M. Tulli Ciceronis Pro A. Cluentio Oratio, edited with Introduction and Notes Explanatory and Critical by W. Peterson

발행: 1899년

분량: 328페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

36 PRO A CLUENTI .

audiatis prosecto nihil a me dicetur quod non dignum hoc conventu et silentio, dignum vestris studiis at tu auribus esse videatur. Nam ut primum Oppianicus ex eo quod Scamander

reus erat actus quid sibi impendere coepit suspicari, statim se ad hominis gentis, audacis, in iudiciis

corrumpendis Xercitati, tum autem iudicis, Staioni familiaritatum applicavit. Ac primum Scamandro reo tantum donis muneribusque perfecerat ut eo fautore uteretur cupidior quam fides iudicis postul- Ο67 abat. Post autem cum esset Scamander unius Staieni sententia absolutus, patronus autem Scamandri ii sua quidem sententia liberatus, acrioribus saluti suae remediis subveniendum putavit. Tum ab Staieno, sicut ab homine ad excogitandum sacutissimo, ad audendum impudentissimo, ad mei endum acerrimo haec enim ille et aliqua ex parte hab0bat et maior e parte se habere simulabat

auxilium capiti ac fortunis suis petere coepit. XXV. Iam hoc non ignoratis, iudices, ut etiam bestiae fame sto monitae plerumque ad eum locum ubi pasta sint 68 aliquando revertantur Staienus ille biennio ante,

cum causam bonorum asini Atella recepisset, ses- contis milibus nummum se iudicium corrupturum esse dixerat quae cum accepisset a pupillo sup aspressit iudieioque facto nec Safinio nec bonorum

92쪽

0mptoribus roddidit. Quam cum pecuniam profudis sol t sibi nihil non modo ad dupiditates suas, sed ne ad necessitatem quidem reliquisset, statuit ad easdem esse sibi praedas ac suppressiones iudiciales revertendum. Itaque cum Oppianicum iam perditum t du0bus iugulatum praeiudiciis videret, promissis suis eum Acitavit abiectum et simul saluti desperare vetuit Oppianicus autem orare hominem c00pit ut sibi rationem ostenderet iudicii corrump

Oppianie postea Si auditum, negavit quemquam ess in civitat praetoris qui id officor possit. Sed primo gravari 0epit, quod aedilitatem so putero

eum Jominibus nobilissimis invidiam atquei offensionem timore dicebat; post Xoratus initio permagnam pecuniam poposcit; deinde ad id pervenit quod consci potuit, HS sescenta quadraginta milia 6f0rri ad se domum iussit. Quae pecunia simul atqu0 ad eum delata est, homo impurissimus a statim coepit in eius modi mente et cogitati0110 versari, nihil ess suis rationibus utilius quam Oppianicum condemnari illo absoluto pecuniam illam aut iudicibus dispertisendam aut ipsi ess0r0ddundum; damnato repetiturum HASe neminem.

iudices, quae vera dicuntur a nobis, facilius crudelis si eum animis vestris longo intervallo recordari C.

93쪽

38 PRO A. CLUENTIO.

Staioni vitam et naturam volueritis ; nam perinde ut opinio est de cuiusque moribus, ita quid ab eo factum aut non factum sit xistimari potust. XXVI. Cum e8Set egenS, Sumptu OS 18, audaX, callidus, perfidiosus, et cum domi sua miserrimis in locis et inanissimis

tantum nummorum positum videret, ad omnem malitiam et fraudem versare suam mentem coepit:

Ego dum iudicibus' mihi ipsi igitur praeter periculum et infamiam quid quadrutur Nihil

excogitem quam ob rem Oppianicum damnari neces8 1o sit 3 Quid tandem, nihil nim est quod non seri possit, si qui eum sorte casus ex periculo eripuerit, nonne reddundum esti raecipitantem igitur impel-71 lamus' inquit it perditum prosternamus.' Capithoc consilii, ut pecuniam quibusdam iudicibus levis cissimis polliceatur, deinde eam postea Supprimat, ut,

quoniam graves homine sua sponte severe iudicaturos putabat, eos qui leviores erant destitutione iratos oppianico redderet. Itaque, ut erat Semper praep08terii atque ei Versus initium facit a Bulbo sto

et eum, quod iam diu nihil quaesierat, tristem atqu00scitantem levitor impellit. Quid tui inquit, sicquid me adiuvas, Bulbe, ne grati rei publica serviamus Illo vero, simul atque hoc audivit ne gratis,' Quo

94쪽

voles. inquit' sequari sed quid adfers' Tum ei HS quadraginta milia, si esset absolutus Oppianicus, pollicetur, et eum ut ceteros appellet quibuscum loqui con- SU08Set rogat. Atque etiam ipso conditor totius 110gotii 725 Guttam aspergit huic Bulbo itaque minime amarus eis visus si qui aliquid ex eius sermone speculae

degustarant. Unus et alter dies intercesserat cum res parum certa Videbaturi sequestor et confirmator

pecunia desiderabatur. Tum appellat hilaro vultu Io hominum Bulbus, ut blandissime potest Quid tu inquit Pa0tot' hoc enim sibi Staienus cognomen ex imaginibus Aeliorum delegerat, ne, si se Ligurem fecisset, nationis magis quam generis uti cognomine videretur qua de re mechim locutus es, quaeruntis a me ubi sit pecunia. Hic ille planus improbissimus, quaestu iudiciari pastus, qui illi pecuniae quam condiderat spe iam atque animo incubaret, contrahit frontem recordamini faciem atque illos ius fictos simulatosque Vultus-et, qui esset totus e fraudea ut mendacio factus, quique a Vitia quae a natura hab0bat otiam studio atque artificio quodam malitiae condivisset, pulchre adseverat sese ab Oppianico destitutum, atque hoc addit ostimonii, sua illum

sententia, cum palam omne laturi essent, condemna-

a tum iri. XXVII. anarat sermo in consilio pecuniae 3

quandam mentionem inter iudices esse Versatam:

95쪽

re neque tam fuerat occulta quam erat occultanda,

neque tam orat aperta quam rei publicae causa aperienda. In ea obscuritat ac dubitation omnium Cannuti0, perito homini, qui quodam odore suspicionis Staienum corruptum esse sensisset neque dum rem persectam arbitraretur, placuit repente pronuntiari DIXERUNT. Hic tum Oppianicus non magno 0pere pertimuit rem a Staieno porsectam esse 7 arbitrabatur. In consilium orant ituri iudices XXXII; sententiis XV absolutio confici poterat 1o quadragena milia nummum in singulos iudicus

distributa iam numerum sententiarum conficere debebant, ut ad cumulum spe maiorum praemiorum

ipsius Staioni sententia septima decima accederet. Atque etiam casu tum, quod illud repente erat 15

factum, Staienus ipse non aderat causam nescio

quam apud iudicem defendobat. Facit ho Habitus patiebatur, facile Cannutius, at non oppianicus neque patronus eius L. Quinctius qui cum osset illo tempor tribunus tubis, convicium C. Iunio Ioiudici quaestionis maximum fodit ut ne in illo in consilium iretur; cumque id ei per viatore con

sulto neglegentius agi videretur, ipse e public iudicio ad privatum Staieni iudicium prosectus si ut illud pro potestate dimitti iussit; Staienum ipso ad ue75 subsollia adduxit. Consurgitur in consilium, cum sententias Oppianicus, quae tum erat pote8tas, palam serri velle dixisset, ut Staienus scire posset quid cuique eborotur. Varia iudicum genera : nummarii

96쪽

pauci, sed omnes irati. Ut qui accipere in campo

consuerunt ei candidatis quorum nummo SuppreSSOS esse putant inimicissimi solent esse sic eius modi iudices infesti tum reo venerant ceteri nocentiS- simiani esse arbitrabantur, sed exspectabant sententias eorum quo corrupto esse putabant, ut ex eis constituerent a quo iudicium corruptum videretur.

XXVIII. Eod tibi ius modi sortiti ut in primis Bulbo Staton Gutta sset iudicandum lio Summa omnium Xspectatio quidnam sententiae ferrent levos ac nummarii iudices At tu illi omnes sin ulla dubitation condemnant. mi tum iniectus 76 est hominibus scrupulus et quaedam dubitati quid nam esset actum. Deinde homines sapientes et xi vetur illa diseiplina iudiciorum, qui neque absolvere

hominem nocentissimum possent, neque eum de quo esset orta suspicio pecunia oppugnatum, re illa incognita, primo condemnare Vellent, non liquere dixerunt Non nulli autem severi hominus qui hoc et Statuerunt, quo quisque animo quid faceret poetari oportere etsi alii pecunia accepta verum iudicabant, tanton nihilo minus se superioribus suis iudiciis constare putabant oportere itaque damnarunt. Quinque omnino fuerunt qui illaim vestrum innocet entem Oppianicum sive imprudentia sive misericordia sive aliqua suspieione tu ambitione adducti

97쪽

77 Condemnat Oppianico statim L. Quinctius, homo maxime popularis, qui omnes rumorum et contionum Ventos colligere consuesset, oblatam sibi facultatomputavit ut si invidia senatoria posset creScere, quod eius ordinis iudicia minus iam probari 0pul 5 arbitrabatur. Habetur una atque altera contio vehemens et gravisci accepisse pecuniam iudices ut innocentem reum condemnarent, tribunus plebis clamitabat agi fortunas omnium dicebat nulla esse iudicia; qui pecuniosum inimicum haberet, Ioincolumem esse neminem posse. Homines totius

ignari negotii, qui Oppianicum numquam Vidissent,

virum optimum et hominem pudentissimum pecunia oppre8Sum esse arbitrarentur, incensi suspicione rem in medium vocare coep0runt et causam illam totam 1573 dep0seere. tque illo ipso tempore in aedes T.

Anni hominis honestissimi, necessarii et amici mei, noctu Staienus arcessitus ab Oppianico venit. Iam cetera nota sunt omnibus : ut eum illo Oppianicus egerit de pecunia, ut ille se redditurum ess dixerit, o Ut eum Sermonem audierint omnem viri boni quitum consulto propter in occulto Stetissent, ut res patefacta i in forum prolata et pecunia omnis Staieno extorta atque erepta sit. XXIX. Huius Staioni persona populo iam nota atque perspecta ab nulla 25 turpi suspicione abhorrebat. Suppressam esse ab eo pecuniam quam pro re pronuntiasset, qui erant

98쪽

in contione non intellegebant, neque enim docebantur); versatam esse in iudicio mentionem pecunia sentiebant innocentem reum condemnatum

audiebant Staieni suntentia condemnatum videbant; 5 non gratis id ab eo factum esse, quod hominem norant, iudicabant. Similis in Bulbo, in Gutta, in aliis non nullis suspicio consistebat Itaque confiteor 79 licet nim iam impune hoc praesertim in loco, confiteri quod Oppianici non modo vita, sed etiam 1 nomen ante illud tempus populo ignotum fuisset,

indignissimum porro videretur circumventum Sse innocentem pecunia, hanc deinde suspicionem augeret Staioni improbitas et non nullorum eius similium iudicum turpitudo, causam autem ageret L. Quinctius, 15 homo cum summa potestate praeditus, tum ad inflammandos animos multitudinis accommodatus, summam illi iudicio invidiam infamiamque esse conflatam atque in hanc flammam recentem tum C. Iunium, qui illi quaestioni praefuerat, iniectuma esse memini, et illum hominem aedilicium iam praetorem opinionibus ommum On8titutum, non dise0ptatione dicundi, sed clamor hominum de foro atque adeo do civitate esse sublatum.

Neque me paenitet hoc tempore p0tius quam ill 80

23 causam A. Cluenti defendere. Causa enim manet eadem, quae mutari nullo modo potest temporis

iniquitas atque invidia recessit, ut quod in temporumali fuit nihil obsit, quod in causa boni fuit prosit.

99쪽

4 PRO A. CLUENTI 0.

Itaque nunc quem ad modum audia sentio, non modo ab eis quorum iudicium ac potestas est, Sed utiam ab illis quorum tantum est existimatio attum si dicerem, non audirer, non quod alia re e88et,

immo eadem, sed tempus aliud. XXX. Id adeo sic 00gn0scite Quis tum audores dicere nocentem condemnatum ess Oppianicum i quis nunc audet negar Quis tum p0sset arguere ab Oppianico temptatum esse iudicium pecunia quis id hoc tempor infitiari potus Cui tum liceret docere ooppianicum reum factum osse tum denique cum du0bus proximis praeiudiciis condemnatus esset quis est qui id hoc tomporo infirmare conetur 81 Qua re invidia rem0ta, quam dies mitigavit, oratio mea deprecata est, Vestra fides atque aequitas uos veritatis disceptatione reiecit, quid est praeterea quod in causa relinquatur orsatam osso in

iudicio pecuniam constat ea quaeritur unde profecta sit, ab accusator an ab eo. Dicit accusator haec: Primum gravissimis criminibu accuSabam, eto ut nihil opus osset pecunia deinde condemnatum

adducebam, ut ne eripi quidem 400unia posset;

postremo, etiam si absolutus fui Sset, mearum tamen omnium fortunarum status incolissimis maneret.'Quid contra reus irimum ipsam multitudin0m ascriminum et atrocitatum pertimescebam duinde Fabriciis propter conscientiam mei sceleris condem-tiatis me esse condemnatum Sentiebam; postremo

100쪽

in eum casum oneram ut omnis mearum fortunarum

status unius iudicii periculo contineretur.'

Age, quoniam corrumpondi iudicii causas illo mult 82as et graves habuit, hic nullam, profecti ipsius 3 pecuniae requiratur. Consedit tabulas diliguntissimo Cluentius haec autem se hab0 hoc cort0, ut nihil possit neque additum neque detractum d re familiari

latere. Anni sunt octo cum ista causa in ista meditatione versatur, cum omnia quae ad eam rem

1 pertinent et o huius et X aliorum tabulis agitatis, tractatis, inquiritis: cum interea Cluentianae pecuniae vestigium nullum invenitis. Quid i Albiana pecunia vestigiisne nobis doranda est an ad ipsum cubit vobis ducibus unire possumus Tenentur 1 uno in loco HS 1 CXL tenentur apud hominem audaci Ssimum tensentur apud iudidom. Quid vultis 83 amplius At nim Staienus non fuit ab Oppianico, sod a Cluontio ad iudicium corrumpendum constitutus Cur eum, cum in consilium iretur, Chlaeneto ius et Cannutius abussu patiebantur ' Cur, cum in consilium mitt0bant, Staienum iudicem cui, quod tu dicis, pecuniam oderant non requirebant Oppiani cu querebatur Quinctius agitabat; sin Staienon in consilium rotur, tribunicia potestat effectumas si tot condomnavit. Hanc enim condemnationem dederat obsidem Bulbo et ceteris, ut ostitutus ab

SEARCH

MENU NAVIGATION