장음표시 사용
51쪽
EPISTOLAR HI. 3-5. 37 esset, quod eos scire aut nostra aut ipsorum inte esset tu huius generis litteras a me prosecto none pectas', tuarum enim rerum domesticos habes et scriptores et nuntios in meis autem rebus nihil est sane novi. Reliqua sunt epistolarum genera duo, quae me magno opere delectant, unum familiare et iocosum, alterum severum et grave. Utro me minus deceat uti, non intelligo. Iocerno tecum per littoras civem mehercule non puto esse, qui temporibus his ridere possit. An gravius aliquid scribam quid est, quod possit graviter a Cicerone scribi ad Curionem, nisi de re publica atqui in
hoc genere haec mea causa est, ut neque ea PMesentis, auderam neque ea, quae non sentio, Velim scribere. Quamobrem, quoniam mihi nullum scribondiis argumentum relictum est, utar ea clausulis, qua soleo, teque ad studium summa laudis cohortabor; est enim tibi gravis adversaria constituta et parata, incredibilis quaedam exspectatio, quam tu una re facillime vinces, si hoc statueris, quarum laudum gloriam adamaris, quibus artibus eae laudes comparantur, in iis esse elaborandum. In hanc sententiam scriberem plura, nisi te tua sponte satis
incitatum esse confiderem, et hoc, quidquid attigi, non feci inflammandi tui causa, sed ostificandi
M. ΙαRO S. D. C. CURIONI. Haec negotia quomodo se habeant, ne epistola Imfidem narrare audeo. Iibi, etsi, ubicumque es, ut scripsi ad te ante, in eadem es nari, tamen,
52쪽
quod abes, gratulor, vel quia non Vides ea, quae nos, vel quod excelso et lustri loco sita est laus tua in plurimorum et sociorum et civium conspectu,
quae ad nos nec obscuro nec Vario sermone, Sed e clarissima et una omnium voce perfertur. Unum
illud nescio, gratulem tibi an timeam, quod mirabilis est exspectatio reditus tui, non quo Verear, ne tua virtus opinioni hominum non respondeat, Sed mehercule, ne, quum Veneris, non habeas iam, quod cures ita sunt omnia debilitata re iam prope exstincta. Sed haec ipsa nescio rectene sint litteris commissa quare cetera cognosces ex aliis. v amen, sive habes aliquam spem de re publica sive deSperas, ea para, meditare, cogita, quae esse in eo
civi ac viro debent, qui sit rem pubiscam afflictam et oppressam miseris temporibus ac perditis moribus in veterem dignitatem et libertatem vindicaturus. H.
M. CICERO S. D. C. CURIONI. Nondum erat auditum to ad Italiam adventare, quum Sex. Villium, donis mei familiarem, cum his ad to litteris misi; sed tamen, quum appropinquare tuus adventus putaretur et te iam ex Asia Romam Versus profectum esse constaret, magnitudore secit, ut non Vereremur, ne nimis cito mitteremus, quum has quam primum ad te perferri littora magno opere Vellemus. Ego, si mea in te essent officia solum, Curio, tanta, quanta magi rete ipso praedicari quam a me ponderari solent , Verecundius a te, si quae magna res mihi petendaeSSet, contenderem, grave est enim homini pudenti
53쪽
ΕΡISTOLARUM H 5. 6 39 petere aliquid magnum ab eo, de quo se bene meritum putet, ne id, quod petat, exigere magis quam rogare et in mercedis potius quam beneficii loco numerare rideatur; sed, quia tua in me vel nota omnibus vel ipsa novitate meorum temporum clarissima et maxima beneficia exstiterunt estque animi ingenui, cui multum debeas, eidem plurimum velle
debere, non dubitavi id a te per litteras petere,
quod mihi omnium esset maximum maximeque necessarium, neque enim sum Veritus, ne sustinere tua in me vel innumerabilia beneficia non possem, quum praesertim confiderem nullam esse gratiam tantum, quam non vel capere animus meus in accipiendo vel in remunerando cumulare atque illustrare posset. Ego omnia mea studia, omnem operam, curam, industriam, cogitationem, mentem
denique omnem in intonis consulatu fixi et locavi statuique in eo me non officii solum fructum, sed
etiam pistatis laudem debere quaerere, neque ero cuiquam salutem ac fortunas suas tantae curaefuisse umquam puto, quantae mihi est honos eius, in quo omnia mea posita esse decrevi huic te unum tanto adiumento esse, si volueris, posse intelligo, ut nihil sit praeterea nobis requirendum. Habemus haec omnia bonorum studium conciliatum ex tribunatu propter nostram, ut spero te intelligere, causam, vulgi ac multitudinis propter magnificentiam munerum liberalitatemque naturae, iuventutis et gratiosorum in s Fagiis studia propter ipsius excellentem in eo genere vel gratiam vel diligentiam, nostram a laagationem, si minus potentem, at probatam tamen et iustam et debitam et propterea fortasse etiam gratiosam dux nobis et auctor
opus est et eorum Ventorum, quo proposui, mode-Ep. 6, 2 innumerabili benefici non margo N.
54쪽
40 . TULLI CICERONIS rator quidam et quasi gubemator, qui si ex omnibus
unus Optandus esset, quem tecum conserae possemus, non haberemus quamobrem, si me memorem,
si gratum, si bonum virum vel ex hoc ipso, quod tam vehementer de nono laborem, existimare potes, si dignum doniquo tuis beneficiis iudicas, hoc a te peto, ut subvenias huic meae sollicitudini si huic meae laudi vel, ut verius dicam, prope saluti tuum studium dices. De ipso . Annio tantum tibi polliceor, te maioris animi, gravitatis, constantiae benevolentiaeque erga te, si complecti hominem volueris, habiturum esse neminem mihi vero tantum decoris, tantum dignitatis adiunxeris, ut eundem te facile agnoscam fuisse in laude mea, qui fueris in salute. Ego ni te videre scirem, quum ad te haec scriberem, quantum onus officii sustinerem quantoquo opere mihi esset in hac petition intonis omni non modo contentione, sed etiam dimication elaborandum, plura scriberem nunc tibi omnem rem atque causam meque totum commendo atque trado. Unum hoc sic habeto: si a te hanc rem impetraro,
me paene plus tibi quam ipsi intoni debiturum;
non enim mihi tam mea salus cara fuit , in qua praecipue sum ab illo adiutus, quam pietas erit in referenda gratia iucunda, eam autem unius tuo studio me assequi posse confido.
55쪽
Ser in eastris ad Pindenisam a. d. XII Kal. IanuRr. a. u. c. 703.
M. CICERO IMP. S. D. C. CURIONI TR. L. Sora gratulatio reprehendi non solet, praesertim 1 si nulla negligentia praetermissa es, longo enim absum, auda sero, sed tibi et gratulor et, ut
sempiteinae laudi tibi sit isto tribunatus, exopto
teque hortor, ut omnia gubernes et moderere prudentia tua, ne te auferant aliorum consilia nemo est, qui tibi sapientius suadere possit te ipso numquam labere, si te audies. Non scribo hoc temere: cui scribam, video novi animum, novi consilium tuum; non vereor, ne quid timide, ne quid stulte facias, si ea defendes, quae ipse recta esse senties. Quod in rei publicas tempus non incideris, sed Veneris, iudicio enim tuo, non casu in ipsum discrimen rerum contulisti tribunatum tuum, profecto vides; quanta vis in re publica temporum sit, quanta varietas rerum, quam incerti exitus, quam
floribiles hominum voluniates, quid insidiarum, quid vanitatis in vita, non dubito quin cogites. Sed, amabo te, cura et cogita, nihil novi, sed illud idem, quod initio scripsi tecum loquere, te adhibe
in consilium, te audi, tibi obtempera alteri qui melius consilium dare possit quam tu, non facile inveniri potest tibi vero ipsi certo nemo melius d bit. Di immortales cur ego non assum vel spectator laudum tuarum vel particeps vel socius vel minister eonsiliorum tametsi hoc minime tibi deest; sed tamen efficeret magnitudo et vis amoris mei, comsilio te ut possem iuvare Scribam ad te plura 3
56쪽
42 . ULLI CICERONIS alias paucis enim diebus eram missurus domesticos tabellarios, ut, quoniam sane feliciter et ex mea sententia rem publicam gessimus, unis litteris totius aestatis res gestas ad senatum perscriberem. De sacerdotio tuo quantam curam adhibuerim quamque difficili in re atque causa, cognosces ex iis litteris, quas Masoni, liberto tuo, dedi Te, mi Curio, pro tua incredibili in me benevolentia meaque item in te singulari rogo atque oro, ne patiare quidquam mihi ad hanc provincialem molestiam temporis prorogari. Haesens tecum egi, quum te tribunum L isto anno fore non putarem, itemque petivi saepe per litteras, sed tum quasi a senatore nobilissimo adolescente etiam gratiosissimo, nunca tribuno pl. et a Curione tribuno, non ut decernatur aliquid novi quod solet esso difficilius sed ut ne quid novi decernatur, ut et senati consultum et leges defendas eaque mihi condicio manent, qua profectus sum hoc te vehementer etiam atque etiam rogo. Vm.
Sor. Athenis pridie Nonas Quintiles a. u. c. 703.
Μ. CICERO PROCOS. S. D. M. CAELIO. Quid tu in hoc tibi mandasse existimas, ut mihi gladiatorum compositiones, ut vadimonia dilata, ut Chresti compilationem mitteres et ea, quae nobis, quum Romae sumus, narrare nemo audeat2 vide, quantum tibi meo iudicio tribuam, nec mehercule iniuria πολιτικώτερον enim te adhuc neminem cognovi ne illa quidem curo mihi
57쪽
ΕΡISTOLARUM II. 7-s. 43 scribas, quae maximis in rebus rei publicae geruntur quotidie, nisi quid ad me ipsum pertinebit: seribent alii, multi nuntiabunt, perferet multa etiam
ipse rumor quare ego nec meterita nec praesentia ab is, sed, ut ab homine longe in posterum prospiciente, futura exspecto, ut ex tuis litteris quum formam rei publicae viderim, quia aedificium taurum sit, scire possim. Neque tamen adhue habeo, quod te accusem neque enim fuit, quod tu
plus providere posses quam quivis nostrum in primisque ego, qui cum Ρompeio complures dies nullis in aliis nisi de re publica sermonibus Versatus sum: quae nec Possunt acribi nec scribenda sunt; tantum habeto, civem egregium esse ompeium et ad 0mnia, quae providenda sunt in re publica, et animo et consilio paratum. Quare a te homini complectetur, mihi credo iam sidom illi si boni t mali
cives videntur, qui nobis videri solent. Ego quum Athenis docem ipsos dies fuissem multumque me- eum Gallus noster Caninius, proficiscebar inde pridie Nonas Quinctiles, quum hoc ad te litterarum
dedi. Ubi quum omnia mea commendatissima esseu la, tum nihil magis, quam ne tempus nobis provinciae prorogetur in eo mihi sunt omnia quod quando et quomodo et per quos agendum sit, tu optime constitues. IX.
8er in Cilicia mense Octobri ante III Id. a. u. c. 703.
M. CICERO PROCOS. S. D. M. CAELIO AEDILI CUR DES. Ρrimum tibi, ut debeo, gratulor laetorque quum praesenti, tum etiam sperata tua dignitate, serius n0 negligentia mea, sed ignoratione rerum Omnium in iis enim sum locis, quo et propter longin-Ep. 8, 2 eredae num idem ' ό ό COOste
58쪽
44 Μ. TULLI CICERONIS quitatem et propter latrocinia tardissime omnia pedi feruntur. Et quum gratulor, tum Vero, quibus e bis tibi gratias agam, non reperio, quod ita factussis, ut dederis nobis, quemadmodum scripseras ad me, quem Semper ridere possemus. Itaque, quum primum audivi, ego ille ipse factus sum, scis, quem dicam, egique omnes illos adolescentes, quos ille actitati Dissiciis est loqui te autem con-Mmplans absentem et quasi tecum coram loquerer: non edepol, quantam rem egeris, neque, quantum facinus feceris; quod quia praeter opinionem mihi acciderat, reserebam me ad illud: inerodibile hoc factu obiicitur; repente Vero incessi omnibus laetitiis laetusq; in quo quum obiurgarer, quod nimio gaudio paene desiperem, ita me defendebam: ego voluptatem animi nimiam ...; quid quaeris dum illum rideo, paene sum sactus ille. Sed haec plurisus multaque alia et de te ei ad te, quum primum ero aliquid nactus otii. ΤεVero, mi Rufe, diligo, quem mihi fortuna dedit
amplificatorem dignitatis meae, ultorem non modo inimicorum, sed etiam invidorum meorum, ut eos partim scelerum suorum, partim etiam ineptiarum poeniteret.
59쪽
H. cICERO IΜΡ. S. D. M. CAELIO AEDILI CUR DES. Tu vide, quam ad me litterae non perferantur 1 non enim possum adduci, ut abs te, posteaquam aedilis es factus, nullas putem datas, praesertim quum esset tanta res tantae gratulationis de te, quia, quod sperabam, de illo, balbus enim rum , quod non putaram, atqui si h Monullam me epistolam accepisse tuam post comitia ista praeclaxa, quae me laetitia extulerunt, ex quo Vereor, ne idem eveniat in meas litteras equidem numquam domum misi unam epistolam, quin esset ad te altera, nec mihi est te iucundius quidquam nec carius. Sed - albi non sumus, ad rem redeamus. Ut optasti, ita est velles enim, ais, tantum modo ut haberem negotii, quod esset ad laureolam satia, arthos times, quia diffidis copiis nostris. Ergo ita accidit: nam Parthico bello num fiat locorum quibusdam angustiis et natura monitum fretus ad manum exercitum adduxi satis probe matum auxiliis et quadam auctoritate apude08, qui me non norant, nominis nostri Multum est enim in his locis: hicino est ille, qui urbem' quem senatus 2 nosti cetera- quum venissem ad Amanum, qui mons mihi cum Bibulo communis est divisus aquarum divortiis, Cassius noster, quod
mihi magnae voluptati fuit, felicitor ab Antiochea
60쪽
46 . TULLI CICERONIS 3 hostem reiecerat, Bibulus provinciam acceperat interea cum meis copiis omnibus vexavi Amanienses, hostes sempitemos multi occisi capti, reliqui dissipati castella munita improviso adventu capta et incensa ita victoria iusta imperator appellatus apud Issum, quo in loco, saepe ut ex te audivi, Clitarchus tibi narravit Dareum ab lexandro esse superatum, abduxi exercitum ad infestissimam Ciliciae partem ibi quintum et vicesimum iam diem aggeribus, vineis, turribus oppugnabam oppidum munitissimum, indenissum t intis operibus tantoque negotio, ut mihi ad summam gloriam nihil desit nisi nomen oppidi, quod si, ut spem, cepero, tum vero litteras publico mittam haec ad te in praesentia scripsi, ut sperare te assequi id, quod optasses. ed, ut redeam ad arthos, haec aestas habuit hunc exitum satis felicem ea, quis Sequitur, magno est in timore quare, mi Rufe, vigila, primum ut mihi succedatur; sin id erit, ut scribis et ut ego arbitror, spissius, illud, quod facile est, ne quid mihi temporis prorogetur. De re publicas tuis litteris, ut antea tibi scripsi, quum praesentia, tum etiam futura magis exspecto quare, ut ad me omnia quam diligentissime perscribas, te
Scr. in provincia pridie Nonas Apriles R. u. c. 704.
M. CICERO ΙΜΡ. S. D. M. CAELIO AEDILI CVR. 1 utar ne umquam accidere posse, ut mihi verba deessent, neque solum ista vestra oratoria, sed haec etiam levia nostratia laesunt autem propter hanc