장음표시 사용
921쪽
ptae scientia Dei nullum in peccan
pellit. sibi d. tra h. iis s. cura
'' est, qui non solum peccato vitiosi erant: Nam hoc malum com D mune etat omnibus , sed etiam praecogniti, qui non fuerant cre-D diluti. Quapropter praesciebat illos, quibus tilia dicebat, iueo ' permansuros, quod ex diabolo erant, id est, in suis peccatis atta ' que inmietate morituros, nec venturos ad regenerationem, in D qua essent filij Dei, secundum hanc praedestinationem locutus est D Dominus, &c. J Item ibi: Isti autem indignantes,mortui,& mor- D ti sempiterni pr destinati respondebant conuitiose & dicebant: 'i Modi cognouimus, quia damonium habes. Item alio loco expo- D nens verba Domini quibus ait de ovibus suis, O non rapiet quis D equam eas de manu mea. Quid potest, inquit, lupus, quid potest D fur & latro J Non perdunt nisi ad interitum praedestinatos. J Item alio loco: Qui enim, inquit, certis & immutabilibus causis om-'' nia futura praedestinauit, quicquid facturus est fecit. Nam&per xxx.
D Proplietam de illo dictum est,quifecitque futira sunt. Et alibit, D(inquit perditionis dictus est traditor Christi perditioni
pridestinatus , secundum scripturam,qua de illo in Prulmo cen- D tesimo octauo maxime Prophetatur. PLios. De diuina quoque praescientia, qu1 omnia futura vel bona vel ' mala immutabiliter nouit: Nec tamen ea aliquem ad peccan- D dum compellit, in eisdem tractatibus ita loquitur: Non enim '' propterea Deus quenquam ad peccandum cogit, quia futura hominum peccata iam nouit. Fecerunt ergo peccatum Iudii, quod 'γ eos facere non compulit, cui peccatum non placet, sed facturos
D esse praedixit, quem nihil latet. Et ideo si non malum, sed bo- D num facere voluissent, non prohiberentur, & hoc facturi priui- 'i derentur ab eo , qui nouit quid sit quisque facturus, &quid eis D sit pro eius opere redditurus. Hanc diuinae pr*destinationis verita talem per scripturis multipliciter declaratam, & I sanctissimo doctore fideliter commendatam etiam antiquissimus & beatis D mus doctor, & magister C primus clarissime docet, dicens: Qui M omne iudicium 1 patre solus accepit, & qui venturus est iudicaturus, iam iudici j & cognitionis Qturae sententiam protulit, prae
ah nuncians , & contestans se coram patre Ao consuetues, Math. 33-net..turum negantes. J Item cum de his, qui in persecutione 1o.v. 3
D comprehensi pro Christo usque ad mortem dimicant, & de his, ' qui infirmitatis sui conscij caute secedunt, disputaret, sic ait: Ilia ' lic fortitudo promptior, hic sollicitudo securior. Ille appropin- ' quante hora sust iam maturus inuentus est, hic fortasse dilatus ' est, qui patrimonio derelicto idcirco secessit, quia non erat ne-D gaturus: Confiteretur utique ec ipse si Hisset detentus. Itemth alibi cum tempore mortalitatis consolaretur eum, qui se des Disitired by Cooste
922쪽
De tenenda veritate Scripturae. I sy
bat morte praeueniri, ne se offerre pollet Ad passionem martyrii, ita dicit. Primo in loco non est in tua potestate, sed in Dei dignatione martyrium : Nec potes te dicere perdidisse, quodnelcis an merearis accipere , &c. J Item alio loco: Neque cnim inquiti potest perire, nisi quem constat esse periturum: Cum Dominus in Evangelio suo dicat: Omnis plantatio, quam Non pianta it pater meus coelestis, eradicabitur. J Item alibi dicit: Do minus in persecutione secedere dc fugere mandauit, atque ut id fieret & docuit & fecit. Nam cum corona de Dei dignatione descendat , nec possit accipi , nisi fuerit hora sumendi, quisquis in Christo manens interim cedit, non fidem negat, sed tempus expectat. Qui autem cum non secederet, cecidit, negaturus remansit. JHanc praescientiae & praedestinationis diuinae immobilem fit-mitatem beatus quoque ita docet dicens: Deo namque complectenti in se omnia, futura pro factis sunt. Cuius tam fidelis praescientia est, ut quae nondum gesta sunt, tamen iam ab eo & pro praeteritis habeantur, & gestis. J Et iterum: Dignum est enim , inquit, ut miserabilem populi casum , & impietati eius debitam poenam, & post longae seruitutis sulficientein peccatis grauibus satisfactionem,& misericordem in eos Dei (indulto reditu voluntatem, secundum prouidentem scientiam Prophetiae spiritus loquatur. I Item cum illud de Psalmo exponeret , Etsurrexi adhuc tecumflum: Sinexi, inquit, ad reluris rectionis gloriam spectat: sed secundum praescientiam Dei, id quod futurum est, tanquam praeteritum loquitur et Quia Deo ob scientiam, & virtutem quae futura sunt, facta sunt: ut etiam nosmetipsi facta esse existimamus, quae futura esse confidimus. d. v. ii. Item cum exponeret illum locum Psalmi ubi dicitur, Dinume rabo eos, es ver a renam multiplicabuntur , dc certo & praedesti nato electorum numero sic ait; Nunquid numerus incertus est, qui in libro Dei scribuntur 3 Ergo nulla est dissicultas in numero, quorum veritas manet in scripto. JHane diuini iudicii in utramque partem tam bonitatem, O mseueritatem etiam beatissimus Ambrosius ex verbis Epistolae ad Romanos in expositione Psalmi centesimi decimi octaui, ita breuiter confirmat dicens : Ergo cuius vult miseretur, quem vult indurat: Hunc, inquit, miseratus hortatur: Illum non reuocat execratus. Item alibi: Deus, inquit, omnipotens pater in Moysi iacie excaecauit populum Iudaeorum non duritia, sed praescientia, nec malitia, sed aequitate atque iustiti L Ipsi enim
sibi posuere velamen, qui legem intelligere noluerunt. J Item
923쪽
roo S. Remigij & Ecclesiae Lugdunensis
Dei. C. M in libris de fide ad Gratianum de eadein re lic dicit: Haec contas, suetudo est Prophetiae , ut quae futura sunt, vel quasi prae-,, sentia , vel quasi fututa dicantur et Deo enim , quae sunt futu-M ra , praesentia sunt: Et ei, cui praecognita sunt omnia , ven-M tuta pro factis sunt; sicut Scriptum est, Qui fecit quae futara
ne Epistolae ad Ephesios: ita clarissime dicit et considerandum 'a quoci & hic mei Gebursue; dc , dant, id est praedestinatio, & pro di, positum simul posita sunt, iuxta quae operatur omnia Deus sedi, cundum consilium voluntatis suae; Non quo omnia quae in mun- , , do fiant, Dei voluntate & consilio peragantur: alioquin& mala D Deo poterunt imputari. Sed quo uniuersa quae faciat cum confi- M lio faciat & volantate , quae scilicet ratione plena sit &potesta- , , te facientis: Nos homines pleraque volumus facere consilio, sed si nequaquam voluntatem sequitur effectus et illi autem nullus re,, sistere potest, quin omnia quae voluerit faciat. Vult autem ea, D quae sunt plena rationis atque consilij. J Item alibi in eiusdem E I *Mihi . M pistolae commentariis. Quod autem, inquit, elicto nos, ut esse- Ephis mussanta es immaculati coram ipso, hoc est, coram Deo ante L. ., bricam mundi testatus est, ad praescientiam Dei pertinet, cui M omnia futura iam facta sunt, & antequam fiant, uniuersa sene,, notat sicut & Paulus ipse praedestinatur in utero matris suae: Gal. i. v. ,,-Hieremias in vulva matris suae sanctificatur , eligitur , rota s.
,, boratur . & in typo Christi Propheta Gentibus mittitur. J Et M post aliqua: Non ait Paulus, inquit, elegit nos ante eon titutio ' ,, prem mundi , cum essemus sancti O immaculati, hoc est , quia Eph. i. ,, sane idc immaculati ante non fuimus, ut postea essemus consti- v. . , , tuit. Non enim eliguntur Paulus, & qui ei similes sunt, qui x,, erant sancti & immaculati, sed elidimur&praedestinantur, Hin,, consequenti vita per opera atque virtutes sancti & intinaculati,, fiant. I. I. a b. ,, Sed & Beatus Leo de utriusque praedestinationis aeterno apuri Deum consilio, in sermonibus suis ad populam ita evidenter do-,, eet, dicens: In saluandis enim omnibus per crucem Christi eom- munis erat voluntas Patris & Fiiij et Commune consilium, nec , , ulla poterat ratione turbari, quod ante aeterna stcula, & mi- sericorditer erat dispositum, de incommutabiliter praefinitum. Item alio loco et Cum ergo omnia, quae in Domino nisi ina- , , tis Iudaica admisit impietas , tanto ante praedii sint, ut non D tam de futuris, qu1m de praeteritis Propheticus sit sermo cini
., textus, quid aliud nobis, vim sempiternarum dispositionum.. Dei
924쪽
De tenenda veritate Scripturae. EOI
Dei incommutabilis ordo reseratur; apud quutia discernenda iam M Dei. Casii iudicata ,& futura iam facta sunt. Cum entin&qualitates actio- ce tulo. num nostrarum , & effectus omnium volunt1tum scientia duina
praeueniat , quanto magis nota sunt Deo opera suap & recte pla- tacuit quasi faria recoli, quae non poterant omnino non fieri. ce Beatus qnoque Antistes & gloriosus confessor Fusteraim: De hac iudicis in utramque partem praescientia , & praedestinatione egregium librum scribit; Qui, sicut&caetera eius admiranda & Laus Fuc veneranda scri pia, semper ab Ecclesia fideliter receptus, & inter c NTri. scriptores Ecclesiasticos laudabiliter annumeratus est. Et nunc nescimus qua ratione,immo infidelitate & contentione simul cuin Beato Aures abiicitur. Et ab eis qui Catholici videri volunt, tales, ac tinti viri Dei iniquissime injuriati, & spreti, velut qui quiliae & purgamenta vilis lima conculcantur. Et est nimis mirabile, immo horribile, quomodo, ut suis ad inuentionibus & ineptiis credatur,exigant, cum ipsi beatissimos Patres, & inlustrissimos Doctores Ecclesiae abjecerint: Ac per hoc nisi se citrus corrigere studeant verissime haeretici Iudicari possunt; Qui fidei, & chari- Nota.
per cum ipsis etiam Scripturae Sanctae coelestem authoritatenicontemnunt. Nam si illum fideli senium copiosissimum & florentissimum librum Beati Fulgeniiv curn pietate de obedientia legere F. totis &intelligere studuissent, profectosin hac obscuri sima questione de Tiri. praescientia&praedestinatione diuina(Deo aspirante atque inluminante nulla erroris caligo in eorum cordibus remansisset. Ait namque praefatus doctor inter caetera in libro iam dicto: QDd is ergo ante gehennam mali pereunt, non est diuini operis, sed hu- tamanir quod autem in gehennx perituri suhi, hoc facit Dei aequio cetas. , cui nulla placet peccantis iniquitas Et iterum. Praedestina- tationis, inquit,nomine non aliqua voluntatis humanae coactitia ne- recessitas exprimitur,sed misericors&iusta futuri operis diuini sem- repiterna dispositio praedicatur. Deo, namque, misericora iam .--- ccdicium cantat Ecclesia. e
Ite ibi: Proinde, inquit, potuit sicut voluit praedestinare quosdam . . t mi ad gloriam,quosdam ad poena: Sed quos praedestinauit ad gloriam ..praedestinauit ad iustitiam: Quos aute praedestinauit ad poenam, cenonpraedestinauit ad culpa.In illis ergo opera sua glorificat; in istis .e
autem opera non sua condemnat. Hoc itaque praedestinauit Deus, cequod erat ipse facturus, aut quod fuerat largiturus ; illud vero re nullatenus praedestinauit, quod siue per gratiam, siue per iusti- . etiam facturus ipse non fuit. J Item ibi i Mala quippe voluntas non ta Idem pertinet ad optimum creatorem et Iusta vero iniusti Angeli, homi- .cnisque damnatio pertinet ad aequissimum cognitorem. Ad volun- ta
925쪽
1 or. S. Remigii & Ecclesiae Lugdunensis.
D talem igitur malam Deus hominem non prae vcstinauit, quia ho- D mini ea ni daturus ipse non fuit. J Etiteriam. Neque enim est alia D eius praedestinatio nisi futurororum operum eius aeterna praepara-U tio, in qua nulla causa mali ullatenus poterit inueniri r quia ex vo- luntate Dei nunquam processit origo peccati. Arisericors enim Psit r. V Domanis oe iustiti: De quo alio loco Scriptum est: Misericordiam v. s. U veritatem gligit Domihuu Deus. In omnibus ergo operibus D eius aut iusta veritas custoditur, aut pia misericordia praerogatur. J Item ibi: Dei enim praedestinatione aut peccatorum praepara rata est pia remissio , aut peccatorum iusta punitio. Nunquam
igitur Deus hominem ad hoc potuit praedestinare, quod ipse dili ' posuerat&praecepto prohibere, &misericordia dilibre ,& iusti- D tia punire. J Itemque ibi: Deus itaque omnia homin opera si uera bona, siue mala praesciuit , quia eum latere nihil potuit: sed sola ' bona praedestinauit, quae se in filiis gratiae facturunt esse praesci-D uit et mala vero futura opera illorum, quos non praedestinauit ad D regnum, sed ad interitum, praesciuit potentissima deitate, ordia' nauit&prouida bonitate. Etiterim: Praesciuit enim voluntates hominum bonas Ac malas: prT destinauit non malas, sed solas bonas: Et licet in eius praedestinatione non fuerit, ut malitiam voluntati humanae dedisset, fuit tamen in eius praedestinatione, quid humanae voluntatis malitiae reddidisset.
morauimus,luxta Scripturae Sanctae veritatem, & praecedentium Patrum reuerendam auctoritatem , & multa alia, quq ad
praesentem quaestionem sulficiunt, claro sermone dissertit: Quenanos fideliter disputantem,de majorum vestigia pie sequentem obedienter, & sinceriter sequi debemus: quia & hoe ad fidei nostrae integritatem pertinet, ut sicut in caeteris, quae de Deo credimus, ita & in hac parte nihil indignum diuina ma jestate, nihil falsum de diuinis iudiciis sentiamus. Praeseriim cum huius praedestinarionis vetitas,& fidei in nobis aedificet sinceritatem,& nulli praebeat de perationis offensionem, & cunctis; qui in suis vitiis perniciose, &pertinaciter vivere delectantur, saluberrimum timorem ingerat. Nam de contemptu, & abiectione beatissimorum atque illustri si morum Patrum, qui 1 multis nimis insolenter, atque inreligiose conculcantur, quid nobis aliud sentiendum, nisi ut contrὲ naee magis audiamus, & obseritemus quid Scriptura de eisdem Sanctis Patribus praecipit dicens: Interroga Patrem tuum , se annunciabit Deue. tibi, maiores tuos, est dicent tibi e Ne incurramus in illud quod per
Salomonem dicitur: Malum est homini deierar autet, Opin io..., Disitipod by Coos le
926쪽
De tenenda Veritate Scripturae. et os
Ma retractare: Simulque parentibus spiritualibus quor uin fide,
doctrina in Christo generati acregenerati sumus inobedientes,&Ptou. t. contemptores Scripturae,quq dicit: Audisti mi disciplinam patriae v. s. tui, id est omnipotentis Dei, P ne dimittas segem matriae tua ,id est sancti Ecclesit dogmata &statuta fidelia, qui non tantum ut legitima , sed vere, ut legem obseruare debemus: quia per Spiritum Sanctum edita, minime dubitamus. Denique de Beati Augustini libris descriptis in quibus ex necc sitate nouae, id est Pelagianae littesis destruendi,& fidei Catholici defendendae instantissima intentione de natura & gratia , de
gratia & libero arbittio, de correptione & gratia, de praedestinatione Samstotu & bono perseuerantiae, ac baptismo paruulorum, iuxta profunditatem Scripturae sanctae,&Euangelicae atqueApostolicae docilinae regulam multipliciter disputauit, adhuc ipso vivente sicut Prosper de Hilarius ad eundem scribunt:& multo magis post obitum eius propter obscuritatem rerum,& tarditatem minus intelligentium, multiplex querela, maxime intra Gallias exorta est i sed continuo per diuinae misericordiae prouidentiam,& Conciliis ae statutis beatissimorum Patrum, & decretis atque auctoritate Apostolici sedis Pontificum solerti ssime sedata,atque sanata: ita ut stultis de indisciplinatis quaestionibus silentium imponeretur, de sanctissimi ac sincerissimi Doctoris auctoritas in omnibus Ecclesii is, atque in ipsa sede Apostolica confirmaretur. Denique beatissimus Papa cuius auctoritate&industria Nestoriana haeresis surgens, cum suo auctore oppressa est,
contra tanti viri reprehensores, vel potius calumniatores, sicut in libris canonum inter decreta Pontincum Romanorum continetur,
scripsit ad Episcopos Galliatum, tant 1 reuerentia & laude illum commendans , ut eiusdem Scripturq iste sit titulus et De sancto HEpiscopo Augustino mita laudis assertior & huic titulo subsun- cegantur verba praefati Pontificis, qui ita se habent: Augustinuin c. sanctae recordationis virum pro vita sua, atque meritis in nostra recommunione semper habuimus: Nec unquam hunc sinistrae suspi- .. - cionis saltem rumor aspersit, quem tantae scientiae olim fuisse me- ceminimus, ut inter magistros optimos etiam a meis semper dece se celaribus haberetur. Bene ergo de eo omnes in commune senserunt, cevtpote qui ubique cunctis, & amori fuerit, & honori: unde resi- statur talibus, quos male crescere videmus. Nefas est haec pati re- religiosas animas, quarum aiflictatione, quia membra nostra sunt, renos quoque conuenit macerari. Quamuis maneat hos beatitudo repromissa, quicunque probantur pe cutionem propter iustitiam c.
sustinere. Quibus quid promittat Dominus in suturum sequens resernio declarat. Non est agentium causa solorum. Universalis tace ii
pitulo. Auctoritas S. Augustini per eo
927쪽
et o S. Remigij & Ecclesiae L tigdunensis
Ecclesia quacunque nouitate pullariit, intelligamus haec ipsa vobis, quae nobis non placent, displicere: Quod ita demum probare poterim tri, ii imposito improbis silentio de tali re in pollarum querela cessabit. JHunc igitur beatissimum& fidelissim tim Patrem semper in comiti unione tedis Apostolicae habitum, & ab eius etiam Pontificibus inter magistros fidei doctrinae venerabiliter receptum,& ab ipsistam care ,& honorifice contra obtrectantes & obloquentes defensum, ita ut imposito improbis silentio, omnem de eo mussit
tionem comprimendam, ac repellendam decernerent, eriam nos
tota fidei deuotione honoremus, toto studio& intentione pietatis sequamur: Et in quibus propter obscuritatem retum, & subtilitatem disputationum minus eum intelligere possumus, vel 1 Domino intelligentiam postulemus , vel ad eis, quos ipse suo dono illuminare dignatus est , humiliter nos doceri patiamur ac depre
Nam quod est magis dolendum, & amore diuinae veritatis penitus detestanduin c ircumferunt quidam libellum velut ipsius nomine titulatum,quem Graeco vocabulo cmsarn uir appellant, quem
neque ille sanctus Episcopus , qui utique vitam ipsius scriptit, re indicem omnium librorum siue Epistolaerum eius diligentissime in fine eiusdem scripturq subjunxit, qui utique omnia eius scripta
optime nouerat, utpote ab ipso nutritus,& cum eo multis curriculis annorum conuersatus inter cyteros libros eius memorat. Ncque ullus se te Ecclesiasticus scriptor eius mentionem facere inuenitur, & ideo falsa superscriptione titulatum minime dubium est. Hunc ergo isti relictis eius authenticis &clarissimis libris, quos uniuersa Ecclesia sequitur, confingunt suo errore atque mendacio, velut post omnes libros suos praefatum Pontificem ultimum con scripsisse: &asserunt, quod quicquid in prccedentibus libris suis de gratia & libero arbitrio, de praedestinatione & praescientia Dei perperam dixerat, in isto correxit. Quod omnino absit 1 nobis, ut tam nefarium commentum suscipere patiamuri ut propter istiusmodi librum (qui neque in catalogo librorum eius, neque in libris Retractationum eius,neqtie in seriptis alicuius viri Ecclesiasti. ci forte memoratus reperitur,&manifesti istinc pr*dicti doctoris sensibus, immo Catholicq sinceritati probatur aduersus ; Nec ipso stylo ullatenus cum eius eloqui o consonat abiiciamiis clarissima veritatis dogmata quae in verissimis & probatissimis libris eius, non soli im in caeteris mundi partibus , sed etiam in ipsa sede Apostolica, omnis Catholica suscipit,&seruat Ecclesia. Qu* omnia idcirco tam diligenter replicanda credidimus, ut tantum malum de contemptu & abjectione sanctis umorum Patrum , tancum
928쪽
De tenenda veritate scripturae. 1 os
mendicium de libris & sincerissi itii Doctoris, per quod clarissimam veritatem respuendam fallaciarum umbras ac nebulas tequendas isti persuadent, penitus 1 nostris animi, repella-inus. Quia si istiusmodi fallaciam incaute suscipitrius, intrat putredo de veneno serpentis ,& nihil integrum remanebit. Proferunt & alium libellum , velut lub nominesineri Hieroue mide libero arbitrao conscriptum, quem utique clarius dubent ostendere, ut probetur, si vere ipsius esse credendus sit. Nos enim lcimus eundcm Sanctum Hieronymum in quoda opere de libero scripsisse arbitrio , di posuisse duas quorumdam opiniones, quarum unam sequitur, alteram omnino respuit Ecclesia. Caucamus itaque (inquantum Deo auxiliante possumus mendacia aduersus fidem &veritatem surgentia : Et maxime hoc tempore , quando terribili Dei iudicio,& ignorantia maior in hominibus coepit succrescere, di multiplex error liberius pullulare. Sed 3: si quis in ratione fidei vel errat, vel errare putatur, utique non mendacio vincendus est, sed veritate, sicut de Beatio Augustiam ad quendam scriptorem improuidum Uincentium victorem dicit: Nos te ita volumus esse
viriorem, ut veritas vi ncat errorem, non error errorem, quod
est peius, maior minorem. JHaec de primo capitulo definitionum necessario dicta sint,ut &si quid surgente obscura, & perplexa quaestione de praescientia& praedestinatione diuina inconsideratius, atque in conuenientius dictum est, non contentiose defendatur, nec Synodali etiam auctoritate fulciendum putetur: sed potius agnita diuina veritate,&recepta humiliter paterna auctoritate veloci ius, & attentius corrigatur. CAPUT X. SEQ virvu secundum earundem definitionum capitulum, cuius verba haec sunt.
LIbertatem arbitri in primo homine perdidimm , quam per Chri-
eum Dominum nostrum recipimita, ch habemm liberum arbia irium ad bonum, praeuentum, O adiutum gratia: Et habemm liberum arbitrium a malum,desertum gratia. Liberum autem habemus ambitrium , quia alia liberatum,'gratia de corrupto fanatum. J
Mirum est igitur, cur hoc tam confuse & obtuse , ac decurtate de libero arbiti io definitum fit, cum Domino largiente abundent in Ecclesia eius sanctornm atque orthodoxorum Patrum de hac replenissimae & clarissinae definitiones: in quibus nec addendum
aliquid fuerat, nec subtrahendum, quia & quod fidei Catholicae necessarium est, plenissume continent: & si qui inde subtrahatur, c e iij
induratio tione Pharaonis. Nota
929쪽
rog S. Remigij & Ecclesiae Lugdunensis
veritatis integritas violatur. Et quibus paternis & Ecclesiasticis definitionibus, exempli gratia , haec pauca proponimus. I. IN praeuaricatione Adae omnes homines naturalem possibilitatem & innocentiam perdidisse: & neminem de profundo illius ruinae per liberum arbitrium poste consurgere, nisi eum gratia Dei
III. Quod omnia studia& omnia opera ac menta sanctorum ad Dei gloriam laudemque referenda sint, quia nemo aliunde ei placeat, nisi ex eo quod ipse donauerit. IV. -D ita Deus in cordibus hominum, atque in ipso libero Operetur arbitrio , ut sancta cogitatio, pium consilium omnisque motus bonae voluntatis ex Deo sit: quia per illum aliquid boni pol sumus sine quo nihil postumus. v. OMNivae studiorum omniumque virtutum, quibus ab initio fidei ad Dominum tenditur, Deum profitemur auctorem; Et non dubitamus ab ipsius gratia omnia hominis merita praeueniri per quem fit ut aliquid boni & velle incipiamus de facere: Quo utique auxilio & misericordia Dei non aufertur liberum arbitrium , sed liberatur: ut de tenebroso lucidum, deprauo rectum: de languido sanum, de imprudente sit prouidam. Tanta enim est erga omnes homines bonitas Dei , ut nostra velit esse merita quae limi ipsius dona: Et pro his quae largitus est, aeterna praemia sic donaturus. Agit quippe in nobis, ut quod vult ,& velimus, & agamus.
dari; Eamque non dari secundum merita nostra, ut vera sit gratia, id est gratis data, per eius misericordiam, qui dixit; RPm .sbor cui miseratu ero: Et Agisericordiam praestabo,cui misericors vero. II. FArt Must esse libem arbitriuetieisi diuino indiget adjutorio. , ,.. VIII. AREI TR iv M voluntatis in primo homine infirmatum, nisi per gratiam Baptismi non potest reparari. IX. AREI TRIvM voluntatis tune est vere libem,cu vitiis peccati que non serui t. Tale datum est 1 Deo, utique homini primo: quod amissum, nisi 1 quo potuit dari, non potuit reddi. Vnde veritas dicit : Sitiossium liberauerit , veri liberieritis. Ioari. st Ecca sanctissimi Patres non negant liberum arbitrium esse in hominibus, sed docent in praeuaricatione Adae naturalem possibili tatem & innocentiam perdidisse. Non negant liberum humani genetis arbitrium. sed docent quod nemo nisi per Christum libero bene utatur arbitrio ;non negant Iiberum arbitrium: sed docent quod ita Deus in ipso libero operetur arbitrio , ut sancta cogitatio,pium consiliu omnisque motus bonae voluntatis ex Deo fit. isitipod by CL
930쪽
De tenenda veritatis Scripturae. to
Non negant libetum arbitrium: Ieddocent, quod auxilio & Dx II. Casmunere Dei non aufertur liberum arbitrium , sed liberatur; ut de tenebroto lucidum, de prauo rectum, de languido sanum, de imprudelite sit prouidum. Non negant liberum albi trium, sed docent quod in primo homine infirmatum, ni si per gratiam baptismi non potest reparari. Non negant liberum at biti tum, sed docent tunc esse vere liberum , c um vitiis peccatisque non seruit; docent tale datum esse a Deo; Docent quod amillum, nisi . a quo potuit dari, non potuiti' ' unde veritas dicit, Si tio, filius liberauerit, vere liberi eritis. Cum haec ita sint ,& l iberum arbitrium omnibus inesse hominibus negari nullatenus debeat, ne tantam multitudinem hominum infidelium, quae extitit ab initio saeculi usque ad aduentum Christi, & nunc adhuc existit, & existet usque ad consumationem mundi, excusatos faciamus, quod videlicet non habuerint vel habeant arbitris libertatem, quam in Adam perdiderint,& ideo nec iuste culpentur in malis, quae agunt, nec pro eisdem malis iuste
in diuino iudicio condemnandi sunt. Contra hunc namque erro rem & vanam excusationem B. sugustinis veritatem fidei defen- Aveus ridens, ita dicit et Primo enim Dominus Iesus, sicut Scriptum est in Io n. 3 Euangelio Ioannis Apostoli mundum,sed Rom vero, sicut scribit Apostolus M. c Paulus, Iudicabit Deus mundum quan venturm est, sicut tota Ec- clesia in Symbolo confitetur mortuos. Si ergo non
est Dei gratia,quomodo saluat mundum & si non est ii berum ar-
bitrium, quomodo iudicat mundum. J MComer go liberum arbitrium habeat totus mundus,&ideo Deus iuste iudicet mundum, quomodo in hac noua definitione dictum est, libertatem arbairidi in primo homine perdidimus. Sancti PM tres dicunt liberum arbitrium in praeuaricatione Adae infirmatum, dicunt naturalem possibilitatem,&innocentiam perdidisse Dicunt quod eo id est libero arbittio nemo bene utatur sine Christo. Dicunt liberum este arbitrium, etiamsi diuino indigeat adjutorio. Habent itaque omnes homines , etiam qui alieni sunt a Chri- Cap. insto liberum 1rbitrium; sed i e quale isti Patres ostendunt, id est in prquaricatione Adae infirmatum, naturali possibilitate, & innocentia spoliatum: sine Christo nulli bono usui aptum. Habent omnes homines naturaliter mentem rationalem & intellectua. lem , qua possint discernere ac diiudicare , cum ad rationales Quid pose annos venerint, inter bona & mala , inter iusta & injusta. Ha- lix i benambent etiam naturaliter insitum arbitrium voluntatis, ut eodem arbitrio possint velle mala, possint velle etiam quaedam bona : sed humana affectione ad limanam societatem atque honestatem per