장음표시 사용
131쪽
141 aliquantum ess commotus dicitur. Itaque in respondendo primum Xposuit utriusque rationem tempori8, ut oratio e re et e causa liabita videretur; deind0 ut intullegere posset Brutus quem hominem et non solum qua eloquentia, Verum etiam quo lepore et quibus facetiis praeditum lacessi880t, tres ipse excitavit reditatoros cum singulis libellis quo Μ. Brutus, pater illius accusatoris, o iure
civili reliquit. Eorum initia cum recitarentur, ea quae vobis nota esse arbitror: Forte venit ut 1 oriari in rivernati essemus ego et Brutu Sfilius, fundum Privernatem flagitabat In Albano eramus ego et Brutus filius, Albanum posesebat; In Tiburti fori cum adsedissemus ego et Brutus filius, Tiburtem fundum requirebat Brutum is autem, hominem apientem, quod filii nequitiam videret, quae praedia ei relinqueret testificari voluisse dicebat. Quod si potuisset honeste scriber se in balnois cum id adfatis filio fuisse, non praeterisset:
eas se tamen ab eo balneas non e libris patris, sud ao ex fabulis et e censu quaerere. Crassus tum ita
Brutum ultus est ut illum recitationis sua paeniteret; molesto enim fortasse tulerat se in eis orationibus reprehen8um, qua de re publica habuisset, in quibus142 forsitan magis requiratur constantia. Ego autem 5 illa recitata esse non moleste fero neque enim ab illo temp0re quod tum erat, neque ab ea cauS quae tum agebatur aliena fuerunt; neque mihi quicquam
132쪽
Oneri suscepi, cum ista dixi, quo minus honeste hanc causam et libere possum orandere. Quod si velim confiteri me causam A. Chienti nunc cogno88e,
antea fuisse in illa populari pinione, quis tandem id possit reprehenderes praesertim, iudice8, cum av0bis quoque ipsis hoc impetrari sit aequissimum, quod ego et ab initi petivi et nunc peto, ut, si quam huc graviorem de illo iudicio opinionem
attulistis, hanc causa perspecta atque omni Veritate1 e0gnita deponati8. LII. Nunc, quoniam ad omnia qua abs tu diet 143 sunt, T. Acci, de Oppianici damnation respondi, confiteare necesse est te opinionem multum fefellise, quod existimaris me causam . Cliuenti non facto 15 eius, sed lege defen8urum. Nam hoc persaepe dixisti tibi si renuntiari, me habere in animo causam hanc praesidio legis defendere. Itan usti bamicis imprudentes videlicet prodimur, et est nescio quis do is quos amidos nostros arbitramur quia nostra consilia ad adversarios deserat. Quisnam hoc tibi renuntiavit quis tam improbus fulti Cui ego autem narravit Nemo, ut opinor, in culpa est: o nimirum tibi istud lo ipsa renuntiavit. Sudnum tibi ita d01 1idissu videor ut tota in causa 23 mentionem ullam fecerim legisl num secus hanc
133쪽
causam defendisse ac si log Habitus tenor0tur Certe, ut hominem confirmare oportet, nullus Atlocus is purgandi istius invidiosi criminis14 prauturmissus. Quid ergo est ' quaeret fortasse quispiam displicetne mihi legum praesidio capitis
periculum propulsarea Mihi vero, iudicos, non displicet, sed utor instituto meo. In hominis honosti prudentisque iudicio non solum 6 consilio uti consuevi, sed multum etiam ius quom dolando et consilio et voluntati obtempero. Nam ut haec ad ome causa delata est, qui leges eas ad quas adhibemur et in quibus versamur nosse deburoni, dixi Habito statim e capit QUI COISSE QUO QUIS CONDEMNARETUR illum esse liberum, teneri autem nostrum ordinem atque ille me orare atque ob8ecrare coepit sne se lege defenderem. Cum ego qua mihi vid0bantur dicerem, traduxit me ad suam sententiam; adfirmabat nim lacrimans non se cupidiorem esse 145 civitatis retinenda quam existimationis. Morem homini gessi, et tamen idcirco Dei neque enim id osemper facere debemus quod videbam per se ipsam causam sine lege copiosissim posse defendi. Vide bam in hac desension qua iam sum usus lugdignitatis, in illa quam hi uti noluit minus laboris futurum quod si nihil aliud esset actum nisi ut shanc causam obtineremus, lege recitata perorn8Sem.
134쪽
LIII. Ne tu in illa oratio commovet, quod ait Accius indignum esse facinus, si senator iudicio quem piam circumvenerit, legibus eum teneri: si eques Romanus hoc idem fec0rit, non teneri. Ut tibi con 1465 cedam hoc indignum esse, quod cuius modi sit iam vidoro, tu mihi concedas necesse est multo esse indignius in ea civitat qua iugibus contineatur discedi ab logibus. Hoc enim vinculum est huius dignitatis qua fruimur in re publica, hoc fundamentum liberio fatis, hic fons aequitatisci mens et animus et consilium et sententia civitatis posita est in legibus. Ut corpora nostra sine mente, sic civitas sine ego suis partibus, ut nervis et sanguine et membris, uti non
p0test egum ministri magistratus, legum interi pretes iudiues, legum denique idcirco uinos servi sumus ut libori esse possimus Quid est, . a 80 147 cur tu in isto loco sedeas Qua vis est, qua abs teli iudidos tali dignitate praediti coerceantur Vos
autem, iudices, quam ob rem e tanta multitudinoa civium tam audi de hominum fortunis sententiam
fertis ' Quo iure Accius quae voluit dixit Cur mihi tam diu potostas dicendi daturi Quid sibi autom illi scribae, quid lictores, quid ceteri quos apparere huic quaestioni vide0, volunt opinora had omnia lege fieri t0tumque hoc iudicium, ut ante dixi, quasi mente quadam regi legis set adminis trari. Quid ergi haec quaestio sola ita gubernatur l
135쪽
Quid M. Plautori et C. Flamini inter sicarios, ii id C. Orchivi peculatus, quid mea de pecuniis reptundis, quid C. Aquili, apud quem nunc de ambitu causa dicitur, quid reliquae quaestiones' Circumspicite 148 mnes rei publica partes omnia legum imperi et praescripto fieri videbitis. Si quis apud me, T. Acci,
tu reum velit facere, clames te lege pecuniarum repetundarum non teneri neque haec tua recusatio
confessio sit captae pecuniae, sed laboris ut periculi non logitimi doclinatio. LIV. Nunc quid agatur et ioquid abs t iuris constituatur vide. Iubet te ea, qua lego haec quaestio constituta est, iudicem quaestionis, hoc est Q. Voconium, cum eis iudicibus qui ei
obvenerino vos appellat, iudices quaerere de veneno. In quem quaereret Insilitum est: QUI 15 CUMQUE FECERIT, VENDIDERIT, EMERIΤ, HABUERIT, DEDERIT. Quid adum lex statim adiungit ' rudita. DEQUE EIUS CAPITE QUAERIΤΟ. Cuius qui c0ierit,
QUI RIBUNUS MILITUM LEGIONIBUS QUATTUOR OPRIMIS, QUIVE QUAESTOR TRIBUNUS PLEBIS deinceps omnes magistratus nominavit QUIVE IN SENATU SENTEΝΤΙΑΜ DIXIT, DIXERIΤ. Quid tum QUI EORUM COIΤ, COIERΙΤ, OΝVΕΝΙΤ, CONVENERIT, QUO QUIS IUDICIO PUBLICO CONDEMNARETUR. Qui seorum' quorum ' videlicet, qui supra scripti sunt. Quid interos utro modo scriptum si, Etsi est apertum, ipsa tamen e nos docos. Ubi nimomnes mortales adligat ita loquitur, QUI VENENUM
136쪽
ΜΑLUM FECIT, FECERIT: omnes Viri, mulieres, liberi, servi in iudicium vocantur. Si idem do coitione Voluisset, adiunxisset: QUIVE COIERIT. Nunc ita
tamen defendi causam suam lege noluit. Itaque abicio legem morem Cluontio gero. Tibi tamen, ' Acci, pauca qua ab huius causa seiuncta sunt respondebo. Est enim quiddam in hac causa quod
Cluentius ad se, si aliquid quod eg ad me putem
pertinere. Hi sua putat interesse se re ipsa et gest negotio, non lege defendi ego autem mea existimo interesse me nulla in disputation ab Accio videri esse superatum. Non enim mihi haedeausa sola dicenda est; omnibus hic labor meus propositus est, quicumque hac facultat dessensionis contenti Age possunt. Nolo quemquam eorum qui adsunt existimare me, qua de lege ab Accio dicta sunt, si reticuerim, comprobare. Quam ob rem, Cluonti, do tu tibi obsequor, neque enim legem redito noquo hoc loco pro te dico; sed ea qua amo usi iurari arbitror noti relinquam.' LV. Iniquum tibi vid0tur, Acci esse non isdem legi-150bus omnes oneri Primum, ut id iniquissimum esse confitear, ius modi si ut commutatis eis opus sit legibus, n0n ut his quae sunt non pareamus. Deinde
137쪽
qui umquam hoc senator accusavit, ut cum altiorem gradum dignitatis beneficio populi Romani esset conSecutuS, O Se putaret durioribus legum condi cionibus uti oporter Quam multa sunt commoda quibu caremus, quam multa molesta et dissidilia quae subimus atque haec omnia tantum honoris et amplitudinis commodo compensantur. OBVerte nunc ad equestrem ordinem atque in coteros ordines easdem vitae condiciones non perferent. utantonim minus multos sibi laqueos legum et con 1odidioniam ad iudiciorum proposito e88 Oportere,
qui summum locum civitatis aut non potuerunt 151 ascendor aut non petiverunt Atque ut mittam legus alias omnes quibus nos tenemur, ceteri autem sunt ordines liberati, hanc ipsam legem NE QUIS 15 IUDICIO CIRCUMVENIRETUR C. Gracchus tulit eam legem pro plebe, non in plebem tulit. Ρostea L. Sulla, homo a populi causa remotiSSimVS, tamen, cum eius rei quaestionem hac ipsa lege constitueret qua vos hoc tempore iudicatis, populum Romanum, o quem ab hoc genere liberum acceperat, adligare noVO quae8tioni genere ausus non est Quod si fieri posse existimasset, pro illo odio quod habuit in equestrem ordinem nihil fecisset libentius quam omnem illam asserbitatem proscriptioni Suae, qua sest usus in veteres iudices, in hanc unam quaestion-152 em contuliss0t Nec nunc quicquam agitur mihi credite, iudices, et pr0spicit id quod providendum
138쪽
0st nisi ut quester ordo in huiusce logis periculum concludatur. Neque hoc agitur ab omnibus, sed a paucis. Nam ii senatores qui se facile tuentur int0gritat et innocentia quales, ut vere dicam, VOS Sti S, et ceteri qui sine cupiditate vixerunt equites ordini senatori dignitate proximos, concordia coniunctis, simos esse cupiunt; sed ii qui sese olim posse Omnia neque praeterea quicquam esse aut in homine ullo aut in ordine hoc uno metu se putant equitesio Romanos in potestatem suam redacturos, Si constitutum sit ut d uis qui rem iudicarint huiusce modi iudidia suri possint. Vident enim auctoritatem huius ordinis confirmari vident iudicia comprobari: hoc metu proposito vellere se aculeum severitatis
I vestrae posse considunt Quis unim si homin 153 audeat paulo maioribus opibus praedit vere ut sortitor iudicare, cum videat sibi do quod coturit
aut consenserit causam esse dicendam
LVI. O viros Drtes, equites Romanos, qui h0minia clarissimo ac potentissimo, M. Druso tribuno plebis restitorunt, cum ille nihil aliud ageret cum illa cuncta quae tum erat nobilitate, nisi ut ii qui rem iudie- assent huiusce m0di quaestionibus in iudidium voearentur. Tunc C. Flavius usio, Cn. Titinius, a C. Maecenas, illa robora p0puli Romani, ceterique
illα codd. 22. ut ii qui Halm utique codd. uti qui Manutius. 5. ceterique eiusdem ordinis, lotet, advii ceterique eiusdemodi huiuscemodi, o ordini8 ST: equestrisque ordini8,
139쪽
0iusdem ordinis non fecerunt idem quod nunc Cluentius ut aliquid culpa suscipere se putarentrecta Sando, sed aperti8Sime repugnarunt, cum haec recusarent et palam fortissimo atque honostissime dicerent se potuisse iudicio populi Romani in amplis uesimum locum pervenire si sua studia ad honores petendos conferre Voluissent sese vidisse in ea vita qualis splend0r inesset, quanta ornamenta, quae dignitas quae e non contempsisse, sed ordine suo patrumque Suorum contentos fuisse et vitam illam otranquillam et quietam, remotam a procollis invidi-154 arum, huiuse modi iudiciorum sequi maluisses aut sibi ad honores petendos aetatem integram restitui oportere, aut, quoniam id non posset, eam condicionem vita quam secuti petitionem reliquissent manere; is iniquum esse eo qui honorum ornamenta propter periculorum multitudinem praetermisissent populi boneficiis ess privatos, iudiciorum novorum periculis non carere senatorem hoc queri non p08Se propterea quod a condicione proposita petere coepi88et, quod zoque permulta essent ornamenta quibus eam mitigare molestiam po8set, locus, auctorita8, domi splendor, apud exteras nationes nomen et gratia, toga praeteXta, sella curulis, insignia, saSces, exercitu8, imperia, provinciae quibus in rebus eum summa recto factis 5 malares nostri praemia tum plura peccatis pericula proposita esse voluerunt. Illi non hoc recusabant, ne
ea lege accusarentur qua nunc abitu accusatur,
140쪽
quae tunc erat Sempronia, nunc est Cornelia intellegebant enim ea lego equestrem ordinem non teneri; sed ne nova lege adligarentur laborabant. Habitus 155 ne hoc quidem umquam recusavit, quo minus vel eas lege rationem vita sua redderet qua non tenetur. Quae si vobis condicio placet, omnes id agamus ut haec quam primum in omnes ordines quaestio e
LVII. Inturoa quidem, per deos immortales' quo-1 niam omnia commoda nostra, iura, libertatem, salutem denique legibus obtinemus, a legibu non recedamuS. Simul sit illud quam sit iniquum cogitemus populum Romanum aliud nunc agere vobis rem publicam et fortunas suas commisisse, ipSum in cura SSe noni metuere ne lege ea quam numquam ipse iusserit, et quaestione qua e solutum liberumque esse arbitretur, per paucos iudices astringatur. 'git enim si causam 156 T. Accius, adulescens bonus et disertus, omnes cives legibus teneri omnibus; vos attonditis et auditis et silenti sicut facere debetis A. Cluentius causam diei eques Romanus a lege qua lege senatores et ii qui magistratum habiturunt soli tenentur mihi per eum recta Sare et in arce legis praesidia constituore defensionis mea non licet. Si obtinuerit causam a Cluentius, sicuti vostra aequitatu nixi confidimus, omnes existimabunt, id quod erit, obtinuisse propter innocentiam, quoniam ita defensus sit in lege autem,