장음표시 사용
241쪽
m Ducatum Braoamrae, et Hinc glossa utrum ii sexum his legibus aeque contineri declarato Nempe
proprietatem sic liberis , nepotibus,
fratribus, aut sororibus S ccclentis vel
delicientis ante stiperti item parentem denuo cum sustuctu consolidari, ac proinde ob spem rediturae proprietatis i haereditarium usum studium vocari. Sand us liae supra diximus loco,il liberis decedentibus ad nepotes, vel fratres, vel sorores jus devolutionis trans mitti apertissime testatur. Quodque iu- peritis de Arvernia Comite adduximus exemplum liquido demonstrat , sequio rem sexum ab eo jure ex chidi non oportere. Plura consulto omittimus : nam veremur ne haec ipsa nimium multa cile ideantur , cum res adeo sit manifesta ut nullis egeat argumcnzis A sorte nihil devoliti l HUS i ta sa- nil iam dominatricem licere pertendciat. Sed quam iniqua sit illa de sentio, cum Imperatoris, Principum Germaniae judicium, tum alia ejus generis quae Buthenus reser exempla demonstrant. Praeter quam eodem sunt jure 3 seuda, Princi patus, nisi quae forsan Imperii ex oblistat, ut muli is supra rationibus a testimoniis ostensum fuit neque necesse est in iis tuae persiricua sunt, liberrime tractata, clii ilua immolari. et itaI
242쪽
a b , Reginae Christantissimae iura
XV. Quamobrem Hispani in summas an- ustias adducti , hanc unam defensionis rationem tentare, Vesiperatissimo hoc uti persu rio videntur. Negari quidem non posse quin devollitionis jure filia instud quaeque parentis superstitis succedat , dummodo filius ex secundis nuptiis non fuerit procreatus. Nec ullum putant afferri exemplum posse , quo virilem stirpem ex posterioribus nuptiis oenitam talia ex superiore orta connu- Io Brabantini ucatus possessione excluserit. XVI. dicere turpius est , quam illud quod volunt , non posse defendere. Nihil enim afferri potest , quod legibus, quod moribus Provinciae , quod historiarum monumentis , quod rationi denique magis repugnet. Ac primum quae sit juri devolutionis natura , quae vis, quae ratio, qui effectus , ii videnturi nitus tonorare , qui filiam ex priori matrimonio genitam seudorum possessionea filio ex secundis nuptiis nato dejici contendunt. Nam ubi alter conjugum diem obiit, seudorum omnium proprietas liberis una transmittitur. Quo itaque modo , quave ratione filius exa steriori natus conjugio filiam ex sup riori ortam quaesit jure depellet, eamque exuet dominio, quod lex ipsa, quod Parriae mores ante concesserunt i d
243쪽
1 iidem communi jures non magis in gratiam liberorum, qui ex prioribus iunx is, o
nuptiis prognati, quam in odium poste
riorum nuptiarum est ulitatum, ut paren 'tes , Qui alteras nil ptias ineunt , bonorum tuorum dominio saltem ex aliqua parte mulctentur, quo damnum prioribus liberis illatum quadam ratione X-pleatur. Sed quo exemplo , quo jure qua demum consuetudine quae ex alterius rarentis morte liberis obvenere bona iiDdem post iteratas nuptias eripientur, ut in alios ex noverca procreatos conserantur ξ Nihil prosecto bonis moribus, vel religioni pii potest magis esse contrarium . quam polieriores nuptias sic prioribus anteponere, ut qui ex his orti sunt, sortianas suas patrunonia aliis mox nascituris cedere teneantur. Hic prudentiam eorum qui ista rationum portenta edunt in publicum , vehementer quirimus , quod non ante provisa , sed abrupta, atque ut in manum venere, tela
Quid est enim quod omnium mentes XVII. magis respuant , quam ut pater bono tum dominio exutus post secundas nu-rtias, velut iure uollam postlimini id recuperet; quod liberis soluto matrimonio lex tribuerat, iisdem post iteratas parentis nuptias mox eripiat , qu in nascituram ex posteriori connubios bolem
244쪽
bolem transmittat ξ An subtiliore nobis opus est ratione ad haec refellenda ξ iis devolutionis adversus posteriores nuptias ad superiorum utilitatem sui constitutum , qui potest igitur liberis sui ex secundis nuptiis nascentur prodeste, aliis autem esse detrimento enisi sorte quis existimet legem ibi ipsi
adeo repugnare , ut rem eamdem v lbeat stimul, vetet; quod poena loco constituit, id simul in raemium convertat quo quidem nihil dici potest
inscitius. Neque enim ea lex una cum saeculis , aetatibusque hominum invete-τare potuisset, aut tam stabilis perma-aaere, si haec non modo non cohaerentia , sed disjuncta maxime , contraria sanxisset. Nam cedo, quid stibi velit jus devolutionis , suo spectet ea consuetudo , nisi ut prioribus nuptiis consulatur , atque earum decus, et dignitas servetur', posteriores vero , quoad fieri possit Haec una videtur eis contu uauia latio , hoc consilium. Quo autem id modo consequetur, si jus liberis ex superiori matrimonio natis concessum adunat, idque aliis, qui ex posteriori connubio sunt procreati , incredibili levitate , inconstantia transmittat Quorsum parentis superstitis seuda liberis ex priori connubio pro natis mancipantur, si eadem mox nascituri ex secundo atra mo-
245쪽
linio ii reddere compellantur si sunt
ullae ambages , aut leguna ludibria pa-:rentem fecidi sui dominio depellere iiii liberos conseri e , his rursus detra rhere aliis condonare An non idi omne puerile est , per ridiculum , dei huic consimile quod apud Comicum le-qgimus;
uod dictum uictum es, quod modo
Cum itaque parentes eudorum do XV UI, a minio consuetudo dejecit , ne sorte iii ad secundas nuptias animum adjun- erent cum natis jam liberis ea tra-idit bona , quo illi ellent adversiis secundi connubii injurias tuti noni id ob secit ut parentibus poti repetiatas nuptias redderentur. Nam liberis prospectum a lege fuit, ne quid detrii menti caperent ; haec parentis volunitati , dicam , an libidini voluit antervertere an peractis nuptiis quos suma mo studio lex , summa indulgentia a tueri voluit , sic deseret ut si sua tura ex noverca soboli bona jam ad se delata tradere cogantur Quae est et illa pervertitas , ut metus secundarum nuptiarum, aut tenuis quaedam si-spicio tanta severitate plecteretur , re autem persecti nulla poena sequeretur Cur patri bona adimuntur, cum de
246쪽
de secundis nuptiis necdum cogitavit, resecuta omnino restituuntur' Consuetudo liberorum incolumitati consiuiuit, antequam ulla adhuc iis facta esset injuria neque iisdem prospexit cum gravi sunt perculsi vulnere, cum noverca est superinduci, Quod si laec vero similia non sunt, ne illud quideria est haec unde fluxerunt; jus quippe devolutionis liberorum causa, ut sipe dixinius, inductum fuit; 'a- men, si Consilium Hispanicum audiamus, in eorum perniciem cedit ac plus secundis, quam prioribus nuptiis favet. Qua re re enim juvat cur consuetudo seudorum dominia in liberos conserato curiis parentes exuat superstites quod illiussit consilium , quae sententia, niti ut prio
ris connubii proli caveatur , ut noverca,
kposterioris matrimonii liberi bonorum possessione excludantur Nec alia quidem esse, aut fingi potest hujus consiletudinis ratio. Id ii ita est, jam ipsi viderint Hispani quam male sibi constet ea consuetudo , si ad eos qui ex secundis nuptiis orti sunt, ructus omnis, legis utilitas perveniat, superioris connubii e e-cta prole secundum quam lex ipsa fuit
diu , non municipali jure , sed paren tum voluntate , seu dotali instrumento , seu egitima donatione seudorum domi:ὶM
247쪽
Ds Ducatum Brabantiae, sec. 23 dominia in sobolei es prioribus nuptiis
genitam esse collata , atque unicam ex iis filiam superesse. Illud itaque ab Hispanis i quirimus, an qui sorte ex posteriori connubio nascetur filius possit ea seuda ibi jure vindicare , possessione filiam movcre idonationem ipsam rescinderes Nemo, ut putamus, sinae mentis id contenderit. Jam cedo, utra istarum iit magis legitima, S firma donatio, quae a lege , an quae a parentum Voluntate prosecta suit man mutabilem, incertam, nec ab omni suspicione fraudis, aut levitatis immune melle constat Nihil horum cadit in eas donationes quae legis authoritate sunt constituti fixaenaanent, constantes, inconcussae, non
in flexibili ho nainum voluntate , non in vaga , volubilique ortuna politae quod maximum cst , ab omni secundarum nuptiarum injuria sunt in tuto collocatae Lex quippe abhorrere quodam-imodo ab iis nuptiis, atque a liberis inde procreatis alienior videtur, eosque ut legitimae cujusdam incontimentiae, concessa libidinis prolem considerat , neque ut suos complectitur. Contra propensior multo est in eos qui ex primo nati sunt connubio hos tuetur, his favet, his consulit. Ejecta itaque explosa est Hispanorum illa desensio , qua ROrtu conjugum altero , qua suere superstitis
seuda ad filiam, si nulla sit ex illo connubio
248쪽
bio relicta virilis soboles , ita devolvi utant, iit inde ad liberos, si qui ex posterioribus nuptiis futuri sint, statim trans
Tantur. C)uasi horum causa io juris sit constitutum , aut lex eorum rationem tum habuerit , cum parentem superstitem omni seu lorum alienatione prohibuit. Quid enim si filia ipsa sine prole moriatur ξ An illud dubium est quin seudorum proprietas adparentem, cujus ante haec bona fuerunt, sic recurrat, ut jam illius mancipii jure sint, eaque arbitra tu suo possit distraheres Nam quae parent aclempta fuit bonorum proprietas, extincta inia ex prioribus nuptiis una supererat ilia , ad eum mox revertitur: tametsi ex posteriori conjugio virilem
prolem susceperit. Quid igitur illam
patri rerum alienandarum facultatem
prius eripuit , quid in causa sui cur is optimo jure sua seuda non possideret, nisi quae ex superiori connubio filia est Procreati ad eam quippe seuda sunt legis authoritate devoluta. Hoc relut suia flamine, atque obice remoto , jam pater bonorum suorum non solium usiufructu, sed mancipio quoque, nexu dominus est. Ero filia sibi uni hoc dominium devolutionis jure quaelitum statim a parentis morte possessura, non osterioris
matrimonii virili stirpi quasi quo laifiduciario jure consservabat. Quid enim et quod miniis probari possit, quam ux
249쪽
in gratiam filiae lita liae reditatem non
cernit, pater omni bonorum aliel Latione
prohibeatur nec legitimi tamen haeredes obstare possint quominus ille res has, ut visum fuerit, aut donatione, aut venditione in alienos conserat Ista prosecto non cohaerent. Alterius conjugis morte seudorum propi ietas ad filiam, tametsi haec sola est, omnino devolvitur, ni hirquam usum fructum pater retinet nihil de suis bonis potest ditia inuere si z- te filia decesserit, ad patrem recurrit proprietas, etiamsi ex novo connubio sobo
lem ille susceperit. Jam si Deo placet, no bis persuadebunt ea se id filiae non suisse
ante quaesita, non ad illam delata, nec denique ad eam si vixisset, scd magis ad posterioris connubii liberos perventuliorum dumtaxat a lege habitam esse rationem , filia ex prioribus nuptiis omni no neglecta. An non haec sunt portentis
Kint scholius Brabantiae Cancellarius XX author cli posterioris matrimonii prolem ab omni postessione, proprietate seu lorum, quae sunt ad priores liberos devoluta absque ullo sexus disi rimine
penitus removeri san deus quoque laudorum proprietarena ad communes
liberos devolvi iis decedentibus ad
nepotes, vel fratres, vel sorores transse mitti, ut rem manifesham, musitatam i
Ita ut pro te secundi matrimonii in iecessione parentis oui superites
250쪽
Ἀοι. ii tradit iis quidem adjungamus Clarisse sim Stochinans, qui nuper de jure devolutionis tractatum edidit, testimonium. Id quidem eo plus ponderis si habiturum , qu ma ore contentione Reginae Christianiss jura vir magnae apud uos authoritatis QRegi Catholico a Sanctioribus Consiliis oppugnare conatus est. Is itaque di sertissime testatur ius devoliuionis adeo prioris connubii liberis favere, ut silia ex prioribus nuptus mares ex posterioribus genitos bonorum quae sunt devoluti posscsi:one pe-b iis levo nitus exesudat iuod autem subnectit lxitioni quo ratione plerumque venire 'ς h d tustae familia conabantur . neque aliud eo belli huic incommodo Te remediuna, quana
renuntiationis pactum p um quod
thori,s tam volumus maxime confirmat . mi ei, alienuinali' ProVincia magis ulitatum, VJ
filiam Y priora natam connubio in pa-
contingat, rentis superstitis seuda succedere, etiamsi ex posteriori mare suerint procreati.h in Quaeque hoc loco de pactis renuntiataO- QV Vmς di sit , disputat , ab hac quaestio Q omnino sunt ejuncta. Ac ne illa quitum omnino dena subtilitatis argumenta, quibus pro o prietatem bonorum quae devoliata sunt ad liberos non pertinere , eamque ς' q ne parentem superstitem reman reson
leti est, hoc loco expendimus. Etsi enim haec multis modi reerehendi potiunt, tamen quod dat accipimus , jure ρτ