장음표시 사용
131쪽
Io i I. La prosession de sol de Pie IV est Dite ait mepris des Reglemcns des Conciles les plus saeres ; & out recela , cile renserme des iniquitus palpable S. III. Ie denonoe nommement Ia Bulle Injunctum nobis , dii 9 Decembrea 364, par laquelle Pie IV ordon nea totis les pasteurs d'exiger d'une
multitude de personnes de tout etat& de tolite condition , mais sur-tout de celix qui aspirent aux grandes dignites qui soni dans l'Eglise , Ia Profession de Foi qu'il a Dite , &
It y a plus. C 'est que ce Ponti se, plus fin & plus ruse en ceci que sesPreducesseurs , a troiive te secret& te moycn , solis pretexte d une profession de sti, de se seire preter par tout Punivers, sans alicune ru- clamation , te serment de fidelite. I I.
Fidei profusio Pii II cola est in
contemptum Decretorum sic tib o-rum Conciliorum ; O praeterea includis iniquitates evidentes.
III. Nominarim denuntio Bullam Injunctum nobis , 9 Decembris anni 156 , qua Pius IV praecipit omniabus Pastoribus , ut exigant a multi
tudine personarum omnium ordiniam
O condisionum , sed praesertim ab omnibus aspirantibus ad magnas dignitates qua sunt in Ecclesia , Professionem fidei quam feeie O inseruit in hae MIM ; O tit jurent terribi- biliori sacramento , non secum fe eredere dogmata, doctrinam, Oe. Ecet Iia Catholicae , sed etiam credere illa perfecta, absque ulla dubitatione , an Getate O hastatione. IV. Plus est. Hie Pontifex, assutior Oealliator quam sui P decessores, in venit artem O modum e tendi, ut, subfrii professonis praetextu, a toto orbe , absque ulla reclamatione, Pras ιιιur illi fidelitatis sacramentiam.
Has propositiones damnat sancta Synodus, tanquam falsas, scandalosas , errori faventes , calumniosas , in Summos Pontifices & in ipsam Ecclesiam injuriosas.
132쪽
D. FRANCISCUS MEGANC Κ, amplissimus Eccle
siae Metropolitante Ultrajectensis Decanus, votum primae Comgregationis exponens, dixit: REVERENDIssIMI PATRES , AC VIGILANTISSIMI PASTORE s.
Pos ToυΑΜ , adversante Traditionis auctoritate, asseruit Demin tiator, nullam Episcopo Romano supra caeteros Prasutis juri ictionem tribuendam esse, nullum jure divino aut ecclesiastico superioritatem , sed omnem quo fruitur Amplicis honoris primarum, ex humano jure docendere i ;Episcopos deinde dignitate dejicit. Etenim contcndit Episcopatum inpia tutionis divina non esse; Christum , dum Sacerdotium in silueret, nullum in. ter eos quibus dignitatis illius ampliturinem daret, disrimen posuisse , adeo ut ex eo Disopi O Presbiteri omnes O singuli Sacerdotii plenitudinem integram , solidam , totam O prorsus individuam possιdeant, ae proinde nihil si quo supra Presbiteros emineant Episcopi , cum his illi pares sint, ex omni respectu O juxta divinam iliorum institutionem χ .
Inter veteres Theologos , nonnulli docuerunt Episcoporum consecrationem non ordinem esse , nec Sacramentum ab eo distinetium quod Presbiteri diim ordinantur accipiunt. Attamen subjungebant consecrationem illam caracteris presbiteratiis extensionem quandam dine , aut ei saltem cui datur , Sacramentale aliquid quod sit pars Sacramenti, & auctoritatem presbiterati superiorem ad Ecclesiae regimen conserre equod si eam opinionem modeste , nec confidenter Denuntiator proposuisset, non eum dignum arbitraremur quem censbria nota inurer mus. Verum , ut temerarius est , & aperta fronte Ecclesiae doctrinam contemnit, errorem Aerii renovare non pertimescit, qui in omnibus Episcopos Presbiteris exequabat, cujus haeresis in poenam , anathematisti Precisaeun a te de denonclation solemnelle, &e. p. 3I. 33. 92. a Ibid. p. IAI. 148. 149.
133쪽
Io6sulmine pereustum quarto saeculo fuisse in Oriente pariter 8c Oecidente si , accepimus. Unde ipsa luce clarius patet, tunc temporis Episi coponim superioritatem , non pro nuda tantum haberi juris ecclesiasitici disciplina, sed esse revera instar dogmatis a quo nemini liceret recedere , quin in errorem impingeret. Quod si in novi Testamenti paginis nonnulla occurrunt ex quibus inserri posse videatur Episcopi nomen Presbiteris & Episcopis promiscue a sacris Scriptoribus dari, non ideo tamen varios hierarchiae ordines in Scripturis confundi, recte ecclesiastici Doctores x obse Varunt. Imo aperte eo etiam loci videre est , quosdam Ecclesiis Apostoloriun cura fundatis praesidentes quibus Presbiteri ordinentur &
bus obeundis , ac in regenda Ecclesia auxiliatrices manus primis Pasitoribus porrigant: at inter multa jura , multa insignia quae his Summis Sacerdotibus tribuunt Codices Sacri, illud praesertim , ut sint Presbiterorum iudices , commemorant; quod sane insignem praestantiam
Verum etiamsi dubitare Denisntiator potuisset , si ordinationem hanc de qua agitur certo in Scriptura designari, quid non decuisset virum in Ecclesiae catholicae gremio educatum, traditionem adire , ejusque in fontibus rimari, quis verus seret saerorum Codicii m sensus , quam ipse amplem deberet in re gravissima sententiam λ A primo jam Ecclesiae saeculo distinctiis occurrit Episcoporum , Presbiterorum &Diaconorum ordo 6 . Qui tunc degebant Patres, cum Apostolis pars magna conversati, ii omnes cujuslbet Ecclesiae particularis Pontificem exhibent, quasi eminentiore dignitate & auctoritate indutum, quasi quid Presbitero prasantiὰs . Audiamus fideles illos Traditionis Apositolicae testes: quid jam est Episcopus λ Summus, inquiunt, Sacerdos 8 r
4 Tit. I. I 3. Aα 6. a.& seq. I. Tim. 3. I I. Tim. s. I9. 6ὶ S. Clemens Rom. Epist. I. ad Cor. &e. S. Ignat. Martyr Epist. ad Philadelph. n. 9. Boni sunt Secerdotes, praestantius autem Quid est Summus Pontifex.
134쪽
Princeps Senatus Ereti stiei i , Praesidens α , Dux , D ains . Terrenus Deus ' 3 . Quid ejiis dignitas λ Prima dignitas , primaria
Sedes , Principatus , culmen O apex Sacerdotii 6 . Cum eo quidem in sacri Ministerii partem Presbiteri veniunt, sed Pontificatus apicem non habent r feeundi tantum O inferiores sunt Saeerdotes 8 , fecunda ipsis in Eeele eoneeditur Sedes 9 , fecundus in Ecelsastico ordine gradus Io . Unde non universae solum Plebi imperat Episcopus , sed Gero praees ii r non solum pro omni Ecetisia reddet rationem ΙΣ , quia conereditus es ei Populus Domini I3 ; sed cunctis insuper praesidet mo talibus Sacerdotibus , cunctis Doctoribus , qtii omnes pariter subjecti sunt ipsi 14 . Ideoque Presbiteri O Diaconi nihil peragere debent absquefententia O voluntate Episcopi, cujus potestate omnia per eos dispensantur i , nullum sine Episcopi auctoritate I 6 munus eXercere. Ea videbatur Episcopi dignitas & praestantia in proxima Apostolis aetate. Nedum pro meris humana haberetur constitutione, quod Denuntiatori placet, eam contra a D. o Patre ordinatam I7 , ex Christi sententia O voluntate constitutam i 8 , divina lege fundatam 19 suis ledocent expressis verbis sancti Doctores. Addunt fidelissimi Traditionis testes, Episcoporum superioritatem auctoritate qua pollebat Aaron in Presbiteros & Levitas adumbratam
i orirenes l. 3. eont. Cels. S. Hilar. I. 8. de Trin. n I. S. Basil. Epist. 62. S. Opistat. l. I. S. Hieron. ad cap. 62. Isaiae. α Constit. Apost. l. 2. C. 26. 3 Ibid. l. a. e. 26. ' Id est qui Uices Dei gerit in terris.
S. Greg. Nati orat. χo. in laud. Basil. 6 Idem Epist. 23. S. Basil. Epist. Io. ad Greg. theol. S. Optat. l. I. S. Innocent. I. Epist. ad Decent. S. Greg. Magnus l. 4. in I. Reg. C. 6. S. Innocent. I. Episti ad Decent. S. Isidor. l. 7. etymol. c. I 2. 8 S. Innoe. ibid. S. I ieton. Epist. et . ad Eustoch. 6c in Ezech. e. 4s.l 9 S. Greg. Nat. Carm. de vita sua. Io S. Hier. in Ier. c. I 3. S. Cyrillus Alex. l. I 3. de adorat. in spir. & ver. S. Opistat. l. I. S. Leo Epist. 84. ad Anast. e. 4. S. Isidor. l. a. de div. Off. c. 7. Bede, &c. 11 Constit. Apost. c. 26.
135쪽
fuisse i : quae quidem auctoritas profecto a divina lege dcscendebat.
Denique testantur eam esse simillimam auctoritati quam Christus concessit Apostolis , quibus succedunt Episcopi, in 7o Discipulos qui fommam O Aunum Presbiterorum exhibebant Σ . Unde certissimis innixus testimoniis apprime tradebat, saeculo praeterito, Reverendissimus Rovcnius, Ultrajectensis Antistes , catholicam Ecclesiam semper docuisse Episcopos , jure divino , Probiteris majores esse, non solum potestate ordi
nis , sed etiam jurisdictionis 3 .
Quicumque paulo attentius intuebitur quem in sormanda Ecclesia ordinem Deus secutus fuerit , huic facile patebit ordinem illum, sublata inter Pastores subordinatione , stare nullo modo posse. In Christi regno omnia ad unitatem vergunt Sc pertinent. Una mens, ejusdem fidei prosessione; unum cor, ejusdem caritatis vinculo ; una ad salutem via, eorumdem Sacramentorum Communione ; unum denique ministerium, ut in fideles populos omnia haec commoda a Pastorum quibus parent concentu deriventur. Iam vero nisi in privata quaque Ecclesia Pastor quidam adesset praecipuus, cui caeteri ejusdem Ecclesiae Pastores obsequerentur ; nisi in universali Caput emineret visibile , in quo velut unitatis centro singulae coalescurent Ecclesiae : sane elim ex naturali hominum cupiditate , ad summam quisque libertatem ambiti sus assurgat, timendum prorsus soret, ne , dissolii ta brevi unitate, tot in Ecclesia exurgerent schismata , quot Sacerdotes . Vertim eheu l quorsum spectant Denuntiatoris sentcntiae λ Si, ut contendit, pares sint Episcopis Presbiteri, ex omni respecta, & juxta divinam institutionem , si in ordinatione integram , solidam, totam, ac Prorsus individuam Sacerdotii plenitudinem recipiunt; quid inde λ Ergo in exercendis muneribus , ab Episcopis nullo modo pendebunt; ergo non Ium , contra Conciliorum dispositionem, Confirmationis Sacramentum, ut Ministri ordinarii, conserre poterunt , imo & Presbiteros alios ordinare ; quod quidem postremum eius momenti est , ut mirum si Dc- nuntiatorem tanta atrocitate perculsum non horruisse. Ut enim ejus fidem requiramus, qui poterat ignorare Piid quarto iaculo contigerit;
α S. Irenaeus l. 3. e. 3. Bede , M.t 3 Rouenius i. i. Reipubl. Christianae de ossic. Episcopi e. D. n. 3. S. Hieron, Dial. adv. Lucifer.
136쪽
Io9ut in Aerium cadem ac ille nunc propugnantem , tota protinus in sum uxorit Ecclesia ; ut ejus argumenta retudcrit illo veluti dogmate ab omnibus recepto , Episcopos a Christo specialiter constitutos fuisse , ad opnendos Patres , negataque Presbiteris eadem potestate , ab sesis filios duntaxat Erelesie re flerationis lotione produci, nullumque eos habere jus manuum imponendarum ad creandum Presbitenum 1 . Re quidem Vera , cum sacrosanctium offerunt Presbiteri IIostiae salutaris Sacrificium , munus in Religione augustissimum exercent ; sed in hoc etiam magis ac magis elucet Episcoporum potestas & praestantia, quod augustum illud Mysterium offerre non sol im possunt, sed & eos Consecrare qui adorandam victimam immolant. Quod discrimen, ut praecipuum est, ita semper Presbiteros inter & Episcopos ab iis etiam Patribus positum est, qui Presbiterorum ordinem fusiori laude extulerunt a . Unde in Ecclesiasticis Annalibus videre est factas a quibusdam Presbiteris ordinationes , non pro illicitis tantum habitas fuisse , sed pro debilibus ac nullis ; eo solo quod qui cas secerant, faciendi carerent
O lugendam Denuntiatoris coecitatem l Non modo non summa qua deberet veneratione uberem agnoscit auctoritatum copiam , quam Traditionis monumenta offerunt, vertim e contrario huic uni incumbit ut earum lucem hebetet, si possit , oppositis paucissimorum quorumdam veterum textibus, obscuris sanh , & quos ex prae concepta opinione interpretatur. Etiamsi hac in re Auctor quidam ecclesiasticus a communis doctrinae tramite recessisset, quid ea privata auctoritas , ut inde frangi possit conspirans sacrorum Doctorum consensus λ Nullam autem inter Patres dissensionis umbram admittimus ; nullam & ipse Denuntiator admisisset, si textuum quos opponit intellectum a catholicis mutuatus esset Auctoribus, non a recentiorum aetatum heterodoxis. Sed omissa illa controversia , ea est Concilii Tridentini deciso, ut fluctuantem animum sola sistere debuisset. Expressis quippe verbis declarat sancta Synodus, in Eccles a Casholica esse hierarchiam divina ordinariona institu- iὶ S. Epiph. haer. 7s. n. 4. a S. Hier. Epist. 8 s. ad Evagri S. Chrysost. hom. r. in Epist. ad Philipp. N
137쪽
tam, qua constat ex sescopis, Presbiuris o Ministris ; Ze etiam anatheamatis fulmine percutit eos qui hoc dogma rejicientes, contendent Epis copos non esse Presbiteris superiores , vel non habere potestatem eonfirmandi Ooraenandi, vel eam quam habent illis esse cum Presbitetis communem i ). Nihil porro hoc decreto clarius, quod breviori sermon' compendio , Patrum omnium doctrinam complectitur. Verum ita crassae sunt Denuntiatoris tenebrae, ut ne vividiori quidem lumine vinci possint. Acerrimus Graecorum propugnator , eos eis in Ecclesiam contumaces ac schismaticos , Catholicorum tamen numero ita accenset, ut nullum oecumenici nomine dignetur Ecclesiae Latinae Concilium , nisi in quo Graeci adsucrint ; quo quidem deliramento vastum sane sibi campum aperit, ut impune ea dogmata oppugnet, quae cum praejudicatis illius opinionibus non consonant. Eam porro insaniam in superioribus jam statutis, quo meretur modo repressit sancta Synodus. Unum itaque notandum superest , Graecos illos suos cum Latinis de Episcoporum superioritate omnino consentire ; ab ipso proinde doctrinam repudiari , non in Ecclesia tantum Catholicia , sed apud eos schismaticos universe receptam a , quos ita habet in deliciis, quorum testimonia requirit. Apertam profecto temeritatem, qua se novatorem nullo pudore profitetur i Dignum ideo quem censurae fulminibus percutiat Ecclesia cujuS decreta despicit vel certissimis monumentis consignata. Has igitur propositiones excerptas ex opere cui titulus est e Precis Tun Acti de denonciasion solemnesti , &c. sancto Coetui submittimus. I. I. Pluribus in Deis Episcopos institutionis esse divinae docui . . . at exigit veritas, ut in hac re memeti iam
i I. Christas Saeerdotium instituendo, nullum discrimen posuit inter eos
quos hae dignitate auxit a adeo ut
Episcopi, id es, Patriareha , Pri-
a Vide testimonia Ecelesiae Graecae schismaticae circa hane quaestionem relata in Opere, cui titulus praefigitur : G perpE E de la sol de regiis Catholique toucham
. Iesus-Christ en instituant Ie Sacerdoce, n'a mis ni ctabit aucune difference entre ceux Flil a honores de cette dignite; en sorte que
138쪽
les Eveques, Hest- -dire , Ics Pa- mates , Archiepiscopi, Episcopi , aetriarches, les Primais , les Arche- simplices Presbiteri, mi Meum om-veques , les Eveques & les simples nes ac singuli, integram ae prorsus Pretres possedent totis & unchacun individuam Sacerdotii plenitudinem. Ia plenitude dii Sacerdoce en entier& d'une maniere indivisi ble. P. a I. III. III. Ce Pretre, ou plutot coite mul- Vc Presbiter ,seu potius hae muAtitude de Prutres qui soni mis a la titudo Presbiterorum, qui Gero unius tete du Clerge de chaque Diocose, cujusque Dioecesis prasint, honora abusant de la place d'honia inir a la- quo sublimantur abutentes , suo e quelle on tes a cleves , S'imaginent ractere longius eminere Putant, quam utre par leur caractere au-dessus de Presbiteri simplices , qui tamen ipsis leurs Confieres les simples Pre- Pares sunt , ex omni respecta, juxta tres , qui leur soni egaux a totis divinam eorum institutionem. cgaria, selon leur institution divine. P. I 48. IV. IV. Iesus. Christ a defendii expresse- Christus expres prohibuis, ne tilument qu'id y eut entre les Pasteum sitsuperioritas intersua risores Ee. de son Eglise aucune superiorite. clesia .
Declarat sancta Synodus , juxta doctrinam a faci0-sancto Concilio Tridentino definitam :
In Melesia Catholica esse Hierarchiam disina ordinatione insituram, qua constat ex Episcopis, Presbiteris O Mini bis.
Episcopos Presbiteris superiores esse ; O eam potesatem conis flamandi O ordinandi quam habent, non illis esse cum Pres
139쪽
Ideo damnat sancta Synodus propositiones sibi denunti
I'at dit en plus eurs endrotis queles Eveques e tolent d' institution divine . . . mais la Verite exige de moi que je me corrige sur ce polat. II. Iesus-Christ en instituant te Sacerdoce ... n'a mis ni elabii aucune difference entre ceux qu'il a honores de eotte dignite; en sorte qiteles Eud ques , c'est- -dire , les P triarches , les Primais, les Arche-VEques, Ies Eveques Sc les simples Pretros possedent tous & un cha- cun la plenitude du Sacerdoce enentier & d'une maniere indivisibi e . III. Ce Prutre, ou plutot cette multitude de Pre tres qui soni mis 1 latete dii Clerge de chaque Diocese, abusant de la place Shonncur a la-quelle on tes a cleves , s'imaginenteire par leur caractere au-desitis deleurs Consteres les simples Pre- tres γ, qui leur soni egaux tom
Pluribus in Deis , Episcopos infe-
tutionis esse divina, docui. . . at ex me veritas , vi in hae re memetidum
i I. Christus Saeerdotium instituendo , nullum diserimen posuit inter eos quos hA dignitate auxia a adeo tit Episcopi , id est, Patriarcha , Prima es ,
Archiepi vi , Episcopi, ae simplices
Presbiteri , poessideant omnes ae singuli integram ae prorsus individuam Sacerdotii plenitudinem.
e Presbiter, seu potius hac multitudo Presbiterorum, qui Gero uniuscujusque Diaeess p sunt , honore quo sublimuntur abutentes , suo caractere longius eminere putant, quam Presbiteri simplices, qui tamen ipsis Pares sunt, ex omni re pectu , juxta ἀνinam eorum institvitonem. IV.Chrsus expresὶ prohibuis ne ulla sis superioritas inter sua Pastores Ecelesia .
Has propositiones damnat sancta Synodus, tanquam falsas, in sacrum Episcoporum ordinem contumeliosas , erroneas , ac etiam haereticas, quatenus sacram Hierarchiam 1 Christo institutam funditiis subvertunt. RELATIO Diqiliaco by Corale
140쪽
De Indulgentiis O Excommunicatione , ac de Traditione.
siae Metropolitanae Ultrajectensis Decanus , votum prima Congregationis exponens, dixit:
REvERENDI SsIMI PATRES AC VIGILANTISSIMI PASTORECENfEΜus a sancto Coetu declarandum esse se non tantum intendere damnare propositiones excerptas e libcllo inscripto : Pr eis Tun Acti de denonetalion solemnelle, &c. hactentis sibi denuntiatas , sed etiam plures alias opiniones ejusdem operis, quae ad minus falsae, scandalosae & temerariae sunt; necnon convicia quae evomit in Sanctam Sedem , Summos Pontifices & Episcopos ; atque verborum atrocitatem qua plurimos abusus insectatur : quae quidem atrocitas eum non exhibet pacis amorem qui decet Catholicum virum, sed illam potius arros tiam atque impotentiam qua solent efferri novatores, & Ecclesiam perturbare. Has autem opiniones &c. summatim in ipsemet opere perlegendas , sacro Coetui tradimus.
Censemus praeterea circa materiam indulgentiarum & excommunicationis , ad submovenda omnia probra & convicia in Sanctam Sedem
a Denuntiatore congesta, publicanda esse duo Decreta Concilii Tr, dentini hanc doctrinam spectantia. Denique sancto Coetui examinandas submittimus subsequentes propositiones , excerptas ex Epistola encyclicii , quam paulo ante hujus Synodi inchoationem misit Denuntiator ad omnes Ecclesiae Batavae Pastores nobis adhaerentes , atque etiam ad hane Synodum jam actu liter congregatam ; in quibus propositionibus novum & gravissimum errorem praecedentibus erroribus adjicit, absolute repudiando Traditionis auctoritatem , id est, doctrinam popularem in Concilio Tride tino definitam, & ab omnibus Catholicis creditam. . P