Veterum auctorum qui 9. saeculo de praedestinatione et gratia, scripserunt opera et fragmenta plurima nunc primùm in lucem edita cura et studio Gilberti Mauguin ... Cum eiusdem Chronicâ & historicâ synopsi, geminâ dissertatione & pacificâ operis Coro

발행: 1650년

분량: 997페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

951쪽

. LEO.

118 S. Remigij & Ecclesiae Lugdunensis

D quid putamus e mi,uid qui audierunt oues craiit 3 Ecce audi-- uit Itavi, & lupus erat: eques Mur,led pelle ouina tectus pasto-ai ri insidiabatur. Aliqui vero eorum qui Christum crucifixerunt non audiebant Ipsos enim videbsit in turba quan- γ do dicebat: Cum exactaueritissuum hominis,lunc cognoscetissi . M ego suis. Quomodo ergo ista ioluitur qu stio v. et .

γγ cet Iron audium oues ,sequuntur vocem-lupi, & eis D qusdam contradicunt oues: Postremo pastorem occidunt oues D Sed quando non audiebant, oves nondum erant, vox audita eos

23 mutauit, & ex lupis oues fecit. JLibet in fine Sanctorum Patrum pauca verba subiungere, quam mirabiliter & dulciter praedicent de mysterio redemptionis Christi: De salute etiam illorum iustorum , qui fuerunt ante aduentum Christi, dc deinceps omnium fidelium qui eius gratia cotidie redimuntur atq; saluantur. Beatus de ipso Domino Iesu Christo,qui est Agnus Dei, O tollit peccassi mumii:Quo- Ioan. i. modo a certo de prs destinato numero qui possint ad eius esum v. F. '' suificere, comedatur , ita dicit: Sanguis Christi, cuius ad gratiam D nili: l minuitur, nihil adiungitur. Et si parum sumas , & li pluria' mum haurias, eadem perseeta est omnibus mensura redemptionis. Pascha quoque Domini, hoc cst Agnum, ita Patres epularipi iubentur , ut secundum numerum animarum epulentur suarum,

' neque plures, neque pMiciores: Neque aliis plus dari , alijs naia' nus secundum animas singulorum et Ne aut fortiores amplius suis yy mant, aut infirmiores minus. Gratia enim aequalis singulis di-D uiditur , redemptio diuiditur , donum diuiditur. Neque plures oportet esse, nequis vacuus spei& redemptionis rccedat. Pluresai sunt quando aliqui extra numerum sunt et Sancti autem numerati Matia i sisti omnes , di capitii eorum. Cognouit enim Dominus qui funt ip- -- D sivi. Neque pauciores, ne quis magnitudine gratiae sit ad recis, piendum infirmior. Et ideo omnes aequalitatem deuotionis &fi- , ..i,

M uel deferre praecedit in Pascha. Is, De hac te id est redemptione sanguinis Christi etiam beatus M Leo ita docet: Effusio enim pro iniustis sanguinis iusti tam po-s, tens fuit ad priuilegium, tam diues ad pretium, ut si uniuertitas D captiuorum in redemptorem tuum crederet, nullum tyrannicas, vincula retinerent. Et iterum et Ita Dominus Iesus Christus D humano generi sua morte consuluit, ut Sacramentum salutis D etiam ipsis persecutoribus non negaret. Qui enim venerat unis, uersis credentibus omnia peccata dimittere, a generali indul-s' gentia nec Iudaicum voluit crimen excludere. Et iterum et Quid ,, enim aliud egit crux Christi, quam ut destructis inimicitiis r

952쪽

De tenenda veritate Scripturae. Et s

vetani pacem cuncta reuocet tar. Itemque alibi et Offerebatur Dei v. Ca-

enim a Domino pro lalute mundi hostia lingularis, Scoccisio ve- is pitulo.ri agni per tot saecula praedicata promissionis filios in libertatem c. fidei transferebat. Confirmabatur quoque testamentum nouum, ce& Clitisti sanguine aeterni regni scribebantur haeredes. Ingredi c- ccbatut summus Pontifex sancta Sanctinum, & ad exorandum Do- .cminum immaculatus sacerdos pet velum suae carnis intrabat. Et si alio loco r Incarnatio quippe verbi, & occilio ac re trictio re Chiisti uniuersorum fidelium salus facta est : Et sanguis unius re iusti, quod nobis donauit, qui eum pro rc conciliatione mundi cectedimus fusum, hoc contulit patribus, qui similiter crediderunt is fundendum. J ce Beatus etiam in expositione Epistolae ad Galatas, ta B. cum de eisdem Sanctis loqueretur antiquis: Nemo, inquit, illo ec HYMus. rum de in edicto queinpiam liberauit absque solo Domino is Iesu Christo, qui pretioso sanguine suo, &nos omnes, & ipsos ceMoysem dico & Aaron, Prophetasque cunctos & Patriarchas is de maledicto legis redemit . Nec hoc meo sensi dictum pute- - . c*r. iis , scriptura testis est , quia Christus gratia Dei pro omnibus res si autem pro omnibus , &pto Moyse, di pro uniuersis C'i, . Prophetis: E quibus nullus potuit delere C retraphum vetus, cea 6m , quumsim miscriptum erat,e a gere illud cruci. Omnes enim cev peccauernnt. cr egent gloria Dei. J Item idem doctor exponens is Esa. si . illudqnod per Prophetam de Domino dictum est: Iste asperget . . Idem mis' gentes multas, mundans, inquit, eas sanguine suo, & in baptis- .. M thTimate Dei consecrans seruituti: J Item in Commentariis Euange- . . Me ... Iij secundum Matthaeum cum verba Domini exponeret dicentis, cemcuistius hominis non venit ministro i, sed ministrare, O me taammamsuam redemptionem pro multis. Non dixit, inquit, dare .e animam suam redemptionem pro omnibus, sed pro multis, id re est pro his qui credere voluerint. ec Item beatus Augustinus in libro de natura & gratia. Ea inquit o p Arariae 3-T iniustos sanauit antiquos, quae sanat & nos, idest mediatoris c. Dei , t hominum hominet; Christi I u. Fides sanguinis eius, fi- ..des crucis eius, fides mortis & resurrectionis eius. Habentes em rego eu nil istium fidei noa credimus, propter quod est loquimur. J Item in tractatibus in Ioannem Euangelistam et Estote , inquit, rex. Cor. Oves credendo sunt oura, pastorem sequendo sunt ouo. Re- re 'u demptorem non comemnendo sunt oura, per ostium intrando sunt ta es , Exeundo, & pascua inuciniendo sunt oves. Quomodo er- coan. , non estis ex ovibus meis Quia videbat eos ad sem- - o. v. piternum interitum praedestinatos, non ad vitam aeternam sui tacui guinis pretio coparatos.J Item ibu Tota illa eius passio, nostra is

953쪽

De tv. Ca, pitulo,

ne Iuda. S. Cryn

xso S. Remigij &Ecclesiae Lugdunensis

D purinatio est, passurus igitur exitia, praemi ita obleqoia, non se D sum eis, pro quibus erat subiturus mortem . sed etiam illi, quin eum fuerat traditurus ad mortem. J Et alio loco: hina Ioam D quit, fac cit/us, non praecepit facinus, sed praedixit malum,

si nobis bonum. Quid enim Iudae peius, 3cquid nobis melius quama, traditus Christus , ab ills contra illum , pro nobis praeter ilia D lum. Et alio loco: quantum sibi (inquit assumpserat Petrusa, intuenda quid vellet, ignorando quid posset: Quantum sibi as.

D sumpserat,vicum Dominus veni et animam'am ponerepro ami- Ioanem cis suis, ac per hoc & pro ipso . ille hoc Domino offerre confideat ret , & non pro se polita anim1 Christi, animam suam pollicete M tur positurum pro Christo. IEt alibi: quod esta, nomen eius, fidelibus eius : Est quippe impin & damnator, qui,, dignatui fidelibus esse saluator. J,, Beatus antistes & martyr prianus in libro de laude martyriis, & martyrum, ostcndens 1 mundi initio praedestinatos qui Christi si sanguine aspergerentur & mundarentur: o beati, inquit, quos I,, primordio m di Domini sanguis infecit, & quos merito splen-,, dor iste niuei amictus induerit ; & candor stolae ambientis orna-D rit. Item in libro ad Demetrianum et Hanc ranquit gratiam D Christus impertit, hoc munus misericordiae luae tribuit, subiam gendo mortem trophaeo crucis, redimendo credentem pretio M sui sanguinis , rcconciliando hominem Deo Patri, vivificandos, mortalem regeneratione coelesti. Hunc, si fieri potest, sequa-M mur omnes, huius Sacramento, & signo censeamur. Hic no-M bis viam vitae aperit: hic ad paradisum reduces facit et hic ad coe-- lorum regna perducit. Cum iota semper vivemus facti peti p-- sum filij Dei: Cum ipso exultabimus semper ipsius cruore repa-

954쪽

23 I

CONCILIUM

UALENTINUM III.

gotharij IN. iussu in causa Va ictu Episcopi celebratam, VI. Idus Ianuarias indit . III. Anno Chresti DCCCLV. Leonis IV. Papae Anno VIII. Lotha

E G N A N T E Domino nostro Iesu Christo Anno DCCCLV. ab incarnatione eius, glorioiissmo L thario imperante xv, indictionia III. Mense Ianuario, VI. Iuus eiusdeminensis, apud urbem valenta linam, in domo Basilicae S. Ioannis adiacente. Cum propter causam Episcopi ciuitatis ipsius criminibus diffamati, ex iussione praefati pii principis, Reuerentissimi trium Prouinciarum Episcopi in unum collemtesedissent, id est Lugdunensium, Viennensium, &Arelatensium, numero XIV, quibus praefuerunt auctore Domino Episcopi Metropolitani, videlicci Remigius Lugdunensis , Agilmarus Viennensis , Rodiandus Arelatensis, Conlaborante eis quam maxime venerabili Ebbone Gratianopolitano Episcopo: Adiuncto etiam venerabili eoetu Presbi terorum, deuotissimis quoque Diaconis ac st.intibus,Euatigellis in medio positis, post obiectiones Episcopo saetas, discussas & fini tas, placuit omnibus in sancta svnodo constitutis , ne fratrum conuentus absque aedificatione discederet, haec pauca in Christi nomine, quae subter annexa fiant, ad commonitionem sui, caet rorumque fidelium, deuot 1 & sollicita pietate adnotare.

CANONES.I. admuttines vocum omnistudio vitandaestat. Qui A Doctorem gentium in side & veritate fideliter commmi Tim nentem, obedienterque audimus et O Timothee depositum eum--. v. am di, deuitan'Prophames vocum nouitates . es ora i oneffalsinomia minima, qWam quid promittentes circasdem exciderante Et

955쪽

iterunti Profame viue di inaniloquia deuita: Afultlim enim proslut ad impietatem , Osremo eorum , t cancerserfit: Et iterum. tas aurem di sitis disciplina questionei deuita sciem, quia genera et lites: Seruum autem Domini non oportet litigare: Et iterum: AH hil per contentionem , neque per inanem gloriam. Paci, quantum Deus dederit, de charitati studere cupientcs, attendentes pium eiusdem Apostoli consilium: Solliciis seruare unitatem Sparitus in vinculo pacis e Nouitates vocum , & praesumptiuas garrulitates , unde potius inter fratres contentionum & seandalorum s mes excitari potest, quam aedificatio ulla timoris Dei succresce rere, cum studio omni dccitamus. Indubitanter autem Doctoribus pie & recte tractantibus verbum veritatis, ipsisque sacraescripturae lucidissimis expositoribus, id est Cypriano , Hilario, Ambrosio, Hieronymo , Augustino , caeteriique in Catholica pietate quiescentibus , reuerenter auditum, & obtemperanter intcile stum submittimus, & pro viribus, quae ad salutem nostram scripserunt, amplectimur. Nam depra scientia Dei,&de praedestinatione, & de quaestionibus aliis, in quibus fratrum animi non parum scandaligati probantur, illud tantum filmissime tenendum esse credimus, quod ex maternis Ecclesiae visceribuet nos hausisse gaudemus. II. De aterna Deipraescientia bonerum s malorum. DE v M praescire & praescisse aeternaliter, & bona quae boni erant facturi,& mala quae mali sunt gesturi, quia vocem scripturae dicentis habemus e Deus aterne, qui absconditorum es cognitor, qui nosti omnia antequam flant, fideliter tenemus & placet tenere, bonos praescisse omnino per gratiam suam bonos futuros, & per eandem gratiam aeterna praemia accepturos: Malos praescii se per propriam malitiam malos futuros, & per suam iustitiam aeterna ultione damnandosi Vt secundum Psalmistam, via potestas Dei est, Odi Domitis misericordia reddat um cuique secundum opera suae Et sicut Apostolica doctrina se habet, His quidem, qui secundum patientiam boni operis gloriam cst honorem , incorruptionem quarunt, Vitam aeternam et His auIem qui ex contemtione , ch qui non acquiescunt veritati , credunt autem iniquitati, ira-indignatio , tribulatiore ruma in omnem animam hominis operantis malum. In eodem sensu idem alibi: In reuelarione, inquit , Domini Iesu Christi de caelo cum Angelis virtutis eius, in ignesammad.tntis indictam his qui non nota Merunt Denm , O qui non obediunt Euangelio Domita nobi Iesu Christi qui poenas dabunt in interitu aeternas, eum varierit glori

scari infiniis A. cyadmirabilis fieri in omiabus , qui credide

runt. t. m.

illis

956쪽

Roma .v. i.

Conc. Valentinum III. 23 s

runt. Nec prorius ulli malo praescientiam Dei imposuisse necessi talem, ut aliud esse non posset, sed quod ille futurus erat ex pro pria voluntate, ille sicuti Deus , qui nouis omnia antequam fatim praesciit ex sua omnipotenti di incommutabili maiestate. h. ex praeiudicio eius aliquem. sed ex merito propriae iniquitati credimus condemnari. Nec ipsos malos ideo perit quia boni esse nopotuerunt,sed ua boni esse noluerui, suoc vitio in massa dam- irationis , vel merito originali, vel etiam a uali permanserunt. III. De pravistis MDei,inctorum ad vitam, impiorum

ad mortem.

Sed & de praedestinatione Dei plaeuit , & fideliter placet iux

ta auctoritatem Apostolicam, quae dicite An non habet potest rem figulas isti ex eadem massa facere aliud vas in honorem, aliud vero in contumeliam y Vbi & statim subiungit: hodsi v. MDeus ostendere iram,renota acere potentiam suam, sustinuit in multa patientia vasa ira aptata siue is arata in interitum,in ostenderei diuitias gratia se a in vasa misericordia qua traparauit in gloriam. Fidenter fatemur praedestinationem electorum ad viis tam , & praedestinationem impiorum ad mortem: In electione

tamen salvandorum misericoratam Dei praecedere meritum bonum . In damnatione autem periturorum meritum malum praecedete iustum Dei iudicium. Praedestinatione autem Deum ea

tantum statuisse, quae ipse vel gratula inisericordia, vel iusto iudicio facturus erat, secundum Scripturam dicentem: cii qua futuras ni: In malis vero ipsorum malitiam praescisse, quia ex ipsis est, non praedestinasse, quia ex illo non est. Poenam sane malum meritum eorum sequentem, uti Deum , qui omnia prospicit , praesciuisse & praedestinasse , quia iustus est: Apud quem est ( ut Sanctus Augustinus ait Deommbus omnis. repuitam fixasententia, quam certa prascientia. J Ad hoc siquidem facit sapientis dictum. Parata Puni derisoribus iudieiis, mallei percutientes stultorum corporibus. De hac immobilitate praescientiae & praedestinationis Dei, per quam apud eum futura iam facta sunt , etiam apud Eccles auem bene intelligitur di ctum: Cognoui quod omnia opera qua fecit Deus perseuerent in

perpetuum. Non possumus his addere , nec auferre , quae fecit Deus ut timeatur. verum aliquos ad malum praedestinatos esse diuina potestate , videlicet ut quasi aliud esse non possint, non solum non credimus, sed etiam si sunt, qui tantum mali credere velint , cuin omni detestatione . sicut Arausica synodus, illis Anathema dicimus. IV. De redemptione fanguinis Christi ,-dequatuor, novemdecim capitalis.1 et E M de redemptione languinis Christi, propter nimium er-

957쪽

53 Concilium

rorem, qui de hac causa exortus est, ita ut quidam sicut eorum scripta indicam, etiam pro illis impiis, qui a mundi exordio v que ad passionem Domini in sua impietate mortui, aeterna damnatione puniti sunt, effusum eum definiant, contra illud Propheticu Ero mors tua o mors, ero morsus tuus inferae: Illud nobis simplicitet & fideliter tenendum, ac docendum placet, iuxta is. v. Euangelicam &Apostolicam veritatem , quod pro illis hoc da- . tum pretium teneamus, de quibus ipse Dominus noster dicita. Sia Ioan. s. eis Moyses exactauisserpentem in deserto,ita exaltari visnetsium v.t hominis, ut omnis qui credit in ipse non pereat,sed habeat vitam armam e me enim Deus dilexit mundum, insilium suum unigenitum daret, ut omnis qui credit in eum non pereat, sed habeat vitam

. aeternam e Et Apostolus: Christiis (inquit semel oblatui est ad Heb. ,.

anultorum exhaurienda peccata. PORRO CAPI TvLA qua- v. ra.

tuor, quae e. Concilio fratrum nostrorum minus prospecte suscepta sunt, propter inutilitatem et etiam noxietatem, & errorem contrarium veritati: Sed & al IX,syllogismis ineptissime comclusa , & Iicet iactetur nulla saeculari literatura nitentia, in quihus commentum diaboli potius . quam argumentum aliquod fidei deprehenditur, I pio auditu fidelium penitiis explodimus, di ut talia & similia caueantur per omnia auctoritate Spiritus sancti interdicimus. Nouarum etiam rerum introductores, ne districtius feriantur, castigandos esse censemus. U. Qidomnes regenerati a peccatis abluti sint: non amen

omnes fatui fiant.

Irt M firmissime tenendum credimus , quod omnis multitudo fidelium ex aqua est Spiritu sancto regenerata , ac per hoc veraciter Ecclesiae incorporata, & iuxta doctrinam Apostolicam in morte Christi baptieaia , in eius sanguine sit a peccatis suis abluta: Quia nec in eis potuit esse vera regeneratio, nisi fieret & Rom. vera redemptior Cem in Ecclesiae sacramentis nihil sit cassum, s. v. 3. nihil ludificatorium, sed orsus totum verum ,& ipsa sui verietate, ac synceritate subnixum: Ex ipsa ta inen multitudine fidelium & redemptorum, alios salitari aeterni salute; quia per gratiam Dei in reuemptione sua fideliter permanent, ipsius Domini sui vocem in corde serentes et, perseuerauerit usique inmem, Irusaluus erit , quia nolucrunt permanere in salute idei, Ma 'uam initio acceperunt, Redemptionisque gratiam potius irriatam facere praui doctrina, vel vita, quam seruare elegerunt, ad i, lenitudinem salutis. & ad perceptionem aeternae beatitudinis Rom. uno modo peruenire. In utroque siquidem doctrinam pii Do- v.

ctoris habemus. Quicunque baptia- mus in Christo Iesu, in morte ipsim bapti xii fumus et Et omnes qui in Christo baptica, aestio christum induistin P uteris: Accedamui cum vero corvi in io. v. a Diuitipod by COOste

958쪽

T, etc. v. lis.

Valentinum III.

plenitudine fidei, aspersi corda a conscientia mala ablati corpus

aqua munda, teneamuis ei nostra confessionem indeclinabilem . Et iterum: IZ oluntarie peccantibns nobis post acceptam notitiam veri tatis , iam non relinquitur pro peccatis hostia: Et iterrem: Imram quisfaciens legem Moysis,sine ulla miseratione duobus aut tribus restibus moritur. Quanto magii putatis deteriora mereri supplicia, qui suum Dei conculcauerit, es sanguinem testamenti pollutu duxeris, in quos inficatus est, ct spiritui alia contumeliam fecerit. VI. De gratia or lioero arbitrio IT E M De gratia per quam saluantur credentes, & sine qua ratationalis creatura nunquam beate vixit,& de Iibero arbitrio per peccatum in primo homine infirmato, sed per gratiam Domini rem fidelibus eius redintegrato, & sanato, id ipsum consta tissime & fide plena fatemur, quod sanctissimi Patres auctoritate sacrarum Scripturarum nobis tenendum reliquerunt, quod Africam , quod Arausica synodus professa est, quod beatissimi Pontifices Apostolicae sedis Catholica fide tenuerunt. Sed & de nat ra & gratia in aliam partem nullomodo declinare praesumentes. Ineptas autem quaestiunculas, & aniles pene fabulas, Scotorumque pultes puritati fidei nauseam inferentes, quae periculosis mis& grauissimis temporibus , ad cumulum laborum nostrorum, usque adscissionem charitatis miserabiliter&lachrymabiliter succreverunt, ne mentes Christianae inde corrumpantur, E excidant a simplicitate de castitate fidei, quae est in Christo Iesu, penitus respuimus,&vt fraterna charitas cauendo 1 talibus auditum castiget, Domini Christi amore monemus. Recordetur fraternitas malis mundi grauissimis se urgeti, messe nimia iniquorum, & paleis leuium hominum se durissime sutacari. Haec viniseere ferueat, haec corrigere laboret, & superfluis coetum pie dolentium & gementium non oneret ;Sed potius cert1 & vera fide , quod 1 sanctis Patribus de his & similibus suificienter prosecutiun est, amplectatur.

Reliqui omnes numerora. quia nihil ad rem, Me praetermissi.

VI. DECRETA, SEU CANON ES SYNODI

Ligonensis in Synodo apud Saponarias relecti Haec Decretra Synodica obtulerunt eidem Conuentu i(Tu len cilicet pa . Prouinciarum apud Saponarias de Regibus adsidentibus R E Mio xv s , Aoi LMA Rus: Ellso, & cceteri Coepiscopi eorum qui ante quindecim dies in Andem1tunno Lingonum, cum Rege suo Κarolo congregati confirmauerunt. Tunc primum edita(a R. P. Iac. Sirmondo ex Codice Bibliothecae Vaticanae.

959쪽

xsc Conc. Lingonensis.

CANONES.I. Quod Nouuates vocum omni studio vitanda sint. Quia Doctorein Gentium in fide & veritate fideliter commo nentem,obedienterq; audimus,3 c. I in Synodo Viuentina, C .LII. De Hema Dei praescientia bonorum-malorum. Deum praescire, &praesetiue aeternaliter, & bona, quae boni erant facturari, de mala quae mali sunt gesturi, &e. Vt in nodo Valentina, Can. a. III. Depraedestinatione Dei electam ad vita, est impioru admone. Sed & depraedestinatione Dei placuit, & fideliter placet, iuxta auctoritateva Apostolicam quae dicit, &c.'in nodo mis emina, Can. s. IV. De Redemptione Sangaunis Chri , est de ara. Capitulis euiusdam Scoti. Item, de Redemptione Sanguinis Christi propter nimium errorem qui de hae causa exortus est. Ita ut quidam, &c. usque ad multorum exhaurienda peccata. Porro capitula numero x I x. syllogismis ineptissime ac mendacissime a quodam Scoto conclusa, ubi non argumentum fidei, sed potius commentum perfidiae paret, nulla omnino Philosophiae arte, ut arroganter , quibusdam iactatur, constructum, sed inani fallacia, & deceptione imperitissime eo usum, 1 pio auditu fidelium penitus explodimus, &c. Vt in nodo Valentina, Can. s. V. Qised omnes regenerati a peccaris ablati sint, non tamen omnes salui fiant. Item, firmissimi tenendum credimus , quod omnis multitudo fideliu ex aqua de Spiritu sancto regenerata,&c. Vt in nodo Vat. n. s. m. De gratia S libetro arbitrio. Item, de gratia per quam saluantur credentes, de sine qua rationalis creatura nunquam beate vixit, &c. Vt in nodo Valentina,

DECRETVM EIUSDEM CONCILII

TvLLEN sis AP vD SAPONARIAS, CAN. X. De Capitulis quibusdam ( scilicet suprae scriptis Concilii Lingonensis in Onodo resectis, de quibus inter Episcopos

erat controuersia.

RE L a c T A sunt denique in eadem Synodo quaedam Capitu la,super quibus quorumdam fratrum sensus dissentire probantur. Unde conuenit inter Episcopos, ut Deo uente, pace ac tranquillitate recuperata simul conueniant, & prolatis sanctarum Scripturarum atque Catholicorum Doctorum senterius , quae saniora sunt, concordi vi sistate sequamur.

960쪽

HINC MARIRE MENSIS ARCHIEPISCOPI,

EPISTOLA XXIV.

AD EGILONEM ARCHIEPISCOPUM SENONENSEM

DE GOTTES CHALCO EIUSQUE ASSER sionibus,s de PRI DENTIO Episcopo, t Suggem Pontifici. CHARISSIMO ET FIDELISSIMO MINI plurimam in Christo fatalem. N allis litetis ideo tanta vobis scripsi, ut haberetis

rei ordinem & plenitudinei mac veritatem de his qui fuerunt gesta in Synodo:Qui aDomnus Apostolicus, sicut in vobis directa legetis epistola,cunha quae ibi gesta fuerunt, plena fidelique narratione ad se referri praecepit, & animus vester ad iter subitaneum & difficile occupatus, intendere forte ad cuncta non potuit, licet inde in epistola Synodi lassicienter sit positum, & etiam de aliis quae scribo mihi verbis vobiscum conferre non licuit, quamo sita est metuuntur vi in tisium mamus non veniant, viamandis possit oriri. Post illas autem scriptas, nuntiatum est mihi de Cella nostra,quae vocatur Altum Villare , Monachum nostrum nomine GuNTRER- Tvla aufugisse cum libris, &Vestimetis&Cabulis,& aliis etiam quae furati potuit. Qui saepe pro suis negligentiis regulariter corisceptus fuit. Et quia i aepe GoTTEsCRALCo furtim se coniunxerat, de literas ei dederat, & ab eo acceperat, secundum regulam in rauioribus culpis missus fuit, de dicitur illius peruersa doctrina eprauatus. Et sicut mihi dictum est, quasii sus Gottshalci RG clamauionem vultperferra ad Dommm Apostilicum, Videns qualiter illa aduersum me, quae de istis partibus ad illum veniunt, suum cursum accipiunt. Et audiens quod Domnus Apostolicus domno Rege Κarolo de me scripsit. vi mper me tegere non debet a talibus, nee valet, in prouiderem, ne pro eis tandem aliquanes iacvrram, qua nen opto: Et ipse frater,dc alii licenter quae vo-

Nota in

SEARCH

MENU NAVIGATION