장음표시 사용
171쪽
liter Circa punctum aequalitatis
N AVNC igitur modum ANTECESSORES nostri primum Postea calculo consti locum Planetae eccentricum repraesentaret at qta OdVis momentum , conversi sunt ad inaequalitatem se cundam quae a Sole pendet) eXplorandam ; Comparante, locum Visum seu apparentem Cum loco eo , quem eccentricus de s liprima inaequalitas Planetae assignarenta . Cum autem mihi hanc eandem semitam eunti anceps bivium ap
paruerit superiori X I X capite & XX ; & observationes fidissimi duce, cum observationibus pugnare sint deprehenta : cogitandum fuit de to ta ratione itineris aliter instituenda, MEΤHODO quae sequitur. PR1MVM hac parte tertia aggrediar secundam inaequalitatem, de in illa per observationes indubias demonstrabo vel confirmabo vel re tabo, quae hucusque in principiis posui dubio tamen assensu. nam hac veluti clave inventa, reliqua patebunt. POSTEA parte quarta ad ina
qualitatem primam ac Cdarm. In MYsTERIO COSMOGRAPHICO Cap. XXII cum Physicam cati sana aequantis PTOLEMAICI Vel secundi epicycli COPERNICO-TY cadaN 1C1 redderem, mihi ipsi objeci in fine capitis: quod si causa a me alta ta genuina esset, omnino per Omnes Planetas Valere debuerit. Cuim autem ae E LLV s, una ex sideribus Copernico , vel SOL reliquis ,2 quante hoc hactenus non indiguerit, speculationem illam in certam ese volui, quoad Astronomis amplius liqueret. Suspicionem tamen concepi, fore dc huic theoriae suum aequantem. Postquam in TYCHosis notitiam veni, suspicio haec in me confirmata fuit. Nam BR Augus ialiteris anno M D XCum ad me in Styriam missis haec verba ponici :Orbis annum juxta Copernicum , vel epicyclin secundum Dolemaeum, non videtur Vindem simper magnitudinis, quoad ipsum recentricum collationes la ; sed alterationem adducit in omnib- tribi superioribis ib,
lem,adeo ut anguis disserentia in Jorte ad gradum unum min. excrG t. Idem eodem tempore in appendice ad Mechanica seu narratione, ude suis studiis perstrinxit . Nec multo alia verba tomo 1. epistolarul fol. Toci. ubi existimat, causa eccentricitatis Solaris immisceri qtian dam inaequalitatem etiam eccentrici aequationibus & situ bus acronychiis. quod parte prima refutatum quidem est, non redundare in situs acronychios, Vel certe minimum aliquid , at videtur per correctionem quandam de quadrangulationibus Martis cum Sole intelligi debere.
172쪽
ΡΑRs s ECUNDA . IAM TUM, Cum Orbem annuum audirem augeri minuique, dictatabit mihi genius id phantasma Oriri ex eo, quod Orbis annuus C OPERNI ei vel epicyclus P T O L E M AE I non aequaliter a centro illo distet, circa jubdaequalibus temporibus aequales conficere ponitur angulos. Nam quae causa Playsica,augeri Sc minui circuitum centri s YsΥΕ, ΑΥ is Plata uetarii l TYCHONICI Vel Circuitum TERRAE COPERNICo vel EPICY-
LVM sidus gestantem PTOLEMAEO Z quae haec inquam in Astronomia ne exemplo novitas , sine verisimilitudine absili ditas ρ Quin potius redi par erat, alibi Solem o PER Ni Co vel centrum systemat1ς Pla uetarii TYCHONICI Vel corpus Planetae PT OLEMAEO a suscepto ae
fialitatis puncto quiescente apud CO PERNICVM TYCAONEM, cu cumeunte in eccentrici Circumferentia apud PTOLEMAEUM longius di
stare,alibi brevius: atque id proculdubio in linea apsidum. Atque huic
iei commodam occasionem Videbatur suppeditare mea illa ex M Ys ΥΕ - 110 MEO COSMOGRAPHICO dei'Vata suspicio, si nempe in theoria Sotis vel theoriam ut ita dicam EPICYCLI PTOLEMAICI aequans
Esto ut incipiat inaequalitas secunda a linea medii motus So I rs , ut hactenus placi ut ARTIFICIBVS ne quis meam n O Vationem, qui appareati foris motu utor, in hoc negocio suspectam habeat consergis j obemate prasenti eccentricitas Ptincta apud CO PERNICVM, non a centro 61 1s Α, eda C puncto circa sed regularis esse ponitur TERRAE motus. Id punctum c sit non orbis terreni D E trinium aequalitiatis centrum, lon- puris A SO Lr distam quam n centrum orbis terreni E D. Dico his con
cessus, observationes tales exhibitum iri, ex quibus quis suspicari possit, orbem annuum D E augeri minui que . Erigatur ex C perpendicularis ipsi 'DE, qua it C sit M A R T i spesia bis in f,
aequalis utrinque pod si igitur aequaleb essent
apud utramque anomaliam commumtionis, aquales. At quia C E m or quam C D , major etiam apparebit anguluae C F E angulo C F D . Propterea illi qui non attendit, hanc amplificationem contingere tantum m g tu vicinis locis, s contrariam diminutionem in D loco contrario tantum uecensebit totum orbem annuum interdum feri ampliorem , mei ura C Ε ; interdum an Iastiorem,mensura D 'terea quo inlis aliqDiscum hactenus usitata bo vomiapras ponit c punctium aqualis motus esseidem scentrum circuli D p .
e I ,pro eo quod priuN COPERNI cofuerant D c N At centrum, circa motus epicyclicus regularis erit, tu F e N si E D aequalis sparallelos 1 n,
Centrum s Dilematis Planetarii est co-anuni sectio linearum, quae per linguloruPlanetarum a psides traducuntur. Atque
est vel pro Xime corpus So- iis , ut BRA HEO initio placuit, vel in ipso centro Solis, ut EGO corrigo.
173쪽
trum mundi,ut PTOLEMAEO placor,tram sertu Sic propter translatum D in c,tra fertur p in 1. PTOLEMAEVS c se cxistimam,ipunctum, circa quod epicycli I H m tus aqua erit,esse etiam centrum epicycli 1 H,omnino sp u ponit aquai se propter as ira ara malia coa quam utras trim H F C quam 1 F C , hoc in Foundum hoc hema tam 9 O quam 2 O,EnaMs eandem statuit aquationem epicycli,nempe a quais angulos es C p s 1 C F . odsi observatio testaur majorem s c iquam 1 C F , tum centrum epicycli non erit in F pun Io aqualis motin sedis emersus possito, quod F nio ominus centrum epicycli esse puto tur, o hi no epic cluae auestus esse videbitur in anomalia circa H , minutus in i ocirca I, d arte motu eccentrico hoc eis, linea in eodem loco Fixarunti versante utrinque . In forma TYCAONICA maneas C TERRA , D E circuluS SOLIS , centris sed aqualitatis centro a sintque linea quibus Plancta oeiactur silicer c i,s cn eadem qua in PTOLEMAEO. Igitur ex debcendant f p cpati teli u L, 1 x L sint centrum stematis Tianrearis, coin circuitus cen
trum sit M versusperlaum S OI 1s, ut quanto B verum centrum circuitus S 3 L 1 s praeter opinionem descendit insta A putativum centrum pusilem circuitia Sohis, tanto N M centrum circuit m KL in quo puncitum invenitur, a uel ueconsurgit eccentricit in descendis sub csntque aequales A c B M . Erit lint coaequati motus in eccentrico ilica K i, L pois integras Plis erae resilutio nos bipara elos. Existimans igitur T Y C H o C TERRAM esse in medio cir cuitus x L si ferentis eccentricos Plansarum, angulos C I Κ. C H L .faciet aqviles,quando C LFI . CK I. commutationis anguli unt aequales. Daeis depres h dantur inaeqt les, s c H L major, erit s c L major quam c K -x L orbis deferens centrum systematis videbitur in L crescere, in k imminui ; eo quod non creditur, M centrum orbis qui defert systemata Planetarum esse extra C TERRAM, circa cujus centrum motus illius orbis est aequalis. Nam ad tegendam veram causam hujus diversitatis,nempe ad liberandam suspicione eccentricitatem So1 Is , multum confert, quod h0c pacto' ibi jbrevis sit c x distantia centri systematis a TERRA, ubi longa
systemate,& si simul medio motu solis utamur; tune illi epicyelus, huic circulus deserens systemata Planetaria,fit eecentricus, cuius apogaeum vergit in parte apogaeo Solis praecise contrarias: ectentricitas vero ejus , ut infra sequetur,pIaecise aequat eccentricitatem Solis veram seu dimidium hactenus eredita.
Causa conversarum in hunc modum apsidium haec est. TERRA enim CopERN Ico perambulat contrarias partes SOLI TYCHONICU& epicyclo PTOLEMAIco vero D c,cΕ, distantiae TE RRAE'a SOLE, SOL Is a TE RR A , & MARTIs H vel 1 a centro p aequalitatis epicycli, subtendunt angulos per omnes tres formas ejus lena quantitatis: es' go dic distantia: So Lis&TERRAE C OPE RN I CANAE in contrarias pla
174쪽
ΡΑRS TERTIA.cias transferentur a BRAHEO SC PTOLEMAEO, nimirum C Ε in C L vel CD in CK vel F I. V r 1c1T V R hanc speculationem observationibus vel confirmarem vel convellerem, hanc Viam insistebam. Cum apo gaetum Sofrs sit in is, quaesivi ala eXtaret observatio, Cum ratione primae inaequa
litatis esset bis in ue vel V: Sol vero altrobiq; in 1 E, deinde in ue
Atqui hoc non est possibile, ut fiat intra tam breve x x vel XXX anno-riun spacium. Motus enim periodici MARΥ1s &SOL 1s sunt incom-niensurabiles, nec unquam simul in suas quartas vel opposita incidunt post peractos alterutrius circuitus integros eorumque dimidia & quam las. Oportuit igitur eligere quod fuit quaesito proximum , & multos c6nstituere dies per hos X X annos, quibus Planeta est observatus , ii L. quibus an Omalia commutationis coaequatae esset Ρό vel 17o vel proxime tanta, MARΤE in s Y vel QS vel circa) versante. Postmodum illos dies omnes oportuit in catalogum observationum MART1s immittere, ut viderem an etiam iis momentis fuisset observatus. Quod nisi frequentissime fuissete' observatus a diligentissimo TYcΗONE BRA Ag, tam exquisita fuit haec electio, ut voti compos fieri non potuissem. Cum autem TYc Hoposuisset apogaeum MARTIs in 13 requireretur vero
locus MARTIs per aequationem eccentri correctuS J QE . ergo an malia coaequata requirebatur 2. Et cum ex ipsius tabula coaequatae 2 responderet aequatio 8. 11 : ergo requirebatur anomalia media eccentriso. 16 per qiuam ostendebantur mihi duodecim articuli temporum per annos viginti a M D LXXIX in M D c . An autem ex his temporibus alicui esset anomalia coaequata colo
mutationis semel 9 o,iterum o ; vel quanto illa major minorve, tanto haec minor majorve; sic artihi, se fuit indagatum. Vna MARris revin cia; habet 687, duae So Lis habent 73oet: differentia dierum 3 , quibus e m diu medio SOL 1s respondent 2.1 . Σ3. Tanto igitur variatu se alia commutationis ad finem cujuslibet revolutionis Martis e mando igitur intra unum biennium, quae
runtur duae commutationis anomaliae aequales invicem, Marte eodem utrinque eccentrici versanteue oportet ut ille uterque commutationis angulus sit 1 intra 1v annos requiritur : int ex annos si . 22: intra octo an inos 81. 9. Et nos postulat, istius, si 'eri pota set 9ό. Er-g0 binas nostras observationes quaerere oportebat antes annis octo. Talis vero observationum biga non reperiebatur in catalogo habita
Conversus igitur sum ad distantiam sex annorum, invenique tandem, quod anno MD LYYYv D. N VIII Maji anno M D XCI D. X X Ι ΙJanuarii eXtarent observationes idoneae. Nam corias pondebant anno i DLXXXu D. XXX Maji H. V SI MDYC1 D. anuarii H. o. Vtrinque Martis longitudo media fuit .. ΣΣ. i. quatio a YCHONICA M. I . 32ὸ ferenda. Ergo ratione eccentrici in 13. 28. Commutatio co-- L aequata
175쪽
118 DE MOTIB. STELLAE MARTIS aequata anno MDXCV erat q. JO,qUa arguebat Ir , more P P o Is MA 1 Co, Planetam esse ultra perigaeum epicyclis . 23 3 o. gradibus. Sie commutatio Coaequata anno MDXCI erat i. 2j. k. JO, qua arguebatur, Planctam esse ante perigaeum epicyCli 6 . 23. JO. partibUS. qualis 1 o ittar utrinque Colona rationis angulUS in schemate, F C D & F C E , vel CFi, CFH. Erat autem anno M D LXXXV Sol in i 8 Π XVIII gradibus ante apogaeum, anno M D XCI in 9 az: XXXIII gradibus ultra perigaeum. qiuae inaequalitas CaVeri non potuita . Jam ad observationes anno M D LXXXV D. XVIII Maji hora X noctis visus esto' in O. JO. J ny cum lat. I. I9. 3O Borea . MAGINVS referti tum m I. 3 . abundat igitur I . IS. minUtis. Ergo cum die XXX vespe
ri hora V referat illum in ἐ. 8 v, rursum auferemus quod ante dies uri decim peccabatur ; retinebitque ξ. 3 p. ubi paucula scrupi ita pone mus in errore, quod longa sit deductio per dies X ii, nec diurnus idena vere sit, qui hic ex MAC1No adhibetur. Vt XVI ii Aprilis praecedente, hora X inventus est in 17. 37 n, quem MAGI NVs ponit in 1 . o R. Disserentia . quae differentia usque ad xviii Maji per dies XXX mimminuta fuit ad modulum 1 et . Si ergo agamus proportionaliter, ut quia de differentia per xxxi II dies evanuerant octo Trupula, iii eadem ratione per dies sequentes XI I evanescent III scrupula, Di ferentia igitur die XXX Maji erit ii . Quare MARs correctius in 6 grad. 37 minut. N. Sic anno MDXCI D. XXII Januarii malae hora vir distabat a Spi Ca ny 3 . 32. 1 cum declinatione 17. 23 Austrina, in altitudine 1ἐ. Engo post cautas variationes horiZontales declinatio 17. 3o, Hinc ascensio recta 2 o. 23. 11. longitudo 22.33 latitudo i. ό. 3 o Borea. Distat Vero tempus a nostro i die xix horis
Ergo tempori interjecto debentur 1 ad XX Januarii hora o quod mona iii
suPergo locus Martis respondere dixeramu;
Et quia ex TYCHON Is reris D p Vero Vel C I anno MDErgo D F C Vel F c 1 erit
Pixeemo temporis intem medii non e fieti s minuta. Hie igitur est neglecta,
Ecce magnam dissi latiam prosthaphaereseon o s alas aui, cum ta men anomalia conamutationis utrinque eandem polliceatur. Cau'sam indicat nobis hypothes ἐς stio ip NICANA. TERRA in D&ξptitabatur aequalitar distare a C ppi O aequalis motus: invenitur vero distare in aeuuali a , . centrundi ejus circuitus sit in s versus A SO' LEM. Per aequipolleret imo igit Meicyclus is 1 in forma PT O LE MAI C A non aequaliter circumjectus est piincto A cvj is viam eccentricam nobiue
176쪽
ΡΑRS TERTIA. nobis acronychiae observationes describebant, & circa quod motus e-picycli regularis est. Et vergit G centrum epicycli ad E in partes perigiqi Solaris. In TYCHONICA similiter K L deferens s YsΥΕMΑΥΑ Planeta ria non aequabiliter ambit C TERRAM, Circa quam motus illius orbis regularis est, sed vergit M centrum ejus circuitus in partes perigaei Solis.
Cognitis duabus distantiis SOLIS 1 TERRA& locis sub godiaco & apogaeo SOLIS, in
qUirere eCCentricitatem viae SOLIS vel
Eodem modo quia E F c 38. se min*,N
linea apsidum ; s N perihelium, R aphebum,
for ac υδ, s P DF a. qua aufer a relinquitur P QUI o . Hinc Iam ex cognita inclinatione linearum E D s N c facile habGur longitudo c s . Nam quia CR erit linea aphelii in 1. 3 o. ; CP vero II. 3ός, quia Sol in 7 7, 32 Π: eris D C R I 7. 3 8. Sed E D Chii 2 3. 2 i Ergo D ta subtraditione relinquitur dicitarum linearum inclinatio 8. 23. 21. . gatur ex P ipsiC B parallelos P s. qua aequabit c s. s c P aequabit B s. In triangulo igitur P
177쪽
quinoctiorum curaremus, quIa tunc C E miuor .
Ex his itaque duabus observationibus Sc assumpto Vero loco aphe sit Solis , extruitur distantia puncti nostri aequatorii c vel F quod cen
trum putabamus P a Vero centro orbitae B Vel G Vel M , scilicet 18 37, qua lium radius ejus orbitae est Io oocio. TYCHO BRAHE VETO eccen
tricitatem Sol is, hoc est, distantiam c puncti aeqtiatorii ab A centro cor poris SOLA Ris in Cop RNico vel distantiam A puncti aequatorii m6 tus SOLARIS a C centro terrae in TYCHONICO-PΤOLEMAICA suppositio ne) invenit 318 cujus dimidium 1792 parum adi nodum ab I 83 7 det. Consentaneum igitur eit, dimidiationem eccentricitatis imtheoria So LI s valere, quae prius etiam Capite XIX & XX in eccentrico Martis valuerat. Nam observationes a me adhibitae non sunt adeo scru pulosae propter longas deductiones, Sc usurpationem diurni contr6 versi) ut de XLV particulis centies millesimis certi quid definire possint ut taceam praecessionem temporis intermedii neglectani in motu ec. centrico MΑRΥIs SI SOLI s. Quae hic de circuitu TELLVR1s demonstrata sunt, simili plane ratione & de epicyclo PTOLEMA 1 Co Sc deTYCHONI co deferente sy-sTEMATIs demonstrari possunt; tantummodo, ut in schemate apsidet
in contrarias parteS conUCrtantur.
Supposui autem hic & apogaeum So Lis a TYCAON E loco justo constitutum, SI Orbitam SOL Is seu TERRAE quam corpore peragrat, ordinari in circulo. De quo etsi analogia ad Planetas caeteros diversum testabitur infra cap. X L i v : exilitas tamen deflexus plane nihil nostra demonstrationi incommodata.
Evidentior probatio, epicyclum seu orbem annuum es se a puncto aequalitu
IEC IGITUR initia fuerit ut hujus inquisitionis, tinnida illa d
tam multis cautionibus operosa, ut aequalis haberetur ex urtroque latere anomalia commutationis.
178쪽
Iam postquam seirael hujus rei periculum fecimus, audacia subvecti
s orto liberiores este in hoc campo Incipiemus. Nam conquiram tria vel quotcunque loca Visa MARTIS , Planeta semper eodem eccentrici loco Versante: & eX iis lege triangulorum inquiram totidem punctorum epi e cli vel orbis annui distantias a puncto aequalitatis motus. Ac cum eX tribus pri necis circulus describatur, ex trinis igitur hujusmodi observa tibnibus situm circuli , Cjusque augitum, quod prius CX praestipposito usi irpaveram, dc CCCCntra Citatem a puncto aequalitatis inquiram . Quod sit quarta Observatio accedet, ea erit loco probationis. PRIMUM tempus Osto anno MDXCX D. V Martii Vesperi H. vii M. Y eo quod tunc latitudine pene caruit aequis impertinenti suspicione ob hujus implicationem in percipienda demonstratione impedia tur. Respondent momenca haec, quibus ad idem fixarum punctui redit: A. DXCII D. XXI Jan. H. VI M. XLI: A. MDXCII ID. VIII Dec. H. VI. M. XII: A. MDXCV D. XXVI Octob. H. V M.XLIV. Estque longitudo Martis p rim o te in p o re e qTYCHONIs restitutione, . ψ.38. JO: s quentibus temporib. totieS per I. 36 auctior. Hic enim est motus pi cessionis congruens tempori periodico uitius restitutionis MAR T Is Cumq; TYCHO apogae' ii in ponat in z3 τὰ, aequa tio ejus erit II. I . JJ . prompterea logitudo coaequa
ta anno MDXC I. IJ J3. S. Eodem vero tempore,& commutatio seu disse rentia medii motus So LIIa medio Martis colliditur
Sit et punectum aqua litatis circuitin terra, qui putaur esse circulus ex
α desicript in ssit Sol in partes ', ut αδ linea Vogat
179쪽
hunc gradum Cap. ti xv libere inqua
s ituri sum- quasi incognitum. Si is
is . Et anguli qualos , quia α est punctum aquali tatis, re periodica Martis tempora prasit onuntur quolia. Siras Planeta his quatuor Cicibus in κ, linea apsidum αλ. Ent erepo angulas, ακ sicundum
indicium anomalia commutationis c. aquata I 27. J I.
tinet, is die IV antecedente hora semitifuit 2 . 22 V. diurnus ejus diei est Ergo adnostrum tempus vi infuit in Σ1. v. 'iinsitim linea S κ. Sed α κ tendit in 13. 13. 3 ου. Ergo , και in zo. 7. J.λ siduus igitur e Θ κ ad duos re Tog eis 32. T. I . Digitursimus αΘκ ad ακ, quam dicemus essepartium Io oo oo sca καad Θαι quaesitum. SH ergo Θ cet AE ZZ . Quod si reliquae ηια, εα, ejusdem prodibunt longitudinis , fal-stim erit quod suspicor: at si diVersae, omnino Vicero.
S g C VN D o igitur,anno MD XCH ad nostrum momentum in longituri coaequata sis. V. Ummutatio coaequata 8. 2 . IO. 3... hoc in , ηα ca lus ins . I o. 3 . Z - in die XXIM Januar. H. V II. M. XV II. 3 Icorrectione per parallaxis adhibita. Et in motus bidui Vin 1. Ergo die XXI hora V II M. XV Iό. 9 V visuae. Residua scrupula hora a ici' an uta dimidium minutum. Ergo angulin ηκα in so. hJγαη jam longior quam Oto . Sane quia Soh versusperlaum de cy'
180쪽
Ob tatis in die x Decembris hora V ii XX in Y cauta arallaxi. Motus bidui ejus in I. 8. Enyo V Iii Decemb. hora V 11 id ML xxvisius in 3.37 Y : hora mero Hostra V I XII in 3.37 V. Hinc εκα Σ. ΣΙ. 3O , ε α 22. Ι- , , αε fg rursem Angior ; nam ct propior perigaeo SOLIS. AR T O , anno MDXCV ad nostrum' mommium in longitudo coaequata I. IJ. 18.3O, commHtati J. 28. 2 I. i, hoc se a talu κ. cet in I. 38 . 1. Ob matus in die XXVII Octob. hora X si eis. XX II 8. 12. 13 ου retro gradus. in Iotus diurnus ect 13. Itaque die XXV I hora xs r M. XX in m 19 . 11. 13 ου: hora vero nostra tu i . 2I. 31 Igitur ακ 3.13. D ' An complementum 1.1. 1 o π α S. Sed periculosa est haec ultima ope ratio ob parvos angulos trianguli, in quibus si scrupulus unus & alter in observando , vel in computando loco MARI I s eccentrico ex TY-cRONI s hypothesi peccatur, proportio angulorum facile mutatur adsensum. Sed jam omnes quatuor lineas octilis subjiciam Soris i nedio loco in a. a. 1, κ α 6677
Est ergo longissi naa αε, qtrae & proxima per igaeo Soris ; brevissima quae etiam remotissima a perigaeo SO L I s; & fere aequales ccη, quia etiam pene aequaliter absunt a perigaeo . Eae si vero α longior est paulo quam α η qi Ne propior perigaeola tamen exilitati anguloruria in i tribuendum est, per quam facile tam parvum aliquid peccatur. Ergo circulus δγ, qui descriptus est a Co-pERNICO CXοι puncto aequalitatis motus I ERRAE , non Cit iter ΤERRAE:
sed est alius quispiam circulus θηε , in quo ΤERRA Versatur; cujuS centrum Vergit in easdem pardes, in quibus S o L est, scilicet in R. In forma PTOLEMAic AM TELLus in A, SOL Isshaera E OIT, centrum epicycliputativum, id nempe, circa quod epicyclis ipse putat ψ Δ Γ, aequalis theoriae Solis. quod ad omnimodam quipollentiam inter hypotheses CopERNi Ci BRAM E 1 est necessarium factu etsi ad prae- lentem aemonstrationem nihil refert, in quacunque proportione sint, orbis Soris & epicyclus Planetae ; dummodo aeqtiales habeant restitutiones. Sitque A Λ linea a dum A R Υ 1 s. Sint, Α Κ, A A , para
MDxcv in Z: ssimul medius Sohis motus iis temporibus ordine sit AT , AI, A O, Α Ξ,-sin Κ Θ s AT paralleli, O ic reli ha ; pro ut notum eu