Mnemosyne

251쪽

ta ab ipso Plutarcho seripta sint in Amaιoris p. 768. C. ei v. venibus suaserim elegantem librum pseudo-Plutarcheum itaeomparare cum Polyaeno in lib. VIII, ut quid vir viro praestet intelligere et sentire discant videbunt enim multa apud scriptorem antiquiorem recte et venuste dicta a militari viro et seribendi imperii subinepte et perperam esset esse, ut in

hae ipsa historia με Σινοιξ καὶ συν αὐτο πάντες - Γαλα- των ἐντελεῖς ανδρες καὶ γυναικες, non tam stulte Polyaenus dederat sed ἐν τ ι quamquam incogitanter addidit καὶ γυναῖ- ηες, praeterea agmen hoc totum honoralarum virorum et matronarum de suo addidit nihil horum apud pseud Plutarchum legitur Putaverit aliquis πολύτιμ vitium Polyaeni esse, πωλυτ τε recte ab illo antiquiore scriptum suisse, nisi mulio seriore demum aetate, quam Polyaeni, ea laendi socordiadasei potuisse videretur. Equidem Menandri locum sic constiluendum esse arbitror: ἀγαθὸν, μιοι γένοιτο. B. I a Dιν Α. ω πολυλμητοι nost' in seqq. σαθρὸς γαρ illa pro σαπρός, corrigia enim aut lorum οβ putreseu, sed usu detritum disrumpitur. de σαπρός et σαως cons is in priore pari satis diximus ibiter corrige ad hae fragmentum Aristophanis apud Athen. XV. 690. D.

Zε πολυτώ θ Ἀδον ἔπνευσ' ὁ μιαρὸς φάσκωλος εὐιbi λυόμενός μοι του μυρου. ubi non ἔ- - sed ἐνέπνευσ' ὁ μιαρός postiae manus esse vi detur, quod addituni μοι satis confirmat.

Turpiter violasse metrum iniuria videtur Menander in his sita. Moril. LII. s.)μ- τουτο βλέψ νεωτερος λέγω ἀλά- φρονουντος τοὐς λόγους ἀ- ἐρω. in his τουτο tam vitiose secundam corripit ante βλ ν ut la-Τes sit manifesta. Recte ut Attice Menander apud Stob. Floril.

τα δυσχερῆ γαρ καὶ τα λυπνήσαντα τευ ο is αὐτῆ - δ'Ἀγάθ' οὐκέτι βλέπεις. iterum Stob. LXIII. 34.

252쪽

et sis omnes solebant seria eorruptela si sanari poterit ei seribatur: αν ευ ρο--τος του λόγω ἀνδρω λέγω.

ubi semel famae errore μιμή τι in βλιμπ ahau saetera, aint, indoetus corrector ad hunc errorem accommodant. Creditur Menander dixisss, teste graminaiico in Bah Anael p. 42λῶ μηδεν - πονι ιν δ' . u. λαλ. . sed non satis nitea hae dicta sunt requieiiurissim . lἀπο --ιγω δ' o a sumus , quia constanis in tali re artis, pium absolute solent ponere, ut in Platonis Euthydem p i B. ἀποκρινουμένου ἐνώτα ubi ἡ κρινουμων sere non ova, et saepissime aio apud Plato in et alios legitur. Non minus apud Menandrum quam apud aeraris frequesti est vitium perineptum, quale conspicitur in his versibus, at Athen. X. 454. Qis ammatinis κόν Ἀρ - , Στρουθία is μεσιν 'Λλ ωδρου πλέον quid si dixisset 'Αλεξάνδρου πλέον πέπωκώς γε, ecquis hoe sit, posse putaret ' a non minus insanam es gloriosum iliit dicentem sacere: Ula aBέπιον μετόν γε ubi γε aut nihil Maj no significat, quod ubique absurdum est, aut idem quod sis per significat, quod si in hoo loco absurdum. Addam pristuam alia exempla eiusdem vitii apud Menandrum, deinde istgulis pem seram Menandri consilium esse putatur id si , Florn. LXX. . δυ - - χῆνα τὸν γ -εn μαλωτα δεῖ μοι προση , ωιν - σπα.

Incredibile dictu est quam temere olim liMarii, deinde ediis' Voculam γε perinde ac si nihil omnino signi arei, de fasti' fercire soleant, hieumque aliqua meis labes remedium ' 3upplementum videatur exigere. Bimile est alae risu ο

253쪽

rum odiora etiam perveteres exeutere aut vereres ditionis, ubi istae sordes nondum expurgasae omnium oratiis palent, sed permustum abest ut nunc omnis illa copia errorum diligenter sublata ait Passim γε aut servatum est aut etiam a Baiae . dulis invectum, ubi di esse est lamnisontinere. Ferreus sit necesse est qui non subrideat ad hae Aristophanis in Achariti 1184.

MIπω φάος γε τοὐμὸν οὐκέτ' εἰή γώ. Ravennas solus λώπω φάος τοὐμόν, Graeculus aliquis γε inseruit, egregie sano' Ex quilibus s. 1243. eorriger λῶπλωος - οὐκέτ' οὐδέν εἰμι ἐγώ. Nequa tamen Ravennas liber quamquam aeterorum omnium longe optimus et saepe importunum γε unus omittens non alibi saepe chorda oberrat eadem, cuius rei pauca quaedam exempla in promtu habere perutile erit emendaturis quae restant vitia eius4ommodi. In quisibin s. 574. pro οὐ--- σοι ἐκυμῶ)servat σου γ' ἐκτεμ post crasin male resolutam inseruit, hiatum vitans scilicet, idque saepius in cod saelum esse comperi, ut in Nubibus s. 44 τουτὶ τό γ' ἐμὸν σῶφου αὐτοῖσιν ρέχω πιυπτειν pro τουτὶ τοὐμὸν et aliis locis. In Eqq. s. 865 pro Uis ιν ἄν- ἐγώδα - ἄνδρ' ἄρων, quum esset vetus men. dum μον in Ravennate comparet ισον γ' ἐγ-a, ibid.vs. 102 pro ἐγὼ οὐκ οπί τι λέγει scriba indoctus metro sollicitus ἔγωγ' οὐκ οIδα dedit et perdidit omnia. In ubibus s. 544 αῶται δὲ να ἔχουσιν ostendit quam esset harum rerum peritus rescribens αυται δέ γε. In PHι sse. ὁ δὲ θεὸς - οὐ προσ-ιν B. οὐδέπω. opinatus προσνειν primae personae esse emendavit Milicet προ , ιει et saepius alibi eodem modo turpiter se dare soleti Inplctrisque raus non latuit, at nimis multa restant, ubi adhuc inpune ab istis est peecatum et γε vitio natum nimium patiemes ne dicam stulte serimus, et sunt qui subtiliter interpretem bor. Non est ab hoc loco alienum et Menandro caeterisque s in ieis non inutile de multis locis adhue illo modo eorruptis no nullos indicare. In Nubibus edituros. 1189. ἐκεῖνος ὁ τὸ ν κλησιν εις, μέρας ιιηκεν in γε την ἔνην τε κώ νι--

254쪽

viden ridiculum esse γε deinde ut vos dies esse appareat legendii est necessario εἴς τε τὴν νην καὶ τὸν visu. nae pisos Sos. μα- ου εγωγε-οπ ὁπόθεν γε ῖπνον hia eorrige μόθεν τὸ δεIπνον αι, neque enim magis istie quid sibi γε velit expedies quam s. 22 μή νυν ἀφῆτε γ' αὐ- , hiaψῆτ' ἔ αὐτὸν recte dictum erit. In aes s. si pro ινμὶ τοιουτος restitue kις ἐςI, metrum enim illo sulem non illi,

gei, quod putavit qui olim addidit.

In Auibus s. 13 vitiose dieitur. μή μοι τότε γ' ἔλθήοτα εγὼ πράττω κακως nam γε inepte abundat, nec τότε satis convenit, quamobressi legerini μή οἱ ποτ' ἔλθin Ibid. s. 584. I 4 γ' 'Aarmis ἰατρός γ' ν άσθω male scribitur pro εἶ Ἀπουλλων quemadaesi dum paulo ante s. 580 emendate legitur: κἄπειτ τοῖς Δημψris πυρους πεινωσι μετρείτω ubi quis serio redeo γε μήτηρ reei diei potuisse ' ἁπόλλων in o πιλλων de optabiit, deinde hiatus expletus est. Eadem labes infidi Euri itis ἡximium locum in Hecub. 600. εχει γε μέντοι καὶ τὸ θρεφιῆναι καλως δ ξιν λου τουτο δ' ἡ τις ὁ μαθηοιδεν τό γ' Hσχρὸν κανόνι του καλου μαθών.

ubi τό γ' αἰ-ρὸν eodem modo natum est atque τό γ' ἐμώ, γ' ἀπαλων. et in Euripidis Helena 380 τὰ ιν γ' μματα ησα ἡ Ἀμματα, et similia multa alibi Emendandum igitur ita se Moin αἰσχρόν, ut in Medea 524. ἀνδρων τὸν κακὸν aBν et alibi. Paulo aliter Babrium scribae interpolarunt Q. SU ἔμπροσθεν εχ μου τά γ' μισι μου βαώει ubi seribendum εμπροσθεν η ἀειπαθέ μου βαωει. sed plane gemellum est mendum in Demosthenis orat de serena P. 278, 10 νυν-τόγ' ἐξαπ- ε σκαν αὐτον ἐκάθοι is, libri τότε, τότε γε, τουτου γε, optimi τὸν in quibus M. ἡγώς. Emεnda οὐ nis1ς. adem opera in eiusdem oratiostώπὸ Μεγαλοπολιτων p. 206, 27 pro . μιν τό γ' ma Maram μοι corrige τουπελθόν. Beeurrit idem vitium in si,

255쪽

ubi verum estu i m τ' ἄν τις τέτταρα, nais γε plane absurdum est et si τις ἄγη non in iis eris et concepta verba sunt. Num quis coneoquere γε potest in Lysistr.

. καὶ δεν ἐγώ

συνηπεροπεύσω παραμένουσα γ' ἐνθαδI. legendum urbitror: si περοπεύ- σοι παραμιι,ουσ' Maae , aut inversu 865.ώς οὐδεμίαν ἔχω γε - βιν κἀριν,

ἐξ ουπερ αυτη 'ειλθεν ἐκ τει οἰκως. quod lam issonum est ae si quis rogatus quid γε ibi notaret responderet οὐκ οἶδά γε Ε vicinis s. 868 τοῖς δε σιτώις Λα- νιν ὀναμίαν πGisia elicueris: οὐώμια ΘΩα - βιον χαριν

In Thesmophor. s. 15 miror retentum esse ἡμεῖς αὐτα γε καὶ - υλαρια ἀπομλμομεν pro αὐτώ τε καL Duplex vitium est in Beelesiar. s. 56s. ει - φανῶ - τουθ' ως σέ γέ μοι μαρτυρειν καὶ τουτον αὐτον μηδὲν ἄντειπεῖν ἐμοι appare Praxagoram hoc dicere debere με σέ τέ μοι μαρτυ- ρειν καὶ τουτον αὐτον ι δ, ἀντειπεῖν - compara Nicostratum Athen. XIV. 664. B. μ' υμαι ora1δ' αὐτὸ, ἡμῖν τουτον αντερῶν ἔτι. Ibid. s. 648. οἰμω ι γ' ἄν καὶ κωκυοι sanum erit si οἰμώζοι τἄν correxeris. Vitiosum esse apparet thid. s. 45 τι δῆτ' ἀεν B. ἐπιτρέπειν γε τὸ ν ἀλιν

ταύταις.

non potuit enim, insulsius quam .sie inseri, sed laniara adhue in vitio manifesto certam correctionem quaero. Ad Menandrum nuuc reverior, in cuius loco, quem tertium apposui. mus, acile negotium est veram lectionem eruere, si haec

comparaveris Aristophanis apud Stob in Floril. LXVIII 1 .nου ψωμι τώδ' ἐγὼ γυναῖκα σοι. unde elicias πα ν ἐπ' ἀρότι γνWia lonωμι σοι 'γὼ την ἐμαυ- του θυγατέρα. In primo loco τρὶ ἐξέπιον μιν γε transpositio verborum peperit vitium et eadem repetita sanabit. Quum Poeta dedisset τρὶ μετὸν ἐξιπιον. B. -ξανδρου rati l του βασιλέως πέπωκας aecidit, ut vocabula transponerentur, id quod sexcenties in libris solet fieri. Exemplum lam idoneum ad

256쪽

que quoniam p. ἐξέπιον μετὸν metrum violabat aliquis γ' in. fersit bene de Menandro mereri se putans. Qui in Stobaeo dedit :δδ εο α -- τώ --ν --τα δεῖ ἡτοι προ 1νῆμιν ἡ χρπὸν τρόπον.

et gravem errorem suum poetae agricuit et metrum pessumdedit et infelices correctiuneulas aliorum excitanti. Quis dubitet quin verum sit quod Bentleius primus vidit. τοι προσ-ς μή ,-- m. vulgata nata est ex veteri corruptela quae

optimos Stobae codices obsidet, δύ' ἔτι. Moraci inὲ hinc aetoliis accusativos dedit, tum laboranti metro subventum est Gradiguli barbare --πήν, critici προσπιή γ' excogitarunt , quod a Menandro aut ullo alio Comico umquam dici potuisse non es.cient exempla ab Elaealeis ad Med. s. 1265. ollecta. Comiti, qui sexcenties ηται - ἡ omponero solent, numquam γε aia, derunt. Re frequentissimae vimpla enumerare put alum est: asseram duos locos, qui ex hurus rei observatione emendarita bent. Amphidis locus est apud Athen. XIII. p. 12. A η δ' ειδεν ἔτι ir usi τρόπως -η iam ἄνομπις ἐ--ἄλλον ἀπιτέον. ubi legensti orbitior : ἡ δ' δ' - ἡ- N - - τώς ἄνθρωπὸς ἐτιν, nam nihili es Minti τινα τῶ τρήσας quid sit ὀνῆσαι τοῖς τρόποις perspicuum est. Comici enarres haesapud Misiidem is uή λάγν δ p. 21. Diud ἀλλ' ἡ τὸ in πανοι, M., a m . - Maύτην χρ --nν ἡ μη γαμ- η, deae Cointeum dixisse: ἡτοι τειαύ- πὸ γαμεῖ ἡ γαμῶν. In haci ipsa Drma loquendi Menander negligenis certum usum omnium violasse arguitur a Graminatico in Boisson. Anecd. III. p. 257. --μον, ἡ νον ημώνα δέδωσέ μοι

257쪽

τὸ σω τοὐμὸν οὐ μαιών M. quae tam ridicula diei sunt pro σ- ισι μεμαλκώς ei hoo ipsium tam a enum ah hiii modi oeo est v seribae, non γεlae istae ineptine aputandae esse videantur e remeatum aliquod quaerendum statim in meniam vivit τοὐμὸν οὐ μαιῶν ἄπει , quod dietam est ui λαβων vel λ-- ἄπιοι et multa similia apud Gea eos et Romanos, Trita sunt usi omnium κημένω et iuulia alia huiusmodi. Vitium est in Lysiae rasemento X. 16. apud M. Balio. V. p. a. - σοι μει, μγμια - ἀλλὰ λαβὼν -- σαι 5. Librarii vitium era AIII pro am, deinde corree- - emendavit scilicet. uemadmodum istin Lyrias λαβὸ Ἀπει dixerat . si Eupolis apud Priseban iam XVIII p. isS. πῶντα γὰρ υκ πυπει, ais uenander τοὐμὸν οὐ μαιών κε recta seripsit quod ramuli depravammt. Intactae sare evaserunt aput Menandram et reliqum suturorum inmae vetere eontractae, quas postea eorrector- quor inmane in desuetudinem abi an passim in formas sua notasta pravarunt. Vivo Menandro non aliter quam γαμῶ, καλῶ, ἐγκωλή, συγκαλω, τελῶ, -τελῶ - μαι diuinam Avici, ut μαασυμ ι multaque alia, numquam γαμ-ω, --, τελέσω si--lia ne quibua sequior Graecitas uti solebat. Futurum γαμῶ inlaetum es in Menandri loco apud Athan. XIII. 35s. c. o γα μι- - λ νοῖν lam, et apud Ohol Eurip. Rhes. 244.

εἰ μὴ γαμεῖς γὰρ ἔσχατον νιμιυ με

L faturum καλῶ apud Mid. v. ἀπότα

st saturum ἐξακελσθαι am Eustathium p. 647, 58. ἐξακελσθαι μοι δοκω τὸ δέκτων.

258쪽

et suturum λατελῶ in Diphili stagm. apud Athen. VII. 291 F.

οὐ i. παραλάβοι, οὐδαμου, Δρακων, ἐγώ ἐπ' ἔργον, οὐ μὰ διαπιλεῖς iii ἡμέρα τραπε ποιῶν ἐν γαιοῖς πολλο vam ei similia alibi non raro in Comoedia leguntur, in quibus nonnumquam librarii et scioli ne suspicabantur quidem suturi temporis eas formas esse. In reliquis scriptoribus Atticis saepe. numero pepercerunt formae antiquae imprimis i iis locis, ubi non unicuique eontinuo apparebat futurum tempus requiri. Sie in Aesctinis ciesiphontea non attigerunt suturum λα- 357 quia praesens esse putabant et in Demos,henis Leptinea p. 465,

2 et 22 sutura συντελεῖ et συντελουσιν evaserunt et in Platonis Protagora p. 311. . τελουντ et in Euthydem p. 277. E νεύετο περὶ σέ - ος μετὰ τουτο τελουντε quod esse futurum

vides, et in Phaedone p. si λα-λατε I. contra in Platonis Remp. IV. 25. . vitiosa forma Graeculorum λατελέσουσιν imvecta est, ut διατελάσει in Demosthenis Itidianam p. 558 6 ei saλισο ιν in sympaediam VIII 6 3. Irrepserat idem viiivae a Isocratis Archidamum g 87 ubi αυλισοριεν in omnibus his est unus Urbinas, Omnium qui exstant codicum Graeeor fidelissimus antiqui sermonis testis, eum sexcentis alii vivis

hoc quoque removit servans genuinum λατελῶμεν. Eadem est patio suturi καλῶ, quod Graeculi mirantur et in καλέσω Mil. gunt nescientes usum veterem, quem Pholius in V. καλουμν ἀντὶ του καλώσομων demonstravit, respiciens, ut opinor, loe

Aristophanis in Avibiis 2s3.

ubi Hian Graeduli malosanam scripturam καλάμ αν μου , suo reposuerunt caeterum futurum καλῶ saepe apud Eundenet alios incolume ad nos pervenit, ut in Avibus 84s. τὸν ρεα- καλῶ, in Acharn. 968. -υς ἀγορανοκοει καλῶ, in Ban. M. οὐ μη καλεῖς με, in Nub. 652. αὐτὸ καλῶ θυραζε, et s. 100l. κα σε καλουσι βλιτομαμμαν et 1221. αλλὰ καλοῖμα Στρεψιαδην, et sic passim καλῶ legitur apud Xenophontem et Platonem elli redde in Charmide p. 155. A. καλο5μεν. In oratoribus grassati sunt Graeculi, qui saepe suum καλώσω iis, ut ατελέσω , agri suemn saepe amen καλῶ varii, ubi suturum esse non ani-

259쪽

maduerierant ut apud Isaeum VI 8 34. καλῶ τους εὐτυρας, Lycurgum in Le r. 3 25 Demosthenem p. 33, 2 et 568,2 et alibi. Καλέσω male pedem intulit in Aeschinis Timam cheam 3 67, ubi statim genuina forma καλῶ in re eadem posita

elapsa est, et saepius in compositis peccatur: συγκαλω, --λω, παρακαλω subinde servata sunt, etiam apud oratores. In

Demosthenis oratione περὶ εἰρηνης pag. 5s, 2. εινὸν aris ἐγκα- λε I τοῖς ἐκεῖθεν ἐνθάδε τὰς εὐπορως ἄγουσιν optime latuit laturum ἐγκα I et sine malo evasit, quoniam praesens esse Graeculi put hant. Eadem forma sine labe legitur in Isoeratis Trapezii 3 56.ῆλθον συκοψ τμων καὶ ἐγκαλων et apud Dinarchum e. Bem. vii 3. μιτε κώ ἐγ-Mm, et in Timarehea 3 107 ῶν οἰωνα ἔγωγε - ρακαλῶ δευρο et alibi, quo magis sunt vitii manifesta haec: παρα--λέσειν apud Demosth. p. 93, 16 non moror Psephismata a Graee lis inepte constata ubi p. 282, 1 et 285,2 παρακαλέσου- ou rit ei καλέσει emosth. p. 217, 4 et 582, 7 et ἐγκαλέσουσιν, ibid. p. 661 9 et ἐπιπιι Grati apud Lycurgum in Leocr. 317 et 343 et ἐκκαλέ-θαι apud Aeschinem in Tim 3 174. Eidem redde in Ctesiphontea 3 64 dri. - περιμενεῖτε τους

schines do . . mo. πρέσβεις ἐξέπει-ε αρακαλουντας, ubi vide quid scribae turrunt in plerisque libris, et si Xenophon in Bellen. L . . reet dixisse videbitur πρέσβεις ἔπεμε

que hoc lanebunus: . Graeci veteros in his omnes summa ominantia u ebantur somnis contractis , ut τελέσω, καλέσω sim. coniunctivi sint, ut κυι- , latura esse non possint quem

moduin amne κομίσω. At si praeeedit syllaba, quae aut natura aut positione producta est, ιν non eliditur, ut in ἀρκέσω, ἐξωκέσει , αιδέσομαι. Λέσομαι. ἀκεισομ M, sed μαχουμα prima correpta. Apud sequiores forma contractae in desuetudinem ierant, ei si qua in veterum seripi is apparebat notabant sedulo Et vulgarem apponebant, unde nota vitia et errores nati. Iuantiqua Ionica Bialhcto sutura erant καλέω, λέω, γαμέω κορέω , πολέω . sim. quae apud omerum sine fraude ad nos Permanarunt ut 'Eλέν- καλDu is Iliad. r. 385. et φρ' s.cio ἔλθω Σπάρτην - ηλε, ο κ ιου τα Myss. N. 12 et

260쪽

Mihi. Apud Herodotum Graoculi impune actae grassati sunt, cui astricuerunt III. 4. ψάμωσι Πέρσας πεν --λωεn, ubi συνκ tiis etiam invitis libris esse rescribendum, nune id ipsum legitur in libris omnibus praeis quam in uno Archia 8.ὶ quem ineante Editores aequuntur 'uam peius est quod legi

m dem sarinae est laturum κορέ , quod his legitur a imrod. I. 202 et 214, cuius genuia forma apud Homerum phalem tulit Iliad. Θ. 87s. - καὶ Τρώων κορδει κύνα - οιωνοώμ

scripta non est, tamen optime maee et e. tissima seri