장음표시 사용
691쪽
in Gratu lat. carna. ad Gottesia chalcuri .
Denique ex illo ipso carmine patet, ex contemptu & indigna tione magis m,m ex rei veritate miserabilem illum monachum hic a Rabano dici Vro uagum, ciuem Uvalafridus laudat, quasi vita potiorem lege Lycurgi, eiusque probitatem non minusquam doctrinam testatur. Tequoque si certum multis testantibus, & me Atque alios exemplorum verbique lucem,
Instruere, oc sapisiis infundere posse saliuis. Eoque magis quod sententia Carisiaci in eum praesentibus Episcopo suo Rothado & Abbate Bauone , nullomodo quasi Monasterij desertor seu gyro uagus fuerit notatus , quod non fuisset
Indesubsecuta est nodis altera contra Gotteschalcum in Carisiaco Palatio habita , in qua iterum auditus damnati rue iterum est ab Episcopis, est prolata in eum sententia huiusmodi.D Ecclesiastica Sententia in Pertinacissimum Gotteschalcum pro D pter incorruptibilem obstinationem illius,in Synodo apud C D risiacum habita a lx. Episcopis Ecclesiastico rigore prolata.'' FRATER GOTTEscn ALc Sacro-sanctum Sacerdotalis mysteriim officium, quod irregulariter usurpasti, & in cunctis moribus, acra prauis actibus, atque peruersis doctrinis, eo hactenus abuti non pertimuisti, iudicio Spiritus-Sancti, cuius gratiae munus est Sa-D cerdotale officium, per virtutem Sanguinis Domini nostri Iesura Christi noueris tibi esse, si quomodo luscepisti , sublatum & ne D ulterius eo iungi praesumas, penitus interdictum. Insii per quia &Ecclesiastica & ei uilia negotia contra propositum,& nomen Mo- nachi conturbare contemnens, iura Ecclesiastica praesumpsisti,' durissimis verbetibus te castigari, & secundum Ecclesiasticas re-U gulas ergastulo retrudi Auctoritate Episcopali decernimus, &vt ' de caetero doctrinale tibi ossicium vi pare non praesumas, perpetuum silentium ori tuo virtute aeterni verbi imponimus. I
Non eodem anno (vt posuit R. P. in Antiquis Conciliis Gall. Tomo 3.3 sed initio sequentis iuxta Annales Bertinianos: non in Synodo sed in Placito regio ipso rege Praesente damnatus Gorie cnalcus, sententia 1 ra. Episcopis Ecclesiasticis (ut aiunt rigore prolata, sed qua de causa non satis comit: prim3 hla notatur,quod ,rregulariter Sacerdotium usurpaverit promotus scilicet a Rigooldo Remorum Chorepiscopo inscio tuta italibi Hincmarusi proprio Episcopo, sed haec circunstantia non verisimilis, ut probauimmus suo loco; quod additum est in cunctis moribuι,ac prauis actiabus atqueperuersis doctrinis, quaesitus color potius quaena damna.
692쪽
Confutatio. Cap. XI. Part. II. Os
tionis causa altari est, quae aliis expressis ex generalibus verbis nunquam inducitur, eo minus quod probatis moribus fuisse mul- Hine m. tis testantibus retulerit Vralafridus Strabo, nec alijactus eius, quam laudabiles appareant; Doctrina vero eius Catholica de Augustiniana, cuius semper studiosissimum fuisse testis est Lupus Fertati ensis Epistola go. Altera causa, quod Ece astica Vr ciuilia negotia contra propos
tum-nomen Monachi conturbare contemnens , iura Ecclesiastica
petasumpserit, intelligenda videtur, quod in placito regio Moguntino, in quo &Ecclesiastica &ciuilia iura exercerentur, pro sesionem suam una cum libello in Rabanum Archiepiscopum, quo illum prauae sentetiae noraret, offerre praesumpserit: licet hoc cum omni reuerentia actum fuisse argumento fit, quod nec in Synodo Moguntina,nec in prae seta Epistola ad Hincmaeram Rabanus conquestus sit, immo ne libelli quidem meminerit. Addidit & aliam causam Hincmarus Epistola sita ad Amulum Hincmari&Ecclesiam Lugdunensem,d tun refert se miserabilem illum Moia Epistola adnachum in Synodum illam producere studuisse, ubi, inquit mul ..tis audientibus nihil dignum ratione vel dixit, vel interrogatus c. xespondit , sed ut abreptilius cum quid rationabiliter responderet tanon habuit, in contumelias singulorum prorupit, & propter im - .c
pudentissimam insolentiam suam per regulam Sancti Benedicti, is Monachorum Abbatibus, vel caeteris Monachis dignus flagello c. adiudicatus, &c. J De his velut abreptilis contumeliis &impru- dentissima intalentia nulli bi alias, sed ab Hincmaro in capiter. Hincmar. Operis sui, de Pr destinatione.& Epistola ad Nicolaum Papam de Pis est.
simpliciter auditus, & inuentus haereticus refertur. Epiri verum quod inuetus sit haereticus in sententia, ne verbum qui- ad Nicol. dem, in qua aliae causae expressae sunt, Si sic post decennium quq situs color ab Hiiacmaro, quo rigorem sententiae Set retrusionis,
quem Epistola illa Summo Ponti ci dissimulauit, priae texeret, de susceptae causam foueret, ita ut ratum fixum sit (vt pluribus in priori disserinione probatum non ut haereticum damnatum sui
seGotteschalcum, quod etiam ex eo necessario confirmatur, quod per biennium ferme communio ei non suerit denegata, ut patet
ex Epistola ultima Rabani ad Hincmarum. Et de do ina quidem actum , sed de qua, vel quousque, vel
quomodo penitus incertum: valde probabile est si Item eam, cuius falsb insimulabatur praediista Rabani Epistola (quam uno.
dicam vocano fuisse expensam & improb.xtain: lententia ipsi ubi de peruersis doctrinis & doctrinali Oilicio interdicto. & silentio in perpetuum imposito id satis indicat. Illam vero Rabam Synodio
cana, qua non solum haeretica docti ina, sed etiam detestabili bla-Disiti ori D, Coos le
693쪽
Confutatio. Cap. XI. Pant. II. co
quature Capitula , totidem coiteschaici Capitulit, qua ad stabi, stabatili udam haresim 'am condiderat opposita. .
In antiquis Conciliis Galliae tomo tertio Reuerendus Pater primus omnium nullo auctore, ne quidem Hintnaro suo ducer immo prorsus reluctante, quatuor Hincmari Capitula (quibus non solum miserabilis illius Monachi, sed & Prudentit Episcopi Tricassint, Lupi Abbatis Ferrariensis ,& plurimorum aliorum, qui eandem sententiam , ut vere Catholicam tutati fiuit, scripta condemnare intenditi quasi hoc placito Carisiaco (quod Concilium vocat) definita cum supradicta in Gotteschalcum sententia reposuit,& ex illis Concilium solenne conciturauit, ne dubium vulum subesset miserabilem illum Monachum haereseos damnatum , eiusque doctrinam de gemina Praedestinatione, & reliquis in Concilio Q. Episcoporum, etiam ut haereticam damnatam; quod longissime a veritate abest: Si quidem tui diximus sectione recedenti non damnata suit doctrina, nec etiam miserabilis il-e Monachus ut haereticus damnatus: Multo minus staciti Canones, ideoque monitus R. P. quasi dubius hie posuit, in eadem re quoque Synodo aut in eodem certe loco constituta sunt quatuor ceCapitulat sed ut veritas innotescat rei gestae series hic breuitet .e subiicienda.Damnato Gotteschalco, &in ergastulum Cellae Altumuillam riodis, a. tensis Remensis Diodicosis sub custodia fidelium Hincmari reclu- his . lib. s. se , singulari Epistola inistra conatus est Hincmarus eum a sen- cap. litarentia geminae Praedestinationis reuocare, sebeminis etiam breuiori&prolixiori confessionibus, constantissime in eadem sententia remansit. & Hinematus scripto libello ad reclusos & simplices in sua patrochia consistentes, contrariam sententiam tui tus est, nec non singulari Epistola paucis ante Pascha diebus Pru- .. Racdentio Tricassino Episcopo significauit, se ab eo consilium quae- rere de statu & compressione illius miserabilis Monachi, si in .. Coena Domini vel in Pascha debeat eum admittere ad audien- ec d lit,. s. dum sacrum officium,vel accipiendam sacram Communionem J cap. ti. Mitius cum miserabili illo Monacho agendum, nec dene at tam communionem rescripsisse Prudentium quae insecum sunt demonstrant. Et sub finem anni ex consensu Sunodi libellum edidit Prudentius ad Hincinarum ipsum, quo collectis ex Sacrarum Scripturarum & Sanctorum Patrum maxime Sancti Augustini sententiis, non secus ac Gotteschalcus, veritatem geminae Pr destinationis . Christum pro solis fidelibus palium , eosque lotos Deum velle saluos fieri, qui saluantur, nec de Libero Arbitrio cum Gennadio sentiendum, eumque hortatur ne patiatur doctri-
694쪽
Raban & nam illam Sancti Augustini & totius Ecclesiae quolibet commen Hinc mar. to impugnari. In eandem etiam sententiam scrupsere, deinde Lupus Abbas Ferrari eusis, libello ad Carolum Regem cum simili Collectaneo, Ratramnus Monachus Corbet ensis ad ipsum Siro-lum Regem, & in Germania etiam Lupus Seruatu, venerabilis Moguntiae Presbyter, qui Placito illi Moguntino cum Rabano
Ideoque Hincmarus frustra conatus Rabano persuadere, ut librum Prudentij &Confessiones miserabilis illius Monachi refelleret , Ioannem Scotum Erigenam Aulicum , Philosophiae quidem & Graecarum literarum peritum , sed Theologiq penitus ignarum d precatus est, ut pro susceptae in Gotteschalcum must pa trocinio scriberct. Et cum scriptus ille a Ioanne Scoto liber erroribus . haeresibus, & blasphemiis scatens, piis omnibus execrationi esset, a Prudentio Tricasino scriptis impugnatus fuisset, idens Hinc marus ex hinc multum inclinatas susceptae causae partes , anano 8s; . duplex sibi praesidium parari studuit. Primum, ut Ecclesiam Lugdunensem, cuius Episcopus Amulo ipsi esset amicitiaconi uitiatus, in partes suas trahere tentaret, alterum ut clandestiuna aliqua congregatione,seu captato Conuenticulo (quoniam legitimo Concilio id fieri non posse cerneret auctoritateRegia ederentur Capitula , quibus aliquantulum sententia sua fulciretur, contraria quae multum inualuerat deprimeretur.
imad primum Hiiacmarus Epistola ad Amulum Lugdunen sem Archiepiscopum exposuit in duobus Episcoporum Conciliis Mosuritiae & Cariliaci , miserabilem illu Monacnum damnatum, eiusque doctrinam iniquis verbis in quatuor Capitibus recensuit, de quinto haeresim de libero arbitrio , a qua, ipse H incnaaro alibi reste,toto caelo abfuit . falso ei imposuit: Parduli Laudiinensis Hinc marianae fraudis & nequitiae Patroni in eundem finem Epistolam,cum Apographo praedictae Rabani Epistolae ad Notingum
D misit; viqiiod Ecclesia Lugdunensis, inquit, de eadem rc senti-3' ret, vere de fideliter responderet: sed ab Hinc maro & Pardulo ni- at hil fraudulentae dexteritatis obmissum, quo in sententiam Hinc- mari, ut verisimiliorem propenderet. Et nihilominus sui videbitur capite sequenti Ecclesiae Lugdunensis miserabilis illius Monachi sententiam in omnibus comprobauit, H incmari vero ut edironeam refellit & reiecit. Quantum ad alterum, mense Maio inter Concilium Suessionense &Vermeri ense ab Episcopis quinque Prouinciarii Rege ipse praesente celebratum, Rex Carolus sectione Hiracmari ex Concilio Suessionensi in Palatium suum Carisiacum reuersurus, Hincinarum ,&paucos alios secum adduxit Episcopos, ubi Hincma-
695쪽
rus mira praecipitatione nullis adhibitis codicibus , quatuor illa R,bari famosii Capitula edidit, quibus Rex ipse cum reliquis (etiam ali- Hincmar. quibus inuitis subscriptit: huius conuenticuli de Capitulorum,
quatuor solus meminit auctor.Annalium Bertinianorum coorta neus, in omnibus Hincmaro suo secundus, in praeiudicium reliquorum omnium ae cotemptum etiam Sedis Apostolicae, his ver .
bis ad hunc annum Ss s. Carolus inde ( scilicet a Concilio Sue Annal. sonensii) ad Carisiacum veniens, cum quibusdam Episcopis& .. Bertinian. Abbatibus Monasticas, quatuor Capitula edidit, de propria sub- .. Anno 3 3.
scriptione roborauit, quorum primum est . a Deo neminem prq- is desiis intum ad poenam, unamque esse Dei praedestinationem. quae . . aut ad donum pertinet gratiae, aut ad retributionem iustitiae: Se- ..cundiim liberum arbitrium, quod in primo homine perdidimus, nobis praeueniente , dc adiuuante Christi gratia redditum. I er- ..tium ,velle Deum generaliter omnes homines sauos fieri, licet .. non omnes saluentur. Quartum Christi sanguinem pro omitibus ..fusum , licet non omnes passionis mysterio redimantur. J ..Hincmarum vero haec Capitula praecipitanter, dc nullis inspectis voluminibus edidisse , ipse non suspectus testis est in opere,de Hinem a r. Praedestinatione, cap. Sed cuicunque placet, inquit, benigno .. De Praede- animo conferat Capitulum Sanctae Arausimnq Synodi, cum Cam cepitulo a nobis d lentam excerpto, quia librum prae manibus tatunc non habuimus quando hoc Capitulum de sensibus Ortho- ce Cap. 3 .doxorum dictare coacti sumus ,&c. J Et cap. 3 . sub finem. De cecuius Sancti viri (scilicet Prosperi inquiti ut simpliciter dc vera- ceciter omnibus fateamur. instantia deuotionis Domini ec Chri- costianissimi Caroli Principis coacti qui librum illius prae manibus renon habilimus, quantum ad memoriam nobis venit, d breuitas tatemporis, & simulanea compulsio permisit hoc Capitulum humilitas nostrae intelligentiq delibauit, &c. v Idem etiam cap. 3o. Sed & aliquos etiam , qui Rege exigente subscripserant, cum
primum licuit, iam stiti in secutos iudicium, de contrariam sen' Minem. rentiam publice professos, ipsemet Hailcmarus testis est in praeim ..-ptae sat tione eiusdem operis de Praedestiiratione: adeo inquit ad Re . . dc Iuaed gem Carolum quorumdam excretiit dissensio vi haec dissotian- cetia ad vestram peruenerit notitiam, & SY.iodi decreto suo Zelo ecfidei, &unanimitatis amore, antequam haec nobis perscrutanda cecommitteretis , quatuoi Capitula Episcopali definitione vobis de .. Catholicorum Patrum dictis colligi,& singulorum exigeretis ma- ccmbiis roborari Tostea vero de quorumdam ex his,qtii eisdem Ca- cepitulis subscripserant, & aliorum etiam in tantum est accumulata cevecordia,ut necesse foret, Si iussionis vestrae instantia,& executio- cenia nostrae obedientia.
696쪽
Denique nec Conventiculi illius, ne quatuor Capitulorumineo ab Hincmaro, de factionis suae Episcopis praecipitariter, nec libere editorum , ulla mentio habita fuit in Concilio apud Verme riam tribus mensibus postea e elebrato ab iisdem Episcopis, ciui antea in Concilio SuesItonensi conuenerant licet Capitula in illo Suessionensi Concilio statuta ibidem apud Vermeria scilicet, relecta & confirmata fuerint: Nec etiam habentur in Capitulatibus Caroli Calui, in quibus haec duo Concilia fuere reposita, ita ut verisimiliter Carolus Caluus,licet fraudibus Hinctuari illechus illis Capitulis subscripserit; nihilominus postmodum poenitentia ductus, illa tanquam suis Constitutionibus indigna reiecerit. Quicquid sit, constat tapitula illa quatuor non in legitimo Concilio, vel Placito illo, quo damnatus est Gotteschalcus; sed in hoc Conventiculo paucorum Episcoporum, eo Himque factio- serum ad nequitiam illam telectorum, clandestino , praecipitato, dc libertate destituto, ab Hincmaro susceptae causa clam culum ,& praecipitanter edita; ut longe a veritate aberrent, qui ea pro legitimis Concilij definitionibus obtrudunt, & ex eis Concilium illud Carisiacum anni 8 8. conficiunt, quo euincant Got-teschalcum haresis Pr destinatianae damnatum,& sententias eius illis quatuor Capitulis oppositas,quq veram Sancti Augustini,& totius Ecclesiae doctrinam continent , quas naereticas suisse
redoero silentium isti est . Onodo impositum,ctim eo conuenit, quod Rabanus priuatim de eodem Gottshalco suadebat scribere ad Hinc marum: Ego autem quantum praesumo, inquit, admoneo, ut has contentiones in populo Christiano fieri prohibeatis , dc ipsem Gotteschalcum huius erroris auctorem, nec scribendo,nec loquendo ultra, multis nocere permittatis. Miror enim prudentiam vestram quod istum noxium virum, hoc est Goriesch cum, qui in omnibus vituperabilis inuentus est, qui nec Monachi votum, nec sacri ordinis vitam, sed neque praedicando osticium legitime obseruauit, scribere aliquid permisistis rin quo officio magis nocere potuit,quam viva voce loquendo. unde etiam in plurimis locis, ut aualui, set veneni poculo non paucos ine, briauit, de in erroris insaniain vertit. J
H. Ee Rabani verba desumpta sunt ex postrema eius ad Hinc matum Epistola post condemnationem miserabilis illius Monachi (anno integro & dimidio scripta,quem ut haereticum tam natum' iuxtaHincmari sibi plurimum tribuentis insolentes literas iuspicabatur: ideoque reprehendit Rabanus,quod ei comunio tribueretur. Et attenvite (inquit quomodo vos sine crimine possitis Disiligod by CO le
697쪽
Confutatio. Cap. XI. Part. II. 6 I
esse, qui in Synodo vestra hanc secta nefandam simul eu haeretico cidamnastis,si ei modo incorrecto communicaueritis2Debetis enim tacorrectores esse malorum , non secutores errantium. J Ex quibus patet iuxta Prudenti j consiliuin non denegatam huc usque mis tabili illi monacho communionem. Nec siquidem per sentenotiam a communione fidelium fuerat separatus. Patet etiam Raba num in hanc,& eam quae hic a R. P. refertur, censeram prodiisse ex eo, quod Hincmarus Epistola sua illi iactanter exposuisset,S3 nodo in qua praefuisset,lianc sectam nefandam simul cum haeretiaco damnatam, ut ex his etiam aduertatur, quam periculosiam infidis Hinemari relationibus fidem adhiberer nec non aduertendum Gotteschalco in ergastulum retruso scribendi facultatem ab Hincmaro hac cautione concessam, ut scripta eius omnia reliquis ignota, sibi seruarentur, suo iudicio prout sibi videretur & expediret supprimenda vel publicanda: nec enim aliter ulla apparui se constat. Tum seueram illam Rabant in miserabilem illum Moianachum coercitionem . seuerius etiam usurpatam , ut ei etiam post xo. annos aut circiter in emastulo morienti communio, aemortuo Ecclesiastica sepultura fuerit denegata. Et sic ex his omnibus patet nec Praedestinatianam haetesim in Gallia per Gotte chalcum renouatam, nec a Rabano & Hincmaro in duabus Synodus oppressam.
CAPUT XII. Apud R. P. Simondum. Lugdunensem Ecclesiam Synodumque Valentinam in causa Gottescha Praedestinatorum erroribus suffragari.
Vel Potias ex ea Reuerendi P. Confessone , θἀugdunensis Ecclesiae clari mis testimoniis, uniuersa Praedestinatianae Fabulae Machina dissoluitur.
IN hoc titulo ut alibi passim mera cavillatio. Non siquidem
contra hodiernos haereticos probandum suscepit R. P. errores illos Praedestinatianis haereticis, qui nunquam fuere, ab Antipraedestinato, Gennadio, Fausto Reiens,& ipsis Massiliensibus aereliquis huiuscemodi apud Gallos Pclagianorum reliquiis , --ino ab ipsis Iuliano de Pelagio ipsi Augustino Cc calumnia imp
698쪽
sitos, ab Ecclesia fuisse damnatos & anathemate proscriptos, soli
haeretici hoc negare possunt: Immo etiam iam verbis ex norretit,
licet eorum professores sequantur : sed contra Catholicae fidei Proselsores se in communione Ecclesiae praecipuos Sancti Augustini discipulos probare intendit, aliquos fui it haereticos Praede stinatianos, qui dogmata illa ab omnibus fidelibus damnata tuearentur , scilicet Deum peccati auctorem elle, seu Praedestinatione sui quasi se tali nece uitate malos ad peccandum compellere. At tantum abest ut id per Ecclesiam Lugdunensem bynodumque
Valentinam probari queat,vi contrarium omnino demonstretur: Ni illumqtie euidentius aduersus Praedestinatianae Fabulae commentum , peti possit argumentum, quam ex Doctissimis Lugdunensi, Ecclesiae scriptis. Audiat igitur 3: in posterum timeat R. P. Ecclesiam istam in naccausa nominare, cum enim illa per S. Remigium Antistitem suum,Rabani ad Notingum Epistolae responderet in qua ille superfluo labore probare contendebat neminem Deum ad peccandum praedestinare, diserte negat Remigiusvllulii in tantam haeresim incidisse, quod Praedestinatianae cauta iugulum petit. Atiumpsit, inquit, non necessariam nec ullatenus ad rem de qua quaeritur pertinentem disputationem: V trum impios Deus & iniquos praedestinauerit ad ipsam impietatem, &iniquitatem, id est, ut impii & iniqui essent, & alii esse non post sent, quod nullus hoc tempore dicere vel dixisse inuenitur, &c JQuid clarius,quid R. P. magis aduersim, cui probandum incumrbit non quidem impium fore, si quis alterat Deum ad peccandum praedestinare, quod omnes fatemur, sed multos suille tunc temporis & antehac ta impii dogmatis assertores, eamque ob causam Praedestinatianos haereticos appellatos,quod salsam esse colendimus,& nobiseu etiam falsiim esse coemit Ecclesia Lugdunensis. Sed longe adhuc illustrius es eiusAA Ecclesiae testimonium, quo tora illa Praedestinatianorum Fama disiicitur , & quod solum hac dissertatione probandum suscipimus, omnino confirmatur. Nipatrum non aliud hanc fictitiam haeresim fuisse quam meis ram in catholicos verae Christi Gratiae defensores calumniam. Haec enim habet Ecclesia Lugdunensis Hincmari Hyperaspistis argutias refellens Cap. . est ista secunda haeretis tam incogntra .ram noua de inaudita . quae Libero Arbitrio denegato solius gratiae lit praedicatrix. Nisi quia ut nobis videtur disputator iste vel Beatum Augustinum latenter quasi haereticum accusat,eo quod manifeste iuxta veritatem Scriptis rarum . sola Dei gratia ostendat & doceat hominem posse saluari, nec ad ipsam salutem aeternam aliquid humanum arbitrium posse. nisi per eandem gratiam fuerit reformatum, s tum, illuminatum ac robotatum,
699쪽
Confutat io. Cap. XII. Part. II. Os
Aut certe eos qui secundum eius venerabilem & Catholicam do. c. Ecclesic linam nunc de gratia Dei sentiunt, & docent,quasi minus illius ta Lugdun. dicta intelligentes haereticos vocat; videlicet quasi ille non ita de . . Libeto Arbitrio senserit, nec isti recte verba illius intelligant, ti .eideo errent ex occasione verborum eius,dum ea aliter intelligunt, quam ille scripsit. Hac de causa nobis videtur, quod callidissime omnino & versutissime velut haeresim solius gratiae posuerit, nee tatamen auctorem vel Sectatores eius ulla significatione manifesta- reuerit. QMd si ita est, quid aliud quam Ecclesiam nostri temporis simul cum eis , qui illum ad talia instigant viperea subtilitate acta cecusat; & ideo si sunt tales qui in partibus Regni illius,ubi ille ina . repugnator veritatis non solum non arguitur, vel silentium ei ina, si tonitur, sed etiam laudi & honori maximo habetur, qui ei in ta rei bus faueant, maxime viri Ecclesiastici , quis digne possit dolere ta& horrere, istud contagij & pestilentiae malum, quod ab illis repartibus tam etaenate&infrunite,tam impudenter & audacter contra caeteras paries Ecclesiae Dei quietas inter se, & pacificas & tranquillas ex iurgit: Vbi Cale monstrum & prodigium, iamdu. dum a fidelium auribus arcendum , sedet,d disputat & congerit Mtot mendacia erroris, tot conuicia contra fidem veritatis: E t nulla re Pastorum vigilantia vel corrigitur a talibus,vel expellitur. Dentia taque ut maniteste agnoscamus, non eum de aliqua antiquiori hae-
res dixisse,quod solius gratiae fuerit praedicatrix, non posuit hanc vhaeresim ante Pelagianam, sed postea, id est a temporibus Sancti cx Augustini usque nunc, nec poteli inueniri toto hoc tempore quod fuit inter illum & nos, aliquam talem haeresim in Ecclesia exti tisse, nisi quod vel ipsum ut iam diximus Beatum Augustinum, vel nos qui eum sectamur istius erroris accusat. J Quid pluribus Mopus est ad tam magnum tonitruum, inquit Augustinus de Di . ta lectione inimicorum agens Enchiridi j cap. T . qui non e3 pergis- ueitur, non dormit se.mortuus est: Et tamen potens est Deus Metiam mortuos suscitare: J Iam videamus quas tam clarae luci ne- tabulas R. P. offundere conetur.
Mouet erumaeam cum Gotte chalci causam a Lugaunensi Ecclesia susceptam,duabusque nodis, quae illum progum, ae rasiaci Him arant, du.ta ex aduerso gliminam . O Lingonensem oppositas, ei
Etiamsi Sunodi illae ex aduerso cisent oppositae nulli iusti motuscorum iudicio exsurgerent, quibus non ignota Beati Augustini sententia pro diffriatione Baptismi, sub Sancto Cypriano, lib. 1. Baptismo, contra Donatistas, cap. s. de ab ipso Hincinato ad
700쪽
Meles ipsim contentionem relata in praelatione operis sui, de Prae- Lugdun. destinatione: Sed perperam quassi esset ipsius Sancti Cypriani sen.
tentia, & ab ipso Augustino collaudam. Quomodo enim, inquit, D potuit ista res tantis altercationum nebulis inuoluta, ad plenari jM Concilij luculentam illustrationem, confirmationemqueperduci, i, nisi primo diutius per Orbis, terrarumque regiones multis hinc atque hinc disputationibus& conlationibus Episcoporum,pertra-M ctata constaret: hoc autem tacit sanitas pacis, ut cum diutius aliis D qua obscuriora quaeruntur, & propter inueniendi dissicultatem, D diuersas pariunt in fraterna disceptatione sententias, donec ad
D verum liquidum perueniatur, vinculum hermaneat unitatis, ne '' in parte praescita remaneat insanabile vulnus erroris: & ideo plexi rumque Doctioribus aliquid minus reuelatur, ut eorum patiensai & humilis charitas, in qua fructus maior est comprobetur, vel 'a quomodo teneant unitatem, cum in rebus obscurioribus diueraxi se sentiunt, vel quomodo accipiant veritatem, cum contra idat quod sentiebant declaratum esse cognoscunt. J, Sed Reuera in G otteschalet eausa vera adhibita distinctione inter persenam & doctili iam, nulla inter illas Synodos contradi, ctio, nec etiam diuersitas existit et Siquidem in virbque Placito Moguntino & Carisiaco, de persona actum, de doctrina vero ni hil cautum: & E contra in Synodis Valentina & Lingonensi de persona nullo modo actum, de doctrina vero definitum: Et hoc obseruandum,non solum Ecclesiam Lugdunensem &Synodos illas Valentinam & Lingonensem, sed & Prudentium, utrumque Lupum, Immo & ipsum Ratramnum ipsius miserabilis Monachi amicum, praetermissa omni expostulatione, aduersus tam iniquam sententiam contra miserabilem illum Monachum Ecclesiastico risore prolatam, dc eum inhumanitate, etiam ( teste Lugdimensi Ecclesial executioni mandatam , solius doctrinae fuisse sollicitos verum quoad quatuor Carisinsa Capitula, ubi iam constat factione Hinemari ab eo ipso clamculum,prqcipitanter,dcin furtivo paucorum & ad hoc opus selectorum,nec etiam libero Conuenticulo edita fuisse, nemo est, qui ea non penitus abiiciat& detestetur.
Ae meritosaia moueremur,sifauor hie ad Pradestiliatorum 'r' aue Patrocinium heresis Me defensionem pertineret:Sed aliter res habet, utcum Menim is aliis fortasse iussideant, in eo tamen con iram, quod tibique hostessunt Praedestinatorum.
Cavillatio continua: Quid ad rem de qua quaeritur, quod utri- . que hostes sint peruersorum illorum dogmatum, quae falso Catholicae