장음표시 사용
861쪽
Secundo , quod ipsam veritatem fissacem nititur asserere, quae per Scriptura acras recte credentibus bene operantibus aeterna vitasPondet praemia: Opeccantibus , atque nonpoenitentibus morsis pra
Tertio, quod iustum iudicem: qui in aequitate iudicaturus est viis uos, ac mortuos praedicat in ustum , quando bene agentibus praemia male agentibus tormenta eum non reddere affirmat. os Parto, quod redemptorem mundi ustrasanguine uumfudissse non timet per errorem suum fingere, quando in se credentibus, chflerantibus propter praedestinationis necessitatem non possit subnenire. ulmo, quod inuidet bonu Augetis eorum numerum , quem A lotus per superbiam corruens minuit , saluatorem nostrum per homi- xum conditionem adimplere. Sexto, quod magis faue ua opinione diabolo , quam Deo, cum ad eius perditionissortem tradit eos pertinere, quos diuina gratia decreuit adfalutem e ternam pertingere,
Septimo, quod totius humani generis inimicus sit manifestus,cum illud dicit per Christisdem ,-Baptismi Sacramentum a primi parentis I su, propriorumque scelerum reatu, necnon e ab hostium po testate non posse erui ,sed obligatum noxia opificis sui praedestinatione
Septem his verbis ob ectiories , siue definitiones ponit, quibus non , ut ipse dicit, blasphemantes in Deum, sed fideliter credentes ino , & veraciter in electorum liberatione , & reproborum damnatione misericordiam eius, de iudicium confitentes, atque laudantes,salfitatis,& erroris arguat. Et tamen nihil ex his quae in ipsis septem definitionibus suis obijcit verum, aut rationabile valet ostendere. I. Nemo enim creatorem suum summe bonum maliuolum dieit, quod absit, quasi malae voluntatis fit erga creaturam suam, quia semper eius voluntas bona est bonis: Q si & si mala videtur malis , semper tamen iusta est, & ideo m a esse non potest; unde& Scriptura ad eum dicit: Cum Sancto Sanctus eris cum viro innoceate innocens eris. Et eum elicto electus eris, O cum perruerso peruerteris. De quibus verbis Beatus Augustinus tractans et Est ' (inquit occulta profunditas, qu1 intelli geris cum Sancto Sam ' ctus, quia tu sanetificas: Et cum viro innocente innocens, quia '' nulli noces: sed criniculis peccatorum suorum unusquisque con- stringitur, & ab eo, quem eligis eligeris, & cum peruerso videris D peruersus: quoniam diuetam, Non est recta via Domini, Urimnrum Erech.'' via non est recta di Nec se tI & sine causa ille opus suum decernit
862쪽
& in sua impietate, & iniquitate permansuros iustis, de causis decreuit&statuit,&praedestinaui perituros. Sicut ipse ait: Exod. peccauerat mihi,delabo eum de libro meo. J i. v. 33. t. Nec qui praedestinationein diuinam in utramque partem , id est,& electorum & reproborum fideliter credit, & confitetur, ipsam veritatem fallacem nititur ostendere: sed omnino veracem,& fidelem in omnibus verbis suis, & sane tam in omnibus operibus suis; quia electis, sicut praedestinauit, sternae vitae praemia spondet, dc reddit. Et e contrario reprobis peccantibus, nec poenitentibus, sicut prydestinauit, iusto suo iudicio sternas retribuit
3. Nec iustum iudicem ista diuinae praedestinationis veritas velut iniustum praedicat: quia secundum eam& betia a entibus,atq;in bono perseuerantibus pr*mia restituuntur . Et male agentibus, atque in malo permanentibus iuste tormenta inseruntur. . Nec Redemptorem mundi aliqua praedestinationis suae necessitas compellit,ut per gloriosum Sanguinis sui pletium in se cre dentibus,& sperantibus subuenire non possit: Quia&omnibus clectis suis illo pretio in aeternum subuenit: Et mi od reprobis non subuenit, ipsi per impietate is,& iniquitatem suam pretium eius repellunt: QDs & si potest ille saluare, vult tamen aliquos, ad ostendendum terrorem seueritatis suae, iusta ultione damnare. Nec inuidet eadem diuinae praedestinationis seueritas bonis Angelis, ne propter multitudinem reproborum quotidie pereuntium non possit adimpleri .& instaurari eorum numerus, qui per ruinam diaboli, & Angelorum eius est imminutus . Q macertissi-ine nouit fides fidelium tantos illuc electos ex humano genere a sensuros, quantos illic constat electos Angelos remansisse: Te- Deut . stante Scriptura quae dicit: Statuit terminos Gentium iuxta nume-
c. Nec magis fauet haec praedestinatio diabolo, quam Deo, quia & diabolum quotidie compellit amittere, quos diuina gratia eadem praedestinatione decreuit ad salutem aeternam pertingere. Et omnino nullum ex electis Dei ad ipsius diaboli sortem posse
. Nec compellit aliquem huius praedestinationis fides, quasi per fidem Christi & Sacramentum Baptismi 1 primi parentis lapsu,& suorum scelerum reatu . siue hostium potestate non posse col. t. Muir sed verissimc pristat omnibus electis, isnt agentes semper v. it. gratiad Deo , est Patri, quid nos eos fecit in parte ortisfanctorum'. in lumine: Oui eripuit illos de potestate tenebrarum, O transtulit in regnii Filia dilectionissua: Nec reprobis noxia est opificis sui,id est Dei prae aestinatio, quae perseuerantem,&uidomabilem iniquit
863쪽
tatem ipsorum iustissime punit, cuius mole de grauissimo onere oppressi demerguntur in tartarum, descendentes in profundum quasi lapis,&summersi quasi plumbum in aquis vehementibus. Quod etiam liber Apocalypsis de tota ciuitate halus siculi, id est uni uersa multitudine damnatorum terribiliter extremo iudicio laturum significat & denunciat,dicens: Eisustulit unius Angelus fortis lapidem quasi molarem gnum, O misit in mare,dicens et Hoc Apoecim tu mittetur Babylon magna illa ciuitas, & vltra iam non inuo I g. v.fr.
Quae cum ita sint, deposit1 omni contentionis animositate, deposita nouitatum praelamptione , agnoscamus fideliter diuinam veritatem, sequamur obedienter paternam auctoritatem: Caveamus vigilanter erroris di mendacii fallacissimam vanitatem: seruantes Deo auxiliante semel depositum nobis verae fidei inuiol tum thesaurum; Elfgiemes manae vocum nouitares atque oppo Tim iionesfalsi nominisscientia, quam quidam promittentes circa fidem exciderunt. Explicit.
IN NOMINE DOMINI NOSTRI Iesu Christi,
ABSOLUTIO CUIVS D AM M . ESTION IS:
De generauper Adam damnatione omnium , ct Ipeciali per Christum ex eadem ereptione electorem. V P E a quaestio habita est, quomodo recte, de fideliter possit intelligi: Tota humani generis massa merito primi transgressionis ad aeternum interitum damnarapCum proculdubio omnium electorum numerus ex ipsa esset assumendus diuina praedestinatione, ac praescientia aeternuiter praecognitus,&prtordinatus ad vitam aeternam: Si enim iste beatorum, & sanctorum nimarius in illx erat ad interitum diiuno
iudicio condemnatus; c modo erit velut e contrari' diuinqDisilired by Cooste
864쪽
mileticoidiae benuficio ad vitam prs destinatus p Et utrilinque utique aeteriistiter , atque immobiliter I ius Sterno & incommutabili consilio, qui iuxta Prophetam: Fecu q-fulmafi v. Neque enim iuxta Catholicae veritatis regulam dicere poliativis omne humanum genu, illius prsuaricationis merito ad intcritum fuisse damnatum, sed nequaquam ad eundem interitum praedestinatum: Cuin omnipotentis Dei iusto , & aeterno iudicio nihil potuerit aeter liter esse damnatum, quod non ita praesciti uia,& praefinitum sit fuiste damnandum. Omnia namque opera sua, tanquam
vete iusta &redia& presciuit futura,&praedestinauit sine dubiosacienda . Pr destinauit itaque & hanc humani generis iustam, aedebitam damnationem, cui& generaliter ex illius iustitia omnes e sent obnoxii , Et ex qua specialiter ex illius misericordia discernerentur, dc saluarentur elerit,manente scilicet inconuulsa damn tionis praedestinatione inreprobis; & manentesimiliter inconuul. sa ereptionis praedestinatione in electis, Dum iustissimo Se adini
rabili ordine diuinae aequitatis, & misericordiae , & illud oportuit prius fieri ad ostendendam seueritatem Dei; & istud postis
modum ad ostendendam bonitatem Dei; Quod tamen utrumque simul, ita semper in aeterno Dei consilio fuerat praedestinatiun: ut sic unum decerneretur iudicii aequitate,&quantum ad illius ma sae dainnais meritum pertinet immobili seueritater quatinus & alterum oloriosissime impleretur diuini arbitrii potestate, demiseria eordimini conditoris gratuita bonitate. Quapropter iuxta pusillitatem sensus nostri ubicumque legiamus, siue in diuinis Scripturis, siue in dogmatibus Patrum totam humani generis massam in primo, & per primum hominem peccantem esse damnatam, nihil aliud intelligendum occurrit, nisi eam iusto Dei iudicio, merito primi illius peccati aeternae damnationi traditam: De qua damnatione per unum hominem in mundum ingressa manifest8 dicit Apostolus: Nam iudicium ex uno in conisdemnationem utique, sicut iam dictum est, non potest recte intelligi nisi aeternar Si ergo recte tiateli igitur; Tota lya humani generis massa damnata, qternae perditioni tradita, quid est hoc aliud , nisi eidem aeterni perditioni ec stinata, siue pra destinata, ut quantum pertinet ad meritum culpq suq, illius videlicet, primi
praeuaricationis, esset iuste omnino,&tota,& simul aetern 1 sententia condemnata: Quantum vero attinet ad bonitatem & mise-
sericordiam conditoris ( qui sibi nee necessitatem imposuit, nee potestate abstulit vide creatura sua, iusta exigente seueritate iudic ado, posset inde saluare quantum illi placeret per indebitam gratiam, quod iuste N iterna liter fuerat damnatu per culpa , manere hilicet damnationis sententia, in quibus permanet & reatus,& -
865쪽
erasi& peccatum matris eius iton est in eo deletum, ut in eis etiam ipse puniretur, iudicante illo,& damnante, qui reddit iniquita- Exod. iem patrum insilus in tertiam,Wquaraam progeniem. Unde etiam M.v. T. additum est in prophetia: Fiant contra Dominum, id est, in con-
spectu Domini semper, scilicet peccat adciniquitates patrum eius ''' 'ac matris: ut merita eorum pestima non obliviscatur in isto Dominus, cum illi& ipsa restituit. Quod ergo in isto apostata, & transgretare gratiae Dei, qui vocationem & adoptionem filiorum Dei deseruit, & magis ini quitatem vetustae generationis, quam iustificationem nouae rege nerationis elegit, de diuina veritate, & beati patris manifesta expositione laetum cognoicimus ; Hoc etiam de ceteris eiusdem gratiae transgressoribus fieri certum tenere debemus: ut recedente ab illis noua gratia, redeat ad eos iniquitas antiqua, non solum sua ,sed etiam paterna: virum autem & oris inalis peccati reatus per baptismi gratiam deletus ad eum redire eique imputari intelligendus sit in his verbis Propheticis quibus dicitur: simo pota moriam redeat iniquitas patram eius in conspectu Domini, ut non ios. v. solum illorum parentum & progenitorum cius , qui vicino tempore esse potuerunt , sed etiam primorum patrum, & primorum parentum,qui primi in paradiso deliquerunt, iniquitas, ut dictum est ei imputetur: Nec in verbis sancti doctoris clare elucet, nec 1 nobis temere praesumendum cst. Legimus quide apud Ieremiam Prophetam: In diebus illis non dicent ultra, atres comederunt am Ieremacerbam, er dentes filiorum obstupuerunt: sed unusqui oue in iniqui- s i. v. talesua morietur. In quibus vero is manifeste noui teriamenti gra- ' tia, per quam regeneratione bapti lini originale peccatum exprima transgressione contractu soluitur, & deletur, praenuntiata est, ut iam unusquisque illa regeneratione purgatus, & 1 vinculo antiquae damnationis absolutus, nequaquam in primorum parentum
eccato, quod etiam dimissum est; sed si peccatis & criminibus
eruierit in sua iniquitate moriatur. Iniquitas namque ipsa est uua acerba, immatura, aspera & noxia, quae agentem quasi com dentem nulla ver1 suauitate reficit , sed virtutem & robur animae velut dentes, ita debilitat &laedit, ut cibum vitae percipere non possit, de quo scriptum est et Gustate oe videte quoniam'auis p pol. I s. Domin s qui Vitiam deles plo alta Dashmpanistate. Patres ita- 'que comederunt Uuam acerbam, qui primi in paradiso iniquitatem
commiserunt ,-dentes filiorum obstupuerunt; quia non solum se- a : ipsos, sed & omnem progeniem suam peccando laeserunt. Sed illo peccato originaliter tracto eum omnes qui ad fidem veniunt per lauacrum regenerationis absoluuntur, iam non in illa antiqua patrum iniquitate, sed unusquisque eorum in sua iniquitate morie-Disit ipse es by GOoste
866쪽
tur. Sive ergo post baptismum peccantibus illa peccata,qus postmodum commiserunt imputentur ; sue etiam illa, quae ante baptismum commiserunt, propter transgressionem tantae gratiae superadi jciant tu, utique in sua iniquitate, quam vel ante vel postea commiserant moriuntur. Si ergo eis originalis reatus post bapti Linum iam nullatenus deputatur, manifeste in suo tant uua peccato&in sua iniquitate quisque moritur, si autem inter caetera peccata etiam ille reatus imputatur, etiam sic in suo peccato unusqui que moritur , dum iam ei originale peccatum non ideo imputatatur, quia illud ex origine traxit, sed quia merito propriae iniquitatis illud sibi iterum imputar i meruit.
CAPUT XLIV. SEquitur post haec in eadem Epistola.
Quod quia Dei prasilentiam nee latuit, nec fefellit, sine Abio talem nunquam elegit, numquam praedestinauit, peritum m numquam ab aeterna perditione discrevit. Atque ob hoc quicumque tales
sunt, licet fuerint renati, fuerint iusti eati, ab eo tamen qui illos t lea prasciuum non Ant praedestinati. I
In quibus verbis illud primum considerandum est: quia illum qui a Christo recedit, & ab eius gratia alienus esticitur, atque in tali impietate usque ad finem perdurat, quoniam eum Deus talem futurum verissim8 prs sciuit, astirmat scriptor Epistolae numquam ab eo electum, neque praedestinatum ad vitam: Et periturum numqua ab aeterna perditione discretum: Ita, qui praedestinationem diuini iudicij ad iustum reproborum interitum negant, iam ipsos reprobos eodem iusto Dci iudicio damnatos, &numquam a perditionis massa discretos esse confirmant. Deinde sollicitius & diligentius est quaerendum, si reprobi numquam sunt 1 perditionis & damnationis massa discreti, quomodo, sicut hic dicitur, tam multi ex eis in Ecclesia per gratiam baptismi sunt renati&iustificati p si enim ut dictum est, numquam sunt amassa damnationis & perditionis discreti, quomodo in Ecclesiavere sunt renati, & iustificati ' Quid enim sunt renati, nisi rege netatione baptismi innovati 3 Et quid sui it iustificati, nisi per eum qui iustificat impium, a sua impietate mundati. modo ergo in eis perficitur, dum in morte Christi bapti ahantur, & in eius sanguine 1 peccatis abluuntur, vera innovatio &vera mundatio, si adhuc in damnationis, & perditionis massa comRom. creti,&non discreti detinentur ' Apostolus ramum diluestris & imax. v ii cultio irastri prius de naturali oleastro dicit excisum, de postea n
An baptiarati reprobi fuerint ana assa per ditionis discreti. Assim attudiscretos suisse.
867쪽
i et S. REMIGII ET ECCL. Luc Dubs
bonam oliuain insertum, atque ita socium radicis de pinguedinis oleae effectum,quem tamen postea vehementer admonet& terret, dicens et Vide ergo bovitatem eueritviem Dei, in eos quidem qui ceciderunt se intrauem, in te autem bonitatem Apermanseris in boni rate: Alioquino tu excideris. Qibod quid est aliud, nisi ut excisus a bona oliva cui inserith fueras, cum ni uestri & fero atquc amaro oleastro ignibus deputeris. Iuxta quam similitudinem melliis foristassis creditur,& dicitur, quod qui vere ad Christi fidem accedui,& vere in baptismo eius grati1 regenerantur,& vere accipiunt indulgentiam, tam originalium,quam actuali uni peccatorum;vere per haec & α naturali oleastro credendi sunt exciti, id est, a perditionis 3e damnationis massa discreti, & in bonam olivam inserti, id est,Ecclesiae incorporali: Et tamen si digna excisione comm e-rint, etiam post ista omnia ab illa oliva excidantur,& cu illa damnationis & perditionis massa, qua fuerant originalis, &actualis peccati indulgenti 1 discreti, velut cum naturali oleastro aeternaevstioni deputentur. Unde namque illa damnationis & perditionisniasia, nili originalis peccati reatu, & conspersione effecta es de Cum ergo in quolibet fideliter credente, & veraciter renato atque expiato, vera fit eiusdem peccati originalis rei issio , quomodo ipse in massa originalis peccati remanet, qui inde eiusdem peccati remissione probatur eue discretus 3 Quod autem in verbis sanctorum Parrum direquenter legitur, quod tales, id est gratiam Christi in se irritam facientes, &ita pereuntes numquam ab illa massa discreti sint, ad Dei praescientiam pertinet: iam licet ad praesens in Ecclesia communem eis cum eleeiis regenerationis gratiam tribuat, ibi tamen eos praedestinationis suae iudicio iam deputat, ubi praeuaricationis suae merito damnandos videt.
CAPUT XLV. Post haec scriptor Epistolae interpositis perpaucis verbis suis
tacito nomine libelli se omnesticon subiungit&adiungit eius verba, & sensus velut uno tenore & ordine sermonis sui; Ex quibus probare conatur diuinam praedestinationem tantummodo &in parte electorum semper accipiendam; in parte vero reproborum nullam omnino esse. Ita incipit.
Prius ergo ipse m nomen praedestinationis quid dicet exponamus: Deinde esse apud Deum, qui sine acceptionepersonarum est, adestinationem, di uinarum Scripturarum auctoritate probemus Praed L. natio rumpe premittendo, Oprauemiendo, vespraordinando futurum aliquid dicitur. Et ideo Deus, eui praescientia non accidens est, sed
inafui emper O est. Omne quia antequam sit, praescii ,predest, Disitired by Coos le
868쪽
nara, ct proprerea predestinat, quia qualefuturumsit praescit. Et id Nam quos praesciuit , im uir, de praedestinauit: sed nou Rom. 3 omne quod prascupraedestinat, mala enim tantum pra cit Ur An pra-
' destin. i. -d ergo bonum praeselemia predestinat,id est,prius quam
sit in reprae ordinat: Hoc cum ex ipso militore esse coeperat,vocat, ordinat, Odisponit. Unde sequitur: Quos pridestinauit hos & voca- v. 3P. uit; Et quos vocavit, illos & iustificavit: Quos autem iustificauit illos & glorificavit. Iam igitur apertius disseramus quod loquimur quomodo humano genere praescientia flua, O praedestinatione Deus, in quo non e niquitas, utatur. Agassa itaque humani generis, quae in Adam OEi praeuaricatione damnabilis, mortali quefacta est, non . conditione diuina generaliter ded ex debito poena, cruciat que gehennae debetur. Vinia vero non merito, sed Dei iusti iudici, misericordiae largitate confertur. Quia veri iustus, O misericors Deus, prasci que es futurorum, or ex hac damnabili massa, non person rum acceptione, sed iudicio equitatissua irreprehensibili, quos ascit misericordia gratuita praeparat, id est, praedestinat ad vitam aeter nam: Caeteros autem ut praedixi debite punii: quos ideo punit, quia quid essen uturi praesciuit: non tamen puniendo; ipse ecit, vel praede
stinauit, sed tantum mi dixi in damnabili massa pressivit. Id si
a me quaerisscire, cur duo ista disserenter Deus faciat, ypersonarum acceptor non est: Quia generaliter aut pnnire debet iustitia, aut mi Iericordia liberare. Cometae cum Paulo, imo, si audes, ue Pam, lum, qui dixit Christo inse loquente: O homo tu qui es qui respon- Rom. , deas Deop Numquid dic it figmentu ei qui se finxit, ut quid me sic v. xo. fecisti An non habet potestatem fi lus luti, ex eade massa facere v. it. aliud quidem vas in honorem,alii 'ero in contumeliam rego autem hoc dico,quod dixtiquia quicquid Deus agit,misericorditer, iuste,sanctequefacit: quiasolui ipse praesciendoscit,quod homo nescien- Rom. do nescit. Quis enim cognouit sensum Domini aut quis consiliari. v. rius eius fuit Aut quis prior dedit illi, & retribuetur ely Aut quis Non potest tantum iustus diei Deus, aut Plum ' misericors ed iusitas ct misericors. Sic dicimus,sic credimus. Propterea quarao illi eum Das id misericordiam & iudicium cant
Psal. mus, metuentes non imerrogamussi, qua sit volumas eius in iudicio est, O . . . misericorria conquiremea. REsPONSIO. Haec igitur omnia quia,ut diximus,non sunt verba eius, sed manifeste ex iam dicto libello sumpta agnoscuntur, de quo quid nobis videatur, iam supra satis ostensum est, relicta in medio proli xa, &pia exhortatione, qua omnes fideles omissis eiuscemodi obscuris,& dit ficillimis qu stionibus ad bene vivendu,& bene agendum fideliter & salubriter cohortatur, ex diuinis Scripturis ad hac Disitiged by Coos le
869쪽
rem pertinentes sententias multas, & multipliciter iumens, transeamus ad eius verba quibus circa finem Epistolae , ita dicit. - CAPUT XLVI.
suomodo im tianiloquigarriunt, quod nihilprosit homini rectas des, O bona operatio; quoniam ni predestinatus sit quis, non veniar ad vitam ; Cum praedestinatio nihil aliud sit nisi una donatio, non
perditionis damnatio. Unde manifeste Scriptura dicite Deus mor- Sapa.tem non fecit, nec laetatur in perditione vivorum. Creavit enim v. l. ut essent omnia, & sanabiles fecit nationes orbis terrarum Et ore Prophetam ipse Dominui ait: Nolo mortem peccatoris , sed ut Erech. conuertatur de vivat. Si autem non vult Deus mortem impii ,-n .v. ra. peccatoris, quomodo praedestinauit eum ad mortems tam nihil aliud eius sit velle quam predemnare. Causa enim omnium rerum voluntas ect Dei e ei que facere velle est: Nec simplex natura ali quam contrarietatem inse habet, sed idem Dominus omnium diues est in omnibus qui inuocant illum. Itaque praedestinatio in bono le--- gitur, non in malo. Vnde dicit Apostolus: quos praesciuit, &prae- ri. destinauit conformes fieri imaginis fili j sui, ut sit ipse primogenitus in multis fratribus. Quos autem praedestinauit hos & vocauit: & quos vocavit illos & iustificavit: Quos autem iustificauit, illos de clorificatuit. Nota quod dicit: Quos praedestinauit, hos & . , o. osto cauit: Non quos praedestinauit illos et damnauit et Amauit enim d. v. so bonusDLIor creaturam suam: Nec immerito aliquem damnat. De Sap. ii. quo alibiscriptum est: Misereris omnium Domine, & nihil odisti l . eorum quae fecisti, dissimul' eccata hominum propter poenitentiam, de parcens eis: quita es Deus uniuersorum.
De his omnibus, quia multa iam superius dicta sunt,no est diu tius ioborandum sed tantum pauca ex eis,quae consideratione in digent, breuiter designanda . Itaque in eo quod ait, vaniloquos dicere quod nihil rosit homini recta es, est bona operatio; quoniam, nisi redestinatui sit quis, non veniat ad vitami verum est omnino, quod soli illi veniunt ad vitam, qui diuinitus electi sunt, & praedestinati. Sicut aperte praedicat & confirmat Apostolus, dicens: Quia quosprasciuit, estpradestinauit, vi autem 'adestinavit, hos edi vocavit: Et quos vocavit, hos or iustificavit; Quoi autem iustifi- s. - o. ehit,illos S magnificavit. Hi sunt qui omnino veniunt ad vita: De v. 3 o.
quibus ipse Dominus promittit,iuicens: Et ego vita aeternam do eis, Ioan. O non peribunt in aeternum .Recta autem fides,3c bona operatio absit, ut quisquam fidelium dicat, quia nihil prosint: vere etenim prosunt, & vere hominem saluant, si illud eis adiungatur quod Dominus dicit: Qui perseuerauerit Urue ionem, hic fatuus erit. Securus Disit irod by Co le
870쪽
Securus itaque fidelis homo,& recte credat, & bene operetur, quia si in his fideliter perseuerauerit, sine dubio taluus erit, de ad electorum numerum pertinebit. QDd vero hae politum praedestinatio mhil aliuasit, nisi vita donatio, non perditionis ham natao. J Videtur nobis non ita a Sancto Angustino dictum vel definitum; Qui distinguens inter praedestinationem,& gratiam. Ita ait . pr*destinatio est gratiae praeparatio: Gratia vero est iam ipsa donatio. Et post pauca quae interposuit, eandem praedestui 1-tionem diuinam dupliciter accipiendam esse , id est, de in bono electis, qui gratis praedestinati sunt ad vitam: Et in malo reprobis qui iuste praedestinati sint ad poenam,ita dicit: Praedestinatio igitur Dei quae in bono est, gratiae est ut dixi, praeparatio. Item quod proponit & dicit r. Si autem non diuti Dem moriem impidi, est peccatoras, quomodo praedestinat eum ad mortem. t Quan. tum pusillitas nostra potuit, iam seperius est tractatum: Et nunc breuiter dicimus: quia illud non vult bonitare conditoris ; istud autem facit iudicis aequitate, ut de saluare velit quod creauit,& tamen creaturae vitium non relinquat impunitum. d vero subjungit, dc dicit: Itaque praedestinatio in bono legitur, non in malo; unde dicit Apostoliri et quos praesciuit & praedestinauit conformes fieri imaginis filii sui. J Confideret diligenter (sicut iam supra multipliciter nobis ostensum est, quia in diuinis Scripturis non est exigendum, ut ubicumque res praedestinationis dicitur: etiam ipsi itnnomen praedestinationis proprie, de expresse positum legaturi sed ubicumque res ipsa certi lume posita inuenitur, regulatitcrvbseruandum, quod etiam tacito praedestinationis nomine rectissime praedestinatio intelligatur. Nam si ipsum praedestinationis nomen proprie positum exigimus, nee in illis testimoniis Prophetieis,ex quibus Apostolus praedestinationem diuinam, & erga electos, dc erga reprobos approbat. istud nomen ullatenus inuenimus: Et tamen quod clarissima rerum certitudine approbat: fideliter credere non dubitamus.
CAPUT XLVII. SE Uti et vix post haec omnia in sine Epistolae .
Multiplici ergo reatuiste constringitur,m predestinationis bonum in prauum Aemum conuertens nefandis sermonibu. blaquemare presumit. Primo , . cia creatorem suum , qui rasum me bonu/, malivolum
aim est dicere, eo quod Um se um frustr. O De causa decernat