum min. 32 . Sit A Sol, B terra, C Mars in eccentrico . Ergo linea A E per B r ram inter Fixas excurrem inciare in eclipticam, A C in orbitam tis. Et cum H Cars sitis aI gr. proxime limitem, anguluae E A C pin xime erit maximus. Olfm sic investigo. Sit A AIo oo , AC I N E B C. gr. a Omin. Vt ergo AC ad EB C ,sic B A ad BC A a I E min. a c. quiablatus abi BC , relinquit angulum B A C quaeli i
tum 1 gr. 8 min. 3 sec. qui in ipso limite esset hinc circiter 149 min. nonnihil variatur, si proportio B A ad A C Variat iij de quo infra. FIoc modo ex quacunque acronychia obsesyὸ ltione, cujus latitudo grandiuscula sit, inquiritur primum indi snatio illius puncti orbitae, post inclinatio maxima, considera odne distantiae a nodo vel limite. Vt anno MD XC in D. XXIV l lixudo visa sub oppositionem cum Sole proditur 6 gr. 7 m. meridias
128쪽
pARS SECUNDA . Mars in I 2 gr. κ. igitur Α Io oo , A C IPSO ex anticipato . Ut igitur C A ad sinum C B E , ic B Α ad HBm B C A ag gr. II min. Iosecun P XoII, qui ablatus C B Ε relinquit B A C quas itum I r. a min. Io sic. Abin vero locus iste aes circiter gradibus a limite, O gr.-no . Ut igitur sinus G gr. ad hanc digres ouem ab ecliptica Igr. a min. cs in to ius ad maximam planorum inclinationem, qtiae prodit Igr. 33IIa III. ubi de superi tuis tribus scrupulis nota est ut simus soliciti. prodeunt enim ex sitscepta proportione, de qua infra parte quarta. In forma PT O LEMΑ1Crumi A terra, C centrum epicycli e Martis.
D punditum imum epicycli eo quod e Sars in oppositione Sosis verserur Et quia Ε Α Sosis linea in ecliptica est,planum vero epicycli ponitur pamasielum plano ecliptica, erit C D parallelos E A . Ergo B A C A c D aqua
les, inclinatio silic t eccentrici s epicycli. Sed N aqualis G o ipsi s Α ob
plenariam hypothesitum aequiposientiam, vel certe, res C o P E R N I C o AB adic Ac epicycli PTOLEMAici Mnidiameter D C ad C A lineam ex terra in cen trum epicycli Ergo S c D A , c B A , aequales, s E B c, B A D, aquati latitudo
plana eccentricorum sunt AT AA ANTA.
, pos VIT PTOLEMAEO hypotheseos suae perplexitas, ut monstra multa congesserit in doctrinam latitudinum. Cum enim perpenderet, planum epicycli in omnes partes to
queri, neque statim videret per illas hypotheseos suae nebulas, epicycli planum eclipticae plano parallelon esse; tripli
cena confinxit latitudinem, & ut contraria contrariis fulcirentur' omnino laxavit e parallelo situ suum epicyclum uenec ex fide observationium quas non ita crebras habuit, nec ex mensura earum ubi habuit quia certitudini disitsus mediocritates elegit, extrema in errore ponenS. Hinc videas nullam omnino in usitato calculo puta in M A G I N 1 Ephemeridibus) contingere coni uinctionem Martis 5c Solis, quae non sit suti dicunt per corpus. Quod si verum sit, frustra natura temperam mentum latitudinum confinxerit, ne corporalibus conjunctionibus crebro contii agenti b. nimiae essent exagitationes sublunarium virtutum. Co PER Nicvs divitiarum suarum ipse ignarus P voLEM EVM sibi exprimendum omnino sumpsit, non rerum naturam, ad quam tamen O minium proxime accesserat. Qua de re lege RHE T 1 c V M in narratione. Gavisus enim suis appropinquationibus telluris ad sidera latitudinum species augeri, non tamen ausus est residua latitudinum augmenta PTOLEMAIcA quae haec appropinquatio telluris non assequeretur rejicere, sed ut dc illa exprimeret) librationes plano rima eccentricorum con
finxit, quibus inclinationis angulus PTOLEMAEo constans dc fixtis V a
129쪽
81 DE MOTIB STELLAE MARTIS riaret tur,atque is quod monstri simile sit non ad leges moitulina ecceii trici proprii sed telluris orbis plane alieni. Vide CO PER Ni cxii
Cum hac impertinenti di Verserum orbium colligatione caussam6 tu incredulitate mea armatus semper pugnaVi, nondum etiam visi, observationibus T Yc H o N I s . Quo impensivis mihi gratulor, obser vationes mecum mVentas este stare, ut in multis aliis prae conceptis opi nionibIS.
Sed ne quis ob hoc ipsum mihi fidem deroget, quod observatione, cum praejudicio traetem, en jam solidissime demonstravi librationes in clinationum eccentr1 nullas esse. Tribus enim modis investiganda inclinationis maximae propositis, in primo Sol erat circa sextiles quintiles Martis, hoc est tam propinquus conjunctioni Martis quani prope videri lc observari expedite potest; in secundo erat in quadrato Martis; in tertio plane in opposito ejus. At in omnibus tribus locis S6l versante Mars in eodem eccentrici sui loco consistens unam dc eandem inclinationem limitis I gr. 3omin. circiter in Boream S in opposito id co tantundem in Austrum prodebat. Sic capite Σ1Ι Marte motu ec centrico in nodis versante apparuit, quocunque loco sul orbis Sol con sti tisset seu proximus Marti seu ab eo remotus nullam unquam visam esse Martis latitudines . Et infra parte quinta pluribus probabitur, constantem esse declinationem cuique loco orbitae Martis ab ecliptica. Itaque hoc firmissime concludamus , inclinationem planorum ec centricorum ad eclipticam cur enim non in genere concludam, qu0 ut uni Soli Planetae 1nsit causam nullam habet Z quamvis idem in Ut
nere dc Mercurio ex observationibus demonstratum habeam ) planti nihil variari. Et qui PTOLEMAEUM lequitur, is hinc discat, planum epi- cycli parallelon esse ad planum eclipticae perpetuo. Nam id in limiti.
bris centro Versante jam demonstratum est . in nodiS Vero Versante ceptro epicyclum plane in eclipticam omnibus partibus competere supra cap. XII probatum est.
Jam quis mihi fontem porriget lacrymarum, quibus CX merito suo deplorem miserabilem Api AN 1 industriam, qui in suo OPERE CAEs Αχξο Ptolemaei fidem secutus tot bonas horas impendit, tot ingeniosissimas meditationes perdidit, ut spiris δί corollis δί helicibus & volutis & universo illo intricatissimorum sexuum labyrintho sigmenta hominula CXprimeret, quae natura rerum pro suis plane non agnoscit Z Sed ostes dit nobis vir ille, se divinis ingenii perspicacissimi dotibus facile nati iret parem esse potuisse. de caetero animum oblectavit suum praestigiis hisce sin quibus naturam ipsam provocavera fortissime superatis &in sche smata conjectis,palmamque inde famae perennis est ades, tus, quicquid0 lperibus ipsis fortuna ista steti menti attulerit. De Automatopoe ortam Vero κενοτεχνι ce quid dicemus, qui seXCentas imo mille lucentas fabricani rotulas, ut de latitudinibus hoc est de figmentis humanis in operibri suis expressis triumphare preciumque eorum intendere possenti
130쪽
R eductio locorum visorum in noctium extremis ad apparentis motus Solis lineam .
A C peracta inquisitione , demonstratis locis nodorum, inclinatione planorum ejusque constantia quae erant ad futuram reductione necessaria), jam definiemus, quς loca orbitae suae Planeta possederit, cum ei Sol ipse e diametro opponeretur. Omitti potuerunt annus M D LXXX &MDXCVII in argumentando , quod testimonium nullum idoneum perhibeant deficiente observationum certitudine. I. Posito tamen quod anno MD LXXX D. XI a Novemb. H. x M. LMars visus iit in s. 37 Π, dc quinque dierum motus fuerit 1. 33: cum itaque Sol haeserit tempore dicto in o. i. 3 ὰ ς, dc motus ejus ad dies quinque sit 3. J , summa utriusque motus fiet 7. ό. Distat vero Sol a Marte . Σ . E quibus 7 gradus integri consciuntur diebus v seu horis CXX.
In eadem igitur proportione residuurn 31. a. i. conficietur horis XIV. M. XLI. Itaque Frticulus oppositionis fuit die XVi Ir Novem. H. I M. XXXI.
Locus in Σῖ aer in ecliptica. Abest autem hic a gradibus zo. Cupio scire , quanto fiat longior arcus orbitae a nodo usque ad arcunulatitudinis per 28 Π continuatus. Igitur ex PHILIPPI LANDSBER c11 Triangulorum doctrina quem virum honoris de gratitudinis caussa nomino. qui optimas dc aptissimas secures ad substructiones Astronomicas in copia e propinquo dc Vili temporis precio mihi suppeditavit ; quae citra illum e longinquo dc cum ineptis manubriis magno cum operarum impedimento petendae fuissent .rangens lateris Eo multiplicatus in secantem anguli 1. 3o inclinationis , abjectis 1 ultimis, eX- crescit tantum 18 particulis, quibus circiter 31 secunda respondenta. Mars igittit stans e regione 28 Π, promotior est in sua orbita per 31.
Ponendus itaque in i. 28. 31 1r, correctiuncula sane non necessaria. Latitudo 1. o Borealis. II. Anno MD LXXXII D. XX1IX Decembris hora noctis sequentis XIM. XXX visus est Mars in 7 - , cum esset Solis locus verus 17 . 13. 3 3b. Transierat igitur articulus oppos1tionis. Fuit autem motus Solis diurnus si 1s Martis 1 .summa 81. 18. Et distabant hoc momento sidera per Σὸ. L Vt igitur i. Σ3. 18 ad XXIV horas, sic Σὸ. 3 ad horas vii M. xxx 11. Quae subducta ab horis XI M. XXX relinquunt articu culum verae oppositionis die XXV 111 Decembr. hora 11I M. LVIII postmeridiem. Locus I P. 1 . 32 m in ecliptica, dc per reductionem quς Jo impetrat in J J m. Latitudo . s. Borea ex fide tabulae BRA-ΗEANAE oppositionum . Nam inter observationes differentes invenio latitudines: nocte post D. XXV 1 Decemb. . vel 4. 2: nocte Vero post xx Ix Decembr. 8 Vel et