Sexti Sententiarum recensiones Latinam Graecam Syriacas coniunctim exhibuit Ioannes Gildemeister

71쪽

65 583 'Honora quod iustum est propter hoc ipSum, quia

iustum eSt.

66 J93 Nequaquam latebis deum agens iniuSte, Sed nec

67 60) Uir sapiens castus erit deo. 68 fil) Omnem spurcitiam flage. 69 62) 'Semper de bonis loqui Stude. 70 63) 'Libidinem uince . 7l 63) 'Contino e0rpus in omnibus, quia ex delieiis et

65. Fortasse cf. 5 l) III 3l, 6: Et sicut tu deum honoras, honora eos, qui apud deum honorati sunt. Ti. Ultima tantum verba servata sunt I 2, i 9: et Si Voluptates amas, lasciViam sugere nequiS. 73. I 2, 20: Propinquus est enim interitus deliciis. 74. I 2, 20: Praecedat cogitatio aetum tuum et linguamqu0que nec unquam saeto delinque neque Verbo tranSgredere. Num dupleae illa verbi λογος in erueretatio latina et prior quid6m Satis absurda refera a Rufino originem habuerit, eae N0StriS

fontibus emici non pol t. ib. I 5, li: Perquam diffidite est acti0nibus mundi Sub -

72쪽

76 68) 'Amor peeuniae timorem earnalium indieat. Ct

quantum poteS.

79 Il) Η00 s0lum tibi proprium dieito, quod bonUm CSt. 80 723 'Qualis uis esse, eum oras deum, seniper talis QSto. 8l 733 Cum 0ptima quaeque abieceris praedam, tunc vellit purificatu8 pete quod vis a deo.

8088ionem firmam. Quid ost firma poss0ssio nisi virtus animae W0ΓBW. Iust dr Γ praebent virtus aut vis, et I post firmam adda animau

ie tUm esse, quot enim vineula animi, tot eius duri us olidomini. Leoitur ibi i)ost sent. 262, unde intelliuitur cur racio in vineula musari solucrint. 76. I 3, 2: Amor pecuniae silius est deseetus fidei, qui oritur, si de deo dubitatur. 77. I 3, 3: Ea quae animi Sunt aequire, quia firma Sunt.

Asud Latinum etiam vocabulum Virtutem additicium censendum videtur. 78. I 3, 4: et quae eorporis Sunt mitte, quia vel vi se ab ei8 expedire oportet. II l2, 25: Quantum omnibus viribus 90tes, fuge et abstine ab eis, quae CorporiS Sunt. 79. II l2, 26: Et e0rroborare legibus Veris, quae SVnt bonum perse tum. 80. II l2, 27:. Si eut eo tempore, qu0 00ram deo precan SStaS, Sic Semper eorum oeulis tuis stabilita et fixa sit dei recordatio. 8 l. II 12, 29: Si in oeulis tuis omnes res corporis tui pro Stercore et luto habentur, tune cor purum ac silirere pote8,

et quando cor purum aequisivisti, omne quod a deo petis tibi e0nedditur. Praediis hie loeus non est; melius quadrut

73쪽

1382 Qualis uis esse apud deum, iam nune esto taliS, eum distribuis ea quae mimili sunt; et ea despice tamquam qui te scias esse 90St deum. 83 74) 'Lingua maleloquax indidium mentis est Iuniae. I 0GGa tyλαστὶ si ος dicta o/ας χίtrai Q ελεγχος Maw. I0. Ant. 53 Phitarchi'. AMSen. p. I65.84 sibi 'Insueseu linguam tuam bene prolo illi, et maXime eum de deo sermo sit.

8b 76. 773 Male quidem saeero deo nemo 90test; inpiUS autem est qui blasphemat; hoe enim solum quod potuit secit.

liraedam, etsi durius dictum. Syrus Si confert /r, de permutatis is ex se σκυ σύD0 et σκυλ 0 cossituri potest; ef. σκυβcui ειν Sir. Σ6, 25.82. II l3, 2: Qualem mens tua te apud deum esse cupit, talis ut Semper sis Stude; liosSeSSionem mundi nam eontemne et sine liarsimonia inde distribue et pauperibus da; et si ita seceris, setas te esSe Seeundum a deo. 82 R. Addit II 13, 5: Animus iusti est deus, quia sed uno voeabulo de elo legendum erit qui eommoratur in eoin ore

mortali f. eundem Syrum p). Qui igitur in vita male agit, affligit deum in Ae vel in eo) habitantem eique contumelium in monit

83. II l3, 7: Lingua contumeliosa indidium est mentis internae: quomodo corrupta seti a duo aversa) sit et quid

semper Sit eius studium.

84. II l3, 8: Lingua igitur laudans et benedioens sit tibi, imprimis erga deum. 85. II l3, l0: Homo deo eontumeliis male sacere non p0test; in impii autem, simi contumeliis utitur, liotestate si fuisset aliud quid sacere, secisset.

74쪽

W0PB: quae culpa est it 9I Noli sie) G l ut putas W l non om G86. II l3, 12: Continentia autem ita animum a peccati Stuetur, ut crepida pedem tegit; persectus vero dei timor est hominis erga deum amor. Melius vocem κρι ιίς intelleaeit Pyth.

87. II 13, 14: Ita autem homine deum timente uti ne dubites, ut te ipSO. 88. II l3, 15: Ne ores ut tibi fiat, qu0d cogitas, Sed qu0d vitae tuae utile esse debet. 89. II 13, 17: Quale vis tibi homines sacere, tale eis tu quoque sau. Resetit idem IS, 9 fost sent. 2l0: Ut vis tibi

75쪽

92 84) Quae tibi deus dat, auserre nullus poteSt. ιυρον

96 88) Grandis inpietas in deum liominem affligere. 97 89) 'Anima inluminatur recordatione dei. Cf. 24.

sit) l scire non vis G l istud r i nu-no WoP: D0-nec B: nec-nec VGer: ne agas sed ne cogites quidem M. Scripsi nec cogites, nam quod praebet W Decogites eae antiqua scripturae ratione hoe 8ignisicare potest. ll 95 ut om. e ll 96 in apud, supra scripto in P l honi. aim. W0PVBW:am. hom. er: hominem om. G d 97 inluminatur 1 :-noturin WoPVBGW: illustratur er i cogitatione sed supra scripto vol recordatiouo Paliud atque bonum. Num Rufinus verbum πραττειν vi exigendi accepit, an testendum est patraret neutrum placet. Cf. Carm.

μὴ βελι ερον εGTέν. Sequitur Sent. 15 quam N. Supra p. 3. 92. II l3, 2l: ConSOne. 93. II 13, 22: Primum meditare et tunc sau negotium tuum; con8ulta et tunc age, ne iterum sacere debeas. 94. II 13, 24: Nihil quod deo non placere scis saetas. 95. II l3, 25: Ante omnia opera tua dei memor sis et initio omnium verborum tuorum memor si S) observandorum eiu8 praeceptorum. I 3, 5: Ante omnes actus tuos dei memento et is ei fiet et, ut illudes eat tibi eognitio omnium, quae te sacere oportet. 96. II l3, 26: Impietas enim erga deum magna eSt hOminem homini male sacere. 97. II l3, 27: Omnis enim animus, qui hominem magni

76쪽

10l 93) N0li diligere ea, quae corporiS Sunt. 102 94) Inmundum hominem sauit aetus turpis.l03 95) Purgatur anima insipientis, eum arguitur intrin-

104 96i 'Deus in bonis aetibus hominibus duX est. l05 97) 'Neminem inimi eum deputes. Oυδεὶς εχθρος ἐῶGrroidasese Hierocl. in carm. aur. 6-S. p. 56 Necdh.l06 9 Si ' Dilige omnem, qui eiusdem tecum Iani Urne CSt, deum uero etiam plus quam animam tuam dilige.

98 Ita Λ, si colligere licet e silentio collatoris i osse do minimis η osse do medioeribus eW: osto. Do modiooribus Rus r. Sed Syrus unum tantum Sententiam; esse con sirmat. li l06 omnum qui 1: hominem

uestimat, divino intellectu collustratus est. I 3, 6 post 953: illuminata enim est mens, eum deum cogitat. 98. II l3, 28: Omne, quod satis est, suis fiat tibi. I 3, 7: in Suesee te, ut pauea tibi sui seirent.

99. II l3, 28: neve concupis eas ea, quae remota ηbS te Sunt. I 3, 8: neve eupias quae usum tibi necessarium eX- cedunt.

l00. II l3, 29: Et o bonis elige tibi meliora et e melioribus persecta. 10 l. II 13, 30: Ne diligas, quod appetit c0rpus, Sed

appete pera n nimi. l02. ΙΙ l4 l: Homo impurus, ut nomine impuro Nppei letur, actus mali esse iunt. I 3, S: Immundum enim reddit hominem etiam Vann eogitatio. l03. II 14, 2: Omnis anima solentia carens amat inlidem

l04. II l4, 3: Deus bonis i sie lesse e eod. B; ediimn est bon0rum i hominum operibus praeest et is solus dux est omnis boni. I postquam inter l02 et hune inserui sententiam ii 333, l0: dux enim deus, quod e sent. li 3-bon Ortim actuum eis est, qui eum imi lorant.105. II l4, 4: Nemo in hoe mundo tibi inimicus sit. 106. II id, 5: sed omnes homines dilige tanquam filios tuos, deum magi8 dilige, quam te ipsum.

77쪽

17107 - 99ὶ Pessimum est peceatoribus in unum eonvenire, cum peccant.

108 l003 Multi eibi inpediunt eastitatem et in fontinentia ciborum inmundum sueti hominem. 109 l0li Animantium omnium usus quidem in stibis indisserens, abstinere vero rationabilius est. 'IO il/υχων χρῆσις

VIII, 30 p. 397 Demer. II 0 I02) N0n cibi, qui per os inseruntur, polluunt hominem, Sed ea quae eX malis actibus proseruntur.

plus GW il l08 Cibi multi V l castitati W0Ps: sed supra scripto Vel tum) B: impostimento sunt castitati W. dativus hic verum lectionem fuisse castitatu indicat i hominum facit Vs; li 109 Animantium quidem esus indifferons est o l indiff. est G ll 140 animam cl07. II l4, 6 Haud indecorum peccatoribus est conVenire in unum, quando resipiscere Volunt a peccatis.

108. II I4, 7: Multi eibi animum a puritate apud deum impediunt et delabitur Uteg. a sublimi altitudine, in

qua p08itu8 erat; quicunque se a multis Hibis non continet, animum immundum reddit. 109. II 14, 10: Multo enim praestantius est hominem carne non Vesei. Mire cum Sexto concinit Manus 5, 56: namRBSabhakShane dos io . . . pro Vrittir estia biiutunum, nivrittis tu mahuphala: Non contrahi ur carnium esu culpa; naturale hoc est hominib)ιs; abstinendo aurem maynisere merentur. 110. ΙΙ Id, li: At vero non quod os intrat polluit h0minem, Sed cogitati0nes malae, quae eX corde malo egrediuntur. Haec sum tu esse e Mi. I5, II: ου τὰ εἰσερχόμενον εἰς τὰ στόμα κοινoiεῖν o νθρ 0πον, ἀλλα τὰ εκπορευόμενον ἔκ του στόματος. 18:Ta δε εκπορευόμενα ἔκ του στί aloς εκ ἐνης κορδίας ε ρχετσι. 19: εκ γc ρ τλης κορδίας ε ρχονται dιαλογισμοὶ πον ροί facile a1 paret eisdemque verbis utuntur Simpleae et Nitriensis. An etiam sententia qualem Rusinus habuit inde originem duaeerit, addubitandum est; nam rei cardo positus est in Sent. Ill, quae cum in saeris Christianorum libris non legatur inde sumi non poterat. 2

78쪽

181ll 1033 Quidquid cupiditate vietus aeceperis polluit te. 112 l043 'Multitudini plaeere ne satis agIS. VEL G νον

P l deum deputa esse G: osso om. c l adiutorum deputa esse ii ii 4 deus auctor est G li 1l6 non uripit animam or i a malis V il l l T corporis positus Ger i certum ust quia ignoras W0VBG: o. e. quod ignoras W: C. e. quia ignores ignoras eortum sest D l sunt W0PVBG . sunt tibi o: sint tibi rlli. II id, l3: Omnis cibus, cuius cupiditate VinceriS, si eum edis, eorpus tuum immundum reddit. l l . Addit II l4, 14: Numquam consentiat animus tuUS libidinem eorporis tui satiare. Contra omittit sent. li 2.ll3. II l4, 15: Omne bonum quod saeis seius deum in te esseere; is enim omnis boni eausa est. I 3, 9: Omnis honesti quod agis erede deum tibi esse causam dux enim bonorum Retuum est eis qui eum implorant). Ultima verbueinhibent sent. l04 v. st ra), quam eum II suo loco habuerit, ea quae is addit fortasse respondent dicto dra 'orico ὀν γαρ μόνον τὰ θεῖον, quod, etsi fatuo aliter intellessendum, testitur apud Por,h. Marc. IZ p. 203, 7 Naue i. II 4. II l4, 16: Deus enim insons est omnis mali, quod saeiunt homineS. lib. II I4, 17: Ne avidus sis eius, quod corpuS tuum

concupiScit. 116. II l4, 18: quia aurum et argentum n malo 11OD redimunt.117. II l4, 19: Seito igitur deum, si eorpus libidinibus

79쪽

l23 libi Rati0, quae in te est, uitae tuae ipsa Sit leX.

l18. II l4, 20: Aequire autem tibi posseSSionem, quam totus mundus abs te nus erre non Ρ0teSt. ll 9. II l4, 23: Caute serva magna et parva, quae tibi adeo coneredita sunt. I 3, 10: Sine murmure ser difficultates, quae tibi aeeidunt omni modo; si a natura: propter ipSamnaturam; si ab adversario: quia remissus te non eiuXisti; Sin domino tuo: aut ut castigeris si peceaveris, aut ut pr0batus

fueris quin VieeriS.I20. II l4, 22: Et eor tuum mngnum redde neVe metuRS, thesaurum tuum spiritalem custodire, sed nequire magnitudinem cordi S. l2l. II 14, 23: Neve ulla re menti tuae contemnendu tenearis, etiamsi inter homines de ea lauderis, Sed quae prae' stantia esse Seis obtine.

l2l'. Addit II 14, 25: Quod 'unque enim iuste acquiriS, abs te non aufertur. Cf. 77. ll8.122. II l4, 26: Precare a deo, ut ab eo aecipias qui dil00 dignum est. 123. II id, 27: Verbum sed erus λογος, ut in seni. 74 huic similii, quod in mente tun oestulte habitat, lex vera inhoe mundo tibi sit. Vidyaris editionis lectio lux referri possit ad versum Greg. Nas. II 5,ί: Aίχνος βίου σοι Μανι ος ι γει Glici

80쪽

124 II 6) Ea pete de deo, quae aeeipere ab homine non

I 25 li 73 In quibus praededere debet labor, haec tibi

O il l28 nisi id quod e t non in Gλογος, nisi ab omni codicum et Syri auctoritate destituta promendo habenda esset. Eo minus Orellii ad h. l. coniectura dux ferri poteSt. l24. II 14, 28: Pete et posee a de0 id qu0d h0mines tibi demere non ΡOSSUnt.125. II l4, 29: Quodeuiique opera et labore aequisiVisti, id pete ut penes te Sit. I 26. II l4, 30: Predes hominis ingenii torpidi prestes inanes et Vanae sunt. I 3, l3: Ρreees levis alicuius non solum Sunt Sermo Vanus, sed etiam maledictio in deum per vili

tatem Suum.

127. II 15, l: Quodcunque si e0rpore egrederis te non Sequitur, contemne et l000 suo relinque neVe a Spice. 1 3, i5 Quo post mortem non indiges, id etiam in Vita contemne et constulea. Rusinus fiae aliter legit, Sed minuS accurate FVam Syri Graeca verba transtulit. I 28. II i5, 3: Qu0dcunque, 908tquam acquisiViSti, alijsertur nec tibi adhaeret neque te sequitur, ne petaS a deo. I 3, i fost 13li: Qu0d, si aequiris, non in perpetuum adipisceris, id nec ama neque a de0 pete.