장음표시 사용
111쪽
ville de l'Empire Roma in . . . . Sapri maute consiste seu lument avoirta prerogative d'honneur, c'est-; dire , a recevoir en premicr Iesmemes honneurs que les autres Evequus dans une pars lite cgalite.
L Eveque de Rome est un Eve que particulier, aussi bien que tota tautre, Se tin'a aucune jurisdiction, ait cune superiori id ni de Droit divin. ni de Droit ecclesiastique, aim desiis des autres EVeques. VI.
qu'ici au si et de I Eveque de Rome .... ciue se primaute , que sasuperiori te , que sa iurisdiction suries autres Eveques cst une pure fa-ble : & que les Canons qui hornentia jurisdietion des autres Evdquesbornent egalement la sienne ; dcue , selon tes memes Canons , iloit rensermerses ordres, ses Bulles , ses Decreis , S c. dans les limites de son Diocete , & ne pas
xite fur ses Confieres , non plusque fur les Eglites particulieres.
ques , fur les Eglites particulieres de sur I'Estis e meme univers Ile
Ioni des citirpations tre criminet les.
VIII. Concluons , I'. que les Perea
Imperii Romanἱ Capitis . . . primatas ejus in eo es tantiam ut habeat Proer gativam honoris , id es, ut accipiat primari3 esdem honores quos coeteri
Episcopus Romanus es articularis Episcopus , sedit quivis alius a Onullum habet jurisdictionem , nullam superioritatem , neque Iure divino , neque Iure ecclesiasico , Iuper alios Episcopos.
rioritas , utis jurbaιctio in alios Episcopos , est mecum commentum O quod Canones qui limitant jurisdi tionem aliorum Disscoportim , limitant pariter ejus aticioritatem) : O
quo ecundum mydem Canones debet continere Da mandiata , suas Bullas, Da Decreta inera limites Itiae Diaece Bos , O non conari exercete Itiam a ctoritatem in Dos Collegas nec in E cusas particuliares.
Sequitur adhuc, quod primarus quo I uitur , non es primatus jurfrictionis .... sed tantum Primalus honoris . . . Sequitur etiam quod omnis potesas O auctoritas quam habes nunc in Episcopos , in Ecclesias par ιieulares O in Ecclesiam etiam unia veryalem esse Uurpationes supti
Concliadamus , 1'. quod Patres
112쪽
B'ont pas cru que l'Eveque de Ro- me exit la prima ute de Droit divin. Σ'. Que par te nom de prim aure ,
Togative d'honneur, qu'iis ne luioni donne e qu'en consideration dela ville de Rome , stulement de lamantere qu iis ont donne la meme Prerogative d 'honneur a l'Eudque de Constantino ple , par la mUmeraison , cycst-ό-dire , parce queConstantinopic eloit ausii une Ville Imperiale . une Ville regnante; Soti it resulte une consequence ne cessa ire , Ravoir , que ii par ma, heur Rome & Constantino ple Ve-
nolent a peri r par quelque dosas
ire, ou a et re emportees nar i he- non erediderint Episcopum Roman timhabere primatum Itire divino. χ'. Quod per nomen primatus non infellexerint nisi prarogativam honoris , quam ei non conces erunt nisi tantum in virbis Roma respectum , eodem modo quo concesserunt eamdem Prar gativam honoras Episcopo Confantiano litans , eadem ratione , id est, tu Consantinopolis erat etiam urbs Imperialis , urbs Regnatrix. Unde colluitur conseqaxentia necessaria ,silices , quod si infeliciter Roma OConstantinopolis perirent aliquo infesto Ofu , aut hoeresi abriperetur , nullus amplius esset Di opus in E etesia, cui praerogativa honoris deseseretur , juxta antiquas Constitutiones.
Has propositiones damnat sancta Synodus, tanquam falsas, schismaticas , verbo Dei ac const ii traditionis doctrinae adversas, erroneas, & etiam haereticas; eo quod, doceant, San tum Petrum , ejusque Successores , a Christo Domino nostro primatum honoris & ecclesiasticae auctoritatis non accepisse. Diqiliaco by Corale
113쪽
De res onio. SS. Patrum , ac de Ecclesia disperse auctoritate.
elesiae Metropolitana: Ultraiectensis Decanus, votum primae Congregationis exponens, dixit:
REVERENDISSIMI PATRES , AC VIGILANTISSIMI PASTORES. ΙΝ tanta errorum , sophismatum , atque ultra modum critices ebullitione, quibus scatet liber cui titulus : Precis Tun acti de denoneiationsolemnelle, Oe. praetermittere non possumus quod denuntiator docet circa Patrum testimonia, Eccles aeque, clim dispersa est, auctoritat cm. Cum inficiari non possit, SS. Doctorum testimonio , atque perpetuo universalis Ecclesiae documento sundatum ac constitutum Summi Pontificis Iure divino primatum , perdito conatur gravissimum ac perincommodum tantae auctoritatis pondus exci terc. Docet enim quod etiamsi omnes simul Patres tenerent, sancto Pereo Iure divino eone usum I.isse primatum, quantacumque illis debita sit reverentia , non inde sequeretur, ex his avictoritatibus simul conjunctis articulum fidei, id es, definitionem do maticam universutis Ecclesiae posse eonstitui , cui sub damnationis arterna paenώ adhaerendum esset. Nam , ut addit, Ecclesia non pronuntias ac flatuit, nis congregata , pensato prius, non solum an Patres unanimiter sentiant, sed etiam , ut ait cincilium generale quintum , an eorum sententia consentanea sis eum Scriptura sacra , praeedentiumque Conciliorum gener
lium salutis. Atqui Ecclesia congregata nihil unquam flatuit de primatu ac superioritate sani Petri, ejusque Sucessorum. Ergo non danda es tanquam articulus fidei, de quo dubituri non licear, sententia quae declaras S. Pereum , ejusque Successores, Iura disino , ae etiam Iure ecclesiastico , habere primatum, aliisque Episcopissuperiores esse. P. 82. Denuntiator, clim non omnino dedidicerit doctrinam quam in Catholica hausit Ecclesia , plane intellexit quantum haec Verba, omnes mutPatres , non sollim Theologos, sed simplices ctiam Fideles possint o fendere. Monet igitur, versus denuntiationis siue finem , pro his verbis
lugendum csse : multi Patres, ingens Patrum numerus. Verum haec Ve
114쪽
borum emendatio seu mitigatio, non mῖntas in sanctos Doctores injuriosa , exhibet potius hominem perplexum & irrctitUm , qui ni Theologum qui ad meliorem frugem se recipit, Ecclcsiae doctrinam , unde exciderat, sircere dc humiliter prositetur. Unanimis Patrum consensus , circa quaestiones quae ad fidom Sc mores pertinent , habitus omni aetate suit tanquam Catholicae Doctrinae certum testimonium. Quod spectat ad doma , ad caiionem O mores , inquit Illi istrissimus Possuetus , quando Patres unanimiter sentiunt, sola
eorum unanimitas , qua certitudinis O evidentia es argumentum, suprema
lex est non minus antiqua quam es las Ecclesia 1 . Sed ut exploratum sit nobis de hac unanimitate , necesse non est, juxta docti stimum Praes lem , ut nominatim in testimonium adhibeatur maximus sanctorum Patrum numerus. Huius sententiae S. Augustini o Vindemia Lirinensis meminissest es, nempe , quod eὰm eiu em fidei essent omnes SS. Patres , qui plures audit, omnes audit χ . Quods aliqui ιnter eos, pergit Auctor illustri L smus , seorsum ab aliιs se erint , cui sentetulam Dam aliis verbis feri eritu, erinanita est eorum opinio , nec in partem venis Ecclesiae traditionis ream enim non a traditione acci perant, non in fonte traditionis Linferant 3 .
Probandum igitur esset illi qui circa quandam dogmaticam quaestionem de unanimi SS Doctorum sententia minime conveniret , Patres in eo dogmate discrepasse, continuamque suisse eorum discrepantiam, tacente Ecclesia, sive congregata , sive dispersa. Quod certe locum non habet in quaestione de Summi Pontificis primatu iure divino. Unanimis enim semper fuit de hac re Patrum consensus , quemadmodin coram lancia Synodo jam sutilis expositum cst. Sed neque plus unanimem Patrum quam privatam quorumdam auctoritatem reveretur Denuntiator. Nam modo asserit dubitari posse de doctrina quae ab Ecclesia universali non est definita ; modo nihil ab
3 Perex soni unanimes, leur seu te unanim ite , qui eis lapreuve de l. certitude de dex, l 'εὐidenc . eii une lixi seu vera ine auis ancienne que t Eglite M. Tom. a. p. 4 4. 2 Boisfiet is il n cst pas necessat re de citer toui oura un grand nombre de Peres: m ii suiuit de se iotivum e de cet te maxime de S. Augustin & de Vincent de Leritas , m que comme iis ero ent tous d'une me ine sol, qui en entend quelque ,-uns les entend
ri tire de Ia racine ia. TOm. A. P. I a I.
115쪽
Ecclesia definitum pronuntiari, nisi clim cst in Concilium congregata. Nonne dicere cst pleno ore, dubitari posse de unanimi Patrum doctrina , quando nondum cst ab Ecclesia definita in Concilio cocumenico; proindeque hanc, quantumvis unanimem , non esse regulam certam ante Ecelesar congrcgatae definitionem. Admissa igitur verborum Denuntiatoris supra dicta emendatione , etiamsi ad pauciores Patres ab aliis disientientcs reduceretur, eadem semper remanet rius doctrinae perversias. Protritus gravissimo SS. Doctorum auctoritatis pondere, e rum tentat testimonium eleVare e sed frustra. Patrum Doctrina semper erit Ecclesiae Doctrina . Denuntiator vero , dum fideles ejusdem doctrinae testes ejurat, se sanctis Doctoribus adversari testificatur, prorsusque
omnium novatorum morem aemulatur.
Neque his profanis novitatibus continetur Denuntiatoris temeritas :ultra procedit. Non satis et , SS. Patrum testimonia recusare, Ecclesiae etiam auctoritatem attenuare conatur. Plus dico , inquit i , etiamsi ab omnibus in Ecclesia dispersa generatim quadam teneretur sententia, nullo per multa saecula reclamante, non ideo diei possit hane sententiam definitum
se ab Ecclesia universati. Ecclesia enim, cuin dispersa est , nullam facit
definitionem domaticam ; exequendum curar tantum quod i amet satuit congregata. Nihil. enim paruit nis in Concilio generali. Expendantur Denuntiatoris Verba ; & ut pateat Venenum , conserantur cum eo quod supra dixit. Non hic enim loquitur de opinione quae discrepat inter Catholicos , verum de sententia quam absque ulla reclamatione sequuntur omnes. Non de simplici conclusione theologica quae adoptatur in Scholis, neque de pia quadam sententia , quae qui dem non sine scandalo & temeritate impugnari potest, cui tamen inhaerendum tamquam fidei articulo non praecipit Ecclesia ; sed agit de doctrina qualis est Summi Pontificis primatus , nempe de doctrina quam omnes Ecclesiae Pastores praedicant tamquam dogma quod ad revelationem pertinet, quod in Scriptura continetur, quodque omni aetate creditum ad nos usque perpetua traditione transsatum est. Si cuique homini privato de tali doctrina dubitare liceat, eo quod nihil de cain Concilio generali definitum fuerit ab Ecclesia , quam lata novatoribus patefit janua, ut impune sanctissimae nostrae Religionis certissimas veritates impugnenti Frustra omnes Ecclesiae Pastores, cum dispersi
116쪽
sunt, hoc aut illud dogma unanimi voce praedicabunt tamquam ad revelationem spectans ; si forte cuidam temerario & audaci displiceat, illud quidem habebit tamquam opinionem ab omnibus receptam , de qua tamen dubitari potest , quia nulla fuit ab Ecclesia congregata iacta definitio de ea doctrina a nemine unquam impugnata. Quis audiat haec, nec perhorrescat λ Ante primi Concilii Nicaeni tempora nullum extabat de ullo dogmate ab Ecclesia congregata latum Decretum. Poterat ergo, ex Denuntiatoris principiis , quilibet homo catholicus omnia catholica dogmata in dubium revocare absque salutis aeternae detrimento. Poterat etiam post Concilium haberi tamquam obscurum & obnubilatum quodcumque in co definitum non fuerat. Idem de omnibus Conciliis oecumenicis dicendum erit, Sc fides pro objecto tantio habebit pauca numero dogmata ; nam Denuntiator non alia
agnoscit Concilia generalia , nisi ea quibus adsuere Graeci , septem videlicet prima Concilia i . Unde necessario inferre debet, alia dogmata , quaecumque definita sunt in posterioribus Conciliis , quae prooecumenicis habet oecidentalis Ecclesia, 8c speciatim in Concilio Tria
dentino, non esse fidei dogmata quibus sub damnationis poena adhaerere debeamus. Ingenia, quale est nostri Denuntiatoris, Oecunda s phismatibus , multa etiam objicienda reperient contra Conciliorum oecumenicitatem quae ipse indubitanter pro generalibus habet. Ea tantum agnoscent quae contra suos errores nihil decreverint. Quasi praedae
erunt omnia catholica dogmata . nec erit amplius, quae semper fuit, regula credendorum, unanimis Pastorum , sive congregatorum , sive
dispersorum consensus , sed cuiusque privati hominis arbitrium. Quam procaciter insectantur Denuntiatoris horrenda principia Ecclesiae infallibilitatem l Iesus-Christus', priusquam ascenderet in coelum, dixit Apostolis , & in eorum persona omnium saeculorum Pastoribus , suturum se cum cis docentibus & baptisantibus usque ad consummasi nem Deuti 1 . Quibus verbis communis fides est immutabiliter promissam esse Ecclesiae infallibilem auctoritatem in omnibus quae populo fideli ab Ordine Pastorum universali credenda proponuntur circa fidem& mores , sive per modum instructionis , sive per modum desinitionis.
i Notis. Septem tantum Concilia generalia , in quibus Graeci adsuerint, admittit
117쪽
9o Sed si verum sit Denuntiatoris sistema, quorsum cvadit illud Christi promissiim λ Certe nullum aliud habet objectum praeter id quod Ecclesia in Concilio generali congregata definiendo credendum proponit. Cumque non nesciat raro in Ecclesia Concilia oecumenica convocari, atque
in his tantum causs ubi desinienda sunt quaedam dogmata , quae a no-Vatoribus impugnantur , cui dens est a Deni intiatore non haberi Ecclesiam infallibilem, clim ea docet de quibus nihil unquam in Concilioeoecii metrico statimnia fuit, quantumvis unanimis si in docendo Pastorum consensus. Re quidem vera , si Dc nuntiatori fides adhibcatur , risitari legitime potest de doctrina unanimitor acceptu & praedicata, quae nunquam in Concilio generali desinita cct. Quomodo autcm fieri potest ut in fallibile habeatur documentum de cujus veritate legitime dubitari potest λ tale documentum incertum cst, si de eo possi dubia rari. Proinde potest esse fallii in sicut potest c se verum. At si salsum est ;crgo poterit error universaliter Sc absque ulla reclamatione in Ecclesia praedicari, tanquam veritas quae ad revelationem si ectat. Non soluin illud supponit Denuntiator , sed etiam satis aperte dicit quoties de Summi Pontificis primatu agit. Proinde Ecclesiae dispersae, cum ea docet quae in Conciliis cocum unicis minimc definita sunt, infallibilitatem
Praeterea, quo pacto Ecclesia congregata definire posset hanc vel illam doctrinam, universaliter in Ecclesia edoctam, in credito sibi Caatholicorum dogmatum doposito contineri, si ante definitionem talis doctrina incerta maneret ac dubia. Tunc certe, clim non posset, juxta Denuntiatoris sistema , definitionem suam instituere tum sacrarum Scripturarum atque apostolicarum traditionum doctrina quae non prius fuisset in Concilio generali definita , tum actitati omnium Ecclesiarum consensu , non ei suis cerct promisit ni Spiritus Sancti adjutorium , ut veram doctrinam sacris in sontibus contentam discerneret, imo opus esset ei nova revelatione circa dogma quod desiniendum vellet. Stehallucinantur, sc deerrant omnes qui sanctas ac immutabiles deserunt traditionis regulas. Fabricantes sibi anica inaudita & Patrihus nostris incognita principia , ex quibus falsas cruunt opiniones , ex alio in alium errorem se dant praecipites. Denique, unde novit Denuntiator Ecclesam dispersam nunquam judicare, nunquam pronuntiare, nunquam definire quaestiones quae ad
118쪽
sdem & mores spectant λ Quem ex sanctis Patribus auctorem habet λQuem Seriptorem Ecclesiasticuna sequitur λ Docet S. Augustinus complures fuisse haereses, quae in tota Ecclesia damnatae sunt non conuo eato Concilio generali. Imo , juxta sanctum Doctorem , rarum est inebdere causas , pro quibus dirimendis necesse sit univcrsi orbis congregari
Pastores i P. Prorsus rem ita esse sbi facile persit adebit qui non solum trium priorum saeculorum , ubi haud facile Concilia generalia indici poterant, sed etiam omnium posteriorum artatum historica monumenta pervolvet. In hoc deceptus est Denuntiator , quod falso existimavit, clim sit generale Concilium Supremum totius Ecclesiae Trib nal , nihil unquam eam statuere, nihil pronuntiare, nisi clim in unum est congregata. Sed potestne eum latere , Synodum generalem non esse Tribunal ordinarium , omnes plerumque Episcopos nonnisi urgente necessitate convocari; non esse huic necessitati locum nisi clim Pastores inter se discrepant, aut clim non facild manifestari potest communis illorum consensus ; denique , clim habita quarumdam circumstantiarum ratione, res postulat ut congregentur λ In Ecclesia suboritur error. Pri-mlim a Sede Apostolica damnatur, vel in Concilio particulari in ea regione habito ubi natus est error. Coeterae omnes a sientiuntur Ecclesiae. Tunc vere dici potest Ecclesiam universalem , quamvis dispersam, ait toritate non minus infallitati quam ctim in unum congregatur, pronuntiasse.
Non desunt exempla , imo vero permulta reserri Possunt, quae probant in hunc modum ab Ecclesia etiam dispersa, latas fuisse dogmaticas definitiones. Unum proserre sufiiciat, damnationem scilicet haeresis Pelagianae. Summi Pontifices contra hanc haeresim jam antea in Afri d& in Oriente damnatam pronuntiant; huic judicio coeterae subscribunt - Ecclesiae. factant querelas Pelagiani ; judicium aiunt osse tantum pro visorium quod resormari potest; indici postulant generale Concilium. Quid ad haec S. Augustinus, qui vere dici potest totius hujus negotsi caput & mens λ Si in ca , in qua Denuntiator , sitisset opinione, nublum , Ecclesia non congregata , latum fuisse judicium confessus suisset. E contrario contendit hac in caiisa non fuisse necessariam Concilii occumenici convocationem. Et ratio est, ex Sancto Doctore, quod per uiam i S. August. L 4. ad Bonis. c. I a.
119쪽
9χnimem Pastorum, etiam dispersorum, consensionem irrevocabiliter prolatum suerat judicium : ac proinde causa finita i . Item Semipelagianorum errores. Quamvis invictis S. Augustini scriptis protriti, adhuc in Galliis spirabant. An ideo contra eos indici ne cesse ih generale Concilium λ Id ne ullus quidem cogitavit λ Complures Episcopi Arausicae ad Templi consecrationem congregati , doctrinae capita adversiis eorum haeresim statuerunt. Hujus Concilii Decretis, ab Apostolica Sede confirmatis, omnes aliae Ecclesiae adhaeserunt. Proinde eandem hactenus auctoritatem obtinuere ac si ab Eccles in Concilio cecumenico congrcgata lata filissent. Et revera , omnes verae
definitionis caracteres habent haec Ecclesiae dispersae judicia. Dogmati- eum Summi Pontificis sive Concilii particularis Decretum libere omnes Ecclesarum Pastores recipiunt, ubi in his Scripturarum ac Traditionis doctrinam sitis in Ecclesiis fideliter conservatam agnoverint. Non solum circa Decreti verba, sed etiam circa sensum quom verba continent, ipsi inter se unanimiter c gruunt. Quid requiritur amplius ut tale Decretum habeatur tamquam Ecclesiae definitio λ Ctim Epistola S. Leonis ad Flavianum exhibita suit Patribus in Concilio Calced nensi congrcgatis, in ea omnes Episcopi agnoverunt fidem Petri. Si
dogmatica haec Epistola posito quod nullum potuisset haberi Conc, tum misset ad omnes Episcopos dispersos privatim missa, eamque cum illa perfecta concordia quam S. Leo appellat universa fraternitatis irrefractabilem assensum χ) recepissent, quodnam discrimen apparuisi set nisi in forma judicandi λ Concilii quidem des nitio splendidi iis aesolemnius lata fuit; verum quis dubitet futurum fuisse ut judicium Pastorum, etiam dispersorum , habuisset quidquid Eecles ae definitioni proprium est ac essentiale Unde doctissimus Bossuetus ait : Etiamsintilium haberetur Concilium consensus Ecessa , etiam non eo
gregulae , certissima esset regula. Inficiari nemo potest, susscienter, nullo indicto Concilio onerati, damnatos fuisse Novatianum, Paulum Samosatem fem , Manichaeos , Pelagianos , innumeras ue alias Sectas. Ergo, addit Laudatus Episcopus , simili modo damnari poterit omnis hi reticus , quia eunque sis , O in Ela condemnatione erit Ecelsa infallibilis , quando- -
120쪽
quidem unan mis ejus consensus eradendorum erit regula I . Et ne quis existimet hac nostra Sentcntia generalium Conciliorum auctoritatem clevari, absit ut velimus vel minimo quidem digito confiigium intercludere ad Tribunal tam antiquum, tam utile , tamque in quibusdam causis Ecclesiae necessarium. Sed ne praetereamus limites
a Patribus nostris hae in re positos , distinguimus cum S. Augustino obscuris as quaesiones 1 quae opportune dirimi non possunt, nisi
per consensum Ecclesiae in Concilium congregatae , ab erroribus palam communi doctrinae adversantibus quos vocat apertam perniciem 3 r. Iuxta sapientissimum Doctorem convocanda sunt Concilia generalia , ctim resolvendae uini primi generis quaestiones. Sin minus perlongum esset quaenam sit vera doctrina discernere. Contra Vero ubi sermonem simul conserunt convocati Pastores , ultro citroque datis & acccptis consiliis, facilitis possunt obscura illustrare, Patrum testimonia scrutari , traditionis volvere monumenta, doctrinam quam sua cujusque tenet Ecclesia comparare ; ita cunctis sine acerbitate dispositis, Veritas prilis tenebris involuta illustratur. Quandoque etiam , clim communi doctrinae palam adversatur error , convocatur generale Concilium , non quia causa absolute postulat convocari ut error damnetur &dogma definiatur, sed ut essicafius & solemnius coerceantur haeretici quidam qui, cum praepotentes sint, facile possunt commovere Populum & Ecclesiam perturbare : seu ut eonfirmentur animi Fidelium ne Haereticorum vi abducantur , aut subdolis artibus decipiantur ; seu denique , ut Verbis D. Leonis utamur , ne quid ultra remaneat vel in fide dubium, vel in earitale divisum 4 . Clim vcro per opinionem a catholica fide aperte alienam levibus tantum motibus agitatur Ecclesia , errorque a paucis defenditur qui, admota oculis VeritatiS luce, eam pertinaciter repellunt & in sole caligant; tunc , juxta SS. Patres, nulla est
m stile , meme sans eire assemblee, serviroit de regie certaine. On ne Peut nier queis ians que toute i' lite lut assemblue , elle Uait iussitamment condamne Novati en .m Paul de Samosate . les Manicheens, les Pelagiens, S une infinite d'autres Sectes. ω Aut si quelque Secte qui , eleve , on la pourra iovi urs condamner comme ori a latiis celle,-la.... Et rEglile sera intaillible dans cetis condam nation, puitque son comis sente ment servira de regie. α S. August. l. a. de Baptisin. c. q. n. s.
3 S. Aug. l. 4. ad Bonii. c. I 2. S. Leo Epist. ad Theod. Aug. tom. 4. Concit. P. 43.