장음표시 사용
831쪽
ne sanetorum dicitur ad regnum & vitam aeternam Catholice, &fideliter dicitur: iam a sine dubio tam pium , & tam gloriolum opus tuum, &aeternaliter omnipotens prael ciuit futurum, &aeternalitere taedestinauit se elle facturum. Qiiod autem de reprobis hic attirmatur, quia eosdem omnipotens Deus nequaquam praedestinauerit ad mortem, vel ad ignem aeternum et sed tantummodo praescierit eos aeternae morti esse tradendos, & perpetuo igni cruciandos, nullatenus est recipiendum: Quia sicut iam satis supra ostensum est opus suum tam iustum, tam magnum , &terribile, quo omnes impios damnaturum se esse decreuit, &aeterna veritate praesciuit, & aeterna iustitia praeordinauit, ac praefiniuit: Et mirum valde est, quomodo negare contendunt eum aeternam ipsorum damnationem praedestinasse, quos iam ab ipso mundi exordio cum primus homo peccauit, & omne humanum genus ex se propagandum una massam damnationis, & perditio nis fecit, manifeste dicant in eadem damnationis, & perditionis
massa iusto Dei iudicio deputatos de derelictos. d est enim massa damnationis, & perditionis ab initio mundi diuino iudicio effecta, nisi eodem diuino iudicio aeterni damnationi ,& perditioni destinata de tradita p Si enim tantummodo praescita est ad sternam damnationem, & perditionem, nullum ibi adhuc est diurnum iudicium: Et quomodo tales in massa damnationis, & per. ditionis diuino iudicio relicti esse dicuntur, si in hac parte nihil
adhuc de illis diuino iudicio est definitum 'Sin autem, sicut omnino etiam eorum consensu, & confessione verum est, hec massa non solum praescita est, sed etiam iudicata , quid aliud intelligi potest, nisi omnino ad eandem damnationem, & perditionem praedestinata 3 Quod enim vere, & diuina praescientia praecognitum, & diuino iudicio est decretum, constat omnino esse praedestinatum
CAPUT XXIX. QVod vero subiungit scriptor Epistolae, quia eos, qui perituri erant, praedestinatione sua Deus, id est,gratia praeparatione ab ilia damnationis, O perilitionis massa naequaquam eripuit,& ex verbis Beati Augustini ai Ermare conatur: Used videlicet praedestinatio non sit aliud , nisi ratia preparatio FJ ut quasi ex hoc probare videatur, quod praedestinatio tantummodo an sanctorum electione, quibus ab iterno omnipotens Deus suam gratiam pr*parauit, intelligi debeat. In damnatione vero rcproborum, nulla Dei praedestinatio accipienda fit, eo quod nihil gratiae suae ex aeterno illis Deus pridestinauerit,&prq parauerit; omnino falsissimus sensus est, & sensui Bravi Augustini aperte contrarius.
832쪽
d malum vehementer nobis cauendum Propheta deminitat, et i dicens: Vae qui diritis malam bonum, cybonum malum , ponentes tenebras lucem, or lucem tenebras, Ponentes amarum in dulce, istdulce in amarum.
SEquitur post haec in eadem responsione.
Odere refugiunt dicere qui sui diximus fanum videntur fata pere, quosdam praedestinatos . Deo esse ad interitum , sed tantummodo praescitos: Eliectos autem, es pressitos, ct praedestinatos esse ad regnum , ct regnum illis cut diximus praedestinarum armum, de quibus nullus potes perire. Et sicu unt praedestinatigratia Dei ad regnum, itasunt predestinati fecundum 'ostolum, in operibus bonis, in quibus ambularent eis non solum Uratia detur, Eph. i. sed curatia regnum reddatur aeternum. Paenam autem dicunt in inis v. io. Melitate, vel iniquitate perseuerantibus a Deo praedestinatam Ie- eundum diuinam praescientiam , sicut scriptum est in Propheta: is, i, praeparata est ab neri Tophet , quia hoc ad retributionem iustitia. i, pertinet, sicut pertinet ad gratiam, ut ex una eademque massa pec- Mail . eati gratia electi praedestinentur ad vitam, concordante eum hoc I. v. Euangelica veritate: Ite (inquit maledicti in ignem aeternum, qui paratus est diabolo, & Angelis eius.
Qitie sumus, quae est ista res, quae causa, vel ratio, pro quaisti tetrugiunt praedestinationem Dei dicere in damnatione reproborum .' Numquid haec erga illos ditiina pridestinatio non est iusta, qui quos praesciuit in iniquitatibus permansuros, praedestinauit aeternis suppliciis perituros. Numquid non est vera, quae nisi decerneret tam iustum opus Dei in iternitate, numquam impleri posset in tempore 3 Numquid non est 1 sanctis patribus praedicata, & ab Ecclesia Catholica recepta 3 Quid ergo causae est, ut refugiamus credere, quod fides tenet, refugiamus dicere, quod veritas docet Numquid non etiam ipsi, qui haec refugiunt, iam omnes reprobos ab ipso mundi exordio in massa damnationis, &perditionis asserunt derelictos' Quod quid est aliud i ut supt, ostendimus nisi aetern damnationi, & perditioni praedestinatos de Aut qua ratione dici potest, quod isti tam multiplici sermone firmare conantur , iniquis & impiis in malis suis perseueraturis poenas a Deo esse praedestinatas, ipsos vero non esse prae
ses tos poenis y Cum utique non alij, ted illi omnino eas pata P iij
ut malis praedesti natae poenarsic mali poenis,
833쪽
sura sint, quibus sunt praedestinatae 3 Et si certum est apud omnipotentem Deum, qui eas lint passuri, sine dubio & decrctum, &dclinitum sit ipsos este paliuros et Sicut enim certas poenas eis, qui digni sunt, pr*destinauit et Ita certissime eotae in , quia digni sunt, ipsis poenis praedestinauit. Sicut vero iniustus non est , di gnis preparando poenas, sic proculdubio iustus est, dignos priordinando poenis . Utrumque ergo prael citum, utrumque praedestinatum, quia utrumque iustum manifesta veritas declarat . Nec necessitatem eis pereundi sua praescientia , vel praedestinatione imponit, quos & diu, ut conuerterentur, expectauit: Et quia conuerti noluerunt, iusta ultione damnauit.
S Equitur in eadem responsione.
didra beatus Petrus in Epistola sua distincte loquens demon strat cum dicit: Nouit Deus pios de tentatione eripere; iniquos autem in die iudicij cruciandos reseruare. Nouit enim, verbum praescientia Dei , ad uniuersa hac facit , videlicet, O ad practis i- nationem piorum, que verbo ereptionis innuitur, e ad significationem poena predestinata, cum in fine cruciandos impios monstrat, quan reddet unicuique secundum opera sua. Et ad discretio nem, Cum iniquos non dicit Dominum ad poenarum cruciatus pra- destinare; sed iuste desertos cruciandos reservare: Et aperte monstratur, quia praescientia sine predestinatione esse potest, praedestinatio autem sine prescientia esse non potest. Mocirca sola preficientia Piget in reprobis, in quibus misericordia iuste nil operatur ad donum a tia: prascientia autem, O predestinatio, id est , gratiaepreparatio misericorditer operantur in electis, qui praedestinantur ad regnum, est quibus regnum praedestinatur aternum, quod ad donum pertinetLratiae r Et praescientia, simules' predestinatio aque ac iustissime operantur in praedestinatione Poena reproborum , qua pertinet ad retributionem iustitia
Haec sententia non proprie de praescientia,&pri destinatione diuina, sed simpliciter nobis accipienda videatur: Ait namque: Nouit Dominus pios detentatione eripere: Impios autem in die iudicii cruciandos reservare: Id est, Nouit ille alta , resecteta dispositione sapientis sus, &pios inpri senti vita periculis, & tentationibus plena laborantes, sua gratia, sua protectione eripere: Cui quotidie ipsi dicunt: Ne nos inducas in tentationem, ne, aut prosperitatibus huius saeculi uiliciantur , aut aduersita-
834쪽
tibus frangantur. Et e contrario impios in hoc saeculo florentes,&in sua impietate velut prospere agentes nequaquam sua iustitia negligere, nequaquam imponitos dimittere, sed quos videtur quasi iniuste in litis cupiditatibus, & delectationibus carnalibus securos, dc laetos relinquere, eosdem potius futuro suo iudicio, de sternis cruciatibus reseruare. Vt quanto hic amplius & licentius prosperantur, tanto ibi durius, & atrocius puniantur. Potest tamen in istis postremis verbis ubi ait, impios vero in die iudicii cruci indos res mare, aliquid diuinae praescientiae, Nprq destinationis erga eosdem impios velut ex latere intelligi: Quia quos occulto, & iusto iudicio Luo ad aeternos reservat cruciatus , & praestae luit sine dubio, & prs destinauit perpetuo cruciandos. Quae verba Apostoli cuin ita & verius, 3c rehius intelligantur , nihil necesse est velut ex eorum auctoritatc tam multipliciter de ea re loqui , quae huius sententiae attestatione non valet approbari, sed potius falsa & superuacua domonstrari.
C A PUT XXXII. SEquitur in responsione.
Aliqua etiam exempla quae illorum stultitia ad munimen fui, eadem mali intelligendo proferens, profert, sicut modo ad memoriam occurrunt, sapientia vestrascribo. Proferunt ex Apostolo . vasa irae aptata vel perfecta ad interitum, dicentes vasa esse praedestinata ad interitum Smutari non possunt. Sed aliter alij intelligunt: Maxime eum idem dicat Apostolus de eisdem Osise ii quis emundauerit se ab istis, videlicet pro quibus vas contumelia fuerat, erit vas in honorem: Proferunt: qui non credit iam iudicatus est, id est, praedestinatione Dei iam damnatus est. Augustinus in libro de cgone Christiano dicit. Qui non credit iam iudicatus est, idost iam damnatus est: Praescientia uetinue Dei. Qui nouit quid immineat, non credentibus. J Proferunt: in aurauit cor Pharaonis ; tradidit illos in reprobum sensum: immittet eis spiritum erroris: Tu vero Deus deduces eos in puteum interitus et Qui transgreditur a iustitia ad iniquitatem, Deus parauit illum ad romphaeam.
Hic testimonia scripturarum, quae ab illo miserabili monacho&ab aliis nescimus quibus, qui cum eo sentiunt ad confirmationem diuinae praescientiae,& praedestinationis dicuntur esse prolata, non negli enter,& quasi transeunter omittenda, sed potii sdiligenter & fideliter iuxta regulam veritatis singillatim videntatur esse tractanda: Ne forte parum attendentibus ,& non intelligentibus nihil ad rem, de qua agitur, pertinere videantur;
835쪽
Aut velut levia , & nullius momenti absque periculo praeteriri posse existimentur. Est enim certissimum , de manifestissimium huius rei testimonium ex Apostolo sumptum: qitia ut ipse dicit: Sumniat Deo tu multa patiemia et asa ira aptata vel perfecta in intra itum , ut osterumderet diuinas gloria sua in vasa misericordia, qua praeparauit in gloriam. Vere etenim vasa irae , id est iustae vindictae Dei, quam meruit primae transgressionis culpa, omnes reprobi sunt: qui in fine non ereptionem misericordiae , sed iram damnationis sensuri sunt. Et haec vasa ira non ad misericordiam. sed ad iudicium praeordinata iam,& suo merito, &diuino iudicio,& aptata raperfecta sunt in interitum et vi& suo praecedentemerito,& diuint praedestinationis iusto praecedente iudicio, quia noluerunt conuerti ad bonum, aeternuin patiantur malum. Non erso quia non potuerunt , sed quia noluerunt de malo con uerti ad bonum, iustum patientur supplicium. Sicut e contrario
vere masa misericordia lunt omnes eleisti , qui nullo suo praecedente merito , sed sol, Dei misericordia a massa perditioni, discreti diuina prs destinatione sunt I asia praeparata ingloriam.
CAPUT XXIII. VNde & illud quod alibi idem dicit Apostolus. m quis autem x. Timet
emundaverisse ab istis, erit vas inhonorem , nullo modo huic t. T. I. tam clarae&manifestae veritati diuinae pridestinationis in utraq; artem tam elector u videlicet, quam reproboru, si dili senter exuperioribus verbis Apostoli consideretur, contrariu,sed omnino concors & consonum inuenitur. Ait namque et In magna autem domo nonsolum sunt vasa aurea argentea, ede ' lignea Ofictilia: r. v. xo. Et quedam quidem in honorem, quaedam autem in contumeliam Et ita iubiunxit: Si quis autem emundauerit se ab istis, erit vas inho- v. i. norem,sinstificatum, O utile Domino. Manifestissime itaque constat, quod quae in illis verbis dixerat V asa ira aptata , siue perfecta in interitum Et e contrario Vasa misericordia praeparata in gloriam, ea omnino dicit hae quadam in honorem, A quadam in contumeliam: In honorem vasa misericordiae , in contumeliam vasa ira et Sed cum ibi praedestinationem tantummodo utriusque partis, id est, electorum , & reproborum, simpliciter commendauerit, hic adiungit etiam exhortationem, quam attent8 Vasa misericordia debeant se custodire & segregare ab immunditiis vatorum irae, cum dicit: Si qui avitem emundauerit se ab istis, erit vas in honorem, &c. id est, si quis emundauerit se ab istis vasis irae, vasis in contumeliam , vel ab eorum immunditiis , si aliquando in eis fuit , sollicite se extrahendo, vel nunquam eis se admiscendo, & immaculatum se ab hoc saeculo custodiendo , erit vas in
honorem sanctificatum, id est, ipso emun tionis di sancti sua
836쪽
lionis suae effectu, atque pro tactu demonstrabit se ad vasa iuileiaricordiae, & ad vasa honoris, & gloriae pertinere. Vnde non hoc significat in his verbis Apostolus, quod vasa irae & contumeliae, id est, diuino iudicio reprobi & reprobati possint ei fici vasa misericordiae & honoris & gloriae, id est, in sortem electorum transire, laeut scriptor huius Epistolae intellexit: Cum omnino reprobi, qui diuinitus praesciti sunt in suis iniquitatibus permansuri, nullatenus possint merito perseuerantissimae iniquitatis suae in electorum societate censeri , sicut regula Catholicae fidei indubitanter tenet, di docet: Sed ut unusquisque fidelium, sicut iam dictum est, ipsa fidei & iustitiae sanctificatione probet, & de clatet sese ad vasa misericordiae, & electionis pertinere. Duo namque sunt quibus velut quodam signaculo prosantur,& agnoscuntur electi Dei et scilicet aeterna diuinae gratiae praeordinatio, di pia ab omni iniquitate infidelitatis & prauitatis emundatior ut ex manifesta luce iustitiae& sanctitatis manifestetur in eis veritas diuinae electionis r sicut ipse Apostolus paulo superius osten- .Tim. dit, dicens et Sed firmum fundamentum Dei stetit habens signa
'- tam hoc: CognouitDominus qui sunt eius,ct discedat ab imquatare omnis , qui nominatrio mea Domini. QMd ergo cognouit Dominus qui Ani eius aeterna electio est: Vt autem disedat inretiis te omnis qui nominat nomen Domini, certa ipsius electionis probatio est.
omnes imp ij, & increduli iam sunt diuina praedestinatione dam nati. Quia videlicet si eorum damnatio iustum diuini iudicijo pus est , sine dubio opus suum semper apud Deum, & praescitum&praedestinatum est. Sed scriptor Epistolae nolens damnationem incredulorum ad diuitiam prs destinationem, sed tantum modo ad praescientia pertinere, subiungit verba Beati Avnstim, quibus quasi hoc probare videatur. Ait namque ille in libro de Agone Christiano, memorans verba Euangeli j: sui non erediti. iam iudieaius est , id est, iam damnatus est , praesci cntia utique .. Dei, qui nouis quid immineat non credentibus: J Eo quod non is dixerit sanctus doctor, iam damnatus est praedia inatione Dei, sed pis scientia Dei. Nec dixerit, qui statuit, aut pr*finiuit, siue praedestinauit, sed qui nouit (inquit quid immineat non crede tibus, quasi omnipotens Deus aliquid operum sitorum praescierit futurum , quod non praedestinauerit se esse facturum li Aut cum in operibus ponitur praescientia Dei, non statim certissime
intelligi debeat,& praedestinatio Dei. Quia sicut nihil operum suorum praedestinauit, quod non praela ierit: Ita quicquid eo
Secundo loco testimonium diuinae praedestinationis de Euan o ponitur: Oui non credIt iam iudicatus est: Quod videlicet
837쪽
rum prael ciuit, sine dubio etiam praedestinauit. Nihil enim in operibus cius est iniustum,aut iniquum, ut digne tantummodo praeiciretur, & non prae deminaretur; sed quia totum est iustum de recisi, totum est omnino praescitu,totum omnino praedestinatum. Vnde ide B.Augusti v s,qui in hoc loco dicit incredulos iam diui-n1 pr et scietia damnatos,alibi cum tractaret verba Domini dicentis ad quosdam, Sed vos non creditis quia non estis ex ovibus meis: Ioa. so. Eosdem testatur diuino iudicio ad aeterna in mortem praedestina-,, tos, ita dicen,:Quomodo ergo istis dixit, non estis ex ovibus meis, quia vidcbat eos ad sempiternum interitum praedestinatos , non ad vitam aeternam sui sanguinis pretio comparatos et I Ecce & in illis verbis Domini quibus ait: sedi non credit iam iudicatus est: Et in istis quibus dixit, Sed vos non creditis , quia non estis ex oui- . iabas meis; utrobique increduli, & infideles delignati sunt, & quos d. v.x in illa sententia sanistus doctor dixit, diuina praeicientia iam damnatos; in ista eosdem dixit ad iternum interitum praedestinatos. Non quia alis ex eis diu in1 prs scientia,&alij diuina praedestinatione damnati sunt et sed quia diuini iudicij virtute , qua tales damnantur, sicut & in omni opere diuino utrumque simul intelligendum sit, etsi non ubique, quia nulla exigit necessitas, simul
dicendum. Tertio loco testimonium de Exodo ponatur: Induravit Dominus Exog., eor Pharaonis: Quod manifeste non ad praescientiam, vel praede- v. XL.
stinationem futurorum, sed ad praesens Dei iudicium pertinet, qui eum, quem tali poena dignum iudicauit, iusto iudicio indu rauit. Similiter&quartum testimonium intelligendum est, scilicet non de praescientia aut praedestinatione , sed praesenti iusto iudicio Dei.quod Apostolus dicit: Tradidit illos Deus in repro
bum senseum. Et quintum ubi ait: Mittet eis Deus operationem eris et .
rom; quia ( vidustum est quos dignos tali poena iudicauit, vel x.Thec
in reprobum sensum tradidit, vel eis suo iusto iudicio operationem v, i aerroris immisit. Similiter Ac sextum accipiendum, ' vero Deus deduces eos in puteum interitus. Puteus namque interitus est , ut ..i . 'Beatus Augustinus exponit, tenebrae erroris , tenebrae suinmersionis. Deducit vero Deus reprobos in hunc puteum, non quod
ipse sit auistor culpae ipsorum, sed quod ipse sit Iudex inquitatis eorum. Quod etiam si quis deputeo infernalis damnationis &summersionis eodem sensu velit intelligit Et pertinere potest ad
iustam praedestinationem interitus reproborum, & non est conistrarium veritati.
Quod autem septimo loco ponitur Et 'ire meditura iustintia ad iniquitatem Deus paravit illim ad romphaam manifeste iu- ii
stam praedestinationem reproborum ad interitum serrat, ut RDisitired by Go le
838쪽
suo vitio & suo peruerso arbitrio a iustitia declinans transgreditur ad iniquitatein, iuste diuitii iudicis praedestinatione. praeparetur ad romphaeam , id est, ad aeternae mortis vindictam. Deriheh. etiam alibi scriptum est, quod i averterit se iustus ara. v. sntia sua , est fecerit iniquitatem , morietur in ea. Iam caetera Scripturarum testimonia quae sequuntur, si ut etiam de quibus dam iam superius dictum est, non ad praescientiam , vel praedestinationem suturorum , sed ad praesens Dei iudicium pertinere existimamus. Et ideo praetermittis his , quae ad praesentem quaestionem minime pertinent, ad ea quae restant consideranda
SEquitur itaque in responsione.
Sed isti maliuoli non intelligentes quas loquuntur . vel de quibusas mant , confundunt prescientiam , et praede ationem : Et s ut male intelligunt authenticas Scripturas; Ita et pessime verba SANCTI A vovs T IN I in quibusdam locis ,scut in Ench idion , est in libris de Quitate Dei , alibi etiam praedestinatos ad interitum, et populum natum ad iram dicit: Unde etiam po quam de libero arbitrio , or de correptione et gratia , cst de perfe-hione iustitia hominis , et de praedestinatiom Sane torum ad Promsserum er Hilarium , tibi nihil depradestinatione reproborum eae de praedestinarione Sanctorum dixit, multis postulantibus scripserat librum Hypomnesticum , aduersus Coelestium , ex Pelagium scripsit de quinque questionibus , or ham sextam loco retractarionis superaddidit de predestinatione : ubi se excusat non eo sensu dixisse, nec intelligi velle praedestinatos ad tuteritum , sed in iniquitate, vel impietate perseuerantibus poenam esse praedestinatam. Quarum quaestionum est abs.lutionum mentionem in libro que cripsit contra Manichaeos ex Gene acu.
Propterea malivolos, id est , illum miserabilem Monachum,& qui cum eo forsitan sentiunt,confundere praescientiam, & praeis destinationem diuinam arguit, quia sicut in tota ista responsi ne laborauit, non vult intelligi praedestinationem , nisi in solis electis: In reprobis vero solam praescientiam debere sentiti: In qua assertione non solos istos, quos vocat malivolos, sed sanctos Patres, & Doctores Ecclesiae, qui praedestinationem diuinam in utramque partem & intellexerunt & docuerunt , se culpandos
a mare nequaquam considerat. QMd vero pessune dicit ii
839쪽
telligi verba sancti Augustini si quis in libro Enchylidion, &in libri, de Civitate Dei , ta in tractatibus Euati gelis secundum Ioannem, ita intelligat praedestinationem reproborum ad interitum , sicut eam ille & scriptis suis per omnes Ecclesias , dc vertabis,etiam presentibus praulis simpliciter di veraciter pridicauit atque ita conatur beatillimi Doctoris manifestum , & veracem sensum t nescimus in quid aliud peruertere & detorquere, quantae absurditatis, immo quam impiae praesumptionis sit, quis possit explicarep Per hoc enim non solum sensum Ecclesiastico rum Patrum, sed etiam fidem Ecclesiae, & auctoritatem Scripturae diuinae a parte euacuare inuenitur. Ita namque Patres docurarunt et Ita Ecclesia fideliter tenet: Ita Scriptura veritatis veraciter
tenendum demonstrat: Sicut iam superius , prout Dominus dare dignatus est, satis probauimus. CAP. 3I. CAPUT XXXV. ADiungit et ivi rem nouam,& neque ex lectione, neque reveraci aliqua traditione nobis hactenus comteriam. Quod, De Iibro scilicet,Beatus Augustinus post omnes libros suos icripserit quen-Hypogno- dam libellum quem Grqco vocabulo nominant,sticon, quod Latine memorator uim interpretatur: In quo de quinque qui stionibus contra Pelagium, & Coelestium disputauerit. Et quicquid in pr cedentibus libris de praedestinatione diuina erga damnationem reproborum dixerat, non ita se dixisse, ut ab omnibus dixisse cognoscitur,& intelligitur: Sed alio absurdissimo,& liaconuenientissi ino sensu et ut per hoc quod dixit impios ad interitum praedestinatos, noluerit intelligi ipsos impios ad in teritum praedestinatos , sed ( quod nemo credere aut suspicari posset poenam eis intelligi voluerit esse praedestinatam. Quis unquam audiuit tam pertinacem audaciam, vel tam audacem pertinaciam , ut sanctissimum, & veracissimum Doctorem ipsum de se fateti compellat: quia quod dixit impios in sua impietate per-rnansuros praedestinasse ad interitum, non dixit quia veraciter a sit, sed quod in cius verbis nullatenus sonat, pceriam eis intel- ligi voluerit praeparatam Quis talem absurditatem, immo insaniam ferre possit p Nos enim inanifeste nouimus, quia quando libros Retractationum iam senex, & morti vicinus scripfit, in quibus omnes praecedentes libros suos diligenter . & fideliter retractauit, nequaquam adhuc istum libellum scripserat. basi scripsisset, utique inter alios etiam eius mentionem fecim. Manifestum etiam videtur, quia post eius obitum, quando vitam ipsius, de Cathalogum non solum Drorum eius , sed Dis tigod b, Cc, la
840쪽
LIB. DE TRIBUS EPISTOLIS. I et s
etiam tra ista tuum ad populum,& Epistolaruin ad diuersos qui dam salictus Episcopus , & alumnus eius diligentissimc recensuit di descripsit, necdum istum libellum scripserat Beatus Augustinus : si enim scripsisset, utique tanquam praecipue necessaria inter alios annumerari & minoriae commendari poMusset: md ii aliquis ex Ecclesiae rectoribus , qui post eius obitum extiterunt, simpliciter eum ex titulo qui a sanisti Augustini no
mine inscriptus est , non considerata diligentius ratione, nec ali qua necessitate. ut id faceret, compellente, ipsius eum esse credidit, cuius in fronte nomen inuenit ; quid hoc praeiudicat veritati pquae diligenter inquisita,&inuenta nullum super hac re errare permittit.
Accidit hoc etiam & praeclarissimis Ecclesiae Magistris, ut scilicet siue ex titulo libri , siue ex alterius narratione ita ducti putauerint,& scripserint eius auctoris aliquod esse opusculum, cuius postet non esse , & veraciter probauerunt , & humiliter confesti sunt. Sicut Beatus HIE RON T M v s in libris contra catalumniatorem suum de libro , quem ex falso titulo crediderat Beati Pamphyli Martyris, & postea inuenit Eusebii esse Caesa riensis,manifeste declarat : Et Beatus Avovs TINus in libris Retractationum euidenter commemorat, de corrigit, quod iuxta cuiusdam scripta , sententias quasdam de libero arbitrio, &de gratia Dei sic intellexit, & exposuerit tanquam Beatissimi X isti Romanae urbis Pontificis & Martyris , cum e contrario postea inuenerit Ethnici eas esse Philosophi, id est, Sexti Pythagorei. Nam &ipse supra memoratus libellus manifestissimis indiciis non se sancti Augustini esse aperte ostendit, quia nec praefationem aliquam in initio sui gerit, ubi se ab aliquibus rogatum, vel sibi necessario visum, ut de tali re, id est, praedestinationi; verbo, in suis libris corrigendo, siue aliter exponendo aliquod nouum opus scriberet, & significasse inueniatur. Nec ulla talis necessitas extitisse cognoscitur, ut de illis quinque quaestioni-hus, de quibus tam multa, & tam multiplicver in libris praecedentibus disputauerat, iterum nouo opere disputare cogeretur. Sed&ipse sermo ab eloquio sancti Augustini multum discrepat: Et sensus ab illius sensu non parum inperior habetur : Et modestia, atque humilitas morum, &sernaeonum eius non ibi seruatur: Et testimoniis ex Hebraica transsuione, quam Beatus Hieronymus edidit, praeter eius consuetudinem contra illos haereticos utitur; Quod ille ex antiqua potius editione facere consueuit. Et prorsus de tanto viro sentire indignum est, verbum , de senium praedestinationis , quem omni tempore in suis scriptis,