Veterum auctorum qui 9. saeculo de praedestinatione et gratia, scripserunt opera et fragmenta plurima nunc primùm in lucem edita cura et studio Gilberti Mauguin ... Cum eiusdem Chronicâ & historicâ synopsi, geminâ dissertatione & pacificâ operis Coro

발행: 1650년

분량: 997페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

781쪽

AD LECTOREM. 6S

Lugduni Sericti Rentigit Epit copi & Consessoris, qui Ainulo se

suffect is Ecelesiae tuo te:x,porc multa gratiae utriusque lunirna praebuit , liberi arbitru concordiam cum aeritum Prudestinati/nisque veram seriem & tenorcua cum doctis lucubrationibus suae is nomine Ecclesiae evulgatis, tuin editis in tertia Synodo Valen. tina, cui praesedit, Orthodoxis do finitionibus dcclarauit ac de- fendit. Vbi dc prophanas vocum nouitates damnauit, Catholi- licae fidei eximius helator de vindex, quin & decoris Religionis Mamans. disciplinae sacrae assertor, pro dignitatis ac libertatis Ec- ccclesiasticae tutela inibi , ut lanctiones neccllariae ederentur, auctor

fuit. Quo de sitidio in Tullensi Concilio apud Saponarias, cui ccitidem praefuit, & doctrinae & disciplinae sarciendae opportunis Mremediis, ac grauissimis decretis conlutuit Nec legibus tantum curandae Ecclesiae prospexit pius Antistes: At moribus de exem- plis scriptis ac praedicationibus assiduis obeundo Pastorali mune- tari incubuit. Quo demum miris eum iustitiae incrementis ad Dei in beneplacitum consummato ad fidelis dispensationis uberem cito- cccatus est mercedem. Tumulum habuit primum in Basilica San- eii Iusti, ubi quadtingentis annis latust, cum nonnulli S aeque Bea- cctorum Pontificum corporibus. At demum ne debito 'onore frau- ta daretur diuinae bonitas effecit, ut dum illa in Ecclisia humo tradita Sanctorum corpora Archiepiscopali iussu in uestigarentur, cetumulus eius apparuerit marmoreus, versibus honoriscis inlcri ccptiis, ubi in sarcophago iacebat, cum tacitae sanistitatis decore t re

Lugduni Sancti Remigii Metropolitani Episcopi illius sic dis de c. S. REMi

Contestaris, qui ipsun. Adonem ad Ic ob famam sapientiae de Re - .cligionis venientem excepit, fouit, prouexit, is Amuli successor . . sua aetate in Hierarchia Gallicana dotibus gratiae praecipuus . 3c ce(vi nominaetur a Lothario Imperatore maxime venerabilis emicuit. Synodis valentinae tertiae, Lingoncnsi,Tullensi apud Sapo- .enarias, Suessonensi tertiae,Cabdonensi in Ecclesia Sancti Lauren- .etii trans Ararim celebrata, aliisq:ie sacris Comitiis omni dignita . . te praeluxit, Ecclesiae suae decora splendore virtutis de doctrinae repleraque ad unxit, fidem Catholicam editis de Libero A burio tade praedestiuisione nomine ipsius Ecclesiae adverbiis errores Neotericos Synceris tractatibus pie ac fortiter vindicaliter Apo- . . stolicae Sed is seruauit illibatum honorem. Operum iustitiae co- tapiosam edidit frugem. Denique pertaesus caducae lucis ad sempiternum gloriae lumen tot emeritum titulis, vocatus a Domino ta

simis decessoribus, inter quorum veneranda corpora spolium . .

eius repertum in sepulclaro marmoreor eum Epigrapne honorifica re iDisitired by Cooste

782쪽

eultu Religioso transsatum ibidem digna veneratione obseruatur. Incidit eius recolenda transsatio in hanc diem, qua contigit. Porto depositio s. Talend. Nouembris notatur in Lugdunentis Eces sitae necrologio.J

783쪽

S RE M IGII

ARCHIEPISCOPI, ET ECCLESIAE LUGDUNENSIS, DE TRIBUS EPISTOLIS LIBER.

IN NO M IN A DOMINI NOSTRI Iesu Christi, incipit obeleuis De Tribuae quibusdam DP stolis venerabilium Episcoporum qaid de earum sensu O, Uertionibus iuxta Catholicae veritatu regulam sentiendum sit . PR.EFATIO.

VOR v NDAM venerabilium virorum, trium videlicet Episcoporum ad Ecc iam nostram, id est , Lugdunensem, Epistola perlat viii. Ex quibus duae priores simpliciter,& sinceriter de quadam profunda, & perplexa quaestione , quae iam per aliquot annos inter plures multa, & varia disceptatione , vel etiam contentione versatur, se ura itate scilicet , diuina prascientia , m predestinationu; Et quid ipsis videretur aperuissh,& exposuisse videntur ; Et quid praefata Ecclesia nostia Deo inspirante atque auxiliante de eadem re sentiat, ut eis vete, & fideliter respondeatur, attentius stagitare, dc exigere

noscuntur.

Quorum unus, qui&in his tribas primus ponitur, etiam cuiusdam miserabilis monachi,qui inquieta, de insolenti praesumptione huius quaestionis, vel potius scand ili excitator, de exagitator extitille dicitur, Qualiter videlicet in duobivi Episcoporum eonciliu Ur auditus fuerit, iudicatis, atque demnatis, diligenter , Ac breuiter in Epistola sua exposuit, atque digessit: Et singulis eius propositionidus quid, vel ab ipso, vel a caeteris, siue tunc

objectum fuerit, siue usque hodie apud eos obibciatur, pariter, extsecutus est. Distipoc by Cooste

784쪽

Patdulus. stabanus.

CAP. L

Secundus autem etiam quosdam qui aduersus eum scripterint fere, sex numero memorauit. Nec tamen aliquem eorum ad rem, de qua quaeritur, lassicienti ratione satisfecilla conquestus est. Nam tertius, non ad Ecclesiam nostram, sed ad quenda in alium Episcopum specialiter scripsis te,&quid de liac re illi tenendum, siue docendum esset(sicut ei visum est exposuisse ,& definisse cognoscitur. Quae omnia cum legissemus: & prout Domit u dedit, sollicite& fide iter tractassemus, visum omnino nobis cst, quod & interrogantibus (ut dictum est venerabilibus viris, &ipsarum opinionum, quae tam laciniosae & inuolutae ponuntur necessitate cogenis te, necnon & simpliciorum, atque ignotantium fratrum , quos talium quaestionum incerto fluctuare cognolcimus, perturbatione compulsi, nullatenus(quale donare Vominus dignatus fuerit reseponsionem fidei, non ex nostro sentu,sed ex Scripturarum Sancta rum immobili veritate, & beatissimorum Ecclesiasticorum Patrum fundatissima auctoritate, subtrahere debeamus: quatinuS in quantum Dominus opitulari dignatur, & nobis ipsis ex huiusmodi re lionsionis studio fidei firmitas augeatur, & aliis, qui haec fortasse egere voluerint, quam fideliter diuina veritas sit seruanda, quam reuerenter, & obedienter paterna auictoritas seouenda, diligentius ,& mani festius declaretur.

De prinia qua est HIN C AM A RI Epistola.C A P VT. PRIMUM. PRIM v s igitur qui(ut supr1 diximus miserabilis illius Monet

chi, & actum describit, & doctrinam redarguit, & damnationem e Monit , postquam eum dixit vltro sibi praedicatoris nomen assumpsisse,atque ad Barbaras,& Paganas Gentes velut Euangeli- Eaturum perrexisse, his verbis seriem praedicationis eius exequitur

dicens HINC MAR v s.

ALIO praedicatione uam orsu initio, quamIoannes,qui dixit Poenitentiam agite, a propinquauit enim regnum coelorum: M' Et quam Paullo per visibilia visibilium &inuisibilium cognoscere creatorem, coepit praedicare. i. Qua ante omnia secula,Gr antequam quicquam faceret a principio Deus, quos voluit 'adestinauit ad regnum,c r quos voluit, prad stin ivit ad interitum. x. Et qui praedestinat uni ad interitum malaari nonpossunt .E3 qad predestinati sunt ad regnum, perire non possunt.

785쪽

X. Timi. v. R. m. i. v. U.

Lin Est DE TR illvs EPISTOLIS.

Et Dem non vult omnes hominessuluos lieri ,sed eos tantlim, qui se irantur. Et quod dicit Osolis, qui vult omnes homines laluos fieri, cos aici omnea, qui tantummodo saluantur. . Chri Lia non vcnit ut omnes saluaret, nec passu. est pro omniblia, uis tum modo pro his, qui pusionis ersu saluantur muteris. s. Et postquam primus homo libero arbitrio cecidit, nemo nostrum ad bene agendum, id tantummodo ad misti Vendum Lbero potest titiarbitrio.

ET caetera quae iam de aliis actis eius non de doctrinae tenore exiequitur. Hoc itaque nobis licui ex parte incredibile videatur ; quod vide: icci Gont:bus ignorantibus Dominum praedicans,

praetermittere potuerit, ut non eoS primo oninium ad poenitentiam prouocarete nec eis inter creaturam,& creatorem rationabiliter dii cernere persuaderet,ut ia in non colere iat,nequeseruirent creatura per idololatriae errore , Sed potius creatori, qui si pereurom in secula. Sed questiones cis etiam fides ibus,& doetis clissicillimas de diuinis iudiciis,&praedestinationis ac redemptionis mystcrio proposuerit: Tamen pretermittentes huius rei tam absurdam S incon-gritam obiectionem, magis eum crcdinnis inter fideles , vel etiam sacerdotes illarum partium talia mouere ,& proponere potuisse,

quibus magnarum,& nouarum rerum velut nouus,atque admirandus praedicator existimarctur, quam tantae cum fatuitatis & stultitiae extitiis c , ut tinputetur omnium rerum diuinarum penitus ignariS,tam importune,3c praepostere talia ingessisse, quibus apud eos non audiendus, sed potius penitus ridendus, Ac ab omnium auribus arcendus iudicaretur. Dc praesitis autem quinque sententiis, quas vel praedicasse dicitur,vel etiam in Conciliis, ubi aiidiendus,ac diiudicandus admisius est,proposuisse,ac defendere, ac confirmare voluisse asseritur, quid nostrae pusillitati iuxta rationem verae fidei diuina inspirantepi tate videatur, non praecipiti, de inconsiderata festinatione temerdaliquid credimus defini edu: sed omni cura pietatis,de deuotissimo studio inueniendae,ac tenendae veritatis fideliter quaerendu, depulsandis,atq; petendum: ut non humano errore, quod nobis videtur, sed quod ipsa veritas ostenderit, remota omni animositate, de contentione fideliter,atque unanimiter sequamur. Quod ut, inquantu Deci adjuvante possumus, diligenter Be fideliter possit fieri, illud priino in loco ponendu de vehementiosi prout nunc pusillitatis nostrae mem rariae occurrit credimus cεmendandum, cptem qnasdam esse regulas fidei ex diuinarum Scripturarum auctoritate euenientes,& ri sanctis atque orthodoxis Patribus diligenti inne comme-

datas de praescientia ( scilicet de praedestinatione diuina, quas d

i iii

VII. Fidei

ne Dei. ContraΗDie maris De

786쪽

o S. REMIGII. ET ECCL. Lu GDv N.

Catholicus quisque fidelissime tenere debeat ,&quicumque his contraria sapit non Catholice sentire comprobetur.

CAPUT II.

HARvM ergo prirria est, ut omnino firmissime,ac fidelissisine

feneamus, omnipotens Deim nihil ex tempore praescierat,velpra destinauerin se cui ipse absque viro initio aeternui, or incommut.ibilis eiri, ita or eim praescientia,ac praedestinati mpiterna, atq;incommutabilis sit. Nulla enimDeo noua voluntas,nullum nouum

consilium,nulla noua dispositio, nullum nouum iudiciumsuasi ex aeterno apud i plani,&in ipso non fuerit, sed postmodii in esse coepe- 'rit. N ihil namque eius diuinitati est accidens, nihil in eius deitate potest augeri,vel minui, aut mutari. Et ideo quicquid praesciuit, ae- ternaliter praesciuit; quicquid praedestinauit,proculdubioaeternaliter praedestinauit. Ad hanc tidem nos Scriptura Santa instruit,

atque insormat dicens: Deus aterne qui occultorum es cognitor, qui Dan. r 3

nosti omnia antequam flant Et ipse omnipotensDeus cum de se ipso . testatur & dicit: Eeo enim Dominus, non mutor. Et hanc praede stinationis suae aeternitatem etiam alio loco per Prophetam osten. idit dicens: Ego Dominus loci iussum,crfeci: id est,quod nunc per gieeli

Prophetam locutus um, longe postea suo tempore facturum in me ir. v. et praedestinationis aeternitate iam feci, nec apua me adhuc expectatur futurum, quod in mea immobili dispositione constat esse iam factum. Ut autem hoc omnipotens Deus dicere r Prophetam praemiserat supr1 Similitudinem duarum arborii in rigura scit .dum d. v. 1 ru populoru,id est Iud sorum &Gentiu: Quarum unam se dicit ex sublimi humilesse,& ex viridi siccasse,altera ex humili exaltassenex arida frondente fecisse ita dicens. Etscient omnia ligna regionis, quia ego Dominus humiliavi ligni, sublime, Sexaltauri num humi- i . v. et te, Et siccaui lignum viride inrondere feci lignum arita. Et continuo suo iungens: Dominus locutus,m or feci. Id est, quod nucium per Propheta locutus & quod apud homines adhuc sum facturus, in aeterna praedestinatione iam feci ,videlicet utruq;(id est misericordia,& iudiciu suxi;Et sicutApostolus dicit,bonitatessenariatatὲ suam in utriusq; populi vel deiectione, vel exaltatione aeternaliter praedestinata ostendens, dum illu iusto iudicio humiliat,&arefacit: huc aute gratuita misericordi 1 in saecula exaltat,& virere faeit. Quid ergo euidentiuin dilucidius de virium; partis,id est tam electoru, quam reproborum praedestinatione quaeri potest Cu &vni us per infidelitatem ariditas,& alterius per fide viriditas aeterno Dei iudicio in aeterna eius praedestinatione declaratur praedestinata.Tale est & illud apud eunde Erech. Propheta quantu ad partem

787쪽

Li AER DE TRIBUS EPIST. Tr

mi earu(id est Paganoru,Iudaeoru,&Haereticoru,& maxime Antichristi, &eoru qui cu illo Ecclesia Dei perlecuti iti sunt sub figura Gog,&Magogaeternus praenuciatur intericiis: Et statim Prophetari .h. subiungit,dices: Ecce venit, et factu est. Ait Dominus Deus.id est, v. i. quod apud homines ta longo post tepore est vetuiu, & quod ta logo post tepore est futurii, apud me in aeterna praedestinatione, non adhuc venturves , sed i a venit, nec adhuc futura,sed iam faciu est. Hoc & Psalmista in utramque partem & electorum videlicet & re proborum,id est, aeterno Dei iudicio,& illos misericordiae & istos perditioni praedestinatos ostendens, distincte, & manifeste de ele-

. ., ' -dicit: Misericordia autem Domini ab aterno, et usque in aeternups, i. 'per timentes eum: De reprobis vero: Quoniam qui elonganise ini v. 1 . quitate peribunt ;perdidisti omnes, quit fornicantur abs te. Id est: si Helonga vise abs te, quantum ad ipsos pertinet, adhuc suo tempore, videlicet extremo iudicio peribunt. Mantum autem ad praedestinationem aeterni iudicii tui,tu eos jam Hanc inaniobilitatem consilii & iudicii diuini docet nos Apostolus intelligere, ubi iurametum Dei interponitur. Sicut illud est quod de haeredib.fidei

Hebx. Abia hae ad ipsum Abraham ituat se eum explanat, dicens: naumque promittens Deus, quoniam neminem habuit, per quem iuraret Cen. ii maiorem,iurauit per semetipsum dicens: nisi benedicens benedicam ita v. ic. bio multiplicans multiplicabo te:Et paulo postsin quo abundantius, di ir. inquit,volens Deus ostendereposiicitationis haeredibus immobilitatem Z- consili ui,interposuit iusiurandum; tit per duas res,quibus impossibile' ' est mentiriDeum,fortissimum solatium habeamus,qui confugimus ad tenendam propositam nobissem. Sicut ergo in parte electorum.qui sunt diuinae pollicitationis,&promissionis haeredes, per iusiuranduvoluit Deus ostendere immobilitatem consilii sui, id est, immutabilem dispositionem aeternae pr destinationis suae iuxta expositioneinApostoli, ita & in parte reproborum,ubi interponitur iusiura- dumDei,nihil aliud ostenditur nisi linmobilitas,atque immutabilitas aeterni consilij & praedestinationis eius in damnatione,& perdi istione ipsorum,ostendit namq; eos omnipotes Deus reprobos,cum Psal. si de eis dicit: Ipsi vero,non cognouerunt vias meas. ostendit eos immo.

v. H. bili cosilio suo, id est immutabili praedestinatione iudicii sui aeter. nae damnationi,&peniti oni esse praeordinatos, cum statim subju-

d. v. ii. mit, Quibus iuraui in ira mea lintroibunt inrequiem meam. Quod si quis putat de illis tantummodo reprobis, qui educti ex AEgypto per Moysen, de per xl. annos in deserto semoer rebelles, & increduli extiterunt, quorum etiam cadauera in eodem deserto prostrata sunt esse intelligendum; & non potitis in eoru lpeciali. damnatione, & pcrditione omnium generali ter reproborti in interitum

figuratum; Audi Apostolu terribiliter & verac iter di cententi Om-

788쪽

nia autem haec innum comingebant illis Ucrtitas tu a item au cor-ptionem nostram, inedios Fnes secutorum deuenerunt. Et alio loco: Fest nemus en o , inquit, In recti in ruam requiem, tit ne tu id cui a

Hanc veritatem, & immobili: atern d minat praedest nationis .in qua Deus iudicia sua futura iam fecit, de B Propheta Elatas in ira-S. Aveus r. biliter ostendit: Et B. August. Veraciccr &biectiter exponit,dices: ' Qui enim certis & immutabilibus causis omnia futura praedestina-33 uit, quicquid tasturus est fecit. Nam dc per Prophetam didium de D illo eit: quae situr.i sint. J Unde etiam alio loco idem D doctor verissime de ipso dicit : Neque enim sicut hominem. D Deum cuiusquam facti sui poenitet, cuius est de omnibus omninoa rebus tam fixa sententia, quam certa praescientia. J Vtrumque ergo apud illum aeternum, utrumque immutabile est,cum de om nibus omnino rebus tam bonis quam malis, quae fiunt in mundo aeternaliter ante mundum, &praenoscendo certa est eius praescientia, de indicando fixa sententia. Hanc immobilitatem praesciet. tiae de praedestinat otiisDei ante tempora manentem, Scomnia temporalia ordinantem etiam B. Iudith victoriam de Assyriis inimicis

populi Dei postulans, mirabiliter, de breuiter in oratione sua suo confitetur,dicens:Tu enim fecisti priora, illa post illa cogitasti, hoc me tam est eliod ipse oditasti Et tua iudicia in prouidentia tua yos isti a cisti, inquit, priora, re illa post illa cogitasti; Non quod in

Deo volubilitas,dc varietas decedentium, dc succedentium cogitationum credenda sit, sed quia omnia quae in rebas creatis orae. cedunt, atque succedant, ille uno de aeterno intuitu immutabiliter cernit, incomprchensibiliter comprehendit. Et tua, inquit, tu dicia in proti idemia tua posuisti: i d est, iudicia tua, quae exerces in mundo, in prouidentia tua posuistj etiam ante mundum: Et quicquid temporaliter fieri voluisti. in aeterno consilio tuo intemporaliter statuisti. Nouit enin: omnipotens Deus creare noua sitieno uitate aliqua voluntatis: Nouit 3cquiescens agere,& agens quiescere. Potest ad opus nouum non nouum sed sempiternum adhibere consilium. Et ideo cum te aliud , atque aliud cogitasse dicit, non ipse (quod absit mutabilitate aliqua variatur, sed erga mutabilitatem nostram diuersis modis inam tabida, & non diuerso consilio operatur. Unde & Beatus Apostolus Iacobus de illo dicit: Apud quem non ect transmutatio , nec vicisiitudinis obumbratio. Et libet Ecclesiasticus in eius laudibus loquitur,dicens: Domino enim Deo antequam crearentur, omnia fuerunt aenita. Similiter est post persemim respicii omnia: Et iterum saecula ty rue insecu

lum rassicit, O nihil est mirabile in conssectu eius.

. N.

Iudit,

s. v. . v. s.

789쪽

CAPUT. III.

SEC v ND A regula diuinae praescientiae&praedestinationis est, Nihil omnino esse,aut fuisse utfuturum esse posse in operibiu Dei, quaesiue in condendis, sine in regendis,sive in consummandis OH F-niendu creaturis agit , quod non ipse infuoatemo consito atque iudicio ct veraciter praescierit, ct immob literpraeordinauerit. Atque ita

omne, quod temporale est, intemporaliter Da prascientra est praedestinatione praecedite Et omne, quod in eius aeterna Prescientia di pra- destinatione dispositum est, etiam in rebus esse potest. Qucquid vero ibi dissos tum non est, nunquam cst nusquam esse potest; nihil enim temere vel fortuito . sed omma aeterna suasapicntia consilio idi ratione facit. J Vnde incius latidibus veri Iuine dicitur. Omnia insapient seci . liraecessu enim eius sapientia aeternaliter omnia quae in creaturis facta lunt vel fiunt siue futura lunt temporaliter. verbi gratia, praei ciuit esse mundum futurum,& praedestinauit se esse facturum: praesciuit hominem creandum, & praedestinauit se esse creaturum . Praesciuit humanum genus per hominem primum lapsum unigeniti Filii sui Sanguine redimendum, & praedestinauit ps rio redempturum Redemptionem enim misit populo suo : Et ve-- raciter ipsi cantatur. Redemisti in brachio tuo populum tuum : prae-PL et s. sciuit electos suos ad aeternum regnum suum esse venturos: prae- .is. sciuit etiam reprobos in aeternum supplicium tradendos: Et hoc totum quia plenum est misericordia, plenum iustitia, praedestinauit se misericordia, & iudicio suo esse facturum: Apud quem est Rom. ii iuxta Apostolum, aeterna bonitas et seueritas, de cui digne a fidelit . bus dicitur: Misericordiam cst iudicium cantabo tibi Domine. Vn-PL -', de constat omnino quod in utramque partem electorum videlicet& reproborum, nisi eorum vel glorificationem, vel damnationem ii istissimam praescientia &pr*destinatio diuina praecederet, nunquam in cis fieri, atque adimpleri pollet. Sicut nihil omnino in operibus diuinis esse potest, quod non ibi praecesserit. Ad hoc mirabiliter , & sublimiter insinuandum pertinet quod de aeterno &Ioan. t. unigenito verbo Dei Euangelista dicit. suod factum est,in ipso tit- v. I. asserat, id est, omne quod a verbo& per verbum Dei famim est temporaliter, iam antequam fieret, aeternaliter in eodem verbo Dei vita erat: Quia videlicet ipsum verbum Dei vivens, vita est di viva sapientia,& viva ratio, de vivum consilium, quo omnia suis modis, & suo ordine fieri potuerunt.

CAP. III. R a G. II.

scientiae &ordinati ni eius immmobiliter subsunt.

790쪽

Rao. III. In operibus Dei omne praescitum est praedestinatum, R et e. I v. Bona ope ra principa'

lites Dei sant, sed de

ipsius cream

turae

Malaselius

creaturae ideo praemscita, non

praedesti

nata.

TE Rri A Regula diuinae praescientiae , & praedestinationis

in operibis omnipotentis Dei non sunt alia praescita alia praedestinata, sed quicquid ibi est praestatum , quia totum est bonum Ur iustum , sine dubio est etiam predestinatum; Gr quicquid praedes imitum utique ae prascitum: praedestinatio epresecum tia esse non potest. Quantum igitur ad ipsa opera diuina pertinet,siue da cantur prael cita, si te dicantur praedestinata,tantundem valet, di eandem exprimit lininobilem firiinta terii. Inde est quod Apostolus quodam loco prael cientiain Dei praedestinationem euis intelligi voluit , ubi alta Non repulit Dem plebem smim , quam pra- fravit: Si enim praescisset tantummodo,& non praedestinasset, nequaquam eam picbem sua infecisset, sed quia ita praesciuit, ut eam verissime ipsa praescientia praedestinaret, quid est aliud quod eam praeiciuit, nisi quia vere, & immutabiliter praedestinauit p Sic ergo in praeordinatione electorum ad vitam, & in praeordinatione reproborum ad mortem,quia utrumque iustum opus Dei est,sic ut . Psalmista testatur dicens: Iustis Dominis in omnib- via suis det psit. . fave m inomii ym operib uu . nec praescientia eius sine praedesti- v. ir. natione, nec praedestinatio sine praescientia intelligi potest, quia istud iustum est ,& rectum opus suum,& vere praesciuit, & praemiciendo iuste praedestinauit.REGvLA Qv ART .

Qv A R T A Regula est eiusdem praescientiae& praedestinatim

nis quod, Haec duo in operibm rationalis creaturae ct distinct/O conjunete intelligi pessunt; quia scilicet es Eem creatura opera aliasunt bonae , alia malae Et ei a bona opera ptis uni ipsis creatu- iura , ut sint omnino principaliter , O veraciter opera creatoris, qui operatur in ea &velle&perficere pro bona voluntate,

tanquam vere diuina, id est , diuinitus inspirata, ct testa, O pra sita, ct 'adestinata debent inrelligi. Mala vero opera eiusdemereatura, quia ipsus tantummodo sunt, ct ex eius vitio, non ex Dei voluntate, vel operatione procedunt, praescita a Deo dici possunt, prae destinata non possunt. J Quia ita est ille certissime praescius omnium suturorum, & bonorum scilicet, & maloriun , ut nunquam esse possit praedestinator, sicut nec auctor malorum; praesciuit itaque Deus, & praedestinauit rationalis creaturae suae omnia bona, sicut Apostolus dieit: ' am praesciuit, O praedestinaxit conformes

SEARCH

MENU NAVIGATION