장음표시 사용
891쪽
praescitum non minus intalibi liter eueniet , quam quod lemel est praedestinatum , Et haec posterior expositio magis est ad mentem AuthoriS. I. idem principaliterritieraciter. J Caute legendum est quod dicit bona opera esse omnino principalitet & veraciter ipsius creatoris: ista enim particula ( omnino non debet divisim a ( principaliter i accipi, sed conjunctim ; quasi velit Deum omnium
bonorum operum esse caussam praecipuam lini primariam; non tamen proptcrea excludit creaturam humanam seu liberum arbitrium, quod suo modo est etiam caussa praecipua, Der virtutem
sibi supernaturaliter infusam, adiuum internorum ridet, spei, dccharitatis. Ideoque dicendum cst Lugdunensem Ecce stam , per caussam pricipuamIntelligere primariam seu indepcndentem. a. regula. J Notent Caluinistae horrendam blasphemiam, qua Deum authorem peccatorum faciunt hic expresse condemnari, & praedestinationem tantum erga bona opera statui, aue saltem erga poenas aeternas, quibus vere dignum & iustum est impios in impietate morientes assici. Pag. Quatuor explicationes profert propositionis Aposto.
ii l. ad Timoth. a. Vult Dem omnes homrnes salvos facere , di ad agnitionem veritatis peruenire. Tres priores commendat & quartatam tanquam Pelagianam condemnat . verum licet prima sit Augustini in Enchylidio cap. Ios . nihilominus propter huius teporis haereticos parumper est periculosa , ut enim impiam suam de r probatione opinionem astruat Caluinus 3 Institui. cap. I . illam dicit ita intelligendam degeneribus scilicet singulorum, & non
de singulis generum: itavi Deus ex omni sexu, aetate conditione &statu, aliquos duntaxat saluare voliterit; nos tamen omnes& singulos. Secunda pariter est Augustini loco citato Enchiri- dij. Prosperi Epistola ad Russinum,& in responsione octava ad Episcopos Galliae. Tertia eiusdem Augustini de correptione &gratia, cap. i . &22. de civit. cap. i.& 2. nec non D. Thomae in to
cum illum Apostoli. Quarta eo modo quo explicatur ab Ecclesia
Lugdunensi explodenda est: certum est enim Deum non expecta re nostras voluntates vel cooperationem earundem, ut simpliciter Nabsolute nostrum omnium salutein velit. Si tamen ita exponatur,ut Deus voluntate antecedente omnes saluare velit,quia suHeientia omnibus & singulis media ad salutem confert; verum, pium , catholicum , & nullo modo Pelagianum sensum habet: Hanc enim tenent Ambrosius secundo de vocatione Gentium cap. i. s. Sc lo. Prosper ad i. & 2. Gallorum obiectionem. omnesque Scolastici in ptima distincti q6. unico excepto Ariminens.
892쪽
non passum pro his qui in infidelitate moriuntur,&passimnem eius fuisse duntaxat pro multis, & non pro omnibura Haec autem benign1 indigent interpretatione, non minus quam Concilium valentinum Can. ubi inurat afferentes Cluisti: sui rita pro impiis& qui in peccato mori urristinisse, diffinitque pretium Sanguinis Christi oblatum fuisse ad multorum exhaurienda peccata, eorum scilicet qui credendo in Christum non pera
eunt, sed vitam aeternam consequuntur: loquitur erum illud Concilium, sicut & Ecclesia Lugdunensis, de merito & Latisfactione quoad efficaciam;non autem quoad difficientiam et,qu- mor pro omnibus omnino hominibus passus est et qua quidem distinctione
facile est omnibus Ecclenae Lugdunensis rationibus occurrere, ut restendo cuiuis facile constabix' - . . v Caiate legenda est expositio horum verborum Ilai aer Ego autem in vacuum laboraui , frustra commo fortu nem meam. Dicit enim Christum hoc loco ex persona membrotum subula passionis mortis ignominia infirmantium ac pene desperantium esse loquutum;&hoc conformiter suo dogmati,quod nempe Clui-stus solum pro electis passus fuerit, ut ideo in vacuum minime la-horauetit; verum satius est ea de Christo ipso expone' paucorum salutem praeuidente, quamuis sufficientissimum, imo superabundantissimum precium redemptionis omnium hominum in ara cru-
demet, ent Ciluinistae hunc. Pla istae versiculum(
re me derelitu i 3 Longe a fatale mearum) non de Christo ipso, sed de illius membris se intelli grada,
quorum omnium peccata tanquam sibi propria impurabat; itavi haesitatio de desperatio, cuius ibi fit mentio; non Christo(Qui de sua salute anceps & dubius nunquam fuit, nec esse potuito lea illius membris littribuenda sit. Pre. Perauatuorsere amurum micia. I Ita varii sunt Chronimstae in annom supputatione 1 creatione usque ad Christum, ut iure de illis dici possit; Tot capita,tot sententiae .Communior tamen &certior est eorum supputatio,qui re o. Interpretibus & peruetustis Haebteorum cocucibus dicunt quinque millia centum & nonaginta nouem a creatione ad Christum emuxisse. Communior qui Em, quia est tam Graecorum, quis Latinorum, ut notat Bar nius in Mattvrologio; certior veto, quia hunc annorum numerum, Ecclesia in Martyrologiis perpetua retimui. .
Par. Sed quia in ipso infide populo. J Non minus caute tua legenda sunt; dicit enim Deum non orasse pro omnibus suis perseqiuatoribus , utpote pro illis qui in cordis sui duritia obfirmate Disitir by Cooste
893쪽
erant perleveratur i. Hoc ab Hinc maro ad Nicolaum I. inter errores Gotes chalci recensetur, simulque refellitur: tum quia, inquit,suit vetus error Praedestinat ranorum; tum quia de cius persequutoribus dixit Petrus 2. Petri secundo, negantes Dominum qui eos emit. Verum haec verba Lugdunensis Ecclesiae intelligenda lunt secundum enicaciam , ut ante diximus , illudque infr1 aperte subiungit. Quod autem illa oratio pro omnibus emissa, non fuerit erga omnes sortita effectum, nihil de virtute orationis Christi detrahit; quia ut obfirmatos respici obat, oriebatur a voluntate conditionata & antecedenti, quod scilicet eius enicaciam vellet eos ex oeriri, dummodo ab obfirmatione cessarent: ut vero electos & conuertendos, a voluntate a bsoluta. Nisi malueris dicere orationem illam fuisse pro omnibus absolutam, quia licet de facto omnes non resipuerint: habuerunt tamen illius benc ficio media ad salutein necessaria & sufficientia, quod ad absolutam dc cacem voluntatem sat est. Lege D. Thomam quaest. 2 i. I. partis. Pet. Ita immunda-inquinat ant omnia. Docet hic Ecel. Lugdunensis omnes infidelium aet iones malas, immundas, & in quinatas esse; quod assirmant similiter sectar ij huius trmporis, Lutherus art. 36. a Leone damnato, Melanchion Apologia confessionis Augustanae, Bucerus lib. de concordia controuersi di Cal lib. 2. Institui. cap. 3. Nonnulli etiam inter Scholasticos idem tenuerunt, sed non cum ea qua sectarij praesumptione, & audacia, Greg. Ariminensis in a. sententiarum dist. q. quaest . unica, art. a. coroll. 3. 8c Capreolus in a. dist. i. quaest. unica, art. 3. licet in
quibusdam nonnihil discrepetet ex quibus videre est, sententiam Lugdunensis Ecclesiae hac in parte non aduersati fidei, licet tem rarium sit illud ormare: certum enim est & commune tum apud Patres, tum apud Scholasticos, posse ab infidelibus fieri quaedam
vera moraliter bona,Exodi enim. I. laudantur obstetrices AEgyptiorum,quod paruulos Hebraeorum ad regis mandatum occidere noluerint. I. Reg. IT. narratur & commendatur commiseratio
Bercellai Galaaditis erga Dauidem eiusque exercitum. Lege Valentiam in a. a. quaest. Io. de infidelitate, puncto a. Pre. Inpraesentia Domini Ammonis.J Hic fuit Archiepis copus Senonensis secundum Democharem in tabulis Episco porum Senonensium et ex quibus conijce in varijs conuentibus condam natum fuisse Goteschalcum ; in Moguntinensi nem pe & Senonensi concilio, & forte tantum in Senonensi vapulasse, quia Hinc marus in tota illa Epistola ad Nicolaum t. nihil de virgis mentionem facit, sed solum eum sub arcia custodia in monasterio fuisse reclusum. ne alios suis erroribus inficeret.
894쪽
PE. Accenseo coram se igne. J Vide Gret serum disputa tione de iure & modo prohibendi libros lixreticos, ubi exemplis Atheniensium & Romanorum libros deprauatae doctrinae fuisse
exustos docet, idque non tantum lumine fidei sed dc naturae constare; ne ita aegre ferant nouatores nostri, si quos in Ecclesiam liabros euomunt, generali incendio deleat Ecclesia.PQ In his verbis.1Quando arguit Eccl. Lugdun. Hinc-marum quod dixerit liberum arbitrium per peccatum non emoris tuum, sed vitiatum,& a Christono fuisse suscitatum,sed sanatum, accipit liberum arbitrium pro bona & recta voluntate qu1 Deo per charit.item adhaeremus. Quo sensu certum est illud omnitibfuisse emortuum nec tantum vitiatum et tamen quia remansit in eo natura couersionis capax, itaut eam per congruam & essi cace gratiam possit obtinere, ideo hae in parte verba Gotescalchi benigne possetit explicari, licet merito a Patribus tum concilij Moguntinensis, tum Senonensis damnatus sit,quod illius verba contrarium sonarent, nempe bonam & rectam voluntatem in homine post peccatum remansisse. Vel dicito liberum arbitrium ab Ecclesia Lugdunensi accipi pro actu dilectionis Dci super omnia, quem certum est omnino per peccatum deperdi. Par. Amalarium. J Sugillat & arguit Amalarium Lugdun. Ecclesia tanquam omnium haeresetin illius temporis authorem &promotorem. Quis autem fuerit, magis ignoraturqu1m scitnr. Solum accipe ex doctissimo viro Nicolao Fabio sedulo antiqui istatis pervestigatore, Florum Magistrum, qucm Trecensem illum Episcopum arbitramur, qui contra Ioannem Scotum &Gote calchum scripsit quam plurima, sed in ijs quaedam animaduersione dignusnia; hic inquam Florus in Psal. 8 o. aduersus Amalarium scribens: Vis, inquit, comedere ipsuiDDominum Deum
tuum p Audi quid dicat: Dilata os tuum & implebo illud. Dilatate ora vestra ipse est Dominus & panis, ipse hortatur nos ut comedamus r At ipse noster est cibus: quantum dilataueris, tantum accipies. Haec ille . Ex quo coniecturae locus relinquitur Amalarium illum una cum Ioannc Scoto fuisse Berengar ij praecursores, &veIutiantesignanos ; quorum errorem nostri Eucharisto- mastiges iamdudum sopitum &extinctum ab orco suscitarunt. Ibiae anmes Ioannes. J Legendum est Scotus, Ioannes hic enim est ille cognomento Erigena, aduersus quem manus primum conseruit Ecclesia Lugdunensis. Pag. Iam non sita in suased etiam iniquitas patrum rediit a
Contra D. Thomas quaest. 88. 3. partis art. I. &cum eo reliqui
Scholastici in dis . et r. peccata semel remissa nunquam redeunt eadem numero, nec similiter plius imputa ur a Deo eo modo Diuitiam by
895쪽
ae si non essent dinusila, quia ad Rom. II. sine poenitentia sunt dona Dei. Nahum. r. Deus non punit bis in idipluira & EZechielis r8. si impius egerit paenitentiam, omnium iniquitatum eius non recor bor Redeunt tamen per subsequens peccatum ratione ingratitudinis, quae illud multo grauius & culpabilius reddit .Et ita exponenda sunt verba Ecclesiae Lugdunensis, quae etiam reperiuntur apud Hugonem Victorinum lib. a. de lanctis parte M. cap. vltimo, & glossam Gratiani de pinnitentia dist. q. canone.
Pag. In lib. quippe Genesis. JAduerte Iulianum illum, eon ita quem tot libris disseruit Augustinus, accusasse Moysem quasiem stimarit Deum non esse creatorem Angelorum . quia scilicet creationis ipsorum non meminerat, huic respondit August. & postea D. Thomas quaest. 6 i. art. i. I. partis creationem Angelorum insinuatam fuisse nomine coeli aut etiam lucis. Quae tamen responsio multis non placet, quia in Scriptura nomine coeli Ac terrae
iiitelligitur coelum istud sensibile; & nomine pariter lucis lumen illud visibile, ita ut ea expositio Lugdunensis Ecclesiae mystica potius est quam literatis. Ibidem naturalem possibilitatem. Hanc dicit nos per peccatum Adae amisisse. Sicut de Coelestinus Papa, cap. q. Apologiae pro Prospero & Hilario. Sed peream intelligit sanctam cogitationem, pium consilium, omnemque bonae &rectae voluntatis motatum, quae ante peccatum per iuvit iam originalem inerant homi ni, non quidem tanquam naturae proprietates, sed solum ab instanti creationis ipsius naturae. sensu ab Ecclesia Lugdunensi dicitur naturalis possibilitas, vel dicito nomine naturalis illius possibilitatis significati iustitiam ipsam originalem, quia omnes
facultates naturales tam animi qu in corporis in debito quodam efficio continebat, de hominem in statu naturae integrae,& per peccatum minime sauciae constituebat.
Sub finem videtur admittere praedestinationem respectu peccatorum. Sed hoc vel intellige de peccatis subsequentibus , quae ut plurimum poenae sunt praecedentium, tunc enim non in ratione peccati, sed in ratione poenae decerni dc praedestinari posse a Deo affirmat Eccl. Lugdunensis: hoc enim modo aliquam aequitatis eciustitiae vindicatiuae rationem participant. Verum quia nunquam ad quodlibet peccatum siue praecedens ue subsequens nos Deus praeordinat (sequeretur enim Deum esse saltem subsequentium peccatorum authorem ideo satius est respondere Ecclesiam Lugdunensem accipere hoc loco praedestinationem pro prouidentia, tantumque velle Deum habere prouidentiam peccatorum, quia ut aliquid sub prouidentiam cadat satis est, si haec tria concurrant
896쪽
primum ut 1 Deo fuerit ex omni aeternitate praetiti sum , a. ut ab L que Dei voluntate laltem permissiua non eueniat, 3. ut cum euenerit, ordinet illud Deus ad finem aliquem bonum. Cum ergo teccata sint praeuisa& permissa a Deo atque etiam ordinata adonum finem, nimirum ut per illa declaret Deus suam iustitiam dum in illa animaduertit; aut misericordiam dum quaedam beni gne relaxat: negari non potest quin peccata diuinae prouidentiae subiaceant seu praedestinationi, August. in Enchiridio, cap. D. &lib. i. de civit. cap. II. I 8. & 23. Ambrosi I. de Oisciis, cap. i . &i6. Eusebi lib. 8. praeparationis Euangelicae cap. s. & D. Th
mas quaest. 22. I. paci IS art. 2. ad 2.
Pro Catiacumenis. J firmat pariter Ecclesia sacrificium pro Cata thecumenis & paruulis non bapti Eatis non esse offerendu . Cui suta fragari videtur quod habet Aug. I. de origine animae cap. 8. Quis osterat lacrificiem corporis Christi , nisi pro his qui sunt membra
Christi quod refertur a D. Thoma,qu. s. ar. q. ad a. Verum certuest eos tantum agere de publica & solemni oblatione, nam priua tim nihil obstat quominus pro ijs lacrificium offeratur, excipe tamen paruulos 1bsque bapti si nolinortuos: cum eni insint ex genere valde malorum propter peccatum originale, de quibus agit Au gust. in Enchiridio cap. ii os . pro his non est offerendum sacrifi cium ne quidem secreto & in mente sacerdotis. Adde etiam ut optime docet Soarius, in art. i. quaest. 83. 3. partis D. Thomae non posse pro Cathecumenis aut paruulis non dinn baptietatis offerri sacrificium, quaesi fructum aliquem ex eo reportent tamquam Ex opere operato, quia opus operatum sacrinc ij supponit personam suscepisse baptismum, qui est omnium, tum cacramentatorum, tum fruictus i pilus sacrificii ianua, potest tamen pro illis in ratione impetrationis offerri, quia per illud possumus a Deo impetrare,ut ad baptismum perueniant non minus quam pro peccatoribus & infidelibus, ut a peccato de infidelitate recebat.
897쪽
TOMO III. CONO. ANTI AZ LIAE quasi in Concilio Carisiaco , Anno S P. hoc titulo insignita. CAPITULA QUATUOR APUD CARIS IACUM
in Synodo contra Praedestiriatianos constituta.
hd una tantum D Praedestinatio Dei.
i E v s omnipotens hominem sine peccato rectum cum y libero arbitrio condidit, & in Paradiso posuit, queini in sanctitate iustitiae permanere voluit. Homo libe- ro arbitrio male utens peccauit & cecidit ,& factus est massa perditionis totius humani generis. Deus autem bonus &iustus, elegit ex eadem massa perditionis secun dum praescientiam Hain, quos per gratiam praedia inauit ad vitam , & vitam illis praedestinauit aeternam : Caeteros aulcm,quos iustitiae iudicio in massa perditionis reliquit , perituros praesciuit, sed non ut perirent praedestinauit et Poenam autem illis, quia iustus est, praedestinauit aeternam. Ac per hoc unam Dei praede- 'stinationem tantummodo dicimus , quae ad donum pertinet gra tiae, aut ad retributionem iustitiae.
I I. sed liberum hominis arbitrium per gratiam fanetur. LIbertatem arbitrii in primo homine perdidimus, quam per Christum Dominum nostrum recepimus: Et habemus libe-xum arbitrium ad bomum, praeuentum&adiutum gratia Et ha- senuis liberum ubiuium ad malum, desertum gratia. Liberum
898쪽
autem habemus arbitrium , quia gratis liberatum, & gratia
di gratia de Quod Deus omnes homines velit fasios fieri
III. omnes homines sine exceptione vult I fluos fieri, licet non omnes saluentur. Quod autem quidam saluantur, saluantis est donum et quod autem quidam pereunt, pereuntium est meritum. IIII. one vult sal
Christus pro omnibus hominibus passus A.
r III HRi Tvs I Esus Dontinus noster , sicut nullus homo est, ' fuit, vel erit, cuius natura in illo assumpta non fuerit et ita nullus est,fait, vel erit homo, pro quo pinus non fuerit , licet non omnes passionis eius mysterio redimantur. Quod vero omnes passionis eius mysterio non redimuntur , non respicit ad magnitudinem, & pretii copiositatem, sed ad infidelium, & ad non credentium ea fide, quae per dilectionem operatur, respicit partem et Quia poculum humanae salutis, quod confectum est infitiamitate nostra, & virtute diuina, habet quidem in se ut omnibus prosit, sed si non bibitur, non medetur.
IEc quatuor Hincmari capitula non in Concilio, . seu placito Carisiaco, in quo Gotteschalcus anno 8 8. vel verius 8 p. damnatus fuit, ut nullo auctore 1 R. P. Iac. Sirmondo, tom. 3. Concit. Antiq.Gall.& in Regia Conciliorum editione feruntur, sancita fuere:Sed in pseudo-Synodo Carisiaca anno Ss3. bHinc-maro pr*cipitanter, & nullis inspectis Codicibus concinnata , 1 Rege & nonnullis Episcopis, et tam aliquibus inuitis subscripta. Praecipitationis testis est Hincmarus ipse in opere de Praedestin. cap. 23. 3o. & 3 . Et nonnullos qui subscripserant, postmodum resiliisse idem asserit in praefatione eiusdem operis sub finem. Huius vero pseudo-Synodi,& Capitulorum quatuor solus meminit Hinemaro non suspectus Auctor Annalium Bertinianorum ad annum 8s3. his verbis.
X A R o L v s inde( scilicet a Concilio Suetanensi ad Carisi cum veniens cum quibusdam Episcopo ct Abbatibus Monasticis Diuitiam by Cooste
899쪽
quature pitula edidit,c propria subscriptione roborauit. suorum primum est: s Deo neminem praedestinatum adpoenam, Unάmque esse Dei praedestinationem , qua aut ad donum pertinet gratiae, aut ad retributionem iussita. a. Liberum arbitrium quod in primo homine perdidimus, nobis prevemente adiuuante Christi gratia reddi sum. s. Deum generaliter omnes homines salvos feri, licet non omnessaluentur. - . Christi sanguinem pro omnibus fusum , licet. non omnes passionis rusterio redimantur. Vertam sanctiis Prudentius cum nequitiam illam perspectam habuisset,eodem anno aduersus venena capitulorum illorum saluberrimam parauit Theriacam: siquidem ad Concilium Senonenisse euocatus ad ordinationem AEneae in Episcopum Parisiensem, ex infirmitate adeste prohibitus, subiectam per Vicarium TRACTOR TAM misit, quae in Concilio illo reuerenter suscepta, omnium iudicio comprobata, dehinc Regi fuit exhibita. Iisdem etiam capitulis anno sequenti ad Ecclesiam Lugdunensem delatis, Praesul eius sanctissimus Remigius cum in Cleri sui Collegio singula piaefideli attentione pertralia et , vidisset in eis Scripturae fancta certissimam veritatem ,-beatissimorum Patrum, e praecipue sancti Augustini reuerendam, ct in omni Ecclesia
Catholica receptissimam auctoritatem nouo conatu, est ausu temerario impugnaci.Capi tradat illa quatuor graui censurri subiecto libello notauit , quem ideo inscripsit. DE TENENDA IMMOBILITER
Necnon ineunte anno Sis. in Concilio Valentino 3. trium Protauinciarum eadem ipsa quatuor Capitula quasi minui prospecte suscepta propter inutilitatem vel etiam noxietatem , errorem conis
rearium veritati damnata, ct penitus interdicta sunt, ibidemque sanciti sex Canones capitulis illis oppositi, anno 8s v. in Concilio Lingonensi ab Episcopis earundem Prouinciarum repetiti &eomprobati, & a dignit uno totius Ecclesii Praesule Nicolao Papa Romae confirmati.
900쪽
SANCTI PRUDENTI IEPISCOPI TRICAS SINI,
ORDINATIONEM AENEAE PARISIENSIS
PATRI VENERA AIET ET CAETERIS Patribus Fratribusque Sincerissime diligendis atque Coepiscopis Reuerendis P R O ENTI Oaetemam in Domino salutem.
UANTu M ad meritum peccatorum meorum
spectat iustissimo Dei iudicio, quatenus vero ad indebitas atque indeficientes eius misericordias pertinere dignoscitur , misericordissimo ipsius munere infirmitatibus poene omnibus notis depressus, sancto desiderabilique vestro conuen- tui adesse prohibeor. Q d autem possum praesentibus literis atque Legato nostrae Ecclesit Presbytero Arnoldo mei consensus praesentiam eatenus exhibeo, ut is qui ordinandus est Apostoli cae Sedis omnibus institutis , & Beatorum Patrum , Amocentu,
Zo mi, Bonifacb ,- , Leonis, Gelasij, Caelestini, Grego , Hilarii , Ambrosii, seu stini, Isidori , Primasti , Niremtis ,
Gregorii, Hieron dimi. Cis dori, Bede, aliorumque , au aequet Camolieorum atque orthodoxorum virorum scriptis, & dictis, ac specialiter super quatuor caritulis, quibus omnis Ecclesia Catholica aduersus Pelagium, eiusque haereseos sequaces pugnauit ac vicit, atque ad posterorum memoriam literis auctoritate &veritate plenissimis mandauit, confitendo subscribere , iubscribendo confiteri voluerit, eius me ordinationi consentaiieum esse