장음표시 사용
811쪽
& redemptore nostro Deus, tixus est medratior Dei est hominum homo Christus Iesu,qui dedit semetipsum redemptionum pro omnibus. Tarnen iuxta superius demonstratam fidei regulam recte intelligitur pro illis omnibus se redemptionem dc lis te, pro quibus etiam dignatus est Mediator Dei & hominum esse, neque enim infidelium mediator est laut nec Aduocatus . vel reconciliator, sed fidelium tantum: De quibus B c itus Ioannes Apostolus diciti Ad locatum habemus apud Patrem esum Christum iustu,s ipse est propitiatio pro peccatis nos is . Ut videlicet ita acta cipiatur quod cietum' qui dedit semeti .m redemptionem pro omnibus ; non quod omnes sua palsione redemerit, sicut utique manifestum est, sed quod nemo accipiat redcmptionem nisi in illo & per illum. Dicit etiam alibi idem Apostolus de Domino; gratia Dei pro omnibus gustaret mortem , de pro quibus omnibus mortem gustasse intelli gelidus sit,videtur continuo demonstrasse cum subiungit: Decebat enim eum propter quem omnia, Pper quem omnia, qui multos filios in gloriam adduxerat, auctorem Plutis eo .rum perpassiones consummari. Sin iter Scilio loco ubi de eodem Domino nostro dicit: seuia unus pro omnibus mortuus est, orgo omnes mortui sunt, ch pro omnibus mortuus est ; Statim pro quibus omnibus mortuus esic intelligendus fit subiungit dicens: t est qui vivunt iam non sibi vivani; ei, qui pro ipsis mortuus est, oe resurrexit. Isti namque sunt omnes et De quibus alibi idem Aposto lus in gloriam & laudem Dei Patris dicit: sedi etiam proprio silio suo non pepercit, sed pro nobis omnibus trauidit illum: Quibus Scalibi dicit: Et non estis vestiri et Empii enim ems pretio magno . Vnde penset unusquisque fidelis, cum sanguis ille tanquam agni incontaminati, & immaculati Christi ab Apostolo pretium magnum dicatur esse, utrum possit tale pretium in aliquI parte esse inane, & vacuum: an potius illarum mercium , pro quibus datum est, lucro & cumulo refertum.
CAPUT XVII. DIcit quidem ipse Dominus apud Esaiam Prophetam lo
quens de mysterio Passionis suae; Et ego dixi: in vacuum Ia- . d. boraulsine causa, est vanesortitudinem meam consumpsi Sed absit, ut hoc velut anxius,& ignarus loqui credatur,qui sine dubio nun quam ignorare potuit exitum , &esseetum passionis suae, quam pro utriusque populi redemptione de salute certo& definito con-Ioa. ii. silio suscepit: Dicente Euangelista: hia I s moriturus erat pro F. I . gente et Et non tantum pro gente, sed ut sistos Dei, qui erant dispersi congregaret in unum : Et ipso Domino de humilitate ,& copios Clit istus se
tit pro solis fidelibus. Pro quibus
812쪽
fructu ciusdem mortis suae manifeste praenunciante, cuin grasi rummi cadens in terram mortuum fuerit, ipsum solum matist in autem mortuum fuerit, multum fruetu assert. Cum ergo haec tanta certitudine praescierit, tanta veritate, de firmitate praedixerit, quid est quod dicit: Et ego dixi: in vacuum laborauisne camfa, di vane fortitudinem meam consumpsi 3 Vt scilicet quia iido leat, & conqueratur tanta humilitate, & abiectione passionis se in vacuum laboraste, ac sine causa,& vanc tantam tolerantiae,&patientiae fortitudinem consumptisse; dum velut infructuosa, &vacua videretur inani adnisu , & conatu esse consumpta ; sed hoc nimirum bene intelligitur dicere ex persona membrorum sitorum sub illa passionis, & mortis ignominia infirmantium, ac pene desperatatium: Dum & persecutorum saeuitia velut victus di extinctus putabat ut , & re turrecti trus, atque humani generis redemptor minime credebatur. Ita namque de illo desperare caeperunt qui diccbant: Et quomodo tradiderunt eum summi Sacem dotes,.Principes no bi in damnationem mortis,-crucifixerunt eum e Nos autemsperabamus quia ipse esset redempturas Orael: Et ideo vacuus eis videri poterat & labor passionis, & fortitudo tantatae tolerantiae et Cuius nullus fructus videbatur, nulla redemptionis utilitas credcbatur: sic enim & in Psalmo, utique non ex sua, qui peccatum non fecit, sed ex persona membrorum suorum di cit et Longe a salute mea verba delictorum meorum. Et alio loco: Deus tuscis insipientiam meam, delicta mea a te non sunt abscondita. Ita ergo & in his Propheticis verbis ex persona ( ut dictum est ) infit mantium, & pene desperantium membrorum suorum, &in vanum se illa passione laborasse, & fine causa & vane fortitudinem suam consumpsisse conquestus est. Ipse autem ex persona sua omnino certus & fidens, licet & a perlecutoribus videretur victus, & ab infirmitatibus discipulis putaretur frustra, atque in vacuum pallas , continuo per illa verba, velut querimoniae , &anxietatis subiungit: Ergo iudicium meum eum Domino, ct opus metim in Deo meo. Id est, iudicium meum, quod apud homines in illa humilitate sublatum est, apud Dominum saluum, & inuiolatum est. Et opus meum, quod sub tanta ignominia & contemptu passionis frustra videtur effusum, atque consumptum,apud Deum plenum est fluctu ,& in nullo sui effectus lucro fraudatum. Denique ut statim fructuosissimum ipsius sui operis effectum in utriusque populi redemptione, atque inluminatione euidentissime de clararet , praemissis verbis protinus adiunxit: Elglorificatus sum in oculis Domini, est Deus meusDSIus estfortitudo mea: Et dixit:
Parum est , vi sis mihi seruui ad fuscitam as tribus Iacob,em feces rael comerpendas: Possi te in lucem gentibus , ut sis falas mea
813쪽
' Iue ad extremum terra. Non ergo aliquis ex illis verbis velut
rationem se inuenisse existimet, quia Dominum nostrum aliquid inaniter, &vane in passione sua,& pretiosi sanguinis effusione egisse contendat : Cum tota huius Propheticae lectionis serie ordinatissimo rerum effectu, & ex periona (ut dictuin est infirmantium membrorum euidens haesitatio, & desperatio, & ex persona ipsius capitis iusti iudicij,& eificacissimi operis praesumptio, di ex persona patrum plenissima declaretur tantae humilitatis, &tanti operis in utriusque populi adquisitione compensatio: in illis videlicet, qui per eum I morte animae suscitantur, qui ad fidem conuertuntur, quibus in lucem ponitur, atque insalutem
CAPUT XVIII. QVamuis igitur idem Dinninus noster,& ad omnes saluandos
& omnes redimendos,etiam quos nec saluauit, nec redemit, id est infideles,& impios in sua infidelitate & impietate perditos,& pereuntes siue perituros, venisse contendatur: nam tamen est, quod nos& fidelissime credimus,&verissime nouimus, quia pro omni illa innumerabili, & infinita multitudine impiorum,quia ab exordio mundi usque ad passionem Domini per quatuor ferme . annorum millia in rua impietate sunt mortui, & apud inferos aeterita perditione damnati , nunquam Dominus passus, nunquam mortuus est, nec ad eos saluandos ullatenus venit, nec pro eis pretiosum sanguinem sudit etiamniam solos illos ex his, qui ab exordio mundi usque ad passionem eius extiterunt, eadem passione iussi redemisse, & saluasse, atque ab inferni clausi is eduxisse credendus est, qui & fideliter eum sperauerunt venturu,& fideliter per eum redemptionem, & liberationem ad salutem se accepturos esse crediderunt: sanctos videlicet Patriarchas,& Prophetas,& caeteros iustos: quibus etiam per Oseae Prophetam ante promiserat dicens: De manu mortis liberabo eos, de morte redimam eos: oseaeis Ero mors tua o mors e Ero morstis tuus inferne. Et ideo nunquam aliquis Catholicorum doctorum ita sensisse , aut docuisse credendus est: quasi Dominus & saluator noster etiam ad illam im piorum multitudinem, quae ante passionem eius periit, saluantadam atque redimendam, passionem & mortem susceperit. Cum erga pro illa inaestimabiliter maiore humani generis parte, quae per tot millia annorum praecesserat, nullatenus credendus sit pata sus, nec pro eius salute crucifixus. Quid de ista utique minori parte infidelium, de impiorum credendum est,qui post passionem eius usque ad mundi terminum aut extiterunt, ut existunt, aut futuri sunt 3 In quibus utique & homo ille nondum natus Anti
814쪽
christus erit. Nam si ad istos tales Dominus saluandos venit, id est impios,& in tua impietate perituros, ergo praestitit illis, quod illis antiquis impiis non praestitit et quia videlicet pro istis est erucifixus&mortuus , quod pro illis nullatenus credendus est passus. Si autem nec pro istis eri crucifixus & mortuus , sicut nec pro illis, ergo pares iiivit impietate, pares perditione, & pariter
omnino extranei a Christi redemptione: quia & si pro istis passus esse dicatur, quid eis profecit eius passio impiis, &in sua impietate perituris p N isi, ut qui non fiunt participes redemptionis,maiorem& grauiorem incurrant cumulum damnationis.
Ponit quaedam verba B. Leo in quibusdam sermonibus ad
populum, ex quibus nonnulli, vel minus attendentes, vel minus intelligentes, fortassis eum docere, & sentire existimant, quod Dominus noster etiam pro impiis, in sua impietate duran tibus passus sit, & eorum possit dici redemptor et sicut illud est, ,, quod quodam loco ait: Respice tandem Iudaee, Respice,& ad M redemptorem etiam tuum deposita infidelitate conuertere. No-,, Ii scelesis tui immanitate terreri, non iustos Christus, sed pectas, catores vocat: nec impietatem tuam repellit,qui pro te,cum cru-M cifixus esset, orauit. J Sed in his verbis manifestum est bene intelia ligentibus, quia usitato more humanae locutionis, sub unius Iudi, persona totum Iud forum populum alloquitur, & idcirco velut in persona omnium,ad unum clamat & dicit: Et ad redemptorem etiam tuum deposita infidelitate conuertere. Non quia nullus sit infidelium Iudaeorum, cuius Dominus non sit redemptor, sed quia non solum aliarum gentium, sed etiam illius Iudaici populi, cuius scelere, & impietate crucifixus est , si ad eum conuertatur, si redemptor esse dignatur. Et ideo ait; squi pro te cum crucifixus esset orauit:J Non quod nullus infidelium Iudaeorum sit,pro quo non Dominus in cruce orauerit, dicens et Pater ignosce illis, non enim sciunt quid Deiunt: Cum aperte ipse Dominus dicat: Ego pro eis rogo, non pro mundo rogo, sed pro his quos dedisti mihi demuncio: Sed quia etiam in ipso infideli populo & sunt, & fuerunt multi,pro quibus ut a suo errore covertantur,& salvetur Domini misericorditer orauit,& quod orauit efficaciter obtinuit,& perse cit .Et recte B. Doctor dicit, velut sub unius persona ad totu illuinfidelem populum s qui pro te cum crucifixus esset oravit. Quia prefecto & ex illo, & in illo populo&fuerunt.& sunt, & erunt, pro quibus orallit .Haec verba B. Leonis ita omnino esse intellige ista, etiam ipse in aliis locis e videm sermonum ad populum
815쪽
iam elare exponit, ut de his nenimi dubitanduin ili. Sic enim cequodam loco ait: Dominus nosterita humano gcncri sua morte taconsulit, ut Sacramentum salutis etiam iptis persecutoribus non cenegaret : Qui enim venerat uniuersis credentibus omnia peccata cedimittere, a generali indulgentia nec Iudaicum voluit crimen ceexcludere. J Item alibi de eodem Domino nostro loquens: Cu-
ius( inquit etiam circa interfectores suos tanta erat pictatis ata ecfectio, ut deeruce supplicans patri non se vindicari, sed illis po- cestularet ignosci, dicem dimitte illis, non enim sciani quid cefacium. De cuius utique orationis potentia fuit, ut praedicatio te Apostoli Petti ex his qui dixerunt ,sanguis eius Opernos, ct '- ceper filios nostros, multorum ad poenitentiam corda conuerteret,in ecvna die bapti Earentur tria fere millia Iudaeorum et fieresque omis centum una anima,Wcortinum par strum pro eo mori, quem popo- escerant crucifigi.JHaec de expositione superiorum verborum , ex ipsis Beati Leonis verbis posuimus, qui his dictis continuo subiungit,dicens: Ad hanc indulgentiam traiamrmar peruenire non potuit: Qu Deniam perditionis filius , cui diabolus stabat a dextris, prius in is desperationem transiit, qui in Sacramentum generalis redem ptionis Christus impleret. Nam mortuo pro impiis omnibus Domino, potuisset forte etiam hic consequi remedium, si non festi- cenasset ad laqueum. In quibus verbis potest aliquis minus con- esiderans, & minus intelligens ita existimare, ut quod dictum est Sacramentum generalis redemptionis, & mortuo pro omnibus impiis Domino, ita accipi possit, quafi & illa generalis redemptio, & illa mors Domini pro omnibus impiis, etiam pro non credentibus, & in fila impietate pereuntibus facta credenda fit et sed pro quibus omnibus impiis Dominum mortuum dieat,&quid generalem redemptionem velit intelligi putamus quod ipse suis verbis, quae pxulo superius posuimus diligenter exponat, dicens: t Qui enim venerat uniuersis credentibus omnia peccata dimitteta cere, a generali indulgentia necIudaicum voluit crimen excludere.a ceVt vere pro illis omnibus impiis mors Domini fuerit impensa rquibus uniuersis credentibus omnia peccata dimittit. Et generalem redemptionem, veneralem indulgentiam ideo dixisse intelligatur, quia nec populum Iudaicum, nec ullum genus hominum ab illa redemptione, & indulgentia inueniatur exclusum. Sed in illis verbis, pro quibus exponendis ista replicauimus, ita lud evidenter ostenditur , quod Proditor Iudas nullatenus ad Christi redemptionem pertineat: Nec potuerit consequi reme.
dium, quoniam festinauit ad laqueum, & ideo illi pastio Chri-
816쪽
roo S. REMIGII. ET ECCL. Lu GDv N.
sti nihil profuit , quia in eorum damnationem transiit, qui apud inferos iam puniti redemptionis Dolninicae participes esse non poterant. Et tamen, velut ad ipsum inscelicem, & perditum aliosi loco ita increpando loquitur , dicens et Redemptorem etiam ,, tuum, ne tibi parceret vendidisti. J Non quia& ipsum redemit, quem iam superius idem Doctor ad redemptionem peruenire non potuisse monstrauit. Nec quod redemptor illius intelligendus lit,qui in sua impietate permansit,& periit et sed quia in illa generali redemptione Passionis Christi potuisset & ipse fortasse consequi remedium, si non festinasset ad laqueum : Et ideo sic ei dicit Redemptorem etiam tuum vendidisti, quia vere etiam ipsius redemptor fieret, si ab eo etiam post tantum reatum pie, &fideliter indulgentiam posceret. Nimis omnino prolixum est,& in ratione fidei exercitatis minime necessarium, ut de singulis huius Beati Doctoris sententiis, ubi aliqua eiusmodi occasio
esse potest, sicut in istis paucissimis factum est, diligenter omnia exponantur. Illud tantum attentius videtur esse commendandum , quod ubi generale Gyro aphum, vel generalimnem, siue cautionem memorat generalis damnatio totius humani generis, quae introducta est per Adam, intelligenda sit: & ubi
generalem redemptionem, velgeneralem indulgemtiam ponit, propter omnium hominum , vel omnium nationum-dictum accipiendum sit: Et ubi pro omnibus impiis Dominum mortem suis scepisse docet, pro omnibus ex impietate connersis , dc in eum credentibus, sicut ipsa eius verba in multis declarant, accipiem dum sit.
Cone lusio huius . quaestionis
Haec fideliter, & omnino indubitanter tam de Scripturis sanctis, quam de Beatorum Patrum scriptis legenda, dcconsideranda proposuimus: in quibus euidenter idem Reuerendi Patres docent, & ex ipsius Domini , & Redemptoris nostri sermonibus probant, quod pretiosus eius Sanguis pro multi; effusus sit in remissione mi dederit ipse animam amredemptionem pro multis: Et non eum dixisse pro omnibus, sed pro multii. Ita intelligunt & exponunt quod pro his qui credere voluerint, distincte,& designantet accipiendum sit. Et quod omnes pro quibus mortuus est, oues suas fecit: QMd utique impios in sua impietate pereuntes, & perituros nullatenus fecit. Quibus etiam manifeste dicit: Sed vos non creditis quia non D ex ovibus meis. Et pro eis qui ita credunt Dominum no-
817쪽
stium verum Deum, ut negent cum pro salute nostra verum hominem factum, dicunt non esse mortuum ipsum Dominum Chri stum, JQuia utique secundum hominem mortuus cst Christus. Dicunt etiam quod tunc pro uno quoque Christi occisio intelligenda sit, cum credit in occisum, id est, per eius mortem sua peccata dimittit; J Et quod gratia incarnationis, & totius reis demptionis eiusdem Domini Iesu Christi, ita generaliter omnibus , qui eum naturam nostrant suscipientem receperint, &eo spiritu fuerint regenerati, quo est ille progenitus , praestita sit: vi tamen impios,& infideles tantae misericordiae suae reliquerit exsortes.
Qibus autem ista non suificiunt, sed magis ita generaliter pro omnisus Christum Dominum passum & mortuum intelligunt, ut eandem passionem , & mortem suam etiam imp iis nunquam credituris , & omnino in sua impietate perituris impenderit, quaeri ab eis merito potest, cur Dominus se pro animam suam daturum , & pro muliis sanguinem suum effundendum in remissionem peccatorum dixerit, & non pro omnibus : ubi si res ponderint, quia nec aliud eis respondendum restat, quod ideo
dixerit pro multis quia pro solis illis, qui ad fidem venturi, &fideles hituri erant, & illa suscepta , & pretiosus sanauis iussis esse intelligendus sit. Ergo confirmatur patrum illa lententia,qus pro multis dictum pro illis scilicet qui credere voluerint imtellexerunt 3 Et ideo ubicumque in literis Apostolicis legitur, T. Tim, Dominus dederit semetipse m redemptionem pro omni- ό, bui, et Cragia Dei pro omnibus gustaverit mortem ora pro omnibus v. mortuus sit, illi multi pro quibus Dominus & animam suam feet. Cor. positurum ,& sanguinem futurum dixit, qui utique in suo genes. re , cst multi et omne unt, recte intelliguntur. Sicut & illud quod omnes in Christo vivificabuntur, de quod per unius hominis iusti- . CDr, in omnes homines iniustificarionem vitae . Et non confuse &absurde , etiam de impiis , & infidelibus , sed de illis omnino . , a. ' multis dictum intelligendum est , de quibus manifeste dicituti m. 33. Sic'per obediendiam unius hominis iusti conpituentur multi. Et de quidus alibi idem Apostolus dicit verbis Domini euidenti EHeb s. sime consonans: Sic di Christus semel oblatus est ad multorum emhaurienda peccata. Et apud Beatum Danielem Prophetam legia . , tur : Et multi de his, aut dormiunt in terrae puluere, euigilabum. Et quod est mirabilius isti ipsi in suo genere c& in suo genere
multi ad comparationem multudinis reproborum dicuntur 1 Mat. ro Domino pauci, cum ait et Multi autem sunt vocati pauci , vero
Quod si inueniuntur aliqui patrum,qui etiam pro impiis in suan iij
818쪽
lunia Gotistesichalco imposita, ut ex ipso
Hincnaar probatur in dessertatione cap. r.
Nemo sine Dei gratia libero benduti potest
impietate permanturis Dominum crucifixum dicant: si hoc diui nae Scripturae certissimis,& clarissimis documentis probant: Erunt ergo illa, quae ex verbis Domini de hac re commentorauimus aliter intelligenda. Quod est omnino mirum, vel potius increditabile posse fieri. Si autem absque ullis Scripturae, ut dictuin est, non ambiguis, Quae de aliter intelligi possint, sed certis omnino testimoniis hoc dixisse inueniuntur, quis non videat potiorem illam esse auctoritatem, quq dc tam euidenti ratione, & tam multiplici Scripturarum attestatione firmatur. Si autem placet, sicut nobis multum placet , ut etiam istorum sententia ex pietate veniens , propter pacem venerabilim pietatem bearissimorum Pa reum non renuatur. Nulla ergo contentione Pro aliis aduersus
alios litigetur: Non una sententia pro altera damnetur. Et quia vere fieri potest, ut ignorantiam, & imperitiam nostram in haere aliquid lateat, nihil temere defituaturivi quolibet quis adquiescat modo, nonsit hereticum, nisi contentione hareticum flar.
CAPUT XXI. ADditur adhuc in praefata Epistola dixisse illum miserabi
lern Monachumn , quodpostquam primus homo libero arbitrio cecidit, nemo nostrum ad bene agendum ediantum ad male agendum libero potest ini arbitrio. J Quod eu utique non solum mirabile & inauditum, sed quantum nobis videtur etiam incredibile, ut homo inter fideles, & 1 fidelibus nutritus & eruditus, & in Ecclesiasticorum patrum scriptis . non partam exercitatus hoc dicere , vel sentire potuerit: Quod post primi hominis lapsum, nemo etiam fidelium ad bene agendum libero possit uti arbitrio edtantum ad male agendum: Z Tanquam in nobis non sit liberum arbitrium, nisi ad malum: Ad bonum autem sola in nobis Dei gratia absque libero arbitrio operetur. Si enim dixisset generaliter ; nemo hominum, addisset sine Dei gratia, & ita subaiunseret, libero bene uti potest arbitrio , esset Catholicus sensus, &Caritolica omnino assertio. Cum autem dixisse arguatur, quod nemo nostrum, id est fidelium, nisi tantummodo ad male age dum, libero uti possit arbitrio, quid aliud tali dicto , & tali nouitatis praesumptione asseritur, nisi quod humanae mentis arbitrium . quod ante peccatum ad verum donum amandum, & desiderandum , & fruendum erat liberum: Ita primo homine peccante vitiatum sit, & perierit rut deinceps tantummodo ad malum remanserit in homine liberum arbitrium et Ad bonum vero agendum, siue habendum nullum sit hominis liberum arbitrium,
sed tantum diuinae gratiae bonum. Quod genus erroris nec apud Disitired by Cooste
819쪽
haereticos, nec apud quemquain Catholicorum nos cognouisse, vel audiuisse mein inimus: Ita ut etiam de isto hoc nobis sui iam diximus incredibile videatur. Sicut enim unus atque idem homo potest esse sanus ,&ex sano qualibet intemperantia effici infirmus, de remedio salutari ite- .diim fieri sanus: Sic & liberum humanae mentis arbitrium quod prius erat sanum, factum est primo homine peccante infirmum,& quod erat saluum, fustum est perditum Et quod erat vivum, factum est mortuum. Vere enim sanum erat ante peccatum nullo peccati languore vitiatum ,& per ipsum peccatum factum est infirmatum , ut veraciter clamet ad Deum: Ego dixi Domine miserere mei, sema mmeam , quia peccaui tibi : Et cum per verum medicum sanatur, gratulans,& gratiosa gens dicit: Domine Deus nostem ciamaui O te,' asti me. vete erat saluum, quod nulla interius mala voluntate , nulla exterius mala operatione erat deprauatum, siue corruptum:& vere factum est perditum , cum mal1 voluntate Deum desertiit , & deserendo bonum , quod habebat, amisit. Unde hanc perditionem in se recognoscens, atque ab ea liberari cupiens ingemiscit, & dicit: Erraui sicut ovis, quae periit, require seruum tuum, quia mandata tua non .m oblitus. : Et quotidie necessarium habet quaerentem, atque saluantem illum , qui dicit: Id enit enim Filius hominis qua rareffaeuum facere, quodperierat: Erat etiam viuum, quia adhaerebat illi, cui dicimus ; Quoniam apud te est fons vitae ,-inlumine tuo videbimus lumen: vivens in illo, & per illum, do quo in Evangelio scriptum est. Et vita erat lux hominum. Sed hanc vitam, atque hunc sontem vitae deserendo factum est a vita Dei alienatum & mortuum. Quia animaque peccauerit ipsa morietur. Nec habet inse&ex se ulluin sensum vitalem, & ad veram vitam nitentem, nisi per eum resuscitetur & vivificetur, qui dicit, Quoniam hie sitius meus fuerat, est reuixit, perierat est inuentus est: Et nisi in illo spiritu vegetetur, de quo dicit Apostolus Litera occidit ,spiritus autem vivificat. Sic sunt mortui ,& quotidie vi uificantur, de quibus Dominus in Evangelio dicit: Venit hora ranunc est, quando mortui audient vocem Fio Dei, O qui audierine taurare Et quibus Apostolus clamat, dicens: Suiete qui dormis, creo ea mortuis, ct inluminabit tibi Christus. Nec aliquis insidiosus, & calumniosus obiicere nobis conetur , quod ita dicamus liberum arbitrium per peccatum primi hominis perditum, & mortuum, quasi naturam suam in qua natu talitet habet insitam liberi arbitrii voluntatem perdidisse inatelligendus fit. Non enim perdidit naturam, sed bonum natu
rae : Non perdidit velle, sed perdidit bonum velle: Nee pudit
bitriu iam infirmum. Ffictum perditum. Factum
Quomodo intelligatut perditum ae
820쪽
minis naturam suam cum moritur: in qua sicut semper existit, ita&secundum quendam modum suum semper vivit: Et tamen vere moritur, non abolitione substantiae, sed amissione verae vitae suae, quod illi Deus est. Et ideo prorsus ipsum liberum hominis arbitrium necesse habet requirentem, & inuenientem , ut ex perdito fiat saluum et necesse habet suscitantem, & vivificantem, ut ex mortuo fiat vivuminecesse habet etiam redimentem, ut quod erat seruituti obnoxium, possit ei fici liberum. Erat namque ser uituli obnoxium, quia peccato subiugatum,& Omnii qui facit . peccatum seruus est peccati. A qua seruitute fit liberum per eum qui dixu: Si oos Flius liberauerit, tunc vere libera eritis , Et per v. donum Spiritus sancti, de quo Apostolus ait; misi iratus Do- t. Cor. 3mini, ibi bbertas. Perdiderat itaque homo per primae praeuari-
cationis lapsum ,&in eo omne genus humanum, veram arbitrii libertatem , qua antea liberum erat ad appetendum & habendum verum & diuinum, & aeternum bonum. Nec hanc foeticem di veram bonae voluntatis libertatem ullo modo valet recipere, nisi per Redemptionem Christi fiat liberum , & per gratiam Spiraeus sancti, de seruitute peccati, in libertatem iusti
CAPUT XXII. Haec est ergo infirmitas, & perditio, & mors liberi arbi
tri j per unum hominem ingressa in mumdum, qua per se nullatenus valet assurgere ad verum de aeternum , & beatificum bonum, nisi per secundum hominem fuerit sanatum, inuentum, vivificatum , dc redemptum. Idipsum namque liberum hominis arbitrium, id est, ipsa lium anae mentis bona ,& recta voluntas, cum qua homo bonus & rectas conditus fuerat, & Deo obedien do ante peccatum perseuerabat bona, & Deum contemnendo per peccatu facta est mala i Et per iustificationis Christi gratiam,ad Deum resipiscendo, 3c rediendo efficitur bona:Ipsa erat ante peccatum libera, ipsa facta est per peccatum seruituti obnoxia, ipsa fit per iustificantem gratiam liberata, & renouatur de die in diem , usquedum ad persectam libertatem vitae aeternae per eandem gratiam perducatur. Ita liberum arbitrium ad verum bonum, & per Adam agnoscitur verissime perditum , & per Christum verissinae restauratum. Qui non adstulit homini liberum arbitrium, ted , ut dictum est , infirmum sanans, perditum inuenit, mortuum suscitauit, seruituti addictum redimendo liberauit.