장음표시 사용
201쪽
lica,maxime qualis in supposititiis scriptis illis inserta a Sanctis
simo illo Praesule refertur dum inquit: Quinto loco no mimis dea testamur, & horremus, quod ita exarcisti aduersus eos, qui aeterano interitu sunt digni, ut dixeris eos tam irrevocabiliter & in commutabiliter perditioni esse praedestinatos, sicut Deus ipse incommutabilis N inconuertibilis est , Episcopos ad quos scribis, quasi misericorditer adhortaris , ut hoc praedicent populis , ut quia iam praefinitam damnationem euadere non possunt, saltem aliquantulum Deo supplicent & humilientur, ut statutas eis vel modicum mitiget vel leuiget pinnas. J Quanto magis exhorrenda taec blasphemia, eo magis detestanda calumnia, eoque magis patet Scriptorum suppositio: a Rabano, Hincmaro, Ioanne
Scoto&aliis similibus ex diuersis causis (ut supra vidimus pius calumniam passus est miserabilis ille Monachus, nihil prael ertim ab Hinc maro praetermissum, quo ut maniaticum & Daemoniacum illum proderet: sed tantam insaniam, quae a Doctrina Sancti Augustini, quem ille ut Doctorem suum unice venexaretur, maxime exorbitat, nemo unquam illi imposuit, nec minimum vestigium in scriptis eius reperitur: nec malor etiam
absurditas & repugnantia fingi potest, quam quae in ipsa proposi .
tione continetur et liquidem propter immutabilitatem consilii de decreti diuini praefinitam damnationem euitari non posse, statutam tamen poenam mitigari posse asseritur quasi vero diuinum d cretum utrumque non comprehendat, & poenam & ipsius poenae modum, aut quasi poenae modus mutari possit, poena non pos
ster quid magis absurdum p quid , doctrina ipsius Goties chalci,
quam de immutabilitate diuini decreti (vt articulo sequenti re feretur quasi sententiae suae de gemina praedestinatione immobile fundamentum tradidit, magis alienum proponi potuit' Vt vero culibet magis innotescat quantum tam immanis blataphemia discrepet 1 Doctrina Sancti Augustini, non grauabimur hic referre, quid ille censuetit ad obieAionem de praedicatione praedestinationis, quae non ut haec propositio blasphemiam contineret, sed populis scandalo esse possct et in Libro de bono per se. uerantiae, qui notissimus & perfamiliaris erat Gotteschalco, cap. 22. inter reliqua haec habentur et iam vero quod illis verbis connectitur, miror si ullo modo potest in populo Christiano qui Qquam infirmus patienter audire, cum dicitur eis: Et si qui obedi.tis, si praedestinati estis rejiciendi, subtrahentur vobis obedie di vires, ut obedire cessetis: hoc enim dicere, quid videtur aliud esse, quam maledicere, aut mala quodam modo prophetare &c.IEt paulo post: nempe hoc verissimum est , ita sane, sed improbi L .simum, importunissimum, incongruentissimum, non falso et Diuitiam by Cooste
202쪽
qu o,sci non satiabriter valetudini humanae infirmitatis apposi to. Sed di continuo ad drelit Augusimus , quod huic blasphemiae optimc medetur: illum etiam mouum , quo utendum esse in prae destinationis praedicat lone nos diximus, loquenti ad populum non existimo debere sufficere et nisi hoc vel huiusmodi aliquid ad dat, ut dicat et vos itaque etiam ipsam obediendi perseuerana luminum, a quo de dem it omne datum optimum, O omne donum perfectum , & quotidianis orationibus poscere, atque hoc saciendo confidere, non vos este a praedes, natione populi eius alienos, quia etiam hoc ut faciatis, ipse Iargitur. Abiit autum a vobis, idco desperare de vobis, quoniam spem vestrainin ipso habere iubemini, non in vobis : Maledi ctus enim omnis homo, quis em habet in homine: E t Bonum est con Mere in Domino , quam considerem homine , quia beati omnes, qui confidunt in eum e Et hanc spem tenentes: Seruite Domino intimore, est exultate ei cum tremore. Quoniam de vita aeterna, quam filiis promissonis promisit non mendax Deus ante tempora aeter na, nemo potest esse securus , nisi cum consummata fuerit ista rarita, quae tentatio e ver terram , sed faciet nos perseuerare in
se , usque in eius vitae finem cui quotidie dicimus, Ne nos inferas
in tentationem. JNihil magis oppositum huic saluberrimae exhortationi, quam illa quae hac propositione quinta (quam expendimus Episcopis a Gotteschalco suppositit ijs illis scriptis asseritur facta e nee quicquam masis Christianae charitati aduersum; Cuius regula vocati omnes laltem fideles, nobis censendi sunt electi,& praedestinati; licet regula fidei, illi soli reuera electi sint, & praedesti nati, qui secundum Dei propositum vocati, singulari gratia sic
interius praeparantur, ut interiori corde vocationi exteriori obsequentes, vitam adipiscantur aeternam. Tantum igitur abest, ut mali commonendi sint, quasi praefinitam sibi damnationem euadere nullatenus possint, ut saltem aliquantulum Deo supplicent,& humilientur, quo statutas eis vel modicum mitiget vel leuiget poenas. Quin imo ex charitatis officio omnes etiam petasimos, qui externis Ecclesiae Christi sacramentis communicant, quasi electos seu veta my stici corporis Christi membra in coelestipatria regnaturos praesumere debemus. VI. Propositio: Deum cy Sanctos in perditione eorum qui ad aeternam damnationem praedestinati sunt, exultaturos, S gauisuros. J Nec in scriptis Gotte selialci reperitur , nec quid simile illi unquam imputatum. Quin haec propositio, ut praecedens multatum aliena a doctrina Sancti Augustini, & ipsius etiam Gotteta
chalci , dum hic saepius in prolixiore confessione doctrinam. A. 8 2.vI. Propia suo
203쪽
chalcus in Contes sprolixiori. Amolonis
quam profiteretur de gemma praedestinatione immutabili eius D voluntati & consilio adit ruit. Quod inquit pag. Io.) Neadm x, mentum quidem modo quolibet potes esse mutabilis , & per om ec ni a postmodum saecula, probareris esse mutatus, si vel ullus D (quod absiti reproborum, illuc esset destinatus, qui non fuisseta, praedest natus u quod pluribus ibidem prosequitur & multis sacrarum Scripturarum ,& Sanctorum Augustini, Ambrosij, Oro H,&Gregoris Papae testi inoia ijs confirmat; Eodem ipso sensis,
quem hoc ipso articulo ieet. ia. tradit Amolo sequentibus ver-M bis: Laetatur autem omnipotens Deus vel bene faciens iustis, vel D mala retribuens prauis , non quod ipse diuersa affectatione m D tetur, atque varietur, cuius gaudere, sicut & esse aeternum at-M que incommutabile est, Apud quem non est transmutatio, nec vias, risiitudinis obumbratio Sc.
Tum ipse Samstus Augustanus cuius doctrinae coiteschalcus addictissimus suit , ita ut (teste Hincmaro in opere de non trina deitate pag. sso. Augustinum saepius nostrum vocaret, comis mentariis in psalmum a. exeonens verba illa. Qui habitat in caelis irridebit eos , ct Dominus jubsannabit eos: Nihil horum, inquit, D sapere oportet carnaliter, quasi aut buccis Deus irrideat , aut nata D so subsannet, sed ea vis accipienda est, quam dat Sanctis suis, ves, futura cernentes, idest nomen Christi di Dominationem perua-M gaturam in posteros , & uniuersas gentes obtenturam, illos inas, ni a meditaturos esse intelligant: haec enim vis, qua ista praescita, , sunt , irrisio Dci est, & subsannatio &c. J Et paulo post exponens sequentem versiculum: Dimimi Nur ad eos sera asia: in Droresuo conturbabit eos: Iram autem, inquit , & furorem Domini Dei non perturbationem mentis oportet intelligi, sed vini, qua iustissime vindicat subiectam sibi ad ministerium uniuersum creaturam. J Et reliqua quae ibidem fusius prosequitur Sanctus Austinus de sipissime alibi , praecipue ad Simplicianum lib. a. quaest.
. uberius exeosuit: ut ne quidem vel minima coniectura subesse possit collesenaicum ipsius discipulum studiosissimum, & asse clam fidissimum, in tam absurdam & absonam propositionem, quae Pelagianismum magis redolet , impegisse. Et sic eam suppositit ijs scriptis, ut reliquas , quas iam expendimus , inimica manu illi falso adscriptam nemo non videt. Sed neque hic prytermittendum non mediocre victricis Christi gratie praeconium, quod Praesul ille Sanctissimus emisit, dum modum, quo Deus in Sanctis laetatur, & quo Spiritus Sanctus I quitur & operatur in suis, expressit et non qualem Pelagiani eorumque reliquiae agnoscunt , qui scilicet voluntatem ita moueat,
yel titillet , ut semper in aequilibrio persistat, eiusue muneris st
204쪽
1 se ipsa vel contentire vel dissentire; sed qualis a Sancto Augustino eiusque discipulis Ecclesiae traditus est, qui videlicet volun. tatem ipsam sibi subjiciat, non solum instruat, sed & informet, diastectu in ipsum inspiret, ita ut diuino spiritu regente, & illustrante anima nostra in Dei laude & glorificatione persistat: sed cinquit Amolo siaut Spiritus Patris dicitur, quia eis quos reple uerit, astectum postulandi, & gemendi & desiderandi inspirat: Mita & ipse laetatur in Sanctis, in quibus habitare dignatur, quia veos proculdubio laetantes facit, siue in donis gratiae, quae largitur is p ijs, siue in iudici js, & qquitatibus, quibus impios puniret pro is quibus etsi humano affectu, sicut Apostolus dicit de se, tanquam is
homines coiitra stantur, tamen diuino Spiritu resente atque il- lustrante, iusta Dei iudicia laudare di glorincare non cesta celant. I cc Postremo Capitulo Gotteschalcum reprehendit Amolo, eat qui ipsius insania resistunt, comitus laceret, est in omnibus qua scribit nullius iudicio sesummittat. b His verbis: septimo loco duo c. prorsus grauia mala in tuis nobis moribus plurimum displicue- .erunt: unum quod sacerdotes Dei , derectores Ecclesiarum tantis tainiurijs&eoliuitiss&maledictis laceras, tanto despectu & con- cetumacia conculcas , utique spiritu erroris & superbiae miserabi- ce iter deceptus, ut omnino nihil Christians patientiae , nihil Chri- .estianae reuerentiae habere videaris: nam inter caetera omnes, qui ceinsaniae sensuum tuorum Eelo fidei resistunt, haereticos appellare cenon metuis, eosque a bono & erudito viro, atque Catholico Epi- .escopo RHAsANi Cos nuncupare praesumis &c. J Et paulo .e post. Alterum vero malum est in moribus tuis, quod in omnibus ecquae dicis & sentis, sicut scriptura tua declarat, nullum omnino cehommum more bonorum, pie & humiliter deprecaris, nullius . . te sensui,& auctoritati summittis &c. J Haec limiliter Gotteta ..chalco falso adscripta suisse supr1 iam euicimus, & ex praecede libas articulis etiam huiusce falsitas & calumnia confutatur. Quod hic a nobis non sic asseritur , ut Gotteschalcum ab omni
contumacia excusare intendamus, cum magis ob contumaciam,
quam ob doctrinam damnatum fuisse supra probauerimus r idemque ipsum in hac Epistola ab Amolone reteratur pag. 3. sed ut magis innotescat calumniae in miserabilam illum Monachum in ergastulo reclusum plurimum licuisset Ut visit non miru1 tanto Presule lium, quem ex supposititiis scriptis tot errorum & blata
Phemiarum , tantaeque superbiae & contumeliae rerum crederet, direuera damnatum dc ab Ecclesiae corpore rescissum cerneret, tali censura notatum et immo certe miranda potius tanti Pr sulis
moderatio, &Christiana charitas, qui miserabilem illum Mon
205쪽
Amolonis Archiepiscopi Lugdunensis ad Goiteschalcum Epistolisses ionibus Onotu aliquot illistrata,nusto modo
nianiorum omnium doctrina , aliena , immὰ in omnibus conformis esse comprobatur:nec non expenditur ei prasi a
ad lectorem Epistola. CV M nobis propositum fuerit auctorum, qui IX. saeculo de
Praedestinatione & Gratia icripserunt, opera uno vel altero complecti volumine, quo ex Sanctorum Patrum, & Ecclesiae traditione sedandis contenti Ombus quae hisce miserrimis temporibus usque ad scissionem charitatis miserabiliter& lachrymabiliter succreverunt, hic collecta reperiantur praesidia . Suscepti ratio exigebat, ut praefata Amolonis Epistola cum ipsius fragmento, quasi non ignobile praedestinationis& gratiae monumentum suo ordine, cum alijs eiusdem generis Ecclesis Lugduneniis scriptis insereretur, eoque magis, ne coiisulto praetermissa credatur, eo quod iii Gotteschalcum lcripta susceptae causam laedere imperitis censetur: sed quoniam nec ex ratione priuilegij licuit, nec etiam iam impressis alijs scriptis potuit, omnibus satisfactum fore credimus, si subiectis notis & sectionibus distincta hic exhi beatur , ut tam ex hac quam subiecto opusculo, & pie quaerentum eruditio largiente Dei gratia capiat incrementum, & diuer
206쪽
Abbatis Ferrariae in praefatione colictanei. Imprimis igitur. Amois Goneshalcum fratrem dilecti umvacat, ei uerationem exponi a. t. Christiana cilicet charta patem . nec aliam Disse rescribendi monacho propter contumaciam damnato, cuius nomine fictilia scripta transmissa essent, quasi isse Amoloni innotescen flagitaret.
Amolo himilis Ecclesiae Lugdunensis Episcopus dilectissimo fratri Gotte chalco salutem.
QVod te in huius serinonis exordio fratrem nomino, quem
fraternae unitati contrarium non ignoro , e1 in quantum
Deus largitur facio charitate, quam Scriptura nobis praecepit diis 1 --- cens: Dicite his qui oderunt os, fratres nostri estis: Quia etsi ex illorum parte qui eiusmodi sunt, fraternitas deperit, non idcirco etiam in nobis frigescere aut perire debet ipsius fraternitatis a Lfectus. od autem non solum fratrem, sed etiam dilectissilium dico, minus nouit, quia te fideliter diligo, hoc tibi cupiens, quod& mihi. Vnde & salutem tibi veraciter opto, praesentem pariter&futuram, per eam diuini cultus pietatem, quae, sicut Apostolus testatur, ad omnia mitis est , promissionem habens vitae. r. Tim. qua nunc est, Urfutura: Audiens sane&agnoscens quae inscriptis . v. i. tuis misisti per quendam fratrem nostrum innotescenda veneta menti sine riagitasti, diu haesitavi, utrum tibi respondere deberem, homini de nouis contra Ecclesiam praesumptionibus, & non paruis erroribus iamdudum accusato, & propter contumaciam, ut audio Episcopalis Concilij auctoritate damnato. Importunum namque de impudens videri posse existimabam, si de causa, quae prudentium & reuerendorum fratrum nostrorum inquisitione, cognitione & sententia definita est, aliquid ultro dicere vel respondere aggrederer: & rursum tantam deprecationem & stipplicationem tuam contemnere, de praeterire silentio, non videbatur Christianae esse pietatis, & charitatis , per quam praecipue lex Christi adimpletur in nobis, testante & commendante Apostolo: Gal. c. Alter alterius onera portate, Osic adimplebitis legem Christi. Vn-
e. seipso dixisset: Factussum infirmis in mus, utinis ... i. 'mos lucrarer: Omnibus omnia factussum , ut omnes facerem ALibid. : Et post aliqua r Non quarens quod mihi utile est, sed quod
io v. i. multis visalui fiant, continuo, ut nos ad exemplum sui,&per hoci Cox ad exemplum Christi, instrueret & informaret, adiunxit: Inrita- estotes uter ego Christi. Ipse est enim verus & pius Samaritanus, qui descendentem ab Hierusalem in. Hierico, de a
Sect. raomnibus seruandus fraternitatis affectus.
Et vera diis lectio Anteiri bere de
207쪽
malis imis plorandauri gratia. Nostris e fixariolaius non fidendum a. Ephrem. obedierim bona.
lationibus in itinere spoliatuin, & vulneratum, ac semiuiuum d relictum, clementer miseratus est, alligans vulnera eius , &vini atque olei insulione eurans. Tantaeque misericordiae & pietatis sui nos imitatores esse desiderans, in fine huius parabolae unicuitaque nostrum dicit: si ades infusimititer. 3dam seste ostendens, Lue. i illum vere esse proximum fratri, illum vere imitatorem sui, qui v. 3T. fraternis necessitatibus atque infirmitatibus prompta pietate, &compassione succut teret. Istias modi igitur consideratione prouocatus, & de venerabilium fratrum , atque consacerdotum nostrorum sincerissima charitate confisus , per quam in Domino unum sumus, & inuicem commissi nobis minister ij onera & ossi ei a communicare debemus, quatenus & illorum bona , per unanimitatis Spiritum nostra,&nostra, si qua diuina misericordia esse poliunt, illorum finir melius & lalubrius existimaui aliquidius fraternitati rescribere, qu&m inutili taciturnitate, & de illis viderer dissidete, & tibi tam angustiato, tam afflicto, tam anxiodi conturbato , nihil consulere. Sect. a. Deum orat , visibi veracem est initim ad consolationem illius monachi sermonem tribuat, eiusdemque animum praeparet, tran uillet, viseposha animositate, O studio contentionis libenterque ver uni audiat, humilitatem Oobedientiam suadet, oe vitam scandala monet. propter omnipotentis Domini de Saluatoris largissimam& indeficientem oro gratiam , ut nobis tribuere dignetur utilem & veracem ad tuam consolationem & instructionem sermo nem, & animum tuum praeparet & tranquillet, ut quae dicturi sumus pi1 mansuetudine & humilitate suscipias , ac seposita animontate & studio contentionis , libenter quae vera sunt audias, &non nostra, sed Dei & Sanctorum Patrum dicta obe dient et suscipias , eisque animum tuum & sensum sincera pietate summittas. Quia ut verax veraciter scriptura dixit : Sunt Prou. via qua videntur homini recta , nouissimum eorum ducit ad io. - smortem. Et qui considii cogitationibus suis impiὲ agit. V nde & Pim alibi eadem Scriptura admonet dicens , Et ne innitaris prudentia tua et Hoc namque malum quantum cauendum sit homini, v. i. ' etiam B. Ephrem admirandae salictitatis , & illustrissimae doctrinae pater , ostendit, cum in hora exitus sui, adstanti sibi uni ex discipulis, magni&accuti, & nimis curiosi ingeni j, sollicite admonens dixit et Cave, Pauline , ne unquam te summittas cogitationibus tuis et Quantum vero bonum sit obedientiae, & quantum malum contentionis & contumaciae, docet nos iterum sermo diuinus , ubi per Samuelem Prophetam dicit: r. Reg. Melior est obedentia, quam victima , ct amultare maesti quam XI. x
208쪽
offerre Hupem arietum: quoniam quasi peccatum arniamsi est repugnare, O quasi scelus idololatria non adquiescere: itaque & tu si bonus, & utilis & pacificus Ecclesiae filius esse desideras , noli te senlui tuo committere , sed Majorum iudiciis atque sententiae, immodiuinis dc Ecclesiasticis auctoritatibus facile cede , libentet adquiesce, & obedienter subdere, ut possit in te Dei Spiritus h1bitare, dicente Domino per Prophetam: Super quem re is,. u.- irum mmi , nisi 'per humilem, O quietum , est tre-
v. i. memem verba mea P videmus certe tempora nouissima, di periculosissima ab Apostolo olim praedicta , plena ignorantiae &infirmitatis animorum , in quibus illud Domini terribile dictum , semper est reminiscendum , atque tremendum et Qui M. O, seandaue umi unum de possit bii, qui in me credunt, e tali vis ei, ut suspendarur mota asinaria in coleto eius, or demergatur in profandam maris e Et iterum , mundo ab scandalis, necesse Ibid. r. ect ut veniant seandala , verumtamen va homini, per quem scam datam oenit: Sed & aures & linguas prurientes cauere debemus, ne vel ad audiendas, vel ad loquendas nouitates prompti & Ω- ei Ies fimus : quia & prurientes auribus, & prophanas vocum nouitates pariter Apostolus condemnat, & oppositiones falsi nominis scientiae admonens deuitandas , continuo de eadem falsi, nominis scientia subjungit, dicens: Quam quidam promittentes
fidem exciderunt. Sect. 3. Aperit quando quomodo ei de Gotteschalio eiusta scriptis ad se transmissis innotuerit , in quibus de una tantum quastione actum esset, motamque refutationis sua praescribit, singulis notando Capitulis, qua inscriptis illis Pupposititiis videren--r contraria Catholica fidei, iamque ex sacra Scripitimae auctori etate confirmando . nec recta ad excommunicatum , sed ad Min
mainum directa Epistola. Cum adhuc esses in partibus regni Germaniae, audiuimus Inprimis super nomine tuo tamam dolendam: quod videlicet nouitates sereres, & stultas ac sine disciplina quaestiones ventilares. Deinde perlata est etiam ad nos, studio Ecclesiasticorum virorum quaedam scriptura tua , in qua apertissime & prolixo sermone, atque ut tibi visum est, etiam testimoniis Scripturarum, siue Sanctorum Patrum quid sentires siue doceres multipliciter exsecutus es et nunc quoque accepimus & aliae scripta tua non Parua, quae ad Episcopos,qui in Concilio damnationis tuae astu
runt , scripsisse vel protulisse videtis. In quibus quanta potuisti intentione, de una tantum quaestione, id est de Praedestinatione diuina quid teneas, diligenter explicare curasti. Ita factum est, ut ex utraque scriptura tua, siue gavit Per alios, siue quam te
209쪽
De Redc-ptis San guine Christi. Sect. du
mittente accepimus, plenillime nobis cognoscere videamur, in quibus quaestionum periculis fluctuet, vel quod nimis dolendum est. naufragetur sensus tuus. propter come endiose nobis,& utilitet fieri polle videtur, ut ex illa tota ferie lcriptorum tuorum , ex quae nobis fidei Catholicae maxime contraria esse videntur, breuibus redistinctis Capitulis ordinemus: adiungentates, siue subiungentes per lingula, quid e contrario Scriptura Sancta doceat, de Ecclesia Dei sirinissime teneat, & ubique fideliter, ac salubriter doceat. Cuius doctrinae & sentibus te, quasi deuotum & pium filium irrefragabiliter obtemperare oportet, si cupis in eius corporis unitate vivum & sanum membrum inueniri. & non cum putribus & emortuis iuste seueritatis iudicio abscisionem mereri. Hunc autem sermonis nostri tenorem, sermuato in omnibus legitimo ordine , ac Ecclesiastica auctoritate, non tibi, qui inscelicita iniserabili lapsu excommunicationem ab Ecclesia excepisti, sed principaliter reuerentissimo, & charissimo nostro Metropolitano Antistiti direximus tuo , confidentes in Domini pietate, quia cum haec legerit,& nostrae erga te compassionis affectum cognouerit, non indignatione aliqu1 aduersam te, sed boni patris & pid Pastoris visceribus commouebitur, ut his congruenter perlectis, & tranquille apud te tractatis, si diuina gratia adspirante adquieseere volueris veritati, nequaquam diutius aberres a caulis, sed boni & sumnii P .storis humeris reportaetus , unitati inuentae ac redemptae ouis , cura gaudio coelestiam&tcrrestrium sceliciter restituatis. Haec sunt igitur, quae in scriptis tuis merito reprehendenda & reprehensa, tanquam ver e fidei Catholicae inimica notauimus, & qualiter ad regulam veritatis sint corrigenda perstrinximus.
Se st. q. Primam propositionem impugnat , neminem perire posse Christi S1nguine redemptum eamque de redemptione inchoata seu temporali ad iustificationem ,halios huius vita esse-ῖtui restringendo, fassam cst hereticam sicut omnes Catholici chGotteschalcus ipse is erit. In primis dii plicet nobis valde quod dicis de asseris, Neminem perire posse Christi Sanguine redemptum. Hoc enim dictum dupliciter fidei Catholicae aduersatur. Si autem neminem ex numero Christianorum , postquam semel in Christo bapti Eatus cst , & particeps redemptionis Christi effectus
est, pcrire posse confirmas, contra Apostolum apertissime praedicantem de contestantem et seuoniam in qui regnum Dei non posssidebunt i & quoniam qui illa vel illa crimina admiserunt , regnum Dei non conlequentur, & non habent haereditatem in rem
gno Christi Dei. inter quos etiam illi sunt negatores Christi , de
210쪽
quibus ipse terinoi, ter testatur, Emcunque negauerit me corii ura at io hominibus , negabo er ego eum coram Patre meo , qui est in Coelis.
Et illi intruet uolae fiuvi, de quibus ait et Non omnes qui dicit Mat r. , Domi Re , Domine , intrabit in regnum Coelorum : Sed & . it. illae fatuae virgines,qciae non sumpse tunt oleum in vasis suis cum M. i, Iampadibu , quibus clausa ianai regni dicturus est; Amen et cov. ra. vobis , ne cio voL Aut si non credis, omnes, qui veta fide N de uotione per Bapti lini gratiam regenerantur, Christi cile Sanaguine redemptos: imm , in Christi Morte & Sanguine baptita tos, licet postea plurimi ex eis, vel per haereses, vel per alia diuersa crimina pereant , manifeste contrarium est Beato Paulo Apostolo dicenti, Quicunque Bapti i sumus in Christi I E s v, uises . ipsa bapti iti fumui. Et beato Ioanni limiliter de eo-- i dem Domino contestanti: filii dilexit nos (inquit -lauit nos Apoe . t a peccatis nostris in Sanguine suo. Et Beato Petro etiam de pensimis haereticis , qui post baptismum Redemptionis Christi de
Ecclesia recesserunt, ita dicenti; meam qui emit eos Dominum L. Pet. negant, super cratei sibi celerem perditionem: Et ipso Domino a. v. i. de eisdem haereticis per Prophetam dicenti, Et ego redemi eos, ct Osee T. contra me locuti sunt mendacia. Itaque iuxta fidem Catholicam,& Apostolicam, Propheticam, & Euangelicam, omnes isti, fideliter ad baptismutnChristi accedentes,non utique alio pretio,sed Christi Sanguine redempti sunt. Sed cum plurimi ex eis eandem gratiam in be irritam fecerint,& idcirta, in aeternum pereant, qua ratione veru est, nemine perire posse Sanguine Christi redemptu pSect. s. Secundam Propositionem: Baptii iam de alia Sacramenta seustratorie eis dari , qui post eorum perceptionemperetii J cum omnibus Catholicis Goli chalco ipso impugnat. Secundo loco, displicet nobis valde, quia verissima &sacratissima Ecclesiae Sacramenta,videlicet Exorcismi,& Baptismi,Chrismatis,& Eucharistiae, ac Manus impositionis, perfunctorie &frustratorie omnibtis,qui post perceptionem eorum pereant, dari confirmas, dum eos Sanguine Christi, sine quo ipsa mysteria, iam non mysteria, sed quaedam velut vacua,& inania ludibria sunt hahenda,redemptos negas Coni e contrario Apostolus,& veritatem
redemptionis Christi, & verum diuinorum mysteriorum offerumetum, etiam in eis, qui irreparabiliter pereunt,doceat est e contamia,cum ait: Impossibile enim est eos, qui semelsunt inluminati, gustaverent etiam donum coeleste,ct participes fumfacti Spiritus Sancti, gustaverunt nihilominus bonum Dei verbum , virtut sueseculi
venturi, est prolapsunt,renovari ruralis ad poenitemisi,rursrum cratis
e gentes sibimetipsis Filium Dei Erc. & t. rpin: Quant. magi, palmis deteriora mereri supputia , qui Suum Dei conculcat erit,
II. Pro post. Sect. s. Sacram hareprobis non fetu.stradamuli