장음표시 사용
161쪽
i14 DE M O T I B. STELLAE MARTIS b1secta scilicet cccentricitate J hypothesin cap. XVI inventam. Nunc quia contemni non potuerunt , sola igitur haec Octo minuta Viam praei Verunt ad totam As ΤRONOMIAM ICformandam, suntque materiama gnae parti hujus OPERIS factata:
Ejusdem hypotheseos redargutio per Observa
tiones extra situm acronychium.
V Nc ad alterum argumentum accedam, quo falsa demona stratur capite XVII inventa eccentrici eccentricitas non obstante, quod Veros exhibet longitudinis motus): nempe ex observat1on1bus aliarum Cum Sole configurationum ex tra oppositiones, quoties Planeta in apsidibus eccentrici versans observatus fulta. Anno M Dc D. A Martii circa mediam noctem visus est Mars in 1, . ΙΣτ cum latitudine 3. 23. Bor. Fuit ejus longitudo media per nostram additionem correcta ψ. 24. I . 18. aphelium Vero in F. Igitur anomalia O. O. 12. 12. Quae requirit aequationem s subtrahendam per hypothesin locorum eccentricorum supra constitutam. Igitur locus Martis eccentricus in 13 : Solis locus in z3. J. 3I X.
In schemates it A Sol, B e Iars, C terra. Erit igitur e si tractione C Masi 12 is ab A B Σή. 13 Ω angulus C B A 30.ό. 3o: subtractione vero C A 21. 43. SI X a G B Σή. Ir. - erit B C Α 123. 39 . Vi autem C B A ad C A ,sic B c 1 ad ΗΑ .EsI autem C A distantia Solis a terra ETY C H o N is tabula snoa qua et si vitiosa , tamen veritas hanc intres Io oooo consistit, ut insta cap. XXX audiemus) . Ergo Aa inter I FASO NIn perihelio sumatur observatio , quae est habita anno MDXCII ID. XXXJulii sequentis noctis horas M. XLV. Inventus est Mars in II. 39 κ cum latitudineis. Austrina. Longitudo media Martis Io. Σ Aphelium 28. 11. 43. Abest igitur Mars a perihelio z. 39. F. partibus, quibus per hypothesin supra inventam competunt 3 2 aequationis subtrahenda, ut sit l0CUS ccccntricus Martis Io. Σ1, 44.3o, locus Solis appa rens in II. 3. ό Ch. In schemate continuosur A A in sit AD in Σs . 3 ὁ Ε D etero ly17. 39. 3ὁ κ. Ergo EDA 2I. G. O. Et quia ED Ι7. 39. 3O K, Ε A IT 3 si ergo A E D I 9. 23. 3 ς mi autem ED A ad E A ,sic A E D ad AD. EN autemDE A distantia Solis a terra ex TYc AONIs tabula Ioa se . visiosa quid mim tamen certo major quam Io oo oo. Ergo AD HI inter I oo Jo s Uri sis Sed cum
162쪽
sed eum fletia Martis gradibus di ter is perihebo , bretior erit A D in ipse
ρuihelio circiter II. imGpue inter I o o F s II GIM . Viraeque vero cum a ' ea tum perico Ut augenda, eo quod ha per observationeου ad eclipticant,rblatas computatas in . Itaque A D s A A sunt linea in plano ecliptica. Qua de re cape hoc
Observationibus stella MARTIS ad eclipticam
relatis, & per eas lineis in plano e Clipticae invest1-gatis, ostendere longitudinem linearum, quae iis e regione in plano Orbitae propriae respondeant .
Exponatur B A D linea in plano ecliptica,s per Α, quae Sole eu centrum undis denotis, ducatur recta L A M in plano orbita, ut' a sit in s M. Sit autem terra in C, s triangulis C A B pars plani ecliptica, ad quod planum tri
anguli L B A intestigatur rectum: sconnectanturpuncta C. L. B : continuentu
que linea ad vesciem Jhara Fixarum in b, Ahin λ, AG in κ sintque x β arcus ecliptica, β, λ arcus circuli latitudinis, κ λ arcus transversus. Igntur obsertatio loci flesia sub Pixis refertur ad eclipticam, traducto arcu circuli latitudinis ad eclipticam in ' recto per locum flesia visum s triangulum C L Aese pars de plano si ius circuli. Sed N λ β ponitur circulus latitudinis ad eclipticam κ. ' rectin. Duorum igitur circulorum ad eandem eclipticam rectorum plana EA N LAa mutuosecant per lineam L B guare per xix undecimi EVCL 1 Dis sectionis linea L A perpendicularis erit ad planum
ecliptica C B Α ejusque lineam B A , hoc L B A erit rectus. Inventa igitur longitudine B Ain ecliptica, s cognito angulo L A B , non poterit ignorari longitudo L A quas ita. quod erat faciendum . In pnaesenti igitur negotio , cum inclinatio seu angulus L AB sit T. 8 hoc loco, ergo L A est in praesenti dimetasione longior per 82 particulas quam E Α, & a M per 7 2 longior quam A D. 'Correctaeigitur Apogeae fient 16 176 2 vel 16 6928 A LPeriit ae
I oi 37 vel 136 6 6 AMSummae 3 o 3 899 Vel 3 O3 394 LM Dimidia 13 29 1 o vel 11 1697 N LEccentricitas I 281 2 Vel 11 3 7I Κ ATranspositis his numeris, ut ex K L vel x M fiat Io oo oo , eccentricitas eccentrici est inter 83 7 & toros. At nostra hypothesis postulabat IIJ J 2, quae utramque illarum superat. Ergo falsum postulabat . Nec te mOVeat quod altera 1 o Ios, quae eXtructa esst eX usurpatione ipsarum AC SI AE aequalium, propiuscule ad II 3 3 2 accedit. Nam Lum hic observationes ad Solis apparentia loca eXpenderim, eccentri-K citatem
163쪽
11 e. DE M O T I B. STELLAE MARTI scitatem ex ipso centro Corporis Solaris CXtru erim: non erunt igitur 1 e ΑΕ, aequaleS. quare eccentricitas haec multo minor quam omnino esset 8377, si distantiae Solis a terra 993ΟΣ & IOZ68O rite habe rent, quas adhibere pro IOOo Oo, dc, IO OO OO, demonstrationis hujus ne cessitas cogit. At quia infra hae TYCHONICAE distantiae corrigentici ad radi1 mediocritatem propius adducentur, ideo eccentricitas hie quaesita inter hos terminos 8377 & IOIo 6 certo Consistit. nempe ap
propinquat medio totalis eccentricitatis 1816 prius inventae, scilicet
UT EADEM demonstratio etiam in PTOLEMAICA secundae inaequa litatis hypothesi procedat, age ut priori capite. Tu ItyIS CB, A, ED, EA , mayori hematis , parallelos ΑΙ , BI, AFf e terram in A , centrum epicycli veris, punctIrari circi quod epicycis rotatur , distans a centro epicycli tota eccon tricitate Solis) i et D . B : Solem tu Fr. Ge ut AH sit aequalis Sparallelos ipsi v Α , s Ac ipsi C Ar ut sit anomalia commo
tritionis coaequata anguis H A D , G A B : Mara vero pro il
Caetera per se patent, .PR o forma & hypothesi TYCHONICA secundae inaequalitatis mane, A terra, H. G. Solrsi S AD, ΑΘ, paralleli s aequales agantur, uisit e Mors iterum ins s 1. Frunt igitur, linea visioniae,A F , A Ι, eadem qua PTOLξ-Mno , sparalleli linias visionis Ε D , C B , majoris ematis. Cluare in erudem a Sole parteου Ῥergerita, 9mma nearum H F, G Ι, aquabit priorem B D . eritqypropter para telas lineas demonstratio plane eadem qua ab initio capitis.
EANDEM vero demonstrationem vitiosae constitutae eccentricitatis eccentrici ut priori capite etiam restitutioni BRAHEANAE, quae nititiis medio motu Solis, accommodabo, ne quis existimet hanc dissonantiam ideo evenire, quod observationes a medio ad apparentem Solis motum perperam transposuerim. Anno M D c Di v. Martii fuit ex sententia TY c Moesis longitudo media Martis 4. Σή. II. 3: apogaeum in Σ3. I R. Ergo anomalia simplex s 3ό: quae requirit ex ejus sententia aequationem subtrahendam I. 7. II, ut sit locus Martis eccentricus 4. 28. 3.12, solis Vero motus medius 23. 4. 3I. X. Aschematesuperioris P A punctum medii motus Solis, distans a centro Solis tota eccentracitate Solis. Angulus igitur C B A et 8. JI. 22. B C Α ΙΣΙ. 28. o. Atque hic demonstratio cogit tam A g quam Acassumere aequales , scilicet Io oo oo; manentibus quae a VETERIBUS &TY C HO NE posita sunt, quae infra parte tertia ventilabuntur: ubi oste detur, paulo minorem este distantiana terrae a puncto medii loci Solis, hoc est, epicyclum PTOLEM A1cVM Vel annuum orbem Co PERNIc0'T YcHO N Icv M non ordinari aequaliter circa id punctum, circa quod α' quales
164쪽
PARS SECUNDA . II quales anguli conficiuntur temporibus aequalibus. Sed jam insita stamus fundamentis positis: ssit C AIo oo oo: erit igitur A B It o . In perigaeo anno M D XCIII D. XXX Julii , cum fuerit longitudo issariis ex BRAHEI sententia I 2. 43 apogaeum 23. 34 CL, ergo an Omalia simpleX I8Σ. 38. 3. quae requirit aequationem 33. os addendam, . Itaque locus Martis eccentricus 1 o. a. i. 48. 31 : locus Solis medius 1 .i 3 . Ergo in schemate erit E D A 2ό. Jo. 33, s A E D IJ8. 41. o. Sit
iterum EA Io oo Oo , quamvis insta subam dictum P paulo major erit futura. Ergo a DURIoo. 'am mmuos per IT,ut in ipsum perlaeum comparas : sit - ue υ ab . Altera vero augebis circiter Ioo, ut in apogaeum ipsi munia comper se eritque I Scib. Hiramque vero augebimus ut prius P si plano-,tam inclinationem , additis in apogaeo Sa n perlao par eruntque ab luta
. At qualium B x in Iooooo , talium K A Io Ia. Requirebar vero res tatio TYCAONICA ex acronychiis concinnam s capite viri exhibita majorem quantitatem ipsius B K siilicet Iosue:
OsTEN sv M itaque est, etiam TYCAONIC et restitutioni accidere, hoc incommodi, ut alia eccentricitaseccentrici prodeat ex acro nychiis, alia ex reliquis observationibus. Interim etiam in hac restitutione TYC Ho N IC A OBSERVA ΤIONES ad bisectionem viam praeeunt. T Y c H o N I s enim eccentricitas tota puncti aequatorii est 2 orso, dimidium 1 oo8o , vel in aequantis Paeo LE-
ΗΑ1c1 forma 9882. Et hic invenimus Io 31Σ. Quod propius ad hanc dimidiationem accedit. Accedet autem multo propius, & infra hanc descet adet si aenape ad justissimam 928 Σ): ubi AC majoris schematis hoc est 31 minoris sinistri cum ea AB vel ci 1 distantia apogaea) fuerit minuta; vicissim A E dextri schematis ejusque aequalis vicaria D Fliinistri dccum ea AD vel A p distantia perigaea fuerit aucta. Minori
enim parte aucta,majori diminuta, disterentia minuitur inter utramque. CVLPAM autem hujus discrepantiae inter diversos modos eccentri, citatis quaerendae ut idem memoriae causa sepius repetam) sustinet, solum vitium assiimptionum, quae mihi fuere consultis cum TYCHONER ARTIFICI sus hucusque communis. Nam hinc certo concluditur, non esse certum dc fixum puncturn in eccentrico Planetae, circa quod planeta perpetuo aequalibus temporibus aequales angulos conficiaci .
Nam illud omnino siquidem alterum assumptorum de Circulari orbita sideris retineremus librandum nobis esset in linea apsidum sursu detprsum . quod quomodo cum rationibus naturalibus conciliari possit, non video .
165쪽
rt 8 DE' M O Τ I B S T E L L MKRTIsImo vero & alterum assumptorum infra cap. XLIV destruetui si 'P- nempe orbitam sideris non esse persedium circuluna, sed ovalena longissimam omnium esse diametrum apsiduim , breVissimam ver6 quae per centrum figurae transit in longitudinibus mediis . Mirum iti que non est , observationes reliquas CXtra Oppositionem Cum Sole n6hconsentire huic hypothesi capite xvi Constitutae, cum duo falsa in ea assiimpserimUS.
Causa, cur falsa hypothesis Verum prodat & quatenus S
PERNICI quem sequor magistrum in hypothesibus unive salioribus systematis mundani) jugulum petatur: opera precium putavi lectori ostendere, quomodo hic ex falso ve
Primum jam vidisti, non plane verum sequi. Cum enim iter pla netae per unum eccentrici planum duobus modis consideretur: nempe dc ratione longitudinis sub certis gradibus & minutis Zodiaci circuli, dc ratione altitudinis seu distantiae a centro mundi quod Circumit, quam aliis Zodiaci locis exhibet aliam: nostra falsa suppositio invexit quidem Planetam debitis temporibus in debita loca longitudinis, at non debitam ci praestitit altitudinem. Non igitur plane verum sequebatur ex falsa hac hypothesi. Deinde non ideo idem est: effectus circa solam etiam longitudinem i& verae hypotheseos adhuc incognitae Sc falsae a nobis assumpi , quod ad sensum effectus idem videtur. Potest enim minimum aliquid deesse quod sensus non capiata. OCCASIONES autem, quibus fieri potest ut falsa hypothesis veram aemuletur intra sensus subtilitatem circa longitudinem, jam demonstrabo.
A centrum mundi recta M piriatur in onstas nodiaci partes , po iv a' grad. si s Et esto , ut perram aliquam hypothesin manean dim,dio sui temporis inter lineas A M s A 2 Uer Itur ad Ainistrarata , dimidio rei ηρ ad dextram , sic ut semper pose dimidias temporis restitutorii sit in linias A M, ἡ ρ alternis: s hic particularis esse σ
166쪽
ΡAR S SECUN DΑ. b, bH os sumatur exprimm per aliam aliquam inventam hypothesin. stisque qualiscunque circuis aut via alia tortuosa sirabatur centro in lineau 9 Dcepto , dummodo is A centrum mundi complemtur N a linea M s in ob aequalia secetur. Ei r quod in propos itum , Planeta circulum aequabili Hotu qui circa uuum aliquo unctum in linea M P si xum seu magum re--la, is μὰ emetiente: uis centro A ribatur N aequaliter rara eatur o P cim .lis. Est igitur aliquid omnibus his circulis aliisq; figuris commune, per quod id obtinetur quod erat propositum, nempe hoc : ut centrum mundi ambiant, circa aliquod punctum in linea M p regula-iitereant, . Jam figura Vel circulus hic Vel ille, punctum aequalitati, hoc vel illud, ex iis quae sub eodem genere comprehenduntur, falsium esse potest. At ciliciebamus quod erat propositum, non per
hinc falsam speciem, sed per id quod in hac usurpata falsa specie gene-
Progrediamur jam , ct sit ut Flaneta poset quartaου temporis in lineis
1M, ΑΚ, AP, AL versetur, nempe existeiatibus M A K . M A L. minoribus
uamsunt, recti anguli. Hic igitur prior circulus o P aberrabit apud late- u. a eni.' ponebatur circa ceVtrum A regularis, aesti igitur recta per 1, qua sit perpendicularis a P , nempe V X , emta M A V. M A X . mensura et artarum temporis . a se proinde hac hypothesis reponeret Planeram in i
neas A v, A X debuit in AK , O , Ac cum eXperientia testetur , motus Planetarum circulos certissine affectare etsi non plane eos forsitan ast equantur , sitque hujus nudi motuum natura, pedetentim Intendi remittique, nihil admitte te stibitaneum e error igitur huyus hypothesios circuli o P a linea Α M paula lom incipior, inde magis magisque augebituri s in Agrs et maximin, iterum sue paulatim evane re in AP . Ergo hypothesis aequabilis N concentrica b p nu iam plus peccabit quam Α Κ , A L , aragulis Κ A V. L A X. quisunt in Marte graduum I Q p. SIT IGITUR jam alia hypothesis, quae nobis insuper etiam lineas, ΑΚ, Α L, eXhibeat. Rursum autem Variae esse possunt hypotheses, quae id efiicianti . . am possemus connectereptvncta , ubi A K , A L , secant circulum o P . s ubi hac re scit rectam M p , ibi ponere possemus punctum galitatis motus circuli o P , c ut motin circuli Ο Ρή, in aequalis . tunc obtineremus etiam lineo Ax, A L . Sed quia genius quidam nos jubet, simplicissima dc aequabilissima eligere, ideo quaeremus circulum, qui circa suum centrum moveatur aequaliter, qui nobis efficiat quod est propositum. Constitutis igitur partibus A K , Α L , aequalibus ab Α λ- ptis , ilics Α ς , Α L , connectanturpuncta K L, recta sicante M P in C centro cyacio c xsiribatur circi fus eccentricus M N, Vin motus sit circa centrum regularis. Repraesentabit hac hypothesis Planetam debito loco, in Ensis quatuor L M, AN, AR, A L. At non haec hypothesis sola sed multae aliae hocppisent facere,, quia generale hoc habent verissimum quiderm ,
167쪽
DE MOTIB. STELLAE MARTI snem . Quare iterum si quis rescat error, is erit in sedecimis tempo rum , locis intermediis . At quia tertius hic eccentriciis A I tam prim0 τ quipollet in locis A M. Α Ρ , quam secundo in locis insuper Α x. A L : nul lum igitur novum ingerit errorem. Et quia secundi error erat ma i mus in octavis temporum qui jam est absorptus, restabit igitur in sic ς Cimis de veteri errore error multo minor. Quod si proportionς β tamur: ut quia primi eccentrici error fuit 1 Ο graduum , seciundi eriVI9 Vel 28 minutorum, nempe illius septuagesima δί vicesima qdjὴ pars, jam iterum totuplos faciamus secundos errores tCrtiorum:
168쪽
PARS SECUNDA . I Iintra setas 1m defectum negocium coegerimus etiam circa sedecimas tenaporiS. CA ITA VEL IAM patet , quatenus dc quomodo Verum sequatur ex
falsis principiis: nempe id, quod in hisce falsum, speciale est & abesse,
potest; quod vero necessitatem affert Veritati, sub generali ratione verum omnino dc ipsum est. Denique ut falsa haec principia tantummodo sunt apta certis locis per totum circulum: ita neque verum citra illos ipsos locos omnimode sequitur, nisi quatenus accidit huic negocio , ut a sensuum subtilitate, differentia aestimari amplius non possit. AT QVE HAEC eadem hebetudo sensuum tegit etiam hunc errorculium, qui in octavis temporum superest. Supereste autem sic demonstro. si eae a m sum crabatur perferiis eccentricus, ut imi aquales B D, s ξ, B F , B G ; fecerimWque B C tantam, ut F angulus imperatus existis: hon equidem aque arbitrio nostro relinquitur,quantum exhibere velimus an-νulum s A C. Fire enim omnino necessarius. Heui, ex A perpendicum in Q , quasit AZ. Sit autem AC ut supra) Ioc , qualium C Q ooooo. Et quia A C Z . 1 ,s G A Z vel ZC utraque harum partium VIa . Ergo Z VIIIaz ,s A Z ἐ- 3T. Q Z 83. a s. H. cujus tangens S a. Sumatur autem p A Z rupulis minor. erit ejus tangens p L Joo. Sed ualium AZ IIIa , erit Z F II Io. riare My aaQ. EDautem major quam T D . quod crimonstru . G diam rer circuli. aequalis ergo Q i is p B, B D ,semidiametris juUritis. B F , B D , mulsumpta sunto majores quam F D . ergo s major quam F D . Communis auferatur F Υ . Major igitur residua υ quam T D . Et tamen nos ex abundanti patiemur a equalem esse. Subtrahatur CZ IIIaz a C et , ut etae relinquatur Ses P. II
Et quia Z T S Cras , addam ei aqualem ipsi Macsi esses et os illare stat .
Fiet ZD Ooso . Sed qualium AZHI Io oo oo ,s G Z D tangens anguli Z A DKΙ; I. Itaque hic angulus 8 I. 2.31. Sed Z A ae fuit 8 I. 27. Ergo T A D Sel f A G minor e t quam 18 . 8. disserentia, eo quod T D sit minor
Ecce hic necessarium angulum ae AD, qui debuit esse 174 minut. Itaque si Q F pro ii minutis facias Iz, fiet T A D 2 . Atque utrinque Planeta 3 scrupulis fiet altior justo. AEquatio ergo nimis videbitur magna. quare eccentricitas nimis magna. Minuetur igitur parumper, ut in lineis Ax , Α Ε, Planeta circiter 1 fiat depressior, atque in D E, F G,
t0tidem scilicet 1 scrupulis altior.
Ita per hanc contemperationem variarum causarum sit, ut errore, stitero alterum compensante calculus intra sensuum subtilitatem adducatur, deprehendique non possit specialis hypotheseos falsitas. Ita de gloriari non possit haec vafra meretricula de veritate spudicissima puella in suum lupanar pertracta. Honesta quaedam foemina meretri-ςζm praeeuntem arcte sequebattir ob viarum angustiam & turbam ho - η tuum: quam stulti de lippi Logicarum argutiarum professores, qui L fron-
169쪽
11 a DE MOTIB. STELLAE MARTIs frontem ingenuam a perfricata nequeunt dis Cernere, Celisuerc meretri cis esse pedisse litat . ATQUE proculdubio causa ess, cur cap. XV III in m R dc passim alibi adhuc unum δί alterum scrupulum desit. Sed neque et ror deprehendi facile possit, cum Observationes usurpatae non incidant in apsidas quartas OctaVasque temporum.
HACTEN Vs itaque traducta fuit hypothesis primae inaequalitati
serviens in qua BRAHEo cum COPERNICO convenit; utriq; Vero non nihil in forma a PTOLEMAEo dissentiunt a medio motu Solis, quem 6 mnes tres autores adhibuerunt ad apparentem motum Solis. DE 19sqostensum est, sive apparentem motum Solis δί hypothesin cap. xvi inventam sequamur, sive medium motuna Solis dc hypothesin cap. virtex restitutione BRAHE 1 propositam,utrinque sequi falsas distantias pla netae a centro seu Solis Co PERNI co dc BRA Ago ) seu mundi Prors MAEO ). Itaque quae prius aedificaveramus CX observatis BRAHEA N is, posterius ex aliis ejusdem observatis rursum destruXimus, quod necessario nobis contigit probabilia nonnulla sed revera falsa imitatione priorum artificum 1eCut1S. .