장음표시 사용
141쪽
EPISTOLARUM . . . 127 non coninultam, ut tibi ipsi insanire videar. Ea quae sint et cuiusmodi poteris ex omponio cognoscere. Atque ipsum tibi Ρomponium ita commendo, ut, quamquam ipsius causa confido to facturum esse omnia, tamen abs te hoc petam, ut, si quid in te residet amoris erga me, id omne in omponi negoti ostendas hoc mihi nihil gratius f
Scr. Romae mense Decembri R. u. o. 692.
Μ. CICERO S. D. P. SESTIO L. F. PROQ. Quum ad me Decius librarius venisset egisset ique mecum, ut peram darem, ne tibi hoc tempore succederetur, quamquam illum hominem frugi et tibi amicum existimabam, tamen, quod memoria tenebam, cuiusmodi ad me litteras antea misisses, non satis credidi homini prudenti, tam valde esse mutatam voluntatem tuam; sed, posteaquam et Comelia tua erentiam convenit et ego cum Q. Cornelio locutus sum, adhibui diligentiam, quotiescumque senatus fuit, ut adessem, plurimumque in eo negotii habui, ut Q. Fufium tribunum L et ceteros, ad quos tu scripseras, cogerem milii potius credere quam tuis litteris. Omnino res tota in mensem Ianuarium reiecta erat, sed facito obtinebatur. Ego tua gratulatione commotus, quod ad am pridem scripseras velle te bene evenire, quod de Ch asso domum emissem, emi eam ipsam domum HS XXXV. aliquanto post tuam gratulationem; itaque nunc me scito tantum habere aeria alieni, ut cupiam coniurare, si quisquam recipiat, sed partim odio inducti me excludunt et aperte vindicem
142쪽
coniurationis oderunt, partim mihi non credunt ε me insidias metuunt nec putant ei nummos deesse posse, qui ex obsidione feneratores exemerit. Omnino semissibus magna copia est; ego autem meis rebus gestis hoc sum assecutus, ut bonum nomen existimer. Domum tuam atque aedificationem omnem perspexi et vehementer probari Antonium, etsi eius in me officia Omnes desiderant, tamen in senatu gravissime ac diligentissime defendi senα- tumque vehementer oratione mea atque auctoritate commosi et ad me velim litteras crebrius mittas. VII.
M. TULLIUS M. F. CICERO S. D. m. POMPEIO CN. F.
ΜΑ- AE BATO I S. T. E. Q. V. B. E. Ex litteris tuis, quas
publice misisti, cepi una cum omnibus incredibilem voluptatem tantam enim spem otii ostendisti, quum iam ego semper omnibus te uno fretus pollicebar; sed hoc scito, tuos veterea hostes, noVos amicos vehementer litteris perculsos atque ex magnis spe deturbatos iacere. Ad me autem litteras quas bsisti, quamquam exiguam significationem tuae erga me voluntatis habebant, tamen mihi scito iucundas fuisse nulla enim re tam laetari sole quam meorum officiorum conscientia, quibus si quando non mutue respondesur, apud me plus officii residere faelium patior illud non dubito, quin, si te mea summa erga te studia parum mihi adiunxerunt, respublica nos inter nos conciliatura coniuncturaque sit. Ac ne ignores, quid ego in tuis litteris dosiderarim, scribam aperte, sicut et mea natura et
143쪽
EPISTOL-- . 6 8. 129 nostra amicitia postulat res eas gessi, quarum albquam in tuis litteris et nostra neesssitudinis et rei publicae causa gratulationem exspectari, quam ego abs te praetermissam esse arbitror, quod Vererer ne cuius animum offenderes; sed scito ea, quis nos pro salute patriae gessimus, orbis terrae iudicio ac testimonio comprobari, quae, quum Venins tanto consilio tantaque animi magnitudine a me gesta esse cognosces, ut tibi multo maiori, quam Afric nus fuit, me non multo minorem quam Laelium facile et in re publica et in amicitia adiunctum
Scr. mense Ι-uari R. u. c. 700.
M CICERO S. . M. LICINIO P. F. CRASSO. Quantum 'ad meum studium exstiteri dignitatis 1 tuae vel vendae vel etiam augendae, non dubito quin ad te omnes tui scripserint; non enim fuit aut mediocre aut obscurum aut eiusmodi, quod silentio posset praeteriri nam et cum consulibus et cum inultis consularibus tanta contention decertavi, quanta numquam antea ulla in causa, suscepique mihi perpetuam propugnationem pro omnibus omamentis tuis veterique nostrae necessitudini iamdiu debitum, sed multa varietate temporum interruptum officium cumulate reddidi. Neque meher acule umquam mihi tui aut colendi aut ornandi voluntas defuit; sed quaedam pestes hominum laudo aliena dolentium et te nonnumquam a me alie-runt et me aliquando immutarunt tibi. Ss oxstitit
144쪽
tempus optatum mihi magis quam speratum, ut florentissimis tuis rebus mea perspici posset et memoria nostrae voluntati et amicitias fides sum enim consecutus non modo ut domus tua tota, sed ut cuncta civitas me tibi amicissimum esse cognosceret. Itaque et praestantissima omnium femin Tum uxor tua, et eximia pietate, virtute, gratia tui Crassi meis consiliis, monitis, studiis actionibusque nituntur et senatus populusque Romanus intelligit tibi absenti nihil esse tam promptum aut tam paratum quam in omnibus rebus, quae ad te pertineant, operam, curam, diligentiam, auctoritatem meam. Quae sint acta quaeque agantur, domest, eorum tibi litteris declarari puto de me sic existbines ac tibi persuadeas vehementer velim, non me repentina aliqua voluntate aut fortuito ad tuam amplitudinem meis officiis amplectendam ilicidisse, sed, ut primum forum attigerim, spectasse semper, ut tibi possem quam maxime esse coniunctus quo quidem ex tempore memoria teneo neque meam tibi observantiam neque mihi tuam summam benevolentiam ac liberalitatem defuisse. Si quae intericiderunt non tam re quam suspicione Violistis, e quum fuerint et falsa et inania, sint evulsa ex omni memoria vitaque nostra is enim tu vir es et eum me esse cupio, ut, quoniam in eadem rei publicae tempora incidimus, coniunctionem amicitiamque nostram utrique nostrum laudi sperem fore. Quamobrem tu, quantum tuo iudicio tribuendum esse nobis putes, statues ipse et, ut spero, statues ex
nostra dignitate, ego vero tibi profiteor atque obliceor eximium et singulare meum studium in omni genere officii, quod ad honestatem et gloriam tuam specte In quo etiamsi multi mecum contendent, tamen quum reliquis omnibus, tum Crassis tuis iudicibus omnes facile superabo quos quidem ego ambo unice diligo, sed in arcum benevolentia pari hoc
145쪽
EPISTOLARUM . . s. 131magis sum ublio doditus, quod me, quamqu- pueritia sua semper, tamen hoc tempore maxime sim alterum parentem et Observa et diligit Has litteras velim existimes foederis habituras esse Vi
non epistolae, meque ea, quae tibi promitto ac recipio, sanctissime esse Observaturum diligentissimeque esse facturum quae a me suscepta defensioiaris absente dignitatis tuas, in ea iam ego non
solo amicitiae nostrae, sed etiam constantiae meaeeausa permanebo. Quamobrem satis esse hoc tempore arbitratus sum hoc ad te scribere me, si quid ipse intelligerem aut ad voluntatem aut ad commodum aut ad amplitudinem tuam pertinere, mea sponte id esse facturum; sin autem quidpiam aut a te essem admonitus aut a tuis, effecturum, ut intelligere nihil neque te scripsisse neque quemquam tuorum frustra ad me detulisse. Quamobrem velim ita et ipse ad me scribas de omnibus, minimis maximis mediocribus rebus, ut ad hominem amicissimum, et tuis praecipias, ut opera Omsilio, auctoritate gratia mea sic utantur in omnibus, publicis privatis, forensibus domesticis tuis amicorum hospitum clientium tuorum, negotiis, ut, quod eius fieri possit, praesentiae tuae desiderium
8er in castris Naronae a. d. V. Idus Quinctiles R. u. o. M.
VATINIUS IMP. CICERONI SUO SAL. 8. V. B. E. E. V. Si tuam consuetudinem in I patrociniis tuendis servas, i Vatinius cliens advenit, qui pro se causam dicier est: non puto, repudiabis in honore, quem in periculo recepisti. Ego autem quem totium adoptem aut invocem Ep. 8, 5. quoad eius fim edd 'u in 'isCooste
146쪽
132 . TULLI CICERONIS quam illum, quo defendente vincere sidici an verear, ne, qui potentissimorum hominum conspirationem neglexerit pro mea sistate, is pro honore meo pusillorum ac malevolorum obtrectationes et invidias non prostemat atque obterat quare, aime, sicut Soles, amas, suscipe me totum atque hoc, quidquid est oneris ac muneris, pro mea dignitate tibi tuendum ac sustinendum puta. Scis meam so tunam nescio quo modo facile obtrectatores invenire, non meo quidem mehercules merito, sed quanti
id refert, si tamen fato nescio quo accidit si quilario fuerit, qui nostrae dignitati obesse velit, peto
a te, ut tuam consuetudinem et liberalitatem in mo sint defendendo mihi praestes Litteras ad senatum de rebus nostris gestis, quo exemplo mise- ram, infra tibi perscripsi. Dicitur mihi tuus servus anagnostes fugitivus cum Vardaeis esse de quo tu mihi nihil mandasti, ego tamen, terra marique ut conquireretur, praemandavi, et prosecto tibi illvinreperiam, nisi si in Dalmatiam aufugerit, et inde tamen aliquando eruam. Tu nos fac ames. Vale. A. d. V. Idus Quinctiles, ex castris NMO-.
X. a. Scr. in Illyria ineunte R. u. c. 710.
VATINIUS CICERONI SUO SAL. I S. V. B. E. E. Q. V. De Dionysio tuo adhuc nihil extrico, et e minus, quod me frigus Dalmaticum, quod illinc eiecit, etiam hic refrigeravit; sed tamen non desistam, quin illum aliquando eruam. Sed tamen omnia mihi dura imperas de Catilio nescio quid ad in scripsisti deprecationis diligentissimae. inpage te cum nostro Sex. Servilio
147쪽
EAESTOLARUM V. s. 10. a. 133 nam mehercule ego quoque illum amo, sed huiuscemodi vos clientes, huiusmodi causas recipitis hominem unum omnium crudelissimum, qui tot ingenuos, matresfamilias, cives Romanos occidit,
abripuit, disperdidit, regiones vastavit simius, non semissis homo, eontra me arma tulit, et eum bello evi. Sed tamen, mi Cicero, quid facere pomum 20mnia mehercule cupio, quae tu mihi imperas;
meam animadversionem et supplicium, quo usurus eram in eum, quem cepissem, remitto tibi et condono: quid illis respondere possum, qui ob suis Mna direpta, naves expugniam hiares, liberos, R-rentes occisos actiones expostulint Si mehercvies Appii os haberem, in cuius locum suffectu Sum, tamen hoc sustinere non possem. Quid ergo MyFaciam omnia sedulo, quae te sciam velle. Daemditur a Q. Volusio, tuo discipulo, si forte ea res poterit adversarios fugare in eo maxima spes est. Nos, si quid erit istic opus, tu defendes Caesar adhuc mihi iniuriam facit de meis supplicationibus et rebus gestis Dalmaticis adhuc non refert, quasi vero non iustissimi triumphi in Dalmatia res gesserim nam si hoc exspectandum est, dum totum bellum conficiam, viginti Oppida sunt Dalinatiae antiqua, quae ipsi sibi asciverunt, amplius sexaginta: haec nisi omnia expugno, si mihi supplic siones non decemuntur, longe dia condicione ego
Ep. 10. R. 1. disp., remones in . ., tot res L. B. . qui obis in . . . actiones e . M., sed misso ob, . ex Danait o d. qui sua ... a Carere e p. r. conj. B. . opus, i des. M. . . . . m. - Deesse extremam huius epistolas partem et aequentis 10. . primam Vulgo nona iusteatur.
148쪽
Sor. Naronao Nonia Decembribus a. u. c. 70s.
Ego post supplicationes mihi decretas in Dalmatiam profectus sum; sex oppida vi oppugnando cepi unum hoc, quod erat marimum, quater a me iam aptum; quattuor enim turres et quattuor muros cepi et arcem eorum totam, ex qua me nives, frigora, imbres detruserunt, indigneque, mi Cicero, oppidum captum et bellum confectum relinquere sum coactus. Quare te rogo, si opus erit, ad Caesarem meam causam agas -- quo tibi in omnes partes defendendum putes hoc existimans, neminem te tui amantiorem habere. vias. i. N. Decembr. Narona.
M. CICERO VATINI IMP. SAL. Grata tibi mea esse officia non miror cognori enim te gratissimum omnium, idque numquam dostiti praedicare nee enim tu mihi habuisti modo gratiam, Verum etiam cumulatissime rettulisti quamobrem in reliquis tuis rebus omnibus iuri mo tu- dio erga te et eadem voluntate cognosces. Quod mihi seminam primariam Ρο eim uxorem tuam, commendas, cum Sura nostro statim tuis litteris lectis locutus sum, ut ei meis verbis diceret, ut, quidquid opus esset, mihi denuntiaret me omnia, quae en Vellet, summo studio curaque facturum:
149쪽
EΡISTOLARUM V. 10. b.-12. 135 itaque faciam eamque, si opus esse videbitur, ipse eonveniam tu tamen ei velim soribas, ut nullam rem neque tam magnam neque tam non putet, quas mihi aut difficilis aut parum me digna vide tur omnia, quae in tuis rebus agam, et non laboriosa mihi si honesta videbuntur. De Dionysio, si me amas, confice quamcumque ei fidem dederis,
praestabo si vero improbus fuerit, ut est, duces em captivum in triumpho Dalmatis di male riant, qui tibi molesti sunt sed, ut scribis, brevi apientur et illustrabunt res tuas gestas semper enim habiti sunt bellicosi. m.
8er in Arpinati mens Aprili circ. Idus a. u. o. 6s8.
Μ. CICERO S. D. L. LUCCEI Q. F. coram in tecum eadem haec agere saepe o onantem deterruit pudor quidam paene subrusticus, quae nunc expromam absens audacius, epistola enim
non erubescit deo cupiditat incredibili neque, ut ego arbitror, reprehendenda, nomen ut nostrum seriptis illustretur si colebretur tuis; quod etsi mihi saepe ostendisti to esse facturum, tamen ignoscas eiu huic festinationi meae genus enim scriptoriim tuorum etsi erat semper a me Vehementer X- ectatum, tamen vicit opinionem meam meque ita vel epit vel incendit, ut cuperem quam celerrime res nostra monumentis coniniendari tuis; neque enim me solum commemoratio posteritatis ad spem
quandam immortalitatis rapit, sed etiam illa cupiditas, ut vel auctoritato tostimonii tui vel indicio Mnevolentiae vel suavitate ingenii vivi perfruamur.
Neque tamen haec quum scribebam, eram nescius, Sp. II, 3. eum πιλι- - Μ.). -- in Em , . Sp. 12, 1. sed ineendit etiam si e p. in y
150쪽
quantis oneribus premerere susceptarum rerum Miam institutarum; sed, quia videbam Italici belli Meivilis historiam iam a te paene esse persectam, dixeras autem mihi te reliquae res ordiri, de se mihi nolui, quin o admonerem, ut cogitares, comiunctene malles cum reliquis robus nosse contexere
an, ut multi Graeci fecerunt, Callisthenes hocium bellum Timaeus 'rrhi, Olybius Numantinum, qui omnes a perpetuis suis historiis ea, quae dixi, bestia
separaverunt, tu quoque item civilem coniurationem ab hostilibus extemisque bellis seiungeres. Equisdem ad nostram laudem non multum video inieri esse, sed ad properationem meam quiddam interest non te exspectare, dum ad locum venias, ac statim causam illam totam et tempus arripere, et simul, si uno in argumento unaque in persona mens tuta tota versabitur, emo iam animo, quanto omninuberiora atque omatiora futura sint. Neque tamen
ignoro, quam impudenter faciam, qui primum tibi
tantum oneris imponam - potest enim mihi denegare occupati tua, deinde etiam, ut me me, postulem. Quid, si illa tibi non tanto opere viden- tur manda Sed tamen, qui semel verecundiactfines transierit, eum bene et n-itor oportet emisimpudentem. Itaque te pians etiam atque etiam rogo, ut et mea ea vehementius etiam, quam se lasse sentis, et in eo leges historias negligas gratiamque illam, de qua suavissime quodam in Tooemio scripsisti, a qua te flecti non magis potin odemonstras quam Herculem Xenophontium illum ae Voluptate, eam, si me tibi vehementius commemdabit, ne aspernere amorique nostro plusculum etiam, quam concedet veritas, largiare. Quod si te adducemus, ut hoc suscipias, erit, ut mihi persuadeo,