장음표시 사용
231쪽
ttas bonorum seu talium devolvitur ad' prolem dissoluto eo matrimonio, quo allante bona ejusmodi uere unius, vel al- . rterius conjugum ciive in patrimonia lia, live ac uilita ita ut proles secundi matrimonii in successione parentis, qui superstes tat nihil ex talibus bonis con sequatur. Cliristineus quoque magnae' sapud suos aut horitatis excellentis do O linae testatui jus devollationis ingratiam liberorum fuisse constitutum , atque eo rum bonis hac ratione prospectum Ple-
rumque enim evenit, ut novercae patruma in natos caritatem dirimant, quam na- tura peperit benevolentiam . non extinguant modo, seditiam in od una acerbum 1aepe convertant . His igitur malis Bli I. Vehit, balatina consuetudo voliti subvenire, onjugis, hiel cum iis devolutionis induxi quo parte nutri- bona utrius iue parentis soluto matri monio soluto
monio ad liberos instar anticipatae suc cessionis perveniunt Idem alibi jus primi uiuifi- illud clarius explicat , idque esse jus '
modi docet , ut matrimoni alterius P ue ad seeuhi coniuoum morte soluto, tam supersti vota, solet
tis, suam defuncti scuda communibus i
liberi acquirantur Eadem ratione illedebris se
cundi ma-LI. i Uni amor prior uin X tangultui , imo in odium plerumque convertitur In Cons. Mechi irit. 6. art. in A. Mit.
Notandum hic est quod devolutio bonorum quae sit per mortem alterius conjugum , seri censetur quasi per anticipationem successionis , quoad Iroprietatem tantum. I. idem art. q. Dιois. Belc. u. d. is fudis, Decis 61.
232쪽
qua Cristineus utitur Fredericus Sandciis in eo traci alii, qui praecipua, ct indubitatae fidei capita luerabantina consuetudinis, complectitur. Nimirum ob honorem, primarum nuptiarum , favorem, priorum liberorum Brabantia naori , ,hus inductum esse, ut matrimonio post, mortem alterius conjugum soluto se tam superstitis, quam defuncti seu la, deserantur communibus liberis, salvo, tamen superstiti usustui tu seudorum ab , ipso prodictorum sive ex haereditate sibi obvenerint, sive ca Mindu-
VI us quidem devolutionis in Braban
tia usurpari, tum legum, tum octo irum authoritate sitis demonstratum ar ibitramur. Proximum est, ut ex infinita prope exemplis, quibus id uris confir lmari potest, unum item, alterum pro pseramus Magna olim, ut esseti Cristi i Secundum neus' inter liberos Comitis Bergensiis. iconii'ςxψ i haereditate erciscunda orta est controver
ota ja, quae quid a non in hoc potita erat
dum p xς utium patris seuda ad filiorum natu ma
ilou pro majori parte erat devotiit ad dictu. v num a.uiuam in orem natu , quam mortes appropinquiorem gnatum , cc. u. 1. dee. Din. Oc
233쪽
Ar Ducatim Arabantiae, sec. 22 1i nimiam qui matri superfuerat, levolu-
, ionis jure pervenissent solo sufructu pa- tri relicto nulla iam hac in re sui dubi- atio : sed illud utique tum in disceptationem venit, atque in supremo Mech lini u consilio magna contentione fuit agitatum , utrum primogenito filio antepa et rem extincto ad eum qui natu erat proxi-lmuS a patre, an potius a fratre ea venisset: lhaereditas Verum illud ut diximus, inter. Omnes Cristineo teste, crat constitutum,l confessum bonorum proprietatem post matris obitum ad primo enitum fuisset devolutam. Recenti qui sena memoria Beroae ad Somam Marchion alii dominium Comes Arverniae mortuo patre sibi, vindicavit tametti hic a matre quae adhuc supererat, prosectus esset, nimio tomen minus secundum filiam Arverniae , es Comitem Marchionatus proprietas fuit adversius matrem judicata.
Ac ne rabantia quidem Duce ab ea lege publice recepta se liberos, ac Blutos credidere ut ex eo libro qui de tropharis Brabantiae inscribitur , facile intelligimus. Innumeris quippe exemplis constat nullam domini principalis partem ab ullo Brabantiae Duce post
uxoris mortem, aut donatione, aut venditione, aut permutatione , aut funda
ne denique citra consensum filii a maximi distra iam , vel alienatam a un-VII,
234쪽
m hi unquam fuisse . Quin etiam Carolus -
B Mba Imperator cum mortua conjug pr
''is re intelligeret Brabantiae dominium de- 9 D volutionis jure ad Philippum filium de- VIII.
jura, consuetudines , privi-leota ili ius Ducatus filio coram atque eo consentiente confirmavit.
Quid plura' id uris mirabantia ita est
ussitatum certum, ut cum Regis Christianissimi jussu celeberrimus eius Provinciae Patronus, qua de re nunc aginalis, mutatis quidem nominibus neque ei malin personis, sed in re ipsa deliberandi causa erat consultus suisset, omnino negaverit hanc causam quidquam habere dubitationis, cum Brabanti seuda, quaecum Veii res le que in illa, levolutionis jure teneantur
preuiter ut e restant ter des diis biens , emolumen ες reveriti ensuite uisi artiel desdites Coustumes, iu
235쪽
in Ducatum Arabantiae, ct c. - Quod si a vetustissimis temporibus
ad nostram usque aetatem rerum gesta ram velimus an Liuium monumenta retexere, nihil prUA, O liquidius, ni hi contionatius hoc devolutionis lure comperiemus. Cum enim res In contentionem venit , ac de successione Ducatum Brabantiae orta est disiceptatio . semper ex eo jure veterata consuetudine illa fuit Imperatorum authoritate judicata. Cujus generis duo possunt proserri judicia , scd maxima. Primum extat in M. S. codice lingua Anno landrica exarato , idque refertur ab Alenrico qui tum imperabat , in epistola ad Henrichini I. Brabantiae Ducem. Illius quoque meminit Odol-plius I. Imperator in epistola quam ad Joannem I. Brabantiae Principem anno millesimo ducentesiimo fert uageii-mo tertio conscripsit: quo quidem o co Rodolphus mirum in modum hoc ius devolutioni , etiam in Principum successione confirmat. Alterum non minoris utique authoritatis in eo quem identidem laudavimus libro de trophaei Brabantia sese describitur odque in publicis Brabantia tabulis aut monumentis etiamnum asservatur quod cum huic quam tractamus causae , it conjunctum maxime , silentio utique non est praetereundum. In haec pene verba judicium Imperatoris conceptum
236쪽
2 2ή . Negis in Chrisiani simitu is l
ion. est a. Heiaricii Dei gratia Romano- ,rtuna ex semper Augustus omnibus ad quos praesens scriptum perveneri gratiam suam, omne bonum. No- tum facimus quod cum Henricus, major filius illustris Principi , Ducis Lotharingiae , matrem habuerit, illa sit mortua , per sententiam, Principum in curia nostra est judi, catum , Quod si idem Dux de bo- iis quae possidet , aliquid alienaret, se vel in manus vellet transferre alienas, Victus Henricus se de ii dem bonis pos , , set intromittere Moccupare licenter ad , usus suos tenere. Datum Fridberga se anno gratia millesimo ducentesimo , tricesimo proxima Dominica post Festum Paschae . Calendas Maii, Indi
Jan ii iacticis illis tenaporibus ad ea quae nobis propiora sent , veniamus; jus illud perpetuum suisse , conitantiis nae obtervatum inveniernus. Nec aliunde nobis exempla , quam a Regibus Hispaniae sumenda sunt. Cum Phi
lippi M. Regis Hispaniarum jussu an
no millelim quingentesimo septuagesimo , variae Belgi consuetudines in unum velut corpus redigerentur , jus devolutionis nequaquam sui praetermissum cum tamen ex ipsa praefatione constet cceptissimas duiutaxat ,
237쪽
in Ducatum Arabantiae ccte. 22,
magis usitatas consuetudine hoc ope re contineri. Ex quo intelligitur id thiris in consuetudine, minoribus Bra-abantia Regia authoritate consentien-rte versari. llud quoque , ut alia omit-ltamus , maxime confirmat celeberri-lmum Archiducis Alberti dici una an in millesimo sexcente imo undecimo promulgatum , quo quidem declarata eorum qui Reipublicae decoxeriunt, pecuniae publicae rei sunt, bona Prin- l
cipi ii pignori , vel hypothecae esse opposita , it is omnibus aliis praesera
tur. Ac ne jure quidem devolutionisi quod in quibusdam provinciis obti- - net in gratiam liberorum mor tuo conjugum altero inductum est, eorum qiu inter aerarios numerant tu filios uti posse, nisi ante deductis, quae fisco debeantur. Atque hinc li- que quanta sit hujus consuetudinis i l thoritas , cujus exceptione etiam adversus Principis ura constitutum hypothecarum ordinem Belgae uterentur: tametsi Archidiacis decreto cuncta sint ad communis uris normam
Hanc Venique consuetudinem non mediocriter confirmat Philippi I V. decretum anno millesimo sexcentesimo vicesimo tertio editum , quo in filios, qui praeter parcntum voluntatem , aut XI.
238쪽
di: Reginae Christianis imaeiura
consilium matrimonia contraherent, oraviter animadvertit , eosque legis Ceneficio , seu devolutionis jure lic mulctat, ut liberam bonorum admi nistrationem . dominium p rent. itinerstiti restituat, dummodo id frau- di non sit aliis liberis , quorum jura servantur illaea; quique devolutionis i iure possunt in parentum bona succe a Avonse dere . Non potuit Rex Catholicus ius DV rςῖς levolutionis sanctiori lege conlecrare;
les ait eu filiis ab udicavit, ne iis quod iis rumf- ς et i comparatum est , in parci xx M
I V. eontemptum cederet. Pulcre etiam ca
; 4 parentes pietate qui ne his i
l'insceu de noxae futurum es et quod ab aliis ζc' - . bul catum suit, nec malorum contagio On Io contaminarentur : eoue enim pax suit iis qui nihil parentes violarunt, quoa
le res patriae, quod mores concedunt detrahere.
XII. Nee video quid planum si xi
239쪽
rn Ducatum Brabantiae, sec. 27 stibus, vel exemplis possit, si hoc iis de
volutionis non potest. An legum , t consuetudinum consentient authoritate non contenti luculentiora exspectamus documenta λ iis illud publicum est , perpetuum , Imperatorum , Regum decretis firmatum. Cur una ex omnibus omnium aetatum Regina Christianissima hoc legis praesidio, hoc jure privabitura Ex prioribus nuptiis sola superest Ducatus Brabantiae dominium ex quo Regina Elisabetha fato filiacta est, a Rege Catholico ad Principem Balthasarem , hinc ad Reginam Christianissimam sui devolutum nec quicquana est ulli tam suum , tam patrium, tam exploratum , quam Bra
bantiae principatus ad Reginam pertinet. Quid contra tam perfricua, ie-
ne ante oculos posita , nisi vana prorsus, Tutilia amerri possunt Noe sunsueta Consilium Hispanicum, quas potest argutias aucupario Quid demum
opponet quod consuetudo ipsa mores, instituta Provinciae, quod communis hominum sensus non refellat micet sorsitan us devolutionis ad quaesitaiolum bona, non ad proscctitia, aut paternas haereditates ullo modo pertinere Z Verum huic defensioni consuetudo ipsa articulis r. 6 capitis r. maxime repugnat. His enim sancitum est nihil a superstite conjugum prae te K 6 erum
240쪽
di: Reginae Chrisianissimae iura
rerum uariana usum- fructum haeredi tarium poste retineri, dominio omni ad Proprietas sobolem transato a Contra est etiam piseo iten ioctorum omnium authoritas ex qui tium exta bus Sandeus nihil referre ait , utruna: id. Ona illa proscctitia sint , an adventi
tur,dce ties quaesita suerint, an ure haeredita Vidua suo rio obvenerint Sed omnium longu uiui Princeps intscholius , quem merito rum usum Delo ae ut praecipuum legum suarums: - interpretem venerantur , Quaecumqueberi super cilla sua seuda superstitis, ad liberos stati di QVolvi , ut rem certam testasti sti ii tam docet Sentiunt quidem octo- sui ructu Dii res una Henrico Imperator aliis ps Vose ' Imperii Pi incipibus , qui jus devolu-ctorum, in e tionis adversius Brabantiae Duce ut ς h ς i Principatum a patre acccpζI-t, .ubhin: Tauthoritate ua , ut diximus, comprove ex indu barunt. stria quaesie rit. In Cons. Getariae ct ut haniae traf . . it. I. I. 9 Proprietas si lvitur ad prolem diu lato ni
trimo i , sive . Hi acquisita. esse . s.
III gii ergo, an iis devolutionis ma-
I Lius quidem, non Deminis fuit coin- paratum Z Verum hoc commenti arti
culis et .v ejusdem consuetudinis re- , fellitur his enim omni sexus sublato discrimine statuitur, ut proprietas mor te filii, vel filiorum devolvatur ad ejus dem , vel eorumdem liberos , Miis . deficientibus ad fratres , vel sorores. Hinc