장음표시 사용
301쪽
1 4 DE MOTI STELLAE MARTI s6o. 7. 3, ad Planetam 3I. 8. y Et distantia igitur Planetae a Sole 1 sueu sed per subtractionem 1.3o. de loco Vicariae, I 6 6 39 s. & ex hac analogii in majori distantia ab aphelio scilicet ii. 37, diminutior Circiter I 16. quare vel 166 or, vel 166296. ubi discrepamus a priore per i 3 o; disi stante correctione loci eccentrici medium harum assumpserimus 1ssa 3 o: ut parum aliquid in observando peccatum esse dicamus, iii
partes contrarias utriuSque observationis annorum MDLXXXVI d
MDLXXxv 111, a distantia semicirculi descendentis , disseremus pari illa. Poterit hoc ipsum quoque discrimen aboleri per retractionem non nullam aphelii, de qua postea. Itaque etiam proXime aphelium, quan tum sensus judicare potest, easdem invenimus distantias a Sole, in ea dem utriusque semicirculi habitudine ad aphelium. Sunt quidem omnes tres observationes factae, Marte Orientali; nulla, Marte Occidentali deficiunt enim observata reliqua . Itaque tutius fortasse stabimus a ci stantia semicirculi descendentis.
Tsstrio sit idem quod supra nobis explorandum infra longitudi
nes medias, versus perihelium . , Anno MDXCI noctis post diem x111 Maji hora 1 M. XL post me diam noctem, cum esset Sol in a. 8. 3 11; distans a Terra Io 148T; Martis vero longitudo media 8 . 22. 18. -; anomalia II 3. 2 . - , coaequata IO3. IS. 8 3 quare locus eccentricus eX Vicaria ΙΣ. . 8. Vel per ahalogiam vicini rus p jam modo memorati, I2.8 p.) ; Visus est Mars iaΣ. Σ Θ , latitudine z. 13 Merid: Angulus igitur ad Terram 3 o. 13. , ad Planetam Vero vel To. I . 39 Vel Σό. 13. Σ. Quare distantia Martis vel puncti eclipticae) a Sole I 78o x vel verius 1 76 83. Ubi Vides unius scrupuli errore , in loco eccentrico, perire nobis Izo particulas nostrae dimensionis, in tanta Martis & Terrae propinquitate, tantaque vicinitate oppositi Solis loci. Itaque minima hic non sunt persequenda. Porro bene munita est haec observatio , circumstantibus aliis frequentium dierum, usque in diem oppositionis cum Sole, Cum autem distet 12 gr. Iomin. p a Nodo, Σῆθ circiter partes: igitur hujus loci secans inclinationis superat radium particulis II cis- Citer, quae sunt in nostra dimensione, circiter 11 aut 1 6, ut ita ipsius MARTis a SOLE distantia lila fiat quanti proXime, 1 782o ycl
PRO CUN si Mihi distantia ab aphelio, semicirculi alterius, re sumemus Observata capitis xxv 1. ubi extruxi distantiam Martis a Sol circiter I 74 3 vel i 77Οo vel 1 771Ο. Est autem in uno temp.
rum illi C notatorum, scilicet anno MDYC D. IV Martii hora VH T longitudo Martis i. 4. 1 I. Σό. Quare anomaliae mediae comptemes
tum ad circulum II . 1. Itaq; hic humiliores sumus ab aphelio qV MpUUS, uno gradu & 17 minutis. Et uni gradui competunt Σ3 o parti r lae , hoc ec Centrici loco . Ergo distantia gradus 113. Σ . in semicirculq
302쪽
scen dente esset ex analogia Cap. XXVI. Ooservationum Ι477 3 veli 8oso vel I 8o Jo. InVentus vero hic in descendente i 7 81 o veli 77oo. Differentia circiter 33o vel I8o particularum, vel nullius; paulo incertiuscula Nam etiam pejuscule habent observationes, Marte inperigaeo versante, ob humilitatem Zodiaci & alia multa. Et vides cap. X. X V I. illic Veram distantiam dubio assensu fluctuare inter 1 7 43 dc i 773o, differentia 3oo particularum quae sunt in praesentilae octo non magni momenti Marte tam humili δί Soli seu centro
SED ET hic profundius versus perihelium descendamus, rem eandem CXploremus 22 circiter gradibus ante δί pos: perihelium.
Anno MDLXXXIX D. III. Decemb. hora V M. XXXIX. cum esset
locus Soliq TI. 4. p, dis aretque is a Terra 9 8 24 8, dc longitudo me
n. 7. Mer. Sed quia supra cap. XLII. inventa est Vicaria nostra nonni hil peccare circa perihelium: adsciscemus igitur loca alia, quotcunque nancisci poterimus, atque eX iis methodo capitis XLII quaeremus simul distantiam Martis a Sole, simul etiam locum eccentricum Veriorem. Anno igitur 3 DXCI D. XVI Octob. H. VI M. XXVIII, cum esset Sol in T. 39. 11 c, distans a Terra 99I 2, longitudo media Martis 11. 132. 13.17, anomaliae complementum 6 3. ό. 9,locus eccentricus ex Vicaria 1 19.1 κ: Visus est in I. 27. I 8 rmiat. 2. Io. 32 Merid. Sic an ho MDYCI II D. VIII Sept. H. X M. XXX, m. cum esset Sol in Σ r. ἴ ii ,, distans a Terra I Ooz6s, longitudo Martis media II. II. Iό. 17, anomaliae complementum I I. J. 28, dc locus eccentricus ex vicaria Σό. 13.1 κ:. inventus est Planeta in s. 33. Si κ. latitudine . I . 3 o. Meridiana. Denique anno MDXCV D. XXII Julii mane H. II M. XL. cum esset Sol in 7. 39. 32 sh, distans a Terra Io 1 87, longitudo media Martis II. I . 9. F, & anomalia Io . 8. JJ, qtiare per Vicariam nostram locus ec
centricus IT. I s. 3ὸ κ: inventus est visibilis locus Martis, ex lectissimis observationibus in . I i. 1 g. lat. 1.3ό Merid. Bis igitur habemus Martem loco opportunissimo , scilicet in quadrato Solis; cum & loca Terrae Martis quadrato distent. Itaque secundum methodum capitis XLII, loca sideris in eccentrico probanda sumam;& ponam mitio distantiam Martis primo tem pore fuisse 139ΣΙΣ. Quare sequentes fuerunt IJ9O3 3, i 39218,I3 9o J. In tanta enim propinquitate anomaliarum facile scitur conne-Xio, ut hactenus. Sit A Sol: D. C. F. g. loca Ter
K locus Martis quater idem, etsi in observa tionibus no sit plane idem. Connectantur Y Σ' punct3.
In anomaliae mediae complemento Iσ2
303쪽
, 6 DE MOTI MARTIS puncta. Dantur ΑD, AG, AF, ΑΕ, quoad situm d c longitudines. Et suscipitur longitudo AK quater. Sunt autem&DΚ,GΚ, ΕΚ, ΓΚ, lin Cae viso riae notae situ suo. Ergo dantur ΑDK, AG Κ, AF Κ, AE K. Per Oppositio nem igitur laterum cum angulis, dantur dc DNA, GKA, F ΚΑ, ΕΚ A. quare situs ipsius K A quater.
Cum igitur hic primus & tertius locus admo dum prope consentiant, putabit inconsidera tior aliquis, standum ab illis, caeteros Utcunq; conciliandos. quod ipse quoque diu admodum tentavi. Sed cum conciliari non possent secuta diis & quartus, esset Vero magna vis harum observationum, propterea quod in quadrato O ti-triusq; visus sit Planeta, Sc in quadrilatero AIxcomnia prope latera anguliq; aequales sint, ideo sic transegi . Vides ex vicaria distare debere 1xsecudae observationis ab Ax quartae, scrupulis 17. 22. At per hanc assumptionem longitudinis, AK distant per 3ό. 33. Nimitum igitur per 13.33. CUT que omnes anguli quadrilateri sint propemodum aequales, bipartitus sum excessum hunc, & . il addidi ad angulos ΕΚ a, CKA. Nam in E Observatione, linea A x nimium processerat, in G non satis processerat. Retractis ergo A K Versus Ε, C; dc Ε Κ, CK manentibus sponimus enim obsese Vationes esse certissimas.) omnino anguli apud K augebuntur. Jam igitur datis angulis G ΚΑ, 1.33. I3sΕΚA ἐ.1Ι &manentibus angulis G Ι& lineis G Α, EA, prodiit AK 1387 6 3, 13878 7, differens 118 particulis a nostra assumptione. Totidem igitur si demamus & de reliquis duabus
AK,ut sint Ii 89J ,139O OO,prodeunt anguli DKA 3 . 3. T.&AΚ 2 O. 9. QiFKA Vero IZ. I. L , & ΑΚ Σo. 13. 11. Sed quia prius in o addidi A ing tantundem subtraxi; reposui ergo locos eccentricos in G IT. 2.3I.) , SI T. I9. J κ: augenS locum vicariae per 3.17. Tantundem ergo debebat prodire & apud D. scilicet- 2. O. Apud F ZO. 37. 8κ. Hic Vero inVeni 2 o. 9. O
Differentia I. Ciui usque Itaque di reliquos duos locos sat propinque adduxi. Nam peccatis su Ultro citroq; Veritatem stant, quod facit ad securitatem. Et duorum scul'pulor tim errorem his locis ob i , diaci humilitatem & variationes h0νZOntalcs observationi tribuere nihil est insoleno.
304쪽
IN DE sCENDENT Is semicticuli consimiliano malia non suppetunt plures una observationes, sed quae satis sit certa. Anno eniim MDYC11 1 nocte quae sequebatur XXIX Junii H. I. M. XXX post med. noctem, cum Sol esset in 17. 23. 2 EA distans a Terra 1o176 O , longitudo Martis 1 g. Io. I. , , anomalia 16 i. J. Σή, S ideo Martis locus i. Iό. 3m; Visus est in ii. 37.1ς. κ. latitudine η . 37. Merid. Hinc complementum anguli ad Terram fuit 1i. 1L 6 , ad Planetam, seu parallaXis Orbis annui, 3T. 27. 23. Vnde prodit distantia Martis a Sole 139o36. Supra Verom anomalia I 6 I. 1.2s, ubi distat Mars ab aptaelio o scrupulis longius quam hic, inventa & constituta est distantia 139o oo. Et haec ό minuta hoc eccentrici loco efficiunt particulas 3Σ. Igitur hic quoque eX analogia nostrae anomalia: CVaderet in anomalia 161. 41 . distantia 13898 admirabili certe suspecto consensu. Nam omnia adeo certa dc eXequisita esse vix possim t. Vtrinque autem nonnihil augendae sunt distantiae ob inclinationem maximam hoc loco eccentrici. Ex AAc igitur longissima inductione, per plurima loca eccentrici, apparet, distantias Martis a Sole illas invicem aequales esse, quarum .pundia orbitae aequaliter reniola sunt ab aphelio, quod cap. XVI. &XLII. investigavimus. quod est evidens argumentum aphelium illud recte habere: per VII. tertii EVCLIDIS . Comprobantur una dc distantiae Solis a Terra, quae supra cap.XXIX. extructae, hic jam varie usurpat te ossicium faciunt. nec ulla magna discrepantia numerorum extitit, quae de illarum vitio testari posset. Quae igitur ex hujus capitis observationibus, exque inventis pereas distantiis, in conformationem itineris Planetarii redundant, quorum caussa illas produximus hoc capite, ea disseremus in caput LV ex ponere . Prius enim sequenti capite L 11 ex his aliud aliquid demonstrandum, SI cap. LIIi plures adhuc observationes in testimonium ad ducendae sunta .
Vationes Capitis LI. eccentricum PLANET Enon Circa centrum epicycli SOLIS, seu punctum
medii loci SOLIS; sed circa ipsissimum corpus S O LIS ordinari: & lineam apsidum,
P P o R T V N p accidit, ut distantiae capite L I. inVentae, nos etiam de eo edoceant, quod capitibus VI. XXVI.&XXXI II.
305쪽
DEMOTI S T E U L M Α R T I Sec centricum Martis super ipsi lio corpus Solis eXtruxi, necesse est, vere CAP. LII. etiam Planetam in partibus, quae sunt circa st, longissime a Stile abesse: quae vero in utroq; semicirculo, hunc in aequalibus sequuti tur intervallis, aequaliter abesse a Sole, inaequaliter a puncto, Solis vi cano; quod Braheo est centrum epicycli Solis; minus scilicet, qtiae iii semicirculo descendente . Quo obtento, sequetur ultro, partes circa Σ R , non abesse longissime, neque a corpore Solis, neque a centr6
mundi Copernicano, quod est Braheo centrum epicycli Solis, idem , centrum aflixionis systematis Planetarii: & partes a 2 R in utroque semicirculo aequali arcu discedentes, distare a Sole, ab ejus pun
isto illo vicario inaequaliter . Exponatur enim centrum Solis Α , b nea apsidum Martis A C , eccentricitas Α c, D e centricus , centro C: sitque y puniactum supra A C , aquatorium puUctum, caphelium, GFE, GFD a valed: , connectan tur Ε Α, D A, qua erunt aquaus, ut jam est demonstratum. Loiciatur autem per A E nea ΑΒ in is ab A versus extendam AB, quantitate IJoo , qualium Acfuit capite XLI I AE, AD, ops
centrum B sit orbis Terra. Offa ergo vergit in i - , A E in , anguia igitur ΕΑ erit circiter sacvtin, E B Α obtusus, quare longior E A qu
Ε B. Pariter cum B A vergat in 1π- ta , sed A D in 12- Π, ergo B AD G IJ7,S' ABD acutus admodum 3 quare brevior AD , vel ei aqualis A E , quam BD.
in multo igitur brevior B E quam A D ; idque plane Ubiliter. Ocam qui ρ
sumus contemnere AB IJoo seo amplim, cum ne aso quidem erroris ob ervationes tolerarepsintZ Cluareparis eccentristemicirculorum oppositor , aqualitera C distantes, puta E D, nullo punctorum extra centrum aquatim absent , prater quam a punctis in linea C A , per corpus Solis transteunte. SED IN QVIAS, connexis B C, s linea continuata, s nova Vsis,quali ne cair circulum: atque illi a di,punctum D ,propius inquam E : niligit Armirum,s longiorem BD essest REsPONDEO. qualescunque linea ejiciantur, semper manen: A E , A D : quia Fungo ex obsertation bus demonstrata, in triplici forma hypothesium: s ad demonstrationem hanc , quod controverti possis , assumptum plane nihil. in manentibin igitur Α Ε , Α D , ejiciatur sane B C ,At oppositum mihi erit: illa tamen sc , ut demonstrati capite vi, nequaquam gi gnit hypothesin aptam observatis o κρονυχίοις pro B C oportet, ut salvem s C Uychias , ejicere per F , ipse C B , parallelon p M , per F . A . centra aequalitati
in Variis N Solis. Hoc aute acto,una centrum eccentrici ex C In 1 tram θη tur,splus quam semicirculus, vergit versus Ε, minin versus D nec relinqππη tur A E, A D , sed prolongatur Α E , abbreviatur Α D quibus lineis mutatis nay quam salvabuntur observationeου extrassitum acronychium quia ha tela in de aequalitrite tinearum A p., Α D . Nec opus esse puto computati0
ne. Si quis tamen hoc labore delectatur squam vin nefas est, Astrono
306쪽
Geometria ; quae jam laboris hujus fundamenta nobis evertit. is habet exemphim supra cap. XXIV. ubi distantias Telluris ab A, puncto aequatalitatis motus Telluris, & distantiam Martis ab eodem A pun sto, in eaden operatione simies,iisdem observationibus computavi quibus pol ea cap. XXVI distantias ejusdem Telluris δί Martis computavi ab Acentro Solis. Methodi enim, quastina lusus, ingenium hoc est, ut d OCCat, quocunque puncto in plano circuli Telluris assumpto, quod habeat descriptum id determinatum situm ad corpus Solis, tam in longitudine Zodiaci, qtiam in remotione a Sole, per aliquot observationes, docere & Tellu ri, δί Martis ab illo suscepto puncto disi antiam; citra etiam cognitionem anomaliae cccentri coaequatae ad id punctum accommodatae : qua quidem ego capite XXV Ι yantummodo compendii causa usus sum. SED ALIA insuper ratione argumentari licet. Demonstraturn est supra cap. XLIV, orbitam Planetae non esse circulum sed OValem, ut cujus diameter, quae apsidium dicitur, sit longissima. Iam cap. 1 1 demonstratur,partes a G , puncto aphelii, remotas aequaliter, ingredi etiam at qtialiter ad latera. Ovalis ergo genuinus situs est circa lineam A C. non igitur circa lineam p A. Et qui varias Martis distantias computaverit a puncto H, methodo jam commendata 3 deprehendet is magnam distantiarum irregi claritatem, quaentillo pacto poterit includi,neque circulo neque probabili alicui figurae, circa F H ordinatae. Ru RIVM itaque fidem capite VI. passim hoc opere oppignora tam , citra ullam principii petitionem liberavi, dc docui, eccentricum Martis non posse nisi ad Solem referri ipsum: ac proinde non solana rationem, sed ipsa etiam observata pro me stare, dum observationes Ma tis a medio motu Solis abductas, ad ipsum apparentem Solis motum expendi.
distantias M AB TIS a SOLE, per aliquot Continuaῖ observationes, ante di post situm a Cronychium ubi simul etiam explorantur
VIA HIC noVas hypotheses condimus, inquirentes scili
cet naturalem causam aequationum eccentri, decet o
m nia nobis esse quam eXploratissima, ne fundamentis neglectis ruinosum superstruatur aedificium. Itaque juvat eandem rem verissimas scilicet Martis a Sole distantias,
307쪽
DE MARTIS pluribus methodis explorare. Sis ct Sol, β Acin ID, ra ante oppositionem cum S ,s α δ δ' anguis et Ahis seu elongatio armata P a Sole. Sit similiter γ Acin Treri
poni oppossitionem, α γ δ anguis visionis es c ut primo tempore sit Planeta in linea δ δ, altero in linea γ δ , se obh
scias vere tiam Θη. Dato itaque tempore duarum obste, evationum, dabituro' anguis Θαηsas praecise , quocunquὸ
loco recentrici,ex hypothesi vicaria. od si bina tempora
non longe ab invicem di fiterint , aut si Planeta ver tu=circa apsidas vel longitudinci medias, mediocriter etiam cognoscesur disserentia longitudinis linearum αΘ, α η. mo vero tantum are habemm in praecognitis , ut nuta hic di scultas relinquatur. ιodsi itaque ad angulos Θβ α, ηγα, ex observatione datos,s β α, γα cognitrus , ex parte tertia, a umserim- Θ α,s propterea η αι ' pater, si hac afsumptio longior fusi uerit , ut κα, ια, tunc angulum ι α ac minorem justo pro diturum sn brevior ustofuerit, ut ζα, εαι, angulum εα proditurum ulum ureMD . Itaque tales erunt distantiae assumendae, quae justuliuno bis constituant angulum motus eccentrici. 'Eodem modo prodetur hic etiam error, si quis forte superest, in id co eccentrico. Esto enim, ut Θα, ηα, teneant justa locas deinde trans feratur θ cc in consequentia, per errorem, angulo Θαδ dc ηα similiterili consequentia, angulo aequali ηαε ' Vides,quod pro αΘ futura est αδ ad modum longa, Sc pro ccia successura est αε valde breVis, contra quam ei hypothesi praecognoscitur. Oportet autem non omnino minimus esse angulum γ ιι δ, ne error observationis vel minimus, in contrarias
partes coeli vergens quod fieri potest magnum aliquid importet. Hac
itaq; methodo nobis est eundum per annos MD LXXXII in NT,MDLXXXV in M D LXXXVII in i , M DLXX LIX in , , M DXC I in MDXCIII in X,
M D XCV in b. Nam ubique observationes suffcientes ad manus sunt . Quod s1 lubet demonstrative investigare , quanam elongatione, Telluris a linea per Solem Planetam, omnium evidentissime sentiatur, si quid est in distantia Martis a Sole peccatum, consulat tur cap. VI. Nam ex eo definietur nobis angulus ad Solem tantus, ut ejus sinus pr0- portio ad radium, aequet fere proportionem excessus distantiae Martis a Sole super complementum anguli sinum, ad ipsam hanc distantiam. Sit enim et Sol, Θ Planeta, ν ξ orbis Terrae. εχ Θ erigaturνrecta Θμ, perpendicularis ad Θ α in Θμι sumantur centra aliquot, ex o A, bin circuli per Θ destribantur, donec eorum unin ahquis tangator' bem Te uris in v. Erit dipunditam, ubi defectin sim α Θ in Θ, parre evidentissime, hoc eu, ubi maximum angulum sebundit Ducatur ex ν ipsi χ Θ para sis ν ο ,secam of Θino. Dico, steloosii Θα, c esse ον ad να. Nam ut ν uis hoc erit Θ ι ad μ α en ονώνα. Sed ν in I ad χα, ut os es fere ξΘ, ad Θ cet. Ergo, Sit O S I Oooo. Erit ξΘ Io oo fere. Stui I Iad I, F cIooo oo ai
308쪽
PARs o V ' R T Α . Itaque donec anomalia commutationis Varietur 22 gradibus, uiuiti dies,pene scilicet XLV abeunt, post quos Vel ante quOS, α Θ longe est alia. In aphelio igitur hic angulus commutationis est grad. 28 circiter , in perihelio I 8 - - circiter. His limitibus evidentissimi erroris, si quis oritur, ex vitiosa distantia Martis a Sole, inventis, jam facile nobis est, idoneas seligere observationes, ubi copiosae in promptu sunt. Incipiemus ab oppositione anni M D LYXXII , CX quo anno seligemus observationCS istaS . . ANNO MDI xxxii si
D. XXIV Novemb. XXVI Dec Ombr. XXX Decembr. mane hora IV H. VIII M. XXX H. VIII M. X. Visus in a . 3 8. JOST
D1sserunt duae mediae per 2 o. Et quidem breVior est posterior α η, cum debuerit esse longior per 336. Summa igitur utriusq; 322OS . Vnde aufero 33 6, iterumque addo. Constitutorum dimidia sunt, 16 o 819, nimirum ci Θ, & 16 1 363, scilicet . Eritque cc S in iii . 3dc citra in I T. JJ. Id. Itaque hic Vicaria amitteret 1 - - scrupula. Ipse vero distantiae, ob angulum istum tam parvum, sunt infidat. Nam si angulus J Varietur uno minuto, vitio observandi, quod facile, contingit, mille particulis in qualibet distantia aberrabimus. Sumantur igitur duae remotiores, quae inveniuntur disserre per J23s. At praecognoscimus, debere differre circiter 317o. Itaque Operatione peracta ut prius, prodeunt Vcriores cc Θ 11 879 2, dcc η 16 3 λ : ut sit, αθ in o. i. ό EA, in ό. 8. 3ό Et fit certum per i V dierum observationes hoc loco adamet dum esse locis eccentricis, eX Vicaria nostra depromptis , Circiter I minuta. Confirmantur etiam mediocriter distantiae prius inventae, cis ultra oppositionem, quae prodierunt mensura media inter has . nisi quod analogia indicar, paulo longiores csse debere. Patet autem simul, si angulus Θ δ' η uno minuto vitiatus sit, vitiari utramque distantiam particulis circiter ueo, non plus. In distantiis igitur his vix centesima pars peccari potest incertitudinis prioris. Quod si qua suscepta longitudo distantiarum satisfacit observatish0rum quatuor dierum, ea dierum interjectorum observata itidem ex
309쪽
Anno M D L XXXXIV D. XXIA. MD LXXXViv Februarii
26r DE M OTranseamus ad oppositionem anni M D LXXXV. Ut lentna Clusan CavLIII. ni die xxx 1 Januarii esset oppositio Solis & Martis, observatus est pli neta creberrime per duos menses pr. LCedentes totidemque sequente, . Inde sumemus has iv observation CS.lX II Martii
18 in c o n trarium: sic ut α Θ esset I O 6 Σ Σ & αη16 6 11. Ergo α 5 cadit in 18. O. 7 R, &αη inai. 3 . R. Ita que tam contempta mutatione loci eccentrici, coli firmatur hoc loco Vicaria . Sed intelligimus hinc, qud lunius minuti error in observatione, hoc loco utramq; distantiam, 1 oo particulis circiter sit Vitiaturus. Consultis itaq; remotioribus invenitur earum di ferentia 1o12. Debuit esse ex praecognitione mediocri hypotheseos, major differentia scilicet Iz73. Nimirum quartus Leonis vicinus est decimo octavo Cancri, ubi prius aliquid fuit auferendum loco eccentrico Vica riae. Quod si unum ademeris minutum in quarto st, jam centum particulis breviorem ericies αθ' & si1 efficies 16 93 circiter, nimirum tam breVem, ut&ttii retinere possit hanc longitudinem i66zo 6 ; & prius anno M D LXXXIII, ultima observatio, quae longitudinem exhibuit 16 36 , conciliari cum ista possit. Debebant erum differre per 8 8, indice hypothesi distantiarum, satis ad hoc certa dc praecognita, cum per 71o differant, . Potest autem illa mutatio eccentrici loci Σε minutorum ex dimidio transferri in observationes. Nam si harum alterutra aberravit uno minuto,poterit id efficere so particulas erroris in utraque distantia. Taediosum esset, eandem methodum totidem VerbiS repetere,per D mnes oppositi Oiatum annos. Itaque in tabella sequenti, posui observati0nes ipsas, quas consului; & adjunxi, quid computatione prodierit. Ηypotheses calculi sunt hae. Locus o sumptus est eX BRA Ago . Distantiae sd Terrς CX cap. XXX. Apheli una anno M DC completo in 19.ό . Motu medius Codem tempore Iό. 7. I . 3 . Eccentricitas δί proportio orbium ut cap. LIV. Quibus adjunxi distantias P a O quasi praecognitas. 6Itaq; si per has distantias aequamus observationes proposit s, erunt distantiae ις justae quas erat mihi hoc capite propositum indagare.
310쪽
Distantiae igitur mella octo capitis huitis inquisita ex obse atis hic positis, pro di bunt hae ipsae. Loca vero apparentia, quando Mars motu eccentrico in Cancro versatur, prodibunt circiter scrupulis anteriora n p per totidem promotio ra . Neque veniunt hi errorculi ex distat aliis vitiosis. non enim essent in contrariis plagis ejusdem sed contrariae qualitatis. Existimo illos conciliari posse mutatione Rpogaei S per gradum tantam, quod per observata BRAM E 1 facile licet. Nihil tamen definio in praesens. Reservatur enim Sc hujus apogaei dc totius hypotheseos cor